Dubbelsterren eten elkaar op In Natura Macabere begrafenis Dienaar van een eigen bijenvolkje WOENSDAG 18 AUGUSTUS 1999 -JSDA REDACTIE MARGOT KLOMPMAKER EN SASKIA STOELINGA Een sommetje. Wat is drie keer tien tot de drieëndertigste? Ik vind het leuk dat u nu aan het rekenen slaat, maar ik ver zeker u dat er noch in uw hoofd, noch op uw rekenma chientje ruimte is voor de uitkomst. Die is namelijk 3000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000. Een drie met drie endertig nullen, dat is drieduizend quintiljoen. Veel hè? Ze ker weten, maar dat is nu zo om en nabij het aantal schep selen waarmee wij het leven op aarde delen. En al dit leven sterft binnenkort, ofschoon er natuurlijk weer even zovele plaatsvervangers klaarstaan. Niet leuk, maar wel een feit. De plaatsvervangers zijn voor het grootste gedeelte opge bouwd uit het materiaal van hun voorgangers. De stoffen worden via een prachtige kringloop doorgegeven van leven naar dood en van dood naar leven. Dit gaat echter niet zo maar. De afgestorven materie moet ontbonden worden tot zijn kleinste elementen voordat het weer tot bouwstenen kan dienen voor nieuw levend organisme. Een ferme sectie van zowel het planten- als het dierenrijk neemt deze ontbinding voor zijn rekening. Kraaien en hye na's - om maar eens een paar opruimers te noemen - doen grof werk. Bacteriën en schimmels verpulveren uiteindelijk de allerkleinste brokjes. Compost is wat er overblijft. Alle le ven wordt potgrond. Met planten - die door dieren worden gegeten, die op hun beurt weer door andere dieren worden verorberd - begint de nieuwe cyclus. In de mensenwereld is het de ernstige en ingetogen dood graver die zorgdraagt voor het opruimen van overledenen. In de dierenwereld ook. De dierlijke doodgraver heeft na tuurlijk geen smal en wit gezicht, geen zwarte jas en geen hoge hoed, maar neemt zijn taak minstens zo serieus als onze brave kraai met zijn troostende woorden en feilloze verdwijntruc. De dierlijke doodgraver heeft zich echter een ietwat feestelijker uitgedost. Hij is een fikse kever, zwart, maar met helder oranje vlekken. Onlangs zag ik hem uit een spitsmuis kruipen, zodat ik hem nog eens goed kon bekijken. Mooi beestje. Maar wel vies. Want terwijl de menselijke doodgraver na gedane arbeid een douche neemt en naar de soundmixshow gaat kijken, is zijn dierlijke collega vierentwintig uur per dag met de dood in de weer, zonder zich te baden of te verpozen. Hij kan de dood zelfs ruiken en wel op zeer grote afstand, waarna hij zich altijd ogenblikkelijk naar het sterfbed spoedt. Opge wonden onderwerpt hij de gestorvene allereerst aan een grondige inspectie. Vooral de maat is van belang: niet te groot, niet al te klein. Mol, muis, zangvogel: zulke dieren bevallen hem prima. Heeft hij er zijn goedkeuring aan gegeven, dan begint hij geursignalen uit te zenden, die al vlug een vrouwelijke doodgraver aanlokken. Deze wordt de bruid. Rivalen wor den niet getolereerd. Na fikse schermutselingen met de concurrentie krijgt in het algemeen slechts één paartje de heerschappij over de buit. Heel macaber is wat nu geschiedt: de twee bedrijven de liefde op of naast de overledene. Dit achter de rug hebben de beginnen ze het zand rondom en onder het kadaver weg te graven, zodat dit langzaam maar zeker in de grond ver zinkt. Graswortels en andere obstakels worden met de ste vige kaken doorgeknipt. Het komt zelfs voor, dat er ledema ten van het lijkje worden geamputeerd als deze het wegzak ken verhinderen. Al doende is het lichaam, al dan niet ge kortwiekt, binnen zeer afzienbare tijd onder de grond ver dwenen. Het werd inmiddels dermate toegetakeld, ge kneed, misvormd en gevild, dat het eruit ziet als een rauwe gehaktbal en dus in de verste verte niet meer lijkt op het oorspronkelijke dier. Na deze begrafenis gaat - zoals het behoort - de dood het nieuwe leven dienen. De grafkamer wordt kraamkamer. De vrouwelijke doodgraver legt er een gangetje bij aan waarin ze een tiental eitjes deponeert. Vervolgens eet ze zich de buik vol aan het kadaver. Haar kortstondige echtgenoot neemt dan de benen naar een andere uitvaartklus. De doodgraafster blijft echter, om haar nakomelingen te trak teren op pap van uitgebraakt, halfverteêrd vlees. Dit zet ze haar larven voor totdat ze groot genoeg zijn om zelf aan ta fel te kunnen gaan. Hebben de kleine doodgravertjes zich kogelrond gesmuld, dan graven ze zich in rondom de eet zaal. Binnenkort zullen ze de gewichtige taak van hun ou ders overnemen. Het is al met al beslist een onsmakelijk verhaal, maar heeft iemand u ooit wijsgemaakt dat de na tuur mooi en liefelijk is? Ik kan er best nog wel een schepje bovenop doen! De dood gravers waren niet alleen in hun sinistere grafkamer. Al tij dens de begrafenisplechtigheid legden allerlei soorten vlie gen hun eitjes in het kadaver, zoals die ellendige blauwe en grauwe vleesvliegen die bromvliegen worden genoemd. Hun larven zijn dol op rottend dierlijk materiaal, waarvan ze een boel op kunnen, terwijl ze op hun beurt niet worden versmaad door moeder doodgraver, die ook wel wat afwis seling in het menu wil. Het elkaar verslindend gezelschap krijgt allengs aanvulling van allerhande andere lijkenpik kers. Wormen, mieren en duizendpoten verdelen de rest van de buit. De laatste eer wordt, zoals gezegd, bewezen door massa's schimmels en bacteriën. Dan pas keert de ondergrondse rust terug. De dode echter leeft voort in de talloze kruipers en vliegers die van hem genoten hebben, alsmede in de planten waarvan de witte wortels woekeren in zijn verkrui melde resten. Cryptogram Horizontaal: 1Weer een roman zonder 'n godheid (4); 4. Moet je houden om op de beurs te blijven (5), 7 Hierin leven.is geen leven (7); 8 Voor dat beest sta je voor gek (3); 9 Hatelijk beest (3), 10 Aanstoot geven is zeer te prijzen? (7); 12. Onenigheid over het jassen van de piepers (7) Verticaal: 2 Makkers zonder 'n vreemde drank (4); 3. Bestuurt alleen als het niet droog blijft (6); 4 Zo komt een knaagdier in het straatje van een tacticus (8); 5. De eerste kraan op het dak (4); 6. Geen verstandig kerkorgaan (6); 9. Jongen waar ik niets aan heb (4), 11 Brandstof om te geven (3). Astronomen vinden 'missing link' in sterevolutie BEN APELDOORN De Duitse astronoom Reinhold Hafner viel in september 1988 zo ongeveer van zijn stoel, toen hij het lichtspoor van een ster retje opeens zag verdwijnen en na 7,5 minuut weer zag ver schijnen. Op de top van de Chi leense berg La Silla. waar de Europese Zuidelijke Sterren wacht is gevestigd, zat hij rustig naar een veld met sterren op zijn computerscherm te kijken en floep, daar gebeurde iets wat nog nooit was vertoond. Hafner moest bijna elf jaar wachten voor de oplossing van het mysterie. Medio juni van dit jaar had hij de 8,2 meter spiegel van de reuzentelescoop ANTU, een van de vier die in 2001 de Very Large Telescope (VLT) zul len vormen, op hetzelfde stukje hemel gericht. „Het raadsel is opgelost," zo maakte Hafner onlangs bekend na bestudering van de gemaak te registraties. En inderdaad: er verdwijnt daar met grote regel maat een ster. Steeds dezelfde ster om precies te zijn. En hij komt ook steeds weer 'terug'. Het gaat om een systeem waar twee sterren in korte tijd om el kaar heen draaien. Een dubbel stersysteem dus. Twee sterren die om een gemeenschappelijk zwaartepunt draaien. Of liever: sterretjes. De een is een helder stralende witte dwerg. Zijn compagnon is een zogeheten rode dwerg. De witte dwerg is slechts twee maal zo groot als dé aarde en de rode veel groter, 1.500 maal zo groot als de aarde; ruim anderhalf maal zo groot als de grootste planeet in ons zonnestelsel, Ju piter. Mede gezien zijn lage op- pervlaktetemperatuur is dat toch altijd nog klein voor een ster. Verduistering Het vlak waarin ze om elkaar heen draaien is zodanig dat, ge zien vanaf de aarde, de (grote) rode dwerg de heldere (ldeine) steeds geheel afschermt. Dat was de reden waarom NN Ser- pentis (NN staat voor een be- Het pijltje op de foto wijst naar het lichtspoor van het sterretje dat plotseling verdwijnt om na zeseneenhalve minuut ineens weer tevoorschijn te komen. De lichtsporen op deze tijdpname on- staan doordat de VTL-telescoop stil stond en de sterren door het beeld glijden. FOTO CPD/ESO/ANTU paald type sterren met helder heidsvariaties en Serpentis wil zeggen dat het systeem zich in het sterrenbeeld Slang bevindt) in 1988 zomaar ineens van Haf- ners computerscherm ver dween. Toen observeerde hij met een telescoop die veel klei ner was dan de reus die hij af gelopen juni gebruikte: ANTU is in staat NN-Serpentis ook tij dens de volledige verduistering van de witte dwerg, waarbij 6,5 miljoen maal minder licht wordt uitgezonden dan een maar net met het blote oog zichtbare ster, waar te nemen. Het licht van het systeem komt dan alleen van de rode dwerg af die 'slechts' een oppervlakte- temperatuur heeft van 2.800 graden. Het oppervlak van de witte dwerg is bijna twintig maal heter: 55.000 graden. Bijzonder is verder ook de ex treem korte omlooptijd: in ruim drie uur draaien beide zonne tjes om elkaar heen. „Uit hun massa kun je simpelweg aflei den dat hun onderlinge afstand slechts 660.000 kilometer kan zijn," zegt Hafner. „NN-Ser, zo als hij afgekort heet, zou dus gemakkelijk binnen onze zon, die meer dan tweemaal zo groot is, kunnen draaien." Puur astronomisch gesproken is sprake van een 'kleinte-re- cord': zo'n nauwe, in het opti sche gebied te volgen dubbel ster is nog nergens aangetrof fen. „Verder mogen we het ge rust beschouwen als een mis sing link in de sterevolutie," vindt Reinhold Hafner. „Ze staan zo dicht bij elkaar dat die witte dwerg materie zal gaan wegpakken bij de rode. Daar kun je, ook astronomisch ge sproken, bij wijze van spreken op wachten." „Hiermee lopen we de kans het tot nu toe onopgeloste proces van materieoverdracht tussen een relatief grote, lichte en een zware, kleine zon op de voet te kunnen volgen. Echt, noem dit maar gerust een missing link." René Hoonhorst Beatrix is dood!!! De vijfjarige Christoph uit het Zeeuwse Clin- ge liet zijn oma een tijdje terug flink schrikken. „Is het echt? Daar heb ik nog helemaal niks van gehoord of gelezen." Na de toelichting van pa Albert dat de bijenkoningin van Christoph het loodje had gelegd, slaakte oma een zucht van verlichting. De nieuwe koningin van Christophs bijenvolk heet weer Beatrix. „Dat is gewoon dé naam voor een koningin. Mijn andere bijen geef ik geen naam." Het bijenvolk in Christophs kast telt zo'n vijftig duizend zielen. Voor zijn zesde verjaardag, komende donder dag, zou hij er graag nog een bijenvolkje bij hebben. ,Als ik meer bijenvolken heb, krijg ik meer honing. Over vijf jaar wil ik tien kasten hebben.'' Waarom de bij zijn lievelings dier is, weet Christoph niet zo goed onder woorden te bren gen. Je kan niet echt met ze spelen en aaien is er al hele maal niet bij. Maar het is na tuurlijk wel kicken om langs je neus weg tegen vriendjes te ver tellen dat je bijen houdt. En daarnaast zorgen de bijen voor honing en dat lust hij graag in de thee of in de yoghurt. Vader Albert is de aanstichter van Christophs liefde voor het bijzondere diertje. Die bouwde dik een jaar geleden een bijen stal achter in de tuin en plaatste er een kast. Zijn oudste zoon ging al mee naar de ervaren im ker en was thuis ook niet bij de bijen weg te slaan als pa pools hoogte ging nemen. Van imker Jan Blommaert uit Zandberg, de kennis die zijn vader veel over bijen leerde, kreeg hij een eigen volk. De gemiddelde leef tijd van bijenhouders is intus sen tot ver boven de vijftig op gelopen. De 35-jarige Albert en zijn dertig jaar jongere zoon ha len het gemiddelde dus be hoorlijk naar beneden. Christoph is - onofficieel - de jongste imker van Zeeland en misschien wel van Nederland. Of hij die titel lang kan houden, is overigens de vraag. Broertje Royan (2,5) is ook al bijengek. Vlinderherstel: nu kan het nojede Op basis van gegevens van De Vlinderstichting kwam he Alles 1 m juni met het onrustbarende nieuws dat de vlinderstai Kmde Nederland in de afgelopen tien jaar met zo'n 50% is afg Het gaat dus slecht met de vlinders. Als er niet snel iets wordt tenminste. De vlinderstichting die zich al jarenlai Rosea maakt om de levensomstandigheden van de vlinders te Ameri deren, komt nu met een concrete aanpak om de vlinder den: Het Herstelplan dagvlinders. Het is noodzaak om op korte termijn maatregelen te nei ze de vlindersoorten die er nog zijn te behouden. Teglijk m wordt verder worden gewerkt aan herstel. Veel bedreigde vlind haar I ten leven in heel kleine gebieden. Een kleine veranderin cle. H gissing in het terreinbeheer kan er al de oorzaak van ziji een soort verdwijnt. Dat zal steeds vaker gebeuren als b beheer van terreinen niet extra aandacht aan de vlinder gegeven. Want veel vlinders zijn minder mobiel dan je zi ken. En dus geldt: weg is weg. rie. D; een rr Hollyt Engel Samen in actie KRO-I Morsi ïspr De Vlinderstichting heeft om haar plannen te realiseren breed draagvlak nodig. 'Pas als iedereen van overheid tol culier, van terreinbeheerder tot tuinliefhebber, beseft dai vlinders het zonder extra aandacht niet redden, kunnen goed werken aan vlinderherstel.' In het Herstelplan Dag\ worden de noodzakelijke maatregelen voor de korte en li termijn beschreven om de vlinders die er nog zijn te beh Het gaat om maatregelen als instructie van de terreinbeh ders over de manier van maaien, begrazen en plaggen. moet bij de uitvoering van natuurherstelmaatregelen, zo tegengaan van verdroging, veel meer aandacht worden g schonken aan de gevolgen die deze maatregelen hebben vlinders. Dat is nodig, omdat vlinders sterk reageren op deringen in hun leefgebied. Ook de tuin en balkon doen mee in het plan. Door het kii van de juiste plantensoorten en een natuurvriendelijk tui derhoud kan ook door de particulier een bijdrage wordei verd aan behoud en herstel van de vlinder. De brochure stelplan dagvlinders is te verkrijgen bij Bezoekerscentra Staatsbosbeheer en Vereniging Natuurmonumenten. He voerige plan is te verkrijgen (25 gulden) bij De Vlinderstii Postbus 506, 6700 AM Wageningen. Meer informatie: 031 467346. Eén klik huis wakker Vanaf elke plaats op aarde via internet je koffiezet-appan co of verwarming thuis bedienen of programmeren dam °tst tv-programma laten opnemen. Dat kan met het waarsch kijk kleinste en goedkoopste computertje dat ooit is gemaakt, »'r" heeft CNN gemeld. Het ding ter grootte van iets meer dan een luciferkop kan voudig in elektrische apparaten worden ingebouwd. Het maakt door automatiseringsexpert H. Shrikumar (33) van J1 versiteit van Massachusetts in Amherst. De computer be d uit een miniprocessor van niet meer dan 4 megahertz en kleine chip. Aan onderdelen was Shrikumar niet meer da- gulden kwijt. Ook kunnen apparaten nu door het interne 'jkei putertje met elkaar communiceren, doordat zij de intemi ;n spreken. Vele elektrische apparaten kunnen nu al individlel worden geprogrammeerd. Maar zij kunnen niet op elkaai sluiten, vooral niet als zij van verschillende fabrikanten zi gaat veranderen, aldus Shrikumar. Een uur voordat iema een ochtends zijn wekker uitzet, bijvoorbeeld, gaat de thermo din van de verwarming automatisch hoger, schakelt de tv naa na ochtendjoumaal en begint de koffie te pruttelen. „In één het hele huis met je wakker worden", zegt hij. Wespen als speurneus Kleine parasitaire wespen die in kassen worden ingezet oi tende rupsen aan te vallen, krijgen een nieuwe taak. De ii ten kunnen helpen bij de opsporing van bommen, mijne: zenuwgassen die worden gebruikt voor terroristische aan gen. Zo blijkt uit Amerikaans onderzoek. Hierbij wordt gel Jul' gemaakt van de zeer fijne neus van de sluipwespen. In de tuur gebruiken de insecten deze eigenschap om planten i den waar rupsen op zitten die kunnen dienen als gastheei hun eitjes. De dieren kunnen worden getraind om niet-ni lijke geuren waar te nemen, zoals die van cyclohexanol, lueen (TNT) en ander explosieve ingrediënten. Wetenschi 00 van het Amerikaanse ministerie van Defensie hebben dat zen. Bij detectie gaan ze, net als een speurhond, een typis drag vertonen. Dat gedrag wordt geregistreerd door de gei ge antennes van de wesp te verbinden met een draadloze eep sor verderop die de elektrische prikkels opvangt. Oplossing van dinsdag: 1 belt-tabel-Ballet 2. geer-regen-Ergens 3. zeel-lezer-Zeiler 4. neep-speen-Opeens 5 tuin-uiten-Ruiten 6. aren-garen-Gerant 7 sein-niets-Signet 8. riet-griet-Tierig 9 deen-deren-Erkend 10. sten-steun-Rusten Gevraagd woord: BEZORGSTER UAiio, nr&rruM'S- V pc&M&rr kTAN WMD0V? /RE6 ZE WEL, SOORT KLEREL'jft D/C

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 8