Nieuwe vleugel Oudheden tijdelijk open
'Luna Aadje is mijn inspiratiebron'
Cultuur Kunst
1
1 ermeend wil belastingnadeel
tor filmmakers voorkomen
Koningin opent tentoonstelling Rembrandt Zelf
I
Hij zou wel duizend mensen willen zijn
Nieuwe kans voor Het Leidse Lied
JNDERDAG 23 SEPTEMBER 1999
chef jan rijsdam, 071-5356444. plv. chef caroline van overbeeke 071-5356440
Oktoberlezing in De Lakenhal
oen In museum de Lakenhal aan de Oude Singel spreekt op
indag 3 oktober dr. D.J. Noordam over de historische optoch-
n van de 3-October-Vereeniging. De lezing begint om 15.00
ir en is gratis toegankelijk voor geïnteresseerden.
tesentatie bundel Guus Wakelkamp
oen» 'Een mond vol liefde', dichtbundel van Guus Wakel-
■mp, wordt aanstaande zondagmiddag gepresenteerd in so-
ëteit De Burcht. Om 15.00 uur wordt het eerste exemplaar
lerhandigd door Wim Simons van 'De Beuk', stichting voor li-
raire publicaties. Daarna wordt er muziek gemaakt en worden
gedichten voorgedragen. Bovendien signeert en verkoopt
ïus Wakelkamp de bundel. Burgsteeg 14, Leiden.
Minnaars Talens Palet 1999 in Utrecht
wen a/drun» MevrouwS. Snel-Bleys en de heer K. de Jong
Van donker doolhof tot nieuwe helderheid
n de amateurschilders die eerder dit jaar bij Expressie 70 in
i|jl phen a/d Rijn het Talens Regio Palet 1999 hebben gewonnen.
ie unwer'
werk is tot en met 23 oktober te zien op de landelijke Ta
ns Palet 1999 Expositie. De expositie wordt gehouden in de
arbeurstraverse in Utrecht. Openingstijden ma.-vrij. 8.00-
.00, za. 8.00-17.00. Toegang is gratis.
t enen en Italië in Stadsgehoorzaal
)enIn de Stadsgehoorzaal worden aanstaande zondagmid-
om 14.30 uur, onder de titel '200 jaar Weense melodieën'
(sen, polka's en galoppen ten gehore gebracht. Om 20.15 uur
het tijd voor het Italiaanse operagala Bel Canto. In de twee
orstellingen treden onder meer de solisten Iris de Koomen,
nny Zomer en Marten Smeding op. Kaarten zijn verkrijgbaar
de Stadsgehoorzaal en de VW.
oorrondes Grote prijs Bollenstreek
legom» In Solution in Hillegom wordt vrijdagavond de eerste
irronde van de Grote Prijs van de Bollenstreek gehouden. Vijf
ionale bands strijden om een van de twee halve finaleplaat -
Optredens worden verzorgd door Stonefree, Detonator,
iric, Aphrodite en Xynobite. Solution is geopend van 20.00
02.00 uur. Om 21.30 uur begint de eerste band. Jongeren-
ntrum Solution staat aan de Van de Endelaan 7 in Hillegom.
Reiné en Lef van Ron Termaat
genomineerd. De films zijn ge
selecteerd door een vakjury die
bestaat uit René Mioch, Willeke
van Ammelrooy, Monique van
der Ven en Paula van der Oest.
Een publieksjury van 150 film
liefhebbers bepaalt zaterdag
wie van dé drie regisseurs
30.000 gulden van de Twentse
brouwer ontvangt.
De Prijs van de Stad Utrecht
ging woensdag naar Martin
Koolhoven voor zijn film Suzy
Q. Hij kreeg de bijbehorende
penning en een bedrag van
5000 gulden uit handen van
burgemeester Brouwer. De prijs
is bedoeld voor 'een bijzonder
talent aan het begin van een
beloftevolle carrière'. Koolho-
vens film was te zien bij de
VPRO.
Het eerste Gouden Kalf, de
cultuurprijs van het festival,
ging naar' producent Matthijs
van Heijningen. De prijs gaat
voor het eerst naar een produ
cent. Tweede-Kamervoorzitter
en festivalbestuurslid Van
Niéuwenhoven prees Van Heij
ningen wegens zijn bijzondere
bijdragen en grote betekenis
voor de Nederlandse cinema.
Glas, hout en (dag-) licht. En, niet te vergeten, ruimte.
De oppervlakte van de nieuwe zuidvleugel van het Rijks
museum van Oudheden in Leiden oogt gigantisch, zo
zonder Griekse vazen, Romeinse grafstenen en sarcofa
gen. Dat komt deels door de gedeeltelijk glazen overkap
ping van de binnenplaats aan de kant van de Houtstraat.
Een vide, wenteltrap en een glazen lift maken de nieuwe
vleugel nog ruimtelijker. De muren, pilaren en de pla
fonds zijn wit, de vloer is van licht geschuurd hout. Het
dak lijkt te zweven op vijf reusachtige paraplu's. Het mu
seum heeft er door de verbouwing ruim 700 vierkante
meter expositieruimte bij.
gericht die vanaf 19 november
te zien is.
De 'eerste fase' van de groot
scheepse verbouwing van het
museum moest meer ruimte
creëren, maar het museum bo
vendien toegankelijker en ope
ner maken. De oude gevel met
de geblindeerde ramen had
geen 'gezicht naar de stad',
waardoor het museum teveel
'in zichzelf gekeerd' was.
De gewenste openheid is er
gekomen door op de begane
grond en de eerste verdieping
op één meter van de buiten-
caroline van overbeeke
Twee jaar duurde de verbou
wing en in die tijd was het aan
het Rapenburg gevestigde en in
1818 gestichte RMO gewoon
open voor publiek. Datzelfde
publiek kan tot en met zondag
een kijkje nemen in de zuid
vleugel, daarna worden de
nieuwe vertrekken weer afge
sloten. De komende maanden
wordt er een nieuwe expositie
met antieke meesterwerken uit
het Japanse Miho Museum in-
muur een voorzetwand te ma
ken die een aparte zóne ople
vert. Deze fungeert als etalage
voor replica's van objecten uit
het museum die 's avonds door
middel van een 'lichtorgel' op
vallend te zien zijn. Museum
bezoekers kunnen via deze zó
ne een blik op de oude binnen
stad werpen. De aparte ruimte
doet tevens dienst als buffer
tussen het klimaat binnen en
buiten. Want dat was een ande
re eis die aan het RMO gesteld
werd: een betere klimaatbe
heersing voor de kostbare oude
collectie.
Architect Martien de Goor
ontwierp de nieuwe zuidvleugel
waarvan de totale (bouw-)kos-
ten 13 miljoen gulden bedroe
gen. Hij haalde eerst alle (de
pót- en opslag-)ruimtes leeg
om een goed overzicht te krij
gen. De kern van het museum
is het voormalige Hof van Zes
sen, genoemd naar de zes non
nen die het patriciërshuis eind
16de eeuw bewoonden. Het
museum onderging al eerder
diverse verbouwingen en res
tauraties. Zo werd eind jaren
'70 de Poort van Zessen over
dekt om plaats te bieden aan de
toen pas verworven Taffehtem-
pel. Deze ruimte staat ook nog
op de nominatie voor een ver
bouwing.
De ingang en de centrale mu
seumhal zouden binnen enkele
jaren ook een museumcafé, een
garderobe en sanitair moeten
bevatten. Bovendien wordt ge
dacht aan een archeologisch
service- en informatiecentrum
waar iedereen terecht kan met
vragen over archeologie.
Het RMO wil eind 2000 de ge
heel vernieuwde vaste opstel
ling in haar expositieruimten
presenteren. Een deel van de
nieuwe vleugel is voor wisselex
posities. Ritueel en schoon
heid, antieke meesterwerken uit
het Japanse Miho Museum' is
van 19 november tot en met 19
maart volgend jaar te zien in de
zuidvleugel. Deze expositie be
vat gouden en zilveren kunst
voorwerpen uit het Oude Egyp
te, Nabije Oosten en de Klassie
ke Wereld. Asterix en Europa is
de titel van de nieuwe tentoon
stelling die vanaf 16 maart vol
gend jaar tot en met 1 oktober
te zien is. Rode draad voor we
tenswaardigheden over het Eu
ropa ten tijde van het Romeinse
Rijk, zijn de stripverhalen van
Asterix, met archeologische
voorwerpen, reconstructies en
multimedia. De tentoonstelling
is speciaal voor kinderen van 8-
12 jaar.
Tot en met zondag is de nieu
we zuidvleugel open voor pu
bliek. Kunstenaarsteam KKEP
ontwierp een vluchtig kunst
werk (waarvan de bezoekers
deel uit kunnen maken) over de
archeologie van de toekomst
dat ook tot en met zondag staat
opgesteld in het RMO, Rapen
burg 28 in Leiden.
isecretaris Vermeend (Fi-
:iën) wil voorkomen dat de
•rlandse filmsector schade
door de nieuwe belasting-
iving. De bewindsman zei
[isteravond in Utrecht tij
zijn openingsspeech van
(9de editie van het Neder-
Film Festival.
fiscaal voordelige rege-
voor particulieren die in
irlandse films investeren,
niet meer voor in het be-
igstelsel dat in 2001 ingaat,
filmbranche maakt zich
grote zorgen over. Inmid-
is al een totale investering
100 miljoen gulden voor
films van de grond geko-
Vermeend beloofde met
ssingen te komen, maar
nog niet zeggen welke. Wel
lij aan dat de regeling op
mrgebied voor meer dan
n de film zou moeten gel-
eerste film van het festival
gisteren Unter den Palmen
regisseuse Miriam Kruis-
Voor de Grolsch Film
zijn Abeltje van Ben Som-
art, The Delivery van Roel
t-r:
den haag Koningin Beatrix heeft gisteravond de tentoonstelling
Rembrandt Zelf geopend in het Haagse Mauritshuis. De tentoonstel
ling van de zelfportretten - 28 schilderijen, 31 etsen en zeven tekenin
gen - is vanaf zaterdag 25 september tot en met 9 januari te bezoe
ken. Het is voor het eerst dat een zo groot aantal zelfportretten van
Nederlands beroemdste meester bijeen is. Dezelfde expositie was af
gelopen maanden al in de National Gallery in Londen te zien en trok
daar 225.000 belangstellenden. Er zijn al 130.000 kaarten besteld,
maar er zijn er nog altijd 210.000 over. Het Mauritshuis heeft ervoor
gezorgd dat het bij de Rembrandt-tentoonstelling niet zo druk wordt
als bij die van het werk van Vermeer van enkele jaren geleden. Zo is
de expositie van nu verspreid over meerdere zalen. Meer over de
Rembrandttentoonstelling vandaag in de Uitkrant.
FOTO ROGER DOHMEN/ANP
toneel recensie
susanne lammers
Voorstelling Kooibos Tekst Bouke Ol-
denhof. Regie: Matthijs Rümke. Spel
Joep Onderdelinden, Nico de Vries en Wi-
mie Wilhelm Gezien: 22/9, Leidse
Schouwburg
Kooibos komt niet uit de verf
Een verkeerd bezorgd telegram
lossing is simpel: ze kopen een
Russin. Zij zet thee voor ze en
stuurt ze onder de douche.
Het huishouden loopt weer op
rolletjes, totdat de jaloezie de
kop op steekt.
Het uitgangspunt, de drie
hoeksrelatie, is interessant,
maar van uitwerking is eigen
lijk geen sprake. Bovendien
komen de personages niet los
van het karikaturale. Dat be
gint al bij de openingstune en
het dansje, die je onmiddellijk
in een jaren zestig tv-serie zet
ten en alleen maar lijken te
willen zeggen dat je het hiern
avolgende vooral niet te seri
eus moet nemen.
De bijna imbeciel-wereld
vreemde broers, de op zichzelf
staande triviale mededelingen
die de conversatie vormen, en
het nauwelijks consequent
volgehouden noordelijke ac
cent doen de rest. Daarbij is de
afloop van het verhaal ernstig
flut: Russische maffiosi nemen
de dame mee terug en de vre
de is weer hersteld.
Kooibos is als een telegram
dat verkeerd bezorgd is. Je be
grijpt de strekking, maar het
raakt je niet. Er zijn momenten
die er werkelijk toe doen, maar
die zijn te veel ingebed in
kunstmatige lichtheid en daar
door wordt het te wezenloos
leuk. Als een beetje meewarig
doen om mensen die niet inte
ressant mogen worden, al leuk
Kooibos van Bouke Oldenhof
is begonnen als lunchvoorstel-
ling, nu toert het door het land
onder de vleugels van het Mu
ziek en Theater Netwerk. Een
kleine voorstelling op een
klein speelvlak over kleine din
gen van kleine mensen. Toch
wil Kooibos grote gevoelens
suggereren, iets van tweespalt
en verwijdering en hoe het le
ven daarna zijn loop weer
neemt. Oldenhof en regisseur
Matthijs Rümke wilden ver
moedelijk mededogen met
eenvoudige mensen en hun le
vens kweken, maar het wordt
allemaal zo makkelijk en luch
tig gebracht, dat ik er een ze
kere neerbuigendheid in
proef.
Het décor is een huisje,
vormgegeven als een doos,
een enge, kleine ruimte, maar
het heeft meer van een kijk
doos, een poppenkast waarin
poppetjes een spel spelen. In
dat wrakkige huisje, ergens op
het Noordelijke platteland,
wonen twee ietwat schlemieli
ge vrijgezelle broers samen
met hun moeder. Moeder gaat
dood en de vrouw in huis
wordt node gemist. Hun op-
Just Donker schildert tijdens kunstroute '99
Donker, de Leidse kunste-
beroofde zich vorig jaar
mber van het leven. Hij liet
'roers Gijs en Justus in ver-
ani Bring en vertwijfeling ach-
Na jaren van samenwer-
drie zielen, één canvas,
de lijm tussen de tegenpo-
Sijs en Just weg en ieder
zijns weegs. Just Donker
de kwast weer opgepakt
tijdens Kunstroute '99
bijgangers portretteren
zijn eentje. Maar ook niet
nj naai. „Als ik schilder dan
hij over mijn schouder
Komend weekend is zijn
te zien op de Atelier- en
rieroute, op het atelier aan
'an der Sterrepad 6 in Lei-
an komen ze naar je toe en
n ze een hand op je onder-
Zo'n hele begrijpende,
je wel. Dit idee." De be-
ïnde hand streelt ter illu-
e meewarig over de arm
de interviewer. Zwarte na-
„Vragen ze: 'Hoe gaat
iou met je?' Dan vraag ilc
'h, hoe gaat het nou met
hand gaat weer naar de
Vl laar. Justus Donker, de
ite van de drie broers Don-
Tanig gezicht, gejaagd.
Bal drie keer in een half
scheckt waar zijn manager
•lijft. „Veel te laat, dit kan
niet, hè?" Zonnebril rus-
op voorhoofd. En als je
kijkt zie je glittertjes in de
lak. Zijn vrouw heeft de-
kleur.
die aandacht is allemaal
bedoeld, hoor. Maar men-
'enken nog steeds dat je er
(ijk onder gebukt gaat. Na-
i]k ben ik zo nu en dan
verdrietig. Maar het hele
ie huilen is voorbij. Luna
heeft me er doorheen ge-
Luna Aadje is zijn
dochterje, vier maanden na
Aads overlijden geboren.
„Luna Aadje is mijn inspira
tiebron. Luna Aadje gaf me het
gevoel dat er niet alleen verlies
is. Maar dat dat samenhangt
met nieuwe dingen. Dat er een
cirkel is die ervoor zorgt dat wat
verloren gaat in een andere
vorm terugkomt. Drie, vier
maanden heb ik niets gedaan.
En ik heb overwogen om er he
lemaal mee te stoppen. Echt
een dal, weet je wel. Iets waar ik
nu uit aan het klimmen ben. Als
ik thuiskom en ik ga schilderen,
steek ik een kaarsje op en vraag
aan Aad of hij me wil helpen.
Het klinkt misschien een beetje
gek, maar soms ruik ik hem en
voel zelfs zijn baardgroei. Als ik
schilder, schilder ik ook voor
Aad."
Just Donker heeft in juli tij
dens het Montmartre Straatfes
tival, ook voor Aadje, voor het
eerst weer in het openbaar ge
schilderd. Vroeger was dat een
bezigheid als een happening,
een vrolijk, kunstzinnig ménage
trois, waarbij de branie van de
gebroeders net zo dik was als
de olieverf op de doeken. Met
een knullige, brutale charme
('We zoeken nog een naaktmo
del met mooie borsten') onbe
kommerd in het openbaar. De
tijden zijn veranderd. Op Mont
martre schilderde Just twee ou
dere dames uit Den Haag. In
zijn eentje.
„De eerste keer was een
vreemde gewaarwording. Ik
voelde me heel emotioneel.
Maar het ging me onwijs goed
af, en daar ben ik blij om. Aads
dood heeft mijn manier van
werken veranderd. Vroeger was
ik veel onzekerder. Ik heb nu
genoeg zelfvertrouwen ontwik
keld om te weten dat het goed
is wat ik maak. Ik weet dat ik
een echte schilder ben. Dat be
sef komt misschien juist omdat
ik nu in mijn eentje schilder.
Als je met zijn drieën bent, ga je
toch onbewust compromissen
sluiten, hè. Waarom dan toch?
Vergelijk het met een popband
je. Ook al vind je elkaar een
klootzak, zo gauw je die kwast
oppakt, springt, 'pats', die vonk
over."
„En daarbij, Gijs is altijd een
beetje een vaderfiguur geweest;
altijd heel zorgzaam, maar ik
ben wel blij dat ik onder zijn juk
vandaan ben. Als ik hem, nu zie,
heerst er elke keer een stilte.
Nee, ik verwijt mezelf niets.
Maar achteraf denk ik bij me
zelf: had ik die psychose van
Aad maar eerder opgemerkt.
Gijs heeft het er volgens mij ook
moeilijk mee. Hij had een hefti
ge knokpartij met Aad vlak voor
zijn zelfmoord. Dat was de laat
ste keer dat hij hem zag. Ik weet
niet waar hij mee bezig is. Ik
hoor het altijd via anderen. Ik
zie hem niet meer."
De hand gaat door het haar
en zonnebril. Just zucht. Hij wil
niet echt over die 'privékwes-
ties' praten. Hij wil kijken naar
de toekomst. „Joh, ik ga er weer
voor, met heel veel nieuwe
plannen. In oktober nog wil ik
naar Cuba. Ik heb heel sterk het
gevoel dat Aadje daarachter
staat. „En zo'n reis past ook
heel goed in wat we altijd met
zijn drieeën hebben gedaan.
Zes weken schilderen en een
beetje cultuurhistorische docu
menten maken. De situatie
vastleggen, weet je wel. Lekker
schilderen in mijn eentje. Maar
als Gijs mij bijvoorbeeld nu zou
bellen en zegt: 'Just, ik wil mee',
kan hij zo mee. Geen probleem.
Maar hij is degene die niet wil.
Hij is ook verhuisd, hè. Ik trou
wens ook. Soms moet je ge
woon weg, want dat kunstkli
maat hier in Leiden, pfft."
„Maar er zijn altijd nog din
gen die niet veranderen. Ik ge
loof nog heilig in de ideeën van
After Nature. Zo nu en dan zie
ik die jongens nog wel, maar we
lopen bij elkaar de deur niet
plat. Ach, je weet hoe dat gaat.
Dan zeg je: ja ik bel nog wel of
ik kom nog langs, maar dan
vergeet je dat. En dan komt het
er weer niet van. Ja, Inderdaad,
het is soms net familie, HA, HA,
HA..." Zwarte vingernagels tik
ken barstjes in de breekbare
stilte. „Ja, net familie..."
DORDRECHT
4-9/19-9 (078)6314689
DELFT
9-9/26-9 (015)2126714
SCHIEDAM
17-9/3-10 (010)24654 71
LEIDEN
25-9/26-9 (071) 5165369
Edward Albee in Hoofddorp
Edward Albee behoort met Eugene O'Neill, Arthur Miller en Tennessee Williams tot de grondleg
gers van het moderne Amerikaanse toneel. Deze week bivakkeert hij in schouwburg De Meerse
in Hoofddorp om daar zijn eigen Zoo Story en Earl Douglas Mitchells Old Friends te regisseren.
Morgenavond is de eerste try-out. Tot die tijd houdt Mirjam de Rooij, die voor het Theaterinsti
tuut het repetitieproces filmt, voor deze krant een dagboek bij. Vandaag deel drie.
„You should try to live your li
fe to the fullest, without false
dreams and illusions, if you
don't know what pain is, you
will never find happiness",
zegt Albee, vederlicht, zonder
spijt of twijfel. Hij weet zeker
dat het zo is. Als een rasechte
verteller moet hij doorgeven.
Het is zijn missie om de mens
te vertellen voluit te leven en
niet in de leugen te trappen. Je
hebt maar één leven en dat
moet je niet vergooien.
„Vandaag is er wederom een
dieptepunt bereikt met Old
Friends", zegt Victor bedacht
zaam. Met dat stuk is altijd iets
dubbels aan de hand. Gisteren
boekte Victor Löw vooruitgang
in zijn rol, vandaag gebeurde
dat bij Leslie de Gruyter en
was Victor verloren door de
ruimte aan het stuiteren. De
tekstkennis hapert bij de ac
teurs, waardoor ze zich koord
dansers voelen, die elk mo
ment neer dreigen te storten.
Old Friends is een speels the
matisch stukje zonder een dra
matische structuur. Het gaat
over de zoektocht naar het ver
leden. Er spelen associaties
door mijn hoofd met Albee's
verleden, omdat hij een wees
kind is en nooit heeft kunnen
houden van zijn adoptie-ou-
ders. Hij was nog maar een
paar weken oud toen hij ge
adopteerd werd. „Op een dag,
toen ik zes jaar was, vertelden
mijn ouders dat ze niet mijn
biologische vader en moeder
waren. Ik was opgelucht om
dat ik altijd al het gevoel had
dat er iets niet klopte."
Ondanks Albee's vreemde ge
reserveerdheid en afstandelijk
heid is er een genegenheid aan
het ontstaan tussen hem de
acteurs; een vertrouwde sfeer.
Hij beziet het ploeteren en
zweten van de acteurs met veel
respect. Hij is bewonderens
waardig charmant in zijn pre
sentatie naar de buitenwereld
en durft enorm kwetsbaar te
zijn. Er komt een gevoeligheid
naar boven die we nodig heb
ben. Albee zou misschien een
robot of engel willen zijn, het
liefst wil hij kijken naar men
sen, schrijven over mensen, en
altijd en overal de rollen spe
len die er in al z'n toneelstuk
ken staan. Hij zou wel duizend
mensen willen zijn.
De doorloop van The Zoo Stor
y, waarin we het stuk helemaal
speelden, was grillig, soms
heel hevig en subtiel, dan weer
bedremmeld en voorzichtig.
Maar: het raakte-en kwam over
het voetlicht. Waar staan we
nu? Je hebt de hele repetitiepe
riode nodig om aan elkaar te
wennen en elkaar te leren ken
nen en daarna heb je al de
première en dan gaat Albee al
weer weg. De repetities zou
den nu pas moeten beginnen,
maar dat is toneel. Sterker nog:
over twee korte nachten is de
eerste try-outliving life to
the fullest!
Wordt vervolgd
leiden nienke ledegang
Leiden hééft al sinds 1993 een eigen lied. Al
leen: niemand kent het. En dat is een aantal
Leidenaren een doom in het oog. Vandaar dat
Stichting De Zilveren Sleutel besloten heeft 'Lei
den leeft', de lofzang op de stad en het 3 okto
berfeest, dit jaar flink te promoten. Vanaf zater
dag is bij iedere bakker in Leiden de cd 'Leiden
leeft' té koop.
Op de cd staan zes versies van het lied uitge
voerd door de Christelijke Muziekvereniging
Kunst en Genoegen, Toonkunstkoor Leiden,
draaiorgel 'de Joker', het carillon van het stad
huis en Volksensemble de Zilveren Sleutel. Alle
Leidenaren kunnen thuis oefenen, om vervol
gens in de week van 3 oktober het lied ten ge
hore te brengen. Meezingen kan onder meer op
3 oktober tijdens de taptoe, op 4 oktober tijdens
de Reveille en tijdens de grote optocht.
Het lied is gecomponeerd door Ton Hettema.
In 1993 deed hij mee aan de wedstrijd voor het
componeren van 'Het Leidse Lied'. Met zijn
'Leiden leeft' won hij de prijsvraag. Helaas
kreeg de Leidse bevolking nooit de kans zich
het lied eigen te maken en raakte het in de ver
getelheid. Met de uitgave van de cd hoopt de
Zilveren Sleutel dat alsnog goed te maken.
'Leiden leeft, Leiden lacht, Leiden heeft op jou
gewacht. Op de dag van 3 oktober. Singel, Ra
penburg, Stadhuis, delen in het feestgedruis. Op
de dag van 3 oktober', horen we in het refrein
van het lied. Vrijdag moet het door de Burcht
schallen. Dan wordt om 17.30 uur het eerste
exemplaar van de cd in de Burcht overhandigd
aan oud-burgemeester Goekoop. Deze feestelij
ke gebeurtenis wordt opgeluisterd door ver
schillende muziekgroepen.
De nieuwe vide biedt een doorkijkje
zuidvleugel van het RMO.
naar delen van de verbouwde
FOTO HIELCO KUIPERS
