Te veel stress? Ga even hangen tegen de stoel Gezondheid Bejegening 'Kinderen met dyslexie komen tekort' Afleren van slechte gewoonten MAANDAG 25 OKTOBER 1999 REDACTIE: MARGOT KLOMPMAKER EN SASKIA STOELINGA 023-5150265 'Worden de tabletten geslikt'? Nadat ik met mijn buik tegen een martelwerktuigachtig apparaat was gaan staan en zonder enige uitleg vooraf opeens in horizontale positie was gedraaid, stelde de man deze vraag. Hij vroeg niet of het mij gelukt was de grote droge capsules, die hij had voorgeschreven te slikken, maar 'worden de tabletten ge slikt'? Kortaf. Alsof hij de vraag in het algemeen stelde en geen antivoord verwachtte. Toen ik, een beetje uit het veld geslagen, nadacht en aarzel de met mijn antwoord, werd de vraag herhaald. Worden de tableffen geslikt? Door de spleet in het kussen kon ik al leen de neuzen van zijn zwarte gaatjesschoenen zien en op mijn rug voelde ik zijn koude handen. Ander contact was er niet. Worden de tabletten geslikt, gonsde het door mijn hoofd. Ja, de tableffen werden geslikt, wilde ik nog zeggen, maar ik slikte deze woorden in. In het blad Deviant, tijdschrift voor psychiatrie en maat schappij las ik een stuk over bejegening in de artsopleiding. De strekking van het verhaal was dat men in het Acade misch Medisch Centrum in Amsterdam heeft ontdekt dat de communicatie met de patiënt en de houding van de arts-in-opleiding verbeterd kunnen worden. Daarom heeft men besloten aan deze aspecten in het nieuwe curriculum meer aandacht te besteden. Jan Swinkels - bekend van ra dio en televisie, hij presenteerde samen met Koos Postema een programma over de psychiatrie - zegt in een interview: „De bejegening is voor de geneeskunde altijd al de meest wezenlijke factor geweest, want als je als persoon een rot zak bent, is het niet mogelijk om patiënten goed te behan delen." En verder: „Als iemand een klootzakkerige mentali teit heeft, hoeven wij hem niet als dokter. 'Er zijn geen klootzakken in hetAMC', denkt Swinkels (ver mijd vulgaire woorden adviseert de spellingcontrole). Dat is fijn voor patiënten in Amsterdam, want in de rest van Nederland zijn ze er nog wel. In de dagelijkse prakrijk blijkt het aan fatsoen en respect, zorgvuldige communicatie, voldoende - niet te veel en niet te weinig - informatie en een goede bejegening nogal eens te ontbreken. Men mag tegenwoordig van een dokter ver wachten dat hij op een begrijpelijke manier uitlegt wat er aan de hand is en wat hij voorstelt te gaan doen, als de pa tiënt het er mee eens is. De manier waarop een arts met zijn patiënten dientom te gaan, is enige rijd geleden bij wet vastgelegd, in de Wet ge neeskundige behandelovereenkomst (WGBO). Mijn krake- neur had van deze inzichten geen kennis genomen. Hij was er kennelijk niet van doordrongen dat een van de belang rijkste elementen van de behandeling de therapeutische re latie is, waarin het gesprek centraal staat. Hij legde niets uit, vroeg niet wat ik ervan vond, maar knauwde mij na het onderzoek een aantal oefeningen toe, die ik moest doen, als ik niet wilde dat het mis zou gaan. Er dreigde een nieuwe hernia, zei hij. Dan wil je wel. De hele praktijk ademde de sfeer van 'worden de tabletten geslikt'. Alles was kil, onvriendelijk en op snel en veel geld verdienen ingericht. Van oprijlaan tot receptioniste, van wachtkamer tot de krakeneur zelf. alles was even onvrien delijk. De oprijlaan van beton, de receptioniste'bits, de banken hard, de tijdschriften oud en de krakeneur van al les een beetje. Ik was niet in staat de man van repliek te dienen en de gang van zaken aan de orde te stellen. Ik voel me als patiënt altijd snel ellendig, onhandig en onmondig, net als iedereen. Bovendien worden zieke dokters vaak slecht behandeld, dat is bekend en dat ri sico wilde ik niet lopen. Een kritische houding zou het slagen van de behande ling zeker in de weg staan, was ik bang, en er moest wel iets gebeuren. De behan deling heeft geholpen, dus wat zeur ik ei genlijk. 'Ieder nadeel heb zijn voordeel', zou Cruijff erover zeggen. WOUTER VAN EWIJK, psychiater Dag van het Oor eel jongeren lopen gehoorbeschadiging op door het te hard draaien 32 m muziek in een walkman. fotoarchief p zaterdag 30 oktober wordt jor de eerste keer de Dag van /p et Oor georganiseerd. Het the- iais het voorkomen van scha lt meer dan 1 miljoen mensen ie slecht horen en dat aantal eemt nog steeds toe. Slecht- orendheid behoort daarmee een van de grootste gezond- eidsproblemen. Veel schade aan het gehoor ontstaat door te harde muziek in disco's en walkmans. Op 30 öktober houden honde ren bedrijven en centra die zich richten op mensen die slecht horen open huis. Men kan er terecht voor een gratis gehoor- test en informatie over gehoor- bescherming. Voor meer infor matie: de Nationale Hoorstich- ting: 071 -523 4245. Bedrijven zien rendement stijgen na massage op de werkvloer In de Verenigde Staten behoort het al tot het straatbeeld: de stoelmassage. In parken, kapsa lons, bij banken en andere in stellingen kan iedereen binnen twintig minuten zijn stress la ten wegmasseren. Nu heeft ook Nederland deze techniek ont dekt. Bedrijven huren stoelmas- seurs in om hun medewerkers fit en helder te houden. Je hangt als het ware tégen de stoel. Voorovergebogen, de be nen, borst en armen steunend op kussens. Het hoofd ligt in een kussen met daarin een uit sparing voor het gezicht. De kleren blijven gewoon aan. 'Denk even niet aan wat je straks nog moet doen', zegt Al- ka Derks, terwijl ze op bepaalde punten van de rug duwt en drukt met haar handpalmen en duimen. 'Maak je hoofd leeg en denk niet na over wat je straks allemaal nog moet vragen'. Dat blijkt om de drommel niet simpel voor iemand die ooit heeft gemeend het stellen van vragen te verheffen tot zijn broodwinning en alles wil we ten over stoelmassage. Eén klein vraagje dan, probeer je nog. Maar Alka wijst erop dat je je moet overgeven. Bewust wor den van je eigen lichaam. Bo vendien wil zij zich concentre ren. 'On-chair-massage' is de offici ële naam van deze massageme thode die in de Verenigde Sta ten al jaren behoort tot het da gelijkse straatbeeld. In parken, op pleinen, bij kapsalons, ban ken, bedrijven: bijna overal kun je in twintig minuutjes de stress van je af laten masseren. Ge woon even tussen de dnikke werkzaamheden door. Maar nu hebben ook Nederlandse be drijven als KPN en het ministe rie van VROM, de stoel voor hun medewerkers ontdekt. En op Schiphol kun je in vijftien minuten een jetlag laten ver dwijnen als sneeuw voor de zon. Weer zo'n via de Grote Plas overgewaaide hype, zal menig nuchtere Nederlander wellicht in eerste instantie denken. Dit lijkt onterecht. Zo had de Amerikaanse computergigant Apple jaren geleden te maken met veel ziekteverzuim. De grootste oorzaak bleek stress te zijn. Nadat het concern mas seurs inhuurde om op de werk vloer korte stoelmassages te ge ven, daalde het ziekteverzuim met 25 procent. Als onderdeel van een onderzoek naar stress door het werk betrok de univer siteit van Miami de massage- stoel bij de mogelijke oplossin gen voor dit probleem. Hieruit kwam naar voren dat deelne mers zich minder vermoeid en gespannen voelden en de kwa liteit van de werkzaamheden verbeterde. Bovendien was on der de deelnemers de hersenac- tiviteit toegenomen, waardoor bij het oplossen van bijvoor beeld wiskundige problemen het aantal fouten tot de helft werd gereduceerd. Winst dus voor de werkgever, maar ook voor de werknemer. Alka masseert de handpalm, muis en vingers. 'De handen worden zo vaak vergeten en ze doen zo veel', zegt ze, bijna met medelijden in haar stem. 'Laat je armen hangen en doe alsof er duizend kilo lood aan hangt', adviseert Alka. De massage lijkt op wat aangenaam voelend ge duw en gedruk. Toch is niets aan het toeval overgelaten. On derrug, rug, schouders, nek, hoofd, armen en handen: alle delen worden met behulp van de eeuwenoude Japanse druk- punttechniek op vastgestelde plekken behandeld. De uitoefe ning van die druk zorgt ervoor dat de spanning van de spieren wordt doorbroken. Hierdoor wordt de bloedsomloop bevor derd. Bovendien worden meri- diaanpunten gemasseerd, waardoor de meridiaankanalen, die zouden zorgen voor ener gie, zich weer openen. De Nederlandse masseurs die de stoeltechniek beoefenen, zijn geen mensen die even een cursusje hebben gedaan. Verre weg de meesten die een officië le licentie via de moederorgani satie TouchPro Europe krijgen, hebben ruime ervaring in pro fessionele massage. Velen zijn bovendien hulpverleners. De Haagse Alka werkte tot voor kort als maatschappelijk werk ster en studeert nu aan het In stituut voor toegepaste Integra le Psychologie. Derks heeft tien jaar massage-ervaring en be heerst diverse massagetechnie ken. Maar voordat ze überhaupt examen voor de stoelmassage mocht doen, moest ze na de opleiding honderd mensen hebben behandeld. 'Iedereen heeft het druk. Er Volgens therapeute Alka is bewezen dat werknemers beter functione ren na een korte ontspanningsmassage. foto gpd theo bohmers wordt tegenwoordig heel veel van mensen gevraagd', zal ze na afloop van de massage-ses sie zeggen. 'De werkdruk komt steeds hoger te liggen. Bedrij ven zijn economisch wel ge zond, maar op het menselijke vlak vaak ziek. De mens is geen machine. En een lichaam liegt niet. Dat is de natuurwet. Stoel massage is een manier om even aan je lichaam te denken. Het is een ijk- en rustpunt in dat drukke bestaan. Je sluit je even volledig af van de dingen die je aandacht vragen. Juist omdat ze je aandacht nodig hebben. Deze massage maakt je in korte tijd weer helder, fitter'. Het is volgens Alka niet voor niets dat in Amerika topmana gers, voordat ze grote beslissin gen moeten nemen of congres sen moeten toespreken, even een kwartiertje op de massage- stoel gaan. Ook voor eenmalige klussen komen de masseurs naar het bedrijf toe. Zo langzamerhand begint Ne derland de stoel ook te ontdek ken. Alka: 'Bij sommige bedrij ven gebeurt dit via doorverwij zing van de arbo-arts. Vaak zijn deze mensen dan over hun top heen. Ze hebben al last van stress of RSI-achtige klachten, zijn chronisch vermoeid en functioneren niet optimaal. Het zou daarom beter zijn de me dewerkers preventief te behan delen. Zie het als een soort se cundaire arbeidsvoorwaarde'. Alka en haar collegae behande len ook particulieren. Voor 35 gulden krijgt men een basisses sie van twintig minuten. Langer (eventueel in combinatie met persoonlijke begeleiding) is ook mogelijk. Ze stelt duidelijk dat het geen therapie is, maar een middel dat inspeelt op de be hoefte aan rust en ruimte. Of de stoelmassage ook werke lijk heeft geholpen? Afgezien van de door Alka genoemde rust tijdens de massage, be speurt het thuisfront aan het begin van de avond - tegen alle tradities in - een opvallend ac tief en helder persoon binnen de familie. 'Moet dat nou, pap', verzucht dochterlief. 'Doe 's even normaal'. (Meer informatie over de stoel massage bij Alka Derks, tele foon (070) 306.2189, e mail: al ka, derks@planet.nl. Of Zen-fi- re, telefoon (070) 346.0388, e- mail: zenfire-nl@hotmail.com.) Een van de problemen waar ouders met dyslectische kinderen mee kampen is de wet Weer Samen Naar Schopl (WSNS). Die is erop gericht probleemleerlingen zo lang mogelijk op de gewone basisschool te hou den. Veronique Prins: „Dat gaat ten koste van kinderen met dyslexie." foto archief Actiegroep wil erkenning leesstoornis voor juiste behandeling JOKE WALTMANS Dyslexie (een leesstoornis) is een erfelijke hersenaandoening die als een echte handicap moet worden beschouwd. Kin deren met deze handicap ko men in het basisonderwijs vaak in de knel omdat er niet vol doende geld is voor de juiste begeleiding. Op oudere leeftijd stuiten jongeren op problemen met de verplichte vreemde ta len in het voortgezet onderwijs. Als ze, ondanks de dyslexie, toch een opleiding achter de rug hebben, dan wordt de han dicap bij een sollicitatie vaak verzwegen. Véronique Prins- Bourlet uit Rotterdam, moeder van twee dyslectische kindere- n,is de strijd voor erkenning van dyslexie als handicap aan gegaan. „Dat lukt alleen maar door te vechten en hard te gil len", weet ze. Twee jaar geleden kreeg Prins de voor haar verlossende me dedeling dat haar, nu 11-jarige zoon Stefan ernstig dyslectisch is. Geen uitslag om een gat in de lucht te springen, maar het was voor Prins wel de erken ning van een probleem waar ze al jaren mee worstelde. Ze wist dat haar oudste als kind heel onhandig was, vaak viel en mo torisch heel impulsief reageer de. „En zijn slechte spreken en lezen, kwam dat doordat hij tweetalig werd opgevoed? Of praatte ik te snel?", vertelt de van oorsprong Franse Véroni que Prins-Bourlet over haar twijfels. De uitslag 'ernstig dyslectisch' was voor de Rotterdamse reden op zoek te gaan naar een school waar haar zoon de begeleiding zou krijgen die hij zo hard no dig heeft. Die was er niet op zijn Montessori basisschool in Schiebroek waar hij op zat. Ook de zes andere gewone basis scholen die Prins vervolgens bezocht, hadden geen plek voor Stefan. De speciale school De Kring in Alexanderpolder had die wel en daar gaat Stefan in middels naar toe. Zijn jongere broertje Jeroen (9), eveneens ernstig dyslectisch, zit nog wel op de Montessori school. Hij is te goed voor het speciaal onderwijs. Daardoor mist hij de speciale begeleiding die hij nodig heeft. „Jeroen heeft een heel lieve juf, die doet wat ze kan, maar het is onvol doende voor zijn probleem," schetst Prins de situatie. Van daar dat Jeroen iedere week buiten schooltijd wordt bege leid door een orthopedagoge. De strijd om haar kinderen, na jaren tobben, op de juiste plek te krijgen, bracht Prins ertoe andere ouders van dyslectische kinderen op te roepen samen de strijd aan te gaan. Zij deed dat in een blad van Balans, een vereniging voor ouders van kin deren met leer- en gedragspro blemen. Dat heeft ze geweten: sindsdien rinkelt de telefoon haast onophoudelijk. De verhalen die op haar afko men, liegen er niet om. Het ene verhaal is nog triester dan het andere. Zoals van het hoogbe gaafde meisje dat op de dans- academie zit, maar vanwege haar dyslexie van school wordt gestuurd. Het meisje heeft ge poogd zelfmoord te plegen en zit nu in een psychiatrische in richting. Met een groot aantal ouders dat heeft gereageerd, heeft Prins het Landelijk Actie Comité (LAC) opgericht voor een Actie voor Dyslexie. De plannen zijn talrijk: bezwaar aantekenen bij het Europese Hof, procederen tegen de overheid, klachten in dienen tegen de ministeries van volksgezondheid, welzijn en onderwijs en de politiek. Ook zorgverzekeraars die speciale behandeling van kinderen met dyslexie weigeren te vergoeden, krijgen te maken met het LAC. Prins: „Dyslexie is een handi cap, die belemmerend en frus trerend werkt voor degene die eraan lijdt. Bovendien zijn er lange wachtlijsten voor kinde ren die getest moeten worden. Als je daar niet op wilt wachten, kun je zelf op zoek gaan, maar dat kost je wel een hoop geld en energie." Vandaar dat de actie zich aller eerst richt op het ministerie van volksgezondheid die weigert dyslexie als een erfelijke her senaandoening en een echte handicap te beschouwen. „Het ministerie heeft het deels er kend, maar wacht op verder onderzoek. Dat duurt nog zeker tien jaar." Een ander probleem waar de ouders mee kampen is de wet Weer Samen Naar School (WSNS). Die is erop gericht probleemleerlingen zo lang mogelijk op de gewone basis school te houden. Prins: „Dat gaat ten koste van kinderen met dyslexie. Voor kinderen met het Down-syndroom en allochtone kinderen krijgen scholen speci ale vergoedingen, maar voor dyslectici niet." Ook de zoge noemde kwaliteitskaart in het basisonderwijs werkt nadelig, stelt het actiecomité. „Scholen die goed willen scoren, willen onze kinderen niet omdat ze being zijn voor een lager sla gingspercentage. Alle mensen die Prins bellen, krijgen per omgaande een lijst toegestuurd met het verzoek zoveel mogelijk handtekenin gen te verzamelen voor de er kenning van dyslexie. Op een goed moment zullen die aan minister Hermans van onder wijs en zijn collega Borst van volksgezondheid worden over handigd. In haar eigen dossier heeft Prins inmiddels talloze, soms schrijnende brieven van ouders die vertellen over hun dyslecti sche kind (eren). Omdat dys lexie erfelijk is, treft het vaak een heel gezin. Ook de man van Prins is dyslectisch. „Er zijn moeders die hun kinderen dag in dag uit moeten helpen met hun huiswerk, die hebben geen tijd voor een carrière." (Het telefoonnummer van me vrouw Prins is 010 - 418.75.71) PETER DE JAEGER' Onderzoekers hebben ontdekt waarom het zo moeilijk is te stoppen met roken of om af te slanken. De aangeleerde ge woonte is in een onderdeel van de hersenen verankerd. Die we tenschap maakt het wellicht mogelijk om een medicijn te ontwikkelen dat niet alleen ver slaafden kan helpen, maar ook mensen met bepaalde afwijkin gen. „De mens is een gewoonte dier", stelt Ann Graybiel, hoog leraar neurologie aan het Mas sachusetts Institute for Techno logy in Cambridge, Massachu setts. Auto rijden of typen gaat op den duur vanzelf, zonder er bij na te denken. Volgens Gray biel maakt deze automatische piloot de hersenen vrij voor meer creatieve doelen. Een na deel is dat eenmaal aangeleerd gedrag moeilijk is af te leren. De professor ziet dat als een donkere kant van de vaardig heid van onze hersenen om be paalde taken over te laten aan de basale zenuwknopen, drie grote kernen van zenuwen er gens diep verborgen in de voor ste hersendelen. Zij heeft echter aanwijzingen dat er manieren zijn die het slecht functioneren van dit hersendeel kunnen bre ken. Op die manier zouden mensen van hun verslaving ver lost kunnen worden. Ook men sen met motorische stoornis sen, zoals de aandoening Gilles de la Tourette, of dwangneuro- sen zijn gebaat bij deze vondst. De basale zenuwknopen of ganglia zijn actief in het gebied tussen dat van de cortex - dat te maken heeft met praten, den ken en leren - en de hersen stam, die onbewuste zaken controleert als ademen en oog knipperen. Lange tijd was de functie van de basale ganglia een mysterie. Al leen was bekend dat ze te ma ken hebben met de beheersing van lichamelijke beweging. Zo hebben patiënten met de ziekte van Parkinson een kwetsuur in dat specifieke hersendeel. Som mige psychische stoornissen hebben een fysische oorsprong. Zo lijken Parkinsonpatiënten niet in staat bepaalde simpele bewegingen uit zichzelf uit te voeren, zoals het opstaan uit een stoel. Maar als de actie een maal is begonnen dan hebben ze geen moeite die uit te voe- Volgens professor Graybiel hebben de basale zenuwkno pen te maken met veel meer dan controle over de motoriek. Ze ontdekte dat de meeste prik kels in dat hersendeel afkom stig zijn van cognitieve delen van de hersenen zoals de fron tale lobben. Deze delen hebben alles te maken met leerproces sen. Opvallend is wel dat de ba sale ganglia de enige onderde len van de hersenen zijn die te gelijkertijd lichamelijke en geestelijke acties in gang zetten. „De manier waarop we bewe gen en de manier waarop we denken is dus sterk met elkaar verbonden", meent Graybiel. Graybiel heeft verder gevonden dat de basale ganglia sterk rea geren op beloning. Als een dier wordt beloond voor het aanle ren van nieuw gedrag treden er veranderingen op in de neuro nen van zijn basale zenuwkno pen. Op hersenscans van ratten is dat goed te zien. In de tijd dat de gewoonte ontstaat, is er ver andering te zien in elektrische hersenactiviteit - die wordt steeds groter. Verder is er een sterke reactie in de hersenen gemeten op dop amine, een krachtige drug. De receptoren in de basale ganglia werken als een magneet op de ze stof. En eenmaal blootge steld aan deze stof herkennen de hersenen deze neurotrans mitter voor altijd. Het leren van een aanwensel verloopt anders dan andere leerprocessen. Meestal zijn we ons er niet van bewust, het ver eist herhalingen die worden be loond en duurt daarom lang. „Het proces lijkt onomkeer baar, in elk geval hebben we nog geen toegang tot een ma nier om het proces om te draai en", zegt Graybiel. „Maar door de exacte veranderingen in de hersenen te volgen gedurende de gewoontevorming, kunnen we toch veel afleiden. Bijvoor beeld hoe Fietsen verschilt van alcoholverslaving. Als je dat weet kun je gerichte medicijnen ontwikkelen om een verslaving aan te pakken." Oplossing van zaterdag: HORIZONTAAL: 1Blasfemie; 8. har; 9. oor; 10. klamp; 13. ar; 14. asa; 15. cd; 17. smelt; 19. Raab; 20. arme; 21. Kaf ka; 23. si; 24. dik; 25. va; 26. Natal; 28. uni; 30. eta; 33. ruststoel. VERTICAAL: 1. Bh; 2. la; 3. ark; 4. frase; 5. mop; 6. lo; 7. er; 11. lambada; 12. Malakka; 13. Arras; 16. doema; 17. sak; 18. tra; 22. fitis; 26. nis; 27. Leo; 28. Ur; 29. nu; 31. te; 32 al.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 25