Kraak verlaat
raad Ter Aar
Niet zeuren maar zwoegen in de zorg
RIJN VEENSTREEK
Alphen wil alternatief voor asielzoekers zoeken
Acht winnaars bij finale penaltyschieten
Reorganisatie
voor Cistron
onvermijdelijk
iderzoek naar mest in weilanden
lendijk ook
|r auto's
l wetering - Tijdens de
lamheden aan de HSL
tl fietspad Molendijk tus-
euwe Wetering en Roe-
idsveen ook worden ge-
door auto's. Hiermee is
ilossing gevonden voor
bewoners van de Voor-
ie normaal gesproken
5g van rijkswaterstaat ge-
om de Alkemadelaan te
jwe
ussen
Gezondheidservice
iaar leden weer cursus-
servicediensten aan. Op
tember begint in Alphen
Rijn de zogeheten Gor-
irsus, die het effectief
met kinderen behan-
Alpjien kan vanaf 28
jiber ook de cursus Baby-
re gevolgd worden en or-
ert Gezondheidservice de
ncyclus 'Vrouwen in de
ng', en wel vanaf 26 sep-
In Roelofarendsveen
3tember de cursus
afvallen met Slank en
lidmaatschap voor het
)1 kost 27,50 gulden. Te
ch inschrijven en lid
lis mogelijk op 071-
5.
uwe afnemer
Kompost
aan den rijn - Stercom-
ieft al een contract klaar-
roor een nieuwe afne-
het gecomposteerde
1 uit de gemeenten in de
se en Leidse regio. Com-
V uit Zevenbergen
Irabant) haalt voortaan
ipost op bij Stercompost
en aan den Rijn. Com-
estaat uit werknemers
rorige afnemer, Frigro
terdam, de rug hebben
«rd. Stercompost ver
se week bij de rechter
itract met Frigro, dat in
ermaanden vijf weken
srwerkt groente-, fruit
afval ophaalde in Al-
zaterdag 8 SEPTEMBER 2001
door Tim Brouwer de Koning
ter aar - Oud-wethouder Emma
Kraak verlaat de gemeenteraad
van Ter Aar. Uit teleurstelling
over de 'doodgeslagen politieke
discussie' en vanwege een ver
huizing naar Alphen aan den Rijn
maakt zij vanaf i oktober geen
deel meer uit van de fractie van
het Progressief Akkoord (PAK).
Kees Hagenaars neemt haar
plaats in bij de oppositiepartij,
die drie van de dertien zetels be
zet.
Opluchting overheerst bij Kraak,
die op 28 juni haar laatste ge
meenteraadsvergadering in Ter
Aar bijwoonde. Afgelopen don
derdag ontbrak zij bij de inge
bruikname van de vernieuwde
raadzaal. Ook op 27 september
laat zij verstek gaan. „Ik ben het
een beetje zat", zegt Kraak. Zij
weet nog niet of zij in haar nieu
we woonplaats politiek actief
wordt. Wel is Kraak, voormalig
Statenlid van Groen Links, in
middels lid van Leefbaar Neder
land.
In Ter Aar vreesde Kraak het
plezier in het raadswerk te ver
liezen. Vooral de schorsing
waarmee politieke tegenstan
ders haar een jaar geleden
dreigden, hakte erin bij de voor
malige oppositieleidster. Daar
naast mist zij het politieke debat
in haar oude woonplaats. „De
raad is ondeskundig en onzake
lijk", zegt Kraak fel. „Ook burge
meester Epskamp, een aardige
man, laat zich overdonderden
door de wethouders. Ik had nog
zo gehoopt op vruchtbare dis
cussies met de voorzitter van de
raad. Mijn verhuizing staat niet
los van deze ontwikkeling. Korte
vergaderingen met veel hamer
stukken zijn misschien leuk,
maar ik vind de raad van Ter Aar
nu vlees noch vis."
Ondanks haar kritiek valt Kraak
het PAK niet af. Volgens haar is
het vertrek in goed overleg ge
gaan. Fractievoorzitter Van der
Veen toont zich niet verbaasd
over de stap van Kraak, die eer
der dit jaar al liet weten dat zij
zich in 2002 niet herkiesbaar
zou stellen voor de gemeente
raad. Na de korte en turbulente
periode in 1998 dat zij wethou
der was, nam haar belangstel
ling voor het raadswerk af. „Em
ma was door die terugslag min
der in staat om zich in te zetten
voor de inwoners van Ter Aar",
zegt Van der Veen, die haar dit
jaar afloste als fractievoorzitter.
„Wel blijft zij lid van het PAK,
maar zij mag als Alphense geen
zitting hebben in de gemeente
raad van Ter Aar. Gelukkig heb
ben wij in Kees Hagenaars een
capabele opvolger."
Kraak is al de tweede van de drie
wethouders die na de verkiezin
gen van 1998 aan de slag gingen,
die de gemeente verlaat. Jan
Bom van Gemeente Belangen
verhuisde vorig jaar naar Wou-
brugge (gemeente Jacobswou-
de). Ook Ingrid Riedel, die in
1998 net als Kraak slechts enkele
maanden wethouder was, laat
zich zelden meer zien in de Ter
Aarse raadzaal. Door ziekte is zij
slechts sporadisch in staat om
vergaderingen bij te wonen.
Haar partij De Echte Liberaal,
een afsplitsing van de plaatselij
ke WD, doet volgens woord
voerder Eisso Riedel niet mee
aan de komende gemeente
raadsverkiezingen. Ifraak ver
wacht dat haar voormalige col
lega, met wie zij het goed kan
vinden, ook per 1 oktober de Ter
Aarse raad verlaat vanwege een
verhuizing. Ingrid Riedel was
gisteren niet bereikbaar voor
commentaar.
weteringbrug - Meer dan vijftig jongens en meisjes van de voetbal
verenigingen Alkmania, DOSR, ROAC '79 en SVOW streden gister
avond in Weteringbrug om de penaltybokaal van de Stichting Vakan-
tiespelen Alkemade (VAK). Ondanks het regenachtige weer was het
een geslaagde avond. De afgelopen maanden hielden de voetbalver
enigingen de voorronden. De beste F-, E-, D- en C- junioren kwamen
tegen elkaar uit in de finale bij SVOW. Dit leverde acht winnaars op,
waarbij vooral de naam van Martijn van Trigt opviel. Deze F- junior
van ROAC wist ai zijn penalty's, vijf in totaal, te verzilveren tegen kee
per Barry Kerkvliet. Andere winnaars waren Femke Sloof (F), Lotte
Neijman (E), Bianca van de Meer (D), Irma de Haas (C), Marc van Die-
men (E), Rudi Roosenmalen (D) en Mickel Schouten (C).
Foto: Mark Lamers
alphen aan den rijn - Na de te-
lecomafdeling van Cistron zit nu
ook de intemetpoot van het Al
phense bedrijf in de problemen.
De verwevenheid tussen de
twee bedrijfsonderdelen maakt
een reorganisatie van het hele
bedrijf onvermijdelijk. Groot
aandeelhouder en oud-direc
teur D. ter Haar is teruggeko
men om dat te regelen.
Cistron Telecom kondigde vori
ge maand aan de mogelijkheden
van een doorstart te onderzoe
ken. Aanleiding daarvoor is een
conflict met KPN over de kosten
van de dienstverlening van dat
bedrijf. Cistron is vele miljoenen
guldens verschuldigd aan KPN,
maar weigert de, in haar ogen,
te hoge rekeningen te betalen.
Om te voorkomen dat een van
de schuldeisers het faillissement
zou aanvragen probeert het be
drijf met man en macht een fi
nancier te vinden en een door
start te maken. In een verklaring
zegt Cistron nu zelf dat daarvoor
een reorganisatie voor het hele
bedrijf onvermijdelijk is. „Tot op
heden hebben wij te weinig
aandacht besteed aan het schei
den van zaken tussen beide zus
terbedrijven, dat moet nu eerst
geregeld worden", meldt Ter
Haar. Hoeveel ontslagen er val
len is nog niet duidelijk. Het
personeel is gisteren geïnfor
meerd over de op handen zijnde
reorganisatie en krijgt volgende
week meer informatie.
Centrum wil banden met gemeente niet kwijt
ade/woubrugge - Voor het onderzoek
•ststoffen in de Vlietpolder is gistermiddag
het startschot gegeven. Het onderzoek in
anden en sloten in Ofwegen, het buurt-
ussen Hoogmade en Woubrugge, is eigen-
xperimentele wijze aan de gang sinds april
nds begin dit jaar voeren boeren en mede
van het Hoogheemraadschap van Rijn
metingen uit. Een feestelijke bijeenkomst
om dat te vieren bleef tot nu toe uit in verband
met de MKZ-crisis, maar gistermiddag was daar
tijd voor in de stal van deelnemer A. van Mil. Als
symbolische handeling nam dijkgraaf E. van Tuyll
van Serooskerken van het hoogheemraadschap
een grasmonster en WLTO-bestuurder N. Al
kemade een watermonster. Het project moet uit
wijzen of boeren teveel mest gebruiken of dat de
meststoffen ergens anders vandaan komen.
door Saskia Buitelaar
alphen aan den rijn - Het gemeentebe
stuur van Alphen aan den Rijn is bereid
te zoeken naar alternatieve vluchtelin
genopvang als het asielzoekerscentrum
in 2003 dicht moet om plek te maken
voor een jeugdgevangenis. Het COA
(Centraal orgaan Opvang Asielzoekers)
verzoekt daar dringend om. De bewoners
en werknemers in het Getaneh Tessema-
centrum aan de Eikenlaan willen de goe
de contacten met Alphense organisaties
en vrijwilligers niet kwijt.
In de afgelopen drie jaar is het centrum
een onderdeel geworden van de lokale
samenleving, zegt W. Latupeirissa, clus
terdirecteur van de aze's in Alphen, Lei
den, Leiderdorp, Oegstgeest, Katwijk en
Waddinxveen. „Onze bewoners zijn hier
gewend geraakt, ze weten de weg in Al
phen te vinden en volgen taallessen bij
de Steva. Die band is gegroeid, weder
zijds. We beraden ons de komende
maanden met de gemeente op onze
wens om in Alphen te blijven."
Volgens het contract dat het COA in 1998
met de gemeente sloot blijft het azc tot
2003 aan de Eikenlaan staan. Ook in an
dere gemeenten sluit de opvangorganisa-
tie altijd tijdelijke contracten af. Het
voortdurend bouwen, afbreken, herbou
wen en verhuizen kost weliswaar veel
geld en moeite, maar is noodzakelijk.
Zonder contract voor een bepaalde tijd
ondervindt het COA te veel weerstand te
gen de komst van asielzoekerscentra.
Schoof is bereid om te kijken of Alphen
opnieuw kan bijdragen aan vluchtelin
genopvang. Of dat een nieuw azc wordt
of permanente huisvesting voor status
houders, ligt wat hem betreft nog in het
midden.
Dat het Getaneh Tessemacentrum op de
huidige plek verdwijnt, staat vast voor
burgemeester Schoof. „Er is geen sprake
van een keuze. Het is niet: azc of gevan
genis. Het Rijk heeft destijds (in 1994) de
ze grond gekocht voor de bouw van de
Geniepoort. Een deel daarvan was van
meet af aan gereserveerd voor een jeugd
gevangenis." Toen het COA in 1998 snel
een plek nodig had voor een asielzoe
kerscentrum, lag het voor de hand om
daarvoor de braakliggende grond achter
de Geniépoort te gebruiken.
Inmiddels moet justitie de komende ja
ren een flink aantal jeugdgevangenissen
bouwen. Toen Alphen hoorde dat de
rijksgebouwendienst daarvoor op zoek is
naar locaties, bracht Schoof de Alphense
afspraak weer onder de aandacht. „Wat
ons betreft kan hier een jeugdgevangenis
komen." Omdat de grond in 1993 daar
voor reeds is bestemd, hoeft de gemeen
teraad er niet opnieuw over te beslissen.
Bezwaar maken is onmogelijk. Schoof
verwacht echter niet dat de komst van
een nieuwe gevangenis opnieuw op
weerstand stuit. „Ik kan de toekomst niet
voorspellen, maar als je mij vraagt of
mensen zich nu druk maakt over gedeti
neerden binnen de gemeentegrenzen,
zeg ik nee. De Geniepoort levert totaal
geen "problemen op, ik denk dat veel
mensen niet eens weten waar hij staat."
ompte geur. Een mix van zweet, uri-
asting en zieke, oude lijven. Een stap
erzorgingsafdeling voor demente be
en de doordringende lucht neemt
n je. Dat was vijftien jaar geleden al
nu nog het geval. Als ziekenverzorg-
je dat amper. Wantje went aan de
Dk leer je omgaan met de beperkin-
ïrgernissen, de onmacht en de on-
jk hoge werkdruk. Je zeurt niet in de
lar zwoegt. In al die jaren is dat nog
liet veranderd.
in uur 's ochtends begint de dag-
Ie nachtzuster draagt met een wit
ïkken gezicht en kleine ogen de
ïrheden over. Even later is De Ros-
n afdeling voor dementerende ou-
ral in bedrijf. Vandaag telt de dag-
fficieel zes mensen. Omdat Tonny
idstherapeutische basis komt wer-
nnen de verzorgers een paar uurtjes
maken van een extra paar handen,
i een tijdje ziek geweest. Door haar
tan. In principe zou ze haar tempo
id moeten aanpassen. In de loop
dag blijkt daarvan niets terecht te
Tk kan mijn collega's toch niet af
hoor je haar denken.
Slijk toch dat deze houding, net als
ifieke geur, door alle jaren heen is
langen. Je bent de beste ziekenver-
van de afdeling als je in een rap
en rits bewoners afwerkt. Doordat
>p een afdeling moet gebeuren en
ld voor een ander mag en wil onder-
loud je elkaar stiekem in de gaten.
1 verzorgsters tellen aan het einde
ochtend stiekem het aantal bewo-
tze hebben gewassen? Diep in je
j ld je het niet netjes dat je uitrekent
I mensen je hebt geholpen. Want als
voner zijn dag niet heeft en flink te-
jl kt, ben je extra lang bezig met een
irt. Ondertussen heeft een ander er
;t Ine uit bed. Vreselijk toch; dat
jevoel dat je bekruipt als je door
3 digheden langzamer werkt. Dat die
zoveel jaren nog steeds niet is uitge-
öntinentiemateriaal is aanzienlijk
td. (Wat een reusachtig absorptie-
|en hebben de matten tegenwoor-
&k de bedden, de tilapparatuur en
andere verpleegartikelen zijn met de
egegroeid. Maar een ding is onver-
gebleven: met een klein groepje
éelsleden heb je absurd veel werk te
en. Nog steeds is de zorgverlening
>1
ie van de dag dringt de onfrisse
aar de achtergrond. Wat een geluk
'g. Een mevrouw die regelmatig de
Ziekenverzorgers hebben altijd het gevoel dat zij tekortschieten
Het aantal studenten verpleegkunde neemt drastisch af. Maar dat is niet de enige oorzaak van het personeelstekort in de zorgsector.
Het ziekteverzuim en het aantal mensen dat het vakgebied verlaat spelen ook een grote rol. Verslaggeefster Nancy Ubert blies het stof
van haar verpleegstersdiploma en werkte een dag mee in verpleeghuis Oudshoorn in Alphen aan den Rijn. Nu herinnert zij zich weer
waarom ze jaren geleden besloot met de verpleging te stoppen.
door Nancy Ubert
Tonny, die voorlopig op arbeidstherapeutische basis in Oudshoorn werkt, zorgt tot opluchting van haar naaste collega's voor 'extra handen'. Foto: Eric Taal
bokkenpruik opzet toont zich meegaand.
Geen geruk, getrek of gekrijs. Rustig laat ze
zich van top tot teen wassen. Omdat ze niet
in staat is actief mee te werken als ze wordt
aangekleed, vergt de klus behoorlijk wat
energie. Voor bijtanken is nog geen tijd. Op
naar de volgende. Snelheid. Daar draait het
's morgens om. Dat was toentertijd ook het
geval. Verzorgenden jakkeren maar door.
Hier in Oudshoorn tot negen uur, het tijd
stip voor het ontbijt. Lang niet alle bewo
ners zijn voor de ochtendmaaltijd aange
kleed. Dus moet een aantal op bed eten.
Op De Heuvel, een afdeling voor lichame
lijk zieken, is dat problematischer dan op
De Roskam. De Heuvelbewoners zijn gees
telijk tamelijk goed. Vrijwel allemaal willen
ze aan tafel eten. Helaas redden de perso
neelsleden het niet om iedereen voor ne
gen uur uit bed te halen. Daarom krijgen ze
flink gemopper te horen.
Hoe groot moet het incasseringsvermogen
van een ziekenverzorgende zijn? Als je ver
wijten naar je hoofd krijgt geslingerd over
zaken waaraan je niets kunt doen, over
spoelt je een wee gevoel van machteloos
heid. Je probeert zo goed te doen, maar
krijgt stank voor dank. Op de afdeling voor
demente bejaarden ontstaat dat gevoel van
onmacht weer op een andere manier. Als
bewoners zonder logische reden schelden,
knijpen, schoppen of aan je haren trekken,
kwetst dat. Per slot van rekening probeer je
alleen maar te helpen. En diep in je hart
verwacht je daarvoor toch een vleugje
waardering terug. Het is zo moeilijk te ver
kroppen dat de mensen voor wie jij het
zweet op de rug hebt staan jou letterlijk of
figuurlijk pijndoen.
Even later maakt ziekenverzorgster Anne-
Mieke zich kwaad bij een bewoonster die
via een elektrische vernevelaar longmedi
catie moet inademen. „Dit is al de zoveel
ste keer dat iemand dit verkeerd aansluit.
Ze gaat er niet dood van, maar het is niet
goed dat dit gebeurt."
Opnieuw komen de weggestopte gevoelens
naar boven. Niets is ellendiger dan de ont
dekking dat naaste collega's steken laten
vallen. Omdat iedereen keihard werkt en de
woorden 'niet zeuren, maar doen' hoog in
het vaandel staan, durf je een ander bijna
niet aan te spreken op een fout.
Uren vliegen voorbij, 's Middags brengt het
personeel de bewoners die geen hele dag
kunnen opzitten voor een uurtje naar bed.
Ondertussen zit in de huiskamer van De
Roskam een vrouw te schelden en te mop
peren. „Wanneer nemen jullie klerelijers
me nou eens een uurtje mee naar buiten."
Verzorgsters lopen heen en weer. Ze heb
ben niet eens tijd om te sussen, laat staan
dat ze een uurtje met de vrouw tonnen
wandelen. „Morgen misschien",fRosten
de zusters in het voorbijgaan.
Horen ze de noodkreet van die vrouw wel?
Of zijn ze na een paar maanden al zo murw
dat een letterlijke schreeuw om aandacht
een achtergrondtune is? Degene die zich
niet kan afsluiten voor zulke geluiden heeft
een probleem. Geroep, gegil, gekrijs en ge
jank kunnen flink aan je knagen.
De tand des tijds heeft veel onaangeroerd
gelaten, zo blijkt aan het eind van de dag.
De koffiepauze duurt net als de theepauze
nog altijd niet langer dan vijftien minuten.
Voor de lunch heb je een traditioneel een
half uur de tijd. (Met de adempauzes wordt
niet gesjoemeld: het werkschema laat dit
niet toe.) Als vanouds hebben verscheidene
bewoners aan het einde van de werkdag
vieze nagels, omdat er geen kwartiertje over
was om die schoon te maken.
En net als toen gaat een ziekenverzorgster
naar huis met het gevoel dat ze vandaag
opnieuw gigantisch tekort geschoten is
