Nooit echt bevrijd M
TV
WEER
Kruitvat Kaukasus
Het Gesprek van de Dag
Asterix
veertig
Brabantse directeur strijkt bankbiljetten
Big Brother: Mona en Bianca stappen op
64
VRIJDAG 29 OKTOBER 1999
COM
E N T A A R
En weer staat er een kruitvat op de Kaukasus op ontploffen. Na de
bizarre gijzelings- en moordpartij in het parlement te Jerevan wan
kelt het toch al instabiele Armenië, en dat terwijl niet zo erg veel
verderop alweer een keiharde oorlog tussen Russen en Tsjetsjenen
wordt uitgevochten. Er lijkt maar geen eind te komen aan de ont
binding van de zuidrand van het voormalige Sovjetrijk.
Het strategisch belangrijk gelegen Armenië doet het niet goed. Het
land is na de losmaking uit het verstikkende Sovjet-verband niet
voortvarend de weg van hervormingen en vernieuwing ingeslagen,
heeft daardoor weinig buitenlandse investeerders getrokken en
bekleedt in de Kaukasische regio economisch gezien een onbedui
dende positie. Dat steekt.
Helaas heeft de politiek in Jerevan daar de afgelopen tien jaar al
leen maar op kunnen reageren door de nationalistische kaart te
spelen. Liep er weer eens een regering vast in de malaise, dan dook
telkens de perfecte bliksemafleider van Nagorno-Karabach op. Ar
menië en buurland Azerbeidzjan vechten al sinds 1988 om deze
door Armeniërs bewoonde enclave in. Azerbeidzjan, die zichzelf in
dat jaar tot Armeens grondgebied uitriep.
De nationaliteitskwestie is voor Armeniërs een gevoelige. In de
loop van de geschiedenis zijn zij geregeld verdreven, vermoord en
wreed vervolgd. De resterende Armeense gebieden zijn daardoor
voor de vier miljoen inwoners van het land zo goed als heilig. Kort
om, het volk is altijd bereid zich achter een regering te scharen als
de kwestie Nagorno-Karabach weer actueel wordt, al dan niet om
dat het een elders falende politicus goed uitkomt.
Er is al enkele jaren sprake van een gewapende vrede rond de en
clave, maar een oplossing is er nooit gekomen. Nog deze week leek
er echter eindelijk een echte doorbraak in zicht. De Amerikanen,
bezorgd om de stabiliteit op de van olie vergeven Kaukasus, brach
ten beide kemphanen aan de rand van een compromis, dat zonder
het incident in Jerevan snel had kunnen worden getekend.
Het lijkt daarom té toevallig dat juist nu een 'bezorgde Armeense
burger' met een aantal familieleden het parlement bezet en de po
litieke top van het land vermoordt, alleen maar omdat hij genoeg
had van de corruptie. En dat het verontwaardigde leger, altijd al te
gen compromissen in het conflict met Azerbeidzjan, een dag later
in vrijwel niet bedekte taal met een greep naar de macht dreigt.
Het Amerikaanse compromis was sommigen blijkbaar een stap te
Duitse druktemakers
Waarom boeien Engelse misdaadseries doorgaans wel en Duitse
krimi's (tsja, zo heten die dingen nou eenmaal in de omroepbladen)
zelden of nooit? Waarom deugt Morse wel en Derrick niet? Het zijn
van die vragen die een mens soms bezighouden. Om ze te beant
woorden zond RTL 5 gisteravond Das Finale uit.
Al van meet af aan zucht de beeldbuis onder deze krimi alsof het
zwaar onweert. De beelden rollen over elkaar. Voetbalstadion vult
zich met lawaaiige supporters. Man in catacomben laadt machine
geweer. Mensen van bewakingsdienst zitten te schreeuwen achter
hun monitoren. Man trekt kous over zijn kop. Ambulance komt
met gillende sirenes aan bij het stadion. Ergens in de catacomben
zitten mensen geld te tellen. Op het veld is de wedstrijd (Hertha BSC
tegen Rostock - een echte wedstrijd dus) al begonnen. Een commen
tator schreeuwt. Bewaker krijgt telefoon en meldt zijn collega's dat
hij vader is geworden van een zoon. Andere bewaker vraagt wan
neer nou het geldtransport komt.
Pfff. Nog geen vijf minuten onderwegen nou al moe. En het gaat
maar door. Voor je het weet zijn de geldtellers overvallen, is er één
doodgeschoten, is het zenuwcentrum van de bewakingsdienst in het
Stadion in handen van de overvallers, ligt ook daar een zwaarge
wonde en komt de politie aanscheuren bij het stadion. Het hoofd
van de bewakingsdienst is intussen op de tribune bezig zijn ex-
vrouw te achtervolgen, die daar illegaal sjaaltjes en toeters loopt te
verkopen. Die weet van niks.
Verderop komen we er ook nog achter dat het hoofd van de bewa
kingsdienst een jaar geleden nog politieman was en dat zijn partner
bij een overval is doodgeschoten. Dat hij daarna doorgedraaid is en
dat zijn huwelijk erdoor is stukgelopen.
Het toeval wil dat de leider van de bende die nu het stadion overvalt
dezelfde is die zijn partner een jaar geleden doodschoot. Een ander
toeval wil dat de leider van de politieoperatie die inmiddels op gang
is gekomen dezelfde is, die een jaar geleden het onderzoek tegen het
hoofd van de bewakingsdienst leidde. En dat dat onderzoek hem
zijn baan kostte.
En dan doen de overvallers de hekken naar de tribunes dicht en ei
sen ze een vluchthelikopter voor het eindsignaal van de prachtige
voetbalfinale. Die helikopter laat op zich wachten, want de moter is
stuk, maar gelukkig maakt Rostock in de 92ste minuut 3-3 en krijgt
de politie door de verlenging nog een half uurtje uitstel.
Het hoofd van de bewaking revancheert zich en arresteert de bende
leider. Als we denken dat het nu klaar is laat zijn 'ex'zich nog even
gijzelen door die bendeleider. Maar ook dat probleem weet de held
tot een goed einde te brengen.
En ik weet weer waarom krimi's niet deugen. Al die drukte, al dat
toeval, 't Is pure slapstick.
wil buys
Het meteorologisch taalgebruik degenereert
,,Het wordt hooguit 15 graden in het weekeinde", las de nieuwslezer
van het ANP gisterochtend voor op Radio Noord Holland en 's middags
meldde een collega dat het vanaf zondag koeler zou gaan worden. Van
welke instantie het ANP het weerbericht betrekt is mij niet duidelijk
maar dat er van het woordgebruik weinig klopt, is zeker. De normale
temperatuur aan het einde van oktober schommelt rond de 11 graden
en dus is 15 graden te zacht voor de tijd van het jaar. Verder kan het
eind oktober niet meer warm worden dus als het afkoelt wordt het niet
koeler maar minder zacht. Het is jammer dat ook het meteorologisch
taalgebruik zo degenereert. Zo wordt te pas en te onpas het woord fris
gebruikt. Zelfs als het 10 graden vriest, spreekt men nog over fris ter
wijl het dan 'hartstikke koud' is.
Op de op één na laatste dag van oktober is het in elk geval heel zacht.
In luchtmassa's uit de Canarische regio kan het zaterdagmiddag 15,
lokaal 17 graden worden en in het heuvelachtige zuiden van Limburg
is zelfs een graad of 20 niet uitgesloten. Het weerbeeld kenmerkt zich
door wolken afgewisseld door zon. In de middag en avond wordt de
bewolking dikker en kan er wat regen vallen. De wind ruimt naar
het zuiden en neemt geleidelijk toe tot matig, aan de kust later
vrij krachtig. Zondag veroorzaakt het frontensysteem van een de
pressie ten noordwesten van Schotland in de nacht en ochtend
regen. Daarna klaart het op en met middagtemperaturen
rond 13 graden is het minder zacht.
Volgende week blijft h.et op maandag droog met nu ei
dan zon dankzij een hogedrukgebied boven het
Midden van Europa. Op dinsdag krijgen we te ma
ken met een oceaandepressie bij Schotland. Dan
is er vrij veel wind en enige tijd regen.
Gisteren was het tijdens de ochtend tamelijk be
wolkt en hier en daar viel wat lichte regen. In de
middag brak het wolkendek en steeg de temperatuur
tot 15-16 graden. Met een maximumtemperatuur
van 15,7 graden scoorde Bloemendaal de hoogste
temperatuur in het hele land.
jan visser*
MILLENNIUM
De \touw in cel 601 houdt haar
tranen met moeite in bedwang.
Ze kijkt om zich heen in de be
ruchte dodencel van het 'Oran-
jehotel' in Scheveningen, de
plek waar haar vader in die bar
re oorlogsjaren heeft gezeten.
Hij kwam uiteindelijk vrij. Maar
bevrijd van de oorlog is hij ei
genlijk nooit geweest. In de do
cumentaire 'Toen. En toen...?',
zegt zijn dochter: 'De oorlog
heeft elke dag een schaduw
over ons leven geworpen'.
Het is voor het eerst dat zij dit
hardop voor een camera uit. De
vrouw doet dit omdat ze weet
dat zij tegen iemand praat die
herkent wat zij vertelt. Docu
mentairemaakster Annita Zeiss
uit Alphen aan den Rijn is im
mers net als zij een kind van
Kinderen van verzetslieden dragen nog altijd de tranen
De Vereniging van kinderen van verzetsdeelnemers houdt morgen
in Amersfoort een bijeenkomst ter gelegenheid van haar tienjarig
bestaan. Daarop wordt de documentaire 'Toen. En Toen...? ver
toond van Annita Zeiss uit Alphen aan den Rijn, zelf een kind van
een verzetsman. Voor de camera komen veel emoties los. ,,De oor
log heeft elke dag een schaduw over ons leven geworpen."
'Toen. En toen...?' wordt zater
dag in 'De Eenhoorn' in Amers
foort vertoond ter gelegenheid
van het 10-jarig bestaan van de
vereniging Kinderen Van Ver
zetsdeelnemers (KW). Die gaf
ook de opdracht tot het maken
van de veertig minuten duren
de documentaire, inmiddels ei
gendom van de Stichting 1940-
1945.
,,De kinderen hebben veel ge-
JOUPNÉE PU TIMBRE
meen, ook al zijn de achter
gronden van het verzet vaak
verschillend", zegt Annita. „In
de opvoeding speelde wantrou
wen een grote rol en alles werd
in de eigen kring gehouden.
Over wat er in de oorlog was
gebeurd, werd gezwegen. Als
kind moest je vooral flink zijn
en niet zeuren. De ouders had
den veel meegemaakt... zij wa
ren de slachtoffers."
Behalve gesprekken met kinde
ren zijn in de documentaire on
der meer beelden te zien van de
landelijke contactdag van Ico-
do, de stichting die oorlogsge
troffenen informeert en onder
steunt.
Annita Zeiss bezocht boven
dien het Centrum '45 in Oegst-
geest. Ze sprak daar met onder
anderen de creatief therapeute,
die vertelt dat mensen zich
soms gemakkelijker in beelden
uitdrukken dan in woorden.
Ze is zowel regisseur als camer
avrouw en maakte onder meer
promotiefilms voor kunste
naars. De laatste tijd verdiept ze
zich echter vooral in de hou
ding van mensen ten tijde van
oorlogen. De omslag in haar
werk was al begonnen toen zij
van de vereniging Kinderen Van
Verzetsdeelnemers de opdracht
kreeg voor de documentaire. Ze
kent de KW vanaf de oprich
ting en zat twee jaar in het be
stuur. De vereniging is voortge
vloeid uit de gespreksgroepen
die de Stichting 1940-1945 hield
voor kinderen van verzetsmen
sen. Annita maakte daar in de
jaren tachtig kennis mee.
Haar vader stierf op 57-jarige
leeftijd. Pas na zijn dood hoor
de zij over zijn verzetsverleden.
„Op zijn begrafenis sprak ie
mand van de stichting 1940-
1945. Ik wist niet van het be
staan af maar had meteen het
gevoel dat waar zij zich mee be
zighielden, iets met mijn leven
te maken had. Ik wist dat de
voortdurende onrust in mij niet
bij mezelf vandaan kwam. Wat
later heb ik de stichting gebeld
en ben ik aan de gespreksgroe
pen gaan meedoen."
Ze ploos ook het verleden uit
van haar vader, die bij de mare
chaussee was. Annita Zeiss ont
dekte dat hij 'zwaar in het ver
zet had gezeten'. „Hij bracht
bijvoorbeeld bunkers en mij
nen in kaart en hielp verzets
mensen te bevrijden die waren
opgepakt. Hij liet joodse men
sen onderduiken, maar ook ge
deserteerde Duitsers. Hun wa
pens werden gevorderd waar
mee dan distributiesbureaus
werden overvallen."
De levensgevaarlijke operaties
lieten hun sporen na. „Ik herin
ner me mijn vader als een ster
ke persoonlijkheid. Hij was een
krachtige man, maar absoluut
niet passend in de maatschap
pij. Je mocht van hem niemand
vertrouwen, moest altijd be
dacht zijn op alles; het was een
heel voorzichtige wereld waarin
ik leefde." En: „Ik was best een
lastige leerling. Als er proble
men waren op school, ging hij
erop af. Z'n kind moest met
rust gelaten worden. Hij praatte
niet met de onderwijzer, hij
waarschuwde alleen en weg
was hij weer. Dat is natuurlijk
nie,t normaal voor een kind. Je
leerde zo niet stabiel in het le
ven te staan."
Dergelijke ervaringen hoorde ze
ook op de gespreksgroepen.
„De tweede generatie voelt een
bepaalde woede ten opzichte
van ouders, maar ze zijn ook
heel loyaal. Vaak zwijgen kinde
ren omdat hun ouders nog in
leven zijn. Ze willen hen be
schermen. Ik denk dat er over
een paar jaar een enorme golf
aan verhalen komt.
De stripheld Asterix viert van
daag zijn veertigste verjaardag.
Op 29 oktober 1959 verscheen
de creatie van de striptekenaars
Albert Uderzo en René Goscin-
ny voor het eerst in de Franse
krant Pilote. Niet lang daarna
verscheen het eerste album van
de dappere Galliër en zijn
vrienden in een oplage van
6500.
De stripheld die steevast wordt
bijgestaan door zijn boezem
vriend Obelix, hondje Idefix en
druïde PanoramLx, is sindsdien
uitgegroeid tot een miljoenen-
business. Tot op heden zijn er
in totaal dertig albums uitgege
ven in meer dan negentig talen.
De totale verkoop ligt op bijna
300 miljoen exemplaren.
Eind 2000 komt het volgende
album uit. De helden blijven dit
keer in Gallië en de ouders van
Obelbc zullen hun opwachting
maken, aldus de tekenaar.
Asterix was niet alleen in al
bums te bewonderen. De ver
dediger van het Gallische dorp
je tegen de Romeinse overheer
ser was te zien in meerdere ani
matiefilms. Dit jaar ging ook de
levensechte film 'Asterix en Ob
elix tegen Ceasar' in première
met in de hoofdrollen Christian
Clavier en Gerard Depardieu.
In maart van dit jaar werd de
stripheld in Frankrijk vereerd
met een eigen postzegel. Pre
cies tien jaar geleden kreeg de
Galliër zelfs een eigen pretpark,
het op twee na grootste van
Frankrijk.
Textielgroothandel Heijzoo in het Brabantse plaatsje Mariaheide
strijkt voortaan de bankbiljetten voordat ze worden aangeboden
aan de plaatselijke Rabobank. Volgens directeur Van der Heijden
(foto) is hij tot dit opmerkelijke besluit gekomen, omdat de bank
vanaf deze maand voor een gekreukeld biljet een fors bedrag in re
kening brengt. „De bank heeft aangekondigd dat voor een verfrom
meld biljet per storting 2,5 procent in rekening wordt gebracht met
een minimum van 100 gulden. Dat loopt flink op als je bij de bank
50.000 gulden aanbiedt", aldus de verbolgen textielhandelaar.
Hij begrijpt dat een gekreukeld briefje lastig kan zijn bij het auto
matisch sorteren. Het heeft volgens hem echter geen pas om de
klant daarvoor te laten opdraaien, vooral niet omdat de bank vooi
alle transacties al kosten in rekening brengt.
Volgens de Rabobank heeft de maatregel alleen betrekking op
Heijzoo, omdat dit bedrijf geregeld nogal slordig geld aanlevert.
„Soms zelfs gewoon in een plastic zak. Dat brengt voor de bank
veel extra werk met zich mee en de kosten daarvan brengen we ir
rekening", aldus de zegsman van de Rabobank.
Twee bewoners van het Big
Brotherhuis zijn gisteravond
onverwacht opgestapt. Het vrij
willige vertrek van de zichtbaar
opgeluchte Mona en Bianca
was de opzienbarende afslui
ting van een zeer matte week in
het huis. Beide vrouwen von
den hun geïsoleerde verblijf in
Almere welletjes en besloten tij
dens de late donderdagavond
uitzending van het Veronica-
programma te vertrekken. Aan
het begin van deze uitzending
maakte presentator Rolf Wou
ters bekend dat er twee enve
loppen met tienduizend gulden
beschikbaar zouden zijn voor
de bewoners 'die het erg moei
lijk hebben'. „Het is geen aan
moediging, maar een extra
steuntje in de rug voor de men
sen die bang zijn om hun ge
voelens te tonen tegenover de
groep. De kijkers weten het
niet, en de groep misschien ook
niet, maar wij hebben gemerkt
dat het met sommigen niet zo
goed ging", aldus Wouters.
Beide afvallers hadden naar ei
gen zeggen voor zichzelf al be
sloten op te stappen, maar het
geld was een extra motivatie.
Mona was van plan om na de
uitzending de deur uit te lopen,
omdat haar gezin erg veel
moeite had met de keerzijde
van de roem. „Het gaat om de
manier waarop er dingen van
mij in de publiciteit werden ge
bracht." Zo moest ze via brie
ven vernemen dat haar kinde
ren op school werden gepest
vanwege bepaalde uiüatingen
van hun moeder tijdens de uit
zending.
Bianca was van plan geweest
zichzelf komende maandag
door de groep te laten nomine
ren. „Dan was ik er donderdag
uit geweest. Het idee spookte al
een tijdje door mijn hoofd. Ik
had sowieso erg veel moeite
met de nominaties. Dat druist
volkomen tegen mijn gevoel in.
Daarbij wilde ik wel weer wat
anders. Er was toch sprake van
een bepaalde saaiheid." Al eer
der stapte bewoonster Tara vrij
willig op.
Volgens Wouters moet er ko
mende maandag, ondanks het
vertrek van de twee vrouwen,
weer worden genomineerd.
Donderdag zal dan blijken wel
ke bewoner door de kijkers
wordt weggestemd. De komen
de dagen zal beslist worden of
nieuwe bewoners de plaats van
Mona en Bianca zullen gaan in-
De eenzame fietser
Vorige week vrijdag fietste ik op mijn soepele, veder
lichte Gazelle Provence in de stromende regen over de
Oostvlietweg. Dat is een breed fietspad tussen Leiden
en Leidschendam langs de Wiet. Het landschap is
daar oer-Hollands. Kom je uit Leiden dan ligt rechts
van je een breed water. Aan de overkant is het
voorbij Voorschoten nog helemaal groen. Aan je
linkerhand wisselen knotwilgen, huisjes, slootjes,
bruggetjes elkaar steeds af. Tussen de wilgen en
huisjes door heb je zicht op het fraaie landschap
daarachter - grote waterpartijen, weilanden,
wilgen.
Draag je Bikky Boots over je schoenen, een
goecle regenbroek en een waterdicht regen
jack, dan deert de neerslagje niet. Ik fietste
dan ook welgemoed door dat paradijselijke
landschap. Zolang ik daar reed - het zal van
Leiden naar Leidschendam zo'n zestien kilome
terzijn - heb ik geen sterveling gezien. Niemand
kwam mij achterop fietsen. Geen brommer of
scooter haalde mij in. Ook uit de tegenovergestel
de richting is niemand mij gepasseerd, ik had de
Oostvlietweg helemaal voor mijzelf alleen. Pas
toen ik de eigenaardige scheefgezakte houtzaag-
MAARTEN 'T HART
molen zag opdoemen die aan de noordkant van
Leidschendam staat, passeerde ik twee vissers die on
der reusachtige regenschermen naar de kringen in
het water zaten te turen.
Weet u wat nu zo eigenaardig was? Al die tijd dat ik
daar moederziel alleen over dat prachtige fietspad
reed dat ik met niemand hoefde te delen, kon ik tus
sen de huisjes en wilgen door steeds een glimp op
vangen van de A4. En zo verbluffend leeg als mijn
fietspad was. zo verbijsterend vol was de A4. In beide
richtingen kropen de auto's stapvoets achter elkaar
aan over het asfalt. Het was net alsof een reusachtige
begra fenisstoet op weg was naar het noorden, en of
zo'n zelfde stoet ook op weg was naar het zuiden. De
meeste auto's hadden, omdat het aardig donker be
gon te worden, hun koplampen al aan. Zo mooi als
dat was: al die glinsterende lichtjes die nauwelijks
bewogen.
Hoe eigenaardig dacht ik, terwijl ik daar reed. dat al
die automobilisten stapvoets filerijden en steeds
maar stilstaan, prefereren boven de verrukkelijke
vrijheid van de fietser. Ga je er tegenwoordig met de
fiets op uit dan hoefje, behalve op zonnige zomerda
gen, de fietspaden nauwelijks nog met iemand te de
len. Fiets ik van Leiden naar Den Haag over het fiets
pad langs deA4 dan jaagt naast mij een onafgebro
ken stroom auto's voort, welke stroom op ieder mo
ment opeens in een file kan ontaarden, terwijl ik op
mijn fietspad misschien twee. drie wielrijders uit de
tegenovergestelde richting passeer en hoogstens door
één of twee scootertjes word ingehaald. De verkeers
wegen in de randstand zijn tjokvol, maar de fietspa
den liggen er totaal verlaten bij.
In de krant van zaterdag las ik dat zich op vrijdag in
de avondspits, als gevolg van regen en ongelukken, fi
les hadden voorgedaan met een gezamenlijke lengte
van 250 kilometer. Je vraagt je afwanneer het grote
uur u zal aanbreken waarop al die afzonderlijke files
opeens samen zullen klonteren tot één reusachtige fi
le. Plotseling stokt al het verkeer russen Delfzijl en
Sluis. Waarschijnlijk hoeven een paar gangsters op
strategische plaatsen op de autowegen maar een stuk
of vijf vrachtauto's te laten scharen en zo'n superfile
is al een feit.
Automobilisten, zal ik jullie eens een tip geven? Bin
nenkort staat alles muuri'ast, kun je alleen nog te
voet naar huis. tenzij er een vouwfietsje in je bagage-
ruimte ligt.
nog
dagen
Nog 64 dagen en het niei
we millennium breekt aa
Reden voor deze krant oi
in een dagelijkse serie te
rug te kijken op belangrij jj!
gebeurtenissen die plaat
grepen op corresponde
rende data in de afgelopf
1000 jaar. Deze week: 25
okt 1400: Geoffrey Cham
overleden: 26 okt 1974: b
gin gijzelingsdrama Sche
veningse gevangenis: 27
okt 1886: inhuldiging Vrj
heidsbeeld; 28 okt 1919:
begin drooglegging VS; 2ook n
okt 1837: gebooi
Abraham Kuyper; 30 okt
1938: Paniek in VS door
hoorspel.
29 OKTOBER 1837
'Abraham de Geweldige' was[!jf:
zijn ene bijnaam, 'Klokkenisi gj^
der kleine luyden' zijn andei J»
Abraham Kuyper - die werd L.
boren op 29 oktober 1837 in n
Maassluis - was één v
mannen zonder «je NederlaT^
er anders zou hebben uitge
zien, een van die 'erflaters v
onze beschaving'. Een eeuw 1
klinkt nog steeds bijna oi )EN
weef
Wi
vindt
dem
les er
ietsh
toch
blad
verde
Kaï
ling v
verba
liand
n sta
lid Va
bericl
,aant
Niji
Uil
gelooflijk wat die schijnbare
leskunner tot stand heeft w<
te brengen: een eigen krant
Standaard, 1872) een eigen
litieke partij (de - in het CD^j
opgegane - Anti-Revolution;
Partij. 1878), een eigen univtfT?~(
siteit (de VU in Amsterdam, ;j.en,
1880) en een eigen kerkgeno^ v
schap (Gereformeerde Kerke
in Nederland, 1892). Predil
van opleiding, bracht Kuype
het tot hoogleraar, hoofdred
teur, schrijver, kamerlid en
eindelijk zelfs tot minister-)
sident (van 1901 tot 1905).
Abraham Kuyper richtte ee
bolwerk op, van waaruit een
groot deel van het orthodox
deel van het protestantse Ni
derland zich jarenlang heeft
kunnen laten gelden. Dankz
zijn markante, maar niet alti
even kieskeurige inzet hebb
gereformeerde 'mannenbro
ders' zich uit hun negentien
eeuwse achterstelling
verheffen en een machtsblo
gevormd. Abraham de Gew;
ge was de klokkenist die de
reformeerde 'kleine luyden'
wakker schudde,
jan schinkelshoek
chaa
eizigi
deint
oodjt
'>ge
abim
ekem
pidjl
ach z<
fan ge
f/erd 1
COA)
indijk
uête
en. E
Car
:hikk
erwij
MENSELIJK
"rv
patii
het 1
De politie in de Duitse 6ee\s\
Baden-Württemberg is op jac
naar de kangoeroe GLORIA, r—
donderdag de benen r
dierenverblijf van een circus
zijn tenten had op|
Sindelfingen. De autoriteiter z
zijn vooral bang dat het dier t
rechtkomt op de autosnelwej
Stuttgart-Singen. Gloria is inE
omgeving van deze weg door
aantal automobilisten gezien^"
verkeerspolitie heeft bij de j
speurtocht naar Gloria tal vai
patrouillewagens en een heli j
ter ingezet, maar er is nog ge
spoor van het dier gevonden.
Dierenliefhebbers hoeven zie
volgens de politie geen zorge
maken dat de Duitse nachtei
koud zijn voor Gloria. In Au f
lië kan het tenslotte 's nacht
ook erg fris zijn."
Tien jaar lang heeft de beker
Britse 'wijnschrijver' ROBER
JOSEPH in zijn Good wine gi
een verzonnen wijnsoort
om een val te zetten voor me
die misbruik wilden maken
zijn research. Zelfs wijnkenn
hebben er nooit iets van ge
merkt, vertelde hij gisteren
presentatie van de Good wil
guide 2000. „Het begon all;
maal toen ik het advies kree)
een nep-item in te zetten om
eventueel plagiaat te kunnei
herkennen. Gegeven de vern
ding in de gids van echte wij
en druiven met namen als 'C
bread', 'Breaky Bottom' en
tardo' was het wel moeilijk e
achter te komen hoe bizar h<
verzinsel moest zijn. Ik prob
de het uit door de 'eucalypti
wijnen' van de denkbeeldige
'Koahla Leep'-wijnmakerij t<
troduceren tussen echte veri
dingen als de Stag's Leap er
Grog's Leap uit Californië".!
de bekendste wijnkenners ni
ten volgens de wijnschrijver
niets. „Ook niet toen ik kwal
met 'Mari en Tio Juana's de
ach ('peuk') wijngoed in Riz
Valley, waarvan de wijnen 'r<
rig, grasachtig en mellow' sf
ken."
oude
