'Eén school voor Noord een droom' Het veelzijdige begin van de Leidse padvinderij Politie eert 'moedige jongens' Leiden Regio ^Leiden wil opbrengst landelen wél delen Een halfjaar zitten, maar dan graag met joints GERECHT Wijkgroepen schrijven fotowedstrijd uit Leiden krijgt hangplek in Warmond Cornelis Loef op kalender leiden In het politiebureau aan de Langegracht zijn gisteren vijf jonge Leidenaars in het zonnetje gezet. In de nacht van zaterdag 18 september hiel den zij een man staande die vlak daan/oor een ge wapende overval had gepleegd op een snackbar aan de Hoge Rijndijk. De overvaller kon vervolgens door de politie aangehouden worden. Hij had 1500 gulden buitgemaakt en bleek al drie eerdere gewapende overvallen te hebben gepleegd. Volgens politiechef A. Rasenberg van Team Zuid zijn de jongens een voorbeeld voor de stad: „Als politie willen wij graag meer samenwerken met burgers. Zij moeten onze ogen en oren zijn. Jullie hebben die kreten in de praktijk gebracht." Rasen berg prees hun snelle ingrijpen. „Jullie hebben geen seconde getwijfeld, ook niet toen jullie zagen dat hij gewapend was. Dat getuigt van grote moed." Op de foto worden de jonge helden Brian, Frits, Menno, Arno en André geflankeerd door drie agenten van Team Zuid. Geheel rechts chef Aad Rasenberg. foto henk bouwman DINSDAG 28 SEPTEMBER 1999 Leidse uitvinder poolanker overleden leiden Op 89-jarige leeftijd is afgelopen zondag Leidenaar Louis Pommée overleden. Pommée vergaarde wereldwijd be- kendheid als de uitvinder van het poolanker. Dit anker heeft door de speciale stand van de bladen een grote houdkracht. Pommée werkte bij de Grofsmederij, een van die in het oog springende bedrijven uit het Leidse fabrieksverleden. Tot aan zijn pensionering was hij er chef van de afdeling werktuigbouw en hoofd van de bedrijfschool. Hij ontwierp ook het monument bij het 125-jarig bestaan van de Grofsmederij, in 1961. Louis erd Pommée wordt vrijdag begraven op begraafplaats Rhijnhof. Fietser geslagen en beroofd ïidenEen 21-jarige Leidenaar is vannacht rond 01.00 op de ISchipholweg op gewelddadige wijze van zijn geld beroofd. Hij fietste over de Schipholweg in de richting van het station toen 'lij werd ingehaald door een auto. De passagier daarvan stapte lit en vroeg de fietser of hij geld kon wisselen. Hoewel het ant woord negatief luidde, bleef de man aandringen. Bang gewor- len ging de fietser er vervolgens te voet vandoor. Op de Del- laertweg reed de bestuurder van de grijze personenauto hem klem. Samen met zijn maat schopten en sloegen ze de Leide- waarna ze hem beroofden van zijn portemonnee. De poli- is nu op zoek naar getuigen van het voorval. |den robbert minkhorst feiden is best bereid de op- jengst van haar EZH-aandelen ucj delen met de andere ge beenten. Dat is het altijd al ge- rï^?est, zeggen de wethouders T. Qjn Rij en J. Laurier. De ge- die er anders over 'ninken, hebben het verkeerd aal;8rePen- Zoa^s vrijwel ieder- aajn dat heeft. Van Rij: „Dit is jolt grootste misverstand van de zomer." gerjVoor komende vrijdag heeft Jiden een aantal gemeentes acjtgenodigd. In dat onderhoud est[oberen Van Rij en Laurier het iaajisverstand uit de wereld te ^lpen. Sinds het begin van de jmer is het beeld ontstaan dat kjiiden zich vrijwel de gehele van de EZH-aande- die beschikbaar komen 30jndat EZH is overgenomen Preussen Elektra, wilde eigenen. Maar Leiden „gJiimt slechts een deel van de Ibrengst, de rest komt vooral gt e aan de oud-EBR-gemeen- de voorloper van de EWR. jor vrijdag zijn daarom ook leen zij uitgenodigd. J.Het was Leiden tegen de it", zegt Laurier. „Maar dat is it de situatie." Van Rij: „Wij ervan overtuigd dat de R-gemeenten meer rechten er de aandelen hebben." Niet die gemeenten behoren Kat- Noordwijk, Alphen aan i Rijn en omgeving. Rijn- ude en Jacobswoude zaten rigens weer wel in het Ener- bedrijf Rijnland. 'oordat de EWR ontstond, s het EZH-aandelenpakket de gemeenten uit de Leidse io en van gemeenten uit de llenstreek. Van Rij: „Alphen, Katwijk en Noordwijk hebben nooit een gulden betaald voor die aandelen. Die gemeenten waren ook het meest fel in het conflict. Ze waren nu wel erg kien op de opbrengst." Dat ook burgemeester M. Boelen van Rijnwoude zich zo fanatiek heeft opgesteld, begrij pen Laurier en Van Rij niet. De laatste zegt dat hij Boelen heeft geprobeerd duidelijk te maken dat ook Rijnwoude flink mag meedelen in de opbrengst, maar dat die boodschap bij hem niet is aangekomen. Overigens zou Leiden wel een goede kans maken om alle winst op te strijken, zeggen de twee bestuurders. „Over wie de aandelen zou verkopen, was niets geregeld. En als er geen afspraken zijn over wie de waardevermeerdering van de aandelen krijgt, dan geldt in het algemeen dat de meerop brengst toekomt aan de 'bloot eigenaar' van de aandelen. Dat zijn wij. Dat is de juridische hoofdregel." Leiden wil evenwel niet op 2ijn strepen gaan staan. Dat zou een jarenlang slepend juri disch conflict worden. Daarom leggen Laurier en Van Rij vrij dag een nieuw voorstel op tafel. Omgerekend komt dat erop neer dat Leiden 42 procent van de opbrengst van de aandelen krijgt, de andere oud-EBR-ge- meenten gezamenlijk 35 pro cent en de overige EWR-ge- meenten 23 procent. Dat bete kent dat Leiden alsnog het meest krijgt, maar dat is reëel, vinden Laurier en Van Rij. Lei den heeft de afgelopen decen nia ook het meeste geld gesto ken in onrendabele investerin gen als stadsverwarming. Leids Jaarboekje 1999 gepresenteerd leiden wim wegman Toen de Engelse kolonel Baden-Powell in 1908 zijn militaire zakboekje over spoorzoeken be werkte voor de jeugd, gaf hij het startsein voor een ongekende rage. Het boekje, 'Scouting for Boys' geheten, beleefde dat jaar meteen al vijf herdrukken. En aan het einde van 1908 waren er in Engeland niet minder dan 60.000 'boy scouts', die groepen oprichtten en met het zakboekje in de hand er op uit trokken. Het duurde een paar jaar voordat de rage naar Nederland overwaaide - tot 1911 om precies te zijn - maar toen was het meteen goed raak. Voor al in Leiden. Dat bleek een van de weinige plaat sen waar maar liefst drie padvindersclubs ont stonden: twee jongensverenigingen en - behoor lijk bijzonder in die tijd - een clubs met 'pad- verkensters' oftewel 'meisjesgezellen'. Die beginjaren van de scoutingbeweging in Leiden zijn het onderwerp van een van de verha len in het nieuwe Leids Jaarboekje. Auteur J.H. van der Steen - directeur van het Nederlands Padvinderij Museum - beschrijft daarin bijvoor beeld hoe de zaken bij een van die clubs, de Leidsche Padvinders, meteen krachtig ter hand werden genomen. Het oprichtingscomité telde klinkende namen, als de textielbaron Le Poole, de wethouder van onderwijs Van der Lip, een oud-Tweede-Kamerlid en zelfs de toenmalige burgemeester De Gijselaar. Die lieten er inder daad geen gras over groeien. Binnen een paar maanden was de vereniging een feit, en hadden de leden het eerste zomerkamp al achter de rug. Nauwelijks een maand daarna volgde de twee de vereniging, de Jonge Verkenners. Deze was opgericht door de Nederlandse Bond voor Licha melijke Oefening (NBLO), die niet alles van het Britse voorbeeld klakkeloos wilde overnemen. En enkele aanpassingen waren inderdaad wel nodig. De sluiptips van Baden-Powell bijvoorbeeld vol deden misschien goed in Engeland, in het vlakke Holland konden jongens er niet echt mee uit de voeten. Ze verzonnen dus maar hun eigen listen. Zo rende een jongen achter de stoomtram aan, om langs zijn 'tegenpartij' te glippen. De stoom tram reed niet zo hard en bood een listige scout de mogelijkheid om zich al lopend te verschui len. Ook toen al dook de handel onmiddellijk op rages. Scouts hadden een uniform nodig om lid te worden en dat konden jongens bij elkaar spa ren door merkartikelen te kopen. Bij de comesti- bleswinkel van Kelder aan de Breestraat konden padvinders in spe zich vergapen aan een etalage pop in een compleet uniform. De fabrikanten Bensdorp en Flick brachten chocoladerepen op de markt onder de naam Padvinder. De verko- pertjes streden met elkaar om de gunstige straat hoeken in Leiden, wat de jonge beweging toch een wat mindere indruk bezorgde. Er verschenen zelfs sigaren onder de naam Padvinder, tot onge noegen van de scoutsorganisaties zelf, die er ste vig op hamerden dat een echte padvinder niet rookte. De Leidsche Padvinders en de Jonge Verken ners lieten alleen jongens toe, dus de meisjes moesten hun heil bij een derde club zoeken: de Leidsche Meisjesgezellen Vereeniging. Echt scou ten was er voor hen in het begin nog niet bij. De dames beperkten zich tot het maken van lange wandelingen en kooklessen. Dat deden ze op for nuizen in leegstaande huizen. Waardoor Van der Steen zich schertsend afvraagt of de Meisjesge zellen niet de voorloper van de kraakbeweging waren. Het leven van de jongens- (en later ook de meisjes-jscouts bestond vooral uit sport. Maar tijdens de Eerste Wereldoorlog kregen de clubs er ook een verzorgende taak bij. Op 9 oktober 1914 kwamen de eerste Belgische vluchtelingen Lei den binnen, een aantal dat drie dagen later al was opgelopen tot 500 en uiteindelijk zelfs zou aangroeien tot 3000. De padvinders ontpopten zich voor hen als vlot improviserende verhuizers, keukenpersoneel, kinderverzorgers en bood schappenjongens. Ze oogstten daarmee veel waardering, van de Belgen uiteraard, maar ook van de Leidenaars. De twee afzonderlijke jon gensclubs in Leiden hielden overigens na 1915 op te bestaan, na een landelijke fusie. De Meis jesgezellen gingen een jaar later samen met an dere verenigingen. Het Leids Jaarboekje 1999 is verkrijgbaar bij boekhandel Kooyker. Belangstellenden kunnen ook lid worden van de Vereniging Oud Leiden, postbus 917, 2300 AX, Oegstgeest. Ze krijgen het Leids Jaarboekje dan gratis thuisgestuurd. gezakt en lusteloos zat hij lij. Alsof hij zijn gebruikelijke ort itendritueel net achter de had. De 23-jarige Leidenaar I tegen de politierechter dat 's ochtends vroeg al begon t blowen en dat niets hem enlijk kon schelen. Een beet- >p bed liggen en veel slapen, t was zo'n beetje wat hij de e dag deed. wat andere 'dingetjes' na i. Zo had hij in juli vijf 'hele oie' cactussen, twee kratten lege flessen en gereed- ap gestolen. Voornamelijk de Leidse Roodenburger- iat en omgeving. Aan het )rschotense Ambachtspad II hij etalageruiten ingegooid 'een duur Alessi koffiezetap- aat gestolen. Op dezelfde nier had hij geprobeerd rtartikelen te stelen. Na on- gheid over een honderdje, hij racistische opmerkin- gemaakt en zijn slachtoffer Ireigd. Als hij een mes bij had gehad, zou hij op zijn uldeiser hebben ingestoken, ib ik dat gezegd? Moet-ie me maar niet bij mijn keel pakken. Hij zei tegen mij dat hij me dood zou maken. En als ie mand'dat zegt, dan zeg ik dat toch óók?". De racistische op merkingen had hij gemaakt omdat hij kwaad was. „Als ik niet kwaad ben, zeg ik dat niet. Ik ben geen racist, of zo." De jongeman stond ook nog te recht voor het 'lenen' van een gestolen fiets en het stelen van een jas met huissleutels die hij later op het slot 'uitprobeerde'. Een kinderrechter had hem vroeger al eens veroordeeld tot honderd uren taakstraf en een politierechter had hem twee maanden cel willen geven. Gra tie voorkwam dat. Voor diefstal en mishandeling moest hij nog voorkomen. Al met al zag het er voor de man niet best uit. Totdat rechter J. van Kempen wilde weten of hij werkte. „Ik mag niet werken." Wat meneer dan deed? „Vertel jij het maar", kaatste hij de bal terug, zonder Van Kempen aan te kijken. „U maakt een behoorlijk afwezige indruk", merkte deze dan ook op. „Ik ben moe. Ik kan niet te gen vroeg opstaan." „Nou, dat zou ik dan toch maar leren", zei de rechter. „Want dat gaat ver anderen als u hoort wat de offi cier gaat eisen. Die vindt name lijk dat de maat vol is." Of hij een goed contact met zijn ouders had? „Tot vorige week." Toen zijn moeder zijn kleding met daarop benzine tussen haar was had gevonden. On danks het feit dat hij zou heb ben verteld dat hij nu voor de rechter stond, zouden zijn ou ders het toch niet weten. „Om dat ze het niet willen horen." Of ze dan hun grip op hem kwijt waren? „Als ze die ooit al heb ben gehad..." Of hij nog van plan was op het rechte pad te komen? „Wat moet ik doen? Ik heb altijd met mijn handen ge werkt, maar ik mag hooguit drie keer per dag mijn hand bewe gen." Dat werd Van Kempen wat al te gortig: stelen kon de man wel. „Ik mag maar vier uur werken, omdat ik thuis in slaap val als ik acht uur werk", wierp de man tegen. Weer fout: hij kon kennelijk wel 's nachts ste nen door ruiten gooien. Toen officier van justitie E. Vis ser wilde weten of de man mis schien ziek was, vertelde hij dat hij volgens de neuroloog multi ple sclerose had. In welk stadi um zijn ziekte was, wist hij niet. Visser ergerde zich dat de Lei denaar hem niet aankeek als hij antwoord gaf. „Ja, dat is een tic van mij. Ik hou er niet van als er over mij wordt gesproken. Ik haat die ziekte." De rechter probeerde hem daarop vergeefs over te halen toch vooral meer te vertellen, voordat er zes maanden onvoorwaardelijke gevangenisstraf tegen hem zou worden geëist. Zo ver kwam het echter niet: de reclassering moest maar een rapport over de man opstellen. De verdachte verklaarde vervolgens haastig dat hij best een half jaar wilde zitten. „Als ik maar joints mee mag nemen." Maar nee. Op 22 november om half tien zou de zaak worden voortgezet. „Ik wens u het beste en meld u zich nu maar snel bij de reclasse ring", zei de rechter. Maar de verdachte was al bijna de zaal uit. Waarop Van Kempen hem nog nariep: „Half tien 's och tends, dus vroeg opstaan!" connie van uffelen Handrem vergeten T. Hoen van Bureau Openbaar Onderwijs: Vervolg van voorpagina Het Bureau Openbaar Onderwijs, de Stichting Katholiek Onderwijs Leiden en de Protestants-Christelijke School vereniging Leiden hebben waarschijnlijk een jaar nodig om te onderzoeken wat de mogelijkheden zijn van één brede school in de wijken Noorderkwartier en De Kooi. „Voor de schoolbesturen is de bestuurlijke constructie, die de school zal krijgen, van belang, net als de ruimte die er zal zijn voor levensbeschouwelijke richtingen", zegt L. van Aubel van de Stichting Katholiek Onderwijs Leiden. leiden nen van de schoolbesturen een droom die moet uitkomen. „De kinderen in Noord hoeven straks niet meer op hun fiets de wijk uit om naar school te gaan." De term brede school duidt daarnaast aan dat er meer te halen valt dan onderwijs al leen. „Op de school heeft ook de wijkverpleegster een plekje. En de school-maatschappelijk werkster houdt er haar spreek uur. Misschien zijn er moeders die wel eens een computerles willen volgen. Zij kunnen straks terecht voor een curus in het computerlokaal. De school - zoals wij hem voor ogen heb ben - is bovendien de plek waar kinderen zich bezig kunnen houden met bijvoorbeeld sport en muziek. Het gaat om de ont plooiing van de kinderen in sa menhang met aandacht voor de gezinnen." Bestuursvoorzitter G. Visser van de Protestants Christelijke Schoolvereniging Leiden er vaart de ontwikkelingen even- eens als positief. „De scholen annet van aarsen Ook in Roomburg hebben de schoolbesturen plannen om sa men één school te bouwen. Onderwijswethouder H. Baaij- ens: „De brede school in Roomburg is eenvoudiger uit te voeren omdat we daar vanaf het begin kunnen opbouwen. Het project in Leiden-Noord is vanwege de achterliggende pro blemen moeilijker maar wel licht ook boeiender." De huidi ge scholen in Leiden-Noord zijn volgens Baaijens van hoge kwaliteit. Maar klaarblijkelijk hebben onvoldoende ouders dat ingezien. Baaijens: „Eerst zagen we hoe veel autochtone ouders hun kinderen naar scholen buiten de wijk brach ten. Veel allochtone kinderen volgden daarna. Hun ouders wilden niet dat ze op 'zwarte scholen' les kregen." Volgens T. Hoen van het Bu reau Openbaar Onderwijs zijn de gemeenschappelijke plan die er nu nog zijn in Noord, dragen kwaliteit in zich. De leerkrachten bijvoorbeeld to nen een enorm werkenthousi- asme", zegt hij. „Ik weet dat pc- rk- en openbaar basisonder wijs elk hun eigen identiteit hebben, maar daarboven staat het kind. Ondanks de hoge kwaliteit van de scholen in Noord, zien we zorgelijke ont wikkelingen. Het pc-onderwijs wil er niet op wachten tot er nog maar één school in de wijk is overgebleven. De drie bestu ren moeten elkaar nu zien te vinden." Hoen is het met hem eens: „We kiezen voor groei en bloei en niet voor achteruit gang." Van een definitieve 'ont zuiling' willen de partijen niet spreken. „De drie zuilen dragen samen één school", zegt Hoen. „Het zou toch prachtig zijn als bij wijze van spreken op woens dagochtend de pastoor, de do minee, de imam en iemand van het humanistisch verbond op school lesgeven." In de nieuwe wijk Roomburg heeft de brede school voorde len omdat samenwerking van de drie schoolbesturen de enige mogelijkheid biedt om te ko men tot één zelfstandige school. Zonder de samenwer king zouden er straks slechts kleine dependances gebouwd kunnen worden: een katholie ke, een openbare en een pro testants-christelijke. De wijk is voor elke zuil te klein voor een eigen zelfstandige school. leiden ken zijn genomen. Per persoon kunnen maxi maal twee foto's worden ingeleverd. Inzendingen moeten vóór 22 oktober worden gestuurd aan Wijkbeheer, Postbus 9100, 2300 PC Leiden. Een deskundige jury selecteert dè 15 mooiste foto's die op 26 november - uitvergroot - worden ten toongesteld in het Stadsbouwhuis, Langegracht In het kader van een publiciteitscampagne gaan de wijkgroepen Slaaghwijk, Leiden Noord en Oostelijke binnenstad een fotowedstrijd houden met als thema 'Samenleven in 2000'. Iedereen kan meedoen. Voorwaarde is dat de foto's, oude of nieuwe, in één van deze drie wij- 72. leiden De gemeente Leiden heeft bij Warmond een bouwvergunning aangevraagd voor een jonge- renontmoetingsplek in de Broek- en Simontjespolder, vlakbij de Merenwijk. En hoe wel bouwen op die plek in strijd is met het bestemmingsplan, is het Warmondse gemeentebe stuur bereid om mee te werken. De hangplek is bedoeld voor een groep jongeren, die mo menteel in de Merenwijk over last veroorzaakt. De jongeren, die door de wijk trekken, heb ben overigens zelf gevraagd om een eigen plekje. De politie in Leiden heeft al toegezegd dat ze toezicht zal houden bij een eventuele toekomstige jonge- renontmoetingsplek in de Broek- en Simontjespolder. Ze zal de gemeente Warmond bo vendien twee keer per jaar rap porteren over openbare orde en veiligheid. De verwachting is dat de overlast zal afnemen wanneer de jongeren hun eigen stekje hebben. Het gemeentebestuur van Warmond heeft weinig moeite met de plannen en is bereid het bestemmingsplan voor de Broek- en Simontjespolder te herzien. Het college verwacht weinig extra overlast voor de gemeente. „Realisering van het bouwplan is naar onze mening een goed Leids initiatief op het gebied van jongerenbeleid. Het kan wellicht leiden tot een ver betering van de leefbaarheid in het algemeen." leiden Haast, een licht-aflopende kade en de handrem verge- ten. Die combinatie stond gisteren op de Botermarkt weer eens I garant voor een onvrijwillige tewaterlating van, in dit geval een bestelbusje. De eigenaar daarvan deed even snel inkopen. Stof- zuigerzakken. Bij zijn terugkeer zag hij zijn auto nog juist kopje ondergaan in het water van de Nieuwe Rijn. Duikers van de brandweer en de bergingsdienst moesten er vervolgens aan te pas komen om de bus, geladen met verfblikken, te lichten. De schade is aanzienlijk. foto hielco kuipers leiden Inmiddels een traditie, de kalender van Van der Horst. Onlangs verscheen alweer de twaalfde editie, met foto's uit lang vervlogen tijden van deze bekende maar inmiddels overleden Leid se fotograaf. Deze keer zijn dat foto's uit de jaren vijftig. Van mooie plekjes in Leiden, of van perso nen. Zoals van Cornelis Loef, die jarenlang zijn kranten en weekbladen verkocht in de buurt van het station. In weer en wind.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 15