Van Moorsel opent jacht
Van 'golden boy' tot marketingstudent
Dekker beleeft de S
van een geheel andere
Sydney 2000
Titelverdediger Holland Acht tegen wereldkampioen
Nederlandse ploeg onthaald
ZATERDAG 16 SEPTEMBER 2000
301
Oudste deelnemer is ambitieus
Sydney» Bruce Meredith is de oudste deelnemer aan de Olym
pische Spelen in Sydney. De man van de Maagdeneilanden
hoopt op zijn 63ste in bezit te komen van een olympische me
daille. Zijn geheim: niet roken, geen koffie en veel in de tuin
werken. Meredith neemt deel aan het onderdeel geweer, lig
gend schieten van 50 meter. Hij heeft twee ambities. „Het win
nen van een olympische medaille en honderd jaar worden."
Het eerste wordt een moeilijke klus gezien de concurrentie.
„Het is bekend dat het gezichtsvermogen terugloopt naarmate
de jaren oplopen. Dat geldt bij mij ook."
De Holland Acht kon het bij de
loting voor de olympische roei-
wedstrijden op Penrith Lakes
niet slechter treffen. De olym
pische titelverdediger heeft
zondag in de serie drievoudig
wereldkampioen Verenigde
Staten als een van de tegen
standers.
Wil de Holland Acht recht
streeks doorvaren naar de fina
le van zondag 24 september
dan moet de heat worden ge
wonnen, anders is de ploeg tot
de herkansing veroordeeld.
Roemenië, Kroatië en Italië zijn
de andere tegenstanders van
het Nederlandse vlaggenschip.
De vrouwenacht heeft in de
serie slechts twee tegenstan
ders: de Verenigde Staten en
Canada. Titelverdediger en we
reldkampioen Roemenië
neemt het in de andere serie
op tegen Groot-Brittannië, Au
stralië en Wit-Rusland.
Piëta van Dishoeck en de
Leidse Eeke van Nes kunnen
vanavond (vanaf 23.30 uur Ne
derlandse tijd) als eerste Ne
derlandse ploeg een finale
plaats bemachtigen.
Ze moeten dan winnen van
de dubbeltwee van Australië
(Hatzakis/Roye), Verenigde
Staten (Skricki/Davidon),
Duitsland (Thieme/Boron) en
Groot-Brittannië (Houghton-
/Winckless). Die kans is klein.
De Duitsers Jana Thieme en
Katrin Boron, geroutineerd en
gelouterd met vele titel
den zich dit seizoen on;
baar.
De dubbelvier met
Verberne, Dirk Lippij
rik Simon en Michiel B
gaat maandag voor
in de halve finales. He
plaats in de schifting t(
ba, Polen, Duitsland e
is daarvoor voldoende.
Kaarten vliegen ineens de deur uit
Sydney» In één dag tijd zijn in Sydney 700.000 toegangskaarten
verkocht. Gisteren stond het aantal nog niet verkochte tickets
op meer dan een miljoen. Enkele uren voor de opening van de
Olympische Spelen was dit aantal geslonken tot 450.000. Voor
atletiek zijn nog meer dan 100.000 kaarten beschikbaar, voor
hockey nog 94.000 en rond de 60.000 kaarten voor boksen, voet
en basketbal.
Koffer kwijt, ondergebracht in een hotel
voor rugzak-toeristen en nog geen enkel
pasje. Ex-volleyballer Ron Zwerver is in
Sydney 'terug bij af. Het olympisch
goud dat hij vier jaar terug in Atlanta
greep is Down Under weinig waard. Dat
is misschien ook de enige verwantschap
met de huidige nationale volleybalploeg,
die tot Zwervers opluchting toch nog in
Sydney is geraakt. „Gelukkig wel, anders
zou het volleybal wel heel erg ver zijn af
gegleden."
De lange Zwerver is een opvallende
verschijning in het Holland House. Af en
toe flitsen nog beelden van de volleybal
ler over de diverse televisieschermen in
de kolossale en luxe biertent. Dat mo
ment, Zwerver die na het winnen van
goud de handen voor de ogen slaat, is in
vele geheugens onuitwisbaar. Het is
hem zelf nog niet opgevallen. Het is veel
hollen en weinig stilstaan in het Holland
House, waar hij het concept van zijn
werkgever Trefpunt bewaakt. Het sport
marketingbureau bedacht ruim acht jaar
geleden de formule van het Holland
House, dat in Sydney veel grootser is op
gezet dan bij de voorgaande olympische
edities in Atlanta en Barcelona.
Daar opereerde Zwerver zelf nog als
volleyballer. De nu 33-jarige Noord-Hol
lander, die vorig jaar stopte met volley
bal maar na Atlanta al afhaakte als inter
national, is een andere weg ingeslagen.
Zwerver probeert zich los te maken van
het volleybal, maar beseft dat zijn verle
den daarbij in de weg blijft staan. Die
pogingen hebben slechts enige kans van
slagen als hij voor een geïsoleerd be
staan op een eilandje in de Stille Oceaan
zou kiezen.
Natuurlijk is hij begaan met het lot
van zijn erfgenamen. Maar hij had het
voorzien, de magere jaren. Andere
bondscoach, andere spelers. „Nadat de
ploeg het EK in 1997 won, dacht ieder
een dat de opengevallen plaatsen ge
ruisloos waren ingevuld. Ik zei toen met
een dat ze te makkelijk kampioen waren
geworden, maar dat ga je in zo'n situatie
niet hardop roepen."
Fout is geweest, zegt Zwerver, dat van
de ploeg na het EK pas drie jaar later de
volgende topprestatie werd verlangd.
„Het had geen proces van jaren mogen
zijn. Je kunt niet zeggen: pas bij de Spe
len wordt het team afgerekend. Je moet
ook op de tussenstations presteren. Er
was nu altijd een excuus aanwezig."
Zwerver liet nog niet zo lang geleden
de kans om zijn schouders onder het
Nederlandse volleybal te zetten schie
ten. In een gesprek met de Stichting Top
Volleybal Nederland werd hem duide
lijk, dat hij op dit moment nog niet zo
veel voor het Nederlandse volleybal kan
betekenen. „Ik heb het wel eens vergele
ken met de terugkeer van Frank Rijkaard
bij Ajax. Hij speelde toen bij AC Milan.
Daar werd hij in de watten gelegd, werk
te hij in een professionele organisatie. In
de jaren dat hij weg was werd Ajax ook
een stuk professioneler. Terug naar Ajax
was dus niet meer zo'n grote stap terug.
Voor mij ligt dat anders. Ik heb zes jaar
in Italië gespeeld, maar in die tussentijd
is er in het Nederlandse volleybal niets
veranderd."*
In dienst van het sportmarketingbu
reau Trefpunt leert Zwerver nu het vak
sportmanagement. „Ik heb mezelf vijf
jaar gegeven en heb er pas één jaar op
zitten. Ik wil eerst goed rondkijken in
verschillende sportculturen, zodat ik
daar ook wat mee kan doen."
Voor het 'veldwerk' in het volleybal
vindt Zwerver zichzelf minder geschikt.
Bovendien zou hij veel te laag op de lad
der moeten beginnen want een ex-spe
ler wordt in het volleybal niet zomaar
bondscoach. „Ik heb als volleyballer het
hoogste niveau bereikt en dan kan ik het
niet opbrengen om in die sport weer on
deraan te beginnen. Terwijl ik daar met
mijn studie geen moeite mee heb. Om
dat dat iets nieuws voor me is. Daarom
vind ik het ook niet erg om hier in een
backpackers-hotelletje te zitten, ver weg
van alles, terwijl ik de luxe van vijfster
renhotels gewend ben."
Dat hij in een later stadium zijn ver
gaarde kennis in dienst stelt van de
sport, waarin hij groot werd, sluit Zwer
ver niet uit. Hoe het volleybal er dan
voorstaat, durft Zwerver niet te voor
spellen. „Het is natuurlijk een waanzin
nig product, maar het kost een hoop
geld. Ik geloof dat er vier miljoen gulden
per jaar nodig is voor de nationale he
ren-, dames- en jeugdploegen. En er
moet nog wel een sponsor voor worden
gevonden. Wie wil dat uitgeven in Ne
derland, voetballand."
Naar de wedstrijden van Nederland
gaat Zwerver wel kijken. Vooropgesteld
dat hij aan kaartjes kan komen en in het
Holland House kan worden gemist.
„Maar het doet me niet zo veel. Ik zit
straks alleen bij de finale op het puntje
van mijn stoel te kijken, ongeacht welke
landen daar staan. Want dan weet ik dat
ons goud eraan gaat."
Tinus heeft het in Sydney beter naar de zin dan in Barcelona
Ron Zwerver in Sydney terug bij af
Ron Zwerver „Ik vind het niet erg om hier in een backpackers-hotelletje te zitten, terwijl ik de I
sterrenhotels gewend ben." foto gpd
Veel misbruik van olympisch logo
ruswuk Medewerkers van het Nederlands Olympisch Comité
maken overuren om onrechtmatig gebruik van het olympisch
logo te bestrijden. Vooral op internet treffen zij regelmatig de
vijf olympische ringen aan op Nederlandse sites die daar geen
toestemming voor hebben. Dit zegt C. Walder, jurist bij NOC
*NSF. De Nederlandse sportorganisatie heeft drie medewerkers
van automatisering ingezet als internetscout. Die struinen da
gelijks de sites van onder andere providers en grote bedrijven af
die veel bezoekers trekken. Als zij daarop iets aantreffen dan
krijgt de betreffende organisatie, tweemaal tien dagen de tijd
om het oneigenlijk gebruik te stoppen.
Turnkampioene Furnon geblesseerd
Sydney De Franse turnster Ludivine Furnon heeft bij een trai
ning in Sydney een teen gebroken. De Europees kampioene op
de vloer kan hierdoor niet meedoen aan haar favoriete onder
deel tijdens het olympisch tumtoemooi. Ook kan ze niet op de
balk aantreden. Furnon wil wel proberen deel te nemen aan de
onderdelen brug en paardspringen.
Freeman ook op 200 meter
Sydney Cathy Freeman, de gedoodverfde kandidate voor
olympisch goud op de 400 meter, heeft besloten ook te starten
op de halve afstand. „We hadden op die afstand nog een start
plaats opengehouden. Die wil ze nu invullen", verklaarde een
woordvoerder van het Australische team. Cathy Freeman - ont
stak zij het olympisch vuur - zoekt dus de confrontatie met de
Amerikaanse Marion Jones, die in Sydney gaat proberen vijf
gouden medailles binnen te slepen. Op de 400 meter krijgt
Freeman ook nog tegenstand van de Fran^aise Marie-Jose Pe
rec. Die klaagt er sinds haar verblijf in Australië over dat ieder
een zijn best doet de loopster uit haar ritme te halen. Perec
heeft zich eenzaam opgesloten in een hotelkamer.
Rare jongens, die Australiërs.
Neem het bezorgen van
post. Een brief voor de hotel
gast wordt niet aan de balie
afgeleverd, maar onder de rui
tenwisser van je huurauto ge
stopt. Geen probleem overi
gens, als je het systeem maar
even kent. 's Lands wijs, 's
lands eer, zullen we maar zeg
gen.
De herkomst van de brief
baarde ons wél opzien. We
hadden op veel gerekend,
maar niet op een mooie gele
enveloppe van de State Police
of New South Wales. De in
houd was zakelijk, maar
vriendelijk van toon. Of die
aardige Hollanders een bijdra
ge van 84 Australische dollar
in de staatskas willen storten.
Geen moeite blijkt de federale
politie te veel, want het adres
waar we de som, van omgere
kend zo'n 125 gulden, bezorgd
kan worden staat keurig ver
meld: Parramatta Road.
Nadere bestudering van het
met een gewichtige staatsstem-
pel opgesierde schrijven leert,
dat enkele geüniformeerde me
dewerkers hadden geconsta
teerd dat er een witte bolide op
een plaats geparkeerd stond,
waar dat niet was toegestaan.
En daar wilden ze ons beleefd
op attenderen. Ach, het bedrag
mag geen naam hebben. En we
kregen nog de vriendelijk groe
ten. No worries, mate!
Een Hollander die in zijn por
temonnee wordt getroffen, wil
nog wel eens in toorn ontste
ken. Maar op Australiërs word
je niet gauw kwaad. Die big
smile en die vriendelijke bena
dering verzachten de scherpe
toon van een bevel.
We hadden desondanks op iets
meer begrip van Het Gezag ge
rekend. Wisten ze dan niet, dat
het ons bloed, zweet en tranen
heeft gekost om onze weg in
het verkeer te vinden. Het au
torijden in spiegelbeeld is be
hoorlijk'lastig en ging de eerste
dag zelfs gepaard meteen kop-
staart-botsing.
Intussen hebben we flinke vor
deringen gemaakt. We raken
bijna geen stoeprandjes meer,
weten dat een bocht naar
rechts buitenom moet worden
genomen en naar links bin
nendoor. Je moet weliswaar
blijven opletten, maar dat lukt
inmiddels aardig. Bovendien
worden de ruitenwissers al
minder vaak aangezet als we
de richtingaanwijzer willen
gebruiken. Kortom, we zijn
geen gevaar meer voor onze
medeweggebruikers.
Om die reden hebben we be
sloten het verzoek van de fede
rale politie vriendelijk doch
beslist af te wijzen. Gelijk wij
de eerste dagen onze deelne
ming aan het verkeer als een
proef zagen, beschouwen wij
de gele enveloppe als een gele
kaart. Om te voorkomen dat
we een tiveede krijgen, stoppen
we hem trouwens wel elke keer
keurig terug onder de ruiten
wissers, zo van: wij hebben er
al één gehad. En langs deze
weg beloven we beterschap. No
probs, mate.
HENK STOUWDAM
een kater verliet. De mislukking
in Barcelona had alles te maken
met de beroerde sfeer in het
team. Dat is nu anders, 'hon
derdduizend keer beter zelfs',
ook al zijn haar collega's voor
de wegploeg er nog niet. „Maar
ik heb vorig jaar het WK in Italië
met Melchers en Beltman gere
den, dus daar ben ik niet bang
voor."
Als het op de achtervolging
goed gaat - en dat betekent
plaatsing bij de laatste vier -
dan rijdt Van Moorsel ook de
puntenkoers. Dan zijn er nog
maar twee dagen om van de
baan om te schakelen naar de
weg. Van Moorsel: „Dat is wei
nig om van baan- weer wegbe-
nen te maken. Maar anderzijds
betekent het ook dat het op de
baan goed is gegaan en dat ik
dus goed in mijn vel zit."
Voordat er ook maar één me
ter is getrapt was er al goed
nieuws. Farm Frites besloot het
contract met de ploeg te verlen
gen. „Dat geeft rust en vertrou
wen. En daar draait alles om."
Leontien van Moorsel zegt het met een zelfverzekerde
blik in de ogen en in haar vertrouwde, eigen woorden.
Het 'koppie' is goed, de 'pootjes' zijn goed. En dus is
Tinus goed.
Wielerminnend Nederland kan
gerust zijn: Van Moorsel is klaar
voor haar eerste van maximaal
vier grepen naar goud. Morgen
wacht de drie kilometer achter
volging. Tinus keerde afgelopen
week voor het eerst terug op de
baan die ze in januari al eens
testte. Een fijne, snelle baan en
vooral: niet te steil. De nationa
le wielerdiva heeft in Sydney
geen hoogtevrees. „Ik ben al
helemaal bovenin geweest."
Ze heeft de afgelopen dagen
in het Dune Gray Velodrome -
waar Nederland samen traint
met Frankrijk en Japan - een
paar tests op snelheid gedaan.
„Normaal zou 52x15 goed ge
noeg moeten zijn voor een tijd
bij de eerste vier. Maar we moe
ten zeker zijn, het gaat meteen
om een plek in de halve finale."
Leontien denkt dat ze die ver
snelling wel rond kan krijgen.
Ze weet het eigenlijk wel zeker.
„Want als ik bij huis wegrijd,
gooi ik het liefst meteen de der
tien erop. Maar dat kan op de
baan niet." Normaal gesproken
zou dat moeten leiden tot een
snellere tijd. „Eerst kijken of we
met die versnelling dezelfde tij
den kunnen halen. En ik kan je
wel verzekeren, die waren al
snel genoeg". Ze verwees naar
een kilometertijd van 1.04,7,
wat slechts twee seconden bo
ven het Olympisch record ligt
op de kilometer met staande
start, bij de mannen wel te ver
staan.
De enige vraag is of ze het
ook drie kilometer kan volhou
den in plaats van één of twee
op training. Van Moorsel denkt
dat ze er klaar voor is. En de
concurrentie heeft dat blijkbaar
nog niet helemaal in de gaten,
getuige een uitspraak van een
andere favoriete voor goud,
Marion Clignet. „Ze heeft tegen
de achtervolgingsploeg gezegd
dat ze niet bang voor me is,
omdat ik vorig jaar in Berlijn
twaalfde ben geworden. Dat
moet ze vooral blijven denken",
lachte Van Moorsel die zich
door dit soort uitspraken alleen
maar laat motiveren.
Aan het materiaal zal het niet
liggen. Voor het eerst rijdt ze
een grote wedstrijd met een
fiets die helemaal is toegesne
den op de achtervolging.
„Daarvoor reed ik altijd op de
fiets van de puntenkoers met
een tijdritstuur. Maar door dit
andere frame zit ik veel lager,
veel meer in de tijdrithouding.
Ik zat er meteen goed op. Dat is
ontzettend lekker voor het mo
reel."
Van Moorsel is terug op de
Olympische Spelen, de wed
strijd die ze in 1992 nog met
Leontien van Moorsel maakt voor de achtervolging gebruik
speciale fiets. foto reuters
Voor binnenkomst in het Hol
land House, de Nederlandse
enclave in Sydney's Darling
Harbour, had Ron Dekker al
een paar keer geklikt met zijn
fotocamera. „Straks ga ik met
een groothoeklens nog de Bata
via fotograferen." Tegen de sky
line van de olympische stad is
de VOC-replica een markant
herkenningspunt, ook voor de
zojuist gearriveerde voormalige
schoolslagzwemmer. Dekker is
na twaalf jaar terug op de Spe
len, als zwemexpert toegevoegd
aan de verslaggeversploeg van
NOS Studio Sport.
Imposant was zijn sportieve
loopbaan, zeker die in Neder
landse wateren. Precies zestig
nationale titels verdiende Dek
ker in de periode 1982-1999. En
bij menig internationaal zwem-
evenement eind jaren tachtig,
begin negentig was de school
slagspecialist Nederlands enige
representant in de mannen-
ploeg die zich kon meten met
de rest. Bruggenbouwer tussen
de afzwaaiende generatie Frank
Drost en coming-man Marcel
Wouda heette hij. En Dekker
baarde opzien door de passage
van de minuutgrens op vijf ver
schillende onderdelen.
Ron Dekker had de mondiale
primeur. Binnen zestig tellen
kon de alleskunner de school
slag, vrije slag, vlinderslag, rug
slag en wisselslag afraffelen op
de kortebaan (25 meter), een
unieke aaneenschakeling. Suc
cesrijk was hij (te) spaarzaam
op grote titeltoernooien, waar
zijn sprinterscapiciteiten in een
sterke bezetting onvoldoende
rendeerden wegens een gebrek
aan trainingsmogelijkheden. De
erelijst bevat een Europees kor-
tebaankampioenschap, be
haald op de 100 meter wissel-
slag.
Finalist was hij meermaals op
EK's en WK's, maar tot zijn gro
te teleurstelling niet op olym
pisch niveau. Bij de Zomerspe
len van 1988 in Seoul sneuvelde
Dekker (34 jaar inmiddels) in
een dramatische barrage met
de onbekende Hongaar Tamas
Debnar. Die nabeurt was in de
Zuidkoreaanse hoofdstad
noodzakelijk om het achtste
startbewijs voor de eindstrijd
op de 100 meter schoolslag uit
te kunnen delen. Dekker greep
schlemielig mis, exact eenhon
derdste van een seconde be
droeg het verschil tussen elite
en B-gamituur.
Een misrekening met nawee-
en voor Dekker, die voor aan
vang van de series in Seoul als
achtste man stond genoteerd
op de wereldranglijst. Herstel
werk kon hij op de Olympische
Spelen nimmer verrichten.
Voor Barcelona (1992) kwalifi
ceerde hij zich niet eens. Hij
voldeed simpelweg niet aan de
seléctienormen. „En het stren
ge NOC hield toen ook de ach
terdeur voor me gesloten."
De missie voor Atlanta ein
digde op tragische wijze in het
voortraject. Dekker raakte in de
winter van 1996 in het Duits
land betrokken bij een buson
geval, waarbij bekenden van
hem uit het Deventer zwembad
het leven lieten. „Ik wilde me
nog een keer helemaal opladen
voor de Olympische Spelen,
maar dat ongeluk heeft toen al
mijn mooie plannen gedwars
boomd."
Die mentale klap kwam hij
heel langzaam te boven. Juist
Sydney Anky van Grunsven voerde gisteren het Nederlandse contingent sporters aan dat deel nam aan
de openingsceremonie van de Olympische Spelen in Sydney. „Ik heb de opening wel vaker meegemaakt,
maar dit was iets heel speciaals. Het geeft een heel bijzonder gevoel om met de vlag tussen al die andere
atleten te lopen", blikte de amazone terug op het voor haar zo speciale moment. De Nederlandse ploeg
werd toegejuicht door de 110.000 toeschouwers die het megaspektakel in Homebush Bay bijwoonden.
Zij zagen hoe abiriginal Cathy Freeman het olympische vuur ontstak. Niet alle Nederlanders waren overi
gens aanwezig. De sporters die vandaag in actie komen, mochten niet meelopen in de bonte stoet.
foto reuters mike blake
daarom was zijn
het Nederlandse
de NK sprint van
jaar in Dordrecht,
neel moment. Voc
het bijzonder. Maar
der voor de
DWK in Barneveld, w
een aangenaam
plezier in de
;en na
Trouw bleef
clubtrainer. Voor
structeur - in het
Putten - is het niet
niteit met de
ven. Studio Sport
ideale
draaide deze zomer
het EK in Helsinki,
bak mag hij acht dagf
een in Sydney.
„Ik zat flink te juich
auto, toen ik het goe<
te horen kreeg op mi;
tje, drie dagen na de
prachtig dat ik de 5
van de andere kanti
ven. Het is een goede
oud-atleten op deze
kijk kunnen geven
groot tv-publiek. Erik
en Herbert Dijkstra
goede voorbeelden i
de extraatjes ben ik l
slaggeving van het
gekomen, voor de
kant, daar moet ik
zijn."
Dekker kan een v
lang de boodschappe
het goede nieuws, va
richtingen in Sydney
reldrecordhoudster
Bruijn en uitdager P
den Hoogenband. „II
heel goede prestaties
wedstrijden, en niet!
de Nederlanders."
