V an mige rocker tot
oude kermisartiest
WEER
Albanese overmoed
Toch ernstig oogletsel
bij vijf eclipskijkers
14<f
ZATERDAG 14 AUGUSTUS 1999
A A
Uit Kosovo kwamen deze week opnieuw dreigende geluiden. Naar
aanleiding van een aantal incidenten tussen Albanese en Servische
inwoners en tussen Albanezen en NAVO-troepen, sprak KFOR-
commandant Jackson de vrees uit dat de 'radicale Albanese ele
menten' in de provincie niet meer te controleren zijn.
Op dezelfde dag werd duidelijk het Kosovo Bevrijdingsleger (UQK)
er tegen alle afspraken in nog steeds een trainingskamp op na
hield. Russische militairen gingen later in de week met Albanese
demonstranten op de vuist. En gisteren volgde een heus vuurge
vecht tussen KFOR-militairen en Albanezen die het op Servische
Kosovaren hadden voorzien.
Niemand had verwacht dat de KFOR-militairen in Kosovo het
makkelijk zouden krijgen, maar de hardnekkigheid waarmee radi
cale Albanezen wraak blijven nemen op de Serviërs die de provin
cie nog niet zijn ontvlucht, maakt het werk van de vredessoldaten
moeilijker en grimmiger dan voorzien. Gisteren moest er daardoor
worden geschoten op de mensen die eigenlijk moesten worden
beschermd, terwijl de daders van vroeger bescherming zochten bij
de NAVO.
Sommige Albanezen, vooral binnen het UQK, lijken niet uit te zijn
op stabilisatie en normalisatie van het leven in de provincie, maar
op het afmaken van hun karwei: de creatie van een onafhankelijk
en etnisch zuiver Albanees Kosovo. Nog los van het feit dat die
houding het Joegoslavische regime alleen maar in de kaart speelt,
lijkt het niet slim om de wereldwijd verworven sympathie voor de
Albanees-Kosovaarse zaak op het spel te zetten.
De politieke en militaire leiding van het U(^K zou er daarom goed
aan doen snel orde op zaken te stellen. De overmoedig geworden
Kosovo-Albanezen zullen moeten beseffen dat ze hun Servische
landgenoten niet kunnen aandoen wat de Serviërs tot voor kort
met de Albanezen deden, zeker niet onder de ogen van de KFOR-
soldaten.
Juist om een einde te maken aan de Servische terreur heeft het
U£K altijd een NAVO-interventie gewild. Nu die er is gekomen,
moeten de Albanezen beseffen dat het bondgenootschap in de
oorlog om Kosovo erg veel op het spel heeft gezet, maar dan wel
om hen te ontzetten, en niet om hen de ruimte te geven voor
wraakoefeningen.
Ten minste vijf mensen blijken
door het kijken naar de zons
verduistering op woensdag
toch ernstig oogletsel te hebben
opgelopen. Dat blijkt uit een in
ventarisatie van het Nederlands
Oogheelkundig Gezelschap on
der de Nederlandse academi
sche ziekenhuizen, twee gespe
cialiseerde oogklinieken en een
Gouds ziekenhuis.
Van de vijf patiënten zijn er
twee die het letsel in Noord-
Frankrijk hebben opgelopen,
aldus prof.dr. J. Keunen die na
mens het genootschap de in
ventarisatie heeft gemaakt. Of
de schade blijvend is, moet nog
blijken, zo zegt Keunen. Bij in
ieder geval één patiënt die een
gezichtsvermogen heeft van
minder dan 10 procent, is de
prognose voor herstel onzeker.
Overigens hebben alle vijf pati
ënten schade aan maar één
oog.
Er kunnen nog meer dan de nu
bekende vijf patiënten zijn, al
dus Keunen. Het Oogheelkun
dig Gezelschap heeft allen de
grote oogheelkundige klinieken
benaderd. Er is bovendien grote
kans dat er de komende dagen
nog meer patiënten bij komen.
'Baby Spice' in eigen muziekshow
'Baby Spice' Emma Burton van de Spice Girls krijgt haar eigen tv-mu-
ziekprogramma in Engeland. In oktober maakt Emma haar debuut als
tv-presentator op het VH1 music channel. foto epa
Bung en koel
Gedurende de afgelopen 35 jaar zijn de laatste tien dagen van juli
niet meer zo zonnig geweest als dit jaar. Van 21 juli tot 1 augustus
scheen de zon in De Bilt 106 uur. Dat komt overeen met 61 pro
cent van de beschikbare tijd tegen normaal 37 procent. Voor het
laatst was die periode zonniger in 1963 met 115 uur. Het zonnigst
verliep de slotfase van juli in 1948 met 123 uur.
Dankzij de zeer zonnige laatste tien dagen is juli uitgekomen
op 253 uur tegen normaal 187; dat is opmerkelijk hoog. Na 1959
met 289 zonuren waren alleen de julimaanden van 1994 en
1995 met 288 en 256 uur nog zonniger. De meeste zon was de
afgelopen maand in het zuidwesten waar Hoek van Holland en
Vlissingen uitkwamen op 278 uur. In deze regio scheen de
zon op Valkenburg 269 en in Bloemendaal 255 uur. Schiphol
was met 'slechts' 245 uur een van de minst zonnige meetpun
ten van het land.
Dit weekeinde is het minder positief. Een depressie in
de buurt van Schotland bepaalt net weer. Het fronten
systeem van het lagedrukgebied trekt vandaag over
ons land en veroorzaakt buien. Deze kunnen zwaar
zijn en van onweer vergezeld gaan. De hoge water
temperatuur in combinatie met de labiliteit van de
atmosfeer zouden voor de kust wel eens tot (water-
Jhoosachtige verschijnselen kunnen leiden; niet
alleen vandaag maar ook de komende dagen. De
temperaturen komen Vanmiddag uit op 19 graden
met aan de kust enige tijd een krachtige wind. Ook
morgen zijn er enkele buien met kans op onweer.
Gisteren was het vooral in het noorden somber
met enige tijd regen en lage temperaturen. In de
middag werd het iets beter. Bloemendaal noteerde
21,7 graden en in de regio Leiden was het vaker zon
nig dan bewolkt.
jan visser
Opa Willem Duyn wil af en toe nog wel 'ejfe een uurtje brullen'
Het leven van de artiest is vluchtig. Zo zijn ze bekende Nederlander, zo hoor je tijden
niks van ze. Even geen hit of show en De Beroemdheid gaat schuil achter vergeten
kleedkamerdeuren. De rubriek 'Gedoofde Sterren' zet die deuren weer open. Vandaag
aflevering zes: Willem Duyn. Van de rock 'n' roll naar de rol van opa-kermisartiest.
Begin in Wervershoof over Wil
lem Duyn en ze lachen. In het
West-Friese dorp is Willem 'Big
Mouth' Duyn nog steeds een
wereldster. Niemand die het
Wervershover kermisvolk zo
kan vermaken als hij. Het dak
van café The Pub is dan zijn po
dium, de Dorpsstraat is dan
zijn Ahoy'. „Wat ik doe, kun je
geen zingen noemen. Ik breng
met wat geschreeuw de men
sen tot waanzin. Dat vinden die
gekken nog leuk, ook. En daar
na kruipt opa weer rustig terug
in zijn hol."
Het kwam door producent
Hans van Hemert. Die wist dat
de eerste plaatjes van Willem
Duyn geen succes waren ge
weest. Een hitgebrek, maar po
diumervaring genoeg. In de
acht jaar dat hij met het Hol
land Kwartet door het land was
getrokken, was hij beroemd en
berucht geworden. Want de ge
boren en getogen Haarlemmer
kon wel raar doen. Maar een hit
scoren? Nee.
Ook de singleverkoop van het
zangeresje Maggie MacNeal
was geen topper, anno 1970.
Als die twee nou eens wat sa
men deden? Hij, die grote man
met die hese stem. En zij er
naast, dat tengere grietje dat de
hele wereld leek aan te kunnen.
Het bleek een gouden greep.
Een hitmachine was geboren.
Met 'How do you do' stonden
ze in 1971 vier maanden in de
Nederlandse verkooplijsten.
Het liedje sloeg zelfs aan in
Amerika. Ook voor de opvolger
hadden ze aan een paar lesjes
Engels genoeg: 'Hello-a' was de
titel. En opnieuw een nummer
één-notering.
In korte tijd werden Mouth
MacNeal een begrip. Samen
stonden ze in 1974 op het grote
podium van het Eurovisie
Songfestival in Engeland. Hij
met zijn brilletje en een orgel
tje, zij met een keurige ketting
half schuil achter de microfoon.
Abba won, het Nederlandse
duo eindigde met 'Ik zie een
ster' op de derde plaats.
Alweer een hit, maar tegelijk
het einde van het duo. Met
knetterende ruzie spatte de
gouden combinatie uit elkaar.
Om elkaar daarna nooit meer te
zien. „Een paar platenhufters
hebben toen een klap geld aan
ons verdiend. En dat was het
dan."
Big Mouth kwam in 1975 terug
met Little Eve (zijn huidige
vriendin Ingrid Küpp), maar het
succes was niet zo groot als hij
gewend was. Vier jaar later
haalde hij - onder zijn eigen
naam - nog één keer een top
vijf-notering: 'Willem'. Nooit
Willem Duyn: „Wat ik doe, kun je geen zingen noemen. Ik breng met wat geschreeuw de mensen tot waanzin. Dat vinden die
gekken nog leuk, ook." foto gf
eerder zong hij een tekst die zo
dicht bij de vertolker stond.
'Wat heb je grote handen, een
bek vol gouden tanden, geen
stuiver in je zak. Je moet weer
wat verdienen, staat zonder
benzine. Dan moet je verder lo
pen, of ben je weer bezopen?
Ouwe zak tabak!'
Het was de tijd van zijn zigeu-
nerbestaan. Van de kroegen.
Steeds ergens anders. Hij
woonde in Grootebroek, in
Winkel en in Almelo. Overal, ei
genlijk. „Ik had alleen een auto
en een onderbroek. Maar met
de drank ben ik daarna voor
goed gestopt. Enorme pijn in
mijn donder gehad, dat wel.
Om daar vanaf te komen, ben ik
een paar keer 's avonds laat bij
Andijk het IJsselmeer ingelo
pen. Hartstikke koud, natuur
lijk, die ijsachtige golven tegen
je lijf aan te voelen klotsen.
Maar ik was er daarna wel goed
vanaf. Ik raak geen rumboon
meer aan."
In 1992 was er weer een come
back: als vervanger van de zieke
Benny Jolink ging hij op tour
nee met de rauwdouwers van
Normaal. Het klikte. „Een
pracht'tijd was dat. Samen een
muur van geluid op het publiek
laten neerstorten. Ze hebben
wel hun dialect, maar samen
spreken we de taal van de
jeugd. Nog steeds zing ik die
Normaal-liedjes. Dat ben ik in
tussen een beetje aan ze ver
plicht."
En nu? Willem Duyn is 62 jaar.
Zijn stem is nog vertrouwd
schor. De wilde haren zijn grijs,
maar hij is ze nog lang niet
kwijt. Met 'Little Eve' en hun
twee kinderen woont hij op de
Drentse heide bij Roswinkel,
achter Emmen. „Het mooiste is
dat zij is gebleven. Allemachtig,
wat vind ik dat knap. Want ik
ben best een eigenwijze en
moeilijke man, hoor."
De moeilijke man is druk bezig
het huis te verbouwen. Een
paar muren liggen eruit. Voor
de deur een paar kuub zand die
hij nog even moet versjouwen.
„Noord-Holland blijft prachtig,
maar toen ik dit huisje in de
krant zag staan, was ik ver
kocht. Zoals die zon hier onder
gaat, dat zie je nergens. En in
West-Friesland kom ik nog vaak
genoeg. Mijn zoon woont nog
in Grootebroek en mijn dochter
in Westwoud.
Ook voor optredens zit ik nog
veel in de bewoonde wereld. Ik
zing nog een keer of vijftig per
jaar. Dan rukt opa uit, laat hij
even zijn sirene loeien en kruipt
hij weer veilig terug in zijn
Drentse hol. Af en toe probeer
ik ook nog wat met een cd,
maar de meeste floppen. De
platenkopers zitten niet meer te
wachten op zo'n oude man als
ik. En zo hoort het ook.
Als ze me vragen, kom ik nog
even met m'n kop op de tv.
Daar hou ik dan weer een paar
optredens in het land aan over.
En dat is lekker, want die ker-
misklussen en die feesttenten
moeten blijven. Dat is genieten.
Lekker de auto in, lekker een
uurtje schreeuwen en weer te
rug. Niet te veel tegelijk, want
opa wil geen stress. Dan maar
een paar centen minder in mijn
zak. In die 42 jaar die ik in het
vak zit, heb ik geleerd dat artiest
zijn helemaal geen beroep is.
Het is een roeping.
„Hou op over managers en de
platenwereld. Allemaal hufters
zijn het. Zo lopen ze met je
weg, zo laten ze je barsten.
Want in Nederland stel je als
artiest geen reet voor. Niet dat
ik me daar nog druk om maak.
Tuurlijk niet. Zolang ze af en
toe maar weer wat van me wil
len horen. Dan krijg ik weer een
belletje. Zo van: 'Leeft die ouwe
Duyn nog?' Nou, dan komt opa
wel weer effe brullen. Van mij
hoeft het echt niet meer druk te
worden. Ik ben langzaam opge
komen. Laat me nou ook maar
weer langzaam wegzakken."
jan vriend*
Willem Duyn staat maandag 16
augustus weer op het dak van
The Pub bij de kermis in Wer
vershoof.
M I L LENN
nog
dagei
PAG 1'
dach
iNDi Ju
mvang
hten zi]
Justiti
resteert
Haelen
itie ach
:nië. Df
nwaart
•n. De r
30-jari
idel en
ZI Gi
dsmc
Nog 140 dagen eichtenv
nieuwe millenniictie-Dc
aan. Reden voori
om in een dagelij ,$m op
terug te kijken op i verloc
rijke gebeurtenis! »ten v
plaatsgrepen op
ponderende data mjddel
gelopen 1000 jaai n en he
week; 9 aug 1964:
likt wonden na oj gUlll
Stones; 10 aug 16 c. H(
Tromp sneuvelt 1 ïTziel
Heijde; 11 aug 19 ivoor
Olympische gouc ,e^e.n A
Carl Lewis; 12 auj J^oef
Singer introduce* e wet r
ste naaimachine;
1961: bouw Berlij hüizei
begint; 14 aug i9;oorlS(
profvoetbalwedsti i_
Nederland. EonK
14 AUGUSTUS 1954 fcanaa
De bestuurders van n giste
moeten er eerst hele tigd. N
van weten. Maar als n twee
voetballers in het Pa m stui
des Princes duidelijk ;ht me
welke voetbaltalente yan h«
derland verloren dre oma h
gaan, kunnen ze er g e ladin
niet meer onderuit,
wordt in 1953 de bel
worden Rampenfom
gespeeld, waarbij de
landse broodvoetbal] ngen j
door de amateurbep jpen. I
niet meer voor ons la elling
men, ineens wel in h bezwa
staan. Mannen als Tl |0ssel
mermans, Bram App iet zoi
der Hart en Bertus d< anner
staan met de regelmi ctsch;
klok op de Franse spi De r<
en de vaderlandse vode e
hebber ontdekt wat 1
14 augustus 1954, na ^«wi
zomermaanden en w ,,<UI
'een complete voetb; iag_. F
gaat tijdens een buitf neem
bondsvergadering de 43 ki
door de kerk: de eers nt eer
zullen hun spelers 00 twaall
dingen mogen gaanj ositiel
Beroepsvoetbalbond 0ok,
die eind 1953 is opge ;cteeri
de KNVB weten elka; ekenh
snel te vinden. Op dii jdens
gustus 1954 gebeurt :an wc
meer; op het gemeen 1
sportpark van Alkma t kun:
de NBVB de eerste Ni
profwedstrijd. Alkma
slaat Venlo met 3-0 v
ogen van duizenden
KNVB moet wel 'om'
henk ruul«
Drie Kaza
aangehou
wegens op
prostitua
In Kazachstan zijn d
mannen aangehoudel
moord en kannibalisil
worden ervan verdacf
zeven mensen hebbe;
en opgegeten, voorna
prostituees. De politie 'ers
acht maanden lang gi
naar de kannibalen, n )s K
een vuilcontainer deli lar
slachtoffers waren ge
De drie mannen ware
zaam in een psychiati
niek.
De postbode uit Bourtange
Laat ik beginnen met dat prachtige plan van Willem
Wilmink. Hij wilde een boek schrijven over de avon
turen van een opa en diens kleinzoon. Die opa
zeurt nogal over vroeger toen alles zoveel beter
was: Als wij van het strand gingen dan maakten
we met takken de plek schoon waar we gezeten
hadden. Tegenwoordig laten ze hun rotzooi ge
woon op her strand liggen." Zo'n soort opa had
Wilmink in gedachten. Achter in dat boek zou
een bijlage komen. En in die bijlage zou precies
beschreven wórden uit welke eeuwenoude boe
ken dat gezeur van opa afkomstig was. Die
praatjes over het schone strand stammen bij
voorbeeld uit'de werken van Plato (500 i>oor
Christus). Op die manier zou Willem Wilmink
aantonen dat zeurende opa's, zeurende oma's zijn
er gelukkig haast niet, van alle tijden zijn. Een
prachtplan dat er wegens tijdgebrek nooit van ge
komen is.
Hoe komt het toch dat ik steeds meer op die zeuren
de oude mannen ga lijken. Ik geef toe, vroeger was ik
een zeurende jonge man. Ik heb gewoon veel aanleg
voor gezeur. Maar de laatste tijd is het erg met me ge
steld. Laat me even klagen over mijn dochters.
Oudste dochter: betrok kort geleden met vriend een
aardige flat. Kostte een paar centen natuurlijk. Was dus
JOOST PRINSEN
even platzak. Maakt niet uit, dat zijn we allemaal wel eens. Zit
nu met diezelfde vriend in een vakantie-appartement in Tur
kije. En heefteen auto gekocht.
jongste dochter: zit in Frankrijk van geleend geld. Belde op dat
ze met wat jongelui even overwipte naar Barcelona. Ik zou nog
van haar horen, dag pap.
Het is lullig als je het vraagt van je eigen kinderen, maar toch:
waar doen ze het van? Ik gun iedereen zijn vakantie naar Tur
kije, Frankrijk of Barcelona. Maar ik heb er een hekel aan als
het op de pof gebeurt. Net als de mobiele telefoons worden ons
schulden door de strot geduwd. Koop of ik schiet en als je het
niet kunt betalen: leen of ik schiet. Ik vind het beangstigend. En
ik weet niet eens zeker of dat gezeur is. Het is moeilijk in dit ver
band gezond verstand en ouderivetse praat uit elkaar te hou
den. Maar ik heb er een paar maanden geleden ook al overge
schreven dus ik kan beter ophouden met lamenteren.
Laat ik eindigen met die prachtige vakantie-anekdote waar
zelfs Plato nog een punt aan zou kunnen zuigett Omstreeks
1920 leefde in het Groningse Bourtange een postbode, Hemmo
geheten. Hij had een week vakantie per jaar. Dan stuurde Den
Haag een vewanger. De nieuwe man wist de weg niet in al die
landerijen. Dus Hemmo liep mee om de nieuweling de weg te
wijzen. Maar de tas met brieven droeg Hemmo niet. Die werd
gedragen door de vervanger want Hemmo had vakantie. Ak
koord, zo zuinig hoeft nou ook weer niet.
Zeker negentien kinderen
VS in overhitte auto's gesto
Minstens negentien kinderen
zijn deze zomer in de Verenigde
Staten gestorven in oververhitte
geparkeerde auto's. Dit blijkt
uit een onderzoek van een
Amerikaanse kinderbescher
mingsorganisatie.
Het dodental ligt nu al hoger
dan vorig jaar, toen achttien
kinderen in auto's overleden
aan een hitteberoerte. Volgens
de onderzoekers is het hoge
aantal slachtoffers niet alleen te
wijten aan de extreme hittegolf
van deze zomer, maar ook aan
ouders die zich niet realiseren
hoe snel de temperatuur kan
stijgen in gesloten auto's.
De Amerikaanse krant USA To
day meldt dat minstens de helft
van de gestorven kinderen in
niet-afgesloten auto's was ge
kropen. De andere slachtoffer
tjes waren om verschillende re
denen in de auto achtergelaten.
Een aantal ouders had hun kin
deren in de auto gelaten omdat
ze lagen te slapen en
deren waren hun kin<
weg vergeten mee te r
toen ze uitstapten.
Ongeveer 10 procent
ouders denkt dat zij h
iger
inin
it VI
1AG'
38-j
ren zonder toezicht injravoi
kunnen laten en 50 pr de
zegt niet altijd de auto g
ten. „Ouders realisere ie vo
niet dat een auto zom mi v
lijk toezicht voor kindi van z
fatale speelplek is", al i ror
van de onderzoekers, koge
Artsen melden dat kle ij na;
sneller door de hit ewor
den overweldigd. „Inf >an z
gesloten ruimte kan hi
verhitte lichaam in shi
en de circulatie naar v bij d
ganen begint dan te h
zegt een medisch expi en t
De Amerikaanse orgai Lach
voor verkeersveiligheii d. D
dat het aantal slachtol het i
hoger is dan de huidip 11 nu
tien
