Van Moorsel hoeft alleen maar te trappen moet slimmer worden op de baan' SPORT Michael Zijlaard: 'Leontiens wil is heilig, wij moeten dat vertalen naar de praktijk' Doping in het amateurvoetbal? zaterdag 8 SEPTEMBER 2001 rm Vonk i van Moorsel hóeft zich nergens zorgen over te Al ver voordat ze woensdag de wielerbaan in ster oprijdt om het werelduurrecord te verbete- i alles in kannen en kruiken. Een professioneel ngsteam zorgde voor superieur materiaal,.de nputerschema's en medische verzorging om te zeggen. „Goed beschouwd hoeft Leontien aar een uur lang hard te trappen", zegt Van echtgenoot en begeleider Michael Zijlaard. an Moorsel er woensdagmiddag om drie uur i om in het tijdsbestek van één uur meer dan eter en 94 meter (het record van de Fran^aise ,ongo, 8 december 2000 in Mexico-stad) af te lan gaat een meisjesdroom in vervulling. 17 was, zag ik de poging van Mieke Havik op dney waren er veel mensen die zeiden: 'de nedaille van de weg is je mooiste', maar zélf lie van de tijdrit de mooiste. Het gevecht te- f spreekt me heel erg aan." haar imposante erelijst (eindzeges in de France voor vrouwen, meervoudig wereld- in op baan en weg en drie olympische titels) le 31-jarige Van Moorsel in de afgelopen win- pijlen te richten op Longo's huzarenstukje [jaar. „Want het werelduurrecord ontbreekt lijn erelijst. Als klein meisje dacht ik: 'In één laatste jaren als wielrenster moet het gebeu- i, die laatste jaren zijn nu aangebroken." egon de Grote Voorbereiding. Van Moorsel aar fietshouding op de weg vaarwel zeggen men tot een 'baanhouding'. „Eerst vijf minu- hometrainer en dan uitbouwen tot een uur. rustperiode na Sydney heb ik ook op de weg et de handen onderin de beugels gekoerst, de sprint nog niet. Kijk, op de weg kun je een tandje lichter schakelen of even gaan i deze baanfiets zit zo'n doortrapper dus loor. Bovendien, als je gaat staan, wijkje af varte lijn en verlies je een paar meter. Die ing van houding heeft me nog de meeste ekost. Ik kreeg zelfs verzuring in de armen, ik eens dat het bestond... Die pijn is niet fijn. je het record haalt, ben je de pijn snel verge- liste positie te bepalen deed Van Moorsel te trainingen in Sloten op de Sydney-fiets. istische gevaarte voldoet echter niet aan de ls om een officieel werelduurrecord op te Daarom werd in overleg met fabrikant Koga en nieuwe fiets gemaakt die op het uniebu- ausanne wel werd geaccepteerd. „Nu zit er ïartslagmeter op, maar ook die zal er in ter niet op zitten", wijst Zijlaard. „Eigenlijk alleen een frame, twee wielen en een stuur voor Manchester is bewust gemaakt. Op ge- wel. „De baan in Manchester is te vergelij- lie in Sydney", weet Van Moorsel, die Down ar olympisch succes behaalde. Bovendien is Van Moorsel in Manchester uitkomt op 45.165,22. Zij laard: „Er is een computerschema geschreven dat ge baseerd is op het record van Longo. Leontien weet dus dat ze iedere ronde een tijd moet hebben van 19,96 seconde. Elke ronde voeren we de rondetijden tot op de duizendste seconde nauwkeurig in, zodat we na iedere ronde een perfecte uitdraai hebben." Zijlaard zelf neemt de coördinatie en de mentale be geleiding voor zijn rekening. Niet anders dan anders dus. Zijlaard vindt de spanning en de onzekerheid van Van Moorsel logisch, zo niet noodzakelijk. „Daar om was het voor Leontien ook beter dat ze twee da gen heeft meegefietst in de Holland Ladies Tour. Even de zinnen verzetten, niet 24 uur per dag bezig zijn met dat record. Dat komt vanzelf wel, net als in Sydney. Toen sliep ze 's nachts wel, maar heel licht. Had het over kleine pijntjes. Maar zulk soort dingen heeft alleen met supervorm te maken; laat het li chaam van een topsporter drie dagen rusten en ze beginnen kleine dingen te voelen. Ik hoop dan ook dat ze binnenkort weer begint te klagen." „Dat alles wat Leontien doet zo gemakkelijk lijkt, is gevaarlijk. Juist omdat we een slecht jaar achter de rug hebben", kijkt Zijlaard terug. Zo overleed de trou we mecanicien van Van Moorsel, liet de vader van beste vriendin Sissy van Alebeek plotseling het leven en kwam haar ploeggenote Madeleine Lindberg zo zwaar ten val dat Zijlaard vreest voor het vervolg van de wielercarrière van de Zweedse. „Voor de buiten wereld lijkt dat misschien minder erg, maar in zo'n hechte ploeg komt zoiets hard aan. Van Moorsel zelf wil - schema of geen schema - wei nig wijt over haar recordpoging. „Heel moeilijk zucht de geboren Brabantse. „Ik weet niet wat ik in dat uur ga voelen; misschien sterf ik wel duizend do den. Toen ik in het begin na drie minuten op de baan in Sloten naar boven werd gestuurd, dacht ik: waar ben ik aan begonnen! Achteraf bekeken was deze voorbereiding zwaarder dan die op de Olympische Spelen, nog nooit heb ik zo zwaar getraind. Maar als ik het record met 200 meter verbeter, dan ben ik te vreden." Zijlaard: „We gaan er niet vanuit om Longo's record met één meter te verbeteren. Als alle omstandigheden goed zijn en ook de vorm van de dag, dan is Leontien tot heel veel in staat. Dat weten we. In ieder geval zal het een psychologisch voordeel zijn dat Van Moorsel haar aartsrivale Longo uit de boeken kan rijden. „Dat is wel bijzonder", erkent Van Moor sel. „Toen ze dat record neerzette, dacht ik: 45 kilo meter, dat is te doen. Tot ik er zelf aan begon. Nu heb ik alle respect voor wat Longo toen heeft gepresteerd. Als mens vind ik haar niet aardig, maar als sportster heb ik haar wel hoog zitten. Ik wil het record sowieso hebben. Haal ik het nu niet, dan probeer ik het zeker nog een keer. En als ik het wel haal, dan zal Longo het nog dezelfde maand scherper willen zetten." Alle 'eisen' van 's werelds beste renster zijn ingewil ligd. Zijlaard: „Leontiens wil is heilig, wij moeten dat vertalen naar de praktijk." Alles wat Leontien van Moorsel nog hoeft te doen, is hard fietsen. Een uur lang. Meer niet. De Provinciaal Zeeuwse Courant publiceerde vorige week een on derzoek naar het dopinggebruik in het amateurvoetbal. Daaruit bleek dat een op de drie spelers 'een enkele keer' tot 'vaak' een prestatieverhogend middel ge bruikt. Aan het onderzoek deden 78 voetballers van de Zeeuwse clubs Kloetinge, Hoek, Terneu- zen, Oostkapelle, Kapelle en SSV'65 mee. Hoe denken betrok kenen bij het amateurvoetbal in deze regio over deze kwestie? Arnold Reinders, aanvoerder van Noordwijk: „Het aantal gebruikers verbaast me. Ik zou het eerder een op de honderd schatten. Ik vraag me namelijk altijd af wat het nut is om doping te gebruiken in het voetbal. Ik voetbal al lang, bij verschillende clubs, ik heb mis schien wel met 250 verschillen de voetballers gespeeld en ik heb nog nooit ge hoord dat iemand iets gebruikte. Bij m'n vo rige club vertélde wel een speler dat hij een keer iets pakte omdat hij wilde weten wat het effect was. Die voelde zich een ko- ning op het veld en bleef maar gaan. Of ik bij een tegenstander wel eens iets heb ge merkt of vermoed? Nu moet ik oppassen, want dat zouden ze van mij ook wel eens kunnen denken. Naar mijn weten wordt er bij onze club helemaal niets gebruikt. Of het moest zijn dat onze verzorger iets in onze flesjes doet, haha." Anonieme speler in de Provin ciaal Zeeuwse Courant: „In de top van het amateur voetbal worden sommige spe lers dik betaald. Enkele vereni gingen zijn bereid complete jaarsalarissen te betalen. Ik heb het vermoeden dat verenigin gen die zulke bedragen steken in het eerste elftal wellicht ook andere middelen aangrijpen om hun spelers beter te laten spelen." Har Meijer, huisarts in Leiden en voorheen clubarts van Noordwijk: „Ik vind het onvoorstelbaar %f\ lil O Foto: ANP hoog: 1 op de 3. Ik kan dat ei genlijk niet geloven. Wat ik wel zie is dat er onstekingsremmers worden voorgeschreven, dat er ook verzorgers zijn die daar over beschikken. Daar is risico aan verbonden. Die middelen hebben ook een pijnstillend ef fect en daardoor zou je kunnen spelen met een blessure terwijl het eigenlijk nog niet verant woord is. Ik heb in m'n praktijk nog nooit meegemaakt dat een sporter om doping vroeg. Er zijn wel van die 'brede-lijven- mensen' die met de dolste spullen komen aanzetten: groeihormonen, spierverster- kers. Het komt allemaal uit Oost-Europa Wat voor spul het is, is nauwelijks te ontcijferen. Ik verbaas me er over dat er mensen zijn die dat maar klak keloos slikken." Arie Lagendijk, trainer van Ter Leede: „Het zou kunnen zijn dat spe lers er individueel mee romme len, maar als trainer heb ik nog nooit gehoord dat het in onze medische staf is besproken. Ik geloof niet dat een speler het voor mij verborgen zou kunnen houden gezien de symptomen bij doping. Een enkele keer heb ik bij tegenstanders een dusda nige gedragsverandering gezien dat ik dacht: hoe is dit moge lijk? Toen heb ik me wel eens afgevraagd of er sprake was van een stimulerend middel. Maar misschien was er ook wel hele maal geen verband en liepen alleen de emoties hoog op." J. Gieske, woordvoerder van de KNVB: „Er wordt in het amateurvoet bal niet gecontroleerd, er is overigens ook geen doping- reglement. De amateursectie van de KNVB controleert zelf de nationale selecties van de vrouwen en het futsal." Anonieme voetballer in de Provinciaal Zeeuwse Courant: „Omdat in de hoofdklasse en de eerste klasse de belangen zo groot zijn dat doping eerder aangewend zal worden om tot betere prestaties te komen, zal in deze klasse misschien steek- proefgewijs gecontroleerd moeten worden om het ama teurvoetbal zuiver te houden. Wat betreft Frank de Boer hoop ik dat ze een supplement in huis hebben waardoor je beter penalty's gaat nemen." Hans Zwaan, voormalig spits- speler van w Katwijk en nu spitsentrainer bij die club: „Ik ken heel wat voetb^ers en ik heb het nog nooit va#een speler gehoord dat hij wat ge bruikte. Als amateurvoetballer heb je het ook niet nodig; twee of drie keer trainen en een wedstrijd, dat moet op eigen kracht kunnen. Zelf heb ik één keer een cortisonen-injectie ge kregen in m'n achillespees om een dag later te kunnen spelen. Maar het hielp niet, ik kon niet spelen. Meer dan één keer zo'n injectie kan schadelijk zijn. ik heb het niet meer gedaan. Of ik Barry Dubbeldeman (spits van w Katwijk, red.) doping zou adviseren? Die jongen moet ge- Michael Zijlaard en Leontien van Moorselklaar voor de aanval op het werelduurre cord. „Toen Longo dat record neer zette, dacht ik: 45 kilometer, dat is te doen. Tot ik er zelf aan begon. Nu heb ik alle res pect voor wat Longo toen heeft gepresteerd. Als mens vind ik haar niet aardig, maar als sportster heb ik haar wel hoog zitten", aldus Van Moorsel. Foto: GPD/Victor van Breukelen het tijdverschil met Nederland slechts één uur. An ders dan in Mexico ligt de Engelse baan niet op hoog te, wat als gunstig wordt gezien wat betreft luchtdruk. Van Moorsel: „Maar daar is weinig van te zeggen: Longo werd tijdens een poging in Manchester na twintig minuten naar boven gestuurd. Ze rijdt haar record in Mexico, maar Boardman doet dat weer in Manchester." Door middel van geavanceerde computerschema's weet Leontien van Moorsel precies wat voor verzet ze moet rijden (54x15), wat de gemiddelde beenfrequen tie per minuut moet zijn (iets boven de 100) en hoe veel meter per omwenteling ze moet maken (7,46). Op de zaken vooruitlopend of niet, in een boekwerkje is zelfs al een volledig schema uitgewerkt waarmee Mekel neemt op 23ste Leidsch Dagblad Masters afscheid van district Leiden d c1jan van Geen dam - Leonie Mekel lens de 23ste Masters ïidsch Dagblad Tennis cheid van het district 1 geboren Voorschoten- illeen volgend jaar A- 3etook keert ze haar club n de rug toe om 'er- te klasse te spelen. De Hekel beschouwt zich voriete voor de titel. „Ik al^n iedereen winnen, ,0 dat ook in één toer- is iets anders. Ik mis waring." inmiddels in Leid- 1 met haar ouders, rs en een zus. Als klein ig ze met haar ouders tennispark Adegeest, iet aangesloten bij de e heeft van horen zeg- dagelijks tegen de oe- itond te spelen, maar a' te daar niets meer van. or legeest geen niveau >te ze snel over naar jf Daar viel de kleine vpl op, zodat ze al rap in s. straining terecht- -je en Forescate haar e bood om in het eerste /a leien, stapte Mekel De Metselaars in igen. „Bij Forescate vijfde klasse, bij De het in ieder geval vier- ctizegt Mekel. „Het was ing dat ik een jaar later nlliasse zou spelen, maar :hte degradatie bleef klasse vond ik op dat Je hoog gegrepen. Er )roken dat ik het twee s anders zou proberen eer terug te keren, eb niets meer van De n oord." 2, peelster liep ze de ver- K-toernooien in het de categorieën tot en tot en met 14 kon ze de toptien in spelen. 1 klein en kwam rt, vooral als we in de n. Maar door veel te eb ik wel veel ge- toen ze de lucht in eikte ze de zesde Nederland in de leef- Leonie Mekel: „Als ik mijn vwo-diploma heb, ga ik niet studeren. Ik wil later medicijnen gaan doen, maar eerst twee jaar fulltime spelen." Foto: Henk Bouwman tijdsklasse tot en met zestien jaar. Van de KNLTB hoorde ze desondanks niets. „Ze hadden wel eens gezegd dat ik ook mee mocht naar het buitenland als ik in de toptien stond. Maar al vanaf hun twaalfde was er een vast groepje, dat begeleid werd. Naar de rest keken ze niet. Nu zijn al die meisjes gestopt." Mekel heeft nog wel de ambitie om vèr te komen. De eindexa menkandidate vwo op het Rijn lands Lyceum in Wassenaar was bijna een jaar eerder van school gegaan om reeds dit jaar fullti me te kunnen tennissen. „Ei genlijk wilde ik naar de havo. Mijn moeder vond het zonde, maar begreep wel dat ik alleen maar wilde tennissen. Alleen van school mocht ik geen havo doen. Ik zit in de tweede fase (het zogenaamde studiehuis) en die sloot niet aan op het havo programma. Achteraf vind ik het zelf ook beter om mijn vwo-di ploma te halen. Als ik dat heb, ga ik niet studeren. Ik wil later medicijnen gaan doen, maar eerst twee jaar fulltime spelen. Ik wil ook reizen. Misschien kan ik internationaal gaan spelen, al heb ik me daar nog helemaal niet op georiënteerd." Vier jaar geleden won Mekel als 13-jarige de C-Masterstitel. Het lijkt een lange tijd, voordat ze is doorgestoten naar de B-top. Vo rige week stelde ze deelname veilig door het toernooi van ZTC te winnen en daarmee haar tweede titel van het jaar te pak ken naast de Open Leidse Kam pioenschappen. „Ik bedacht me laatst ook dat het lang heeft ge duurd, maar toen ik C-Master werd, was ik nog C2. Het jaar daarop was ik gelijk BI en het is de laatste jaren best wel sterk geweest. De lijstjes waren klein en ik moest steeds tegen Heddy Boers of Linda Verhoeve in de eerste of tweede ronde. Dat ze een B-topper is, bewees ze deze zomer al in de A-toer nooien. Ze staat rond de 70ste plaats op de nationale ranglijst en dat levert haar volgend jaar de A2-status op. Als ze zo om zich heen kijkt, is een hogere klassering heel wel mogelijk. Laatst was ze aandachtig toe schouwer op het Future-toer- nooi van TEAN in Alphen aan den Rijn. „Ik heb niet veel wed strijden gezien, maar het niveau viel me mee. Er worden nog steeds best veel fouten gemaakt. Alleen het tempo zou ik niet een hele wedstrijd volhouden. Daar om wil ik volgend jaar ook eer ste klasse spelen, want ook nu verlies ik wedstrijden doordat ik niet vast genoeg ben in een hoog tempo. En ik moet wat slimmer worden op de baan. Soms wil ik er te makkelijk over denken en ben ik niet lang ge noeg geconcentreerd." Mekel, die nog een tijdje bij de befaamde tennisschool van Frits Don trainde, wil graag het spel maken in de wedstrijd, maar leert meer en meer geduld op te brengen in de rally. Als verras sing gooit ze-er soms service/volley tussendoor. „Meestal maak ik zo een punt, want ze verwachten het niet. Maar ik moet het natuurlijk niet te vaak doen." Afscheid nemen met een Mas- ter-titel zou mooi zijn. Maar of het heel belangrijk is? Mekel: „Nee, dat valt wel mee. Ik wilde er in ieder geval graag bij zijn en dan zie ik wel of het mijn dag is of niet."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2001 | | pagina 39