LEIDE Ergernis groeit over gedogen vernielzucht vlodelbouwmuseum strijdt voor behoud Te kakkineus om de trui uit te trekken Raadslid uit bestuur Vrijplaats Problemen op intensive care voor kinderen snel voorbij REGIO R1 Postma: 'Overheid én burgers verantwoordelijk' 'Provincie klem tussen rijk en gemeenten' dinsdag 8 januari 2002 Mphen tuigt anabrug op ir nog 25 jaar ronmaker It geld l Een 56-jarige Leidenaar en op de Botermarkt ouden op verdenking Est al. Hij was als schoon- verkzaam in een winkel otermarkt en had daar ipbrengst gestolen. De ver ontdekte de diefstal man heeft bekend en :elier heeft zijn geld te- lberoofd mobieltje Een 26-jarige Leidenaar iddag kort voor vijf iet Havenplein van zijn je beroofd. Hij liep daar plotseling een schop jn benen kreeg van twee die op een scooter pas- Eén van de twee griste n uit zijn handen. Het er vandoor richting Mnmerstraat. gse stichting >tier Herman De Haagse Stichting "pvang Ravels (SDOR) het ministerie van iw, natuurbeheer en 'te horen gekregen dat ning om stier Her- houden, overgedragen den. Herman is het eer- itisch gemanipuleerde wereld. De eigenaar, het lende biotechbedrijf ng uit Leiden, heeft ld meer om Herman te Een gang naar de mk lijkt daarmee niet voorkomen, want als puleerd dier mag Her- ït zomaar op een boer- irden gestald. SDOR ch bij LNV gemeld om 1 en zijn dochters Holly te adopteren, aldus oerder René Roberti. begint nu een actie om 00 euro (100.000 gulden) e brengen voor het jaar- ïderhoud van de dieren. door Robbert Minkhorst leiden - Burgemeester Postma heeft zich geërgerd aan de tallo ze vernielingen en brandstichtin gen tijdens de jaarwisseling in Leiden, ook al bleef het die nacht 'vrij rustig'. Raar vindt hij boven dien dat mensen het vandalisme kennelijk tolereren. Het zijn voorbeelden van gedrag dat in Postma's ogen juist niet te accepteren valt, zei hij gister avond op de nieuwjaarsborrel van de gemeente. Om ervoor te zorgen dat mensen zulke uit spattingen niet langer pikken of normaal vinden, moet de ge meente uiteraard optreden, zei Postma. Maar ook burgers heb ben hun verantwoordelijkheid. ,,De nacht van oud op nieuw is in Leiden vrij rustig verlopen. Zo heet dat dan. Toch hebben nog tal van vernielingen, brandstich tingen en geweldplegingen plaatsgevonden. Vreemd, dat we dat nog steeds accepteren zei Postma. .Niemand heeft im mers het recht iemand anders letsel toe te brengen of iets te vernielen. We moeten elkaar aanspreken op ieders verant woordelijkheid." Illustratief voor wangedrag van inwoners vond de burgemeester ook de vernieling van het engel tje op de trappen van het bordes van het stadhuis. Postma zou het liefst een hartig woordje spreken met de dader, bekende hij, en hem aanspreken op zijn verantwoordelijkheid. „Hoe graag zou ik dat niet willen doen met degene die het prachtige antieke beeldje met bruut ge weld heeft vernield. De restau rateur die vanmorgen langs kwam om te kijken wat er te redden viel, was sprakeloos over de manier waarop willens en wetens, en zelfs met gereed schap, het beeld is vernield." Toegenomen intolerantie in de Nederlandse samenleving is óók een verantwoordelijkheid van burgers, betoogde Postma ver der. Natuurlijk moeten overhe den ophouden met gedogen. Maar opnieuw te bepalen wat goed is en wat slecht, is vóór al een verantwoordelijkheid van de mensen. Hij trok een lijn tus sen de weerzin in de samenle ving tegen de gedoogcultuur van meerdere overheden - ont loken na de rampen in Ensche de en Volendam - en de scher pere tegenstellingen tussen de westerse wereld en de islam sinds de aanslagen in de Ver enigde Staten. Beide ontwikke lingen vragen om een maat schappelijk debat over onze normen en waarden. „En dan", zei Postma, „staat de verant woordelijkheid van de burger voorop." „Als gevolg van een aantal rampzalige gebeurtenissen is opnieuw sterk de nadruk komen te liggen op handhaving van overheidsregels. Met name op het terrein van veiligheid geldt: niet gedogen, maar handhaven. Ik vind dat een goede ontwikke ling. We zijn onze kwetsbaar heid bewust geworden. Op nieuw hebben we kunnen zien hoe belangrijk adequate ramp bestrijding is. De Volendamse cafébrand heeft ons akelig dui delijk gemaakt waar gaten zitten in onze hulpsystemen, waar mankementen zitten in de nale ving van regels." En dus heeft de gemeente werk gemaakt van de veiligheid in Leidse cafés met 3 oktober, aldus Postma, maar daarmee houdt het niet op: „we moeten samen zorgen voor een veilige stad." Over de aanslagen op 11 sep tember zei de burgemeester: „we zijn ons bewust geworden van de grote kwetsbaarheid van onze maatschappij. We zijn wakker geschud uit onze multi culturele droom. We dachten samen te leven zonder elkaar werkelijk te kennen. We dachten samen te leven door elkaar al leen maar te tolereren." En dat is niet genoeg, vond Postma. „Het vertrouwen tussen de verschillende culturen is fra gieler dan we dachten. Er is meer begrip nodig voor de eigen identiteit van de verschillende bevolkingsgroepen. Maar tege lijkertijd is het nodig dat we in Nederland voor alle burgers van welke culturele herkomst dan ook een gemeenschappelijke basis benoemen. De grondwet vormt het fundament van die basis. We zullen met elkaar in discussie moeten over wat naast de basisprincipes van die grondwet onze normen en waarden zijn." Momentopnamen uit het verleden van Leidse studentenverenigingen. Foto: Henk Bouwman Tentoonstelling in stadhuis geeft indruk van studentenleven door Wim Koevoet leiden- Gérftrd vdri Hees is uit het bestuur van de Vereniging Vrijplaats Koppenhinksteeg (WK) gestapt. Het raadslid van Groenlinks geeft hiermee ge hoor aan de kritiek van andere stadsbestuurders op deze ne venfunctie. „Ik wil in de verkie zingscampagne mijn handen vrij hebben om over de vrij plaats te praten en dan niet naar mijn hoofd krijgen dat ik ermee sympathiseer omdat ik in het bestuur zit." Eerder stelde Van Hees dat hij zijn raadslidmaatschap en de bestuursfunctie bij de WK wél kon combineren. Hij wees erop dat hij bij zijn toetreding tot de fractie van Groenlinks al een stapje had terug gedaan, want hij staakte toen direct zijn activi teiten als woordvoerder van de WK en verdween naar de ach tergrond als adviseur. Toch is dit alles in de ogen van andere raadsleden onvoldoen de. Van Hees zou er niet in sla gen de schijn van belangenver strengeling te vermijden. En dat steekt des te meer nu de ge meente en de vrijplaats in con flict met elkaar zijn geraakt door het bouwplan voor de Koppen hinksteeg, waarvoor de vrij plaats moet wijken. Van Hees toont zich gevoelig voor deze argumenten. Hij be nadrukt dat zijn vertrek zijn ei gen besluit is en dat er geen druk op hem is uitgeoefend. „Ik blijf wel gewoon lid van de WK, die je moet beschouwen als een supportersclub." Voordeel van zijn vertrek is vol gens Van Hees dat hij in de ge meenteraad nu vrijuit kan spre ken over de vrijplaats en dat hij bij de verdeling van de woord voerderschappen niet meer hoeft te letten op dubbele pet ten. Groenlinks heeft, op zijn initiatief, in het verkiezingspro gramma opgenomen dat de vrij plaats behouden moet blijven. door Wilfred Simons leiden - Soms lijken ze wel van een andere planeet te komen, die Leidse studenten. Wat te denken van de Aeneaspijp, die van 1912 tot en met 1968 werd ontstoken na afloop van elke bijeenkomst van het SSR-dis- puut Aeneas? Na bezichtiging van de kleine tentoonstelling 'Studentenleven in Leiden' in het Leidse stadhuis blijkt dat die exotische tradities en buitenissi ge rituelen slechts één doel die nen: het bevorderen van de ge zelligheid. Dat is natuurlijk weer heel aards. De gebruinde Aeneaspijp, die in een stokoud vitrinekastje wordt bewaard, is één van de mooiste getoonde voorwerpen. Voor het overige bestaat de expositie, die per vereniging gerangschikt is, vooral uit foto's, handschriften en drukwerk. Het oudste materiaal is een boekje van het Leidsch Studen tencorps uit 1709. Het bevat ge dichten van studenten, bezoe kers en 'groenen'. Ze hebben vaak een wat scabreus karakter, zoals dat van een zekere Netscher, dat van een 'zwans' en een 'kier' rept. De tentoonstelling in het stad huis is verdeeld over twee vitri nes. De ene staat direct bij de ingang aan het Stadhuisplein, de andere bij de bibliotheek op de eerste verdieping. Elke ver eniging kreeg de gelegenheid om iets bij te dragen. Sommige deden erg hun best, andere be perkten zich tot het minimale. Zo valt over de Navigatoren al leen te lezen dat zij 'samen in de Bijbel zoeken naar antwoorden op vragen die ons bezighouden' en dat de gereformeerde vereni ging Franciscus Gomarus sinds 1957 strijdt 'tegen de afval van God en Zijn Woord'. De meeste verenigingen laten een momentopname uit hun verleden zien, zoals de Konink lijke Studenten Roei Vereniging Njord, die de 'Tritonwedstijden' uit 1926 herdenkt. 'De Vier van Kok' van Njord slaagden er toen in van concurrent Triton te win nen 'met een straat vóór'. Maar niet zonder incident, dankzij student Zaayer. Hij 'had in zijn nervositeit aan de start vergeten zijn trui van zijn hals los te kno pen en kwam bijna gesmolten aan de finish. Woede bij Triton. „Dat jullie met een straat wint, is tot daar aan toe, maar dat jul lie te kakkineus bent om je trui uit te trekken is wel volkomen er naast." Arme Zaayer!', besluit het jaarboek van de vereniging. De inmiddels allang met Miner va gefuseerde Vereniging van Vrouwelijke Studenten in Lei den (WSL) blonk in de jaren '50 vooral uit in lieve activiteiten. Er zijn foto's te zien van het sinter klaasfeest dat WSL op 3 decem ber 1955 in de Stadsgehoorzaal hield. Haast meelijwekkend ver legen kinderen laten zich toe spreken door als zwarte pieten verklede studentes. De Sint ver toont zich vanaf het balkon. Op merkelijk zijn ook de 'prinses- senboekjes', met sprookjes en verhalen die de studentes tus sen 1945 en 1955 jaarlijks sa menstelden voor de prinsessen van Oranje. In één daarvan be klimt een stout jongetje Molen de Valk, 'waar het zoet ruikt naar meel'. Zelfs het antiburgerlijke Catena blijkt in zijn zeden weinig af te wijken van wat de afgelopen eeuwen onder studenten gang baar is geweest. In 1990 werden de eerstejaarsleden van Catena geïnaugureerd, in de regen op De Burcht. Dat maakt hongerig, en dus keerden de kersverse le den 'onder luid gebrul (eten!)' terug naar hun sociëteit aan de Kolfmakersteeg. uiting and interesting. We e doïlhouses and trains 'aila and Parris Rodan, la. stic. I like to take it all Jim Kennedy. Miami, a, USA. ie uns hier sehr gut gefallen. ie Bonnewasser. Bittburg, chland. 2| icties in het gastenboek irtverwarmend, maar reigt per 7 februari nog sluiting van het Model- nuseum aan het Noord- Het bestuur van de ing Modelbouwmuseum vrijwilligers hebben toch eeds goede hoop dat er 3S. Jlossing komt. „Ik kan me e< >orstellen dat de politiek it vallen", aldus stich- oorzitter Boudewijn T irenburgh. „Bovendien is ijdens kerstvakantie bij- r druk geweest. We heb- bestaansrecht weer >ewezen." jn niet alleen maar reac ties uit het buitenland. Vanuit Groningen tot Goes zijn er ad hesiebetuigingen in het gasten boek te vinden en uiteraard ook uit Leiden en omgeving. Ge meenteraad. schaamt u zich niet dat u zich niet inspant om het enige modelbouwmaseum in Europa te behouden, zo vraagt W. Jansen uit Leiden zich hardop af. En naast het .gasten boek ligt een lijst met een kleine 500 handtekeningen tegen slui ting van het museum. Opge haald binnen vier weken. Binnenkort hoopt Leeuwen- burgh met wethouder Rogier van der Sande (financiën) om de tafel te gaan zitten om een betaalbare nieuwe locatie voor het museum te vinden. Of, in het ergste geval, een goede op slagplaats voor alle modellen tot een nieuwe ruimte zich aan dient. Op dit moment is het museum gehuisvest in de voor malige Zeevaartschool. Maar dat pand is te duur. De ge meente legt jaarlijks een fiks be- door Roelf Reinders vervolg van voorpagina leiden - De problemen op de In tensive Care (IC) voor kinderen in het LUMC kunnen eind dit jaar voorbij zijn. Het ziekenhuis verwacht voor 2003 het perso neelstekort op de kinderhartchi- rurgie te hebben opgelost. Het wachten is nog op toegezegd geld van het ministerie van Volksgezondheid om het aantal IC-bedden voor kinderen van zes tot acht a tien uit te breiden. Het LUMC hoopt dat minister Borst snel met het toegezegde geld over de brug komt. „Borst doet wel meer toezeggingen", zegt woordvoerster E. Mulder. „Maar zoals wel vaker met Borst wil dat nog niet zeggen dat je het geld dan ook krijgt." Het Leidse academisch ziekenhuis heeft het geld nodig om de ver bouwing te betalen om het aan tal bedden op de kinder-IC uit te breiden. „We hebben nu een kleine wachtlijst voor de kinder- hartchirurgie." Om de problemen te verkleinen is het LUMC zelf begonnen per soneel op te leiden voor de kin der-IC. „De opleiding in Den Haag is gestopt door onvol doende belangstelling", aldus Mulder. „Daarom zijn we zelf maar met opleiden begonnen. We verwachten dat het perso neelstekort op de kinder-IC eind dit jaar is opgelost. We wachten alleen nog op geld van het mi nisterie om de uitbreiding van het aantal ÏC-bedden voor kin deren ook echt mogelijk te ma ken." De bestaande wachtlijst geldt al leen voor geplande operaties. In acute gevallen worden kinderen altijd geholpen, zegt Mulder. „Maar na de eerste hulp is het vaak zoeken in welk ziekenhuis nog plaats is op de intensive ca re. Dat is het bekende belrondje langs ziekenhuizen. Soms is het noodzakelijk heel Nederland af te bellen op zoek naar een bed." Het LUMC probeert soms ook kinderen na stabilisatie in Belgi sche ziekenhuizen onder te brengen. „Maar België wil steeds minder Nederlandse kin deren opnemen omdat er steeds vaker vanuit Nederland een be roep op de Belgische bedden wordt gedaan." De roep om behoud van het Modelbouwmuseum wordt steeds sterker. Foto: Hielco Kuipers De Blauwe Steen, die al 700 jaar in de Breestraat ligt, is het symbolische middelpunt van de stad. Onder redactie van Timoteus Waarsenburg en Enc-Jan Berendsen TELEFOON 0 71 - 53 06 424 drag bij en kan het gebouw nu verhuren aan advocatenkan toor Geelkerken en Linskens. Daarom moet de ruimte uiter lijk 7 februari leeg worden op geleverd. Maar volgens Leeuwenburgh valt over die datum te praten met de gemeente. Trots wijst hij op de handtekeningenactie waarmee een aantal vrijwilligers spontaan is begonnen. „En van heinde en verre zijn mensen gekomen om ons hun steun te betuigen. Het museum moet gewoon blijven. Denk eens in wat voor gat een aantal vrijwilli gers valt als er straks echt spra ke is van sluiting. Daarnaast zijn er hier veel nabestaanden geweest van mensen die zeer fraaie modellen hebben ge maakt, die hebben geschonken aan het museum en daarna zijn overleden. Wat gaat er met dat model gebeuren, zo waagt de familie zich angstig af." De hoop van Leeuwenburgh is gevestigd op de gemeenteraad. „Het museum is ooit opgezet als een activiteit om mensen naar Leiden te trekken, met vol le instemming van de politiek. Een bezoekje aan ons is ideaal te combineren met een bezoek aan de binnenstad. Dat brengt geld in het laatje bij midden stand en gemeente. Wij zijn een prima alternatief voor Duinrell of Linnaeushof. Dat heeft de politiek ook altijd gezegd, dus als wij nu moeten verdwijnen dan begrijp ik van diezelfde po litiek helemaal niets meer." Modelbouwmuseum 2 Inmiddels breidt de actie voor behoud van het museum zich steeds verder uit. Diverse parti culieren hebben op eigen initia tief een brief geschreven aan de politieke partijen in Leiden. En ook de Nederlandse Vereniging van Modelbouwers is in actie gekomen. Voorzitter J. Pompe schrijft aan de gemeenteraad met ontsteltenis te hebben ken nisgenomen van de voorgeno men sluiting. „Wij roepen met dit schrijven iedere fractie bin nen de gemeenteraad op zich sterk te maken voor het behoud van het modelbouwmuseum in Leiden, op welke locatie dan ook. Leiden is een museumstad en ook dit museum is nergens beter op z'n plaats dan in Lei den. Zorg eivoor dat dit muse um behouden blijft, hoe dan ook. Dit museum siert Leiden en het behoud eivan zou Lei den sieren." Eric-Jan Berendsen door Robbert Minkhorst den haag - De provincie Zuid- Holland zit klem tussen een schipperende rijksoverheid en gemeenten die niet aan kunnen wat ze eigenlijk moeten doen. Dat verlangt dat Zuid-Holland een sterkere rol opeist in de ver deling van de bestuurlijke macht. Dit betoogde Jan Frans- sen, Commissaris van de Konin gin van Zuid-Holland, gister middag in zijn nieuwjaarstoe spraak. „De provincies willen niet lan ger vermalen worden tussen - terecht - steeds krachtigere en grotere gemeenten enerzijds en een rijksoverheid anderzijds die, op de hielen gezeten door Brus sel, het openbaar bestuur laat verrommelen", aldus Franssen. Hij pleit voor een kleinere cen trale overheid die de koers be paalt. Zuid-Holland is volgens de Commissaris van de Konin gin ambitieus en sterk genoeg om te helpen, sturen en coördi neren waar dat nodig is, als de provincie daar dan ook maar de ruimte voor krijgt. Behalve kritiek op het rijk had de Commissaris van de Konin gin ook aanmerkingen op ge meenten. Ze willen wel van al les, maar maken hun idealen niet waar: „gemeenten kunnen lang niet altijd goed aan wat ze moeten". Zuid-Holland mag vervolgens puinruimen. „De provincies moeten daardoor te vaak en op veel terreinen zaken in goede banen zien te leiden." Zó kan Zuid-Holland ook niet doen wat de provincie eigenlijk moet doen en dat schaadt het imago. Helemaal eerlijk is dat niet, meent Franssen. „Er is vaak kritiek op provincies: ze hebben geen gezicht en kiezen niet als dat nodig is. Die kritiek komt van meer kaAen, óók van gemeenten en van het rijk. Die kritiek is niet altijd terecht." Franssen stond gistermiddag - welhaast vanzelfsprekend - ver der stil bij de gebeurtenissen op en sinds 11 september. In de verscherpte tegenstellingen tus sen de westerse wereld en de is lam die hij ziet, dicht hij ook de provincie een sussende taak toe. Zuid-Holland is 'een provincie waar de wortels van onze natie liggen', en 'waarin de multi-et- niciteit zichtbaar en voelbaar is'. Inwoners van Zuid-Holland moeten open staan voor 'andere geluiden', vindt Franssen. „Wat ónze samenleving betreft moe ten de democratie en de recht staat onze onwrikbare ankers zijn. Maar er is daarbuiten veel dat ons in contact en in dialoog met anderen tot nadenken kan stemmen over ons vermeende eigen gelijk."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 11