Maxima: vlam of fictie?
WAO-paniek
Homo-geen-huwelijk'
Spakenburg eert
Wilhelmina
Plassen
122
WOENSDAG 1 SEPTEMBER 1999
COMMENTAAR
Er heerst weer paniek aan het WAO-front. Ruim vijf jaar na dato
lijkt de verscherping van de keuringen weinig zoden meer aan de
dijk te zetten. Voor een deel bedriegt hier de schijn: mensen die nu
een arbeidsongeschiktheidsuitkering krijgen, mankeren aanzien
lijk méér dan hun lotgenoten in het begin van de jaren negentig.
Bovendien worden er meer gedeeltelijke WAO-uitkeringen gege
ven én blijven meer gedeeltelijk arbeidsongeschikten met een uit
kering aan de slag bij hun baas.
Dat neemt niet weg dat het aantal arbeidsongeschikten sterker
stijgt dan het aantal werkenden. Maar het is ook duidelijk waar het
probleem zit: er wordt nog altijd te weinig en vooral veel te laat
werk gemaakt van de reïntegratie. Hoe langer iemand van zijn
werkplek weg is, des te kleiner wordt de kans dat hij'of zij nog te
rugkomt. Uit het oog, uit het hart, is een spreekwoord dat ook hier
lijkt op te gaan.
Dat het verzuim zo op zijn beloop wordt gelaten, is een erfenis van
het recente verleden. Ziekte en arbeidsongeschiktheid waren col
lectief verzekerd, zodat niemand een individueel en dus direct be
lang had bij een beperking daarvan. De privatisering van de Ziek
tewet (Wulbz) moest dat veranderen, maar dat is in eerste instan
tie nauwelijks gebeurd. Zolang verzekeraars de doorbetaling bij
ziekte van werknemers tegen afbraakprijzen wilden verzekeren om
een marktaandeel te veroveren, kwam dat individuele belang van
weikgevers niet uit de verf.
Het stunten met die goedkope polissen is inmiddels gestopt, onder
druk van de enorme verliezen die de verzekeraars daarop leden.
Daarnaast krijgen werkgevers de komende jaren te maken met
steeds hogere 'boetes' in de vorm van veel hogere VVAO-premies
als werknemers arbeidsongeschikt worden, de vorig jaar ingevoer
de Pemba-wetgeving.
Het gezonde principe van Wulbz en Pemba, namelijk dat de 'ver
vuiler' betaalt, krijgt pas de komende jaren echt vorm. Als de werk
gevers daarop reageren met dezelfde rekensom als ze de afgelopen
jaren hebben gemaakt, zal de uitkomst zijn dan dat ze veel méér
gaan doen om een gezond personeelsbestand te houden. Dat
wordt dan immers meer dan lonend.
Dat is reden genoeg om nu niet in paniek te raken. Maar het bete
kent anderzijds niet dat de politiek daarbij achterover zal kunnen
leunen. Gezondheid zal bijvoorbeeld onvermijdelijk een steeds be
langrijker criterium worden bij sollicitaties, en de druk op de zorg
om werkenden voorrang te geven zal nog veel groter worden. Het
is aan de politiek om daarbij de grenzen van het toelaatbare niet
alleen scherp af te bakenen, maar vooral ook om die vervolgens
scherp te bewaken. Het gisteren naar de Kamer gestuurde voorstel
over voorrangszorg voor werknemers, geeft aan dat Den Haag daar
nog een hele kluif aan zal krijgen.
Religie zonder kunst
Wij zijn in van alles geïnteresseerd. Wij verslinden poëziebundels,
romans, tijdschriften en kranten alsof het niets is. Als het even kan
luisteren wij naar de actualiteitenrubrieken op de radio. Of kijken
wij naar de tv. Zo zijn we al heel wat te weten gekomen. Zo zijn al
heel wat van onze vragen beantwoord. Maar of kunsten religie iets
met elkaar gemeen hebben, is een vraag die nog nimmer bij ons is
opgekomen. Laat staan dat we naar het anwoord daarop hebben
gezocht.
Het is wel iets wat Violet Falkenburg bezighoudt, een van de gezich-
teji van de NCRV. We zagen haar tenminste, in 'Langs heilige huis
jes' een kunstmarkt bezoeken in dat kustplaatsje waarde broeders
en zusters uit de plaatselijke kloosters hun zelfgeknede, -geweven en
-geschilderde waren aan de man brachten..Verkoopt u dit?", vroeg
Violet oprecht aan een zustertje in een kraam vol prulletjes. „We
proberen het", zei het zustertje. „Het is een belangrijke bron van in
komsten. Helaas kregen we niet te zien waaruit hun maaltijden
bestonden. Dat moet haast wel wateren brood zijn geweest.
Violet was ook een paar dagen te gast in het Sint Adelbrechtklooster.
Zo zag ze hoe broeder Verhoog een kaars beschilderde met paarse
bloemetjes. „Is het kunst war u maakt?" „De ene keer zeg ik ja. de
andere keer zeg ik nee", lachte de broeder. En deze kaars vond hij
nou net toevallig goed geslaagd. Helaas ging hij niet in de fik.
En toen was daar broeder Thijs. Wat hij precies maakte, ontging
ons. Maar hij wist wel te vertellen wat kunst en religie met elkaar
gemeen hadden. „Een kunstwerk is geslaagd, wanneer het uit inspi
ratie voortkomt, wanneer het een ervaring uitdrukt die van heel
diep en hoog komt. "En daarmee bedoelde hij niet ervaringen op de
bodem van de zee of de toppen van de Himalaya. Nee, daarmee be
doelde hij God. „Kunst is een mogelijke weg tot God", sprak hij.
Zo'n standpunt kunnen wij ons voorstellen. Van een broeder. Die
meer dan dertig jaar in een donker klooster heeft gezeten. We von
den het dus niet vreemd dat broeder Thijs ook verkondigde dat
menselijke ontmoetingen kunst konden zijn, zeker wanneer er een
stilte viel en de een aan de ander zijn innerlijk kon laten zien. De
ontmoeting tussen Violet en de broeder viel daar niet onder, consta
teerden we. Want stil was het met het kletsende heerschap geen mo
ment.
Even later orakelde een zuster van een nabijgelegen klooster: „Kunst
is voor mij de schepping weergeven, de schoonheid die God ons ge
schonken heeft tot bloei te brengen.We zagen een foeilelijk, be
schilderd doek. Waarom Violet bij het zien en horen van zoveel on
zin maar bleef glimlachen, dat is een vraag die óns nou bezighoudt.
wil buys
'1/
AW0
'j MI.
September pakt groots uit
Nederland wordt te klein als we, bijvoorbeeld in het jaar 2000, een zo
mer zouden krijgen van het niveau 1956 of 1965. Dat waren zomers
die gekenmerkt werden door kilte, veel regen en weinig zon. De gemid
delde temperatuur bleef toen steken op ongeveer 15 graden, jonge ge
neraties weten feitelijk niet meer wat een slechte zomer is (men begint
al te jammeren bij een week slecht weer) want vanaf 1989 is vrijwel
geen enkele zomer ontspoord. Alleen de zomer van 1993 en in min
dere mate die van 1998 vielen enigszins tegen.
De zomer van dit jaar kwam in De Bilt uit op een gemiddelde tem
peratuur van 17,2 graad tegen normaal 16,2. Opnieuw een war
me zomer dus. De normale zomertemperatuur is gebaseerd op
het tijdvak 1961-1990 Het trendgemiddelde over het tijdvak
1989-1998 ligt op 17,1 graden. Hetaantal zomerse dagen in
De Bilt kwam de afgelopen drie maanden uit op 21Dat zijn er
vijf meer dan normaal maar twee keer zoveel als een jaar gele
den. Toen werd het op slechts 10 dagen boven de 25 graden te
gen 26 in de zomer van 1997. Destijds werden 19 van
de 26 zomerse dagen in augustus geregistreerd. Dit
jaar eiste juli het leeuwendeel op met 13 vijfentwintig- n
plussers.
Na het bewolkte weer van vandaag pakt september de
komende dagen groots uit. De maand die de laatste
jaren zo vaak teleurstelt als het om warm zomerweer
gaat (de laatste zomerse septemberdag in De Bilt
dateert van 27 september 1992) heeft van donder-
dag tot en met zondag fraai weer voor ons in petto.
Het blijft op deze dagen droog, zonnig en warm met
temperaturen tussen 23 en 27 graden. Morgen is
het gemiddeld 24 graden en er waait een zwakke tot
matige oostenwind.
jan visser
Opgewonden speculaties over relatie van prins Willem-Alexander met Argentijnse
Maxima Zorreguieta lijkt de nieuwe vlam van kroonprins Willem-Alexander. Het gonst
rond koninklijk Den Haag van de geruchten over de jonge Argentijnse. Er wordt al opge
wonden gespeculeerd over een verloving, maar opwinding is nu eenmaal nooit ver weg als
het om het liefdesleven van leden van de koninklijke familie gaat.
Als Maxima het is, komt er nog
wel meer opwinding, want va
der Zorreguieta was ondermi
nister van landbouw tijdens de
militaire junta van generaal Vi-
dela, die van 1976 tot 1983 met
ijzeren vuist over Agentinië
heerste. In die periode zijn vol
gens mensenrechtenorganisa
ties tien- tot dertigduizend te
genstanders van het bewind om
het leven gebracht.
Van de 28-jarige blonde Maxi
ma ontbreekt tot nog toe elk
spoor. Op haar adres in New
York werd gisteren de telefoon
niet opgenomen. In New York,
waar ze economie studeerde en
bij een bank werkt, zou zij Wil
lem-Alexander hebben leren
kennen. Personeel dat de tele
foon opname in huize Zorre
guieta in Buenos Aires verwees
gisteren voor informatie door
naar de Rijksvoorlichtings
dienst in Den Haag.
Over Maxima is weinig bekend
en voorlopig gaat het dan ook
om geruchten. De kroonprins
zelf Üet gisteren, tijdens een
werkbezoek aan Rijkswaterstaat
in Weurt bij Nijmegen, niets
los. Hoofddirecteur Eef Brou
wers van de Rijksvoorlichtings
dienst wil de geruchten ,,niet
bevestigen en niet ontkennen".
De kroonprins moge dan ver
liefd zijn, de RVD heeft niets te
melden „zolang er geen sprake
is van een serieuze relatie."
De roddelpers meldde eerder
dat de kroonprins een relatie
zou hebben met de dochter van
de Duitse industrieel Martin
Hans Herzog. Maar in huize
Herzog wist men van niets. „We
lachten ons suf', aldus Herzog,
wiens drie dochters alle drie al
aan de man zijn.
De verhalen kwamen nadat de
roddelpers foto's had gepubli
ceerd van de kroonprins in in
nige omstrengeling met een
blonde dame aan boord van het
koninklijk jacht De Groene
Draeck. Ook de ouders van de
Prins Willem-Alexander krijgt uitleg op de brug van het containerschip Jowi en mag zelf een stukje varen.
De prins negeerde vragen over zijn vermeende relatie. foto anp
vriendin zouden aan boord zijn
geweest. Premier Kok zei vrij
dag desgevraagd „eens met de
prins te gaan praten" over al
die geruchten.
Afgelopen maandag meldde De
Telegraaf dat het om een Ar
gentijnse met de naam Maxima
Herzog zou gaan, maar die
bleek in Argentinië onbekend.
Gisteren kwam de Volkskrant
met ene Maxima Zorroguita op
de proppen, de in New York
wonende dochter van een oud
landbouwminister. Dat was
dichter bij de waarheid, zij het
dat zij Zorreguieta heet.
Willem-Alexander zou begin
augustus in het mondaine Ar
gentijnse skioord San Carlos de
Bariloche in het Andesgebergte
voor het eerst aan Maxima's
ouders zijn voorgesteld. Die
wisten toen nog niet dat de
vriend van hun dochter de
kroonprins van Nederland was.
Dat hoorden zij pas drie dagen
later.
Er wordt nu met extra veel be
langstelling uitgekeken naar de
- al maanden geleden geplande
- fotosessie, die de koninklijke
familie voor zondagmiddag met
de Nederlandse pers op Huis
ten Bosch heeft georganiseerd.
Maar naar verluidt zal Maxima
daar niet bij zijn.
Maxima's vader, Jorge Zorre
guieta (63), was van 1979 tot
1981 onderminister op het mi
nisterie van economische za
ken, belast met het landbouw
beleid. Hij is nu voorzitter van
de organisaties van graan- en
suikerproducenten, vertegen
woordiger van zijn land bij de
VN-voedselorganisatie FAO en
bestuurslid van de Argentijnse
werkgevers.
Ook is Zorreguieta lid van de
International Policy Council for
Food and Agriculture in Was
hington, waarin namens ons
land oud-landbouwtopman
Aart de Zeeuw en voormalig
PvdA-Kamerlid Rob Tazelaar,
thans voorzitter van het Pro
ductschap voor Vee en Vlees,
zitting hebben.
Maar vooral Zorreguieta's rol
tijdens de militaire junta van
generaal Videla kan nog tot
problemen leiden. De schrijf
ster Mies Bouhuys, voorzitter
van Saam, de organisatie van
Argentijnse dwaze moeders die
nog steeds zoekt naar familiele
den die onder de militaire dic
tatuur zijn verdwenen, betreurt
de zaak. „Iedereen gunt de
kroonprins een leuke vriendin,
maar als het meisje een derge
lijke achtergrond heeft, zit er
een smet op. Dat is bescha
mend voor het Nederlandse ko
ningshuis."
Zorreguieta was overigens geen
militair, maar een technocraat
met een landbouwachtergrond.
De Zorreguieta's zijn van Baski-
sche afkomst, maar de familie
woont al 250 jaar in Argentinië.
Volgens ingewijden is het nog
te vroeg voor een 'anteceden
tenonderzoek' door de BVD.
Die licht alle vriendinnen van
de kroonprins en hun families
door voordat ze op Huis ten
Bosch aan koningin Beatrix en
prins Claus worden voorge
steld. De BVD komt pas in actie
als de relatie serieuze vormen
aanneemt.
„Niet ieder meisje met wie
Alexander omgaat wordt ge
screend. Zolang ze geen officië
le status heeft is er niets aan de
hand", luidt het. Pas als het
echt 'aan' is, gaat de BVD na of
de vriendin van 'onbesproken
gedrag' is en of zij uit een 'or
dentelijke' familie komt. Dat is
van belang bij de vraag of zij
wordt goedgekeurd door de ko
ningin, die als hoofd van de re
gering als eerste toestemming
moet geven voor een huwelijk.
Daarna volgt een beraad met
premier Kok, die op zijn beurt
de fractievoorzitters van de re
geringspartijen PvdA, WD en
D66, alsmede het CDA als
grootste oppositiepartij, moet
inlichten. Als blijkt dat de hu
welijkskandidate omstreden is,
kan Kok haar uitnodigen voor
een uitgebreider gesprek onder
vier ogen. Zo is prins Claus in
1965 uitvoerig onder handen
genomen door premier Cals.
Dat Claus van Duitse afkomst is
lag twintig jaar na de Tweede
Wereldoorlog nog zeer gevoelig.
hansdebruun en carine neefjes
Het kan de trouwe luisteraar
van Radio 3FM bijna niet ont
gaan zijn. Al weken hadden
VARA-discjockey Rob Stenders
en zijn producer Fred Siebelink
het tijdens hun doordeweekse
programma tussen twee en vier
's middags over niets anders.
Als 'rasechte hetero's' wilden ze
gaan trouwen. Weliswaar vol
gens de regels van het homohu
welijk (lees: geregistreerd part
nerschap), maar toch.
Gisterochtend was het dan zo
ver. In Almere beloofden beide
radiomakers elkaar de huwe
lijkse trouw. Een homo-geen
huwelijk zoals ze het zelf noem
den. En een uit de hand gelo
pen grap, zo voegden ze er snel
aan toe. Want van plan zich aan
de regels van het huwelijk te
houden, dat nooit, zo liet Sten
ders lachend weten. „Het idee
voor dit huwelijk is ontstaan tij
dens een gezamenlijke vakantie
op Kreta. Na de nodige alcoho
lica leek het Fred en mij een
prachtig idee onze tienjarige
vriendschap met een huwelijk
te bezegelen. Als twee homo's
met elkaar mogen trouwen, dan
moet dat voor hetero's toch ze
ker ook mogelijk zijn? Zo niet,
dan was het pure discriminatie
geweest."
Aangemoedigd door de luiste
raars van hun programma, die
inmiddels door beiden van het
voornemen op de hoogte waren
gebracht, besloten Stenders en
Siebelink een paar weken gele
den dan ook een poging te wa
gen. De gemeente Almere -
Stenders' woonplaats - bleek
geen enkele moeite te hebben
met het plan. „Alleen als we
vermoeden dat een huwelijk
slechts dient om een verblijfs
vergunning te krijgen, dan ste
ken we er een stokje voor. In dit
geval was er voor ons geen en
kele grond om een huwelijk te
verbieden",.aldus Almere's
woordvoerder Peter Spek.
En zo kon het dus gebeuren dat
een 'echte' ambtenaar van de
burgerlijke stand Stenders en
Siebelink in de echt verbond.
Van uitwisseling van ringen was
geen sprake. Stenders en Siebe
link overhandigden elkaar een
cd: Ring, Ring van ABBA.
Op de vraag of hun 'huwelijk'
lang stand houdt, hielden Sten
ders en Siebelink wijselijk hun
mond. Wel liet laatstgenoemde
weten dat, mocht het tot een
scheiding komen, hij geen ali
mentatieplicht heeft. „We zijn
buiten gemeenschap van goe
deren getrouwd."
rens muller*
Spakenburg drukte al jaren
'Aartje Koninginnetje' aan de
borst, maar gisteren gebeurde
dat nog eens formeel. Met een
ruk onthulde Aartje Wilhelmina
Korlaar-Vedder het standbeeld
van haar weldoenster, wijlen
koniningin Wilhelmina die het
dorp in 1916, na een verwoes
tende watersnoodramp met
een bezoek vereerde.
Wilhelmina trotseerde modder
en smurrie bij haar bezoek.
Aartje kwam in beeld, toen zij
voet zette in huize Vedder, aan
de Weikamp, alwaar in de
nacht dat het zo spookte een
baby was geboren. Dat was
Aartje Vedder. Door toedoen
van de vorstin kraste enkele da
gen na het Oranjebezoek, een
ambtenaar van de burgerlijke
stand de naam Wilhelmina bij
haar voornaam. 'H.M. de Ko
ningin zond vijftig gulden aan
vrouw Vedder'. tekent de schrij
ver van het boek 'Als dam en
dijk bezwijkt' aan.
Aartje Wilhelmina Vedder kan
er nog van getuigen, hoe vor
stelijk zij dankzij het noodlot al
die 83 jaren door het leven is
gegaan. Haar moeder liet de
mandenmaker van het dorp
een wieg van riet vlechten
waarin de woorden 'Oranje
Heil' waren verwerkt. Haar
dochter mocht zich nog lang in
koninklijke cadeaus verheugen
Her duurt altijd even in dit land maar de vaart komt
erin. In navolging van Amerika gaan we ernst ma
ken met de 'zero tolerance', vrij vertaald: niks
meer over je kant laten gaan. We hebben al veel
te lang alles maar door de vingers gezien.
Dat stak maar over terwijl het stoplicht op
rood stond. Dat strooide de leeg gezopen
blikjes maar in het rond en nooit in de af
valbak in de buurt. En vooral ook. dat
plaste maar wild. Je kon geen station na
deren of vanonder de overkapping kwam
je de penetrante walm tegemoet. De Ne
derlandse straten en meer in het bijzon
der de publieke gebouwen waren zoetjes
aan één openbaar toilet geworden. Het
trottoir was al langer het verlengde van
het. darmkanaal van, alle Nederlandse
honden, maar hun baasjes en wij alle
maal - we zijn een volk van dierenvrienden
- pasten ons snel bij het gedrag van de vier
voeters aan. Men plaste en poepte en smeer
de tussen deze bedrijven door zijn diepste
gedachten veelkleurig uit in graffiti.
Heel oude mensen wilden nog wel eens ver
tellen over stoepen die werden geboend,
HAN MULDER
maar meestal had de overbelaste mevrouw van de
thuiszorg geen tijd en zin om naar die verhalen van
vroeger te luisteren. Kom nou, zei die gestresste me
vrouw van de thuiszorg, aan me hoela met vroeger.
Vroeger was er niet eens een douche in de huizen en
liet de huisbaas er uiteindelijk een maken dan werd
die prompt ingericht als kolenhok of ging men er ko
nijnen houden. Kon je dan van de kinderen en
kindskinderen van die oudjes verwachten dat ze het
keurig op het toilet deden of desnoods in hoge nood
maar in hun broek?
Maar gelukkig. De tijden gaan veranderen. Dat
wildplassende asielzoekertje van zes uit Roemenië
produceerde de bekende druppel die de zandbak
deed overlopen. Ja. het jongetje had het zomaar in
de zandbak gedaan. Hem wachtte een zware straf.
Hem werd een week lang de toegang tot de grote
luchtplaats ontzegd van het 'Grenshospitium'. Dat is
een deftige naam voor een soort strafkolonie voor
ongewenste vreemdelingen. Voortaan is de zandbak
daar geen kattenbakDaar is geen woord Roemeens
bij. Zo gaan we het open riool dat Nederland lang
zamerhand geworden was afbreken en we maken er
weereen modelinrichting van waar je van de grond
kan eten. Dankzij zero-tolerance.
We moeten natuurlijk klein beginnen. Grote ambi
ties hebben en die dan niet waarmaken, daar heeft
niemand iets aan. Dus dat Roemeense avonturiertje
van zes was een geschenk uit de hemel waar trou
wens nette gescheiden toiletten bestaan. Nu zal mis
schien iemand zeggen, kunnen jullie wel tegen zo'n
ventje? Maar dan zeg ik graag Justitie na: de jongen
gedroeg zich onhandelbaar. En ik herhaal nog eens,
klein beginnen. Wildplassers heb je in alle soorten
en maten. Grotere mannen hebben een grotere blaas
en een grotere bek. Menige agent kijkt nu nog graag
een andere kant uit tijdens een illegale lazing, met
name als de wind gunstig staat, maar lang zal dat
niet meer duren. Normen, waarden en frisse lucht
keren terug.
En dan nog wat. Nederland is al lang niet meer die
gemoedelijke inloopwinkel die het lang is geweest,
zoals ik onlangs op Schiphol in de lange rij voor de
paspoortcontrole mocht constateren. Er is minder
interesse voor nieuwe klanten uil verre landen op de
pof Ook al weer heel ouderwets Hollands en dege
lijk. Nu nog de schone stoepjes terug. Als jongetjes
van zes zonodig moeten plassen, dan doen ze dat
maar gewoon in Boekarest.
MILLENNIUM
nog
dagen
i
riA
op haar verjaardag.
De stormvloed van februari
1916 was er een van 'woeste
warrelstroomen en dreigende
draaikolken, die woelden en
wroetten onder fundament en
vloer'. Meer dan de helft van de
Spakenburgse vissersvloot werd
verwoest. Een deel van de bo
ten sleurde de muren van hui
zen mee.
Het beeld van Wilhelmina in
brons, is een stevig stappend
vrouwtje geworden, met het ge
laat naar de steeg gewend, waar
zij Aartje, de onthuller van haar
standbeeld, als boreling aan
schouwd moet hebben. De
plechtigheid eiste van Aartje
menige traan, zeker toen er ook
nog twee coupletten van het
Wilhelmus gespeeld werden.
De steeg waar zij is geboren is
er al niet meer. Spakenburg
ging het verder voor de wind.
De Afsluitdijk voorkwam meer
stormvloeden. Waardoor het
vissersdorp afscheid moest ne
men van haar zilte bron van
welvaart. Maar het dorp maakte
van de nood een deugd. De vis-
afslag is een leuk toeristische
trekpleister geworden en de
watersnood van 1916 werd
door de WV als griezelstuk aan
huiverende vreemdelingen ver
kocht, met Aartje Koninginnetje
als happy end.
Nog 122 dagen en het
nieuwe millennium bree(
aan. Reden voor deze kra
om in een dagelijkse seriJ
terug te kijken op belang
rijke gebeurtenissen die
plaatsgrepen op corres- iCh
ponderende data in de afceu
gelopen 1000 jaar. Deze Sen
week: 30 aug 1797: auteui
Frankenstein geboren; 31a
aug 1997: prinses Diana
overleden; 1 sep 1886: Ku^MS
haus brandt af; 2 sep 166PeJ
grote brand Londen; 3 se^e'
1976: einde aan mythe ^st
Mars; 4 sep 1888: Georgeniet
Eastman bedenkt KodakJisc
pee
rolk
jongeheer Heineken, zoals ell^
dag op zijn bordje pap zit te £;C
wachten, is het een mooie das
in Scheveningen geweest. Maf^
op het moment dat de bier- 'eC11
brouwer in spe het hoogtepur00'
van zijn diner ziet naderen, g^101
alles mis. Het dienstmeisje va[an
de familie dat in kamer 88 vaif'aai
het Kurhaus de pap op een sjl
ritusbrander verhit, holt gilleny 3
de gang op als een plotselinge
tochtvlaag de vlam in de gordel
nen jaagt. Binnen een half uuP11
verandert het pas drie jaar ouPaal
badhotel in een vuurzee en ay^O
het einde van de avond rest e?er 1
niet meer dan een ruïne. Het |Pra
een ramp. Bijna 26.000 meuvw31*
gierigen komen op de grootst?31"
brand af die Den Haag ooit I
heeft geteisterd. De leden var|\lt
het Philharmonisch Orkest ral
ken in het vuur al hun instru-
menten kwijt en dreigen broc 'oat
loos te worden. Aanvankelijk ^els
wijst iedereen naar de archittlun
ten Henkenhaf en Ebert, zij ,aar
zouden te veel brandbaar maiem
riaal hebben gebruikt, maar hL
publiek ziet met eigen ogen d[)o
de schuld elders ligt. De brani
weer beschikt over slechts ééi^I!
stoomspuit, die te weinig watien j-
geeft, terwijl de zes gewone 'm 11
spuiten zulke kleine straaltjes^ v'
produceren dat de omstanderen^
in lachen uitbarsten. Maar heon<1
Kurhaus, wordt herbouwt, be^aa?
looft directeur Reiss dezelfde f31^
dag. En dat gebeurt. Binnen
een jaar.
casper postmaa
jenh
MENSELIJK jens'
[aart
De Amerikaanse regisseur OLIac?s
VER STONE heeft van de rechp^
behandelingen tegen alchoholf^31
en drugsgebruik opgelegd gekir31'
gen. De cineast had dronken L,
achter het stuur gezeten. Hij blv Cl
kende tevens in het bezit van I
hasj te zijn geweest. In een ber^
sloten zitting van de rechtbanlrw01
afgelopen vrijdag kreeg Stone 'e m'
een proefperiode van drie jaar rer v'
een geldboete opgelegd. Hasj If on
zit is in de VS een serieuze miaaar
daad. Wegens-beschonken rijcnf1^
heeft Stone een beperking varr1^m
zijn rijbevoegdheid gekregen: I
mag alleen achter het stuur zitL
ten als hij naar zijn werk of na|
de verslavingstherapie gaat. O^j
ver Stone regisseerde onder
meer 'Platoon', 'Natural born (vei
Iers en JFK In 1990 kreeg ij
een Oscar voor 'beste regisseu^
voor de film 'Born on the 4th o
July'.
Koningin B^rtui
trix heeft Mi3 no
VAN DER I Beti
STOEL gisté het
avond in Pa[eder<
leis Noordeipdst;
de een zeerste
hoge onder-|n H
scheiding vê31 z
leend. Hij por.
werd RiddeiPat_2
de Huisorde van de Gouden prvie
Leeuw van Nassau. Van der StMer-
kreeg deze onderscheiding, hEpele
opgespeld door prins Claus, fmen
vooral voor zijn uitzonderlijke pordt;
verdiensten als Hoge Commis9m to
ris voor Nationale Minderhedejstaat.
van de OVSE. De Huisorde varFrmü
de Gouden Leeuw van Nassau£jetel
geen specifiek Nederlandse riftere
derorde, maar geldt als een syffuit
bool voor de eenheid en verbalise
denheid van de Nederlandse elcht a
Luxemburgse tak van het Huis"cLlng.
Nassau. De laatste NederlandP°fdlij
gedecoreerde was generaal C. Pgvee
Snijders, bevelhebber der LanTeger
strijdkrachten. Hij ontving op Fen e<
september 1919 de onderschfaarsc
ding uit handen van koningin [onbo;
Wilhelmina. De onderscheidutten v
werd dit jaar door koningin Befordta
trix en Groothertog Jan van K de
Luxemburg gezamenlijk verleft de
aan Nelson Mandela. P-
