UIT
MVKV wil
duidelijkheid
Sport
Spannend? Ach, eigenlijk is het al 25 jaar spannend
voor ons", zegt MVKV-voorzitter Jan de Gier. De
atwijkse voetbalvereniging Met Vereende Krachten
ooruit heeft door de jaren heen al het één en ander
oor moeten maken. Ook de definitieve beslissing van
efensie-minister De Grave omtrent het voortbestaan
in Vliegkamp Valkenburg, waarschijnlijk nog deze
laand, zal op de club een grote invloed hebben. Want
e toekomst van de vliegbasis is nauw verbonden met
ie van MVKV. Net als de geschiedenis overigens. „Wat
ij willen is duidelijkheid. Dat is alles." Nee, makkelijk
rjj eeft MVKV het door verschillende factoren van buitenaf
et altijd gehad.
CLUB van de WEEK
MVKV
VKV en Vliegkamp Valken-
ïrg zijn buren. Al sinds de op-
hting van de voetbalvereni-
g, in 1966. De club is name-
ontstaan uit een personeels-
reniging van de Koninklijke
arine. „De leden waren toen
ig verplicht om binnen een
ig van zes kilometer van de
sis te wonen", vertelt De
er. „Maar die regel werd al na
n jaar of vijf losgelaten, waar-
or we ook toestemming kre-
om oud-marinemensen en
len van andere leger-onder-
len aan te trekken. Als de te-
nstander arriveerde moesten
Naam: MVKV.
Iprichtingsdatum: 6 maart
1966.
Ledenaantal: 235, van wie
honderd jeugdleden.
Contributie: 210 gulden
(senioren) en 55 tot en met
125 gulden (jeugdleden).
Ledénaanmelding: 071-
4030194 (J. de Gier).
Hoogtepunt: de goede
betrekkingen met de
marinebasis.
Dieptepunt: de plaatsing
van een zendmast op het
hoofdveld, in 19Ó0.
|1 CLUi VAN
de week
krijgt
sportmateriaal
aangeboden
door:
ze eerst een speciaal pasje aan
de poort vragen om binnen te
komen."
Eind jaren zeventig werd het
verzoek gedaan om uit de per
soneelsvereniging te treden en
de club te privatiseren. MVKV
werd een ook voor burgers toe
gankelijke club. En dat was
maar goed ook want De Gier
weet dat wedstrijden in het ver
leden plotseling afgebroken
konden worden. „Dan ging in
eens een toeter en moesten de
spelers binnen een half uur de
lucht in. Een ander probleem
was dat het eerste elftal soms
een paar maanden niet over
een aantal goede spelers kon
beschikken omdat die dan in
Suriname of op de Antillen za
ten."
Na de privatisering lag de weg
voor MVKV open om een 'ge
wone' burgervereniging te wor
den. Maar dat voornemen werd
al snel in de kiem gesmoord:
het Ministerie van Defensie had
namelijk een mooie plek gevon
den voor de plaatsing van een
nieuwe zendmast. „De mid
denstip van ons hoofdveld",
zegt De Gier. „MVKV was in
eens veldloos geworden. We
moesten uitwijken naar de Van
de Berghstichting, want het
enige veld dat we zelf nog had
den, was een klein trainings
veldje waar natuurlijk geen
wedstrijden op gespeeld kon
den worden." Het ledenaantal
-van de club halveerde, vijf com
plete jeugdteams verdwenen.
Terwijl het eerste elftal zijn
wedstrijden afwerkte bij Quick
Boys en Katwijk, werd er naast
de vliegbasis hard gewekt aan
de aanleg van een nieuwe gras
mat. „Dat hebben we allemaal
zelf gedaan", vertelt De Gier,
die zelf nauw bij de werkzaam
heden betrokken was. „Twee
lichtmasten hebben we neerge
zet, een sloot gedempt en de
drainage aangelegd. Dankzij de
TEAJUIvan de WEEK
MVKV 3
Het derde elftal van MVKV bestaat voor het grootste
deel uit spelers meteen marine-achtergrond. Velen
van hen zijn op jeugdige leeftijd lid geworden van de
vereniging en zijn de club al die jaren trouw gebleven.
„Een behoorlijk vriendenelftal", vertelt Marcel van
Huissteden. „Er staan tweeëntwintig namen bij het
derde elftal, maar dat betekent niet dat we soms geen
mensen tekort komen. Eigenlijk speel je altijd met een
wisselend team. Veel jongens werken namelijk in ploe
gendienst, waardoor ze niet altijd kunnen voetballen."
MVKV 3 bestaat uit 30-plussers, waarvan de meesten
in het verleden in het eerste of tweede h ebben gespeeld.
Een aantal jongens uit het team heeft een eigen band
de MVKV-4 band. Vorig jaar was dit elftal namelijk
nog het vierde, maar we zijn gewisseld met wat toen
het derde was.De band heeft als thuisbasis het Kat-
wijkse café De Blauwen Bock, waar veel jongens elkaar
buiten het veld trejfen. Nog niet zo langgeleden speel
den zij hun muziek samen met Glenn Helder en Óscar
Moens. „En begin decem ber is er weer een feest waar ze
zullen optreden", weet Van Huissteden.
In de competitie loopt nog niet alles helemaal naar
wens. „Maar de stand vertekent wel een beetje", zegt
Marcel. „Dat komt omdat onze wedstrijden wat eerder
afgelast worden dan die van onze tegenstanders. Als je
maar één veld hebt, dan hebben de standaardelftallen
voorrang.Over het verdere verloop van de competitie
is Van Huissteden voorzichtig: „Ik denk dat we blij
kunnen zijn als we in de middenmoot eindigen. Maar
voor de beker zijn we laatst een ronde verder gekomen.
Tegen wie we moeten spelen in januari weet ik nog
niet, maar we gaan natuurlijk voor bekersucces!"
medewerking van wethouder
Berkhey mochten we het oude
veld van Katwijk aan de Helm
bergweg afgraven. Twintig
vrachten grond, afrastering,
doelen, we verhuisden alles
over. In 1983 hadden we weer
een veld."
De moeilijkheid voor MVKV is
wel dat dat veld eigendom is
van de overheid, want het is
nog steeds militaire grond
waarop gevoetbald wordt. Dit
jaar is wel schriftelijk vastgelegd
dat het beheer van de velden in
handen van MVKV is. De kanti
ne en de kleedkamers zijn ook
nog steeds militair bezit. „Dat is
best een probleem, want die
kleedkamers zijn eigenlijk niet
meer van deze tijd", zegt De
Gier. „Maar Defensie doet er
niks aan, want zij gebruiken ze
niet meer en wij kunnen er niks
aan doen omdat ze niet van ons
zijn. De bestuurskamer is wel
ons eigendom, die hebben we
twee jaar geleden neergezet.
Daarvóór moesten we de men
sen in de kantine ontvangen.
Een soort staande receptie dus.
Maar sommige scheidsrechters
hebben het daar nog steeds
over. Dat dat toch eigenlijk ook
wel leuk was."
Als burgervoetbalvereniging op
militaire grond hoeft MVKV niet
op veel gemeentelijke steun te
rekenen. Nog geen duizend gul
den subsidie krijgt de club per
jaar. Daarom zal de beslissing
van minister De Grave ook zo'n
grote invloed hebben op de
toekomst. Verdwijnt de vliegba
sis, dan is de kans groot dat er
op die locatie een woonwijk zal
verrijzen. „De tekeningen zijn
er al", zegt de preses. „Daar
staan een paar duizend wonin
gen en de nodige recreatie- en
groenvoorzieningen op. En
voetbalvelden zijn natuurlijk
ook groen. Onze grootste wens
is eigenlijk dat de gemeente
Katwijk ons uitnodigt en vertelt
wat de mogelijkheden zijn."
In de vierde klasse, waarin het
vlaggenschip van de vereniging
al jaren acteert, draait MVKV ei
genlijk constant in de top mee.
„Vorig jaar hadden we één
doelpunt te weinig om de pro
motiewedstrijd voor de derde
klasse te spelen", vertelt links
back Jaap Kloos. „Als we ooit
promoveren zal het waarschijn
lijk via een promotiewedstrijd
zijn. Het kampioenschap beha
len is een bijna onmogelijk op
gave, omdat er altijd wel een
club bij zit die zo goed als on
verslaanbaar is. Dit seizoen is
dat De Sleutels." Kloos weet dat
veel promovendi het in de der
de klasse erg moeilijk hebben:
„Promotie naar de derde klasse
is dus eigenlijk alleen aantrek
kelijk als je zeker weet dat je
een stabiele middenmoter kunt
zijn. Wellicht dat we daarvoor
wat versterkingen moeten aan
trekken."
Wat voorzitter De Gier zeker
nog wil vermelden is de aanwe
zigheid van de 'ukkies' binnen
de vereniging. „Dat zijn kinde
ren tussen de vier en zes jaar.
Een prachtig gezicht om zo'n
grote kluwe met z'n allen achter
die bal aan te zien rennen. Dat
is wel de toekomst van de
I club." De Gier is zich ervan be
wust dat een sportvereniging
ook min of meer een opvoed
kundige taak heeft. Die overi-
gens verder gaat dan alleen de
I ukkies. „Als iemand langs de
kant van het veld constant staat
te vloeken of zich gewoon niet
I gedraagt, stap ik er meteen op
I af en zeg ik er wat van. We zijn
een nette vereniging."
j TEKST RAYMOND GRIMBERGEN
FOTO LOEK ZUYDERDUIN
IPVALLEND
AANWEZIG
Steven Baart
eftijd: 24 jaar
ib:TOP
roep: leraar speciaal onder
bit js
alkorfbal staat garant voor
nti el veel doelpunten. Dat was
terdag op de eerste speeldag
nai 'teen al het geval bij TOP -
)0(M) met een uitslag van
•20. Steven Baart werd top
er jor er met twaalf treffers.
'b je wel eens zo vaak ge
lord in een zaalwedstrijd?
vorig jaar had ik er dertien
•en Rodenburg. Dat is voorlo-
\mijn record, maar dat was
i1 later in het seizoen. Mis-
lien dat ik dat deze competi-
nog verbeter, want ik ujas za-
dag niet eens echt zuiver. Bo
ndien waren er ook zeven
afivorpen bij."
bent toch ook hoofdaanval-
in jouw vak.
taf klopt, je kunt wel zeggen
st' if negentig procent van de
nvallen over mij gaat. Dat is
de loop der jaren zo gegroeid,
lo" aar mijn vakgenoot Jeroen
ve« n der Wolf pakt ook zijn doel-
inten mee, hoor.
iff was nu de mooiste van het
rijn?
lij taf was een combinatie met
0< 'oen, weglopen bij de korf en
ef" In weer naar binnen trekken.
aa* looide die bal er vlak bij de
eial in. Alleen had de scheids-
nk -hier al afgefloten voor een
trtreding, zodat ik een straf-
vrp moest nemen. Maar ge-
wig ging die er ook in.
wmmm
-
De broers Can (links) en Göksel Sahinbas. Karate-jutsu. Sportschool Jurojin, Leiden. November 1999.
FOTO STEFANIF UIT DEN BOOGAARD
GESPROKEN
- Leiderdorper Alfons
Groenendijk (FC
A^^Utrecht) in Voetbal In-
^HHBternationak
„Mark Wotte koos voor
een verdedigende middenvelder
en dat heb ik hem best kwalijk
genomen. Een andere speler van
mijn leeftijd had misschien zo
iets gehad van: het is mooi ge
weest, zoek het maar uit. Maar
ik wilde nog één keer terugko
men. Ik wil mijn eigen afscheid
regisseren. Dat laat ik niet door
anderen doen.
Idem:
„Ik heb vijf wedstrijden op de
bank gezeten en dat vatte ik op
als een belediging.
Idem:
Natuurlijk, het naderende af
scheid valt me zwaar, want af
scheid nemen van iets waarvan
je houdt is moeilijk.
Idem, over Jan Reker, destijds
zijn trainer bij Roda JC:
„Ik had een keer een akkefietje
met Reker, toen noemde ik hem
klootzak. Het enige wat Reker
zei was: „Er is maar één kloot
zak en dat is straks degene die
vindt dat jij te oud bent om te
voetballen". Daar heb ik steeds
aan moeten denken toen ik op
de bank zat.
Idem:
„Het leek mij wel wat om mijn
carrière bij ADO Den Haag af te
sluiten, maar nadat we daar
laatst voor de beker hadden ge
speeld, moet ik er niet aan den
ken. Ik ben volledig afgeknapt
op ADO. De ene na de andere
kanker kon ik krijgen en de
aanstekers vlogen me om de
oren, terwijl ik me juist een heel
andere ontvangst had voorge
steld. Ik heb me de pleuris gelo
pen voor die club en dan krijg je
dit. Bovendien heb ik in mijn
familie te veel mensen verloren
aan die ziekte.
Jan Boskamp, de Rotterdams-
/Belgische bondscoach van
Georgië, in Humo:
„Heropleving? Ik geloof er niets
van. We zijn ook snel tevreden.
Iedereen was vol lof over de
prestatie van Anderlecht in Bo
logna; maar ze hadden wel met
3-0 verloren van de nummer
veertien van Italië.
Idem over Argentinië:
„Ik vergelijk het met Ajax en
Feyenoord. River Plate is Ajax:
allemaal mooie bekkies, goed
uitziende jongens. Boca Juniors
is Feyenoord: de schoffies.
Idem over Maradona:
„Toen Boca kampioen werd,
was ik erbij. Ik heb gezien hoe
die gozer, twee keer zo dik als ik,
in de lich tmast kroop, met zijn
spijkerbroekkie aan en zijn Bo-
ca-shirt erover. Als je dat als
oud-voetballer hier doet, zeggen
mensen: Die is gestoord'. Daar
wordt hij op handen gedragen.
'Numero Diez' noemen ze hem,
niet Diego of zo.
De woordvoerder van Nike in
Nieliwe Revu over Stella Jong-
mans:
„Ze zit nu zonder schoenspon-
sot? Oh? We kennen Stella na
tuurlijk wel, ze kan altijd een
paar schoenen van ons krijgen.
De directeur van Puma in
Nieuwe Revu:
„Dat dramatische verhaal dat
ze nu geen schoenen heeft om
op te trainen is niet helemaal
waar. Financieel steunen we
Stella niet meer, maar van onze
producten mag ze gratis gebruik
maken.
Feyenoorder Bert Konterman
in NRC Handelsblad:
„Er zijn mannen die Feyenoord
op de eerste plaats zetten, hun
kinderen op de tweede plek en
hun vrouw op de derde. Ik ben
te nuchter om dat te begrijpen.
Idem:
Mijn voetbalkwaliteiten heb ik
van m'n moeder geërfd. Zij was
een van de oprichters van het
damesvoetbalteam in de kerke
lijke vereniging van Rouveen.
Daaruit is in 1971 de sportclub
ontstaan waarvoor ook mannen
gingen voetballen. Te gek voor
woorden dat damesvoetbal cle
toon moet zetten in zo'n christe
lijk dorp.
Idem:
Mijn moeder zei weieens: 'je
moet véél harder en gemener
worden'. Dat bedoelde ze na
tuurlijk niet zo letterlijk. Meer
met trucjes als knijpen.
De directeur communicatie
van NUON, shirtsponsor van
Vitesse in de Volkskrant over
het Gelredome, dat niet is ge
slaagd als evenemententhea
ter:
Van de oorspronkelijke ge
dachte is weinig terecht
gekomen. Het is een
voetbalstadion. Erger
kun je het wat ons be-
treft niet uitdrukken.
