ert Kort: sociaal, maar niet te aardig
ese Barcs laat zich niet snel gek maken
Sport
s-
Oegstgeest is niet bang voor RCL
Leidsch Dagblad
Klassement topscorers '99-'00
E SLEUTELS - ABBENES
HET
NIEUWE MILLENNIUM IN
WOUT BERGERS
JAG 10 DECEMBER 1999
If voelt goed om trainer van Albnania te zijn
Groepsgevoel en teambuilding. Twee begrippen die Bert
Kort vaak gebruikt als hij praat over het trainersvak. De
45-jarige Leiderdorpse oefenmeester is sociaal, maar
maar vindt zichzelf niet te aardig. „Ik houd van duidelij
ke afspraken. Wie over de schreef gaat, krijgt nog één
kans, maar moet daarna zijn biezen pakken. Zo'n beslis
sing hoef ik gelukkig bijna nooit te nemen." De aanpak
van Kort blijkt te werken. Alkmania staat tweede in de
derde klasse en het bestuur verlengde onlangs het con
tract met de trainer met twee jaar.
foto hielco kuipers
leiderdorp gerard baas
.Alkmania op de tweede plaats
van de derde klasse. Ik moet
toegeven dat dat een enorme
voldoening geeft. Zeker als je
bedenkt dat we nog lang niet
klaar zijn met de club. Geleide
lijk aan moeten we een stapje
omhoog. Alkmania moet hoger
op omdat Alkmania hogerop
kan. Sporters zijn verplicht om
alles uit hun mogelijkheden te
halen."
Kort ziet het als zijn taak om
als trainer, zelf zegt hij 'als ver
antwoordelijke voor het gehele
begeleidingteam', daar de idea
le omstandigheden voor te cre-
eren. „Ik kan hier nog jaren
vooruit, anders zou ik niet voor
twee jaar bijtekenen. Het zullen
mijn vierde en mijn vijfde sei
zoen als trainer van Alkmania
worden. Zo lang heb ik nog
nooit bij een club gewerkt. Het
voelt gewoon goed om bij deze
vereniging trainer te zijn."
Afspraken
Kort, die in het dagelijks leven
werkt als vestigingsmanager bij
de PTT en dat vak op dezelfde
wijze uitoefent als het trainers
vak -'dus met veel overleg en
duidelijke afspraken'- wil geen
uitspraken doen over de spor
tieve toekomst van zijn club.
Dan krijgen buitenstaanders te
veel gelegenheid om het werk
van de clubmensen te bekritise
ren. „Van mij zal je niet horen
dat Alkmania dan en dan twee
deklasser is of moet zijn. Zulke
uitspraken gaan altijd tegen je
werken op momenten dat je het
net niet kunt hebben. Maar ik
durf wel te zeggen dat we na-
competitie moeten spelen. Het
is het maximaal haalbare, want
VUC steekt te ver boven de an
dere ploegen uit. Het is voor de
jongens al een hele omschake
ling om nu te voetballen voor
een club, die van de meeste an
dere derdeklassers moet win
nen. Ze waren gewend geraakt
aan de underdogrol van het
kleine Alkmania, dat tussen de
afdeling en de vierde klasse
zweefde."
'Wij-gevoel'
Als de geboren Leidenaar straks
terugkijkt op zijn tijd als Alkma-
nia-trainer, wil hij zien dat hij
iets aan de vereniging heeft toe
gevoegd. In de eerste plaats
moeten de voetballers betèr
zijn gaan voetballen en in de
tweede plaats moet er in de ver
eniging een 'wij-gevoel' zijn
ontstaan. De sfeer moet zo zijn,
dat de mensen in en rond de
selectie op de hoogte zijn van
alles wat met de selectie te ma
ken heeft. „Openheid en duide
lijkheid. Korte lijnen. Daarvoor
heb ik maandelijks overleg met
alle trainers, de aanvoerders
van één en twee, de grensrech
ters en de verzorgers. Dan zit
ten we met een mannetje of
dertien, veertien te vergaderen.
Afspraken en acties worden op
een A-4-tje genoteerd en dat
wordt onder de mensen ver
deeld. Soms hebben we hele
maal niets te bepraten en gaat
het gewoon om het uurtje ge
zellig bij elkaar te zijn. Maar ik
zweer dat zo'n avond veel bij
draagt aan het groepsgevoel.
Ook het begeleidingsteam moet
aan teambuilding doen."
Die maandelijkse vergaderin-
eiden en omstreken wonen steeds meer buitenlan-
wi Dat heeft ook zijn invloed op de regionale sport.
met een andere nationaliteit hebben vaak een
j re sportbeleving en andere sportnormen en -
A! rden. De vraag is of hiervoor verklaringen te geven
In de vijftiende aflevering is het woord aan de
Emese Bares van Grasshoppers, die erach-
dat basketbal overal hetzelfde is.
OVER de GRENS
IN de REGIO
rej ese Barcs kan nog smakelijk
nc len om de verwarring rond
Ikpersoon. De Hongaarse
h Ipleegde in haar zoektocht
reen Nederlandse club de
|~ra «te www.basketball.vuur-
xnl en verzocht de samen-
er per e-mail om bemidde-
Omdat aanvankelijk de in-
_tbestond dat Barcs een
fc was, leek BS Leiden een
de gegadigde. Het zou een
oi tafereel hebben opgele-
i'fP. als Barcs zich voor de eer-
raining bij de Leidse man
had gemeld. Zo ver kwam
*')|niet, omdat het misver-
nd op tijd werd opgemerkt.
Do dndelijk was het Grasshop-
5 dat de speelster in de ar-
sloot. „Het is een leuk
n dat op een goed niveau
n. Het is ongeveer verge-
aar met het niveau waarop
«-Hongarije speelde", oor-
j: hde 22-jarige Barcs na elf
ipetitiewedstrijden.
l;. Se werd grootgebracht
ir een vader die erelid van
Europese voetbalorganisatie
A is, maar zij liet zich in
r: r keuze voor de sport veel
er leiden door haar zes jaar
kre zuster Gyöngyvér. „Het
iwenvoetbal stelt in Honga-
flamelijk niet veel voor", al-
iEmese, die veel met haar
zus optrok, omdat haar vader
als diplomaat geregeld in het
buitenland verbleef. „Ik zag
haar op de lagere school bas
ketballen en vond dat leuk.
Toen ik het zelf probeerde,
bleek dat ik makkelijk met de
bal om kon gaan.
Ze meldde zich aan bij een
sportclub en kwam via de ka-
detten en junioren uiteindelijk
in het collegeteam van AFDSE
in Boedapest terecht. „Een se-
mi-professionele ploeg in de
tweede divisie, ongeveer verge
lijkbaar met het niveau van
Grasshoppers. Er zijn ook niet
zo veel verschillen. In Honga
rije trainden we iets vaker. Vier-
tot vijfmaal per week, tegen
driemaal per week nu. Je doet
hier ook meer in de groep, ter
wijl in Hongarije de oefeningen
vaker waren afgestemd op de
positie waarop je speelde. Er
werd ook meer aan krachttrai
ning gedaan. Maar qua spel
verschilt het niet veel. Basket
bal is overal hetzelfde."
Emese Barcs verbleef enkele ja
ren geleden ook al in Neder
land. Ze wilde de Engelse taal
beter leren beheersen en volg
de lessen. Gelijktijdig ging ze
als au pair in de omgeving van
Vinkeveen aan de slag. In die
tijd leerde ze ook haar huidige
vriend kennen en de Hongaar
se ging basketballen in Mij
drecht. „Dat team was niet
goed. Het niveau was laag,
maar dat komt ook omdat we
maar éénmaal per week train
den." Het was een hele stap te
rug voor de speelster die in
Hongarije wel anders was ge
wend.
Om haar studie (marketing en
commercie) te voltooien ging
Barcs tijdelijk naar haar ge
boorteland terug. Inmiddels is
ze weer terug bij haar vriend,
maar voor haar komst wilde ze
wel verzekerd zijn van een goe
de basketbalclub. Ze had geen
Moek de laatste thuiswedstrijd
in deze eeuw
zaterdag 11 december
sportpark "de Vliet" aanvang 14.30 uur
Z.v.v. De Sleutels stapt gezamenlijk met haar
hoofdsponsors te weten
Th. Lubbe Reizen b.v. - Zoeterwoude
Trend Amusement - Leiden - Leiderdorp
Oegstgeest zal morgen koplo
per RCL met aanvallende wa
pens bestrijden. Oefenmeester
Peter Ciere vindt dat zijn elftal
niet bang hoeft te zijn voor de
tegenstander, die deze compe
titie al 26 punten meer behaal
de. Oegstgeest staat derde van
onderen. „Maar we blijven ver
trouwen houden."
Ciere put onder meer moed
uit de uitwedstrijd tegen RCL.
Toen was Oegstgeest volgens de
trainer de eerste helft gelijk
waardig aan de tegenstander.
In de tweede helft werd een
Oegstgeest-speler uit het veld
gestuurd en de tien van Ciere
gingen uiteindelijk met 4-1 ten
onder.
Bovendien is het elftal mor
gen compleet, wat in veel eer
dere wedstrijden niet het geval
was. Blessures, ziektes en va
kanties maakten mutaties
noodzakelijk.
De ploeg kreeg de laatste
twee wedstrijden twaalf doel
punten tegen (Oegstgeest ver
loor met 4-0 van Alphia en met
8-0 van Valken), maar dat zegt
gen heeft Kort niet meteen bij
zijn binnenkomst, tweeënhalf
jaar geleden, ingevoerd. „Ze
zien je al aankomen. "We zijn
een voetbalclub, geen praat
club'. Pas als je het gevóél krijgt
dat je de vereniging kent, kun je
er mee beginnen. Na een half
jaar kun je misschien een beetje
weten wie je erbij moet hebben
en zeker niet de fout maken dat
je een belangrijk persoon ver
geet. Zo'n gepasseerd iemand
kan je vreselijk gaan tegenwer
ken."
Frisse blik
„Je kunt sowieso niet te veel tijd
besteden aan de technische or
ganisatie, want in de eerste
maanden ben je vooral met de
spelers bezig. Je hebt als nieuw
komer het voordeel dat je met
een frisse blik kijkt naar je se
lectie en in spelers kwaliteiten
ziet die nog niemand heeft ge
zien. Omdat veel voetballers het
heerlijk vinden als er wat extra
aandacht aan ze gegeven
wordt, is het heel normaal dat
de prestaties in de begintijd een
scherp stijgende lijn vertonen.
Daarna blijkt het altijd weer te
rug te vallen en als men daar
van hersteld is blijft de presta-
tielijn met kleine verschillen
heen en weer te golven. Dat zijn
de dingen waar je als jong trai-
nertje gek van kan worden,
maar waarmee je gaandeweg
leert leven."
„Los van het invullen van de
randvoorwaarden ben je als
trainer ingehuurd om de spe
lers beter te maken. Klaar. Dat
heeft de hoogste prioriteit. Het
is voor mij ook reden nummer
één dat ik dit vak ben gaan uit
oefenen. Het is machtig mooi,
bijna niet na te vertellen, om ie
mand progressie te zien maken,
om een speler te zien groeien.
Als je tijdens de wedstrijd je
ploeg dingen ziet doen die ie
net in de afgelopen week hebt
Doelpuntenmaker van de week;
Doelp.
Pntn.
Loean Karnen (Alphia)
05
O
Alex Barendse (RCL)
01
20
20,00
2)
Marcel de Bruin (Leiden)
00
13
13,00
3)
Martijn van de Bos
00
13
13,00
4)
Sander de Wolf (ASC)
00
15
11,25
5)
Loean Kameri (Alphia)
05
11
11,00
6)
Peter Wubben (Alph. Boys)
02
11
11,00
A
Edwin Oudshoom (Stompwijk)
01
13
09.75
8)
Michel Turk (Meerburg)
01
13
09,75
9)
Patrick de Hoed (Leidse Boys)
01
10
07,50
1°)
Khalid Rajani (GOL Sport)
02
10
07,50
Wout Bergers stelt voor de
topscorer van de week een
waardebon van vijftig guiden
beschikbaar. De bon wordt
naar de club gestuurd. De
Topscorer van de maand ont
vangt een bon van honderd-
vijftig gulden. Voor de drie
voetballers die aan het einde
van het seizoen het totaalklas
sement aanvoeren, zijn aan
trekkelijke prijzenpakketten
beschikbaar gesteld. Wim van
Duivenbode is dagelijks tussen
LEIDEN
NOORDWIJK
VOORSCHOTEN
10.00 en 16.00 uur bereikbaar
voor vragen en opmerkingen
over het topscorersklasse
ment, tel. 071-5356461.
getraind, is dat mooier dan een
toevalsdoelpunt. Het laatste is
korte-termijnsucces, het eerste
is een bouwsteen voor de toe
komst. En daarvoor wordt een
trainer aangesteld. Zo simpel is
dat."
leiden Ex-doelman Bob Visser (Leidsche Boys) ontvangt van een me
dewerker van Wout Bergers Sport zijn maandprijs. Visser, die tegen
woordig in de spits speelt bij de Boshuizerkadeclub, scoorde in novem
ber zevenmaal. foto dick hogewoning
zin in een tweede avontuur bij
een recreatieteam.
Zij is blij met haar keuze voor
Grasshoppers, ook al duurde
het even voordat ze haar draai
had gevonden. „Het is nu een
maal moeilijk om aan een
nieuw team te wennen. Je moet
weten wat je van je medespe
lers kunt verwachten; hoe ze
zich op het veld bewegen. De
oplossing daarvoor is veel spe
len." Voorlopig moet de 1.74
meter lange guard /forward het
voornamelijk doen met inval
beurten.
Barcs geniet er van dat bij
Grasshoppers veel met de bal
wordt getraind. „In Hongarije
moesten we vaak rennen. En
als je dan niet binnen de tijd
bleef, mocht je opnieuw begin
nen." En naast de sporthal be
vond zich het krachthonk, waar
na elke training nog een poosje
aan gewichten werd gehangen.
Barcs zegt dat wel te missen.
„Het is gewoon beter. Je hebt
dan ook meer fysieke kracht in
de wedstrijden."
Al is ze nou niet het type dat
het ook echt van fysiek spel
moet hebben. „Ik maak alleen
maar een persoonlijke fout als
het echt nodig is, anders niet.
Ik ben een speelster, zoals we
dat in Hongarije zeggen, met
'cool blood". Ik denk liever even
na over wat ik wil dan dat ik
mezelf in dè wedstrijd voorbij
ren."
Barcs denkt het de komende ja
ren wel uit te houden in Kat
wijk. „Ik raak eindelijk aan ze
gewend", zegt ze met een glim
lach. Van een taalbarrière is
volgens haar geen sprake. „Er
worden toch veel Engelse ter
men in gebruikt, dus dat is
geen probleem. Basketbal is in
ternationaal."
tekst peter van der hulst
foto dick hogewoning
volgens de trainer niet zo veel.
„Tegen Alphia werd onze kee
per er na vijf minuten al uit ge
stuurd dus die acht tegendoel
punten mag je ervan aftrek-
Peter Ciere verruilde aan het
begin van dit seizoen ROAC'79
voor Oegstgeest. Ondanks het
geringe aantal punten (8 uit 12
wedstrijden) heeft hij het naar
zijn zin bij de derdeklasser. „De
sfeer en dergelijke zijn goed"
aldus Ciere, die vindt dat zijn
ploeg in de middenmoot thuis-
Naam: Carmen Zitman.
Sport en club: korfbal bij
Crescendo.
Geboren: 21 april 1974 te: Lei
den.
Woonplaats: Leiden.
Clubs: ik ben begonnen bij
KNS, maar die club is helaas
ter ziele gegaan wegens gebrek
aan een goed kader. Niemand
wilde meer wat doen. Jammer,
want het was een gezellige
club. Nu speel ik al zo'n negen
jaar bij Crescendo.
Broers/zussen: een zus, Nata-
sja. Zij heeft nog bij Fiks ge
speeld, maar ze moest stoppen
vanwege een paar rotte knie-
en.
Beroep: medewerker voorzie
ningen bij het GAK. Als een ge
handicapt kind bijvoorbeeld
een aangepaste computer no
dig heeft, zorgen wij daarvoor.
Opleiding: MEAO
Partner: ik woon samen met
Edwin van der Kraan, ook van
Crescendo. Wij zijn een stan
daard korfbalstel. Dat zie je vrij
vaak, en dat is maar beter ook.
Je bent toch het hele weekein
de op het veld.
Lengte: 1.74 meter.
Gewicht: te zwaar, ik denk
zo'n 74 kilo.
Sterke punt: het aangeven van
de aanvallers.
Zwakke punt: verdedigen.
Trainers: Rene Kooien, Robin
Sommeling en Ruud Niezing..
Beste trainer: Robin Somme
ling. Hij weet het team heel
goed te motiveren.
Slechtste trainen er zijn niet
echt slechte trainers. Ik denk
dat het vooral aan jezelf ligt.
Mag je zo'n persoon niet, dat
vind je het automatisch een
slechte trainer.
Hoogtepunt: promotie naar de
eerste klasse in de zaalcompe
titie, twee jaar geleden. Helaas
zijn we inmiddels weer gede
gradeerd.
Dieptepunt: het huidige sei
zoen. We gingen vooraf voor
promotie. Maar binnen drie
weken hebben twee van onze
heren de achillespezen ge
scheurd. Nu moeten we voor
handhaving gaan.
Blessures: ik ben een keer te
gen een muur aangelopen,
toen ik de bal in het veld pro
beerde te houden. Ik hield er
een gescheurde ellepijp aan
over.
Leukste tegenstander: clubs
uit Leiden, zoals Danaïden.
Het is altijd weer een soort
Leids kampioenschap.
Vervelendste tegenstanden
mensen die erg fysiek spelen.
Maar echt vervelende ploegen
heb je niet.
Mooiste shirt: ik vind het shirt
van Pernix wel mooi, oranje-
wit. Waarschijnlijk omdat dat
ook de kleuren van mijn oude
club zijn.
Lelijkste tenue: dat burgelijke
shirt van TOP, met zo'n Ajax-
balk. Sommige clubs spelen
ook nog in oude. verkleurde,
katoenen shirts. Dan heeft de
ene speler een lichtblauw
shirt, en de andere een don
kerblauw. Walgelijk.
Hobby's: korfbal en muziek
luisteren. Ik hou wel van een
beetje ruige muziek. Pas ben ik
nog naar een concert van Live
geweest.
Krant: het Leidsch Dagblad en
het AD.
Favoriete boek: Ik heb laatst
Sneeuwvalk van Stewart Harri
son gelezen. Zeer mooi.
Eten: pasta's.
Drinken: een rood wijntje.
Huisdien twee konijnen en
een vis.
Vakantieland: Frankrijk. Of je
nou wilt skiën of zonnen; je
kunt er alles doen.
Mooiste plekje in de regiode
Burcht. Je hebt daar een
prachtig uitzicht over de bin
nenstad.
Leiden korfbalstad: ik zou niet
weten hoe dat zo komt. We
moeten in ieder geval probe
ren het huidige aantal clubs te
behouden. Niet nog meer fu
sies.
Veldkorfbal: dat mogen ze van
mij afschaffen. Ik heb een he
kel aan nat gras. Ie mist dan al
leen wel de gezelligheid van je
eigen clubhuis.
Korfbal olympisch: alsjeblieft
niet. Weer een België - Neder
land. Pas als meer landen zich
in korfbal gaan verdiepen,
wordt het interessant.
Kampioen in eigen klasse: ik
volg de standen eigenlijk niet
zo, maar ik denk dat Tempo
een goede kans.maakt.
Tempo - Crescendo zaterdag:
dat zal dan ook erg moeilijk
worden. Ik hoop op een gelijk
spel, maar ik denk dat we 19-
17 verliezen.
Toekomst club: Als we alle
jeugd behouden en nog wat le
den erbij krijgen, moeten we
een goede, stevige tweedeklas
ser kunnen blijven.
Toekomst persoonlijk: Voor
lopig blijven wonen waar ik
woon. I.ater misschien een
groter huis en kindertjes,
mocht het mogelijk zijn. En
een goede gezondheid natuur
lijk.
tekst jeroen bal
foto taco van der eb
