Wens voor vrijetijds centrum Onvrede in Nieuwe Wetering over werk aan HS Hondenfreak Karreman koestert haar asieldieren Rijn Veenstreek Ook stichting komt in actj Watertoren gevuld met bloemenpracht Zuid-Holland bat voor een explosie van muskusratte Flinke bi bij inbraf Aanhouding ruzie met joi1 Gratis insti zoeksysteeri; Vr i j uj i 11 i g e rs en hun werk DONDERDAG 5 APRIL 2001 Alphen positief over plan gehandicapten Alphen krijgt mogelijk een eigen centrum waar verstan delijk gehandicapten hun vrije tijd kunnen besteden en elkaar kunnen ontmoeten. Dat zou gecombineerd kun nen worden met de verbouwing van de dagcentra Wou tershof (voor volwassenen) en Zonnehof (kinderen) aan de Maasstraat. ALPHEN AAN DEN RUN SASKIA BUITELAAR Nu reizen 250 gehandicapte kinderen en volwassenen gere geld naar Leiden om in de avonduren ontspanning te zoe ken met toneel, muziek of in het eetcafé. Diverse organisa ties voor verstandelijk gehandi capten in de regio bekijken nu samen of ze zo'n centrum ook naar Alphen kunnen halen. Het Leidse Centrum vóór Vrije Tijd en Vorming in de Ga- briël Metzustraat wordt goed bezocht door gehandicapten uit de hele regio. Daar kunnen zij, naast eten en muziek ma ken, meedoen aan cursussen, themafeesten en hobbyavon den. Voor kinderen is er een kinderclub. Ook bij de diverse zorginstel lingen en activiteitencentra in de Rijnstreek worden activitei ten voor gehandicapten aange boden. Het probleem daarbij is dat de organisatoren nauwelijks contact met elkaar hebben. Daardoor is er geen afstem ming tussen vraag en aanbod van de activiteiten. De clubs die vrijetijdsbeste ding aanbieden in de regio Zuid-Holland Noord (Stichting Ipse, Gemiva/SVG-groep en Philadelphia) hebben zich in middels verenigd in de Stich ting Vrije Tijd en Vorming (VTV). Een Alphense werkgroep van VTV komt nu met het plan voor een Alphens vrijetijdscen trum voor de dag. Een goed moment, vindt de Alphense werkgroep, omdat druk gespro ken wordt over de verbouwing van De Woutershof. Dat dagcentrum voor volwas sen gehandicapten kan uitbrei den, als het kindercentrum Zonnehof binnen een paar jaar verhuist naar nieuwbouw aan de Boterbloemweg. Het nieuwe centrum aan de Maasstraat moet,wat de plan nenmakers betreft multifunc tioneel worden. De gehandi capten kunnen er dan zowel werken en leren als ontspannen en elkaar ontmoeten. Eén van de ideeën is om de onlangs op gerichte cateringservice Prins Heerlijk in te schakelen voor een eetcafé. Verder kan het ge bouw verhuurd worden aan vrijwilligersclubs of voor avondonderwijs. Op die manier is er meer contact tussen ge handicapten en niet-gehandi- capten. Momenteel buigen de sa menwerkende organisaties zich met elkaar en de gemeente over het plan. Ipse, eigenaar van De Woutershof, is enthousiast, zegt een woorvoerder. „Het idee klinkt goed, daar willen we best naar kijken. We zetten de voors en tegens en de kosten op een rijtje. Overigens moeten we eerst nog beslissen over de ver bouwing van De Woutershof en pas daarna komt de uitbreiding met een VTV-centrum om de hoek kijken. Dus we zitten nog in een pril stadium." Dat zegt ook de gemeente. Volgens een woordvoerster hebben de initiatiefnemers de gemeente gevraagd welke ver anderingen mogelijk zijn in het gebouw aan de Maasstraat. „In het bestemmingsplan zou zo'n centrum goed passen binnen 'maatschappelijke doeleinden'. Maar halverwege dit jaar wordt het bestemmingsplan herzien. Dan is het gebruikelijk om in de wijk te peilen waar behoefte aan is." Dat zou kunnen bete kenen dat het centrum gecom bineerd wordt met bijvoorbeeld een praktijk voor een huis- of tandarts. Verantwoordelijk wethouder Blom staat overigens positief tegenover het plan. „Buitenge woon sympathiek", zegt hij. „Waar het mogelijk is binnen een bestemmingsplan, helpen wij altijd om zoiets te realise- Otto Rodewijk opent winkel ROELOFARENDSVEEN s een prachtig proces: van niets iets ma- FOTO HIELCO KUIPERS JANNEKE DUKE De watertoren in Roelofarendsveen is écht het symbool van het bloemendorp. Na de tulpen op de gevels is nu ook de binnen kant gevuld met bloemen en planten. Deze week deed Otto Ro dewijk de deuren van zijn bloemenwinkel voor het eerst open. Ruim een jaar heeft de verbouwing van de watertoren ge duurd. In die tijd is de lege betonnen kolos omgetoverd tot een woonhuis, een expositieruimte en een winkel. Het woonhuis is al een paar maanden geleden betrokken door de eigenaars Dia ne Hoogenboom en John Willemsen. De expositieruimte, tus sen de woning en de winkel in, moet de Stichting de Watertoren nog inrichten. Maar de onderste twee, verdiepingen, het bloe- menparadijs, zijn vanaf nu door iedereen te bewonderen. Rodewijk is trots op zijn zaak, waarin het zachte en natuurlij ke van de bloemen en planten concurreert met de ruwe materi alen waaruit het interieur bestaat: metalen hekwerken, trappen, een ruw betonnen plafond en grijs marmoleum op de vloer. „We wilden het robuuste en sobere van de toren aan de bin nenkant doorzetten", verklaart Rodewijk. „Die materialen zijn in tegenstrijd met de planten: het is iets warms en kouds bij el kaar. Maar daardoor komt alles juist goed tot zijn recht." Hoewel het er Rodewijk om te doen is om iets van zijn moois te verkopen, is een wandelingetje door zijn zaak alleen al de moeite waard. In stellingkasten van een donkere, roodbruine houtsoort staan grijze potten met vetplanten en glazen potjes met drijfplantjes. In een andere kast staan juist fuchsiaroze, tur- kooise en witte smalle hoge vazen, die fel afsteken tegen het groen van de planten. Op een gegalvaniseerde tafel trekken smalle glazen varon met bamboe erin de aandacht. Net als in zijn vorige winkel aan het Noordeinde, maar in deze ruimte komt alles prachtig uit de verf. Rodewijk is blij dat de verbouwing eindelijk achter de rug is. „Ik heb wel eens gedacht dat we de watertoren beter plat had den kunnen gooien om hem opnieuw te bouwen." De toren is namelijk niet vierkant, maar achthoekig, zodat alle lijnen scheef lijken. „Het was een totaal leeg gebouw, en behoorlijk oud. Voor ieder dingetje moet je apart iets verzinnen. Maar het was een prachtig proces: van niets iets maken." Bestrijders nog wel actief in Alphen C DEN HAAG GPD Als de mond- en klauwzeerepi- demie niet snel verdwijnt, treft een explosieve groei van het aantal muskusratten de provin cie Zuid-Holland. Daardoor groeit de kans dat de dieren grote schade veroorzaken aan dijklichamen, waterkeringen en droogmakerijen. Dat stelt direc teur H. Hofstede van de Dienst Muskusrattenbestrijding Zuid- Holland. Beperkt Door de noodmaatregelen die het ministerie van landbouw heeft afgekondigd, kunnen de muskusrattenbestrijders hun werk slechts in beperkte mate uitvoeren. Zo zijn boerderijen met vee voor de rattenvangers verboden gebied. Andere gebie den mogen zij alleen betreden met toestemming van de eige naar. De muskusrattenvangers in Zuid-Holland zijn volgens Hofstede nog wel actief in het gebied tussen Hoek van Hol land, Rotterdam, Gouda en Al phen aan den Rijn. „Op het moment zijn we in het boom- kwekersgebied rond Boskoop werkzaam. Daar loopt geen vee. Maar zelfs in het Westland ko- Groep dorpsbewoners schakelt juristen in men we niet, want d hebben bij hun kas paar schapen rondl het gras kort te houde De beperkende ma; die al vier weken van - hadden niet op ee tijdstip kunnen kome de: „De trek om te p net begonnen. Voorj belangrijk moment. P' om in dit jaargetijde il te ruimen, dan houd^ pulatie in de rest vaLe goed op peil. Nu kb eerste jongen ongehii groeien." L Territorium 'el En dat is vragen ori men, zo verzekert F' „Elk stel is goed vo^ jongen. Als die het nra ten, zoeken die alleijjft een eigen territoriui%e graaft zijn eigen bouvL j- of vier nestkamers. l^n kubieke meter grond,S( forse schade oplevereu. dijklichaam." De meest kwetsbard wijst Hofstede aan ode] in de Krimpenerwaajee oostelijke deel van deiui waard. hit lek pit P' NIEUWE WETERING* JANNEKE DUKE Een groep inwoners van Nieu we Wetering voert actie tegen de HSL-werkzaamheden rond hun dorp die op het punt staan te beginnen. De groep is onte vreden over de manier waarop de gemeente Alkemade vergun ningen afgeeft en vreest voor schade aan huizen door trillin gen. Daarom hebben zestien gezinnen en bedrijven een ju ristenbureau in de arm geno men dat bij de gemeente be zwaar heeft gemaakt tegen af sluiting van een viaduct. Het initiatief is afkomstig van Peter Klerks van het Cultureel Centrum. „We hadden hier eerst een actiegroep (de klank bordgroep Nieuwe Wetering), maar daar hoorden we niets meer van. In onze ogen namen die mensen geen initiatieven." De klankbordgroep trad in maart vorig jaar voor het laatst op, toen het HSL-projectbureau de resultaten van de inpassing van de hogesnelheidslijn pre senteerde. De klankbordgroep was toen positief gestemd over de komst van de HSL. Onrust Klerks is dat niet. Onder de in woners van het dorp leefde eni ge tijd geleden al behoorlijke onrust over de bereikbaarheid, toen de gemeente vergunnin gen gaf om de viaducten onder de A4 te slopen. Deze viaducten zijn de enige verbinding met Roelofarendsveen, het dorp waar de voorzieningen voor Nieuwe Wetering, zich bevin den. „De bereikbaarheid via de viaducten is nu opgqjost, maar dat gebeurde pas na protesten van ons." Klerks is van mening dat hij ook voor alle andere za ken de gemeente achter de broek moet zitten. Daarom stuurde Klerks met een klein clubje dorpsbewdners twee maanden geleden een brief rond in het dorp om te peilen wie er voor actie voelde. Of, om het met zijn woorden te zeggen, 'om de mensen een beetje wakker te schudden'. „We hebben bewust een be paalde strook van de Voorweg benaderd, omdat zij het meeste nadeel ondervinden. En er druppelen er steeds meer bij." De groep schakelde inmid dels het juristenbureau De Bar- banson Consult uit Capelle aan den IJssel in. Dit bureau teken de bezwaar aan bij de gemeen te tegen de afsluiting van het vi aduct tussen Nieuwe Wetering en het Westeinde in Roelof arendsveen. Volgende week be handelt de gemeentelijke com missie bezwaar en beroep het protest. Schade Ook eist het bureau dat de ge meente foto's laat maken van de woningen van de bezwaar- ft NIEUWE WETERING De klankbordgroep Nieuwe Wetering heeft zich stilgehou den, maar die tijd is nu voor bij, zeggen leden van de groep. Onlangs is de groep omge vormd tot een stichting omdat het op die manier gemakkelij ker is om bezwaar te maken. Deze week dient de 'Stichting platform leefbaarheid Nieuwe Wetering' een bezwaar in bij de gemeente Alkemade. Platform-voorzitter Herman Dikkers is het er niet mee eens dat de gemeente op 23 februa ri een vergunning verleende aan de HSL-projectorganisatie om het water van de ringsloot af te dammen. „Straks krijg je een doorstroming van de Ringvaart naar de Veender- en Lijkerpolder. Je gaat van hoog naar laag werken. Dat is pre cies verkeerd om." Evenals veel andere Nieuwe Weterin- gers is Dikkers bang dat de wa terkwaliteit van de sloot, die langs het lintdorp stroomt, achteruitgaat. Dikkers vindt het niet erg dat de groep rond Klerk)ir actie komt. „Hoe mee1 n saties zich ermee br1 hoe sneller de HSL-oijee met geld over de brug! Om ervoor te zorgef*6 water in de sloot inla.' Wetering op de ou?11 wijze blijft stromen, i$*7 joen gulden nodig. kan een waterverbinL. der de A4 en de HSfc aangelegd, zodat de len bij de Hanepoel kan blijven doen. ,Z€ makers, omdat ze bang zijn dat trillingen van het zware HSL- -transport schade veroorzaken aan hun huizen. Klerks: „Het is hier allemaal veengrond. Als er driehonderd meter verderop een kraan rijdt, staan bij ons de huizen te schudden. Je weet ook niet wat er gebeurt met het grondwater. Als ze gaan bemalqr aquaduct, wat gebei) dan onder de grondt hier zo inzakken al^n; gaat." lek Vrijwilligers krijgen eindelijk de waardering die zij verdienen. Zo riepen de Verenigde Naties 2001 uit tot het jaar van de vrijwilliger. In de serie Onbetaalbaar, die het hele jaar duurt, lopen wij wekelijks mee met een vereniging of organisatie die drijft op vrijwilligers. Vandaag Carla Karreman-Goddijn uit Leiderdorp, die niet alleen van haar eigen hond houdt, maar ook de honden van het Streek-Dierentehuis Stevenshage aan de Kenauweg in Leiden een aantal ochtenden per week liefdevol verzorgt. 'Zelfs met regen en wind stap ik op de fiets' „Het is hier altijd druk en gezellig. En er is altijd werk." Voor Carla Karreman is dit een prachtige baan. „Ik heb hier mijn sociale contacten en ik ben met dieren bezig. Omdat de sfeer zo goed is, ben je toch ondanks alle drukte, ontspannen. Dat is voor mij het juiste klimaat. Zelfs met regen en wind stap ik op mijn fiets om hier met de beesten aan de gang te gaan." Het loopt tegen negenen. De hondenvoerbakken zijn schoon. De honden zijn naar de buitenhokken gedirigeerd en de speciale dekens zitten in de was. „Tussen negen en tien uur mogen de dieren buiten blaffen. Dat is bij de wet geregeld. Vandaar dat we nu snel aan de slag moeten." Een uur dus om de binnen verblijven uit te mesten. Schrobbers, dweilen schoonmaakmiddelen, alles wordt uit de kast gehaald om het er spik en span te laten uitzien. „Hygiëne is belangrijk als je met dieren werkt." De eerste die terugkeert is Luna. Zo op het oog een prachtig uitziende witte herder. Toch zit er een treurig verhaal achter, zoals bij de meeste honden die hier worden binnengebracht. Karreman kan er niet over uit wat mensen soms aanrichten. „Luna is hier als zwerver binnengekomen. Vermoedelijk is ze niet goed behandeld door haar baas en ergens neergezet met de mededeling: bekijk het maar. Als er één organisatie gebruikmaakt van vrijwilligers is het wel het dierenopvangcentrum in Leiden. In Stevenshage werken meer dan honderd vrijwilligers in alle mogelijke functies. Zij verzorgen dieren en laten ze uit, verrichten nazorg voor geplaatste dieren, nemen deel aan werkgroepen, onderhouden een website of vervullen een bestuursfunctie. Het Streek-Dierentehuis Stevenshage - in de volksmond nog altijd dierenasiel geheten - telt acht betaalde krachten en heeft een begroting op basis van gemeentelijke subsidies, sponsoring, giften en donaties. Op hoogtijdagen, en dan is het tjokvol, zitten er zo'n veertig honden en nog meer katten. We ontdekten vrij snel dat ze bang is voor langsrijdend verkeer en ineens een hekel kan hebben aan bepaalde mensen. Een nieuwe baas moet veel geduld hebben om haar wat zelfverzekerder te maken." Als Karreman langs de hokken loopt, beginnen de honden vriendelijk te blaffen. Ze willen met haar uit. Zij spreekt ze gerustellend toe. „Over een uurtje is het jullie tijd. Eerst zijn de poezen en katers aan de beurt." Toch krijgt de zes maanden oude Esther, die aan het begin van de voorjaarsvakantie in de buurt van het het Valkenburgse meer vastgebonden werd aangetroffen, een extra aai. „Dit leuke, zwarte hondje heeft vanwege zijn jeugdigheid veel aandacht en liefde nodig." Bij de katten hangen lange overdrachtslij sten. Vier zitten er in het speciale quarantainehok. Dat gebeurt met elke kat die hier binnenkomt. De dierenarts test ze op besmettelijke ziektes en ent ze zonodig in. Wij zijn dan in de gelegenheid om het gedrag te bestuderen. Een agressieve kat kun je niet zomaar in het kattenverblijf zetten. Dat geeft alleen maar ruzie." Als tegen elven alle medewerkers naar de koffieruimte trekken om even stoom af te blazen verenigen zij het aangename met het zakelijke. De honden voor de ochtendwandeling worden verdeeld. „Stoom afblazen is nodig bij dit werk", zegt Leen Gottschal, de beheerder van het asiel. „Mensen die op deze manier met dieren omgaan, zijn snel emotioneel als ze Carla Karreman: „Ook als vrijwilliger moeten ze op je kunnen rekenen." FOTO HIELCO KUIPERS Enkele fototoestellen deocamera, geld, een een mobiele telefooti jassen zijn gisternaci huis aan de Burgeme huizenlaan in Leimu^N len. Om binnen te k nielde de dief een sl(m deur. Bij een woningjor plaan en de Rietlaij^ beerden inbrekers Dj binnen te komen. Lj. prr ALPHEN AAN DEN RUN (1 Een 29-jarige Alphenf. gehouden op verdeirsi mishandeling, nadatr groep jongens uit zijlie verjaagd. Pubers wajse; middag tijdens hun smi ze in de berging va! T aan de Bezembindeias; ten. Toen de bewonetk kwam, gingen ze erler door. Een van de jol. 2 dat de man hem sloejt f ALPHEN AAN DEN RUN» merken dat andere mensen er dieronwaardige praktijken op na houden. Je moet dat op een moment van de dag van je af kunnen praten." Karreman bestempelt zich als een hondenfreak. Ze weet niet alleen veel van rassen af, maar kan ook de karakters snel doorgronden. Toch zou ze een vaste baan in het asiel niet kunnen aanvaarden. „Ik ben tevreden met mijn positie hier. Mijn liefhebbende echtgenoot zit in een rolstoel. Als het niet goed met hem gaat en hij niet in staat is om te werken, heeft hij mijn hulp thuis hard nodig. Dat kan ik op deze manier goed regelen. Als de omstandigheden het toelaten, ben ik er altijd. Ook als vrijwilliger moeten ze op je kunnen rekenen. Over waardering heb ik hier absoluut niet te klagen. Alle extra hulp wordt met gejuich ontvangen." Een echtpaar met een goed uitziende jachthond stapt vrolijk binnen. De hond komt een weekje logeren. Karreman spreekt het opgewonden beest onmiddellijk gerustellend toe, terwijl de vaste kracht de gegevens opneemt en verwerkt. „We hebben hier ook een dierenpension. Dat is goed, want op die manier zie je dat er genoeg mensen zijn die voortreffelijk met hun beest omgaan. Dan relativeer je de ellende om je heen weer een beetje." De eigenaren van de hond krijgen een prettige vakantie toegewenst. De hond kwispelt met zijn staart en gaat rustig mee naar zijn verblijf. Die wordt vertroeteld. Dat weet Karreman nu al. SASKIA STOELINGA De Alphense bibliol sinds enkele weken computersysteem, is daardoor ook de catalogus yerani gebruikers van de op weg te helpen we zoeksysteem zijn| kort enkele instrui de hoofdlocatie beckestraat zijn 's structies op 18 en s'avonds op 24 en het filiaal in Riddi structies in de ochti april. Aanmelden is lijk. Het telefoonm de bibliotheek is 0| of 421731 (Ridderve per i de

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2001 | | pagina 18