mierse dag op stormachtige boulevard Dance Parade: orgie van muziek en extravagantie Gereconstrueerde finale kroon op Bruckners negende mhoog die armenopzij met die benen' Eenvoud siert de voorstelling Retteketet Cultuur Kunst Openlucht\'oorstelling in Leidse Hout THEATER RECENSIE TESSA BÖCK Jeugdvoorstelling: 'Urf' door Stichting Retteketet Gezien: 15/8, Openluchtthea ter De Leidse Hout. Een klassiek verhaal over een verboden liefde. Een domme goedzak, een slechterik met to verspreuken en een innemende prinses. De simpele basisingre diënten voor een romantisch sprookjesdrama. Meer had de voorstelling 'Urf, een sprookje van het jeugdtheatergezelschap Stichting Retteketet, dat gister middag in De Leidse Hout speelde, niet nodig. Het open luchttheater zat voor deze jaar lijkse voorstelling weer tot aan de nok toe vol. Eenvoud siert de voorstelling. Het spel van de twee spelers wordt door geen enkele franje afgeleid. In het sprookjesachti ge openluchttheater bestaat het decor slechts uit een roomwit doek met twee gouden 'toverpi- laren' ervoor. Veel aandacht is besteed aan de muzikale onder steuning. Het enthousiasme en de beweeglijkheid van de twee spelers, in fraaie kostuums, ko men zo goed tot uitdrukking. De wijd opengesperde blau we kijkers van prinses Rosalin- de spreken voor zich, daar kan geen decor aan tippen. Ondeu gend kijkt ze af en toe het pu bliek in en laat de kinderen haar 'kunstjes' zien. Ondertus sen verwisselt haar in blauw narrenpak gestoken lakei van gedaante. Hij komt terug als de slechterik, graaf Retteketet, in een duivels rood-zwart zwierig pak. Het verhaal ontwikkelt zich langzaam, of is er misschien niet zo heel veel verhaal? De kinderen malen er in elk geval niet om. Die lachen zich een kriek om de in de soep gelopen kunstjes van Rosalinde en de klunzigheid van lakei Lodewijk. Ook Retteketets toverspreuken worden hard mee geblerd. Na de pauze verbeeldt een ju te zak hoe Rosalinda is omgeto verd in een afzichtelijke 'urf. Het slot krijgt een verrassende wending. In plaats van het op heffen van de vloek, tovert Lo dewijk de lakei zich ook om in een 'urf, om met zijn prinses samen (lelijk) te zijn. De twee spreken met elkaar in leuke 'Urfen-taal' wat nog het meest doet denken aan Zweeds met een vleugje Spaans. Slechts het laatste woord van de vreemde zinnen is te begrijpen. Maar door de clowneske manier van uitbeel den is het verhaal toch makke lijk te volgen. vijks Straattheater Festival trekt veel belangstellenden Vervolg van voorpagina DUlevard klinken pakkende oosterse klanken, iter O!' zit een grote kring mensen terwijl uit [doos een gnoom-achtige handpop kruipt. De op de eerste rij bekijken het schouwspel met de aan. Als de pop richting publiek wandelt, ij naar achterenPas wanneer het vertrouwen is kijken ze ademloos toe. kruipt de pop weer [en is het einde voor- im, we moeten ver maant een moeder Het kind wil de boel rhtbij bekijken, maar iij het geheim heeft ïtdekken sleurt zijn [m mee. „Kom nou, ilmeer." wacht een groot ge- ior de kleine circus- itellen ons niet aan- eventuele emo- i", waarschuwt [door zijn megafoon, •rs laten zich niet af in stromen massaal leine tent in voor het Theater Tjé. publiek 's middags schroom toe, la- j gaan velen uit ij de gitaarrock van ie One Night Band [ineken Music Podi- kouder wordt zoe- msen de grote schil- voor de warme, op zwepende klanken van een Zuid-Afrikaanse band. Door de vele mensen wordt het binnen bijna tropisch. Bui ten steekt de storm op. De schilderijen klapperen tegen het tentzeil. De deining zorgt voor een vreemd sfeertje van verbroedering. Buiten parkeert de politie een bus vlak tegen de tent om voor wat extra stevig heid te zorgen. „Zo sta je te dansen, en zo breekt het einde der tijden aan", lacht een vrouwtje zenuwachtig. Weer of geen weer, het feest bij strandpaviljoen Van Roon gaat onverstoorbaar door. Het plastic afdakje waaronder de Ierse John of Gods spelen blijft amper overeind. Op het plat formpje gaan de jonge bezoe kers uit hun dak op de Ierse feestmuziek. Niemand lijkt zich iets aan te trekken van de storm. In zomerse topjes, korte broeken, een enkeling zelfs met zonnebril, dansen ze een suc cesvol dagje cultuur op de Noordwijkse Boulevard uit. s van Theater O!' kruipt een gnoom-achtige handpop, foto mark lamers Ch'ertuigingskracht ook te danken aan Gelders Orkest MUZIEK RECENSIE WINAND VAN DE KAMP Concert: Gelders Orkest o.l.v. Lawrence Renes met de Negende symfonie van Bruckner met 'Finale' in een reconstruc tie van Benjamin Gunnar Cohrs en John Phillips, Gehoord: 13/8, Musis Sacrum, Amhem. Radio-uibending: 31/8 vanaf 20.00 uur op Radio 4, Er was door Bruckner-liefheb- bers reikhalzend naar uitge zien. Vorig jaar al zou het Gel ders Orkest Bruckners Negen de symfonie in een nieuwe voltooiing uitvoeren; door om standigheden ging de uitvoe ring toen niet door. Maar afge lopen vrijdag was de recon structie die de musicologen Benjamin Gunnar Cohrs en John Phillips in 19.93 van de 'Finale' maakten, dan toch eindelijk voor het eerst in Ne derland te horen. Reconstructies zijn riskante ondernemingen. Ze zeggen meestal meer over de voltooier dan over de bedoeling van de componist. Maar met Bruck ners Negende ligt het toch wat anders. Bij zijn dood in 1896 waren slechts drie delen van de symfonie voltooid. Maar met het vierde deel was de componist al verder gevorderd dan lang werd aangenomen. Her en der doken schetsen en stukken partituur op die door toedoen van hebzuchtige erf genamen over de hele wereld verspreid waren geraakt. In 1934 gaf Brucknervorser Alfred Orel een verzameling van schetsen uit. Velen hebben zich sindsdien aan een vol tooiing gewaagd. Maar echt overtuigend was het resultaat nooit. Daarvoor bleef het te veel giswerk. Inmiddels is er meer authentiek materiaal bo ven water gekomen. Voortbou wend op een reconstructie van de Italianen Nicola Samale en Giuseppe Mazzuca togen de musicologen Benjamin Gun nar Cohrs en John Phillips op nieuw aan de slag. Naar eigen zeggen is hun versie voor ne gentig procent van Bruckner en hebben ze slechts zeventig maten zelf ingevuld. Maar uiteindelijk telt alleen het klinkend resultaat, En dat maakte indruk. Want de re constructie klinkt als een vol waardige Bruckner-finale met machtige klankblokken en breed ademende kopermelo dieën zoals we die van de componist gewend zijn, maar ook met breekbare houtbla- zerssoli en open liggende strij kerspassages. Een finale bo vendien die door thematische verbindingen hecht aan het voorafgaande geklonken is. Het is natuurlijk wel even wennen; in plaats van dat schitterende Adagio met zijn ontroerende laatste maten een krachtige 'Finale' als slotdeel. Maar met zijn imposante co da, waarin de trompetten bo ven het orkest uit torenen vormt die een even waardige afsluiting voor Bruckners zwa nenzang. De overtuigingskracht van de 'Finale' was ook te danken aan het Gelders Orkest en zijn chefdirigent Lawrence Rennes. Met de Achtste van Bruckner bewees Renes vorig jaar al dat hij een veelbelovend Bruck- ner-dirigent is. Zijn aanpak is sindsdien misschien wat soe peler geworden maar zijn greep op het geheel heeft hij gehouden. Renes weet boven dien wat sparen is. Een vierde lige symfonie van anderhalf uur vraagt nu eenmaal een an dere aanpak dan een driedeli ge van een uur. Renes ver schoot niet al zijn kruit in het Adagio maar werkte toe naar de 'Finale'. Die stond nu als een kroon op de symfonie. m Beat It- jal trekt g™ (bezoekers orig jaar Alpl )E ANP e editie van het Ra- It-festival in recrea- ;enin Spaarnwoude heeft g vo :er bezoekers getrok- rec! )rig jaar. Kwamen er 50.000 bezoekers estivalterrein bij Am- Stai it jaar bezochten vol- buis ;anisatie bijna 55.000 :t multiculturele mu- ingf nsfestival. bsP> opacts als dj Jean, n Yulduz Usmanova en andere bands, traden kers op uit heel Ne- een speciaal tot :n lle' omgedoopte cir- nie 'ij brachten onder Alpli rdische, Irakese en ling aanse muziek ten ge- issit oekers konden ook alsa, breakdancen of 2 se Igen of kiezen tussen pannenkoek of r in; ams broodje. jaerder van festivalor- Mixt, L. Tijdhof, is len over de zevende het anti-racismefesti- al het enthousiasme naifestival leeft, maakt we ig tot een feest." De Racism Beat It zit 'i im in de combinatie dingen met een U bij Leids Salsa Festival net zo enthousiast als de dansers Islam Abdel Zein winnaar Noord wijks schilderfestival NOORDWIJK De Leidse schilder Islam Abdel Zein heeft afgelopen zaterdag de 'Painting Award' gewonnen van het Noordwijkse Zomer Schilder Festival 1999. Na een vierdaagse openlucht work shop, waaraan ruim veertig amateurkunstenaars deelna men, mocht Abdel Zein de prijs van vijfduizend gulden mee naar huis nemen. De Leidse schilder wist, volgens de jury, de sfeer van de 'laatste zomer van de eeuw', de opdracht van het schilderfestival, het beste te vangen in zijn schilderijen. Jagger en Hall definitief uit elkaar LONDEN RTR/AFP/DPA Rolling Stoneszanger Mick Jag ger en fotomodel Jerry Hall zijn definitief uit elkaar. lagger en Hall zijn 22 jaar bij elkaar ge weest. In die periode deed het Amerikaanse fotomodel gere geld haar beklag over de bui tenechtelijke avonturen van haar man. Eind vorig jaar was de maat vol, nadat was geble ken dat de Britse popzanger een kind had verwekt bij een Braziliaans model. Een hoge rechter heeft nu het huwelijk ongeldig verklaard. er ZOfcVAN DEN BERG le uitj j heren, kunt u wat vast ren gaan. Maak de blij r, anders hebben we rspel e om te dansen!" Het )vertiop het derde Leidse mijn val is afgekomen is o enthousiast als de )at komt goed uit an ik een kan een gratis kan ingsworkshop Cari- s volgen. zindert de Beesten een tropisch eiland. ede calvinistische Het plein hult zich exotisch rokje. En de en denken we er ge- )e Zuid-Amerikaanse k A voor de zekerheid in I ent. Maar ze hebben I Bge overhemden niet n gestreken. Het pu- geen paraplu uit te ïeen regendrup ver- leurige dansmiddag. I vocht onder de ok- 5 tientallen danspa- jn gekomen om te 3roc|iidden van de 'dans- •litie >een verend parket stenen - staat een iuw met een witte end in de heupen, slo illen. Want deze ba- n de zijn voor dit gevor- een eitje. En met de ring zit het ook wel wiegt als van nature, ners is het nog even Drstf t, ken assistentes, met zongebruinde tailles, stellen zich op in rijen. Omhoog die armen, opzij met die benen. Halverwege de mid dag krijgt iemand het lumineu ze idee de dansvloer met drang hekken te omzomen zodat het publiek niet langer als een kud de naar achteren hoeft te wor den gejaagd. In een stand ligt promotie materiaal voor het nieuwe cur susprogramma van 'Centro de Dansa': het samenwerkingsver band tussen Dos Bailadores en Claudio Gomes dat behalve in Leiden ook in Amsterdam en Den Haag opereert. Leo Marti na en Monique Struch van Dos Bailadores geven rond zes uur, wanneer het plein nog steeds volstroomt met publiek, een demonstratie salsa. Samen met een klein kereltje laten zij op professionele wijze zien hoe veel plezier jong en oud kun nen putten uit deze Caribische dansstijl. De mannen dragen fluorescerendgele bretels en vlinderstrik. Monique draagt een frivole dansjurk in dezelfde felle kleur. Ze shaken hun schouders en strekken hun kui ten. Hoeveel blaren kunnen je voeten dragen? Rumba en lambada. Wie er gisteren niet genoeg van kreeg, kon om zeven uur direct door naar In Casa om nog twee uur tjes mee te pikken van de sal samatinee. Salsa op de Beestenmarkt: vrij spel aftasten. „Kan dit wel, doe ik niet te overdreven?" En dan blijken ze nog slechts de soe pelheid van een tuinhek te be naderen. Maar de meesten gaan ervoor en generen zich niet. Merengue. Twee chocola debruine handen op een per- zikkleurig jasje. Het jasje hoort bij een helblonde haardos. voor de heupen. Haar goudkleurige hakken ma ken ingetogen passen. Maai' de heupen krijgen vrij spel. Graag laat ze zich leiden door haar 'la- tin lover'. Na het vrije dansen is het de beurt aan de Braziliaanse dans- docent Claudio Gomes. In het Engels legt hij uit wat het pu bliek eaat leren: 'axe bahia'. het z foto taco van der eb lijkt een exotische variant op het Amerikaanse 'linedancing'. Volgens Gomes een soort aero bic. Maar dan wel minder saai. Dat komt door de muziek: geen gekmakende beat, maar uitda gende, aanstekelijke ritmes. In de passen combineert deze dans Afrikaanse en Braziliaanse bewegingen. De docent en zijn Hard, harder, hardst. Bloot, bloter, blootst. Zien en gezien worden. En dansen tot je erbij neervalt. Een orgie van dans, muziek en extravagantie. De Rotterdamse binnenstad trilde zaterdag op haar grondvesten tijdens de derde Fast Forward Dance Parade, het grootste gra tis openlucht-dansevenement van Nederland. Tegen het ge weld van de 1750 meter lange stoet was niemand opgewas sen. Zelfs de weergoden niet. De dreigende bewolking deed vrezen voor een 'dancing in the rain'. Maar toen om 12.00 uur de eerste truck vanaf de Kop van Zuid vertrok, leken de re genwolken met een flinke hoe veelheid decibellen weggebla zen te worden. Alle remmen gingen los. De zwiepende Erasmusbrug kreunde nog meer dan anders onder het muzikale en fysieke geweld van 35 trucks, honder den dj's en een veelvoud aan dansende party-people. Een Limburger doopte 'onze Zwaan' voor deze gelegenheid om tot een 'Orgasmusbrug vol trillinkjes'. Het was hem even vergeven. De meest swingende brug van Nederland stond sym bool vóór het thema van dit jaar: 'Take me to the bridge'. Want voor het eerst mocht ook Rotterdam-Zuid even meepro fiteren. Hoewel de naam anders doet vermoeden, ging de stoet niet zo fast forward. Logisch, want de kunst was juist het publiek te verleiden om aan te sluiten. Sensueel dansende en schaars geklede dames op de wagens, en stoer gespierde heren. Lon kend, flirtend, opzwepend en kinky. Met de dreunende beats van muziekstijlen als club, techno, big beat en dance, ont spon zich een steeds groter worden dansende en bonte sneeuwbal, die zich voltankte met bier en energiedrank. Over een parcours van 7,5 ki lometer rolde deze via de Cool- singel, Witte de Withstraat en Nieuwe Binnenweg volgens insiders 'de thuishaven van kin ky Rotterdam' om uiteindelijk in stijl op de Lloydpier te eindi gen. Met als eerbetoon een Am sterdamse wagen van de afge brande discotheek Roxy op kop, en de veegwagens van de Rotterdamse Roteb als staart. Ondanks dat laatste liet de Dance Parade een tapijt van fluorescerende confetti, flyers en groene blikjes van de hoofd sponsor achter. Daarmee was het dansfestijn echter niet voorbij. De diehards gingen aansluitend op de pier door tijdens het grote slotfeest in vier arena's, de officiële af terparty van Ted 'MTC' Lan- genbach in zijn nieuwe Now wow-club en de vele officieuze parties in de Rotterdamse dis co's. Zondagochtend waren de straatvegers van de Roteb nog uren in de weer om alle rotzooi op straat op te ruimen. Bloot, bloter, blootst. Zien en gezien worden tijdens de Fast Forward Dance Parade. foto victor vanbreukelen

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 13