'Dat bordje wordt als eerste gesloopt'
Discussies over muziekschool gaan te vaak over gel
Meningen
Onderzoeksredactie
met neus in de boter
Klankbord
Alles dat betrekking he
op fascisme moet vernie 1
Platenbranche moet de 1
in eigen boezem steke
:X
WOENSDAG 15 SEPTEMBER 1999
970
REDACTIE PAUL DE VLIEGER, 07!
De pagina 'Meningen' staat open voor alle lezers. Bij uw brief gaarne vermelding van onderwerp en publicatiedatum van het artikel waarop u reageert. De redactie kan brieven bewerken, bekorten of weigeren. Alleen brie
met een volledige adressering komen voor plaatsing in aanmerking. Bijdragen sturen naar: Leidsch Dagblad, postbus 54, 2300 AB Leiden, of faxen naar: 071 - 5321921, of e-mailen naar: redactie.ld@damiate.hdc.nl
UITGELICHT
Sinds twee weken zijn twee - scheidsinterview dat zijn ver
journalisten van het Leidsch trek vooral te maken heeft met
Dagblad vrijgemaakt om zich de onderlinge verhoudingen
met 'onderzoeksjournalistiek' in het Leidse college van bur-
bezig te houden. Dat is een gemeester en wethouders,
betrekkelijk nieuw terrein. Na- Ook die suggestie is het waard
tuurlijk goed on
derzocht
te worden,
want daar
mee wordt
de kwali
teit van
het be
stuur van
de stad in
het geding
gebracht.
Daarover
wordt wel
iswaar
week in week uit in openbaar
heid door de gemeenteraad
vergaderd, maar dat gebeurt
niet altijd in de openheid die
politici zoeken als er een crisis
is en hun (partij)belangen op
het spel staan.
PvdA-fractieleider Hille-
brand suggereerde vorige
week op de voorpagina van
deze krant dat door het uitlek
ken van de problemen rond
Kruijt, die problemen niet
meer op te lossen waren.
Daarmee gaf hij het Leidsch
Dagblad wijselijk niet de
schuld van Kruijts vertrek,
maar wees hij er wel op dat
openbaarheid toch al belaste
verhoudingen onder druk kan
zetten. Daar heeft hij natuur
lijk gelijk in.
De andere kant is dat de
kwaliteit van openbaar be
stuur gebaat is bij publieke
controle en debat. Voor de
krant is daarin een belangrijke
rol weggegelegd. Die rol den
ken wij beter te kunnen spe
len met een redactie die is
toegerust om zich te verdie
pen In de achtergronden van
het nieuws.
TON VAN BRUSSEL
nieuwsrubrieken er toe over
gegaan redacteuren volledig
vrij te stellen om zich langere
tijd met een actuele zaak bezig
te houden.
De behoefte daaraan is zo
wel bij journalisten als lezers
groot. De waan van de dag
brengt behalve een stroom in
cidenten ook nieuws dat toe
lichting en/of analyse behoeft
of zoveel vragen oproept dat
nader onderzoek op zijn
plaats is. Dat vergt vrijheid en
rust, maar die zijn schaars op
de meeste redacties. Vandaar
de tendens om onderzoeksre-
dacties op te zetten.
Afgelopen zaterdag ver
scheen het eerste artikel van
onze onderzoeksredactie in de
bijlage. Aanleiding is het ver
trek van de Leidse CDA-wet-
houder Huib Kruijt. We kre
gen de indruk dat zijn opstap
pen door meer is ingegeven
dan de persoonlijke frustratie
van een onfortuinlijke politi
cus. Het artikel leverde een
onthullend beeld op van een
partij die sinds de plotselinge
dood van de charismatische
oud-leider Joop Walenkamp
stuurloos is geworden.
Kruijt zelf suggereerde in
het gisteren gepubliceerde af-
HOOFDREDACTIE
Graag lever ik commentaar op
de uitlatingen van de schrijver
van 'Commentaar' op pagina 2
van het Leidsch Dagblad van
zaterdag 10 juli. De schrijver
pleitte voor het vrijgeven van
'Mein Kampf, een fascistisch
boek dat aanzet tot rassen
waanzin dus, omdat 'dat in an
dere Europese landen ook ge
beurt'. Tevens 'zouden mensen
moeten kunnen inzien wat de
nazi's dachten'.
Nou heeft de Nederlandse re
gering zich nog nooit iets aan
getrokken van omringende lan
den. Anders was de werkdruk
hier al veel lager geweest en de
salarissen hoger. Duitsland bij
voorbeeld, heeft wel van de ge
schiedenis geleerd en roeit alle
uitwassen van het nazisme uit.
In tegenstelling tot hier. Waar
vredesactivisten of demon
stranten tegen de EU of de
NAVO in elkaar worden ge
beukt door de ME, worden fas
cistische ideeën in Duitsland de
kop ingedrukt. De bevolking
toegang verlenen tot de morbi
de denkbeelden van 'Mein
Kampf is bovendien strijdig
met artikel 1 van de grondwet.
Verder is het zorgelijk om te
moeten constateren dat fascis
me in z'n algemeenheid als een
politieke stroming wordt ge
zien, die z'n recht kan verhalen
op de democratie. In deze tijd,
waarin men zich toch a
lijk in discriminerend
bevindt qua bewerinj itst is
vluchtelingen in Nede igen
over Serven en zigeui üadn
eveneens slachtoffers
weest van de nazi-l
lijkt alles in de categori Dg tie
cratie' te vallen. Wat i
gende stap na het toel de la<
fascistische literatuur?
semitisme kweken in
lenbe
tal ge
van 'de Westerse vrijhf feeter
concentratiekampen
gebruik nemen?
Van
word
>ot c
'iédere
huis
in. Ne
De schrijver van
taar' zou bij zichzelf
moeten gaan alvorens
zin, die aan vele
mensen het leven hef
tijdens de Tweede W duize
log en die
steeds tot uiting kom njon;
hakenkruizen en Whi Dp pa
bekladde muren, op i toer
ven. Wat zouden Hitlf t hele
bels en al die andere 1
nige massamoordena inse.
heugd zijn geweest ow delijk
dat Serven- en zige enaar
weer in opkomst is en aken
in de krant propagan aars.
voor het nazisme! In
democratie wordt alle vorde
trekking heeft op het
vernietigd,
A!
Alphen aan
In het Leidsch Dagblad van 17
juli stond onder de kop 'Jonge
ren met cd-branders de gebe
ten hond - Platenbranche
schreeuwt moord en brand'
een artikel over illegale cd's.
Hierover wil ik het volgende
kwijt:
Waarom steekt de platen
branche (en de winkeliers) de
hand niet in eigen boezem? Het
is toch te gek - de productie
van de cd kost maar drie gulden
- dat bijna 25 gulden (bijna 60
procent) naar de platenmaat
schappij en de winkelier gaat?
En dan nu de jongeren de zwar
te piet toeschuiven. Is dat niet
de omgekeerde wereld? Het is
toch logisch dat de jongeren -
en niet alleen jongere
de cd's veel te duur vil
Als de platenbi
eens, in plaats van
maar duurder te m
prijs met 15 tot 20 gi
verlagen, dan is volgfl
hele probleem opgei» w
den véél meer cd's vil
kocht als de prijs ro otenst
gulden zou liggen en
naar illegale cd's
vanzelf af.
Dus platenbranche.
de jongeren de schuld elt ziel
bij jezelf te rade. Om v
UT. Z(
ledew
•kerin
In die
termi
het v
de W
ark (d
Amsterdam heeft sinds zondag
een 'geweldloze zone'. Althans,
in een paar straten hangen
bordjes die dat verkondigen.
Moeten we die hier ook krijgen?
Heeft zo'n bord nut? Of is er
meer nodig?
Bart Wisbrun, oprichter van de Stich
ting Tegen Zinloos Geweld, uit
Noordwijk: „Eigenlijk voel ik me een
klein beetje gepasseerd. Onze stichting
had twee jaar geleden al aangeboden
aan de gemeente om borden neer te
zetten. Dat werd toen niet gehono
reerd. Nu staat in de krant dat het een
nieuw idee is van Tolerance Unlimi
ted, dat is dus niet zo. Bovendien
wordt er nu weer een heel nieuw logo
gelanceerd. Wij hebben het lieveheers
beestje al bij één op de vijf mensen be
kend gemaakt, dit schept verwarring.
Maar goed, het gaat om het idee. Of
het nut heeft? Ja natuurlijk. Het gaat
erom dat de discussie weer oplaait,
maar nu op een positieve manier.
Wanneer er weer iemand in elkaar ge
slagen wordt is dat negatieve publici
teit, dit is positief. Kijk naar Green
peace, hebben hun acties wel nut?
Misschien niet, maar het veroorzaakt
in ieder geval een discussie. Het gaat
hier om het inspelen op het gevoel.
Het creëert een saamhorigheidsgevoel.
Alleen kun je niets bereiken, wel met
elkaar."
Atti Noordhof, medewerkster van de
Hogeschool Amsterdam, een van de
initiatiefnemers van Tolerance Unli
mited: „Wij hebben contact met de
Stichting Tegen Zinloos Geweld in
Noordwijk. Er is totaal geen sprake van
concurrentie, dat zou ook niet goed
zijn. Wie er eerst was, doet er niet echt
toe. De borden zijn ook symbolisch
bedoeld. Ze duiden aan dat de buurt
bewoners geen geweld willen in hun
gebied. Het is een initiatief van hore
caondernemers, winkeliers en onze
stichting, voortgekomen uit een be
hoefte aan betrokkenheid. Het doel is
mensen duidelijk te maken dat ze zich
aanpassen en toch ook zichzelf blij
ven."
Hugo Vos, chef van het bureau com
municatie in politieregio Hollands
Midden: „Ik zal niet de eerste zijn die
dit zegt, maar baat het niet dan
schaadt het niet. Zo'n bord op zich
zegt natuurlijk niet zo veel. Het is een
Actrice Isa Hoes en minister Van Boxtel van Grotestedenbeleid in de zondag tot 'geweldloze zone' uitgeroepen Voetboogstraat in
Amsterdam. foto paul van weel
soort label voor de wijk. Aan het bord
kun je aflezen dat in die buurt aan
buurtpreventie is gedaan. Dat er bij
voorbeeld onderlinge afspraken zijn
gemaakt tussen horecahouders. Een
bord alleen zal niet veel werking heb
ben. Het gaat om wat er achter zit."
Marco Steekers, Noordwijkerhouter,
werd in juni in Noordwijk zonder
aanleiding bewusteloos geschopt en
geslagen: „Zo'n bordje zal niet helpen.
Zinloos, zou ik zeggen. Meer politie is
volgens mij de enige oplossing."
Teun Parrel, stapt regelmatig in Lei
den: „Zelfben ik hier in Leiden nog
nooit met geweld in aanraking geko
men, maar die aanpak heeft, denk ik,
totaal geen zin. De politie moet harder
optreden."
Jaap Huschka, eigenaar van de Hus-
Pub aan de Leidse Beestenmarkt:
„Mijn pantalon zakt af van het beleid
van de politie. Ze vallen mij lastig als
mijn terras vijf minuten te lang open
blijft, maar aan het drugsdealen hier in
de buurt doen ze niets. Of aan de
scooters die hier met veertig, vijftig ki
lometer per uur over het plein rond-
racen. Ook zinloos geweld benaderen
ze verkeerd. Alcohol is niet de enige
oorzaak voor geweld. Vaak gaat het
ook om de combinatie met drugs. Dus
bordjes plaatsen tegen zinloos geweld
is belachelijk, dat heeft geen enkel nut.
Ze moeten gewoon harder optreden
en vooral de juiste zaken aanpakken.
De politie is nu verkeerd bezig. Boven
dien moeten de mensen zich gedra
gen, ze moeten zichzelf leren beheer
sen. Clubhuizen zouden misschien
een oplossing bieden."
Simone Akerboom, wetenschappelijk
medewerker van de vakgroep func
tieleer en theoretische psychologie
en lid van de werkgroep Veiligheid
van de Universiteit Leiden: „Het zou
mensen die daar nietsvermoedend
rondlopen nog op het verkeerde been
kunnen zetten, dat ze denken dat het
er veilig is. Maar het zal wel bedoeld
zijn voor mensen die iets kwaads in de
zin hebben. Zoals een bordje met een
bouvier en 'Pas op, hier waak ik'. Maar
die mensen zullen er vriendelijk om la
chen. Je moet structurele maatregelen
nemen. Ik heb daar geen onderzoek
naar gedaan, maar ik denk aan betere
verlichting, meer surveilleren, over
zichtelijkheid. De omgeving moet zo
danig zijn ingericht dat het gewenste
gedrag vanzelfsprekend wordt, dat is
een voorwaarde bij zulke dingen. Een
bord met '50' werkt niet op een weg
die uitnodigt om 70 te rijden. We zijn
niet zo vlot in het opvolgen van infor
matie. De vlieg in de pisbak werkt wel.
Dat is het mechanisme dat je moet ge
bruiken."
Marijke van Schie, Katwijkse. Na
haar klachten werden op de Konin
gin Julianalaan borden geplaatst met
de tekst 'Werkverkeer, matig uw snel
heid': „Het werkt absoluut niet. Ja,
heel even reden ze langzamer, maar
dat was zo weer over. Het is ook een
heel klein bordje. Misschien had de
gemeente vlaggen moeten ophangen
met 'De scholen zijn weer begonnen'.
Of dat wel geholpen had? Dat weet je
niet, ze hangen er niet."
Alexandra van Haaften, lid van stu
dentenvereniging Minerva, student
rechten: „Wat ik het ergste vind, is dat
omstanders niet ingrijpen wanneer er
iets gebeurt. Laatst zat een vriendin
van mij in de trein, zij kreeg zo maar
twee klappen van de man tegenover
haar. De hele coupé zat vol, maar nie
mand deed iets. Ik hoop dat dat veran
dert. Verder vind ik die borden een
stap in de goede richting. Mensen
worden ter plekke geconfronteerd met
de situatie. De toekomst zal leren of
het helpt."
Burgemeester P. H. Schoute van Was
senaar: „Dat bordje brengt een wat la
cherig effect met zich mee, dat is jam
mer, daar is dit probleem veel te seri
eus voor. Elk initiatief is natuurlijk
goed, maar in dit geval denk ik dat
zo'n bordje eerder uitlokt tot vandalis
me. Kijk maar naar de borden nu, die
staan ook scheef of ze worden beklad.
Het eerste wat er gebeurt, is volgens
mij het doorstrepen van een gedeelte
van het woord, zodat er staat 'geweld
zone'. Ik beschouw het als een goed
bedoelde poging tot mentaliteitsveran
dering."
Dick Hessing, hoogleraar rechtspsy
chologie in Rotterdam: „Ik denk dat
ze geen zin hebben. Het is een aardig
initiatief van een kleine groepering,
maar het heeft ook iets bizars. Alsof
het buiten die zone wel zou mogen. Ik
acht de kans ook niet gering dat zo'n
bordje juist als eerste wordt gesloopt.
Net zoals de ME soms meer agressie
oproept dan-ie intoomt. We hebben
het over zogeheten 'zinloos geweld'.
Dat heeft trouwens wel zin, voor dege
ne die zijn agressie ermee uit. Het zou
dus 'publiek geweld' moeten heten.
Maar het is een groot, structureel pro
bleem dat vraagt om een grote, struc
turele oplossing. Die begint al bij de
opvoeding. Meer toezicht is ook een
idee, al geloof ik niet in een agent op
elke hoek. Het probleem is een gebrek
aan sociale verantwoordelijkheid. We
draaien ons om en lopen door als we
iets zien gebeuren. Het is makkelijk
om je er zelf aan te onttrekken en te
vinden dat de overheid voor veiligheid
moet zorgen. Eigenlijk moet er dus een
mentaliteitsverandering komen. En ja,
misschien is zo'n bordje daar wel een
uiting van."
DIANA VIS EN JOB DE KRUIFF
Wat wordt er toch ongelofelijk ge- tarieven? Dat is het bestuur dat wordt
zeurd in de politiek. Neem nu de samengesteld uit politiek gebonden
Oegstgeester gemeenteraad over de personen. Deze mensen bepalen hoe-
dure streekmuziekschool. Al tijden er- veel de gemeentes bijdragen en hoe-
ger ik mij aan de negatieve berichtge- veel de (ouders van) leerlingen zelf.
ving die hierover in de krant komt. Deze mensen zitten niet in het be-
OPINIE
Waar gaat het uit
sluitend over? Over
d. Er moet zono
dig nog meer afge
knepen worden.
De lestarieven van de Streekmu
ziekschool in Leiden zijn al het hoog
ste van heel Nederland. Iemand die
een modaal inkomen heeft en zijn of
haar kind een half uur per week privé-
les op een instrument laat geven, be
taalt daarvoor 985 gulden per jaar,
voor gemiddeld 37 tot 38 lessen. Valt
de leerkracht uit dan wordt die les
niet ingehaald of vervangen. Veel ou
ders moeten er dus heel wat voor over
hebben om de muzieklessen van hun
kinderen te kunnen betalen.
Bij de streekmuziekschool in Leiden
betalen ouders de helft van de totale
kosten en de gemeentes die in de zo
genaamde gemeenschappelijke rege
ling zitten, de andere helft. Dat is ner
gens anders zo. Maar wie bepaalt die
Clare Wesselius uit Leiden is
organisator van
muziekprojecten en moeder
van twee dochters die studeren
aan de streekmuziekschool. Zij
schreef een opinie over de
streekmuziekschool.
stuur om de muzika
le cultuur ten dienste
te zijn en de belan
gen van de muziek
school zo goed mo
gelijk te behartigen maar zitten daar
duidelijk met hun politieke pet. Hoe
kan het nog zuiniger?
Nergens in Nederland betaalt de
politiek zo weinig mee aan de cultu
reel muzikale vorming van (voorna
melijk) kinderen. Gezien de bekrom
pen reacties van de gemeenteraadsle
den van Oegstgeest, in het Leidsch
Dagblad van 25 augustus, is er van de
ze heden blijkbaar niemand die zijn of
haar kind op de muziekschool heeft.
Hebben zij hun kind soms tegen een
goedkoop tarief - het liefst zwart - op
privé-les bij iemand die zijn of haar
sociale verzekeringen en pensioenop
bouw moet hebben van een 'gewone'
baan?
CDA-ffactievoorzitter L. Poell maakt
het helemaal bont. Hij noemt garan
tie-uren een knettergekke regeling.
Nee, in zijn ogen moeten muziekdo
centen zomaar ontslagen kunnen
worden. Vindt hij dat van zijn eigen
baan ook? Ik zou de politiek aanraden
hem onmiddellijk te ontslaan. Zulke
domme figuren kunnen wel gemist
worden. Poell vindt ook garantie of
(met andere woorden) wachtgeld be
lachelijk. Dus dat hoeft hij ook niet te
krijgen. Misschien kan die 80.000 gul
den tekort daar wel uit worden be
taald.
Veel muziekscholen in Nederland
hebben het moeilijk. De politiek ver
antwoordlijken die het beleid bepa
len, lijken er meer op uit te zijn om
deze vorm van cultuur de nek om te
draaien dan om een rijke muzikale
cultuur te bevorderen. Maar de poli
tiek zou toch in de eerste plaats ge
richt moeten zijn op stimulans en
kwaliteitsverbetering.
Omdat alle discussie over geld gaat,
verliest men uit het oog waar een mu
ziekschool eigenlijk voor dient. Tlier
wordt aan kinderen, jongeren en vol
wassenen onderricht gegeven in mu
zikale vorming en leren zij een instru
ment bespelen. Voor de meesten is
dat een hobby die hun leven lang veel
voldoening geeft. Voor enkelen zal dat
betekenen dat ze na een aantal jaren
hun beroep er van maken. Sommigen
haken na enkele jaren weer af.
Die lessen worden gegeven door
docenten die in de meeste gevallen 6
geel V:
tot 7 jaar hebben gestudeerd op HBO-
niveau en die met veel inzet hun les
sen geven. Omdat er steeds moet wor
den bezuinigd, en wordt gezeurd over
geld, is er nauwelijks ruimte om op de
kwaliteit te letten. Niet de kwaliteit
staat centraal, zoals een docent mij
vertelde, maar de zogenaamde klo
kuurdeler, dat betekent: zoveel moge
lijk leerlingen in zo weinig mogelijk
tijd.
Wanneer je het salaris van deze
mensen vergelijkt met die uit het mid
delbaar onderwijs of bedrijfsleven,
dan kom je wel erg bedroevend uit.
Het aantal leerlingen stijgt en wat ge
beurt er? Mijn dochter krijgt van de
schoolleiding het advies om maar een
privéleraar of -lerares te zoeken want
de docent die haar aanvankelijk les
zou geven mag dat geen minuut meer
dan de haar voorgeschreven aantal
uren. Zo jaag je de klanten weg.
De docent die zijn instrument pro
moot en daardoor het aantal van de
aanmeldingen voor zijn instrument
ziet stijgen, krijgt de kous op de kop,
omdat uitbreiding niet mogelijk is. En
daar gaan alle leerlingen weer. Wat je
uiteindelijk overhoudt, is een uitge
knepen muziekschool die doorzeult
en doormoddert en waar geen enkele
stimulans meer van uitgaat.
Wanneer je ervan uit gaat dat een
muziekschool een centrum is waar
een groot scala aan muzikale activitei
ten plaatsvindt of wordt gestimuleerd,
dan zal er veel moeten veranderen.
Docenten zullen zich - als ze dat al
niet doen - steeds moeten bijscholen.
Er zal een groot aanbod moeten zijn
in diversiteit. Dat vraagt een zeer toe
geruste schoolleiding. Een leiding die
de vinger aan de pols houdt, zelf op
de hoogte is van nieuwe ontwikkelin
gen.
Dat vraagt ook om een gebouw
waar veel activiteiten plaats kunnen
vinden, dat voor iedereen toegankelijk
is en dat logistiek op een voor alle
leerlingen veilige manier te bereiken
is.
Wanneer je je realiseert dat binnen
enkele jaren veel scholen een vier
daagse leerweek hebben, kan nu in de
lange termijnplanning van de muziek
school daar een strategie voor be
dacht worden om die vrije tijd op te
vullen met een aanbod van kunstzin
nige lessen. Projecten van muzikale
aard: koorprojecten, musicals, opera's
en instrumentale of vocale vakantie
weken zouden vanuit de muziek
school of in samenwerking met de
muziekschool kunnen worden opge
zet.
Aan het begin van het schooljaar
krijgen alle kinderen een brief van de
gemeente over korte en goedkope
door de gemeente gesubsidieerde
sportcursussen mee, waaruit 2 it is
keus kunnen maken. Ook op rni
kunstzinnig vlak zou een dei airri
werkwijze een stimulans kunne e hi
Dat alles vraagt een grote ira
name van een bestuur. Gezien
leid van de politiek betrokken itera;
hun beleid in het muzieksch elt S
stuur, kan men daar grote vraag 01
bij zetten. De muziekschool i iject
omdraaien en cultuurgeld be nt
aan hangplekken voor jongei
aan bestrijding van jeugdige a
liteit is een omgekeerde wereld
Bestrijding van jeugdige crii
teit begint bij stimuleren van c ei
teit. Wie zich niet verveelt, hof
rond te hangen. Het is een
de politiek om dit te stimulere et de
besteding van gelden kritisch
gevolgd, is alleen maar goed
naast moet er oog zijn voor wei
voor beleid en voor wat er uitei
wordt beoogd: de muzikaal ku koste
nige vorming van de burgers v.
deren tot volwassenen.
Misschien kan de gemeei IN 1
van Oegstgeest (natuurlijk op ïgt S
kosten) bij de muziekschool ee
cursus Muzikale vorming of
scholing volgen. Dan ontdel
misschien hoe leuk musicere
zijn.
C.H. WESSELIUS
duui
