Het Lowland trio: de lachende derde WEER I f Draskovic moet weg Bronzen begroeting Zweedse ouders zetten boetes op naam kinderen Eigen kamer ZATERDAG 21 AUGUSTUS 1999 COMMENTAAR Vuk Draskovic heeft het weer voor elkaar. De bebaarde Joegoslavi sche oppositieleider, die dan weer eens de felste tegenstander van president Milosevic is en dan opeens weer vice-premier in het ka binet van zijn vijand, bleek tijdens de grote demonstratie van don derdag tegen het regime opnieuw een flinke splijtzwam te zijn in de toch al niet zo eensgezinde groep tegenstanders van het bewind in Belgrado. De oppositieleider Draskovic die eerder deze week nog riep dat hij niet zou spreken, bleek opeens toch een speech van een half uur in zijn zak te hebben zitten. De toenmalige vice-premier Draskovic die al tijdens de Kosovo-oorlog opeens beweerde dat de dagen van Milosevic waren geteld, bleek zich nu plotsklaps weer te kunnen vinden in het regeringsvoorstel om onder toezicht van Belgrado vervroegde verkiezingen te houden. Wat hem betreft hoeft Milose vic niet eerst op te stappen. Vuk Draskovic, zelf overigens een fervent Servisch nationalist, had het natuurlijk allemaal al eens eerder laten zien. Toen Joegoslavië in 1996 massaal te hoop liep tegen Milosevic en de zijnen, liet Draskovic na weken van eensgezind protest ineens alle lucht uit het oppositionele samenwerkingsverband Zajedno lopen, door te zwichten voor de verleidingen van de macht. Milosevic kocht met zijn nieuwe vice-premier in één klap zijn politieke overleving en rust in de straten. Diezelfde Draskovic zorgde er met zijn speech van deze week op nieuw voor dat de massademonstratie als een nachtkaars uitging. Dat zijn aanhangers en die van de andere partijen zich tegen el kaar keerden, in plaats van tegen het regime. En wat misschien wel het ergste is: dat wat een vertoon van eenheid had moeten worden uitdraaide op een ordinaire scheldpartij. De demonstratie heeft daardoor al zijn betekenis eigenlijk verloren. Met zo'n oppositie hoeft Milosevic niet eens zijn toevlucht te ne men tot de machtsmiddelen waarmee hij de demonstranten eer der deze week dreigde. Hij kan gewoon doorgaan met de hem zo vertrouwde politiek van verdeel en heers. Wil fatsoenlijk Joegosla vië daarom ooit van zijn door de rest van de wereld uitgespuugde heerser af, dan zal het zich ook moeten ontdoen van mensen als Draskovic. Hij heeft nu echt een keer te veel laten zien dat er op hem niet te bouwen valt. Een 3,6 meter hoog bronzen beeld - genaamd 'Shamen of the Life-Gi ving Force' - van de Texaanse beeldhouwer Bill Worrel begroet de be zoekers die in Sedona in de Amerikaanse staat Arizona aankomen. Het gebied is de afgelopen tijd druk bezocht door kunstenaars, schrijvers, New Age-aanhangers en ondernemers die daar inspiratie op doen. De plek heeft zo'n grote aantrekkingskracht vanwege de mooi en vredige omgeving, de schone lucht en een aangenaam klimaat het hele jaar door. foto ap cuff schiappa Politiedossiers werpen een nieuw licht op de beweegrede nen van Zweedse ouders om hun minderjarige kind een auto cadeau te doen. Door een maas in de Zweedse wet ontkomen ze op deze manier aan het beta len van verkeersboetes. Zo bevatten de dossiers bij voorbeeld 286 parkeerbonnen opgelegd aan een meisje van tien jaar, totaalbedrag ruim 90.000 gulden. Een ander meis je van drie jaar heeft in haar korte bestaan al vijf boetes ge kregen. De overtredingen worden door de ouders begaan, maar de boetes gaan naar het kind dat de formele eigenaar van het ve hikel is. In de praktijk worden de boetes vrijwel nooit betaald, omdat ouders in Zweden niet aansprakelijk zijn voor schul den van hun kinderen. De politie staat machteloos. Een woordvoerder wilde wel kwijt dat hij het gedrag van de ouders 'immoreel' vindt. In het land staan 5000 auto's op naam van kinderen onder de zestien jaar. Beter weer op komst Na de gietbuien van de afgelopen dagen is het dit weekeinde beter gesteld met het weer. Vandaag valt er voornamelijk tijdens de och tend nog een enkele bui. Vanmiddag is het droog met af en toe zon. Aan het einde van de middag en vanavond worden bredere opklaringen verwacht. De temperaturen komen uit op omstreeks 19 graden en er waait een meest matige wind uit noordelijke rich tingen. Op zondag blijft het droog met geregeld zon, een noord oostenwind en maximumtemperaturen rond 20 graden. De ko mende nacht verloopt nogal koeltjes met lokaal minima rond 6 graden. In de Schotse hooglanden wordt zowaar lichte vorst ver wacht. Op maandag zet de weersverbetering door, op dinsdag is er een buienkans en op woensdag wordt het hoogstwaarschijnlijk warm. Gisternacht en ochtend vielen de zwaarste buien in Noord- Holland (vooral boven het Noordzeekanaal) en in Flevoland: 's middags in het oosten. Bij ons brak toen af en toe de zon door en werd het in Bloemendaal en op Schiphol ondanks de noorden wind ruim 19 graden. jan visser Rasartiesten na kantoortijd kijken zonder spijt achterom Het artiestenleven is vluchtig. Zo zijn ze Bekende Nederlander, zo hoor je tijden niks van ze. Even geen hit of show en De Ster verdwijnt achter vergeten kleedkamerdeuren. Voor de rubriek 'Gedoofde Sterren' gaan die deuren weer even open. Vandaag aflevering zeven: Het Lowland Trio. Over drie Alkmaarse jongens en een voetbalfeestje als aftrap voor landelijke bekendheid. Echte artiesten? Ze waren het alleen op het podium. Dat was mooi genoeg. Achter de scher men bleven de Alkmaarders Joop van Twuyver, Hans de Grand en Jaap Hos jongens die overdag gewoon naar kantoor gingen. Want het Lowland Trio was iets voor 's avonds en in het weekend. Voor de lol. Ook al traden ze in hun toptijd soms veertig keer per maand op. Hun hits 'Trouw niet voor je veertig bent' en 'Mijn naam is haas' galmden door theaters, feestza len en tv-studio's. „Misschien hadden we als be roepsartiesten een klap meer kunnen verdienen. Maar de ze kerheid van een vaste baan pas te beter bij ons. We hebben ons gevoel gevolgd." Dozen vol staan er in een hoek je van de zolder van Joop van Twuyver (1941). Pakken vol aanplakbiljetten, programma boekjes, fotoalbums, plakboe ken en stapels platen. Alles uit de tijd dat hij met zijn vrienden in het hart van het Nederlandse amusement stond. De tijd van de personeelsfeesten, de mili taire tournees, de schnabbels en al die verhalen. Het verhaal van het Lowland Trio begon in 1962 bij een feestje van voetbalvereniging Alkmaarsche Boys. Joop van Twuyver stond bij de club op doel, Hans de Grand was de ge vreesde linksbuiten van het eer ste team. Om het clubfeest in Het Gulden Vlies op gang te krijgen, zouden ze een paar liedjes 'doen'. Joop had wat op papier gezet. „En omdat Jaap Hos goed gitaar kon spelen, vroegen we hem erbij. Jaap kende ik nog van de mulo waar ik hem ook al op het toneel aan het werk had gezien. Die avond repeteerden we gauw wat in de kleedkamer, waarna iemand ons een beetje melig aankon digde als de Alkmaarse Beatles. En een succes dat het was! Omdat de reacties zo goed wa ren en we er zelf zo veel lol in hadden, besloten we de volgen de dag om ermee door te gaan. In de geest van de tijd bedach ten we de naam Lowland Trio. Dat Engels was toen in de mo de. Maar de vlag dekte de la ding niet, want we brachten al leen maar Nederlandstalig werk. In de voordracht hadden we een vaste rolverdeling. Jaap speelde op de gitaar en de uke- lele en Hans op de gitaar. Jaap was ook de man die de gekkigheid eromheen bedacht, want de gein was dat we om die liedjes een hele act hadden. Zongen we bijvoorbeeld over iemand die zijn bed uitmoest, dan lieten we op het toneel een wekker rinkelen." Joop tokkelde op de bas en had steeds de microfoon in handen: hij zong en praatte de nummers aan elkaar. De echte doorbraak kwam toen ze de talentenjacht van d'Oprechte Amateur won nen, een soort soundmixshow van die tijd. Lovende juryrap porten en stampvolle zalen zet ten de deur naar Hilversum open. In maart 1963 stonden ze voor het eerst voor de AVRO- microfoon. Reiskosten retour tweede klasse worden vergoed, staat in de bewaarde uitnodi gingsbrief. „Na die eerste klussen voor de omroep was er geen houden meer aan. We werden gevraagd voor personeelsfeesten, bij ver enigingen, bij carnavalsavon den, noem maar op. Nadat we die hits hadden gescoord, kwam daar ook het feestzalen- circuit nog bij. Ons vaste pro gramma was ongeveer een half uur. Daarin brachten we dan zeven liedjes. Er waren avon den dat we via Stadskanaal naar Hoogezand reden. Dan reden we terug om half twee 's nachts nog even naar een feestje in Amsterdam om daar ook nog een paar liedjes te doen. Op één avond vijfhonderd kilometer rijden, was heel normaal." Met 'Trouw niet voor je veertig bent' hadden de drie in 1966 hun eerste Top 40-notering. Het liedje kwam twintig jaar la ter terug in de hitlijsten toen de Havenzangers het nog een keer opnamen. De andere kassakra kers van de Alkmaarders vloei den uit de pen van Peter Koele- wijn, die door hun platenmaat schappij aan het trio werd ge koppeld. Hij bedacht 'Ik kan geen kikker van de kant af duwen', dat in 1968 twee maanden in de Top 40 stond. Ook 'Potvolblommen' (1969) en 'Mijn naam is haas' (1973) kwamen uit de hitfabriek van Koelewijn. Qua tekst eigen lijk niemendalletjes, die toch scoorden omdat een pakkende melodie en een olijke presenta tie de magere regels camou fleerden. Overal optredens, tournees voor militairen, plaatopnamen, televisieklussen: het trio groei de uit tot heuse beroemdhe den. Maar alle drie bleven ze overdag gewoon hun kantoor werk doen. Joop zit straks veer tig jaar bij de ABN/Amrobank, Hans werkt al jaren in de verze keringen en Jaap heeft zijn ei gen reclamefirma in Kromme- de tc belrol van ons soms moeilijker te bevatten. Het gaf ook wel eens wrevel. Want wij werden bij feestavonden altijd geboekt als pauzefinale of als afsluiters van een programma. Wij scoor den het applaus en de lach, ter wijl de anderen steeds de zalen moesten voorverwarmen. En wij pakten toch altijd een leuke Het Lowland Trio trad jarenlang tientallen avonden per maand op. Overdag zaten de drie musici gewoon weer op kantoor. foto gpd mwkawï; :iiWMÊttÊÊiiÈÊÊÊKÈÊM gage. Voor ons kwam dat bo venop ons vaste inkomen, ter wijl er steeds meer werkloze ar tiesten kwamen die die centjes best konden gebruiken. Vooral toen het minder werd met het schnabbelcircuit. Want toen de optredens voor personeelsfees ten en verenigingsavonden uit de mode raakten, was het voor veel artiesten moeilijk om het hoofd boven water te houden. Vooral in die eerste jaren heb ben wij goed kunnen boeren. We wonen nu leuk van de cent jes die we toen bij elkaar speel den. Bij ons was het ook goed geregeld. Zonder manager, zonder tussenfiguren. Wie ons wilde hebben, belde me ge woon thuis. Zelf hield ik de boeken en de agenda bij. We wisten precies wat er omging, alles in goed vertrouwen. Daar hebben we ook nooit gezeur over gehad. Juist daarom heb ben we het zo lang kunnen vol houden. Ook omdat het uitein delijk niet om het geld was be gonnen. We deden het om de lol. Om het meesterlijke gevoel een zaal plat te krijgen. Want als je dat eenmaal hebt gehad, kan je de hele wereld aan." Toch liep het enthousiasme na tientallen jaren samenwerking terug. Een jaar of tien geleden hadden ze geen zin meer in het reizen. Boekingskantoren in het land kregen daarom een brief van het trio waarin ze schreven dat ze alleen nog in Noord-Hol land wilden optreden. „Daar mee zetten we onszelf natuur lijk een beetje buiten het cir cuit, maar het was goed. En toen Hans de Grand het begin dit jaar welletjes vond, hebben we er met z'n drieën een punt achter gezet. Zoiets voel je aan." Af en toe komen de mannen nog bij elkaar. Om na te praten, door de fotoalbums te bladeren en die oude plaatjes nog een keer te draaien. „Dan praat je ook over de beslissingen in je leven. Over wat je wel en niet goed hebt gedaan. En dan komt ook altijd dat besluit ter sprake om geen beroepsartiesten te worden. Ik denk dat we toen de goede keuze hebben gemaakt. We zijn alledrie met onze beide benen op de grond blijven staan. Thuis geen gerotzooi en financieel zonder zorgen. Als je dat vergelijkt met al die zoge naamde beroemdheden met wie we toen werkten, zijn we uiteindelijk toch de lachende derde." De lachende derde. Mooie naam voor een nieuw trio. jan vriend Nog 133 dagen en hi nieuwe millennium aan. Reden voor dez om in een dagelijkse Dan: terug te kijken op be ndbe rijke gebeurtenissen plaatsgrepen op con J ponderende data in gelopen 1000 jaar. D week: 16 aug 1948:1 gj|2 darische honkballer Ruth dood; 17 aug Indonesië onafhank Jüg van Nederland: 18 1960: Anti-conceptielonge lanceerd in VS; 19 ai yJJ: 1960: VS-piloot Gaij wers veroordeeld in aug 1672: moord op broeders De Witt; 21 1911: Mona Lisa uit het Louvre. latssi 21 AUGUSTUS 1911 Mona Lisa-kaas, Monal macaroni, Mona Lisa-hi saus, een Mona Lisa-tht Mona Lisa als Snoopy, Lisa als smurfin, Monal 1 klok en Mona Lisa-poei .7 kunt het zo gek niet bed of Rob Kooyman heeft li zijn zolder staan. Deze! 661 Lisa-kenner uit Zoetern heeft alles wat maar een met het beroemde schil van Leonardo da Vinci I ken heeft verzameld. En tuurlijk is hij ook lid van ternationale 'Mona Lisa die jaarlijks tenminste e bijeenkomt. Toen Rob K man het schilderij voor! eerst in het Louvre zag' was hij een beetje teleui („Die Mona Lisa is een rijtje van 50 bij 75 centii maar de mythe die rond IJH kunstwerk hangt, heeft 1 volledig in de greep gen Posters, koekblikjes, slei gers; hij heeft ze nu allei De Mona Lisa-specialisi als geen ander wat de d vandaag dan ook beteki 21ste augustus verwijst hem naar het jaar 1911, turn waarop de Mona Li twee jaar uit het Louvre dwijnen. „Meegenomen drie dieven, onder wie aanse timmerman VincJ Perugia. Uit vaderland: maar vooral uit geldgebi volgende dag is het drul ooit in het Louvre. „lede wil het lege haakje zien, henkruijl* det or 1; I MENSELIJ Eilandengroep TONGA in te Oceaan gaat de klok zetten om zo het eerste li zijn dat het nieuwe millei in gaat. Tonga wil een uu daglicht tussen novembt L' bruari waardoor het veert |hj vooruit loopt op de Green Mean Time (GMT) en dus K eerste de 21ste eeuw bm meldt de Daily Telegraph aankondiging van Tonga jjy erg in de smaak vallen bi| U eilanden in de Grote Oce r ook hopen te profiteren v millenniumtoerisme. Wat een mazzel heeft mijn neef (getrouwd, een kind, twee de op komst)! Hij kan een huisje met een tuintje krijgen in hartje Utrecht. Beneden een kleine woonkamer, boven een mooie kamer en op zolder nog twee kamertjes. En nou het beste nieuws: die mooie kamer boven wordt zijn studeer kamer! Dat heeft zijn vrouw hem beloofd. Mijn gedachten gaan naar het jaar 1978. Toen betrok ik (getrouwd, twee kinderen) in Halfweg een huis met 6 slaapkamers! Op bijgaande tekening ziet u schematisch de indeling van onze eerste verdieping en van de zolder: Ik vond het niet erg. Die zolderkamer was best aardig. Little did I know. Tegen de tijd dat de kinderen naar de middelbare school gingen kwam mijn vrouw met haar masterplan: een interne verbouwing! Van de zolder zou een zit-slaapkamer gemaakt worden voor ons tweetjes. De kinderen kregen ieder een eigen ruime kamer, ik kreeg, nou ja, kijk even naar de plattegrond: Veel rust heb ik in dat kleine kamertje niet gehad want computer stond er ook. Dus de kinderen zaten er voon rend voor werkstukken en scripties. Maar nu vele jaren li ter is de jeugd het huis uit en hebben mijn vrouw en ik hi rijk weer alleen. U zult wel benieuwd zijn naar de pracht- ruimte die ik nu heb. Kijk even mee: logeerkamer bergruimte logeer kamer Joost dochter dochter 2 Joost kasten mijn vrouw ouders Iedereen was tevreden met deze verdeling. De kinderen waren wat klein behuisd maar zij waren drie en twee jaar en vonden dus al les best. Zo'n vier jaar later vond mijn vrouw het tijd worden om de kinderen up te graden (spreek uit: creeden). We schoven allemaal een kamer op. Situatie 2: Een laatste verandering vond plaats bij de intrede van de computer. Die viel toevallig samen met de wens van mijn vrouw om een kastenkamer in te richten. Niet alleen de kleren maar ook de handdoeken, de lakens, slopen en wat al niet konden dan opgeborgen worden. Ik had die zaken nooit zien slingeren maar kennelijk had ik al die jaren niet goed gekeken. En waarom die kastenwanden juist in mijn kamer moesten komen begreep ik evenmin maar er zat, geloof ik. een gedachte achter. Ik verhuisde. Men zie: Eindelijk heb ik mijn eigen kamer, zegt mijn vrouw. Daa zit wat in natuurlijk. Merk op dat de ruimte op zolder ni meer kamer heet maar verblijf. Arme neef. Joost bergruimte Joost kasten dochter 1 dochter 2 JOOST PRINSEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 2