Het wonder van Otrobanda Mobieltjes geliefd bij straatrovers I iff Gesprek van de Dag Positie staatshoofd Topmannen lijken topvoetballers Televisie-interview ZATERDAG 16 SEPTEMBER 2000 Commentaar De positie van het staatshoofd in de Nederlandse sa menleving heeft iets merkwaardigs. Door het Oranje gevoel dat in brede lagen van de bevolking leeft, blijkt het keer op keer moeilijk een onthechte discussie te voeren over rol en invloed van de koningin. Dat bleek deze week opnieuw toen PvdA-fractieleider Melkert het voorstel deed de invloed van het staatshoofd iets te beperken. De koningin kan nu eigenmachtig kabinetsinforma teurs benoemen en daarmee de politiek in een bepaal de richting sturen. Melkert wil dat de Tweede Kamer een grotere rol speelt bij kabinetsformaties en kwam daartoe met enkele concrete voorstellen. De PvdA- voorman pleit er voor dat de Tweede Kamer direct na de verkiezingen bijeenkomt en zelf aangeeft welke par tijen een nieuwe regering gaan vormen. Informateurs en formateurs zouden verder regelmatig in de Kamer verantwoording moeten afleggen van hun werkzaam heden. In de Nederlandse samenleving is de rol van het staats hoofd beperkt. Dat is ook goed, want in een democra tie past geen macht bij mensen die door hun erfelijk bepaalde positie niet ter verantwoording kunnen wor den geroepen. Eigenlijk is de rol van de koningin bij de kabinetsformatie het laatste overblijfsel uit de tijd dat het staatshoofd veel meer te vertellen had. Melkert laat nu niet na te benadrukken dat hij niets aan de positie van het staatshoofd bij kabinetsforma ties wil veranderen. „De koningin doet dat nu met ver ve." Daarmee verlaagt de PvdA'er de discussie tot een bedenkelijk niveau. Het hoort niet te gaan om de vraag of Beatrix het wel of niet goed doet. Het moet anno 2000 eindelijk eens op een zakelijke manier gaan over de vraag hoe Nederland zo democratisch mogelijk wordt ingericht. Mobiele bellers worden steeds vaker het slachtoffer van dief stal en roof van gsm's, vaak met geweld. Landelijk is het zeker tientallen keren per dag raak. De gedupeerde die niet snel zijn nummer blokkeert, riskeert ook nog een gepeperde tele foonrekening of een geplun derd beltegoed. De politie spreekt van een levendige zwar te handel in gestolen mobiele telefoons. „Het is iets nieuws, zeg maar de opvolger van fiet sendiefstal." Landelijk wordt het aantal ge stolen gsm's niet bijgehouden. Libertel, in grootte de tweede gsm-aanbieder van Nederland, houdt niet eens bij hoe vaak klanten vragen hun telefoon te blokkeren na diefstal. „Maar we blokkeren wel geregeld num mers", zegt een woordvoerder. Ook marktleider KPN blokkeert geregeld toestellen. Maar de aantallen, die bij KPN wel wor den bijgehouden, zijn 'bedrijfs geheim'. Rijnmond Rotterdam is een van de 25 politieregio's die nauwge zet het aantal aangiftes van gsm-diefstal registreert. In de eerste zeven maanden van dit jaar registreerde het korps 490 aangiften. „Twee a drie meldin gen van gsm-diefstal per dag halen we zeker", zegt woord voerder Anne Geelof, die zon der meer de stelling aandurft dat het landelijk om ettelijke tientallen per dag gaat Moge lijk zijn het er veel meer, omdat veel gedupeerden waarschijn lijk niet eens aangifte doen. Ook Amsterdam meldt diverse aangiften van vermiste gsm's per dag, al is hier niet duidelijk in hoeveel gevallen het om dief stal gaat. In het maandag ge presenteerde jaarverslag stelt het Amsterdamse korps wel dat zakkenrollerij blijft toenemen, mede door de groeiende popu lariteit van de gsm. De mobiele beller is een mak kelijke prooi voor straatrovers. Deze meestal jonge daders van grofweg dertien tot en met achttien jaar benaderen hun slachtoffers veelvuldig in het geniep van achteren. Vaak ge noeg gebruiken ze scooters of brommers om in het voorbij gaan iemands gsm af te pakken. Geelof: „Geld kun je wegstop pen, je mobiele telefoon niet. Die heb je toch aan je oor als je aan het bellen bent en anders steek je het ding wel op een an dere plek, die vaak in het oog springt", verwijst de woord voerder naar allerlei rugzakken en andere modeaccessoires, die speciale vakjes aan de buiten kant hebben voor gsm's. „Bo vendien let je tijdens het bellen vaak niet goed op je omge ving." De Rotterdamse politiewoord voerder adviseert gebruikers op straat te bellen met een 'oortje'. Tijdens het telefoneren met zo'n oordopje plus microfoon tje kan de gsm zelf op een veili ge plaats worden opgeborgen. Rob Kouwenhoven van de poli tie Haaglanden, waar ook meerdere keren per week aan gifte van gsm-roof wordt ge daan, adviseert mobiele bellers vooral na te denken bij het ge bruik van hun toestel. „Als je over straat loopt met aan je rechterhand een muur, houd je toestel dan ook tegen je rech teroor. Dan is het al moeilijker te pakken." Volgens Kouwenhoven is er in middels een grote en levendige zwarte markt voor gestolen toe stellen. „Op de hoek van de straat en in cafés gaan ze voor een paar tientjes van de hand." Vaak gaat het de dieven echter niet om het toestel zelf, maar om het beltegoed of het abon nement. Geelof: „Voordat een toestel geblokkeerd is, kan een dief of iemand aan wie hij het toestel heeft verkocht, toch al gauw voor grote bedragen heb ben gebeld." FERDI SCHROOTEN Al hakkelend leest Philip Freriks bij Het Journaal toch vier ton per jaar bij elkaar. Maar het is een fooi vergele van wat Henny Huisman bij elkaar sprokkelt. Met de 5 mix Show en de Mini Playbackshow haalt de goedlach sentator een slordige 3 miljoen per jaar op. Weer mini Cor Boonstra bij Philips verdient. Cor komt in zijn laat niet voor minder dan 3,9 miljoen gulden. En dan hebb het nog niet over de opties die de topman van Philips De topmannen van multinationals beginnen steeds nj voetballers te lijken. Kees Storm, niet de oude spits vat star maar de eerste man bij verzekeraar Aegon, ziet pe 3,7 miljoen gulden op zijn salarisrekening binnenkom Storm heeft nog een lawine aan opties met een waardi een veelvoud van het jaarsalaris bedraagt. Het rijtje van grootverdieners in het bedrijfsleven gaat met Cees van Lede van Akzo. En de baas van grootgrui Ahold, Cees van der Hoeven, blijft daar maar net onde 2,7 miljoen gulden. Karei Vuursteen van Heineken lest dorst het best voor 1,7 miljoen gulden, terwijl Leo van van KLM vliegt voor 1,6 miljoen gulden per jaar. Dat zijn de uitschieters op de inkomenslijst van de jaaj nanciën Geld 2000. Want de APK keurmeester keurt vo 44.500 gulden per jaar, de directiesecretaresse biedt vo 70.000 gulden haar diensten aan en de bouwvakker bo voor een halve ton per jaar. De verschillen zijn groot. den alleen maar groter. Loon naar prestatie, maar wie teert er nu meer? lele\isie Historisch stadsdeel Willemstad met Hollandse miljoenen in oude glorie hersteld Plannen en goede voornemens waren er voldoende om de oude stadswijk Otrobanda in het centrum van de Antilliaanse hoofdstad Willemstad van de ondergang te redden. Maar het geld ontbrak. Het wachten was op een wonder, dat zich drie jaar geleden aan diende in de persoon van Jacob Gelt Dekker. De Nederlandse miljonair raakte verslin gerd aan de sfeer en de enthousiaste ideeën die er leefden. Hij besloot zo'n zestig mil joen gulden uit te trekken voor de aankoop en renovatie van vrijwel de gehele wijk. Chauffeurs in opstand Uren besteedden journaals en andere nieuwsrubrieken deze week aan de opstand van de vrachtwagenchauf feurs. Elke dag een andere file. Boze chauffeurs en drei gementen, een dove minister Netelenbos, begripvolle, boze en verdrietige automobilisten, ministers van OP- EC-landen, oliemarktanalisten: allemaal kwamen ze deze week voorbij. Wil werd er veel wijzer van. Hij leerde bij voorbeeld, dat er niet veel voor nodig is om een rijksweg af te zetten. Netwerk toonde beelden van een tiveetal jonge, vrije chauffeurs, die op een tijd dat de meeste mensen nog op één oor liggen hun wagen dwars op de snelweg zetten. Waarmee, ruim voordat de zon zou opgaan, één van de vele blokkades van deze week een feit was. Wil leerde ook, dat er dingen zijn waar al die ontstemde dieselslurpers niet bij stilstaan. Want in een van de files werden twee automobilisten geïnterviewd, die op dat tijdstip eigenlijk in de keuken van een verzorgingstehuis hadden moeten staan. Mensen die heel terecht boos wa ren dat zij te laat op hun werk zouden komen. Niet voor zichzelf, maar voor hun 'klanten'. De chauffeurs verlo ren meteen een boel sympathie. Maar één ding werd Wil bij al die reportages niet duide lijk. En dat was, waarom die chauffeurs nou zo boos waren. Oké, de prijs van diesel en andere brandstoffen rijst de pan uit. Maar om dan maar meteen half Neder land lam te leggen lijkt toch een tikje overdreven. Bak kers hoor je er nooit over als de prijs van het meel explo deert. Die leggen gewoon een kwartje op de prijs van een half gesneden bruin en klaar is Kees. Waarom doen die vrachtivagenchauffeurs dat niet? Nieuwsrubriek na nieuwsrubriek - Wil zal er heus wei eens eentje gemist hebben, maar dan nog... - bracht geen antivoord op deze prangende vraag. Waarom bere kenen de chauffeurs hun gestegen kosten niet gewoon door aan de klanten? Uiteindelijk las hij in de krant dat de chauffeurs dat niet kunnen, omdat die zogenaamde vrije jongens bijna allemaal vastzitten aan langlopende contracten. Tsja. Bij die stortvloed van nieuws op televisie heb je daar dan toch weer een krant voor nodig. Daklozen verzorgen ontbijt Verkopers van de daklozenkrant Z in Amsterdam bie den trouwe lezers 23 september op de Dam een ontbijt aan. Dit ter ere van het vijfjarig bestaan van de krant. In het laatste nummer van Z staat een bon die recht geeft op de feestmaaltijd. Mensen die nog geen nieuwe Z hebben kunnen bemachtigen, kunnen er ter plekke een aanschaffen. De verkopers willen de lezers bedanken voor hun steun en belangstelling. Daardoor hebben honderden zwervers weer greep gekregen op hun leven en staat dakloosheid hoog op de politieke agenda. Jay Haviser wandelt als een kind zo blij door langs de cultu rele schatten van Kura Hu- landa, het splinternieuwe mu seum in Otrobanda waarvan hij directeur is. De Amerikaanse antropoloog raakt niet uitge praat over de bijzondere collec tie uit de slavengeschiedenis in het al even bijzondere muse um. „Uniek voor de regio. We kunnen ons meten met de gro tere musea in de wereld. We hebben een collectie waar an deren enigszins jaloers naar kij ken." Sinds het museum en de nabu rige conferentiezaal een jaar ge leden de deuren openden, trek ken deskundigen uit de hele wereld naar Willemstad om over de meest uiteenlopende zaken van gedachten te wisse len. „Het is een pracht combi natie", vervolgt Haviser zijn lof rede. „Conferenties worden meestal in kille gebouwen in uithoeken van een stad gehou den. Hier zit je te midden van een stukje eeuwenoude ge schiedenis." Het museum en de conferentie zaal behoren tot de vele Cura- gaose projecten van Jacob Dek ker, een opmerkelijke 52-jarige miljonair die in Nederland zijn geld verdiende met een keten fotozaken. Met het geld dat hij bij de verkoop hiervan op zijn bankrekening kon bijschrijven, speculeerde hij succesvol in Hongkong. In plaats van op zijn lauweren te rusten, zocht Dek ker steeds weer het avontuur op. Hij reisde de wereld rond, leerde gulzig andere culturen kennen en verzamelde een schat aan unieke voorwerpen. Een deel daarvan is uitgestald in het museum, dat aan het uit groeien is tot een van de be langrijkste publiekstrekker op het eiland. Otrobanda was in het grijze verleden het stadsdeel waar handelaren hun zaken deden en zeelieden hun vertier zoch ten. De eeuwenoude panden en sfeervolle straatjes met de ka rakteristieke Curagaose bontge kleurde gevels waren een wal halla voor toeristen. Maar in de jaren tachtig begon het verval zich af te tekenen. De kwakke lende economie droeg er mede Een tijdje terug ben ik gebeld door een mevrouw van de Vara. De club bestaat binnenkort 75 jaar. Of ik mee wilde werken aan een programma te pre senteren doorSonja Barend over roemruchte Var a-programma's uit het verleden. Ik zou moeten praten over De Straten makeropzeeshow. Ik zei dat ik dat wel wilde en ik vroeg wanneer ik verwacht werd. Maar dat lag niet zo eenvoudig. Er zou eerst door redacteuren met mij ge praat worden 'en natuurlijk ook met een aantal anderen'. Daarna zou de voltallige redactie kijken wie er met wie 'matchte' (spreek uit: metsjte). En vervolgens werd er beslist of ik bij Sonja in de uitzending mocht. Ik zei dat de vraag dus eigenlijk was of ik een proefgesprekje wilde komen houden. „Zo zou ik het niet willen stellen", zei de me vrouw, „maar het komt er wel een beetje op neer. Ik zei meteen dat ik niet wilde. Die uitzen dingen leveren toch al nooit wat op. Na af- Verval en herstel in Otrobanda. toe bij dat er geen geld was voor het noodzakelijke onder houd van de gebouwen. Kra kers en junks namen hun intrek in de huizen, die eerder toebe hoorden aan ambachtslieden en andere oorspronkelijke be woners. De straten werden het domein van zwervers, prostitu ees en andere ongewenste indi viduen. Verstandige mensen bleven er weg, de definitieve ondergang van Otrobanda leek slechts een kwestie van tijd. Totdat Dekker door de wijk wandelde en op het terras van café Klein Kwar tier belandde. Daar raakte hij in gesprek met mede-eigenaar Ton Massizzo, een avonturier en antiquair die al jaren verbe ten vocht voor de wederop bouw van de wijk. Klein Kwar tier was een voorzichtige aanzet daartoe. „Plannen hadden we genoeg, maar er was gewoonweg geen geld om ze uit te voeren", zegt Massizzo. „Een grootse aanpak was nodig om Otrobanda uit de sfeer van 'gevaarlijk en bedrei gend' te halen. Dekker was zo enthousiast dat hij na enige tijd besloot in de wederopbouw te investeren." Wat miljoenen kunnen doen, is vandaag de dag in Otrobanda te zien. Hoewel de wijk nu nog een grote bouwput lijkt, zijn de eerste tekenen van hernieuwd leven al duidelijk zichtbaar. Meer dan zestig gebouwen wer den opgekocht en worden in ere hersteld. De meeste krijgen een nieuwe bestemming. Ca- fé's, restaurants en een luxe ho tel, verspreid over verschillende panden in de wijk, zullen Otro banda moeten maken tot het uitgaanscentrum van Curasao. Er is nu permanent bewaking om prostituees, zwervers en an dere ongewenste figuren weg te houden. Voor een deel van de illegale bewoners die de huizen hebben moeten verlaten, is bui ten de wijk voor andere opvang gezorgd. „Anders verplaats je het probleem alleen maar", al dus Massizzo. Volgens museumdirecteur Ha viser zal de renovatie van de wijk een mentale opkikker voor Curasao betekenen. „We laten zien dat verval een halt kan worden toegeroepen. Als men sen op het eiland bereid zijn de handen ineen te slaan, kan ie dereen hiervan mee profiteren. Het helpt ons van het slechte imago van Curasao af te ko men." Haviser blijft tijdens een rondleiding staan bij een rom melig terrein tegenover café Klein Kwartier. „Hier komt een zwembad met een poolbar, FOTO CPD HAN Bil! waar de hotelgasten ei kunnen relaxen. Kunj voorstellen, een groen je midden in de stad?l je toch nergens anden Het zal nog zeker twee jaar duren voordat Oü zo zal zijn zoals Dekkf voor ogen heeft. „Mas klaar is heeft Curacao waar de wereld jaloers zijn", voorspelt Ton N „Alles wat je nodig hel een paar bevlogen me enkele miljoenen guld wel." ARMANDSNUDERS* enselijk loop krijg je van een assistente een fles wijn met een etiket. Altijd van een assistente want de bazen schamen zich, denk ik, voor dat schamele hono rarium. Op dat etiket staat: Vin zus en zo, ap- pelation controlé, de VARA dankt u voor uw me dewerking. Op sommige flessen staat trouwens: 'DeAVRO dankt u voor uw medewerking'. En op weer andere: 'De NCRV dankt u voor uw mede werking'. Hilversum koopt die flessen zonder eti ket denk ik per vrachtwagen in en verspreidt ze dan over de diverse omroepen. En die laten hun assistenten die flessen uitdelen aan al de schle mielen die in de praatprogramma's opdraven om hun zege te doen. Maar wat zeur ik. Ik ben niet eens uitgenodigd voor een uitzending. Uitgenodigd worden voor een uitzending is iets van vroeger. Van heel vroe ger. Toen werd je gebeld of je bij Sonja of Hans van Willigenburg wilde komen. Je meldde je een halfuurtje voor aanvang. Soms wisselde je een paar woorden met de interviewer en dan begon de opname. Een aantal jaren geleden deed het voorgesprek zijn intrede. Je werd een paar dagen voor de op name opgezocht door een dame of heer van de re dactie die een praatje met je maakte. Dat praatje werd opgenomen op een cassetterecorder. En met die gegevens konden de Sonja 's en de Witteman- nen dan hun voordeel doen tijdens het echte tv-gesprek. Maar nu is het kennelijk nog een slag ingewikkel der geworden. Huidige gang van zaken: redactie lid vraagt je voor een televisie-interview. Als je daar op ingaat komt er iemand met je praten. Dat gesprek wordt op video opgenomen en later vertoond aan andere redactieleden. En dan wordt er beslist of je werkelijk met Paul of Sonja praten mag. Je moet dus eerst op auditie. En als je aan genomen wordt komt er misschien weer een an der redactielid voor een officieel voorgesprek. En dan kom je pas in de uitzending om je fles wijn te verdienen. Ik zei dus nee tegen die mevrouw van Vara 75 jaar. Misschien vraagt u zich af of ik mij te goed voel vooral die voorgesprekken? Heb ik het mis schien te hoog in mijn bol om al die verplichte fi guren te dansen? Dat klopt helemaal lieve vrienden. Zegt het voort. i Popzanger ELTON JOHN is er woens dagavond tussen- uitgeknepen vlak voordat hij moest optreden in Portu- aI. Dat heeft een I woordvoerder van I het casino in Esto- I ril bij Lissabon, I waar het optreden I zou plaatsvinden, I gisteren gezegd. I Een half uur voor het optreden leek de zanger ongerust over de halflege zaal, zei woordvoerder Nuno Lima de Carvalho. ,,Hij zei dat hij even een luchtje ging scheppen, maar sprong toen in zijn auto en reed naar het vlieg veld om zijn prive-vliegtuigte nemen. Hij heeft tegen niemand iets gezegd", aldus De Carvalho. Een deel van het publiek - in totaal 1.250 mensen, on der wie ministers, bankdirecteuren en hoofdredacteuren van kranten - zat vol gens De Carvalho nog in dee« het casino. Daardoor kreeg de het idee dat hij voor een halfk moest optreden. Twee JAPANSE TAXICHAUF zijn gisteren na een rit van meter aangekomen in Londen de standplaats van 's wereld bezochten. Zij werden begroe stoet Britse collega's. De va< deden twaalf weken over hui Tokyo naar de Londense Jux< waar volgens de overlevering meen gemotoriseerde taxi vader kon zij tranen met moei gen toen hij feestelijk werd m door zijn collega's uit de Brits stad. De Londenaren staken t zie op de Japanners niet onde of banken. „Ik zou dolgraagv den naar Tokyo rijden", steldf jarige rijder. „Het is de droon re taxichauffeur om de open gaan."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 2