Hogere wiskunde volgens
de methode De Bont
TV
WEER
Het Gesprek van de Dag
Ijsbaan in hart Rotterdam
Big Brother-bewoners woest over blunder Veronica
DINSDAG 2 NOVEMBER 1999
152
CO MMENTAAR
Paniek om verkrachtingen
Minister Korthals van justitie kreeg gisteren van vrijwel de gehele
Tweede Kamer op zijn falie omdat hij te weinig zou doen om kin
derverkrachters op te pakken, op te sluiten en, desnoods voor de
rest van hun leven, onder curatele te stellen. De emoties laaiden in
politiek Den Haag dermate hoog op dat je onwillekeurig de indruk
kreeg met een hand over hand toenemend probleem te maken te
hebben. In werkelijkheid is dat niet het geval. Wel zijn er recent
enkele gruwelijk verkrachtingen van kinderen aan de orde geweest
met alle media-aandacht van dien.
Niet alleen het gisteren in het parlement besproken verkrachtings-
leed is schokkend, dat geldt ook voor de emotionele reacties van
Kamerleden. Kennelijk uit angst om onvoldoende meelevend over
te komen, lieten veel woordvoerders zich verleiden tot de roep om
maatregelen, waarvan het positieve effect allerminst vaststaat.
Twintig procent van de verkrachters vervalt na vrijlating in herha
ling. Dat is in vergelijking met andere vergrijpen een relatief laag
percentage, maar gezien de ernst van het delict is het hoog genoeg
om in redelijkheid alles op alles te zetten om herhaling te voorko
men. Een realistische kijk op de feiten leert echter dat seksueel
misbruik maar beperkt is uit te bannen.
Justitie en politiek hebben jarenlang de indruk instandgehouden
dat behandeling in TBS-klinieken zinvol was. Noodkreten van be
handelend psychiaters wezen in de richting van het tegendeel. Een
deel van de daders van seksueel geweld is niet te genezen en overi
gens ook niet door (chemische) castratie. Over de kans op herha
ling kunnen behandelend psychiaters wél een redelijk betrouwba
re diagnose stellen.
Met die feiten is het aan de politiek om een alert beleid te formule
ren waarbij de grenzen van onze rechtsstaat in het oog worden ge
houden. Die rechtsstaat is niet alleen gebaseerd op veiligheid voor
alle burgers, maar ook op een reële tweede kans voor iedereen die
zijn straf heeft uitgezeten en in redelijkheid geen gevaar meer
vormt voor zijn omgeving.
Doe maar nog eens
Daar stonden ze dan ineens met z'n vieren. En naast de journaals
maakten ook de serieuze rubrieken gewag van de terugkeer van Doe
Maar. Vier mannen die vijftien tot twintig jaar geleden met name
de jeugd van Nederland op zijn kop zetten met dat razend populai
re bandje. De roze-groene Ernst Jansz, Kenny Vrienten, Jan Hen
driks en Jan Peijnenburg.
Zelf kan ik me nog een bepaald concert herinneren in deLeidse
Stadsgehoorzaal. Niet zo zeer de muziek van die avond staat me bij,
maar meer de schreeuwende en gillende meisjes om me heen. Een
concert van Doe Maar bijwonen was vooral heen en weer geslingerd
worden tussen bakvissen met weinig verhullende kleding aan,
waaronder de ontluikende borstjes hun weg vonden tussen mijn
schouderbladen.
Kortom, een paradijs.
Gisteren zag ik weer de oude beelden van die meisjes die door hard
werkende EHBO'ers uit het publiek werden gesleurd en gedragen
omdat de adoratie en atmosfeer hen te veel was geworden. Het on
miskenbaar opgemaakte gezicht - oogpotlood en oogschaduw - van
frontman Vrienten, ook al zo'n teken van die tijd. Tussendoor frag
menten van de persconferentie van het kwartet, waarin ze hun mo
tiveringen uiteenzetten over het hoe en waarom van een come-back.
Zwaar gesponsord zaten de inmiddels belegen vijftigers achter een
brede tafel, terwijl de camera's hun werk deden. Het was een koddig
tafereel.
Ze gaan nieuw materiaal maken, niet meer om de wereld te verbe
teren (citaat toetsenist Ernst Jansz), maar meer om gewoon lol te
hebben. Ze moeten wel want ik kan me niet voorstellen dat je zon
der enige gêne 'Wees niet bang voor mijn lui', '1 nacht alleen' of'Pa'
gaat zingen als 50-plusser.
Het kwam allemaal wat gekunsteld en zeer geregisseerd over. Vier
mannen die zogenaamd verbaasd waren toen een verslaggever van
NOVA aangaf dat de Doe-Maar-hype herleeft. Het enige eerlijke
kwam uit de mond van Vrienten toen hij moest toegeven dat finan
ciële motieven wel degelijk een rol hadden gespeeld bij het plan
weer samen te gaan spelen.
Dat is bijna net zo pijnlijk als wanneer een belegen fan over ontlui
kende borstjes begint.
wil buys
Het Schouwburgplein in het
centrum van Rotterdam wordt
gedurende de laatste twee we
ken van dit jaar omgetoverd tot
een ijsbaan in oud-Hollandse
sferen. Met de grootste kunst
ijsbaan van Nederland -900
vierkante meter groot- wil In
termediair Organisatiebureau
(IOB) op spectaculaire wijze het
nieuwe millennium inluiden.
De ijsbaan wordt op 20 decem
ber geopend door (ex-)schaat-
sers Rintje Ritsma en Ard
Schenk. Een van de hoogtepun
ten wordt de opvoering van een
groot toneelstuk op 31 decem
ber dat een terugblik wordt op
de afgelopen eeuw. Verder tre
den Gerard Joling en de Ven-
gaboys op. De mobiele ijspret
duurt tot 5 januari 2000. De or
ganisatie hoopt er een jaarlijks
evenement van te maken.
Rustig en droog herfstweer
Onder een steeds verder gesluierde hemel en aanwakkerende wind
werd het gisteren opnieuw erg zacht voor begin november. In Valken
burg werd een maximum opgetekend van 16.5 °C en op Schiphol werd
het 16.2 °C. Dat is verschillende graden boven het langjarig gemiddel
de voor begin november. De wind haalde fors uit met windstoten aan
de kust tot boven 70 km per uur. Ook vanmorgen was het nog erg
zacht, met minima die in Valkenburg maar tot 11.9 °C en in Bloemen-
daal zelfs niet lager dan tot 12.6 °C daalden.
De warme lucht werd aangevoerd aan de voorzijde van een golvende
storing, waarvan de neerslag vandaag maar erg traag het land heeft
verlaten. Aan de achterzijde stroomt nu iets frissere zeelucht naar ons
toe, onder de gunstige invloed van een 'hoog' dat morgen met zijn voor
ons weer belangrijkste kern boven Duitsland postvat.
Vanavond en vannacht verdwijnen de laatste wolkenvelden van de
storing naar Duitsland. Het wordt dan overwegend licht bewolkt
weer. De westelijke wind zwakt af, zodat het onder een heldere
sterrenhemel flink kan afkoelen. De minima liggen in de ochtend
rond 6 of 7 graden en misschien dat het lokaal nog wel wat kou
der wordt. Aan zee blijft het enkele graden zachter. Er vormt zich
wel nevel en tegen de ochtend lokaal zijn er ook enkele mistban
ken.
Morgen verdwijnen nevel of mistbanken snel, waarna
zonnige periodes worden afgewisseld met enkele vel
den hogere bewolking. Tegen het einde van de och
tend vormen zich ook enkele stapelwolken en schuiven
misschien ook enkele velden lagere bewolking binnen,
maar de zon laat zich daardoor niet volledig uit het weer
beeld dwingen. Na het frisse begin lopen de maxima op
naar waarden rond 12 of 13 graden. De westzuidwestelij-
ke wind is zwak, aan zee matig en krimpt in de loop van de
dag stilaan naar het zuiden tot het zuidwesten.
Ook de eerstvolgende dagen staat rustig herfstweer op het
weermenu, met normale temperaturen overdag en tamelijk
koude nachten; in het weekeinde wordt het wisselvalliger en
winderiger.
johan jaques, meteo services
Muziekinstrumentmaker denkt af te rekenen met repeterende breuk van fouten
In het leven is in principe natuurlijk alles mogelijk, dus ook wat redelijkerwijs onwaar
schijnlijk mag worden geacht. Zo denkt Haarlemmer S.J.H.C. de Bont Hisschemöller de
ultieme afrekening te kunnen maken met een volgens hem eeuwenlange repeterende
breuk van fouten. Op het gevaar af de rest van zijn leven voor een onverbeterlijke fantast
te worden versleten, durft de 68-jarige te stellen dat het getal pi van nul en generlei waar
de is. „Wiskundigen roepen ongetwijfeld dat mijn berekeningen niet kloppen, maar pi
bestaat niet, het hele getal is een dood cijfer. Het is gewoon de wortel uit tien."
Met een niet eens voltooide
mulo-opleiding denkt De Bont
Hisschemöller mathematici de
les te kunnen lezen met zijn
boude bewering dat ze eeuwen
lang collectief hebben zitten
slapen. Bij het bepalen van de
precieze verhouding tussen de
omtrek en de middellijn van
een cirkel, dan wel te verstaan.
Te rekenen vanaf 1596, toen
ene Ludolph van Ceulen zich
zelf onsterfelijk maakte met het
wereldkundig maken van zijn
benaderingsfactor pi. Maar al
wie op de middelbare school
ooit de reeks 3,letceteraetcete-
raetcetera als cijfermatig syno
niem in het geheugen prentte,
heeft volgens hem in wezen de
hersenen belast met onzinnige
bagage.
Hij toont een krantenknipsel,
waarin Einstein wordt geci
teerd. De Bont Hisschemöller
leest hardop diens uitspraak
'Verbeeldingskracht is belang
rijker dan kennis' voor. ,,En ja,
zo is het natuurlijk ook. Mijn
vrouw verzucht wel eens: 'Had
maar één talent gehad, jij hebt
duizend-en-een talenten'. Tja,
misschien is dat wel een feit."
Voor zijn pensionering was hij
van zijn vak jaren muziekin
strumentmaker. Beginjaren
tachtig begon De Bont Hissche
möller zich af te vragen of de
toonaangevende gaten in het
prilste stadium van de muziek
geschiedenis wel goed geposi
tioneerd waren op de blaasin
strumenten. ,,Ik ben erachter
gekomen dat door de eeuwen
heen fouten in de muziekin
strumenten zijn ingebouwd.
Daar moeten we als muzieklief
hebber niet te zwaar aan tillen,
want daardoor wordt juist een
bepaalde warmte aan de tonen
gegeven. Maar mathematisch
kan het eigenlijk niet."
De Grieken die in Egypte zaten,
zijn in zijn optiek met het wis
kundige foutenfestival begon
nen. Aristosenos heeft de eerste
reeks opgesteld in de vorm zo
als wij nu de toonladders ken
nen. „Ik kan laten zien dat be
paalde noten gewoon of te
hoog of te laag intoneren ten
opzichte van het echte diatoni
sche stelsel. Omdat de muziek
zo nabij de mathematica ligt,
kwam ik op een gegeven mo
ment bij de piramides in Egyp
te. Die ben ik eens goed gaan
doorrekenen. En ik dacht tjon
ge, daar zit ook een systeem
in."
Het bevreemdt hem dat de
'loodlijn der logica' die volgens
hem muziek en wiskunde ver
bindt wetenschappers van bei
de disciplines volledig is ont
gaan. „Het punt is dat de men
sen die muziektheorie hebben
gestudeerd niks weten van ma
thematica. En de wiskundigen
weten wèer niks van muziek
theorie. Ik geef toe dat ik er ja
ren over heb gedaan om erach
ter te komen dat muziek met
natuurkunde te maken heeft en
fysica met wiskunde."
Je moet als wiskundige autodi
dact evengoed maar durven Py
thagoras een 'charlatan' te noe
men. De Bont Hisschemöller
bestaat het hem ervan te be
tichten onbeschaamd en ordi
nair jatwerk bij de Egyptenaren
te hebben gepleegd, vooraleer
hij tot zijn stelling kwam. De
wetenschappers die hij tot dus
ver raadpleegde voor het door
rekenen van zijn vondst, acht
ten het naar zijn zeggen niet
eens de moeite waard naar zijn
correctie aller correcties te kij
ken. Maar De Bont Hissche-
möller laat zich niet zo maar af
poeieren.
„Wat ik onder handen heb, kan
een wiskundige wereldprimeur
zijn. Nee, ik zal het sterker ver
tellen, het is er een. Zelf heb ik
ook geroepen: het kan toch niet
waar zijn dat jij vindt, waar
vierhonderd jaar overheen is
gekeken. Bepalend voor een
meetkundig figuur is niet z'n
oppervlakte, maar z'n omtrek."
Het risico net zo meewarig te
worden bekeken als het mis
kende genie dat eind jaren vijf
tig bij hoog en bij laag beweer
de dat de aarde plat was, heeft
hij al lang ingecalculeerd. „Ik
heb niets te verliezen. Dat zou
anders zijn, als ik een titel op
dat terrein zou hebben. Mij
kunnen ze niet deren, ik kan al
leen maar toevoegen. Tegen
een doctor in de wiskunde in
Amsterdam die laatst publi
ceerde over het zestienmiljoen-
ste getal achter de komma zou
ik alleen maar willen zeggen:
'Jongen, ga eens iets construc
tiefs doen'. Mag ik misschien
even iets voorlezen?"
Maar natuurlijk!
De Bont begint op plechtige
toon te declameren: „Eens in
de zo veel tijd worden we door
de media verblijd met de mede
deling dat een of andere weten
schapper met behulp van een
computer erin is geslaagd inza
ke pi het zoveelste getal achter
de komma te bereiken. Bij de
berekening van de oppervlakte
van de cirkel duikt regelmatig
als onderwerp de naam van Ra-
manujan op. Een klerk uit In
dia, die in zijn vrije tijd einde
loos met wiskundige formules
bezig was. Men leutert einde
loos over de kwadratuur van de
cirkel. Sinds Ludolf van Ceulen,
in 1596, is er in de denkwijze
ten aanzien van pi niets wezen
lijks veranderd. Wat me elke
keer weer opvalt, is dat geen
van deze benaderingen van dit
onderwerp getuigen van logica
en evenwicht. Daarnaast wordt
de cirkel altijd als een zelfstan
dig fenomeen gezien zonder
enige relatie met andere meet
kundige figuren. Ik wil en kan
dat al lang niet meer onvoor
waardelijk als vaststaand feit
accepteren."
Al wat hij aan wiskundige for
mules tegen het getal pi op een
rijtje heeft gezet, legde De Bont
Hissemöller neer in een lijvig
manuscript dat bij een notaris
is gedeponeerd. Uit voorzorg
dat mathematici die kennis van
zijn 'levenswerk' nemen na le
zing niet met de eer gaan strij
ken.
De amateur-wetenschapper
hoeft in elk geval niet bang te
zijn dat drs. C.G. Zaal van het
Mathematisch Instituut aan de
Leidse universiteit profijt gaat
trekken van zijn vele uurtjes re
kenwerk. Na bestudering komt
Zaal tot de conclusie' dat alle
wiskundige beweringen die De
Bont in zijn manuscript doet al
lemaal onjuist zijn.
De Bont Hissemöller had er al
rekening mee gehouden. De
kwestie is volgens hem dat we
tenschappers zo gefocust zijn
op de wetenschap, dat ze het
simpele overzien. „Ik zal een
klassiek voorbeeld geven: in de
jaren vijftig reed een grote
vrachtwagen bij het Amstelsta-
tion met balen stro. Die kwam
vast te zitten onder een viaduct.
Terwijl alle verkeersdeskundi-
gen zich daar hardop stonden
af te vragen hoe de situatie kon
worden opgelost, was daar in
eens een Amsterdams schoffie,
die riep: „Ach meneer, laat de
banden leeglopen'. En toen was
het probleem opgelost, want ze
konden de wagen eronderuit
trekken. Ik wil maai' zeggen: je
kan een op zich simpel pro
bleem groter maken dan het in
De vijf nog resterende bewo
ners van het Big Brother-huis in
Almere zijn woedend op Vero
nica. Zaterdagavond laat was
per ongeluk de intercom open
blijven staan terwijl Veronica-
medewerkers in de regiekamer
de live-uitzending van donder
dag op video bekeken. Op die
manier konden de bewoners
ruim een half uur meeluisteren
naar de commentaren van de
omroepmedewerkers op de
beelden uit het huis.
Veronica heeft het ongelukkige
incident bevestigd. „De betref
fende personen maakten onge
paste opmerkingen die op dat
moment door een technische
storing voor de bewoners te ho
ren waren. Tegen de betrokken
medewerkers zijn inmiddels
disciplinaire maatregelen geno
men," aldus de persdienst van
Veronica. De opmerkingen van
uit de regiekamer waren op z'n
zachtst gezegd niet allemaal
even vleiend. Via internet is be
kend geworden dat er uitlatin
gen werden gedaan als: 'Moet
je die eikels nou eens zien' en:
'Kijk, de stress is nu mooi op de
gezichten af te lezen'.
De bewoners waren woedend,
zo bleek uit beelden op inter
net. Karin - „Ik dacht dat ze ons
met respect zouden behande
len" - zou serieus overwogen
hebben haar koffers te pakken
en ook Ruud was hels: „Als ze
me een eikel noemen, ga ik
naar huis!" „Ik heb zin om de
hele boel in elkaar te rammen",
tierde Maurice.
Gistermiddag is in de dagboek
kamer, de ruimte waar de be
woners hun hart kunnen luch
ten, uitgebreid over het inci
dent gesproken, aldus Veroni
ca. „Aan de bewoners is excu-
Die bewoners krijgen vanavond
gezelschap. Van Anouk, een 22-
jarige accountmanagement-
studente, Nicolette, 31 en ge
trouwd, of Cyrille, een 26-jarige
danseres en zangers. Twee van
deze vrouwen zullen het Big
Brother-huis betreden om de
plaatsen van de afgelopen don
derdag vertrokken Mona en Bi-
anca in te nemen. Presentator
Rolf Wouters stelde de kandi
daat-bewoonsters gisteren voor
in een extra live-uitzending van
Big Brother. Vanavond zullen
de twee nieuwe bewoonsters
kennis maken met Ruud, Karin,
Maurice, Bart en Willem. De
nominaties voor vertrek zijn
een week opgeschoven. De
nieuwelingen zullen aanstaan
de maandag gewoon meestem
men.
gpd
Kopie, kunst en kitsch
Er is iets raars aan de hand met beeldende kunst en
met het idee om die in musea ten toon testel
len. Ik kan u dat het beste aantonen door
een vergelijking te maken met muziek Nie
mand zal ooit zeggen dat sonates van Beet
hoven, vastgelegd op een CD, eigenlijk niet
de echte Beethoven-sonates zijn. Hoewel
wij lijfelijke aanwezigheid bij een con
cert hoger waarderen, is de kopie op
CD van zo'n concert niet minder
waardevol. Wie thuis een wand
vol klassieke CD 's heeft staan,
1 gaat in zijn vriendenkring
door vooreen oprechte liefheb
ber die er verstand van heeft.
Maar nu beeldende kunst Ie
mand heeft - analoog aan onze
kast met CD's - zijn hele woon
kamer volgehangen met reproduc
ties van Van Gogh. In zijn slaapka
mer prijkt een kopie van de Nach t-
wacht, even groot als de echte. In de
bijkeuken kijkt het Melkmeisje ons in
zes kleurendruk aan. Kitsch, roept de
smaakmakende gemeente. Zelfs een
matig olieverf-schilderijtje van 1500
gulden, maar wel het origineel, zou
JUSTUS VAN OEL
volgens diezelfde smaakmakende gemeen te van
meer stijl getuigen dan een papieren galerij van on
sterfelijke meesterwerken.
Maar waarom dan toch? We zien op die reproduc
ties toch het originele idee van de kunstenaar, we
zien dezelfde compositie en aan de kleuren man
keert nauwelijk iets. Het verschil met het origineel is
niet dramatischer dan tussen een CD-opname en
het geluid in een concertzaal. En toch, terwijl een
collectie CD's juist een bewijs van goede smaak is,
wordt het ophangen van kopieën van beeldende
kunst afgedaan als inferieur. Als fundamenteel min
der. Eerder een bewijs van onverstand, dan van goe
de smaak. Alleen het echte schilderij is echt, beweren
onze regerende kunstpausen en de enige plek om
zo'n schilderij te bekijken is hun prachtige museum.
Als over muziek net zo gedacht zou worden, moest
de overheid non-stop Beethoven-sonates laten spe
len, in een 24-uurs-concertzaal, omdat er anders
'cultuur verloren zou gaanMaar dat hoeft blijk
baar niet. Af en toe een uitvoerinkje voldoet om het
vuur brandend te houden.
In muziek, in de literatuur, in de film, op de televi
sie, overal wordt de kopie inmiddels serieus geno
men. Zo niet in de beeldende kunst. Die volstrekt
achterhaalde opvatting kost ons ook nog eens klau
wen met geld. Zo meende de Nederlandse overheid
een tijdje terug een schilderij van Mondriaande
'Victorie Boogie Woogie', te moeten aankopen voor
82 miljoen. Je zou denken dat de eigenaar gedreigd
had het doek in brand te steken. Dat was niet zo.
Waar het om ging was dit doek juist in Nederland te
krijgen. Maar stel nu eens dat wij voor 20 miljoen
een perfekte kopie hadden laten maken? Voor dat
geld kan het. Wat we ook hadden kunnen doen is
100.000 vliegretourtjes New York kopen, en die uit
delen aan kunstliefhebbers, die dan in plukjes op
bezoek hadden gemogen bij de toenmalige eigenaar.
Dat had het Nederlandse cultuurbeleid nu eenswer-
kelijk tot wereldnieuws gemaakt.
Er bestaat in Nederland een samenzwering van een
elite die het museum heeft uitgezocht om op religi
euze wijze het eigen gelijk te vieren. Musea zijn de
tempels waar het grote geld de goede smaak ont
moet. En dat koppel bouwt nu samen een
Audi-vleugeltje aan het Amsterdamse Stedelijk Mu
seum. Zelf zou ik liever zien dat het Stedelijk Muse
um zijn kelders leeghaalde en al die verstofte stuk
ken tegen forse betaling zou verhuren aan een we
reldwijd - en prima beveiligd -netwerk van Aitdi-s-
howrooms.
Maar nee, natuurlijk niet. Een museum is het leven
de tegendeel van cultuurspreiding en zal er alles aan
doen dat zo te houden.
Nog 60 dagen en hé1
nieuwe millenniunf'
breekt aan. Reden i
deze krant om in et
dagelijkse serie teny
kijken op belangrijk
gebeurtenissen diejjj
plaatsgrepen op cok
ponderend e data iiti
afgelopen 1000 jaaif-
ze week: 1 nov 157Cr((
lerheiligenvloed; 2
1985: Ockels in de rd
te; 3 nov 1971: 3xiiF
gen doel; 4 nov 1971
eerste autoloze zonp
5 nov 1605: buskruid
raad; 6 nov 1919: eeti
regelmatige radio-uL
zending.
;i
2 NOVEMBER 1985
„Het gaat fantastisch, 11
een geweldige beleveni1
deze nieuwe wereld te
want zo ervaar ik dat w
een nieuwe wereld, coi
pleet los van die waar il^
eerste 39 jaar van mijn 8
heb doorgemaakt." Me"6
ze enthousiaste woordJ1'
meldt Wubbo Ockels zir
2 november 1985 voor l'
eerst 'live' aan Nederlar
De vaderlandse ruimte e
der, ontspannen zweve11
zegt tijdens zijn vlucht a!
boord van het ruimteve
Challenger via de televi 1
tegen zijn moeder: „Ha
mama, ik kan je wel vei
len, wat ik nu aan het dac.
ben is zo'n grote beleve cl
niet te vergelijken met \n(
de rest van mijn leven i
beurd. Zo sensationeel,
apart, helemaal fantast?11
Als de eerste NederlandPi
de ruimte na een week e'
aarde terugkeert slaat h11
land op hol en maakt h
opwachting bij de koni L<
en Mies Bouwman. „Da
sitieve enthousiasme vcjpj
mij is altijd gebleven", aj
Ockels nu. „M'n snor isr
inmiddels af, maar ik wr
nog wel herkend." Hij it1?
altijd aan de Europese rf
tevaartorganisatie ESA fr:
bonden, 'vooral met hefe
doel jonge mensen ent!}
siast te maken voor de nil
te'. Terugblikkend op de
tweede november 1985
hij ineens: „Wat óók mcrc
was: het lukte om voor lrv
eerst een goede ruimtefF
van Nederland te maker
Die is nadien veel gebruF1'
henkruul»
MENSELIJK',
Computerkrakers zijn eriij
slaagd in te breken in dejAs
ternetsite van het Roemefen
ministerie van financien.bn
veranderden op de site d^a:
ficiële wisselkoersen en jis<
plaatsten er bovendien dfe 1
mededeling dat er voortajol
belasting wordt geheven
domheid. Het geld dat difen
nieuwe heffing oplevert, ich
worden gebruikt om NAVÏilo
functionarissen om te kofjaj
zodat Roemenië eindelijk!
felbegeerde lidmaatschap,
van de alliantie in de wac'
kan slepen, zo stelden dejmj
hackers volgens het dagbloc
COTIDIANUL. nic
eii
De politie is gisteren in |ra
UTRECHT een postercamjid
pagne gestart tegen straatlij i
en andere vormen van berterl
ving. Op de poster staat eier
jongen in twee situaties aliu
beeld. In de een zit hij ac(
een boterham in een cel,
ander toont hem aan een
kelijk gedekte tafel temid
van zijn familie. Er onder
staat de tekstWaar vier j
millennium?" en „Roof k
je je vrijheid". De politie
hoopt hiermee te bereikei
dat jongeren zich tweema
bedenken voor ze een ben
ving of tasjesroof plegen,
poster wordt verspreid in
scholen, buurthuizen en
dere openbare gebouwen
campagne wordt ook gevo
in Amsterdam en Rotterd;
en mogelijk ook in Den H<
