Leiden Regio
over vacatures gemeente
Brugman
WE ZIJN WEER OPEN!
-W ^e' ge&st tegen broers wegens straatroven
-w
Boom verlaat zijn 'roots'
Met een bewindspersoon wordt altijd een vrouw bedoeld
1)1 KUR
'De Stemming
Niet
dS\ natrappen
Museum voor Vrede en Geweldloosheid
'Dit is als een tweede huis voor mij'
TIKIBADOPEN
duinreü
ClNU'rA'-» w ivii-Ji—1\ I
Ute e Leidse politiek maakt zich zorgen over het grote aan-
lia 1 vacatures bij de gemeente. Vooral bij de afdeling
Duwen en Wonen waar dertig openstaande banen zijn,
de werkdruk daardoor fors opgelopen. De oppositie-
irtijen CDA en SP vinden daarnaast het vertrek van een
jg uk aantal topambtenaren een teken aan de wand.
JSt
iden ruud sep. wim wegman
dbbert minkhorst
WD'er A. Geertsema maakt
ch vooral zorgen over de situ-
ie bij de afdeling Bouwen en
lonen, waar inmiddels één op
zeven stoelen vacant is. „Dat
echt een probleem. Ik denk
it dat wel zorgelijk is, zeker
ag( anneer er in het management
iten gaan vallen."
PvdA-leider R. Hillebrand
de h ndt eveneens dat er enkele
Leidi irgwekkende vacatures zijn.
vlaar zover die er zijn, had dat
maken met de positie van
uib Kruijt in het college. Ver-
hillende mensen zijn opge-
apt vanwege het functioneren
in Kruijt. Dat heeft ook mee-
s ges :speeld in de afweging om het
•rtrouwen in hem op te zeg-
aldus Hillebrand. Afge
zien daarvan ziet de Pvd'er wei
nig reden tot zorg. „De meeste
mensen die weg gaan willen ge
woon na zoveel jaar een keer
iets anders gaan doen. Als dat
er ineens veel tegelijk zijn, dan
is dat vervelend voor de organi
satie, maar is het nog geen te
ken dat er iets mis is met de or
ganisatie."
C. Ver Vergeer (SP) is het daar
niet mee eens. Hij gelooft niet
dat het toeval is dat de ene na
de ander topambtenaar ver
trekt. „Ik denk dat mensen het
niet naar hun zijn hebben en
dan gaan rondkijken naar een
andere baan."
Vergeer vermoedt dat de 'ver
kokering', het langs elkaar heen
werken van wethouders een be
langrijke rol speelt. „Ambtena
ren worden niet aangestuurd,
of krijgen steeds wisselende op-
Vragen over vertrek Stortelers
leiden telers. De vragen komen voor
al voort uit ergernis over het
WD'er A. Geertsema stelde feit dat de politiek nooit is in-
deze week samen met partij- gelicht over het aanstaande
genoot L. de Lange schriftelij- vertrek van Stortelers. Geert-
ke vragen over het vertrek van sema en de zijnen moesten
Sportbedrijf-directeur R. Stor- het nieuws uit de krant lezen.
drachten. Of worden in het
openbaar afgerekend voor hun
fouten, zoals Tjeerd van Rij
deed met gemeentesecretaris
Klaas de Vries.
„Op zich vind ik het wel zor
gelijk als mensen uit onvrede
met de politieke aansturing de
gemeente verlaten", zegt M. de
jonge, fractievoorzitter van op
positiepartij CDA. „We hebben
jarenlang op deze mensen ge
bouwd. Dan is het treurig als ze
op deze manier weg moeten
gaan. Alleen vind ik leegloop
wel weer een erg groot woord."
De Jonge verwijst naar ver
schillende rapporten, onder an
dere dat van Bakkenist, waarin
het slechte functioneren van
verschillende afdelingen aan
het licht kwam. De wethouders
hebben na het verschijnen van
de rapportage over Cultuur en
Educatie beterschap beloofd,
maar De Jonge ziet er nog wei
nig van terecht komen. „Ik heb
er sindsdien niet meer zoveel
over gehoord. We moeten het
nu toch drastissch, stevig en se
rieus gaan aanpakken."
S. ter Harmsel (GroenLinks)
noemt het vertrek van de amb
tenaren verontrustend. Maar
niet omdat het een teken zou
zijn van een slecht klimaat bij
de gemeente Leiden. Als ik het
rijtje met vertrokken mensen
langs ga, zie ik geen eenduidige
conclusie. Iedereen heeft weer
een ander motief om weg te
gaan."
D66-leider O. Welling ziet wei
nig problemen. Er is volgens
hem geen sprake van een leeg
loop op het stadhuis. Hij maakt
zich bovendien geen zorgen om
het kort op elkaar volgende ver
trek van de (top)ambtenaren.
„Heel lang heeft een grote
groep mensen vastgezeten op
een aantal banen. Dat mensen
uit onvrede weg gaan, komt in
elke organisatie voor."
De dertig vacatures bij Bou
wen Wonen baren Welling geen
zorgen. „Daar is een reorgani
satie aan de gang. Het is gebrui
kelijk dat daar mensen weggaan
en weg willen." Logisch vindt
Welling ook het opstappen van
Vellekoop (als hoofd monu
mentenzorg) en Stortelers (di
recteur Sportbedrijf).
„Voor Jan Vellekoop was er
met zijn kwaliteiten geen goeie
nieuwe functie. En Stortelers
dacht dat hij directeur van een
zelfstandige organisatie kon
worden. Maar hij wist gewoon
dat dat niet zo zou zijn."
VAN 11.00 TOT 17.00 UUR
11- n„ 1,1
KEUKENS BADKAMERS
Zoeterwoude, Hoge Rijndijk 195
den haag/leiden
persbureau cerberus
Tegen twee broers uit Leiden, 23 en 19 jaar oud,
is gisteren bij de rechtbank in Den Haag respec
tievelijk vijf jaar cel en achttien maanden waar
van zes voorwaardelijk geëist wegens een reeks
straatroven en diefstallen met geweld.
De oudste van de broers wist al wat hem boven
het hoofd hing. Nadat officier van justitie mr. M.
van der Plas haar eis ruim een maand terug had
uitgesproken, werd zijn strafzaak aangehouden
in verband met nader psychisch onderzoek. Gis
teren bleek dat het onderzoek niets is het voor
deel van de verdachte had opgeleverd, dus hand
haafde Van der Plas haar eis.
De zaak van de jongste broer werd ook eerder
aangehouden voor psychisch onderzoek, wat wel
wat opleverde. De zwakbegaafde jongen werd
verminderd toerekeningsvatbaar geacht. Boven
dien had hij nog geen strafblad en was zijn rol bij
de straatroven een ondergeschikte.
Een derde medeplichtige Leidenaar werd drie
weken terug veroordeeld tot drie jaar cel na een
eis van viereneenhalf jaar.
De drie verdachten bekenden in maart en april
van dit jaar in Leiden vier straatroven gepleegd te
hebben. Nietsvermoedende Leidenaars die ston
den te pinnen of op straat liepen werden daarbij
beroofd van geld, mobiele telefoons en sieraden.
Dat ging gepaard met geweld of bedreigingen. Zo
zouden de twee een van hun slachtoffers ge
dreigd hebben zijn vinger af te snijden als hij zijn
ring niet overhandigde.
De berovingen werden gepleegd om aan geld
voor drugs te komen.
leiden Plantjes verpotten kost doorgaans niet zoveel moeite. En een bol propt iedereen zonder proble
men in de grond. Maar als er een reusachtige boom moet worden verplaatst, komt daar heel wat bij kij
ken. Zoals in het geval van deze Libanonceder in de Hortus. Er was gisteren een flink voertuig voor no
dig om deze reus te verplaatsen. De boom moest wijken omdat er op de binnenplaats van de tuin, zijn
thuis, flink wordt geklust. Over een tijdje mag de ceder weer terug naar zijn oude plekje.
FOTO HIELCO KUIPERS
Bil DIIECT D7151G1111 OF KOM LANGS: BREESTRAAT 24. LEIDEN
onno havermans
Het was vooral een vrolijke reü
nie, gisteren tijdens het sympo
sium bij het afscheid van uni
versitair taaldocente Agnes Ver
biest. Vrouwen vooral, die her
inneringen ophaalden aan het
ontstaan van de werkgroep te
gen taaiseksisme. „We waren
grenzeloos naïef.', aldus Mari-
nel Gerritsen van het Nijmeegse
Centrum voor Taal Studies.
Ze refereerde aan de lezing
van Annie Romein-Verschoor
in november 1977 voor de ver
eniging van vrouwen met een
hogere opleiding, waarin de
toen 80-jarige opriep zo'n
werkgroep te vormen. Enkele
maanden later was het zover en
het optimisme was zo groot dat
Gerritsen in haar agenda al de
datum noteerde waarop 'de op
lossingen zouden worden be
sproken en de media zouden
worden ingelicht'.
Toch timmerde de werkgroep
aan de weg, ondanks de hoon
van kranten en vakgenoten.
Gerritsen kwam haai uiteinde
lijk zelfs in J.J. Voskuils roman
cyclus Het Bureau tegen. „We
zijn succesvol geweest, al was
het maar dat de aanspreektitel
'juffrouw' is verdwenen en
steeds vaker 'hij of zij' opduikt.
Maar we hadden het ook over
schoenen die moesten passen
bij je kleding als je een presen
tatie had, en waar je toch lekker
op stond."
Uiteindelijk is zelfs de Dikke
Van Dale (in zijn pas versche
nen editie) overstag voor de ar
gumenten van de werkgroep,
die pleitte voor neutrale be
roepsnamen (zoals arts) of in
elk geval een neutrale benade
ring van de mannelijke term
(medewerker m/v). Dat ook
dan het seksisme niet helemaal
uit de taal verdwijnt, maakt de
Amsterdamse taalkundige Iris
Bogaers duidelijk. „De term be
windspersoon is intussen inge
burgerd. Maar altijd wordt
daarmee een vrouw bedoeld,
want anders is nog steeds spra
ke van een bewindsman."
De enige man onder de spre
kers kon het niet laten de eufo
rie wat te temperen. Bioloog/fi
losoof Bart Voorzanger conclu
deerde dat 'afgezien van enkele
politieke correctheden' al het
onderzoek naar seksitisch taal-
gebuik weinig heeft opgeleverd.
„Dat we verbaasd zijn als de
hoofdinspecteur een jonge So
malische vrouw blijkt te zijn
komt domweg omdat die func- de man wordt ingevuld. Als we
tie statistisch gezien nu een- daar iets aan willen doen, dan
maal door een blanke, grijzen- moeten we daar iets aan doen."
Na een spectaculaire verbouwing staan
onze deuren weer wagenwijd voor u open
„uw Llbris boekhandel
WinkeUioj 87Leiderdorp
lee, geen kwaad woord over
laas de Vries. De scheidende
Dierf pmeentesecretaris krijgt van
diflFs 'n 'ec'er geval ëeen traP na-
"want zo zijn wij niet. Natrap
ten is niet netjes. Over de ver-
:ekkenden niets dan lof.
lok de Leidse gemeenteraad
ïesersjoudt niet van natrappen. Dat
mooi. En het levert hele leuke
r^fsprekjes op.
..Wat vindt u van het vertrek
I°q an Klaas de Vries?"
..Ja, gut, jee. Ik vind het zo lul-
5 gezi g om meteen na te gaan trap-
teef on."
- 491 ..Dank u wel voor deze mooie
iactie.'
Vaarom zouden we nou na
pan trappen? Er valt toch niks
b zeuren? Nou ja, bijna niks
lan. De archiefmap 'gemeente-
icretaris' is na acht jaar nog zo
lun dat die met één
iiesbui bij het oud papier ligt.
'en paar berichtjes waarin de
foogste ambtenaar het aan de
tok heeft met personeelsleden
^ie vinden dat ze te dicht op el-
aar moeten zitten, waarin hij
i een bijzinnetje een paar hon-
lerd aanstaande bruidsparen
p de kast jaagt en waarin de
>co-burgemeester hem soepel-
es de schuld in de schoenen
Credi c^uift van alle problemen
ond de verbouwing van het
s met tadhuis.
en paar blundertjes en verder
Me, een oorverdovende stilte.
)at is toch niet iets waarop je
:mand nog eens lekker af moet
randen, toch?
2 'ee, echt. De vlag gaat niet in
>p wanneer de kamer van de
emeentesecretaris in het nieu-
K 'e m^enn'um plots leeg blijft.
'Ogier van der Sande, de nieu-
'w. -mms*
'v-,C\
we fractieleider van de Leidse
liberalen, verwoordde dat heel
mooi door erop te wijzen dat er
weliswaar het één en ander aan
te merken valt op het werk van
De Vries 'maar om nu te roe
pen: De Vries gaat weg, joepie,
het probleem is opgelost - dat
gaat echt te ver'.
Klaas de Vries was gewoon een
hele goeie gemeentesecretaris.
Hij liep bijna nooit in de weg.
En daarmee houd je het in Lei
den jaren vol, terwijl je op het
moment dat de stapel met rap
porten over jouw disfunctione
ren te hoog wordt, ruim de tijd
krijgt om eens rustig te gaan
solliciteren. „Welke adviesbu
reaus heb je de laatste tijd inge
huurd? Al gevraagd of ze daar
misschien nog een baantje voor
je hebben?"
Voor niks
Voor niks. Voor niks hebben wij
jarenlang, zo nu en dan, in keu
ken en schuur gedacht: waar
komt die rotlucht toch van
daan? En als wij dan op zoek
gingen bracht onze neus ons
naar een bruine plastic bak met
een bruin papieren zak, waarin
onder filterzakjes met koffie-
drab en lege eierschalen het
restje van de stamppot boeren
kool wat al te lang zijn dagen
had liggen slijten.
En dan ging het naar buiten.
Weg met die rotzooi.'Maar daar
wolkten bij het openen van de
container voor 'groente, fruit en
tuin' de fruitvliegen bij honder
den om je hoofd en was de geur
van verrotting zo mogelijk nog
erger. En een hand om de vlie
gen weg te slaan had je niet,
want als je de deksel van die
container losliet viel 'ie dicht en
kwam 'ie neer op de papieren
zak, waardoor de viezigheid alle
kanten op vloog. Kon je weer
schoon goed aantrekken.
Er werd gefluisterd dat al die
etensresten, na het ledigen van
de containers, gewoon weer bij
het restafval op de grote hoop
werden gegooid. Omdat de
composteerders onvoldoende
capaciteit hadden om het alle
maal te verwerken. En mensen
die het weten konden - de men
sen die ons zelf hadden opge
dragen om te gaan scheiden -
gaven toe dat dat soms gebeur
de. Maar wij moesten blijven
scheiden, al was het maar om
dat dat zo goed was voor ons
milieubewustzijn.
Voor niks hebben wij onze kin
deren op hun kop gegeven, als
zij weer eens de laatste be
schimmelde boterham met
plastic zak en al in de bruine
bak hadden gesmeten. Voor
niks hebben wij die plastic zak
er voorzichtig, tussen duim en
wijsvinger, steeds weer tussen
uit gevist. Voor niks hebben wij
elke keer die stinkende bak met
heet water en een overdaad aan
zeep staan schoonmaken, om
dat het vocht uit de etensresten
door de bruine zak was gesij
peld.
't Was allemaal niet nodig, we
ten wij nu. Groningen is de eer
ste GFT-vrijstaat. Inwoners van
die stad hoeven van PvdA-mi-
nister Pronk van milieu hun af
val niet meer te scheiden.
Pronks partijgenoot Dick Wijfje,
sinds kort raadslid der gemeen
te Leiden, vindt dat wij hier ook
maar moeten stoppen met dat
geknoei met GFT. Het schijnt
niet nodig te zijn. Dat scheiden
kunnen ze in de vuilfabriek met
zo goed.
Dat is goed nieuws. Maar één
vraag blijft toch hangen. Kun
nen wij de materiële en imma
teriële schade - heet water, zeep
en verstoorde verhoudingen in
het gezin - nog op iemand ver
halen?
tekst: ruud sep en aad rietveld
straat, rondom het voetbal, tussen volken en sta
ten'.
Het museum komt voort uit de Vredesbewe
ging en opereerde aanvankelijk onder de naam
Anti-Oorlogsmuseum. Die naam werd echter ge
wijzigd om ook aandacht te vragen voor het bin
nenlandse geweld.
Op beide dagen is de scholengemeenschap van
10.00 tot 16.30 uur geopend.
Het museum voor Vrede en Geweldloosheid
houdt in het weekeinde van 20 en 21 november
een manifestatie in de Emilie Knappert Scholen
gemeenschap aan de Vijf Meilaan, met kunst,
toespraken, films, zang, dans en cabaret. Met zijn
exposities en activiteiten wil het museum 'men
sen inspireren tot afschaffing van het geweld, op
Inloophuis Psychiatrie viert 15-jarig bestaan
tekening: maarten wolterink
connie van uffelen
Hoewel ze de gevestigde psy
chiatrie ooit beschouwden ais
'de vijand' en in reactie daarop
het Leidse Inloophuis Psychia
trie opzetten, zaten ze gisteren
toch gebroederlijk naast elkaar
bij Augustinus. En sterker nog:
ze werken nu samen om hun
hulp goed op elkaar te kunnen
afstemmen. Bestuursleden van
de Stichting Inloophuis en ver
tegenwoordigers van de geeste
lijke gezondheidszorg (GGZ)
vierden gisteren gezamenlijk 15
jaar Inloophuis.
Een van de oprichters ervan,
huisarts Abel Boels, vertelde dat
het Leidse project in 1984 was
ontstaan nadat onderzoekers
van de Wetenschapswinkel een
'onthutsend' beeld hadden ge
kregen van de manier waarop
psychiatrisch patiënten in End
egeest destijds werden beje
gend door artsen en verpleeg
kundig personeel. Volgens
Boel.s ontbraken behandelplan
nen en verveelden patiënten
zich. Het Eilternatief werd een
inloophuis voor 'mensen die de
verschrikkingen van de psychi
atrische inrichtingen ontvlucht
ten'. Niet voor behandeling
dus, maar voor steun.
Het inloophuis aan het Ra
penburg 48 is dan ook een als
een huiskamer ingerichte ruim
te waar (ex) psychiatrische pati
ënten elkaar kunnen ontmoe
ten. Onder het genot van een
(alcoholvrij) drankje kunnen zij
daar 's avonds en in het week
einde hun ervaringen uitwisse
len, een kaartje leggen en hun
hart luchten bij een van de vijf
tien vrijwilligers. Deze opzet
slaat aan. „Dit is als een tweede
huis voor mij", liet 'inloopster'
Vera weten. De ruimte wordt
inmiddels te klein voor de twin
tig tot dertig stamgasten. „Nog
even en dan zitten we op het
aanrecht te mens-erger-je-nie-
ten", zo liet Vera weten.
Subsidie voor een eventuele
toekomstige verbouwing van
het pand kon de aanwezige
wethouder H. Baaijens echter
nog niet toezeggen. Wel sprak
hij na afloop van een 'sympa
thiek en zinvol project dat min
stens op deze manier zou moe
ten doorgaan'.
Andere toekomstplannen van
het bestuur vielen bij de aan
wezige stamgasten wat minder
in goede aarde. De Stichting wil
een organisatie worden van,
voor en door klanten en de vrij
willigers wat cursussen geven
om iets deskundiger te worden.
Enkele stamgasten wilden liever
zelf een cursus om vrijwilliger
te worden en meer inspraak bij
het bestuur, waar immers ook
de vroegere 'vijand' inzit. Meer
inspraak was volgens het be
stuur wel mogelijk. En dat van
die vroegere 'vijand' tja: de
kloof tussen wat mensen nodig
hebben en wat psychiatrische
ziekenhuizen te bieden hebben,
was inmiddels zoveel kleiner
dat dét in ieder geval geen be
zwaar meer was.
KOM NU EN GENIETVAN DE SPETTERENDE
ATTRACTIES IN TROPISCHE TEMPERATUREN!
Duinrcll. Duinrell I
2242 JP Wassenaar
Tel.(070) SI SS 160
