»e filosoof fietst niet meer ine veld verwacht een volwassener Satumus Sport Onbetaalbaar moment met twee levende legendes Van Gaal? BAG 9 OKTOBER 1999 Rini Wagtmans tipt Boogerd als wereldkampioen [ij weet zeker dat hij de Tour de France had gewonnen als artproblemen hem niet adden gedwongen zijn carrière vroegtijdig te beëindigen. Het heeft Rini Wagtmans (53) echter nooit dwarsgezeten. „Er zijn een miljard Chinezen die nog nooit van wielrennen gehoord p z' :bben, en die leven ook Jewoon verder. Zou ik dan een potje gaan nken om een wedstrijd die ik niet gewonnen heb?" Voormalig topwielrenner Rini Wagtmans over Relativering, zijn ruzies et Jan Janssen, afdalen iet kapotte remmen en ,im jn dopinggebruik. „Als dl iul McCartney zich aan de dopinglijst had [ehouden, hadden de beste songs van The leatles niet bestaan." or PETER GROENENDIJK Het was de zomer van 1968. Jan Jans sen had net de Tour gewonnen, en zijn naam lag op ieders lippen. Direct na de Tourzege reed Janssen in het be roemde criterium De Acht van Chaam, waar liefst honderdduizend wielerfans naar toe kwamen om hem te zien win nen. In de finale van de tamelijk onbe duidende race zag Janssen tot zijn schrik een 22-jarige knaap naast hem opdoemen: Rini Wagtmans. „Janssen werd gek, hij moest en zou daar win nen. Hij bood me 1250 gulden als ik hem zou laten winnen, meer dan de overwinningspremie. Maar ik dacht er niet over. Ik ging door en won. Hon derdduizend mensen doodstil, je had erbij moeten zijn!" Opgewacht De brutaliteit verbaasde de wielerwe- reld in hoge mate. Toch was Wagt mans niet een renner die ten koste van alles wilde winnen - integendeel. „In mijn eerste jaar reed ik tijdens de fina le van een etappe voorop met Den Hartog, een andere kanjer uit die tijd. We moesten samen uitmaken wie ging winnen. In de laatste bocht ging Den Hartog rechtdoor, hij reed verkeerd. Maar in plaats van door te rijden heb ik hem opgewacht. Zo wilde ik niet winnen. We hebben toen eerlijk voor de overwinning gesprint." Zijn relativeringsvermogen was niet de enige eigenschap die Wagtmans een vreemde eend in de wielerbijt maakte. Al op jonge leeftijd provoceerde hij on gewild de conservatieve wielerwereld met zijn uitlatingen en politieke activi teiten. Wagtmans, volgens oud-collega en vriend voor het leven Gerben Kar stens 'een echte filosoof, liep door zijn bijzondere gedrag onder meer de titel 'Wielrenner van het Jaar 1969' mis. „Ik reed in dat jaar de pannen van het dak. Ik werd derde in de Ronde van Spanje en zesde in de Tour. Daarmee was ik de beste'Nederlander van het mo ment, maar die titel wilden ze mij niet geven. Waarschijnlijk had het ermee te maken dat ik toen als raadslid actief was voor de Rucphense Volkspartij. Daarnaast had ik me niet netjes gedra gen tegenover de grote Jan Janssen. Men was dat niet gewend van wielren ners. Dus hebben ze de titel in dat jaar maar helemaal niet vergeven." De grootste renner was in die jaren zonder twijfel Eddy Merckx. Wagt mans was drie jaar ploeggenoot van de Belg die volgens velen de grootste wielrenner ooit was. Wagtmans is nog steeds trots op die ervaring. „Merckx, een groot renner en een groot mens. Hij had alles wat je nodig hebt om top te zijn. Fabelachtig. Wat het geheim van Eddy was? Wel, hij had geen kont, hè. Dat was uniek, zijn benen begon nen zowat direct onder zijn schouders. Merckx, de grootste ooit, als je het mij vraagt. De man won alles." Wagtmans won minder grote prijzen, maar maakte vooral furore als daler. Volgens wielerkenners was hij de beste afdaler ooit. Zijn afdaling met kapotte remmen in de Pyreneeën, waarbij hij zonder zolen aan de finish kwam, werd legendarisch en typeerde het ge brek aan angst waarmee hij daalde. Waar anderen in de remmen knepen, ging de man uit St. Willebrord op volle snelheid door haarspeldbochten. 'Een dalende Wagtmans is de duivel zelf', schreef een verslaggever van Het Pa rool ooit. Bochten De basis voor deze specialiteit legde hij al als zeventienjarige. .Alleen ging ik toen naar Frankrijk, waar ik vooral de Pyreneeën bestudeerde. Ik noteerde alleen de bochten waar ik moest rem men. Van de andere bochten wist ik: daarin kan ik voluit gaan." Dat hij op zo'n jonge leeftijd al zo vast besloten was om profrenner te wor den, komt volgens Wagtmans door de omgeving waarin hij opgroeide. „Mijn vader was renner, mijn oom was de beroemde Wout Wagtmans, oud-we reldkampioen. En de legendarische Wim van Est was jarenlang onze buur man. Op de basisschool zei ik al tegen de leraar: 'Ik wil Tour-renner worden'. Aldus geschiedde." Slechts vijf jaar duurde zijn professio nele carrière. In die korte periode won hij vijf etappes in de Tour en twee in de Ronde van Spanje, behaalde hij po diumplaatsen in Spanje en op het NK en won hij vele criteriums. Een hartaf wijking dwong hem in 1973 te stop pen. „In de Ronde van Andalusië viel ik tijdens een beklimming zomaar van mijn fiets. Bewusteloos. Niemand nam het serieus, ik ook niet. Ik heb die ron de zelfs nog uitgereden. Maar thuis werd duidelijk dat het niet meer ging." Wagtmans leefde een paar jaar als kluizenaar om vervolgens weer actief te worden in de sport, als bondscoach van de Nederlandse wielerploeg. In middels heeft hij ook zijn sporen ver diend in het bedrijfsleven. Een zwart gat zag hij nooit. „Al tijdens mijn carri ère wist ik dat er veel meer was dan wielrennen alleen. Ik kon toen bijvoor beeld al enorm genieten van schilderij en of literatuur, zoals ik dat nu nog doe." Zijn hartproblemen brachten Wagt mans een jaar geleden in Leiden. „In het LUMC werd ik onderzocht. Daar werd een verergerde afwijking gecon stateerd; ik ben direct geopereerd. Als dat niet was gebeurd had ik hier niet meer gezeten." Fietsen doet Wagtmans dan ook nauwelijks meer. „Ik kijk er liever naar. Ik kan enorm genieten van het hedendaagse wielrennen." Van de discussies over EPO wordt hij 'doodziek'. „Natuurlijk wordt er ge bruikt! Iedereen wil toch het beste uit zichzelf halen? Zelf heb ik tijdens mijn carrière onbewust doping gebruikt. In een onschuldig middeltje bleek een verboden stof te zitten. Maar de medi sche begeleiding van deze tijd is zo goed, dat een dopinglijst niet meer no dig is. Joh, Paul McCartney zat toch ook onder de hasj toen hij z'n beste nummers schreef? Als je bepaalde middelen moet gebruiken om een prestatie te leveren en het levert geen direct gevaar op, zie ik geen reden om dat te verbieden." Boogerd „De top is heel breed geworden. In mijn tijd waren er tien heel goed, nu kunnen er vijftig een klassieker win nen. Dat maakt het spannender. Wie zondag het WK wint? Tja, Vanden- broucke is wel heel goed. Te goed, ei genlijk. Die worden het dan vaak niet. Ik hou het op Boogerd. Ik ben gek van die kerel. Vorig jaar zat hij er dichtbij. Ja, hem gun ik het wel. Maar zoals ik zei, er kunnen er wel vijftig winnen." ee dagP k in lan Cruijff zijn mond doet, dan wordt het Pele spreekt, dan luis- lijviiereld. Als die twee le- die ;endes worden samen- rea|dan is er een pande- van vechtende, du- dimmende, vloekende n, scheldende camera- v verdwaasde pr-men- 'J :en wanhopige presen- ïan Cruijff en Pele za- rmiddag naast elkaar in ilam. Dat was een aard- •fmedialand. Doit waren ze in Neder- aen te zien, te spreken, r, bij het WK in Frank- len ze samengebracht, rmiddag in Amsterdam Vijf minuten lang er onophoudelijk fotof- )rslior de perszaal. Bij de Dmst, bij de eerste bij de warme hand- het dankwoord was uitgesproken, of het le- jrafen schoot weer uit igen. s natuurlijk van alles de zwaar gesponsorde mst in de Arena. En het a heiligschennis om te 's werelds beste voet- Ier tijden - Pele, alias antes do Nascimento - in het bedrijfsjasje van ior. Pele behoort groter dan welke financiële >ok, Johan Cruijff zou )or de commercie te mogen zijn. Wie is er er dan geld? Zelfs Euro- ste voetballer ooit - en de allerbeste van de Pele - de levende le- te,l ze8gen hun zegje voor meborden van de wei- De Braziliaan is al tien ibassadeur' van Euro- stercard. Johan Cruijff Pele gaf met Johan Cruijff een bijzondere persconferentie gisteren. legde zichzelf met ingang van 1 oktober vast. Positief puntje: de sponsor wil de twee grootste voetballers ooit zich vooral over voetbal - de toekomst, de jeugd - laten praten. Niemand is groter dan geld. Luister naar de betogen van Pe le en Cruijff. Zo veel vragen, zo'n enorme honger naar wijs heid, en zo bitter weinig ant woorden. Ze spraken over de enorme belasting. Geld speelt een grote rol, verzuchtten ze, maar een oplossing? Cruijff vindt het niveau van het mo derne voetbal laag, „omdat er te veel wedstrijden worden ge speeld." Een wijs man sprak toen hij zei: „Een jaar heeft 52 weken. Als je daar vier weken vakantie vanaf trekt, nog eens vier weken voorbereiding en twee weken voor wat andere zaken, hou je 42 weken over om te voetballen. Je kunt anderhal ve wedstrijd per week spelen, dus kom je op een maximum van 63 wedstrijden." „Maar," voegde Cruijff daar aan toe, „dat houdt niemand vol. Het is onmogelijk zo'n lan ge tijd goed te spelen." Maar waar moet er dan gesneden worden? In de competities, het nationale bekertoernooi, de Eu ropa Cup of interlands? Cruijff: „Da's makkelijk. Je zet de vier leiders van die competities bij elkaar en dan komen ze daar wel uit." Waarom is het hedendaagse voetbal toch zo slecht? Nou, zei Cruijff, „dat komt omdat de techniek slechter is. Dat is de basis van alles." Pele knikte in stemmend. Ze hadden het er voor de bijeenkomst nog uitge breid over gehad en de Brazili aan was het er roerend mee eens. Maar in het moderne spel worden juist spelers op fysieke kracht geselecteerd. Die gaan immers langer mee in het moordende tempo. Dus zou eerst het aantal wedstrijden fors omlaag moeten voordat trai ners weer naar technisch vaar dige spelers kijken. En daar hebben de twee beste voetbal lers uit de wereldgeschiedenis - jammer genoeg - geen invloed op. Daarom hielden ze zich, bij deze gelegenheid, maar op de vlakte. Ze spraken veel en lang. Maar deed het er eigenlijk toe waar het over ging gisteren? Al ging het over het weer, de beurs, au to's of de kinderen. De aanwe zigheid van Johan Cruijff en Ed son Arantes do Nascimento al leen was genoeg voor betove ring. Onbetaalbare momenten, dat is het motto van de tv-com- mercial met Johan Cruijff. Hij is te zien als hij samen met Marco van Basten op 6 april 1999 in de benefietwedstrijd een doelpunt maakt. De magie van dat mo ment was er meteen weer. En dit keer had de commercie ge lijk. Het waren onbetaalbare momenten met twee levende legendes. AMSTERDAM GPD 'egin van de zaalhand- titie in de eerste divi- en Leidse verrassing in Divisie B bij de man uitgesloten. Satumus, izoen morgen in eigen tegen Groene Ster, g jaar nog steken in de oot, maar toen al wa- erschillen met de top En aangezien trainer eveld zijn selectie bij elkaar heeft weten alleen Jasper Olie- oest om geografische stoppen -kan serieus worden meegedaan in de strijd om de bovenste vier plaatsen. „Maar dat is de doelstelling altijd", zegt Barreveld aan de vooravond van zijn tweede sei zoen bij de Leidenaars. „Ik denk alleen dat we dit jaar evenwichtiger en volwassener zijn geworden. Bovendien is Quintus verdwenen en is Hellas verzwakt." De Hagenaar zag zijn eerste seizoen bij Satumus vooral als kennismakingsjaar. „Ik heb mijn werkwijze kunnen uitleggen en ze verteld wat ik van ze verlang." Barreveld eist nu onvoor waardelijke inzet en motivatie van zijn manschappen. Dat miste hij vorig'jaar nogal eens bij wat hij noemt de 'studenti koze' club. „Het zijn een beetje pretletters. Ze denken iets van: dat doen we wel effe'. Maar de trainingen en de wedstrijden zijn geen tijdverdrijf. Er is wel genoeg strijdlust, maar die komt soms te laat. Maar er zijn een hoop mensen volwassener geworden. Het is een groeipro ces en ik hoop dat mijn vonkje overspringt, want we hebben vorig seizoen wedstrijden verlo ren door domme fouten", aldus Barreveld. Of de vrouwen van Foreholte zich in de Eerste Divisie B staande kunnen houdep, moet de toekomst uitwijzen. Werd degradatie in het vorig seizoen nog ternauwernood onüopen, ook nu lijkt trainer Rinus Rond- berg voor een moeilijke opgave te staan. Aan zijn Voorhoutse selectie werden drie nieuwe speelsters toegevoegd, waaron der een tweede keepster, Anita Reumann. „Ze is voortreffelijk van zes meter en sterk in de hoeken", aldus Rondberg. Ver der is Esther Hoek terug van een drie jaar lange blessure en werd het 'oudje' Henriëtte Leo nard aangetrokken. Weggegaan zijn Ellie van Leeuwen (die een andere mening was toegedaan over het beleid en de tactiek van de trainer), Monique Lou- werens (wier instelling nog wel eens te wensen overliet) en Ni cole Donners (die als assistent- -trainster in de staf is opgeno men). Aan een positieve prognose waagt Rondberg zich voorals nog niet. In verband met bles sures heeft het team nog nau welijks voltallig kunnen spelen „Toch kan met deze versterkin gen bij de de bovenste zes wor den meegedraaid", aldus de trainer. Louis van Gaal nodigde Spaanse journalisten uit voor een training om ze wat meer van zijn 'voetbalvisie' bij te brengen. Een goede actie om de relatie met journalisten te verbeteren? Oegstgeestenaar Roelant Oltmans, ex-hockey- bondscoach, nu directeur van NAC: ,,Ik kan me voorstellen dat hij dit heeft gedaan, want voor zover ik het begrijp verwijt hij de journalisten altijd dat ze geen voetbalkennis hebben. Dan is dit op zichzelf best een aardige actie. Maar het mag natuurlijk niet betekenen dat de journalist zich vervolgens beperkt voelt in zijn journalistieke vrijheid. Zelf heb ik maar een keer ruzie met een journa list gehad. Ik vond dat hij zelfstandig conclusies trok die niet berustten op feiten. Ik vind dat de feiten altijd juist moeten zijn. Dat heeft tot een tijdelijke verwijdering geleid. Ik gaf geen inter views of commentaar meer aan hem. Dat is later weer bijgelegd, op initiatief van de journalist. Jan Kees Faas, pr-man van FC Lisse: „Het zou wel een keer aardig zijn om journalis ten een training te laten meemaken. Zo krijgen ze misschien meer inzicht in het spelletje dat wij spelen. Als een journalist er een hele week bij zou zijn, zou hij meer weten over de achtergronden, bijvoorbeeld waarom de trainer kiest voor een bepaalde opstelling. Een wedstrijd is toch maar een momentopname. Al vraag ik me wel af wie er van het Leidsch Dagblad een beetje goed kan voerballen. Henk Wisman, trainer van Rijnsburgse Boys: „Je bent uitgenodigd voor volgende week, samen met die anderen. Nee hoor. ik heb het niet nodig, want ik heb niet zo'n slechte relatie met de pers. Ik klaag alleen als ik niet goed geciteerd word. Maar hoe jullie mening is over een wedstrijd of over een speler, dat is voor jullie eigen rekening. Ik ga ervan uit dat journalisten proberen zo ob jectief mogelijk te zijn. Ruud Bröring, trainer van Noordwijk en kaartmaat van Louis van Gaal: „Ik ken de situatie in Spanje niet, maar ik geloof dat die journalisten daar nogal eigengereide mannetjes zijn, en het is goed als zij hem beter leren kennen. Toen hij er net was hebben ze uit gebreid filmopnames gemaakt, ook van de ver huizing, en de afspraak was dat bepaalde din gen privé zouden blijven. Maar twee jaar later, toen het wat minder ging, zonden ze het alsnog uit. Als je elkaar beter leert kennen, heb je min der kans dat zulke dingen gebeuren. Zo gauw ik zou vinden dat er de grootst mogelij ke onzin over ons wordt geschreven, en het bleef maar aan de gang. dan zou ik zeggen: kom eens kijken, want ik denk dat je het verkeerd ziet. Het is ook belangrijk voor een club om goed in de pers te-komen, want daardoor gaan de spelers beter spelen, Dat is echt zo. Als jullie ons of een andere ploeg echt de grond in willen schrijven, dan kunnen jullie dat. Dan is het bij Quick Boys over twee weken niks meer en bij Noordwijk over acht weken. Cees Tempelaar, trainer van Quick Boys: Wij hebben hier een redelijk uitgebreid gesprek gehad met het Leidsch Dagblad, maar wat mij betreft mogen jullie ook een keer rneetrainen, ais dat helpt om de verstandhouding te verbeteren. Ik vind dat jullie veel te veel de nadruk leggen op negatieve dingen, terwijl hier genoeg leuke din gen gebeuren. Communicatietrainer Elzemieke Havinga, gaf onder meer mediatraining bij Ajax: „Ik vind het heel origineel en heel leuk dat Van Gaal dit doet. Ik verwacht niet dat de relatie tus sen hem en de journalisten nu heel anders zal zijn, ook al krijgen ze zo misschien iets meer be grip voor wat hij doet. Voor trainers over wie ne gatief wordt geschreven, heb ik eigenlijk maar een advies: ga presteren. Want de winnende coach heeft altijd gelijk. TEKST: JANET VAN PUK FOTO: ARCHIEF Cruijff en Pele in Amsterdam; een aardschok in medialand

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 25