'Leids voetbal door geld kapot gemaakt' mm >jf Lofzang op Nederlands hockey anuHi a Sport Klassement topscorers '99-'i sa** Sport City op drc UIT DE DEKKING VRIJDAG 8 OKTOBER 1999 JAG chef willem spierdijk. 071-5356464. plv -chef janet van dijk.o Boshuizerderby LFC - UDWS in teken van de teloorgang Leidsch Dagblad Twee Roodenburgers in hart en nieren staan ko mende zondag als trainers tegenover elkaar bij de bu renstrijd tussen UDWS en LFC. Per Chrispijn en Ron de Roode zijn de veldheren van de twee legertjes aan 'de kade'. De derby speelt zich dit keer af onder de rode streep van de vierde klasse. Net zoals het hun oude liefde verging, lijkt het met hun huidige ver eniging ook bergafwaarts te gaan. Symptomatisch voor het hele Leidse voet bal, dat een steeds kleiner wordende bijrol vervult in het theater van de KNVB. Met name Chrispijn schetst een somber beeld over de toekomst: „Geld heeft het Leidse voetbal kapot gemaakt en ik zie het nooit meer goed komen." leiden loman leefmans Roodenburg speelde een kwart eeuw geleden om het algemeen amateurkampioenschap van Nederland en gold als een toonaangevende vereniging in de regio. Nu is de Kooiclub niet meer dan een gemiddelde vier deklasser. Hoe komt dat? Chrispijn: ,,Ron en ik hebben allebei als jeugdspeler van Roo denburg meegemaakt dat we op het hoogste niveau uitkwa men. Feyenoord Al werd kam pioen, maar wij wonnen van ze met 3-1. Roodenburg had een grote naam. Volgens mij liggen twee oorzaken ten grondslag aan de teloorgang van Rooden burg in het bijzonder en van het Leidse voetbal in het alge meen: mentaliteit en geld." Verklaar je nader: Chrispijn: „Leidenaars die een aardig balletje kunnen trappen, gaan naar de zaterdagclubs in de Bollenstreek. Daar kun je met je hobby een aardig centje bijverdienen. Leiden kan tegen die budgetten niet op. Een Rijnsburgse bollenboer die geld in een club wil steken, doet dat bij Rijnsburgse Boys, waar an ders. Een Leidse ondernemer die wil sponsoren, heeft dertien verenigingen waaruit hij kan kiezen. Club liefde bestaat in Per Chrispijn (rechts) en Ron de Roode zijn de veldheren van de twee legertjes aan 'de kade'. Leiden helemaal niet meer. Gasten die aardig presteren bij een vierdeklassertje met een beperkt premiestelsel, gaan in het voorjaar allerlei andere clubs af om te kijken waar ze meer kunnen vangen. Er zijn er bij die doodleuk een paar dui zend gulden eisen en bijna ie der seizoen ergens anders voet ballen, want veel verenigingen trappen er nog in ook. Handje ophouden, dat is toch geen mentaliteit. Duizend hier, dui zend daar, ik lach erom. Ik mag klagen, want ik ben op die ma nier mijn beste twee spelers aan Lugdunum kwijtgeraakt." De Roode: ,,Ik probeer bij LFC een brede selectie op te zetten, zodat blessures en schorsingen kunnen worden opgevangen. Maar al in het begin van het seizoen, als een paar merken dat ze waarschijnlijk geen ba sisplaats krijgen, stoppen ze ge lijk. Ze geven er gewoon de brui aan. Daardoor hebben de over gebleven spelers weer minder concurrentie en zou een meer gemakzuchtige houding kun nen ontstaan." Is dat nou allemaal typisch Leids? De Roode: „Haat en nijd hoort er ook bij. In het eerste elftal van FC Rijnland spelen bijna al lemaal oud-Roodenburgers. En als je ze hoort: Roodenburg dit, Roodenburg dat, ze zijn daar veel meer mee bezig dan met hun eigen club. Ik heb er wel eens een paar daarop aange sproken. Hou je lekker met FC Rijnland bezig." Chrispijn: Joh, je moet eens gaan praten met Leidse colle ga's die ergens bij een boeren- cluppie zijn gaan trainen. Ze weten niet wat ze meemaken. De spelers vreten het gras op, zijn er iedere training, gaan voor elkaar door het vuur en de hele gemeenschap leeft mee. Heerlijk werken lijkt me dat. Verenigingen uit de polder waar vroeger op werd neerge keken, spelen nu hoger dan veel Leidse clubs. Nee, in Lei den zie ik het niet meer goed- komen. Je kunt de vergelijking maken met het Nederlandse voetbal. De besten gaan naar het buitenland en wat er over blijft, vormt een competitie met drie toppers en de rest. Best aardig, maar internationaal speel je voortaan altijd tweede viool." Docos is van een 'eeuwige' vierdeklasser de laatste jaren toch behoorlijk omhoog ge schoten. Het kan in Leiden dus wel Chrispijn: „Docos heeft een he le nieuwe wijk achter zich waardoor aanwas als vanzelf komt. Een jongetje uit Zuid West kan aan de Kade en bij de Vliet uit zeven clubs kiezen, maar jeugd uit de Stevenshof gaat bijna automatisch naar Docos. Die club is samen met FOTO MARK LAMERS RCL in Leiden en omstreken toonaangevend wat jeugd be treft. Ik blijf het zeggen: in Lei den zijn te veel clubs." Maar dan komen we vanzelf weer bij het onderwerp 'fusie'. De Roode: „Ondanks dat ik aan mijn derde seizoen bij LFC be zig ben en al die artikelen over een mogelijke fusie wel lees, houdt het onderwerp me niet echt bezig. UDWS en LFC delen een veld en op het gebied van jeugd zijn er aan de Boshuizer- kade plannen om samen te werken, maar daar blijft het bij." Chrispijn: „Fusie is een uitge kauwd onderwerp. Ik ben vóór, net als veel van de wat jongere leden, maar bij de meeste clubs hier aan de kade houden de ou deren het tegen. En in die situa tie komt voorlopig geen veran dering, dus hoeven we er niet weer over te beginnen." Dus moet het Leidse voetbal maar verder verpieteren. UVS (za en zo), Lugdunum (za en zo) en Docos staan in de buurt van de rode streep, terwijl nog eens zeven clubs in de vierde klasse of lager uitkomen. In de vierde klasse B worden de drie laatste plaatsen bezet door achtereenvolgens VCL, LFC en UDWS. De Roode: „Dat geeft wat LFC betreft een vertekend beeld. Tot nu toe hebben we in alle vijf wedstrijden meer kansen gekre gen dan de tegenstander. Voet ballend kunnen we makkelijk meekomen, maar we schoppen ze er alleen niet in. Ach, twee keer winnen en we staan weer in de middenmoot. Dat is nu eenmaal het voordeel van het driepuntensysteem. Misschien dat het duel met UDWS voor de ommekeer zorgt." Chrispijn: „Voor ons gaat in feite hetzelfde op. Ook wij zijn in verschillende van de afgelo pen wedstrijden minstens ge lijkwaardig geweest aan de an dere ploeg en voor ons moet de ommekeer eveneens in de wed strijd van komende zondag ko men. Ik doe niets liever dan de rode lantaarn aan Ron overdra gen, maar nog liever zag ik de derby om het kampioenschap gaan dan om de laatste plaats." Gaan we vuurwerk krijgen? Chrispijn: .Altijd. Wij spelen vol op de winst en ik denk Ron en zijn jongens ook. Ik hoef mijn mannen niet te motiveren. LFC - UDWS is en blijft wat bij zonders. Het staat tussen Ron en mij nu 2-2 wat gewonnen wedstrijden betreft. En als UVS en Lugdunum uit spelen, ko men er zo maar driehonderd man kijken. Dus zo somber is de situatie nog niet,. Ondanks de lage klassering is er dus nog wel ambitie bij bei de verenigingen. Op termijn naar de derde klasse? Chrispijn: „Nee hoor, in de vierde klasse blijven, is ons stre ven. In de derde klasse trek je weer geen publiek omdat wed strijden tegen bijvoorbeeld LFC wegvallen en wil je nóg hoger op, dan moet je weer spelers gaan halen. Kortom, de vierde klasse is precies prima." De Roode (knikt instem mend): Dat geldt voor ons ei genlijk precies hetzelfde. Bij LFC zijn ze goed bezig met een beleidsplan en duidelijke doe len. De wil is er, maar het blijft de vraag of het lukt." Doelpuntenmaker van de week: Niels Knollema (LSVV'70) Ij Alex Barendse (RCL) 2) Jelle Kleyn (TAVV) 3) Martijn van der Bos (Altior) 4) Marcel de Bruin (Leiden) Sander de Wolf (ASC) 6^) Dariel Dubos (Teylingen) Erwin Oudshoorn (Stompwijk) qj Pieter van Schie (Lugdunum) 9) Martin van Delft (KRV) 10) Brian Watson (Lugdunum) Doelp. 04 02 11 00 07 03 06 03 06 00 08 03 08 00 07 01 07 01 05 01 05 Wout Bergers stelt voor de topscorer van de week een waardebon van vijftig gulden beschikbaar. De bon wordt naar de club gestuurd. De Topscorer van de maand ont vangt een bon van honderd vijftig gulden. Voor de drie voetballers die aan het einde van het seizoen het totaalklas sement aanvoeren, zijn aan trekkelijke prijzenpakketten beschikbaar gesteld. Wim van Duivenbode is dagelijks tussen 10.00 en 16.00 uur bereikbaar ;els 1 van in. E lok onghai it tel s, ov :r Cc iLot oHen. i is de (Amju én vi CBSS€ WOUTBERGI LEIDEN NOORDWIJI VOORSCHOT! voor vragen en opme over het topscore ment, tel. 071-5356461 squash peter klein De din\ drie nend 'ubb Del eOe elijki De squashsters van Sport City lijken in de eerste divisie van de landelijke competitie zo goed los gekomen te zijn. De reserves van de Haagsche SRC waren op eigen grond met een 0-5 neder laag in ieder geval kansloos. Steijn Sport, dat bij de mannen op dezelfde hoogte speelt als de Leidse vrouwen, heeft haar eer ste individuele zege op zak. Ar thur Smit behoedde de Voor schotenaren bij Squashoorn voor een derde 5-0 verlies op rij. In de regionale promotie klasse werkten SRCA Alphen en ESA/Estec thrillers af tegen teams van Squash Delft. Bij een 2-2 stand zorgde de gametel- ling in beide gevallen voor het bonuspunt en de 3-2 eindzege. De doorstoot naar de sie is dit seizoen het de vrouwelijke hoofdm Sport City. Met Deni rdam mers en Babette Hoog ting in de gelederen op pa üch i tamelijk eenvoudige orelee De competitiestart was 4-1 nederlaag, mede inalR ontbreken van Hoogt t op Engelse trainster Sam Mc Arthur: 'Het is hier echt fantastisch' In Leiden en omstreken wonen steeds meer buitenlanders en dat heeft ook invloed op de regionale sport. Mensen met een andere nationaliteit brengen vaak andere (sport-)normen, - waarden en -beleving met zich mee. De vraag is of er verklaringen voor die verschillen te vinden zijn. In de zesde aflevering is het woord aan de 26-jarige Sam McArthur uit Engeland die hockey doceert maar zelf ook veel opsteekt van de manier waarop die sport in Nederland wordt beoefend. OVER de GRENS IN de REGIO Ze woont pas zes weken in Nederland, maar een ding is haar al snel duidelijk gewor den: hockey is in Nederland een wereldsport. Het is niet of nauwelijks te vergelijken met datzelfde spelletje zoals het in Engeland wordt beoefend. Sam McArthur „In Engeland is hockey op middelbare scholen een van de populairste sporten, met name voor meisjes. Maar wat facili teiten betreft, kunnen we niet tippen aan Nederland." Sam McArthur kijkt haar ogen uit als ze het aantal kunstgras velden ziet, het spelniveau aanschouwt en de hoeveelheid beoefenaars telt. „Het is hier op dat gebied echt fantas tisch", zegt ze. McArthur werkt sindskort als docent lichamelijke oefening en als hockeycoach bij The Bri tish School in the Netherlands in Voorschoten. Een Engelse enclave, zeshonderd leerlingen groot, langs de spoorlijn Lei den - Den Haag. Ze kwam aan de betrekking door te reageren op een advertentie in The Ti mes en met haar man streek ze neer in Noordwijk waar ze zich als speelster aanmeldde bij de plaatselijke hockeyclub. Bij die tweedeklasser wist ze een plaatsje in het eerste elftal te veroveren. Haar verbazing is, in de korte periode dat ze in de Leidse re gio verblijft, steeds groter ge worden. „In Engeland is hoc key zeker niet onbekend. Het is op middelbare scholen een van de populairste sporten, met name voor meisjes. Maar wat faciliteiten betreft, kunnen we niet tippen aan Nederland. Hier liggen in ieder dorp wel een paar kunstgrasvelden. Op het eiland Wight, waar ik van daan kom, is er één astroturf- veld op meer dan honderddui zend inwoners. Niet vreemd dus dat er buiten de scholen om nauwelijks mogelijkheden voor jongeren zijn om te hoc keyen. En als die mogelijkheid er al is, dan gaat het om kinde ren boven de twaalf jaar. In Nederland hebben ze er op die leeftijd al zes jaar hockey opzit ten, want de diehtsbijzijnde club ligt voor iedereen binnen fïetsafstand." Dat Nederland in vergelij king met het Verenigd Konink rijk een walhalla is voor hoc keyers, was haar niet onbe kend. ,Als Engelse school teams of regionale selecties een buitenlands tripje willen maken, is er eigenlijk maar één land waar ze naar toe kunnen. Op die manier was ik al een paar keer in Nederland ge weest. Het niveauverschil is en blijft enorm. De nationale jeugdselectie kwam in een vriendschappelijk duel tegen leeftijdsgenoten van HGC in Wassenaar niet verder dan een gelijkspel. Dan hebben we het, wel over de besten van Enge land tegen een gewoon club team. Het vrouwenelftal van HGC heb ik een oefenduel zien spelen, zonder internationals. Zelfs die ploeg zou bij ons een absolute topper zijn." Niet alleen de omvang van de sport en het niveau ver schillen enorm, ook de manier van spelen is duidelijk anders. „Misschien omdat het in Enge land een meisjessport is, wordt een tackle van achteren niet toegestaan. In Nederland lijkt het alsof dat ongeveer de énige manier is om te tackelen. Het gaat er duidelijk ruiger aan toe en daar moet ik aan wennen. Zelf heb ik redelijk hoog ge speeld, hoger in ieder geval dan het niveau van Noordwijk op dit moment, maar ik ben er een paar jaar uit geweest en de sfeer bij die club ligt me wel. Ik blijf in ieder geval twee jaar in Nederland en ik denk niet dat ik na verloop van tijd het nog eens een klasse hoger ga pro beren." De structuur van een vereni ging, met het clubhuis als soci aal bindmiddel en waar een le gertje aan vrijwilligers mee helpt bij de organisatie, is bij de Britten onbekend als het om hockey gaat. „Dat heeft ook alles te maken met de af standen die je moet afleggen om in Engeland bij een veld te komen. Clubhuizen kennen we natuurlijk wel, voornamelijk van cricket. Daar zijn het hoog uit drie man die de hele zaak regelen. In Nederland gaat het er meer familiair aan toe en helpt iedereen een handje mee. Heel gezellig." Ondanks alle tegenstellingen is er toch nog iets waar McAr thur met de beste wil geen ver klaring voor kan geven. Dat is het feit dat in de recente histo rie het Nederlands mannen- team vaak de grootste moeite had met Engeland, zelfs af en toe het onderspit dolf. „Hoe langer ik in Nederland zit en zie hoe hockey hier is geregeld, hoe meer ik me daar met te rugwerkende kracht over ver baas." tekst loman leefmans foto hielco kuipers Naam: DickBlijleven. Geboren: 26 april 1948. Lengte: 1,80 m. Gewicht: 75 kilo. Beroep: Beleidsmedewerker bij een woningbouwvereniging en voetbaltrainer bij DOSR. Opleiding: Middelbare school. Woonplaats: Hoofddorp. Woont samen met: Mijn vrouw Ineke en mijn zoon Jor- di, die in de A-selectie van Hoofddorp zit. Mijn dochter, die brandweervrouw is, woont niet meer thuis. Clubs als speler: Ik heb van mijn 15de tot ongeveer mijn 25ste bij Hoofddorp gespeeld. Ik ben er mee opgehouden omdat mijn teamgenoten meer interesse hadden in de disco dan in voetballen. Fluiten: Dat doe ik nog steeds. Ik heb ooit eerste klasse KNVB gefloten, maar daar ben ik mee gestopt. Vanaf dat niveau moet je bruine armen tot aan je ok sels hebben. Clubs als trainer: Stormvo gels, Ter Leede, RCL, Altior, SDZ en DOSR. Favoriete club: Elke club heeft zo zijn eigen charme. Het pro fessionele bij de Stormvogels sprak me erg aan, maar ook bij Ter Leede, met al zijn ups en downs, heb ik het naar mijn zin gehad. Hoogtepunt: Met zowel het eerste als het tweede kampi oen worden bij Altior. En de periodes dat ik bij verschillen de clubs met de jeugd bezig ben geweest. Hij zal het mis schien niet meer weten, maar Bon Dao Ne van Teylingen heb ik ook nog getraind. En hij heeft ons afgelopen zondag wel de das omgedaan. Dieptepunt: Degradatie met Ter Leede. Halverwege het sei zoen moest ik het overnemen. We hebben het niet gehaald en veel jeugdspelers zijn toen ver trokken. Beste speler: Emiel Wajer van Ter Leede is de beste die ik ooit getraind heb. Voetbal- technisch heeft-ie heel veel in huis. Hij zal echter nooit een topper worden omdat hij geen vechtersmentaliteit heeft. Beste trainen Willem van Harskamp van Teylingen. Ik bewonder hem omdat hij overal resultaten boekt. Het is alleen jammer dat hij het nooit lang kan volhouden; zijn me dicijn is na een paar jaar uitge werkt. Je kunt hem wel de Fritz Korbach van het amateurvoet bal noemen. Beste trainer betaald voetbal: Louis van Gaal. Bij Ajax had hij een beetje zijn tijd mee, maar "xï wonnen. Mooiste shirt: Het oude Bar- celona-shirt. Lelijkste shirt: Zwarte shirts. Van HBS bijvoorbeeld. Hobby's: Voetbal kijken, er over praten, trainen, fluiten, ik ben secretaris van de WON (Vereniging voor Oefenmees- ters Nederland), en dan is de week weer vol. Krant: Haarlems Dagblad. Man: Arnold Schwarzenegger. Ik ben dol op actiefilms. Vrouw: De mijne. We zijn bij na dertig jaar gelukkig ge trouwd, en dat is erg veel voor een voetbaltrainer. Ik heb veel gescheiden collega's. Gelukkig is mijn vrouw ook erg sport- minded. Eten: Bruine bonen met spek. Drinken: Een biertje. Stad: Haarlem. Het heeft een prachtig stadshart, vooral de hofjes zijn erg mooi. Favoriete plekje op aarde: Met mijn vrouw voor de cara van in de zon ergens in Frank rijk. Politiek: Je moet investeren om iets beter te maken. Dus in de hoek van de WD. Respect voor: Men sen die er gens voor staan, en als het niet lukt hun conclusies trekken. Hekel aan: Scheidsrechters die de rapporteur proberen tevre den te stellen. Tegen Meerburg regende het kaarten omdat, voor de wedstrijd, de rappor teur in de bestuurskamer was geweest. Floreant - DOSR: Het wordt tijd dat we weer winnen. Ik denk 1-2. Kampioen in eigen klasse: De ploegen die nu bovenaan staan zijn geen kampioens- ploegen. Teylingen vind ik erg goed. Wij gaan zelf voor de tweede periodetitel. Toekomst club: Derde klasse zit er nog even niet in, maar er is genoeg voetbal in Roelof- arendsveen om dat weer voor elkaar te boksen. Toekomst persoonlijk: Deze club staat mij aan, een echte dorpsvereniging. Alleen zijn er in Roelofarendsveen wel dui zend meningen over DOSR. tekst «jeroen bal foto engel lameuer echter een valse. „Vooi motiewedstrijden moi t dan bij de eerste twee in d< e vot ling eindigen", meldt S( „Een nederlaag wil zeggen, dat we dat nhnge: kunnen halen." Somiieplo Hoogendoorn deden te RC, net als Lien van hun reputatie eer aan, ges. Ingrid Meulenbelt enige een game af. De waren in de tweede di\ 1-4 de mindere van he kende Squash Delft 2. I\ Pronk redde als enige d eer. De in dezelfde afdel'aim lende vrouwen van S phen bleven vrijwel m< J? ongeslagen. Alleen Vertogen moest voor winst heel diep gaan. A Komen, Andrea Steffes [j||j queline den Adel sq zich naar 3-0. „In de tweede helft competitie zal het met slist beter gaan", verte terns Iruijf ilj i. Int s zijr janei vrij n ren zi Wiesehahn vanuit do nii inm ,5 jaa „Door de lange en we van h mer zijn we, blijkt nu, te laat met trainen be We zijn nog niet in von was nog wel een lichtp e voc Steijn Sport, maar zijl int ve Wiesehahn, Martin Ba gave door een bless ei Mark Comfalius krej Squashoorn weinig i gen. In de promotieklass spanning teruggekeerd per Hill Safety/SRCA k Squash Delft 3 voor maal in de competitie tegenstand. Na de Ferdi Captein en het ve Rien van Gemert en moest Patrick Cicuttini leen winnen, maar lit nog met 3-0 om het bo en de totaalzege veilig j( len. De slotman slaagdf grootste moeite in zij Bij ESA/Estec waren de zichten op het bonuspi e< de 3-0 zeges van de wezige kopman Brian en nummer drie Lefranc duidelijk bet danks het 7-9 verlies drea Toni in de beslisse de game tegen de nurnrtei Squash Delft 2 was punt veilig. Andreas schat stond zijn partij na veel strijd af. Net als SRCA is ook Warmond nog ong t Fred van Dijke boekte ste partijwinst. Luijke leed zijn eerste nedei een discutabel laatste 8-9 in de vijfde gar Creighton en de weer keerde Jaap de Zwart eenvoudige zeges voor n totaalwinst op Westvlie i. eerste klasse stond de van Sport City na vier op 2-2. Marcus van met 3-0, Mark Minne 7-9 7-9) en Rob 1 10-9 10-8) hadden en. Wim Franken pakt ;i iets te weinig punten oi nus in Leids voordeel uitvallen. i Di >oi Pl lie sp iooi\ B0p« ie ha> Invra pn aa fcigee [d."\ levin Zij undo van zondi :n d< euwe lobor uit ij'lijn vi op f en i ische ma érg o1 den den I ichap inkel «ziet. •et zi< aller onner lat oj voc i. Sor laai k van v\ b P re de I an de leteer Als toont edaill ii, di lische ivilde in ov laten een zijn

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 24