vnug m-tmmmg vHij ik«« dBÉËÏ l Ook na Bettine is Avanti door blijven leven (J j Sport SLOOS sport MAANDAG 11 OKTOBER 1999 CHEF WILLEM SPIERDIJK, 071-1 I, PLV.-CHEF JANET VAN DIJK, 071 '.e t Ji Vroeger was de NOS hier een regelmatige bezoeker, maar tegenwoordig zie ik ze niet meer", zegt Avan- ti-voorzitter los Salome met een lach. Om er gelijk aan toe te voegen: ,,Maar dat vind ik niet zo erg hoor." Nee, over naamsbekendheid had de Hazerswoudse tafelten nisvereniging in de jaren tachtig niet te klagen. Het was de tijd van de grote successen van Bettine Vriesekoop, Avanti-lid van 1974 tot 1988. Maar met haar vertrek, nu dus een dik decennium geleden, kwamen ook de came ra's niet meer langs. CLUB van de WEEK TTV Avanti Het zou het omslagpunt voor de club betekenen. In het ver volg zou niet alles meer moeten wijken voor de topprestatie. Sterker nog: tafeltennisvereni ging Avanti moest weer gezellig worden. Met de nadruk op de recreatieve kant van het ping- pongspel. „En als ik hier nu zo rondkijk, is dat ons volgens mij aardig gelukt." „ja, dat was wel een heel hecti sche periode", weet ook secre taris Annelies Snabel nog. „Maar de periode-Vriesekoop is ook een ontzettend goede ge weest voor de club. Op een ge geven moment hebben we vol gens mij wel driehonderd leden gehad. Zij en haar trainer Ge rard Bakker zorgden natuurlijk voor een hele grote aantrek kingskracht van deze vereni ging." Voorzitter Salome ver volgt: „In die tijd stond binnen Avanti alles in het teken van de sportieve prestaties. En dat wil de een aantal leden graag an ders zien. Die wilden gewoon lekker voor de lol tafeltennis sen. De problemen tussen Vriesekoop en de bond zorgden ook voor de nodige onvrede. El ke keer als er wat aan de hand was, werd de naam van hun club genoemd. Dat werden ze zat. En daar moet je als bestuur natuurlijk wat mee doen." De koers werd bijgesteld. Avan ti wilde, na het vertrek van haar sterspeelster, weer een recrea tievereniging worden. Of, zoals de preses het verwoordt: .Avanti moest weer gaan le ven." Maar dat ging niet zonder slag of stoot. Begin jaren ne gentig zat er een behoorlijke dip in de ledenaanwas en de club moest dus weer gaan bou wen. „We wilden een vereni ging zijn voor de dorpsgemeen schap. De lagere teams moet je toch uit je directe omgeving ha len. Dat is je voedingsgebied. Gelukkig is het ons gelukt om er weer een hechte vereniging van te maken. Nu zijn we een vrien denclub met zo'n 130 leden. Niet meer zo groot als we ooit geweest zijn, maar daardoor doe je wel veel meer dingen met elkaar. Dat vind ik belang rijk, de mensen blijven komen omdat het weer gezellig is." Zoals het vroeger geweest moet zijn, toen de pingpongballen nog in het oude parochiehuis aan de Dorpsstraat stuiterden. „Ik heb daar zelf ook ooit nog gespeeld", zegt Salome. „Dat was een uitwedstrijd, want ik was toen nog lid van MVO '50 uit Den Haag. En een reis naar Hazerswoude was voor die tijd een behoorlijk uitstapje." Het eigen clubgebouw, tamelijk uniek voor een tafeltennisver eniging, werd op 11 mei 1976 geopend. „De club was vóór die tijd sterk gegroeid", vertelt se cretaris Snabel. „Daarnaast ging het eerste meisjesteam landelijk spelen en daar was de oude locatie eigenlijk niet voor geschikt. Door de inzet van vele vrijwilligers en diverse acties om geld in te zamelen hebben we dit stuk land aan de Sport parklaan kunnen kopen." De voorzitter noemt het 'een mijl paal', dat vorig jaar de laatste termijn van de hypotheek op het pand is afbetaald. „Nu is het helemaal van ons. Ik vind het toch een aardige prestatie dat we zo welgesteld zijn, ter wijl we al een tijdje niet meer in de kijker staan." Om daar wat aan te doen, is de club momenteel hard bezig met allerhande promotie-activitei ten, voornamelijk om de naamsbekendheid weer te ver groten. 'Avanti' is namelijk al leen nog onder de wat oudere Hazerswoudenaren, die de glo rietijd bewust hebben meege maakt, een bekende naam. „De jeugd is daar veel minder van op de hoogte", zegt Salome. „Daarom hebben we onlangs brieven naar basisscholen ge stuurd om de jeugd uit te nodi- Televisiecamera's komen niet meer bij Avanti, maar de Hazerswoudse tafeltennisvereniging bloeit nog steeds. gen bij ons te komen tafelten nissen. Het is natuurlijk ook niet zo'n populaire sport, veel jeugd gaat voetballen of tennis sen. We willen ze graag over de drempel krijgen. Of het wat op levert, weet niet. Maar daar ga ik me nog geen zorgen over Dames 1, met v.l.n.r.: Cindy Smit, Paula Daalhof en Irene van Tol. OPVALLEND AANWEZIG Naam: Emiel Wajer Leeftijd: 31 Beroep: vertegenwoordiger Club: Ter Leede Emiel Wajer stond voor het eerst sinds anderhalf jaar weer in de basiself bij de Sassen- heimse hoofdklasser. Wajer, voormalig linksachter, stond als linkermiddenvelder in de opstelling. Hij vierde zijn ren tree met een doelpunt in de wedstrijd tegen Katwijk (uit slag 2-2). Waar was je al die tijd? „Ik ben lang geblesseerd ge weest. Ik heb een chronische peesblessure aan m 'n knie. Ik heb een jaar rust gehouden. Het gaat nu beter, maar over is het nog niet. Was het een speciaal gevoel om je rentree te maken? „Ik ben vrij nuchter. Op vrijdag avond hoorde ik dat ik zou spe len. Ik heb er rekening mee ge houden, heb 's avonds geen gek ke dingen meer gedaan." Je maakte nog een doelpunt ook „Dat was leuk. De bal viel pre cies goed. De bal kaatste wel tivee, drie keer heen en weer voordat Carlo van Zeist in schoot. Hugo van Duijn kon de bal nog net keren, maar ik stond precies op de goede plek. Met m'n rechtervoet kon ik 'm intik ken. De laatste keer dat ik scoor de was een kopballetje tegen FC Lisse. Dat is zo'n twee jaar gele den. Reken je erop om vaker in het eerste te spelen? Als voetballer probeer je altijd het hoogste te halen. Ik moet ook reëel zijn. Ik heb een paar spelers voor me die geschorst of geblesseerd zijn. Ik ben al heel blij dat ik nog een seizoen kan voetballen. TEAMvan de WEEK Dames 1 Het eerste team bij de dames komt dit seizoen uit in de vierde divisie. Het is het enige vrouwenteam van ta feltennisvereniging Avanti en bestaat uit Paula Daalhof (21), Inge van der Gaag (17), Cindy Smit (24) en Irene van Tol (19). „Het gaat niet zo heel erg goed", vertelt Van Tol. „Inge en ik moeten ook nog even wennen want voor ons is dit het eerste seizoen bij de senioren. Dat verschilt best veel van de juniorencompetitie. Junioren spelen veel aanvallender. Als je dan tegen iemand staat te spelen die alleen maar aan het 'schuiven' is, wil je gewoon gaan aanvallen. Maar daardoor wordt de kans op fouten wel een stuk groter.De uitwedstrijd tegen het Leidse Docos ging afgelopen zaterdag met 7-3 verloren. Van der Gaag was niet aanwezig, omdat er elke week maar drie speel sters mogen meedoen. Daalhof schreef twee winstpartij en op haar naam. „Paula wint over het algemeen de meeste potjes voor ons. Voor Van Tol is het haar tweede jaar bij de Hazers woudse vereniging. „Daarvoor speelde ik in Nieuwkoop. Ze konden daar echter geen dispensatie voor me krijgen om bij de jeugd te blijven spelen. Ik hoorde dat ze bij Avanti nog iemand nodig hadden, dus ben ik daar naar toe gegaan." Bij deze vereniging heeft-ze het prima naar haar zin: „Het is er vaak heel gezellig. Ik vind het leuk hoe de mensen op de club met elkaar omgaan. Ook bin nen ons team, want hoewel we in de competitie niet zo goed gaan, blijven we de lol er in houden. i n maken." Salome denkt verder aan het leggen van contacten met typi sche zomersportverenigingen. „Als hun leden in de winter hun sport niet kunnen beoefe nen, kunnen ze bij ons komen pingpongen." Het is echter niet alleen de jeugd waar Avanti zijn pijlen op richt. Ook ouderen worden uitgenodigd kennis te maken met de sport. Of die nou zestig, zeventig of tachtig jaar zijn. „Dat is namelijk het grote voordeel van tafeltennis", zegt de preses. „Je kunt het heel lang blijven doen." Natuurlijk willen ze bij Avanti DE CLUB ¥AN DE WEEK krijgt Isportmateriaal aangeboden I nog steeds zo hoog mogelijk spelen. En natuurlijk komt de vrienden- en gezelligheidsclub dan steeds weer in aanraking met dezelfde vraag: „Richten we ons op de prestatie of op de recreatie?" De voorzitter vindt het niet erg, die vraag. Maar heeft wel een duidelijk ant woord: „Als het recreatieve as pect in gevaar komt door het streven naar prestaties is er voor Avanti geen twijfel moge lijk. Dan zeggen we: tot hier en niet verder." TEKST RAYMOND GRIMBERGEN Vijf Meiplein 17 - Leiden Tel. 071 - 576 01 44 FOTO'S HIELCO KUIPERS Naam: TTV Avanti Oprichtingsdatum: 9 december 1961 Ledenaantal: 130, van wie veertig junioren Contributie (competitiespelend): 195 gulden (senioren) en 140 gulden (junioren) Ledenaanmelding: 0172- 588649 (Annelies Snabel) Hoogtepunt: de successen van Bettine Vriesekoop Dieptepunt: de korte tijd zonder bestuur tijdens de omslagperiode Training UVS. Kikkerpolder. Leiden. September 1999. FOTO STEFANIE UIT DEN BOOGAARD GESPROK nal: „De Nederlanders trekkei al naar elkaar toe. Het lu gewoon niet om met hen p n< diepgaande relatie op tel wen. iaat Bondscoach Frank Rijk; VI: „Ik ben nooit one of the h weest. Ik heb altijd een h ,jstr| afstandelijkheid in acht\ m e de rs s peri tfase bri Idem, op de stelling dat een Frarik mag zeggen: „Nee, iedereen zegt train dens activiteiten op en ro veld. Ik heb er wel bij ga )t 5 we samen in het hotel lo\ por je wilt me wat vragen, m me best bij mijn voomac, men. Maar de meeste spe 1(j blijven gewoon trainer a jn Dat is een teken dat het genomen wordt. in h he Martin Jol, trainer van Sportweek: „Ik heb gisteravond nogt van Teletekst gemaakt, 510gg we derde. Danny Blind in Sportwc ^ve „Ik geef de training nieti ,ren maak de opstelling niet. fase wel eens moeilijk, omdat mte ook ideeën heb. Richard Witschge in S] week: „Ik ben nu wel 30 jaar, n voel me hetzelfde als toet was. Gerrie Knetemann in Sj week: „Er wordt te veel ophef 0 sport gemaakt. Dat vind jaren. Ik begrijp heus wel kran ten en de bladen voln R ten, maar sport blijft deis onbelangrijke onbelangr j1™ in de wereld." Knetemann in NRC Hai blad: „Ik kruip in de huid van plomaat, hoewel ik net a Boogerd het hart op de tt)er Moet je me thuis tekeer h gaan! Ik ben helemaal ni pp type dat de rotzooi van a wil opruimen, maar het uitdaging om mijn eigen zen te verleggen. Zondag geef ik mezelf weer een derklopje. LG1 «irinl N De Braziliaan Rivaldo v celona in het Algemeen blad: Mij hoor je niet klagen acht Hollanders - als ik maar altijd speel. Idem: Cocu is een speler die h bliek misschien niet zo 01 maar van onschatbare is voor een team.' nni Volleyballer Bas van de vac* in De Telegraaf: „Ik wil nooit meer een zi '8 deze meemaken. Als ik n zf:f weten dat ik nog een pat zijr deze seizoenen voor de k "rns krijg, pak ik vandaag no, dat lefoon en bel ik Toon GeiiaJ om te zeggen dat ik ermt Idem: „Maar het volleybal won echt leuk als je het kunti neren met winnen. kli Idem: „Ik kan me verschrikkeli ren als ik zie dat mensen les uit de kast halen. In I °°r leden ook, maar toen hit omwille van de lieve vmlanr weieens mijn mond. DalZf voorbij. Het maakt me n uit wat anderen daanm den. dat Idem: f1 F „Ja, ik ben een klootzak den, nou ja, in het veld 1 Idem: „Met deze spelersgroep k j>er$ we een olympische medi 1 halen, daar geloof ik no[ 3 heilig in." (eg Johan Neeskens in Hetl Terwijl ik al niet zo lek) c op school, zag ik dat het e dere jongens en meisjes 1 °e 1 makkelijk af ging. Maar °e' blonk ik uit. Toen heb ik 0 ik moet en ik zal iets bei ,n een sport. Idem: „Ik ben een bevoorrechte Hoeveel mensen gaan ni de pest in hun lijfnaari werk. Ik nooit. En als je e van het leven geniet, zoals ik, dan slijt je niet. Ik voel me ge woon nog jong. Ik weet ook dat ik heel erg oud word, zeker te gen de negentig." de

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 26