ÏSport
Het beste
Barcelona van
de laatste jaren
Randje BUITENSPEL
ZATERDAG 2 OKTOBER 1999
BCHEF WILLEM SPIERDIJK. 071-5356464. PLV -CHEF JANET VAN DIJK. 071-5356463
De andere route van Ronald Koeman
Niet direct aan het roer - zoals Rijkaard, Gullit en Wouters - maar in de
schaduw van Louis van Gaal bij FC Barcelona bereidt Ronald Koeman zich
voor op een functie als hoofdcoach. „Ik ben bang dat het er toch een keer
van zal komen."
door GIJSBERT SPIERENBURG
Terug naar Holland - dat zal niet meer gaan. De
familie Koeman is thuis in de stad van Gaudi.
„Als het aan Bartina en de kinderen ligt, gaan we
hier nooit meer weg. Nee, ook niet naar Groningen
- met alle respect overigens. Alleen voor een mooie
baan krijg je mij nog Spanje uit, maar dan tijdelijk.
Naar Barcelona kom ik altijd terug."
Routineus maar zorgvuldig sluit Ronald Koeman
in de catacomben van stadion Camp Nou het col
bertje van het clubkostuum. Deze man beheerst de
kunst van de etiquette, hij is stijlvol en bescheiden.
De nieuwe status is daarop niet van invloed. De as
sistent van Louis van Gaal bij FC Barcelona heeft
nooit bla-bla-bla verkocht.
„Ik weet nog goed dat ik na het WK in Amerika
besloot een punt achter mijn carrière in hèt Neder
lands elftal te zetten. Nog vijf wedstrijden en je
bent recordinternational - doe dat man, riepen ze
tegen me in koor. Maar wat is nou een record?"
Zomaar een parking in zomaar een straatje, de
Traversera de les Corts, schuin achter de Catalaan
se voetbaltempel. Op het bord staat: P Wembley-
92. Het wonder geschiedde dat jaar in Londen op
heilige grond: een historische zege door een gou
den doelpunt van Ronald Koeman.
Wembley '92 leeft in Barcelona voort, vermoe
delijk tot in de eeuwigheid. Omdat het Barcelona
de Europa Cup 1 opleverde, de eerste en tot nu toe
enige in de geschiedenis van de club. Wie mij in de
stad aanspreekt, begint over Wembley en over die
goal. Men kan zich er geen voorstelling van maken
hoeveel vreugde en geluk wij met de club het Cata
laanse volk op die avond hebben geschonken."
Op 20 oktober keert FC Barcelona terug naar
Londen en Wembley, voor de terugwedstrijd tegen
Arsenal in de Champions League. Koeman krijgt er
kippenvel van, bij de gedachte alleen al.
„Een mooier moment dair Wembley '92 is er in
mijn carrière niet geweest. Egoïstisch gesproken:
matchwinner zijn in een Europa-Cupfinale kan niet
iedereen zeggen. Ik lijk wel zo'n koele kikker, maar
na die goal vocht ik tegen m'n tranen. Met m'n
handen voor de ogen liep ik over het veld, de rest
achter me aan. Zelfs Cruijff sprong over een hekje
het veld op. Normaal zou hij dat nooit doen. Die
nacht in het hotel werd ik om het uur wakker. Zo
gelukkig was ik dat ik het had mogen meemaken."
Schoonheid
Het Barcelona van Cruijff (en Koeman) is nu het
Barcelona van Van Gaal (en Koeman). Tegen Arse
nal speelde de Catalaanse ploeg woensdagavond
een helft mooi voetbal.
Koeman: „Vorig seizoen hebben we ook heel
goede wedstrijden gespeeld, maar zo superieur als
tegen Fiorentina en Arsenal heb ik zelden een
ploeg aan het werk gezien. Het niveau was hoog,
heel hoog. Alles zat er in. Qua tempo, qua ritme,
qua balcirculatie, qua acties. Beter was bijna niet
mogelijk. Alles zat er in wat top is en waartoe, vind
ik, bijna geen ploeg in Europa in staat is."
„Het is eenzame hoogte, ja. Ik miszeg niets. Als je
zo kunt spelen tegen een tegenstander, Arsenal, die
ik ook heel hoog inschat, dan kun je veel. Bijna ze
ventig procent balbezit hadden we afgelopen
woensdag in de eerste helft - dat is wat. Er ontbrak
eigenlijk maar één ding aan: het voldoende benut
ten van de kansen. Het is dat laatste stapje dat nog
moet worden gezet."
„Van Gaal is een absolute toptrainer. Wie hem zo
meemaakt, dag in dag uit, die kan niet anders dan
diepe bewondering voor hem hebben. Het heeft
tijd gekost en hij heeft de tijd gekregen. Het bewijs
van zijn gelijk is geleverd: er staat nu een elftal en
niet alleen elf spelers. Ik zie het elftal trainen, ik zie
het elftal spelen, ik zie de kameraderie. Ik overdrijf
niet als ik zeg: dit is het beste Barcelona van de
laatste jaren."
„Ik waag me niet aan vergelijkingen met vroeger.
Dat is onmogelijk. Het zou in de tijd van Cruijff al
Ronald Koeman met Louis van Gaal (rechts), die onlangs tot 2002 bijtekende bij Barcelona. foto gpd
lemaal veel attractiever zijn geweest. Zegt men. We
hadden toen een fantastische ploeg en we hebben
nu een fantastische ploeg. En vergeet niet dat er
van een topploeg tegenwoordig ongelooflijk veel
wordt gevraagd. Bijna om de drie dagen hebben we
een topwedstrijd. Met dertien of veertien spelers in
de selectie is dat niet meer te doen."
Niet direct aan het roer - zoals z'n generatiegeno
ten Rijkaard, Gullit en Wouters - maar aan de zijde
voorlopig van Van Gaal bereidt Koeman zich voor
op een functie als hoofdcoach. De route is toevallig
ontstaan.
„Ik heb gebruik gemaakt van de mogelijkheden
die er voor mij bestonden. Ik heb vorig jaar ja ge
zegd tegen de aanbieding van Barcelona. Als ik bij
de KNVB was gebleven en men zou mij hebben be
naderd om Hiddink als bondscoach op te volgen,
had ik het misschien ook gedaan. Het is een kwes
tie van minnetjes en plusjes tegen elkaar wegstre
pen. Is het te vroeg of is het een kans die je niet
mag laten lopen? Zo zal Rijkaard ook hebben ge
dacht."
Het contract van Van Gaal met FC Barcelona is
recent verlengd tot medio 2002. Nog bijna drie jaar
in de schaduw van de meester, zou zo veel geduld
te verdragen zijn? De assistent wringt het gezicht in
een diepe plooi.
„Een streep door mijn rekening? Weet ik niet. Op
het ogenblik ben ik tevreden met wat ik hier heb en
wat ik hier doe. Ik voel me prettig, ik werk leuk, ik
werk hard. Ik leer veel en ik ben nog verschrikkelijk
jong, dus waarom zou ik nu al per se ergens hoofd
trainer moeten zijn. Maar misschien denk ik daar
in juni, als het seizoen en mijn contract erop zitten,
wel anders over. Misschien zeg ik dan wel: ik heb
genoeg gezien, ik ben er klaar voor."
Achtergrond
Na de ervaringen van Rijkaard, Gullit en Wouters
zou hij een tikje voorzichtiger en wijzer kunnen
zijn.
„De verantwoordelijkheid als hoofdcoach is
groot. Dat moet niet worden onderschat. Als oud
voetballer heb je in het begin veel krediet, maar op
een gegeven moment verwacht men natuurlijk re
sultaten. Wie je was, telt dan niet meer. Je moet
worden beoordeeld op je prestaties als trainer en
niet op je mooie blauwe ogen. En wat het Neder
lands elftal betreft: het is natuurlijk niet goed als je
tien wedstrijden op rij niet wint. En als je 5-5 tegen
België speelt, is dat ook niet goed. Ik denk dat het
voor Rijkaard als coach een enorme leerzame erva
ring is. Laat ik het zo zeggen: ik ben blij dat ik niet
in zijn schoenen sta."
„Van de week sprak ik Bernd Schuster. Die loopt
op het ogenblik bij Barcelona stage, zoals hij ook
stage heeft gelopen bij Arsenal, bij Ajax en bij
Feyenoord. Bij Köln was hij te vroeg begonnen en
ontslagen. Hij zei me eerlijk: Ronald, es ist gut was
du machst nun bei Barcelona."
„Er komt meer bij kijken dan je verwacht. Je kunt
het als trainer allemaal wel zien, maar je moet het
ook kunnen overbrengen. Ik heb veel geleerd van
Hiddink, ik leer nu van Van Gaal. Ik train met top
pers van wie veel wordt verwacht en die allemaal
willen spelen. Het is druk en boeiend. Ik kijk op de
achtergrond mee, ik praat er met Louis over en ik
geef mijn mening."
Na Futbol Club de Barcelona is er eigenlijk niets
meer. „Ik besef dat ik bevoorrecht ben. Nergens
beter kun je zijn dan in en bij een club als Barcelo
na. Maar ja, er zit af en toe helaas een kronkel in
mijn hoofd, iets in m'n binnenste dat zegt dat ik
vandaag of morgen hoofdtrainer moet worden. Ik
ben bang dat het er toch een keer van zal komen."
Die naar
zinloos geweld
hunkerende
koppen
leken precies
op de tronies
die mij in
Diisseldotf de
stuipen op het lijf
hadden gejaagd
JUIOOIER dan GOUD
Ik heb nagedacht over wat nou heel bijzonder is ge-
weest. En toen heb ik voor mijn vader gekozen, eigen-
lijk een heel voor de hand liggende keuze. Hij is nu
aan het werk, dus sta ik op de foto met een pasfoto
van hem.
Toen ik vijf jaar was ging ik voetballen en sinds die tijd is mijn va
der altijd meegegaan. Tot op de dag van vandaag is hij erbij, hij
mist geen enkele wedstrijd. Het is voor een jong ventje motiverend
als er een ouder langs de lijn staat. In de jeugd, kwam hij ook bij
trainingen kijken, ook dat was een extra motivatie om goed te pres
teren.
Er zijn wel eens momenten geweest dat hij een beetje te nadrukke
lijk aanwezig was, een beetje te fanatiek, maar ik heb nooit ge
dacht: blijf maar thuis. Ik denk dat hij nu wel veel rustiger is ge
worden. Volgens mij zegt hij niet zoveel meer. Maar de situatie is
ook heel anders. Vroeger stond hij langs het veld met een aantal ou
ders, toen zag ik hem altijd staan. Nu zit hij op de tribune, meestal
met een paar duizend man. Ik zie hem niet meer, maar ik weet dat
hij er is.
Vaak bespreken we na afloop de wedstrijd even. Niet uitgebreid,
meer zo van: wat vond je ervan. Hét is altijd prettig om even te be
spreken hoe ik het ervaren heb en hoe hij vond dat het ging.
Mijn vader heeft zelf gevoetbald bij SJC en WSB, maar niet op een
hoog niveau. Hij speelde in het eerste van de zaterdagtak van WSB,
maar de zondagtak was altijd beter.
Ik denk dat ik altijd heel erg vrij geweest ben in mijn keuzes. Mijn
vader gaf wel advies, maar als ik een keuze had gemaakt, stond hij
er vrij snel achter. Hij heeft het voetbal altijd gestimuleerd, maar
gaf ook wel aan dat een studie belangrijk is. Ik ben heel blij dat
mijn vader mij van jongsaf aan zo heeft gestimuleerd, ik denk dat
dat mede heeft geresulteerd in hoe ik nu ben, als persoon en als
voetballer. Ik denk, maar dat weet ik niet zeker, dat hij altijd de
hoop heeft gehad dat ik profvoetballer zou worden. Ik denk dat hij
heel trots is dat ik dat nu ben.
Qua uiterlijk lijk ik niet op hem, vind ik, maar je hebt
altijd wel wat karaktertrekken van je ouders. Ik denk
dat ik wel eigenwijs ben. Ik doe altijd wat ik zelf wil,
wat ik zelf het beste vind. En dat is iets wat ik bij hem
ook duidelijk kan zien.
TEKST: JANET VAN PUK
FOTO HIELCO KUIPERS
De supporters van Telstar hebben André de Ridder uitgeroepen
tot "Witte Leeuw van het seizoen 1998/1999'. De 24-jarige
middelste middenvelder is bezig aan zijn tweede seizoen bij de
IJmuidense eerstedivisieclub. Hij begon bij SJC en stapte als B-
junior over naar Noordwijk. De overgang naar Telstar
beschouwt hij als het hoogtepunt van zijn carrière. De
Noordwijker werkt part time op de afdeling
administratie/logisitiek van een groothandel in gasdetectie-
apparatuur en heeft een eigen koeriersbedrijfje.
Is dominee Honnefde waar-
li schuwende vinger hief,
staakten wij, pupillen van RCL,
ons wild geraas. Bij de thuis
wedstrijden van het eerste
schoolden wij samen achter het
doel van de tegenstander en vul
den wij als tivaalfde man het
elftal van Thijs de Wit en Bas
Ederveen aan. De dominee, die
zich op zijn solex van pastorie
naar voetbalveld verplaatste,
hield ons nauwlettend in het
oog. Trok de schietgrage ausput-
zerDe Wit mee naar voren om
het vijandelijke doel onder vuur
te nemen dan zongen wij in
koor: 'Thijs de Wit, een kogel en
hij zit".
De dominee, tevens voorzitter
van RCL, stemde daarmee in,
maar fronste zijn borstelige
wenkbrauwen wanneer wij het
gezang 'Keeper wordt niet ze
nuwachtig, hi, ha, ho'aanhie
ven. En waagden wij het om, in
navolging van de Feyenoorder
Piet Romeijn, de scheidsrechter
na een dwaling voor hondenlul
uit te maken dan riepen wij de
toorn van Honnef over ons af.
Na een stichtelijke reprimande
van de hernoemde predikant
zwegen wij beschaamd.
Dat was eind jaren zestig. RCL
voetbalde nog aan de Hoogma-
deseweg, op de grens van het
oudeen nieuwe Leiderdorp, en
het voetbalgeweld bleef beperkt
tot hier en daar een onbesuisde
overtreding, waarbij doorgaans
geen opzet in het spel was.
Hooligans bestonden nog niet,
die staken pas in 1974 voor het
eerst de Noordzee over toen
Feyenoord de UEFA-Cupfinale
met Tottenham Hotspur uit
vocht. Televisiecommentator
Koen Verhoef wist niet wat hem
overkwam toen het Londense
geteisem de kuipstoeltjes door
het beeld liet vliegen.
Sindsdien is het bezoeken van
wedstrijden in het betaald voet
bal een hachelijke onderne
ming. Wie zich in de buurt van
zogenaamde harde-kernsuppor
ters waagt, is zijn ledematen
niet zeker. Vooral de straffe aan
hangers van Feyenoord hebben
de lessen van de Engelse hooli
gans ter harte genomen. Onder
hand kunnen ze bij de Spurs
nog wat van hun Rotterdamse
navolgers leren. Ik heb eens van
nabij een groepje terroristen uit
het Feyenoord-legioen aan het
werk gezien. Met tien man stort
ten ze zich op een verdwaalde
aanhanger van Borussia Mön-
chengladbach. Hun prooi was
een verstandelijk gehandicapt
jongetje dat een sjaal van zijn
geliefde club om het hoofd had
geknoopt. Er bleef weinig van
het arme Borusje over.
Ik moest die avond verslag doen
van de veldtocht van Feyenoord
in het Diisseldorfer Rheinstadi-
on. Mijn wedstrijdverslag van
Borussia Mönchengladbach-
Feyenoord kreeg ik slechts met
de grootste moeite op papier.
Voortdurend spookte het weer
zinwekkende beeld van de brute
aanranding van de weerloze
Gladbach-fan door mijn hoofd.
Hysterie en waanzin, aange
wakkerd door venijnige stimu
lantia, hebben het betaald voet
bal verziekt en je kon er op
wachten dat de besmetting zou
doorsijpelen naar de lieflijke
wereld der amateurs. Zondag
avond laat nam ik nog even een
kijkje bij TV West en toen ik
Katwijk-Quick Boys zag ontaar
den, was de herinnering aan
Borussia Mönchengladbach op
eens klaarwakker. Die naar zin
loos geweld hunkerende koppen
leken precies op de tronies die
mij in Diisseldotf de stuipen op
het lijf hadden gejaagd.
De uitbarsting op sportpark De
Krom heeft niet al te veel om het
lijf gehad, las ik in het Leidsch
Dagblad van maandag. Maar
een week eerder blijken een paar
potige dienders ook al hun han
den vol te hebben gehad aan het
sussen van supportersoproer bij
Rijnsburgse Boys-Katwijk. Vol
gens de Katwijkse burgemeester
Boelhouwer van Wouwe is er
nog niets aan de hand, maar ik
verzeker hem dat de verloede
ring voortwoekert, langs en in
het veld. Met RCL 7 speelden wij
zaterdag tegen Noordwijk zoveel
en toen onze rechtsback een wat
onbeholpen overtreding op de
linksbuiten van de zeekanters
maakte, werd hij uitgemaakt
voor vuile kanker nazi.
Bij mij ging het door merg en
been. Maar bij de scheidsrechter
kennelijk niet, want die haalde
zijn schouders op en gaf de van
enig historisch besef gespeende
Noordwijker een vrije trap mee.
Als dominee Honnef van de par
tij was geweest, zou hij zijn lan
ge leren brommerjas hebben
dichtgeknoopt, op zijn solex zijn
gestapt en nooit meer naar een
voetbalveld weerom zijn ge
keerd. Het is maargoed dat de
oud-voorzitter van RCL het eeu
wige aardse leven niet is gege
ven. De dominee zou zich in de
ze tijd geen raad weten.
Jaap Visser is verslaggever van
Vrij Nederland en centrale
verdediger van RCL 7.
