Een koud kunstje M
f»
WEER
Het Gesprek van de Dag
12
COMMENTAAR
Vuurwerkspotjes kwetsend
Liedje van verlangen
De donkerste dag voor kerst
Kroegtijger
geen bie
meer zie
MAANDAG 20 UtLtMBfcK 1999
De Stichting Ideële Reclame (SIRE) mag van de Reclame Code
commissie doorgaan met de omstreden vuurwerkcampagne. De
campagne is bedoeld om mensen te waarschuwen tegen geknoei
met vuurwerk Legden eerdere campagnes op nogal expliciete wij
ze de nadruk op ontbrekende ledematen of ernstige brandwonden
als gevolg van ongelukken, nu koos SIRE voor het in beeld brengen
van de maatschappelijke gevolgen van zo'n handicap.
De spotjes beklemtonen vooral het sociale isolement waarin ge
handicapten zich in het algemeen zouden bevinden. Zo slaagt een
lelijk verbrande jongen er niet in de interesse van twee discomeis
jes op te wekken, terwijl zijn twee vrienden door de dames met
huid en haar worden verslonden. Eigen schuld, dikke bult. zo luidt
de boodschap.
De Gehandicaptenraad stoort zich aan de spotjes. Ze zouden de
vooroordelen van veel mensen tegen gehandicapten alleen maar
bevestigen. Alle lichamelijk gehandicapten, of ze nu als gevolg van
een ongeluk of van een aangeboren afwijking verminkt door het
leven gaan, wordt het etiket van onaantrekkelijk of zelfs afschrik
wekkend opgeplakt. De discomeisjes weten immers niet wat de
verbrande anti held uit het spotje is overkomen.
Het is niet verbazingwekkend dat alle fracties in de Tweede Kamer,
vermoedelijk vooral om 'politiek correcte' redenen, de spotjes ver
oordelen. Je kunt je ook afvragen waar de Gehandicaptenraad zich
zo druk over maakt. En toch snijdt de kritiek op de vuurwerkcam
pagne hout.
jarenlang proberen lichamelijk gehandicapten met enige mate van
succes van de stigma's 'idioot' en 'lelijk' af te komen. Door gehan
dicapten als 'losers' af te schilderen, worden deze inspanningen
enigszins teniet gedaan. Bovendien klopt het beeld van het sociale
isolement dat in het spotje wordt gesuggereerd niet altijd. De anti
held in het spotje zal wellicht de nacht alleen doorbrengen, het is
absoluut niet zo dat een jonge vader die zijn hand kwijtraakt met
een door zijn gezin op straat wordt gezet.
De vuurwerkcampagne lijkt daarom zijn doel voorbij te schieten.
Zoals bij elk omstreden reclamespotje kunnen de bedenkers alleen
al door alle ophef tevreden zijn. Maar we moeten niet uit het oog
verliezen dat het in dit geval om een ideële boodschap gaat, be
doeld om echte idioten tegen zichzelf in bescherming te nemen.
Dat nobele streven mag niet ten koste gaan van mensen met een
lichamelijke handicap.
Weer geen witte kerst
Onder de vleugels van een
krachtig hogedrukgebied, van
ochtend 1032 hPa boven Wales,
heeft het op de Britse eilanden
de afgelopen dagen behoorlijk
gewinterd. Tijdens de afgelopen
nacht was er sprake van plaat
selijk strenge stralingsvorst. Zo
daalde de thermometer in Sen-
nybridge. Wales tot -13,6 gra
den.
Voor ons zijn dergelijke minima
niet aan de orde. In het week
einde kwam de wind uit het
noordwesten en werd dus lucht
over zee aangevoerd. De ko
mende dagen gaat de wind uit
het zuiden waaien en ofschoon
het 's nachts gaat vriezen
(luchtaanvoer van het vaste
land) is het middecemberwin
tertje niet bestand tegen een op
handen zijnd Atlantisch kerst
offensief. Waarschijnlijk gaat de
temperatuur woensdagmiddag
al omhoog en er zou ook wat
neerslag kunnen vallen.
Vanaf donderdag pakt de west-
circulatie de zaken voortvarend
aan. Onder regie van een zeer
diepe depressie tussen Schot
land en Ilsland gaat het perio
diek regenen en flink waaien. In
de kustgebieden zou het zelfs
kunnen gaan stormen. Boven
dien stijgt de temperatuur tot
waarden rond 10 graden. Kort
om weer geen witte kerst dit
jaar. De kracht waarmee de
westcirculatie het heft in han
den neemt biedt weinig hoop
op verandering tijdens de laat
ste week van het jaar. Ook dan
blijft het hoogstwaarschijnlijk
wisselvallig weer.
De komende nacht daalt de
temperatuur tot 2-3 graden on
der nul. In het algemeen is er
weinig bewolking maar er zou
den wel enkele 'aanvriezende'
mistbanken kunnen ontstaan.
Overdag is er af en toe zon.
Later op de middag en mor
genavond raakt het waar
schijnlijk bewolkt. De tem
peraturen komen uit op 2
graden boven nul maar
door het aantrekken
van de zuidelijke wind
voelt het veel Kouder
aan.
Vooral gistermiddag
zijn er winterse bui
en gevallen. In de
Ilmond was enige tijd
sprake van een ware
optocht met fikse
windstoten. Doordat de
temperatuur boven nul
bleef (Alphen a/d Rijn
maximaal 4,7, Schiphol
3,6 graden) kon er op
de meeste plaatsen
slechts gedurende kor
te tijd een sneeuw/ha -
geldek ontstaan.
Ik wil het vandaag met u hebben over twee seconden televisie. Twee
seconden, nu eens zonder luidruchtige gevechten tussen goed en
kwaad. Zonder onontivarbare woordenstromen van mensen die
zichzelf graag horen praten. Zonder de plaatsvervangende schaam
te van het opgelegde voyeurisme.
Twee seconden maar.
Het is een bijna onbeschreven gezicht, dat we in close-up kunnen
bestuderen. Een jongen nog maar dan van de leeftijd waarop een
jongen geen jongen meergenoemd wil worden. De ronde lijn van de
kin verraadt nog een restje puppy-vet. Maar links onder zijn mond
heeft zich al schaamteloos een clustertje puistjes genesteld. Een
brandmerk dat de kijker vertelt dat deze jongen niet meer alleen
voor zijn vriendjes bestaat.
Het is een gezicht dat een en al oor is. Het luistert naar een plaatje -
dit is televisie uit de tijd dat singletjes en cd-tjes nog niet bestonden.
Het plaatje is van Paul Anka en heet Love makes the world go
round'. En het kan toveren. Want de jongen die geen jongen meer is,
krijgt al luisterend een vermoeden van de man die hij zal zijn. Dat
zie je aan zijn gezicht. Het beweegt niet mee op het ritme van de
muziek, maar staat strak en stil voor de grote spiegel die verlangen
heet.
De televisie was ten tijde van deze aflevering van Top of Flop -
waarin nieuwe plaatjes werden beoordeeld door een panel met na
tuurlijk Willem Duys - nog net zo hartverscheurend pril als deze
jongen. Het zwartwitte beeld geeft de jeugdpuistjes niet zo genade
loos weer als kleur dat zou doen. Het moet ongeveer de tijd zijn ge
weest dat ik bij de buren Floris ging kijken, omdat wij maar één net
hadden. Die buren hadden ook altijd een grotere kerstboom.
Love makes the world go round. Twee seconden ruimde de camera
in op zijn tocht door het publiek om dit ene gezicht vol beloften aan
ons voor te stellen. Wat is zijn naamWaar komt hij vandaan? En,
nu deze opname na tientallen jaren door Weerzien op 3 wordt her
haald. ook de vraag: waar ging hij heen? Is hij zelf muzikant ge
worden? Of vertegenwoordiger? Is hij getrouwd en gelukkig? Heeft
het leven hem de man gemaakt die hij even, luisterend naar een
plaatje in een Hilversumse studio, heeft gezien?
Weerzien op 3. Antwoord op deze vragen geeft deze duik in de oude
doos niet. Maar de iragen op zich zijn al leuk genoeg.
En het plaatje Love makes the world go round?
Top, natuurlijk
M I L L E N N 1U
Haagse maakt tijdens millenniumnacht parachutesprong boven Zuidpool
De eeuwwiseling laat mensen uiterst rare dingen doen. Zo maakt Nathalie Chudiak
(52) tijdens de komende millenniumnacht een parachutesprong boven de Zuid
pool. „Hoe ouder ik word, hoe meer ik de indruk heb dat er zo veel leuke dingen te
doen zijn. Ik krijg ook steeds meer haast."
Een Nederlands brevet kunst
vliegen. Een Russisch kunst
vlieg- en helikopterbrevet. Pa
rachutesprongen bij Moskou,
zes op de Noordpool en tijdens
de millenniumnacht hoopt ze
op de Zuidpool te landen. „Het
komt allemaal op mijn pad en
dan denk ik: ach, waarom niet?
zegt Nathalie Chudiak. Als je
ziet hoe het verhaal met haar
op de loop gaat, zal 't wel klop
pen. Pratend over haar favorie
te 'dropzone' Moskou belandt
de Haagse vrouw voor ze er erg
in heeft bij het verhaal hoe ze in
Rusland aan kunstvliegen ging
doen en fratsen ging uithalen
met lichte helikopters.
We zouden het hebben over de
millenniumwisseling. Dan
landt Chudiak tijdens een door
Russen uitgevoerde expeditie
na een stukje vrije val aan haar
parachute zachtjes op de geo
grafische Zuidpool. Maar dat is
eigenlijk het gevolg van haar in
1991 begonnen Russische
spring- en vliegavonturen. Als
hoofdredacteur/vormgever van
het blad Sportparachutist kreeg
ze lucht van een springfestijn in
Rusland. Ze kondigde het aan
in het blad en nam er zelf een
kijkje. „Het bleek dat ze daar
ontzettend veel leuke vliegtuig
jes en helikopters hadden." Dat
bedoelt Chudiak nu met 'het
komt op mijn pad'. Het kwam
haar prima uit, want ze was in
1988 in Nederland begonnen
met vliegen. „En dat is hier erg
duur. Alsof het zo moest zijn,
werd de opleiding in Rusland
vanaf 1993 ook toegankelijk
voor buitenlanders. En zo ver
gaarde ze een Russisch vlieg- en
helikopterbrevet, terwijl ze hier
de bevoegdheid voor vliegen
met sportldstjes haalde. Sinds
dien gaat ze vaak een lang
weekeinde naar Rusland om
het luchtruim te kiezen.
Als je ziet wie het vertelt, klinkt
het, met alle respect, een beetje
ongelooflijk. Chudiak oogt voor
haar 52 jaar weliswaar jong,
maar de ruime etage die ze be
woont is op het kneuterige af.
Bruine meubels, een zwarte
vleugel, veel donkere schilderij
tjes met barokke lijsten. Haar
kleding laat zich niet vergelij
ken met de flitsende outfit
waarin vrije vogels zich vaak
ook in hun vrije tijd menen te
moeten vertonen. Haar enthou
siasme en de kennis van zaken
waarmee ze praat over haar
aanstaande avontuur op de
Zuidpool poetsen het gevoel
van 'hier klopt iets niet' echter
snel weg.
I Zoals ze haar brevetten haalde,
zo belandde ze ook in de Mil
lennium Expedition. Met haar
gaan de Haagse Mous van 01-
phen en zo'n dertig andere in
ternationale springers skydi-
vend richting Zuidpool.
Het is niet eens de droom van
haar leven. Eigenlijk pikt Chu
diak de Zuidpoolsprong mee
om haar serie koude avonturen
af te sluiten. „Ik ben een enor
me koukleum, dus ik denk dat
ik na de Zuidpool maar stop
met dit soort sprongen."
Mous van Olphen en Nathalie Chudiak (r) 'lopen' al aardig warm voor de parachutesprong boven de Zuidpool.
Ze springt al sinds 1971.Als je
langer springt, gaat de kick er
wat af. Ik ben toen sprongen
gaan maken op bijzondere
plaatsen: op de Elbroes (met
5633 meter de hoogste berg van
de Kaukasus), bij het Baikal-
meer en op de Noordpool."
Chudiak, in het dagelijks leven
deeltijd-adviseur huisvesting bij
ING en verder vormgever,
maakte op het noordelijkste
puntje van de aarde zes ge
slaagde landingen.
Het was overigens helemaal
niet de bedoeling ook maar één
sprong naar de Noordpool te
maken. „In Rusland ontmoette
ik in 1991 een jongen die derge
lijke sprongen organiseerde en
ik schreef er een stukje over. De
eerste keer kwam er uit Neder
land geen hond op af, maar de
tweede keer waren er ineens
twintig belangstellenden."
Chudiak zou vanwege de con
tacten in Rusland de begelei
ding voor haar rekening ne
men, maar het draaide er op uit
dat ze toch meesprong en dat
ze nóg vijf keer op de Noord
pool landde en twee keer mee
ging in de grondploeg. „Het bij
zondere van dat soort expedi
ties is eigenlijk niet meer de
sprong, maar de reis er om
heen: paratoerisme."
Sinds 1994 smeult het vuurtje
om ook op de Zuidpool te lan
den. Een Amerikaanse spring-
vriend stelde toen: wat op de
Noordpool kan, moet op de
Zuidpool ook lukken. Dat plan
sprak Chudiak wel aan. De af
gelopen drie jaar is ze er inten
sief mee bezig geweest. Er
moesten vliegtuigen komen en
mensen die gek genoeg waren
voor zo'n avontuur en die er
bovendien voldoende geld voor
hadden. De springers betalen
20.000 dollar per persoon.
Er wordt gevlogen met een II-
joeshin 76. Dat lijkt volgens
Chudiak enger dan het is. „We
hebben voor een van de Noord-
poolsprongen een Nederlandse
vliegtuigingenieur in zo'n toe
stel laten kijken. Zijn oordeel:
topkwaliteit. Wij schrikken er
van dat die Russen niks geven
om de buitenkant, dus de toe
stellen zijn vaak heel smerig. En
als we dan ook nog zien dat er
schrootvliegtuigen langs het
platform staan, worden we
bang. Maar Russen zijn gewoon
niet van die opruimers."
De Iljoeshin mag niet landen
bij de internationale Zuidpool-
basis. „We hebben daarom
twaalf snowbuggy's laten bou
wen in Minsk. Die brengen ons
terug naar Patriot Hills, van
waar de vlucht vlak voor de mil
lenniumwisseling begint. Het
wordt een echte expeditie, al
kijk ik wel een beetje op tegen
de rit in de buggy's."
De voorbereiding zit er inmid
dels grotendeels op. In een ka
mer van Chudiaks etage liggen
al keurige stapeltjes dun en dik
ondergoed en fleecekleding en
aan de kast hangen een dons
broek, een donsjack en haar
springpak. Verder een helm en
een gezichtsmasker. „We sprin
gen bij dik veertig graden onder
nul en dan maken we eerst nog
een vrije val, dus geen stukje
huid mag onbedekt zijn." De
parachute, vanwege de ijle
lucht iets groter dan normaal,
ligt ook al klaar, net als de spul
len die nodig zijn voor een paar
'normale' oefensprongen die
vanaf 20 december worden ge
maakt in het uiterste zuiden
van Peru.
In november hebben Chudiak
en Mous van Olphen met twee
potentiële Zuidpool-springers
bij het Aeromedisch Instituut
van de luchtmacht in Soester-
berg een zogenoemde hoogte-
indoctrinatietraining gehad.
„Zuurstoftekort, oftewel hy
poxia, is een vaak onderschat
probleem. Het heeft in 1997
drie springers op de Zuidpool
het leven gekost. Dat komt
doordat de pool nogal hoog ligt,
zo'n drie kilometer boven de
zeespiegel. De losse springers
zullen op ongeveer 18.000 voet
het vliegtuig verlaten, de forma
tiespringers boven de 20.000
voet. Normaal spring je op zo'n
12.000 voet. Als je nog nooit in
dergelijke omstandigheden
hebt verkeerd, herken je de ge
volgen niet bij jezelf en ande
ren." In Soesterberg gingen
Chudiaks ogen open. In een
druktank werd een vlucht op
25.000 voet nagebootst. „We
moesten puzzels maken en
voorwerpen in een bakje stop
pen. Ineens gaat dat dan niet zo
goed meer, en eigenlijk kan het
je dan allemaal niet meer sche
len ook. We moeten dus op
Antarctica boven de 10.000 voet
aan de zuurstof hangen tot we
springen."
Over het avontuur is een offici
ële saus gegoten. Het is in feite
een wetenschappelijke expedi
tie. „We testen de buggy's die
namens het Russisch Arctisch
Bureau moeten gaan rijden
rond Wostok." Verder wordt
herdacht dat veertig jaar gele
den het Antarctisch Verdrag
(onder meer bedoeld om het
ijzige en ecologisch zeer kwets
bare continent te beschermen)
werd ondertekend. De expedi
tie zal de intentie van het ver
drag uitdragen. „We zullen
geen peukje achterlaten." Ook
is het zeventig jaar na de eerste
vlucht boven Antarctica. „De
Russen zijn erg sterk in dat
soort herdenkingen. Ze pakken
het heel serieus aan, met offici
ële toespraken en dergelijke.
Maar ik ben bang dat ik niét
aan die jubilea zal denken als ik
straks door de lucht zweef."
ERIK HUISMAN
'Ho. ho, ho'. roept de ah kerstman opgetuigde mede
werker van tuincentrum Bloemrijk Hij steekt zijn
hoofd door de automatische schuifdeuren, stelt vast
dat het buiten plenst van de regen en sjokt iveer terug
naar de warme bedrijfskantine. 'Ho, ho, ho.
Die keuze hebben wij niet Wij staan op een ondergelo
pen veldje onze kerstboom uit te zoeken. Het is de za
terdag waarop voor ons de feestelijke tijd voor kerstmis
aanbreekt en Bloemrijk is het zevende tuincentrum
dat wij op deze ochtend aandoen. De kinderen zitten
achter de beslagen ruiten van de auto te huilen, het
haar van mijn echtgenote hangt in slierten voor haar
gezicht en onze conversaties worden door mijn toene
mende chagrijnigheid over het aanbod en de naweeën
van een operatie het voorkomen van verder nageslacht
betreffende, steeds korter en korzeliger.
Zij: Wat vind je van deze?'' (Houdt boompje
omhoog.)
Hij: ..Ik ga niet drie weken tegen zo'n gedrocht
aankijken.(Zij laat boompje weer vallen.)
Een kerstboom moet je kopen op het moment
dat je langs een tuincentrum rijdt en. zo'n
twee weken vóór sinterklaas, verbijsterd
vaststelt dat de eerste bomen weer zijn gear
riveerd. Want: als je drie weken later je keu
ze gaat maken, heb je dikke kans dat het pre
cies dezelfde bomen zijn die daar nog steeds
liggen, met als enig verschil dat de mooiste er
al uitzijn weggekaapt. Maar om de één of an
dere reden gaan wij altijd op kerstbomen jacht
W op de zaterdag na sinterklaas, als heel Neder
land terzadigd van suikergoed en marsepein
het huis optuigt voor de sfeervolste weken van het
jaar. 'Ho. ho, ho.(Schamperde hij.)
Inde doorsnee kerstfilm laadt de man des
DICK VAN DER PLAS
huizes zijn twee nakomelingen (jongetje/meisje) op de
slee, trekt ze door een Anton Pieck-landschap naar de
kerstbomen-wederverkoper, trekt uit de stapel omge
zaagde sparretjes een modelboom, laadt deze op de
slee. waarna men gedrieën (vader/zoontje/dochterje)
het aangenaam geurende lover weer door dat Anton
Pieck-landschap naar een plek naast de open haard
duwt. Moeder wacht in haar mooiste kleren met de
chocolademelk.
In onze harde werkelijkheid regent het op kerstbomen-
uitzoek-dag altijd pijpenstelen, moet het tuincentrum
extra personeel inschakelen om de file kerstboomuit-
zoekers naar een schaars vrijkomend plekje op het
parkeerterrein te leiden, moet je met je ellebogen wer
ken om bij de bomen te komen, moet je in de rij staan
om er een netje om te laten doen. krijg je een bonnetje
om bij de kassa te betalen (zeven stuks, zeven rijen) en
moet je daarna met dat nummertje bij de afhaalbalie
je boom afhalen (weereen rij).
En dat is dan nog het gunstigste scenario. Als je geen
boom naar je zin vindt, vervalt weliswaar het in de rij
staan voor het netje en het aflialen, maar moet je
maar zien dat je met het hele gezin de rijen voor de
kassa 's passeert om weer naar buiten te komen, omdat
de andere uitvalswegen zijn versperd door een hekje
dat maar naar één kant opengaat en een stalletje met
een nep-kerstman die mechanisch vrolijk doet ('Ho.
ho. ho').
Wij zoeken dit jaar een kerstboom die ongeveer 1.70
meter hoog is (Ixij moet op een tafeltje en mag niet
door het plafond steken), met de klassieke kerstboom-
opbouw (breed van onderen, geleidelijk oplopend naar
een duidelijke punt waarop een piek past), voorzien
van een kluit en een pot. Die laatste eis is erbij geko
men na jarenlang geworstel met uiteenlopende model
len standaards en roestige zagen. De bomen die we on
der ogen krijgen zijn: breed van onderen en breed van
boven, smal van onderen en breed van boven, of aller
lei varianten daarop. Na twintig bomen begint mijn
echtgenote wat rekkelijker te worden, en moet ik haar
voorhouden dat de maten breed van onderen, smal in
het midden en breed van boven wel een pré zijn i>oor
topmodellen, maar niet voor kerstbomen.
Mijn dochtertje, die het ervan ziet komen dat we uit
eindelijk zonder kerstboom naar huis gaan, prijst on
dertussen sparren aan die zelf: bij de bewonersdelega
tie van een Blindeninstituut niet door de selectie zou
den komen. Wanneer ik haar laatste persoonlijke fa
voriet met een boogje weer op de stapel gooi, barst zij
in tranen uit CHu. hu, hu').
Na het vierde overdekte tuincentrum (waar de bomen
droog staan) moeten we onze toevlucht zoeken tot de
onoverdekte terreinen. Als we het kroost voorhouden
dat de boom in dit geval nog wel een nachtje in de
schuur moet (om te drogen), concludeert mijn zoontje
daaruit dat de kerstboom dit jaar niet in de kamer
maar in de schuur wordt opgetuigd, en begint ook hij
hartverscheurend te grienen CHu, hu, hu', bis). Bij de
volgende vier adressen laten we het tweetal in de auto
zitten en druipt het water niet alleen buiten maar ook
binnen langs de ramen.
Als we ver na etenstijd op het laatste ondergelopen ter
rein een compromis sluiten tussen onze redelijke wen
sen en het teleurstellende aanbod, zeul ik moeizaam
het in een grofmazignet verpakte gevaarte naar de
vijfde deur i>an onze stationcar. 'Ho, ho, ho', kreun ik,
als ik de boom in de laadklep schuif. 'Ho, ho, ho.
„Zeur niet", zegt mijn echtgenote. Donderdag mogen
je hechtingen eruit.
nog
dagen
Nog 12 dagen en he
we millennium brei
Reden voor deze kn
in een dagelijkse sei
rug te kijken op beli
gebeurtenissen die]
grepen op correspo
rende data in de afg
1000 jaar. Deze wee
dec 1956: boek Lolii
boden; 21 dec 1992:
vliegramp; 22 dec 1!
Drees weg; 23 dec 1
Vandaag snijdt Vine
van Gogh z'n oor af
1954: Faas Wilkes t(
voor operatie.
20 DECEMBER 1956
Zelden zal een boek zo
verstanden hebben op|
als 'Lolita', het werk va
Vladimir Nabokov (189
dat in 1955 in het Engel
komt en waarvan verko
verspreiding op 20 dea
1956 aanvankelijk wort
boden. Gaat het over lit
het pornografie? Of hel
het hier over pure inca
vele interpretaties en h
wroet naar de eigenlijki
nis van het werelberoa
boek buitelen sinds de
tie over elkaar heen; ve
ongenoegen van de sd
De Franse uitgever Gin
het omstreden (want: p
grafische) Olympia Pre
reputatie die overigens
tijd onbekend is bij Nal
durft het wel aan en no
roman in een brief aan
teur veelzeggend een b
'voor de liefhebber'. M
heeft de in de VS woon
Rus het nooit bedoeld i
lita', dat - zeer kort doa
bocht - gaat over de liel
een oudere man voor e
twaalfjarig meisje, Lolit
naamd. In een reactie a
dias stelt de schrijver:
begrijpen heel goed dal
het soort boek is voor w
femistisch 'de liefhebbt
noemt'. Voorgoed is Lol
spreksstof in de literain
en zeker ook daarbuita
worden vele tientallen i
nen exemplaren verkod
ta is beroemd', is Nabol
spreuk. 'Ik niet'.
HENK RUUL»
De cafémarathon 'Littk
ther' krijgt in 2000 een
Dat bleek gisteravond,
negen stamgasten vani
Karre in het Overijssels
hucht Tuk honderd urn
ruimte achter kippenga
den doorgebracht. Del
gers lieten zich vorige i
woensdagavond vrijwil
sluiten in dit Little Broi
Geheel naar voorbeeld
spraakmakende progn
Big Brother vielen dage
deelnemers af. Zondag
zaten nog drie volhoud
stok. De afvallers werd
mineerd op grond van
re bij diverse spellen. Z
onder meer het gewich
een krielkip geraden wi
De verrichtingen van d
nemers werd door het|
dorp gevolgd. Tot grote
zing van cafébaas Kran
ontstond er warempel 1
Brother-toerisme. „Zei
overal vandaan om zei
moedigen, het is werkt
voorstelbaar."
De deelnemers zater et
avond volledig doorhet
geen mede te wijten wi
fors drankgebruik en w
slaap, erkende Jan Roll
Groen, een van de volb
„Ik kan geen bier meer
zo vatte hij zijn gevoelt
men. Hij voegde de dal
woord en nipte zuinigjt
een glaasje mineraalwa
Een psycholoog, zoalsl
Brother, was in Tuk nit
Er heerste een vriendst
lijke sfeer achter het ki{
gaas, waar de gekooide
gasten elkaar op moeili
menten ondersteunden
dikke gein en dolle prei
genoeg om door te gaa
klonk het overtuigd val
de tap in het Overijssel
