Varken als redder in de nood 'Ik wil graag meedoen, maar klap steeds dicht' Gezondheid Simulatie Trombc MAANDAG 11 OKTOBER 1999 1AG12 REDACTIE MARGOT KLOMPMAKER EN SASKIA STOELINGA1 In 'Het pistool van Maigret' (1961) wordt de hoofdver dachte van de moord op een kamerlid in een psychiatri sche universiteitskliniek op genomen op verdenking van simulatie. Men gaat er van uit dat de verdachte tot de conclusie is gekomen dat te doen alsof hij gek is de beste manier is om te voor komen dat hij zal worden vervolgd en gestraft. De professor in de psychia trie legt Maigret uit dat er een kans van zestig procent is dat de verdachte inder daad simuleert, maar dat 'door de minste onhandig heid van zijn kant weken voorbij zouden kunnen gaan voor men een weten schappelijk bewijs zou heb ben'. De professor en de huisarts zijn het bij het be gin van de opname van de verdachte - ter observatie - over de diagnose niet eens. Dat hoeft ook niet, want als men het er wel over eens was. zou de opname niet nodig geweest zijn. Maar het doet Maigret later in het boek verzuchten dat 'de psy chiaters het zoals gewoon lijk niet eens zijn'; en verder dat 'ze het nooit eens zijn'. Het ontbreekt er nog maar net aan dat hij beweert dat zij niets weten. Er is niet veel veranderd in de afgelopen veertig jaren. Het venvijt dat psychiaters het - onderling - vaak niet eens zijn, hoor je van huis artsen nog steeds. De vraag is overigens of dat slecht is en of het in de rest van de geneeskunde anders gesteld is, als je mag afgaan op de populariteit van de second opinion', een oordeel van een andere specialist. Een patiënt of huisarts die om een second opinion vraagt, twijfelt in het algemeen aan de gestelde diagnose en aan de voorgestelde behande ling aan de uitspraak over de mate van arbeidsonge schiktheid of de hoogte van de uitkering en hoopt op een afivijkende mening bij een andere specialist. Hij maakt er gebruik van dat artsen van mening kunnen verschillen. Het stellen van de diagnose simulatie is niet eenvoudig en vraagt om grote oplet tendheid en takt. De simu lant neemt zijn symptomen in de hand en zal proberen de psychiater om de tuin te leiden, maar het is moeilijk om consequent gek te doen. Er ontstaat verwarring over een diagnose, als verschil lende specialisten verschil lende symptomen voorge schoteld krijgen. De diagno se simulatie zal daarom al tijd aanleiding geven tot discussie. Er zijn andere psychiatri sche beelden waarbij de symptomen soms weinig consistent en constant zijn, opeens kunnen veranderen en leiden tot heftige me ningsverschillen: de dissoci- atieve stoom is - vroeger be kend onder de naam meer voudige persoonlijkheid zo als beschreven in het boek 'Sybil' - en ook de begin nende dementie. Net als bij simulanten kan het soms lijken, dat mensen die aan deze aandoeningen lijden willens en wetens de ver keerde antwoorden geven. Maar bij zorgvuldige obser vatie zal blijken dat zij niet de regie over hun sympto men - proberen te - heb ben. Komt de simulant goed weg met zijn gedraai? Nee, hij struikelt in het algemeen over zijn eigen symptomen, als hij vergeet wat hij de vo rige keer heeft gezegd en ge daan en zijn ziektever schijnselen zo aandikt dat zij ongeloofwaardig en bi zar worden. 'Al is de leugen nog zo snel, de waarheid en de verschillende psychiaters achterhalen hem wel'. WOUTER VAN EWUK, psychiater GERARD AKKERMAN De geldverslindende voorlich tingscampagnes ten spijt is het aantal beschikbare donororga nen het afgelopen jaar alleen maar afgenomen. Xenotrans- planatie, waarbij de organen van een varken in een mens worden geïmplanteerd, zou wel eens de oplossing voor het or gaantekort kunnen zijn, als de belangrijkste problemen zijn overwonnen. Transplantaties zijn dan gewoon te plannen, stelt hoogleraar celbiologie Frank Grosveld van de Erasmus Universiteit in Rotterdam. „Je kunt de patiënt vragen om op dinsdagmiddag drie uur te ko men. Op de tafel naast hem ligt het varken al klaar. De arts kan dan zo hart of nieren eruit ha len en overplaatsen naar de pa tiënt." Op dit moment moet bij het overlijden van een donor een gigantisch apparaat in werking worden gezet om in heel Euro pa patiënten te zoeken die een donororgaan nodig hebben. De dode patiënt wordt geopereerd. Alles wat bruikbaar is wordt er uitgehaald en vervolgens heel Europa doorgevlogen naar de wachtende patiënten. Het is een uiterst kostbaar en kwets baar systeem waarbij onderweg veel mis kan gaan. Door var kens te gebruiken zijn die pro blemen in een keer opgelost. Bovendien zijn varkens niet schaars. Het vergt nog jaren onderzoek en dierproeven voordat xeno- transplantatie werkelijk toepas baar zal zijn bij mensen. „Het grote probleem is de snelle af stoting van het orgaan", aldus Grosveld. Het menselijk li chaam accepteert een orgaan van een dier niet en stoot het binnen enkele uren af. De op lossing van dit probleem zoe ken wetenschappers in het ge netisch manipuleren van var kens. „Je kunt varkens wat 'menselijker' maken door in het varkensweefsel menselijke ei witten in te bouwen. Het li chaam herkent het orgaan dan niet direct als vreemd, waar door de eerste snelle afstoting achterwege blijft." Grosveld denkt dat het zelfs mogelijk moet zijn op deze manier bij xenotransplantatie het pro bleem van afstoting in z'n ge- Professor Frank Grosveld: „Het grote probleem bij de transplantatie van varkensorganen op mensen is de snelle afstoting door het lichaam." foto gpd henrietje guest heel uit te bannen. Bij transplantatie van menselij ke organen doen zich ook pro blemen voor met afstoting waardoor de patiënt z'n leven lang medicijnen moet slikken. Als dat bij het gebruik van var kensharten niet meer nodig zou zijn, betekent dat een aanmer kelijke verbetering van de kwa liteit van het leven. Het tweede grote probleem is de angst voor nog onbekende ziekteverwekkers. Het gaat daarbij niet om gewone virus sen en schimmels. Daar is wel wat aan te doen, meent Gros veld. De angst voor zogenoem de retrovirussen, die van dieren zouden kunnen overgaan op mensen, is veel groter. „Dat komt heel weinig voor. Het be kendste schrikvoorbeeld is dat van het aidsvirus, dat afkomstig is van apen." In Maleisië kwa men honderden boeren om het leven door een onbekend virus dat van vleermuizen was over gegaan op varkens en vervol gens op mensen. Onderzoekers vrezen dat de ri sico's op dergelijke, vernieti gende uitbraken van nog onbe kende virussen sterk toenemen als organen van dieren in men sen worden geïmplanteerd. Een transplantatiepatiënt is boven dien extra kwetsbaar. Om afsto ting tot een minimum te beper ken wordt het immuunsysteem uitgeschakeld. De patiënt heeft daardoor geen weerstand en is heel gevoelig voor virussen en infecties. Aan de andere kant denkt Gros veld dat het wel wat meevalt. „We leven al eeuwenlang met varkens samen. Dat heeft nog nooit tot grote problemen ge leid." De resultaten van een on langs in Amerika gepresenteerd onderzoek onder 160 mensen die zijn behandeld met var kensweefsel, lijken dat te beves tigen. Terwijl er bij een enkeling na 8,5 jaar nog sporen van var kenscellen werden gevonden, was er bij niemand een bewijs voor door het weefsel veroor zaakte infecties. Pas als de problemen rond af stoting en retrovirussen zijn op gelost, komt de toepassing in ziekenhuizen in beeld. Dan moet ook blijken of het var kenshart werkelijk een goed al ternatief is voor een mensen hart. Kan het de volledige func tie overnemen en voldoende bloed rondpompen? En, niet onbelangrijk, hoe lang gaat een varkenshart mee? Varkens leven aanmerkelijk korter dan men sen. Grosveld: „Wat er gebeurt met een varkenshart in een mens is nog een grote verras sing. Niemand weet dat." Nekkramp deels erfelijk Nekkramp is deels erfelijk bepaald. Mensen die een bej wit in het bloed missen, lopen een groter risico volgens zoekers van het Amersfoortse Ziekenhuis Eemland. Hu dingen staan in het medische tijdschrift The Lancet. Di nisten en een immunoloog hebben één familie onderz wie in drie generaties nekkramp is voorgekomen. Een der. moeder en kind raakten alledrie op ongeveer deze tijd besmet. „Dat kon naar ons idee geen toeval zijn" munoloog prof. H. van Dijk. Bij de hele familie werd nomen. Vastgesteld werd dat het eiwit MBL, manno- lectine, ontbrak. Als mensen zonder MBL besmet bacterie meningokok, die nekkramp kan veroorzakei hun afweersysteem niet goed, zegt Van Dijk. Een tekt MBL komt volgens Van Dijk bij ongeveer vijf procent volking voor. Hij pleit er voor om, wanneer bij een pal kramp wordt vastgesteld, de hele familie te onderzoel Plezier maakt gezond Plezier versterkt het menselijk afweersysteem, waardoi beter tegenslagen kan incasseren. Humor werkt als eei buffer, aldus de conclusie van een onderzoek aan de ui teit van Amsterdam. Zestig proefpersonen kregen elk a ih lijk eerst een bloederige videofilm over een mondoper zien. Na een lange pauze volgde een aflevering van de serie Blackadder met Rowan Atkinson, alias Mr. Bean, hoofdrol. Een half uur na elke voorstelling werd het sp van de deelnemers onderzocht. Gekeken werd naar st< hi betrokken zijn bij het afweersysteem, zoals immunogl en klontering van eiwitten die bescherming bieden te; tekiemen. „Het gemeten gehalte aan afweereiwitten is humoristische film beduidend hoger dan na de nare f onderzoeker Jan Snel. „Dat betekent dat het afgezwak systeem na de eerste voorstelling door de humor weer pept." Snel vindt dat er bij het stressonderzoek te weiii >i dacht is voor plezier en geluk. „Er wordt altijd gevraag g onaangename levenservaringen. Maar voor veel negaü s gen bestaat een compensatie die men bewust opzoekt iii uitgaan met vrienden of gewoon een dagje luieren thui ch zijn belangrijke zaken waardoor mensen in balans bliji dat wordt veel te weinig onderkend." rt gedii ;n dooi (enees de rt iet woi niet- Rowan Atkinson (geheel li Verlegen mensen voelen zich sociaal gehandicapt ANNE VELTHAUSZ Blozen als iemand 'hallo' zegt. Onhandig stotteren bij de kassa in de winkel. Dichtklappen tij dens een sollicitatiegesprek. Ie dereen is wel eens verlegen. Maar sommige mensen zijn zo verlegen, dat ze nauwelijks hun huis uit durven. Vlak voor het personeelsfeest belde Jos zijn chef. „Sorry hoor, ik ben ziek. Ik kom niet." „Het is al zo vaak gebeurd', zegt Jos. „Tegen dat soort dingen zie ik vreselijk op. Het zweet breekt me uit als ik er aan denk om zo'n volle kamer met mensen binnen te stappen." De 28-jarige Enschedeër is re gio-coördinator van de landelij ke Vereniging Voor Verlegen Mensen (WM). Hij organiseert uitstapjes en zelfhulpgroepen voor lotgenoten. „Het is hard nodig", zegt hij. „Uit onderzoek van de vereniging blijkt dat veertig procent van de mensen verlegen is. De helft van alle verlegen mensen ervaart dit als een grote last en wil er graag van af." Jos is een 'stille' op zijn werk. „Ik wil zo graag meedoen met de collega's. Spontaan een praatje maken en joviaal doen. Maar ik kan dat niet. Ik klap dicht als iemand wat tegen me zegt. Door mijn verlegenheid hebben mensen een verkeerd beeld van me. Ik heb best veel te melden, maar ze vinden me saai. Sommigen vinden me zelfs arrogant. Ik voel me daar door vaak alleen." Verlegen mensen zijn onzeker, voelen zich angstig in gezel schap van mensen. Situaties die ze onprettig vinden zijn: bin nenkomen in een volle kamer op een verjaardagsfeestje, boodschappen doen in een drukke winkel en in de rij staan voor een kassa, of fotokopieën maken in een 'vreemde' kan toorruimte. Gebrek aan zelfver trouwen is de kern van het pro bleem. Als er op straat een groepje lachende mensen pas seert, dan denken verlegen mensen onmiddellijk: 'Ze la chen mij uit'. 'Doe ik het wel goed?' is een vraag, die zij ge woonlijk beantwoorden met 'vast niet'. Door dat gebrek aan zelfvertrouwen durven ze op school of op het werk niet om uitleg te vragen of hun mening te geven. Verlegenheid komt voort uit de angst niet te deugen. Verlegen mensen zijn er vaak van over tuigd dat ze minderwaardig, le lijk of onbenullig zijn. Ze hou den zo erg in de gaten hoe de ander tegen hen aankijkt, dat ze die ander niet op een open ma nier benaderen. En zo krijgen ze ook niet gauw een hartelijk respons. Vooral in een gezellige omge ving hebben verlegen mensen het moeilijk. Ze staan te schut teren, ze blozen, vermijden oogcontact of gaan gesprekken uit de weg. Een praatje aankno pen met iemand op wie je ver liefd bent, lukt al helemaal niet. „Veel extreem verlegen mensen blijven dan ook alleen", zegt Jos. Soms ontstaat verlegenheid in Verlegen mensen zijn onzeker en voelen zich angstig in gezelschap van mensen. Situaties die ze onprettig vinden zijn: binnenkomen in een volle kamer op een verjaardagsfeestje, boodschappen doen in een drukke winkel en in de rij staan voor een kassa. foto archief de puberteit, soms worden mensen op latere leeftijd men senschuw. Dat kan bijvoor beeld doordat ze nare ervarin gen opdoen, zoals van een scheiding of werkloosheid. Maar vaak blijkt dat verlegen volwassenen ook als kind al erg teruggetrokken en verlegen wa ren. Jos: „Als klein jongetje stond ik op school altijd alleen in een hoekje te kijken naar de andere kinderen. Ik deed nooit mee. Op de middelbare school ging het precies zo. Bij mij zit het een beetje in de familie. Mijn vader is erg verlegen en mijn oma was het ook. Ik speel de vroeger vaak alleen op m'n kamer. Mijn ouders zeiden dan tegen anderen: 'Ach, die ver maakt zich goed.' Ik zou ouders nu adviseren om er voor te zor gen dat een kind zich niet te rugtrekt." Verlegenheid kan inderdaad een karaktertrek zijn, beaamt psycholoog Gerien van de Stam uit Enschede. „Maar vaak is het ook een gevolg van nare erva ringen uit de jeugd. Een kleu tertje dat nooit mee mag doen leert niet hoe je met elkaar om moet gaan. Een kind dat gepest wordt denkt vooral: 'Hoe ver mijd ik anderen.' Of: 'Ik kan het niet.' Zo kunnen kinderen een 'sociale angst' opbouwen. Ou ders van verlegen kinderen moeten steeds weer benadruk ken wat hun kind goed kan." Verlegenheid kan ook te maken hebben met cultuurverschillen. Een populaire jongen uit een dorpje kan, als hij in Amster dam gaat studeren, overwel digd worden door die totaal an dere stadsmentaliteit. Tussen al die mondige jongeren voelt hij zich plotseling onthand en ver legen. Een beetje verlegen zijn is riiet erg. Een beetje terughoudend zijn wordt vaak als een positie ve eigenschap ervaren. Maar het wordt lastig als je uit be scheidenheid niet voor je eigen rechten opkomt. Je hebt van die mensen die alles keurig netjes volgens de regeltjes doen. Er gens zomaar op af stappen, dat durven ze niet. Daar moet je voor gevraagd worden, vinden ze. Dat was vroeger misschien zo. Maar tegenwoordig is het de gewoonte dat je zelf aangeeft of je het leuk vindt om ergens aan mee te doen. Sommige oudere verlegen mensen raken com pleet geïsoleerd als hun kinde ren de deur uit zijn of als ze stoppen met werken. Wat kun je doen om die verle genheid te overwinnen? Gerien van de Stam: „Het is heel be langrijk om jezelf te accepteren zoals je bent. Besef dat iedereen zwakke en sterke kanten heeft. Let vooral op je sterke kanten. Daarna kun je een strategie uit stippelen. Wat kan je overko men als het mis gaat, waar ben je nu precies bang voor? Dat mensen je raar vinden? Vraag je af of dat echt zo is. En hoe erg is dat dan? Als je bang bent om een grote ruimte binnen te gaan, kijk dan waar de uitgang is. Bedenk van tevoren wat je gaat doen als het mis gaat. Meestal heb je wel een oplos sing. Ben je bang voor een lan ge rij voor de kassa? Als het mis gaat, laat je gewoon je wagentje staan en loop je weg. Bang voor een volle kamer? Kijk even waar het toilet is, daar kun je zo naar toe wandelen en even tot jezelf komen. Verder: bedenk van te voren een eerste zin om een ge sprekje aan te knopen. Dat kun je voor jezelf oefenen." Dit soort vaardigheden oefenen de deelnemers ook tijdens de zelfhulpcursussen van de WM. Jos heeft er veel van opgesto ken, zegt hij. „We oefenen bij voorbeeld met rollenspelletjes hoe je een druk café binnen stapt en wat je dan kunt zeg gen. Je leert om opener te zijn. Het allerbelangrijkste is datje gewoon accepteert dat je verle gen bent. Dat geeft al wat ont spanning. Dan merk je vanzelf dat de anderen eigenlijk hele maal niet zo op je letten als jij wel denkt. En dan merk je ook dat er veel meer mensen verle gen zijn." Helemaal over gaat het nooit, zegt Jos. Hij beschouwt zijn schuchterheid als een handi cap. Om die reden vraagt hij ook dringend om zijn ware naam niet in de krant te ver melden. s vai "1 Als het anti-trombosi dalteparine langer di nu toe gebruikelijke gen wordt voorgesch wordt de kans op eei farct of overlijden als van een coronaire va maar liefst 43 procen Dat blijkt uit een omi onderzoek onder ruil hartpatiënten dat in vische landen werd De patiënten kampl te pijnklachten op de symptoom van een doorbloeding van de aderen. Het grootste de patiënten leed aai pectoris (klemmendf borststreek). Zo'n 30 van de mensen had hartinfarct gehad. In het onderzoek wei wat het effect was ger toedienen van Wanneer het middel wordt gegeven wordl op overlijden of een' een stuk kleiner. De hiervan is dat binnen de in alle rust een b; ratie of een dotterbi kan worden uitgevoe Dalteparine is de st< het middel Fragmin ent zichzelf tweemi met een injectie kani Dit middel voorkom! ming van bloedklont ei de uitkomst van het kunnen we afleiden combinatie van langi nen van dalteparine i passoperatie of dott< ling de overlevingska tiënten aanzienlijk vi aldus de Nijmeegse! prof.dr. F.A.W. Verhf (Bron: Hartbrug) ,nco ip Vc der Y ijn oud t. Hij 1 ekendg >er dar op di geko i de isterdai ond r IA wor twee cember lest he< optre< met i de V/ iWe riaa orkenr uit; ge ne< aar mi unster dat ji aat bi al en nvach erdaci voori Bleuii cteur i Iconce beroe u E Kruiswoord-min-een Niet het gevraagde woord invullen, maar een woord dat bestaat uit de letters van het gevraagde woord in dezelfde volgorde min 1 letter. (B v.-Omschrijving "dierenverblijf" Antwoord zou zijn "stal", maar ingevuld moet worden "sta"of "tal". Welke van die twee het moet worden, moet blijken uit de kruisende woorden.) Horizontaal: 1. Rijglijf; 4. denkvermogen; 7. bestuurder; 9. klompje planten; 10. schaakstuk; 11. zonder moed; 13. soort paard; 14. familielid; 17. vloerlijst; 18. maand v.h. jaar; 19. uiterlijke lichte schijn; 21 oefentijd; 24. babybedje; 26. voertuig; 27. insect; 29. Europeaan; 30. mirakel; 32. puntig werktuig; 33. opgerold wafeltje. Verticaal: 1 Haarverzorger; 2. deel v.e. etmaal; 3. tocht; 4. suikerpalm, 5. tenen mand; 6. medemens; 8. handelswaar; 11. het geleende bedrag; 12. mannetjeshond; 13. vadsig; 15. donderen bliksem; 16. deel v.e. vaartuig; 17. sluwheid; 19. wapen; 20. wig; 22. ruime vestibule; 23. horizon; 25. herkauwer; 27. traag; 28. strand bij Venetië; 30. bron; 31. onderwereld. Oplossing van zaterdag: HORIZONTAAL: 1Rijst; 4. have; 8. Eli; 10. sar; 11. mac; 13. ga; 15. och; 16. mij; 17. Montana; 20. loki; 21. mest; 22. eethoek; 24. or; 25. ooi; 26. en; 28. Rus; 29. fez; 32. ode; 34. trog; 35. omen. VERTICAAL: 1. Reng; 2. ijl; 3. si; 5. as; 6. va; 7. erbij; 9. tact; 11monitor; 12. chamois; 14. Amoer; 16. maske; 18. oke; 19. nee; 23. hout; 24. ooft; 27. noen; 30. er; 31. zo; 32. om; 33. de. er n eeni emeen u nacht :e ng var ip IA var s] le beh v; „De weer f *ac da ent Cl gü id uitg lyierde se and o| Hij ze ;ring iet niei met hij zie :ring lanc

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 28