De rek is eruit bij Golden Earring
Xynobite wint Grote Prijs Bollenstreek
Cultuur Kunst
Plien en Bianca maf en mei
Sfeervol kerstconcert
Leidse Koorprojecten
Niveau kerstmatinee niet hoog gen(
Briefkaarten en loting
voor tickets Van 't Hek
Mat con<
van ko
Hartebi
MAANDAG 20 DECEMBER 1999
TOM VAN RUSWUK
Plien en Bianca in 'Biks' Première. Gezien:
zaterdagavond in Hoofddorp (De Meerse)
T/m 20 mei tournee door het land. Nog
te zien: Leidse Schouwburg. 28 april
De kleren zijn nog net zo lelijk
als in hun vorige programma
'Changez'. Plien van Bennekom
en Bianca Krijgsman zijn be
paald niet moeders mooisten
als ze op het toneel staan. In
hun tweede theatershow 'Biks'
zit hun haar weer in de war.
maar in plaats van jaren zeven-
tigkledij dragen ze nu kaplaar
zen. korte broeken en zelfge
breide truitjes.
Plien en Bianca zijn nu Meike
en Jeltje, twee prépubers van
het planeland die zich rot ver
velen. Televisiekijkers kennen
de twee typetjes al uit het
VPRO-televisieprogramma
'Zaai' in 'Villa Achterwerk'. Op
de tv wekelijks een minuut of
tien, tijdens de tournee vijf
kwartier per avond. Plien en Bi
anca zijn hartstikke maf en me
lig. Het is een humorvorm die
je moet liggen, maar gezien de
populariteit via televisie ën de
volle zalen in het land. is er een
grote-groep mensen die zich bij
Plien en Bianca bijzonder ver
maakt. Het is dan ook de hu
mor die we kennen van bijvoor
beeld Theo en Thea.
In 'Changez' overheersten
mime en bandopnamen, in
'Biks' zijn de twee maffe mei
den voortdurend aan het woord
(met het gekke dialect uit 'Zaai')
Ook hun zangkunst komt uit
gebreid aan bod. Plien en Bian
ca beschikken allebei over een
mooie zangstem, die overigens
weinig serieus wordt gebruikt.
In 'Tell him' persifleren ze on
genadig het duet van Barbra
Streisand en Celine Dion, die
aanvankelijk heel zacht en ge
voelig beginnen, maar gaande
weg het lied steeds meer opvat
ten als een concurrentiestrijd:
wie kan de grootste strot opzet
ten.
Gold voor hun vorige pro
gramma nog het verwijt dat er
nauwelijks lijn zat in
ches, dansjes en
hebben de twee gez<
een verhaallijn, die al
dient voor hun ideeën
len. Het organiseren
'feestje' geeft Plien
alle ruimte om gek
waarbij ze uitgebreic
uit de wereld van film
en muziek.
De ene keer zijn u
de duivel bezeten U
uit The Exorcist',
putten ze uit het dans
van Michael Jackson
zijn 'moonwalk') of d
Ierse 'Spirit of the i
een noemt het 2
maar in dit geval lijkt i
catie 'collagecabaret'
toepassing. Het leidt
daar toe dat een on<
met de haren bij
maar in het geval vat
Bianca als twee mai
uitsluitend gekleed ga
polstasje, is dat geen
zwaar. De blotenken
het hoogtepunt van dl
SUSANNE LAMMERS
Concert Kerstmatinee door Hartmut Ometzberger en Chnstian
Preiss Werk van Vivaldi. Mozart. Telemann e.a Gehoord. 19/
12, Lokhorstkerk, Leiden.
muziek recensie te vermoeien is blijkbaar zo groot, dat
de weeromstuit vergeet hem te boeie
komt dat de uitvoering weinig persoot
stukken glijden in elkaar en worden inv
Ometzberger en Preiss bewandelen 1
de bekende paden.
Van lyriek of dramatiek is geen sprak
forte zangerigheid is het maximum, no
zelden minder. Een 'Presto' wordt niet
sneller gespeeld dan een 'Andante gra
leen het eerste deel van Haydns Duo r
99 springt eruit. In dit 'Andante con 1
laat Ometzberger eindelijk een warme
ken.
Maar er schort vooral ook veel aan de
vooral die van Preiss. Dat blijkt het dui
Mozarts eerste Wiener Sonatine. In I
deel is wel iets van de vereiste romighe
derheid te horen, maar daarna gaat hi
grondig mis. Het vermoeden dat het n
Preiss en Ometzberger niet hoog geni
als duo te concerteren, wordt dan beve
De twee violisten kennen elkaar al een paar
jaar, maar ze maken niet de indruk een goed op
elkaar ingespeeld duo te zijn. Hartmut Ometz
berger en Christian Preiss hebben wel eerder sa
men op het podium gestaan, maar leken met
hun 'Kerstmatinee' vooral uit te proberen of hun
combinatie als duo vruchtbaar zou zijn.
'Kerstmatinee' is overigens een beetje een mis
leidende naam. Op het programma stonden
vooral veel lichte en minder belangrijke werkjes
van oudere componisten. Daarna werden er,
meer bij wijze van toegift, een paar aardige oude
kerstliedjes gespeeld.
Het overladen programma is uiterst voorzich
tig en weinig afwisselend. De angst de luisteraar
Youp van 't Hek heeft de rege
ling voor de verkoop van kaar
ten voor zijn oudejaarsconfe
rences ip'het Nieuwe de la
Mar Theater in Amsterdam
opnieuw aangepast. Belang
stellenden voor de laatste drie
voorstellingen dienen eerst
een briefkaart op te sturen
naar de Vara. Vervolgens
wordt via loting op maandag
27 december bepaald wie toe
gangsbewijzen krijgen.
De gelukkigen in de loterij
krijgen op woensdag 29 of
donderdag 30 december over
dag eeri telefoontje. Per ingel
ote briefkaart worden twee
toeg&ngsbewijzen dertig gul
den afgegeven.
In oktober gelastte een ge
ëmotioneerde Van 't Hek zijn
voorstellingen op 30 en 31 de
cember in de schouwburg in
Amsterdam af. omdat meer
dao de helft van de kaartjes in
handen was gekomen van or
ganisatiebureaus die het op
treden tegen hoge prijzen als
onderdeel van een arrange
ment aanboden.
Doordat cabaretgroep Pur
per plaats wilde maken in het
Nieuwe De la Mar Theater,
kon Van 't Hek toch nog voor
stellingen verzorgen rond
oudjaar. De kaartjes voor die
voorstellingen zouden eerst
worden verkocht op maandag
27 december aan de kassa van
het Nieuwe de la Mar Theater
Van 't Hek. de Vara en het
Nieuwe de la Mar Theater be
sloten tot de nieuwste regeling
voor de kaartverkoop om on
gemak voor het publiek door
te verwachten kou en de enor
me toeloop te voorkomen. Op
30 december geeft Van 't Hek
twee voorstellingen, een om
20.15 uur en een om 22.15
uur. Het derde optreden is
vanaf 22.15 uur op oudejaars
avond. Deze voorstelling is
rechtstreeks te volgen bij de
Vara.
LEtOEWMAAJUEN BAAN PERS
Ruim voordat het kerstconcert
van de Stichting Leidse Koor-
prQjecten zaterdagavond be
gon, was de sfeer al aanwezig in
de Hooglandse Kerk. De lange
rijen-stoelen in de stemmig ver
lichte en versierde ruimte
stroomden langzaam vol met
volwassenen en kinderen.
In de hoek naast het koorpo
dium vulde het Matthew Locke
Brass Ensemble de hoge ruimte
alvast met flarden muziek. In
tussen stelden kinderkoor 'Ei
gen wijs' en jeugdkoor 'Op
maat' zich aan de zijkant in een
lange rij op om even later in de
verduisterde kerkruimte met
brandende kaarsjes op te ko
men. 'De ster moet omme
gaand zqngen ze hierbij en dat
klonk erg mooi, eerst van ach
terin de kerk en later helder
vanaf het podium. Daarna zette
het kinderkoor 'Er is een kinde-
ke geboren* in. met een moedig
en duidelijk vertolkte solopartij.
Veel kinderen tussen het pu
bliek konden het niet laten mee
te zingen.
Ook in de volgende liederen
brachten de Ijle, lichte stem
men van bet kinder- en het
jeugdkoor een prachtige sfeer
in de .kerk. Bij 'Als er een kind
géborén wordt' was de stem
ming opgewekt. terwijl het neu-
riëo in The little drummer boy'
warm door dé ruimte dreef.
Ook het volwassenenkoor Ex
Animo zórig punctueel en vaar
dig In dit kerstconcert. De aan
wezigheid van zoveel koren en
klankkleuren werd vooral uitge
buit in The First Nowell', dat
beurtelings door het kinder- en
het jeugdkoor, door solisten
daaruit en door Ex Animo ge
zongen werd, met ook steeds
wisselende begeleiding. En daar
voegde zich in de refreinen ook
het publiek bij.
Er waren meer liederen waar
aan het publiek deel kon ne
men. Een prachtige aanblik
bood dirigent Wim de Ru,
breed gebarend en aan alle
kanten omringd door honder
den zingende en musicerende
mensen. Met al zijn energie op
het publiek gericht, wierp hij
tussendoor vlug een gebaar
richting koor. dat hier genoeg
aan had om in te vallen met een
fraaie omspeling in 'Nu zijt wel
lekome'.
De instrumentale begeleiding
vormde een stevige fundering
onder dit programma. Fluit,
hobo, viool, cello en orgel wa
ren helder hoorbaar. De koper
blazers van het Matthew Locke
Brass Ensemble hadden aan de
Hooglandse Kerk een ideale
ruimte voor hun stralende,
grootse tonen, al waren er pas
sages waarin het koor hierdoor
helaas overstemd werd.
Na afloop praatte men na on
der het genot van glühwein en
andere dranken. Het blazersen
semble speelde kerstmelodieën
en de kinderen renden en
speelden na de spanning van
het optreden tussen de inmid
dels lege stoelenrijen.
Zanger Barry Hay van Colden Earring.
Opnames worden er gemaakt
voor een live concert dat Vero
nica tijdens de jaarwisseling
uitzendt, en voor een (alweer
tweede) dubbel live cd. Twee
levensgrote filmschermen hém-
gen naast het podium. En er
waren bekenden gastmuzikan
ten: toetsenist Robert Jan Stips
en saxofonist Bertus Borgers.
En wat vindt Barry Hay ervan?
'Big fuckin' deal'.
Golden Earring heeft alles al
gezien. Been there, done thai
Het Nederlandse popinstituut.
Al 38 jaar lang zijn Barry, Geor
ge, Rinus en Cesar bij elkaar ge
bleven. Een bijzonderheid in
een rockwereld waar de levens
duur van een succesvolle band
korter is dan die van een mo
dern huwelijk. En het staat in
het grote jongensboek.
De monsterhit ('Radar Love'),
de flirt met Amerika. De teleur
stellingen, de financiële sores,
bijna stoppen, maar dan toch
weer die hit die de band telkens
weer een relevante naam in
popiand maakt. Enige constan
te was de nimmer aflatende
drang om op het podium te
stralen. Of zoals drummer Ce-
sar Zuiderwijk het al kernachtig
in de bandbiografie Haags(ch)e
Bluf uitdrukte: „Ik wil spelen
totdat mijn reet erafvalt."
Voorlopig dus even niet. De
Golden Earring geeft een af
scheidsconcert. 'The Last Blast
Of The Century' moet het grote
geluid worden waarmee de Ear
ring voor een jaar afscheid
neemt in de tot de nok toe ge
vulde Groenoordhallen. En dat
geluid is voor Groenoordhal-
lenbegrippen behoorlijk.
De heren weten nog steeds
ouderwets stampende macho
rock 'n' roll en ballads van de
gebalde vuist op het podium
neer te zetten. En dat alles ste
vig doordrenkt van de America
na. Ze ogen, onvermijdelijk
wellicht na 38 jaar, bedaagd.
Genadeloos uitvergroot op de
videoschermen. George: Grijs
haar, leren broek, vermoeide
blik. Als het instrumentale ge
deelte van Twilight Zone te lang
duurt, stampt de linkervoet nog
mee. Maar veel gekker moet het
niet worden.
Hier geen dubbele Mick-Jag-
ger-rietbergers of gitaren die op
een gewelddadige wijze aan
hun eind komen op een Mars
hall speaker. Dat is ook niet no
dig. De band hoeft alleen maar
het intro van een stuwende
gouwe ouwe in te zetten en het
publiek stampt en zingt uitzin
nig mee. Muzikaal valt er wei
nig op af te dingen. De Earring
houdt zijn eigen nalatenschap
adequaat in ere. Maar soms lijkt
het erop dat de zaal de band
opzweept naar groter hoogten
dan andersom.
Met de repertoirekeuze spe
len ze in ieder geval niet op sa
fe. Zelfs niet voor een af
scheidsconcert. De Earring
schroomt niet om een paar
nummers van de laatste cd ach
ter elkaar te zetten, zonder wat
herkenbaars daartussen. Van
het gospelachtige 'Paradise in
distress' tot de Peppers funk
van 'Take my hand-close my
eyes'. Toch van mindere kwali
teit dan bijvoorbeeld 'When the
lady smiles' of 'Radar love'.
Daar helpen zelfs zwarte ach-
tergondzangeressen en een uit
gebreide blazerssectie, de stan
daard live-accessoires voor elke
rockband ouder déin vijftien
jaar, niets aan.
En altijd weer die onvermij
delijke drumsolo. Dat jaren ze
ventig-monstrum waar Cesar
Zuiderwijk zich als enige in Ne
derland straffeloos aan mag be
zondigen. In zijn kooi, uitgela
ten als een kind in zijn box,
moet hij al zijn toeters en bellen
uitproberen die om hem heen
hangen. Uiterst vermoeiend.
Het soort crowdpleaser dat de
fans blijkbaar moeten hebben,
wil de avond geslaagd zijn.
Wél leuk en wél opwindend:
Rinus Gerritsen die in zijn een
tje met zijn dubbele bas freakt.
Heel even wakkert de vlam
weer op in een gloedvolle jazz-
funksolo met feedback en een
koprol achterwaarts. Voor de
rest stond er een groepje ouwe
jongens die soms moesten wor
den herinnerd aan hoe mooi
het ook til weer was. De passie
gloeit nog na, maar de rek is er
uit. Alleen opwindend als het
herkenbaar wordt. Het bekende
Stonessyndroom.
MUZIEK RECENSj
UDY VAN DER SPS
Kerstconcert door het Gen
van de Hartebrugkerk o I v
hoeff. m m v de Schola
Hartebrugkerk, Vocaal K«
Nomine'Jan Verschuren,
van den Dool, sopraan, jc
tenor, en een stnjkersgnx
den Sinfonietta Gehoord 1
tebrugkerk, Leide
Het kerstconcert on
ding van René Verho
betere tijden geken
licht is de kou de b
ner, een vrolijk fees
deze keer maar niet
in de Leidse Hartebn
1 't Is bekend dat
wel van een wolkje
houdt, maar tussen
schijnt immers de zi
je. En die straalt
mondjesmaat. In e
schijnt ze wél als h(
Kwartet 'Sine Nomin
le heel verschillend!
ge kerstliedjes zingt,
een eigen fijnzinnige
toonzetting. Zoals B
boy was born' in
close harmonieën ei
ry Christmas' in ee
lichtgewicht jasje.
Klokjes
Ook Jan Verschuren
Maarschalkerweerd-
kwinkeleert. In de v
ties op 'midden in di
nacht' van Balbastn
alle klokjes, holpijp
ters en bellen in ga
licht vitaal orgelspel
pige registraties.
En Elma van den
belt er op los. Zij
enorm in, maéikt 1
bruik van dynamisd
ten. In Mozarts 'Rul
mein holder Knabe'
den Dool zich echte
gaan, waardoor gliji
en daar glibberen, e
kelen zalven wordt.
Het Hartebrugkoi
I licht en homogeen
I goede balans, mai
ook naar matheid,
zarts Missa Brevis dl
eerste violen helaas
tot grotere feestvreuj
Eigenlijk zijn alli
licht ontstemd door
ge wachten in de koi
er geen lijd lijkt le
eens lekker bij te sl
Die kou mag overigi
excuus zijn voor de
meester' die het voo
krijgt om met haar
over elkaar geslagen
voeren.
Maar positief weei
naar het verrassend
naar de groep man
op Gregoriaanse wijl
boorte van Jezus
van Maria aankond
mooi!
Bands missen nog een 'eigen smoel
MUZIEK RECENSIE
HANS KEUZERS
Grot* Pnp van de Bolenstreefc met Snea-
ky-G-Hxce, Stnogus. R2D2, Xynobite-
18/12, Scum, Katw^k
Op het brede podium van het
Katwijkse jongerencentrum
Scum worden video-opnamen
van-de voorrondes geprojec
teerd. „Hé. dat is Eelco!", hoor
ik naast me en iedere deelne
mer die óp de video wordt her
kend. krijgt een warm onthaal
van het publiek. Zowel Sassen-
heimS als Katwijks bloed
Stroomt door de aderen van
Sneaky^G-Force. De band. in
fleurige outfit op toneel, brengt
een aanstekelijke cross-over
sound met krachtige raps. Er is
een leuk punky uitstapje en de
toetsenist levert niet alleen lek
kere aanvullende klanken,
maar is met pet op net het jon
gere broertje van Mike Love
van The Beach Boys.
Fans voor- Smogus zijn er za
terdag plenty. T-shirts met
"The Biggest Smogus Fan' kan
je óveral in het gebouw vinden.
Rapper Wiebe van Sneaky-G-
-Force maakt op zaterdag
overuren, dóór aan te schuiven
bil Smogus en zo op twee paar
den tegelijk te wedden. Smo
gus is een energieke crossover
-band, tnet het accent op de
raps. waar je moeilijk bij kunt
stilstaan.Vaak gelikt en soms
met mooie verweven rockin
vloeden, maar ook te voorspel
baar bij het nummer 'In the
middle'.
R2D2 sneeuwt in het grove
geveld een beetje onder en
komt m de galm bak van Scutn
het minst tot zijn recht. De
band heeft daarnaast de pech
dat de vocalen nauwelijks bo
ven de band uit komen. Het
Vreugde bij Katwijkse Xynobite na het winnen van de Grote Prijs van de Bollenstreek. foto taco van dek eb
publiek houdt voor het podi
um gepast afstand, maar R2D2
stuwt zijn Engelse sound naar
lekkere climaxen, al mist het
vooral in de instrumentale
stukken een brok spanning.
Is er thuisvoordeel voor de
Katwijkse formatie Xynobite?
Het publiek reageert wild en
thousiast. maar eigenlijk voegt
de band weinig toe aan het
metalgenre. Wel wordt er bij
zonder strak gespeeld en heeft
zanger Ernest de juiste uitstra
ling en een bijzonder krachtige
stem.
De bands groeperen zich op
het podium, om via een song
festivaljurering tot de winnaar
van de Grote Prijs vein de Bol
lenstreek te komen. De cup
met de grote oren gaat naar
Xynobite. De bands zetten stuk
voor stuk zaterdag een lekker
setje neer, ontlopen elkaar qua
niveau eigenlijk nauwelijks,
maar missen nog een eigen
smoel om naar het grote pu
bliek door te breken. Met de
twee weken verdiende studiot-
ijd kan winnaar Xynobite daar
eens hard aan gaan sleutelen.
w
