'Het is of ik van een
andere planeet kom'
WEER
TTV
Het Gesprek van de Dag
5
Einstein of Hitier?
Big Brother-virus
Ijskoud kunstje
Nieuwjaarsduik zonder
reddingsbrigade
Met de ogen dicht naar huis
MAANDAG 27 DECEMBER 1999
COMMENTAAR
Albert Einstein, de man wiens naam synoniem is voor genialiteit,
is door het Amerikaanse weekblad Time gekozen tot 'Persoon van
de Eeuw'. Adolf Hitler, noch Elvis Presley werd door de redactie
van Time zwaar genoeg bevonden om Einstein van de eerste
plaats te verdringen.
Einstein is de voornaamste theoretische fysicus die ooit leefde. Hij
is beroemd om zijn relativiteitstheorie, die een geheel nieuwe licht
wierp op de begrippen ruimte en tijd. Zijn formule E=MC; (energie
is massa maal de lichtsnelheid in het kwadraat) is wel de bekend
ste uit de natuurkunde. Zijn werk vormde een mijlpaal in de nog
immer durende poging om een theorie te ontwikkelen die de wer
king van alle natuurkrachten in het heelal verklaart. Voor veruit de
meeste mensen blijft zijn werk 'abracadabra', hoewel mede onder
invloed van de Brit Stephen Hawking de natuurkunde steeds toe
gankelijker wordt.
De verkiezing van Time was van het begin af aan omstreden. Time
had zijn lezers opgeroepen via een e-mailtje een stem uit te bren
gen op één van de kandidaten. Al snel nam Adolf Hitler de koppo
sitie in. Joodse groeperingen namen dat niet en stemden en masse
op de vermoorde Israëlische premier Yitzhak Rabin. De Amerika
nen brachten Elvis in stelling en die won dan ook. Maar de redac
tie van Time had zich het recht voorbehouden de definitieve uit
slag zelf te bepalen, waarmee de verkiezing bij voorbaat al een far
ce was.
Wie dan ook wint, dergelijke verkiezingen zijn per definitie uiterst
subjectief en alleen daarom al omstreden. En toch lijkt de redactie
van Time met Einstein een uitstekende keus te hebben gemaakt.
Massa-moordenaar Adolf Hitler mag dan wel de Tweede Wereld
oorlog zijn begonnen, inmiddels tot gebeurtenis van de eeuw uit
geroepen, zijn invloed op het lot van de mensheid is strikt geno
men gering.
Veel meer dan de politiek of economie bepaalt de wetenschap de
toekomst van onze aardbol en de (on-)mogelijkheden van de
mens. De relativiteitstheorie, de uitvinding van de atoombom en
de ontdekking van DNA zijn stuk voor stuk doorbraken die van
blijvende invloed zijn op toekomstige generaties. Natuurlijk mis
bruiken politici de ontdekkingen van de wetenschap voor eigen
gewin. Maar het was in deze eeuw de wetenschap zelf die de poli
tici de instrumenten gaf om geschiedenis te maken.
Grillig weer weet niet van wijken
I lel grillige weer van de laatste
dagen weet voorlopig niet van
wijken. Ook gisterenochtend
viel er een behoorlijke plens re
gen. Halverwege de ochtend
werd het droog, al vielen er la-
lei lokaal nog enkele lichte bui
en. De maxima schommelden
tussen 5 en 8 graden bij een
no° steeds vrij krachtige zuid-
westenwind met rukwinden tot
70 km/u.
Op de Europese weerkaart blijft
een omvangrijk lagedrukgebied
met verschillende centra de
motor van het huidige wissel
vallige weer. Langs de zuidelijke
flank van dit lagedrukgebied
wordt er via een westelijke stro
ming maritiem polaire lucht
aangevoerd. In deze onstabiele
luchtmassa worden stapelwol
ken gevormd waaruit enkele
buien kunnen vallen.
Vanavond en vannacht is het
meestal zwaar bewolkt maar
overwegend droog, al blijft een
enkele lichte bui tot de moge
lijkheden behoren. Op weg
naar de ochtend wordt de kans
op buien opnieuw wat groter.
De naar zuidwest krimpende
wind neemt in kracht af en
waait tegen middernacht nog
slechts zwak tot matig, kracht 2
tot 3. De minima komen uit op
een gemiddelde van 1 5 3 gra
den. Lokaal kunnen mistban
ken gevormd worden.
Morgen krijgen we andermaal
een wisselvallig weertype te
verwerken met af en toe enkele
buien of perioden met wat lich
te regen. De enkele opklaringen
zullen schuchter zijn. Het is
zelfs zo onstabiel dat een lokaal
onweer niet uit te sluiten valt.
De maxima schommelen tus
sen 5 en 6 graden en de wind
draait naar het westen en waait
meestal matig, windkracht 3 tot
4.
De volgende nacht blijft het
zwaar bewolkt tot betrokken
maar wel grotendeels
droog. Al kan er, net zoals
vorige nacht, een lokale
winterse bui tot ontwikke
ling komen. De minima
liggen tussen 1 en 3 gra
den bij een zwakke tot
matige, naar noord
west ruimende,
wind.
Woensdag wisselen
wolkenvelden en op
klaringen elkaar af,
maar er vallen toch re
gelmatig enkele pittige
buien, in het binnenland
met natte sneeuw. De
maxima schommelen
rond de vijf graden, bij
j een meestal matige
wind uit het noord
westen.
WERNER VAN DEN BROECK
METEOSERV1CES
De nieuwe werkelijkheid van Karin na het verlaten van het Big Brother-huis
Ook aan de overkant van de Noordzee hebben ze hun eigen Big Bro
ther. Maar dan op z'n typisch Engels. Dus geen goedkoop prefab
optrekje dat al op zijn grondvesten schudt als Bart moet overgeven,
maar een echt Victoriaans huis, met de grootst mogelijke zorg terug
gebracht tot zijn pre-elektrische staat. En geen willekeurig kluitje
verveelde fortuinjagers als bewoners, maar een doodgewoon gezin.
Dat drie maanden lang moet zien te overleven met gaslampjes, een
kolenfornuis, drie stuks ondergoed per persoon en een buitenplee.
En dat alles voor niks. Oftewel: voor de lol.
Rare jongens, die Engelsen. Dat zie ik onze stoere Bart, Ruud en
Willem nog niet zo gauw doen. Eerste kerstdag bracht de NPS de
voorbeschouwing van The House 1900. Met als onbetwist hoogte
punt de veiligheidsinspecteur, die wenkbrauwfronsend de vele losse
kleedjes als evenzovele minpuntjes op zijn rapportformulier af
vinkt. Je zou er eens over kunnen struikelen! En dan dat oudenuetse
scheermes, levensgevaarlijk! Geen enkel gevoel voor avontuur, die
ambtenaren.
Dat kan je van het gezin Bowler niet zeggen. In de eerste aflevering
zondagmiddag, betrok deze Engelse famile Doorsnee het door de
programmamaker zelf als tweedehands begrafenisonderneming
omschreven luiis. Nu is het alleen nog maar afwachten wie het eerst
een medegezinslid aanvliegt. Immers, broederliefde verwelkt snel
als je je tanden moet poetsen met een varkensharenborstel en na
triumbicarbonaat. Volgende week is het al flink raak, begrijp ik uit
een voorproefje. Moeder Joyce, die haar hele gezin heeft meegesleurd
in deze hartenwens van haar. raakt na drie dagen al over de rooie
van dat o zo romantische Victoriaanse bestaan.
Leuk dus. (lat House 1900. Echter. Tot mijn grote schrik vind ik het
tevens hopeloos ouderwets, in ieder geval de eerste aflevering. Niet
om de Victoriaanse setting. Maar om de opzet van het programma.
Opgehoepeld met die commentaarstem! Die voortdurend uitgebreid
uitlegt wat ik met mijn eigen ogen wil zien. Weg met die camera-
dialoogjes met de bewoners! Waarin ze hun emoties voor het kij
kerspubliek uiteenzetten, terwijl ik die zelf wil opmaken uit wat ik
.:ic \l moet ik ervoor onder de dekens kijken. Heb ik dan toch het
Big Brother-virus opgelopen? Hoe lang zou het duren voor ik daar
weer vanaf ben?
Het is een dag na Dag 98, vlak
voor Kerstavond. De 39-jarige
Karin heeft voor het eerst weer
een nacht buiten het Big Bro
ther-huis doorgebracht. In een
hotel in het Gooi heeft ze sa
men met haar man Wim de
hectiek van de buitenwereld
even kunnen ontvluchten, alvo
rens samen te gaan genieten
van de kerstdagen. „Heel raar",
zegt ze. „Ik liep het hotel bin
nen en meteen sprak iemand
me aan: hij kende me en vroeg
me om een handtekening, le
dereen lijkt me ineens te ken
nen."
„Het is alsof ik van een andere
planeet kom en nu waan ik me
in een of andere film", vervolgt
de Apeldoornse. „Vanuit het
huis ben ik naar de werkelijke
wereld teruggekeerd, maar nog
steeds is alles niet echt Er is
een nieuwe werkelijkheid voor
mij ontstaan. Er was me wel
verteld dat ik te maken zou krij
gen met een hausse aan publi
citeit, maar zoiets wuif je weg.
De schrik is me echter om het
hart geslagen toen ik merkte
hoe Big Brother leeft in Neder
land. In het huis kun je je abso
luut niet voorstellen wat er bui
ten gaande is. Dat er een paar
miljoen mensen op tv naar je
kijken, dat is onvoorstelbaar.
Pas op de 92e dag nadat wij het
Big Brother-huis in gingen be
gonnen we iets te beseffen.
Toen kregen we een speciale
krant te zien die over ons ging."
Voortdurend hunkerden de be
woners van het huis in Almere
naar informatie vanuit de bui
tenwereld. Het volstrekte isole
ment was aanvankelijk nog wel
vol te houden, maar naar mate
de dagen verstreken kregen de
meeste bewoners het te kwaad.
Ook Karin stortte haar hart uit
in 'de dagboekkamer'. Mocht
ze misschien alsjeblieft een
brief van huis hebben? De een
zaamheid te midden van de
huisgenoten was haast niet uit
te houden. Alleen de tussentijd
se komst van nieuwe bewoners
(Mona, Anouk en Cyrille)
bracht soms wat informatie
binnen de muren, al waren de
nieuwkomers geïnstrueerd om
De huismoeder als bekende Nederlander. Karin van Elswijk uit
Apeldoorn kan het nog amper bevatten. Op het moment dat ze in
Almere het Big Brother-huis binnenstapte, ging ze er vanuit dat
haar leven daar hooguit door een paar honderdduizend mensen
zou worden bekeken. Toen vlak voor Kerst de deur weer voor haar
open ging, waren echter bijna tweeënhalf miljoen mensen aan de
buis gekluisterd. „Ongelooflijk gewoon", zegt Karin. „Ik ben enorm
verbaasd wat er allemaal over me heen komt."
daarmee zeer terughoudend
om te springen.
Anouk had een typering van
Maurice die Karin veel deed.
„Ze zei dat Maurice bekend
stond als 'de minnaar'. Dat zet
te mij aan het denken. Want ik
was degene met wie Maurice
het meest omging."
Na de intieme relatie van Bart
en Sabine stonden de roddel
bladen bol van de relatie die
Karin met Maurice zou hebben.
Karins man Wim refereerde er
zelfs aan in het humoristisch
sinterklaasgedicht dat hij naar
zijn vrouw mocht sturen. 'Mau
rice is voor de korte-termijnbe-
vrediging', schreef hij. „Daar
heb ik ontzettend om moeten
lachen", grinnikt Karin. Dat ze
voor de roddelbladen über
haupt interessante gespreksstof
was, kan ze 'eigenlijk niet gelo
ven'. Haar man ondervond aan
den lijve dat de interesse er wel
degelijk was. De Story bracht
zelfs een "exclusief interview'
vanuit zijn huis. Wim van Els-
wijk kon er slechts het hoofd
om schudden. „Ik had een tele
foontje gehad en daarin alleen
duidelijk gemaakt dat ik geen
interesse had in een interview.
Ook was er iemand aan de
deur, die ik heb weggestuurd",
zegt hij. „Dat was kennelijk al
genoeg om er een verhaal om
heen te maken."
Heel bewust koos hij er vanaf
de eerste dag voor om alle pu
bliciteit uit de weg te gaan. Zelfs
toen hij de gelegenheid kreeg
om met zijn kinderen een vi
deoboodschap naar Karin te
sturen verbond hij er een voor
waarde aan. Alleen de bewo-
Karin: „Mijn drijfveer was ook om
te proberen om een soort levende
foto voor later achter te laten voor
mijn kinderen."
FOTO ANP ST. KROON/
ROLAND J. REINDERS
ners kregen het filmpje te zien.
De kijkers niet. „Ik heb bewust
geen interview gegeven. Nul",
zegt Van Elswijk. „Alles heb ik
afgewimpeld en in dat kader
heb ik een heel goede samen
werking gehad met de Holland
Media Groep."
Karin zegt te beseffen dat de
thuisbasis het af en toe zwaar
der had dan zijzelf. Spijt van de
keuze om tussen drieduizend
kandidaten te strijden voor een
bed in het Big Brother-huis en
uiteindelijk voor de hoofdprijs
van een kwart miljoen heeft ze
echter niet. „Mijn drijfveer was
om te kijken of ik het zelf kon
redden, honderd dagen zonder
mijn gezin. En of mijn gezin het
zo lang zonder mij zou kunnen
redden," zegt Karin.
.„Mijn drijfveer was ook om te
proberen om een soort levende
foto voor later achter te laten
voor mijn kinderen", vervolgt
ze. „Al klinkt dat heel zwaar."
Voor de camera's was de strek
king van die woorden al duide
lijk geworden. Als gevolg van
borstkanker was de Apeldoorn
se geconfronteerd met de be
trekkelijkheid van het leven. Ze
overwon de ziekte, maar de
angst dat de kwaal ooit terug
keert en dan fataal wordt, raak
te ze niet kwijt. „In eerste in
stantie wilde ik daar niet over
praten, in de wetenschap dat
alles wordt geregistreerd. Toen
ik er met de psycholoog over
praatte, kwam ik echter op an
dere gedachten. Ik hield hem
het beeld voor van 'daar heb je
haar met dat zielige praatje'. Hij
zei terecht dat het helemaal
geen zielig verhaal is, maar iets
om trots op te zijn. Het heeft
mij per slot van rekening ge
vormd."
„De reden om het aan de orde
te stellen was het roken", ver
volgt Karin. „De anderen begre
pen niet waarom ik daar toch
zo op tegen was en ik voelde
me ten opzichte van hen een
beetje als 'het trutje dat tegen
roken was'. Toen ik uitlegde
waarom ik er tegen was, begre
pen ze het ineens."
Hoe ze om zal gaan met de be
kendheid die Big Brother haar
heeft gegeven, durft Karin van
Elswijk nog niet te zeggen. „Ik
probeer er iets goeds mee te
doen", heeft ze al wel voor
zichzelf uitgemaakt.
Nadat ze donderdagavond het
Big Brother-huis had verlaten
kreeg ze van Veronica geen ca
deau voor eigen glorie, maar
mocht ze een cheque van tien
duizend gulden beschikbaar
stellen aan de stichting Clini-
clowns, die haar tevens vereer
de met het ere-ambassadeur-
schap. „Dat vond ik echt hart
stikke leuk. Wim had dat be
dacht. Ik sta heel erg achter de
doelstellingen van die stichting.
Omdat ik zelf ziek ben geweest
besef ik hoe fijn het voor zieke
kinderen kan zijn als ze door
een clown even worden opge
vrolijkt. Ik ga me daar dan ook
beslist voor inzetten."
Het gezin Van Elswijk wordt ge
leefd, sinds Karin het Big Bro
ther-huis verliet. Wat ze de ko
mende tijd gaat doen, daar
heeft ze dan ook amper over
kunnen nadenken. „Wel weet ik
dat ik meer van alles ga genie
ten", zegt ze. „Ik heb ontzet
tend veel van dit avontuur ge
leerd en ben veel over mezelf te
weten gekomen. Ik ben heel
kleine dingen enorm gaan
waarderen. Luisteren naar mu
ziek bijvoorbeeld, zelf bood
schappen doen, of wanneer je
zelf wilt het bos in lopen. In dat
huis zat je namelijk op een ei
land. Die tuin leek in het begin
heel groot, maar werd steeds
kleiner naarmate de tijdver
streek."
Zal ze zelf eigenlijk op tv ook
gaan kijken naar eventuele op
volgers van Big Brother? Even
denkt ze na. Dan: „Eigenlijk
houd ik niet zo van soaps."
GEP LEEFLANG
Uskoud de beste, dat proberen alle 'kunstenaars' te worden, die deelnemen aan het traditionele Nieuwjaars
festival voor Ijssculptuur-artiesten in Moskou. Deze deelnemer legde gisteren de laaste hand aan zijn kunst
werk.
De Haagse Vrijwillige Reddings
Brigade (HVRB) verleent vol
gend jaar geen medewerking
aan de traditionele nieuwjaars
duik in Scheveningen. Hoofd
sponsor Unox moet nu op zoek
naar een passend alternatief.
Ondanks de terugtrekking van
de reddingsbrigade heeft de ge
meente Den Haag wel vergun
ning verleend voor de duik op 1
januari 2000.
De reddingsbrigade ziet om vei
ligheidsredenen af van alle me
dewerking. Voor het eerst zijn
er geen Haagse hulpdiensten
standby tijdens het evenement.
Brandweer en ambulances
draaien tijdens de nieuwjaars
nacht op volle toeren en kun
nen daarom niet continu aan
wezig zijn tijdens de nieuw
jaarsduik. „Door het ontbreken
van ambulances ter plekke
komt ook de veiligheid van on
ze mensen in gevaar", conclu
deert secretaris L. Dietz. De
reddingsbrigade betreurt het
De huisarts kijkt nog even argwanend achterom, als
hij mijn dochtertje bij de schouders wegvoert buiten
het bereik van mijn oren. „Vertel nu maar in je eigen
woorden hoe het is gebeurd", hoor ik hem tegen haar
zeggen. Als visueel gehandicapte met brillenglazen
van min 5,75 zijn mijn oren gewend om wel grotere
afstanden te overbruggen dan de vier meter van zijn
behandelkamer. De avondarts die onze eigen dokter
vervangt heeft, zittend achter zijn computer met
patiëntengegevens, net met verbazing kennisge
nomen van de indrukwekkende staat van
kneuzingen, botbreuken en -scheurtjes die de
status van mijn oudste nakomeling siert. Bij
de laatste opfriscursus voor het herkennen
van mishandelde kinderen is hem geleerd
alert te zijn op zulke symptomen.
Als mijn dochtertje nogmaals het verhaal
bevestigt dat ze, komend uit school, met een
vriendinnetje probeerde om zo lang mogelijk
met de ogen dicht te lopen (en over het buxus-
haagje van de buren een paar huizen verder
op viel), neemt dat zijn argwaan niet weg. Hij
i blijft vuil naar me kijken als hij haar pijnlijke
pols naast de andere legt. controleert op zwel
lingen, probeert of alles nog een beetje scharniert
en met zichtbare tegenzin concludeert dat er
waarschijnlijk niks gebroken is. Ik krijg het
s advies om er een zwachtel omheen te draaien
DICK VAN DER PLAS
en, als het na drie dagen nog pijn doet, nog even bij de
eigen huisarts langs te gaan.
Bij ons is het altijd een witte kerst. Rond de jaarwisse
ling loopt er steevast iemand in bandages of zwach
tels. De groepskiekjes onder de boom vertonen een ze
kere gelijkenis met de persfoto's die bij de eerstegips-
vluchten van het skiseizoen naar de kranten worden
gestuurd. Het meest frequente slachtoffer is mijn
dochter (7) die met de motoriek van iemand die veel
te snel groeit haar benen niet altijd even vloeiend
naast elkaar krijgt, of naar beneden duikelt waar ne
ven, nichten en vriendinnen zich moeiteloos staande
weten te houden.
Als ze zich na de val over het buxushaagje thuis meldt
(de moeder van het vriendinnetje heeft de arm nog
even onder de koude kraan gehouden), wil ze nog wel
naar de basketbaltraining. Er rijden twee ploegge-
nootjes mee en gewoontegetrouw klimmen ze in de
achterbak, waar ze bij elke bocht over elkaar heen
kunnen rollen.
Thuisgekomen draai ik een verbandje om de pols,
controleer nog even op pijnklachten („alleen als ik
hem gebruik") en behandel haar verder zoals elke na
komeling met oppervlakkige blessures (niet te veel
aandacht aan besteden). De dag daarop maakt ze nog
een wandeling van een paar uur naar het dorp, knijpt
op ons verzoek regelmatig met de gekwetste arm in
onze handen (gaat niet fijn), haalt haar verbandje er
zelf af als ze in bad moet, laat de pols nogmaals op
dikte controleren (geen verschil met de andere) en
gaat over tot de orde van de dag. Ze klaagt alleen even
als haar broertje bij het stoeien op bed een schop tegen
haar hand geeft.
Als er na drie dagen nog niet veel verbetering in het
proces zit, gaat mijn echtgenote toch nog even langs
bij de eigen dokter. Hij controleert de zwellingen
(geen), doet wat schamieroefeningetjes en stelt vast
dat er waarschijnlijk niets aan de hand is. Maar als
mijn vrouw perse een fotootje wil laten maken, dan
kan dat natuurlijk
De röntgenfoto's zijn nog niet eens droog als de radio
loge een dubbele polsbreuk constateert. Er stormt een
verpleegkundige de wachtkamer van de eerste hulp
binnen, met de uitroep dat het slachtoffer hoognodig
pijnstillende medicatie behoeft. Ze druipt lamgesla
gen af als ze hoort dat het ongeval zich al drie dagen
geleden heeft voorgedaan.
Weereen witte kerst", stel ik vast, als ik haar zie
thuiskomen met een arm die onder haar trui tot ver
over de elleboog in het gips steekt.
„Nee hoor", zegt ze. „Ik kon kiezen uit paars, rood en
blauw."
Omdat ze al een rode trui aan had, werd het een blau
we kerst.
besluit om af te zien van enige
medewerking, maar wil geen
enkel risico lopen.
Hoofdsponsor Unox houdt re
kening met minimaal 7000
deelnemers aan de 32e nieuw
jaarsduik. „We hebben vol
doende capaciteit voor 15.000
tot 20.000 mensen", aldus een
woordvoerder. Als alternatief
voor de reddingsbrigade over
weegt het concern een particu
lier bedrijf in te schakelen. De
zegsman verwacht daarbij niet
op problemen te stuiten.
Voor de traditionele duik moest
de sponsor dit keer ook zelf
zorgen voor EHBO'ers en een
ordedienst. Volgens de woord
voerder zijn ongeveer 110 men
sen ingeschakeld, die alles in
goede banen moeten leiden.
Begin dit jaar renden naar
schatting 7000 mensen het ijs
koude zeewater in.
MILLENNIUM1
k
li'
nog
dagen
Nog 5 dagen en het ni is
millennium breekt aai
Reden voor deze kran
in een dagelijkse serie
rug te kijken op belanj
gebeurtenissen die pla
grepen op correspond
rende data in de afgelcc
1000 jaar. Deze week:
dec 1901: Mariene Diea
geboren: 28 dec 1869:
Kauwgom gepatentee; -t
29 deG 1170: Thomas I r
kett vermoord: 30 decv
1933: Holland loopt ui
voor De Pelikaan; 31 dl
1999: Greenwich kantj
boord eeuw uit.
27 DECEMBER 1901 1
Berlijn, Leberstrasse 65. Ki1
Kleibel reageert ingetogen
we haar herinneren aan d(
vroegere bewoonster van 1
huis. „De vrouw over wie le
gaat. zei ooit dat zijzelf aai
ze woning - haar geboortee
plaats - geen bijzondere gf
dachten had. Dat respecte
ik." Karin Kleibel spreekt 2
der omwegen van 'een gro^
actrice'' in wier huis zij nu 1
woont, maar de waarderin1'
voor de vedette die als Ma3
Magdalene von Losch op 21
cember 1901 het levenslicU
ziet, is in Duitsland niet all
zo groot geweest. Nadat Mr
ne Dietrich - haar art-iesteie
naam - in 1937 het Amerik11
staatsburgerschap aannee
zal ze decennialang als eei l
raadster worden beschou\
het succes sinds haar rol ii J
films 'Morocco' en 'Der bl 1
Engel' (1930) ten spijt. Mai^
den veranderen: de honde
documenten, liefdesbrieve
hoeden, grammofoonplat!1
andere herinneringen die i1
90-jarige leeftijd overleden II
nalaat, worden nu gekoest
in de Mariene Dietrich Cols
tion Berlin. „Al noemen só>
migen van ons het een nat
merrie", zegt hoofd van de j
lectie Werner Sudendorf al
wijst op de enorme omvan i
Veel spullen krijgen volgen3
jaar zelfs een eigen plekje i
een nieuw museum. Eeuw11
rugdenken aan lange bene 1
jarretels, de hese stem en 1
mir wo die Blumen sind'.
MENSELIJK
De 45-jarige televisiekomiel
JERRY SEINFELD is zaterda
stilte getrouwd met zijn 28-j
ge-verloofde, JESSICA SKU
De huwelijksceremonie had
gens joods gebruik plaats na
zonsondergang. De twee ont
moetten elkaar vorig jaar, lu
weken nadat Sklar in het hu
lijk was getreden met Broad
producent Eric Nederlander,
huwelijk van Sklar en Nederl
der hield maar enkele maant
stand.
BILL BOWERMAN, uitvindei
de moderne gymschoen en ii
deoprichter van het bedrijf f
is vrijdag op 88-jarige leeftiji
thuis in de Amerikaanse staa
Oregon overleden. Dit heeft
woordvoerder van Nike gistel
meegedeeld. Bowerman wer
grondlegger van de gymscho
door een stuk rubber in het*
felijzer van zijn vrouw te pen
De televisiezender MTV heefi
gisteren zes jongeren voor ee
week opgesloten in een 'bunl
in New York. In de kelders va
het kantoor van de krant Nev
York Times moeten de drieji
gens en drie meisjes zeven d
gen lang leven op militaire ra
soenen. Het 'Bunker Project
doet denken aan de Veronica
Big Brother. Groot verschil is
MTV op televisie geen beeld
laat zien vanuit de bunker. A
leen internetters kunnen volg
hoe de deelnemers het ervan
brengen. Die vertellen om de
beurt voor een camera wat ze
meemaken. In de bunker krij
de zes deelnemers van milita
lessen in overleven. Amerika
officieren rapporteren iedere
op internet over hoe de kandi
ten het doen. Ook een psycl»
loog zal zijn mening geven. 0
januari mogen de zes terugke
naar hun eigen leven. Tijdens
week kunnen internetters vra
stellen aan Mike, Lenore, Zat
Tina, Maureen en Michael. Ei
der werd op het World Wide*
uit elf kandidaten gekozen wi
uiteindelijk de bunker in zom
gaan.
j
