ZATERDAGS
BIJVOEGSEL
r
Leidsch Dagblad
ZATERDAG 31 JULI 1999
Maarten Markus: keurig geboord, gedast en in colbert gestoken de weg op.
FOTO UNITED PHOTOS DE BOER'CYNTHIA VAN DUKE
Automobilisten wijken uit naar de motor
In het woonwerkverkeer zit nauwelijks
nog beweging. Aan de dagelijks
dichtgeslibde snelwegen valt vrijwel
niet meer te ontsnappen, nu lokale
overheden steeds meer sluiproutes
blokkeren met verkeersontmoedigende
maatregelen. In het openbaar vervoer
ziet menige forens geen goed alternatief,
omdat het meer regel dan uitzondering
is dat trein en bus achter de
dienstregeling aan boemelen. Het stress
opwekkende kruip-door-sluip door
spuugzat heeft menige pendelaar de
auto in de parkeerstand gezet. Leve de
motor als flle-omzeiler. Kicken hoor,
om langs al die stilstaande auto's te
scheuren.
een mooier amusement dan
fl leedvermaak. Althans, voor de
29-jarige secretaresse Diane
Bulthuis die als motorrijdster op weg van
Heerhugowaard naar haar werk in Sant
poort-Zuid nog net geen lange neus maakt
naar ingeblikte automobilisten op de A9.
Maar ze is wel zo eerlijk op te biechten op
haar Honda CBR 600 geregeld te worden
overvallen door het lekker puh-gevoel, als ze
langs de file sluipt. „Vooral bij hoge tempe
raturen zie je ze dan hevig transpireren ach
ter het stuur. En ik kan er niks aan doen,
maar dan is het voor mij toch moeilijk de ge
dachte van 'smelt maar lekker weg' te onder
drukken. Kicken hoor, om langs al die stil
staande auto's te scheuren."
Motorrijden is cool, vindt Diane Bulthuis.
En voelt koel aan tijdens warme zomerda
gen. Wanneer ze met haar racemonster op
snelheid is, ligt de gevoelstemperatuur altijd
tien graden lager dan de thermometer op dat
moment aangeeft. „Dat merk ik altijd als het
verkeerslicht op rood staat. Dan is het alsof
er enkele dekens over je heen worden ge-
legd."
Ze is niet als zo veel anderen een typische
mooi weer-rijdster. Als het even kan. stapt
deze stoere meid ook 's winters op haar
tweewieler ter waarde van dik 25.000 gulden.
Ze pakt zich dan zo dik mogelijk in om de
kou niet te voelen. „Alleen als er pekel is ge
strooid. laat ik 'm thuis. Die rotzooi sloopt
namelijk een motor. Zonder vreugde stap ik
dan in de auto. Of pak de trein. Maar eigen
lijk is dat niks gedaan, want dan moet ik
twee keer overstappen. Eerst in Alkmaar en
vervolgens in Beverwijk. Dan ben ik meer
dan een uur onderweg, terwijl ik op de mo
tor het stuk tussen Heerhugowaard en Sant
poort-Zuid in een minuut of twintig over-
brug"
Tijdwinst telt
Tijdwinst telt op zomerse dagen ook Heem-
stedenaar Maarten Markus, die doordeweeks
keurig geboord, gedast en in colbert gesto
ken de weg op gaat. Op de motor een heer in
het verkeer. Los van de overweging dat het
heerlijk toeven is op een scheurijzer als het
kwik last krijgt van tropische koorts, heeft hij
als general manager van het Golden Tulip
Hotel in Zandvoort zijn Suzuki Intruder
vooral ook aangeschaft om onderweg niet
vast te lopen in het badgastenverkeer. „An
ders zou ik aan dit ritje anderhalf uur kwijt
zijn, terwijl ik er op de motor hooguit een
kwartier over doe."
Markus is geen motorrijder van het die
hard-type. Regent het, dan pakt hij de auto.
En 's winters komt zijn Suzuki al helemaal de
garage niet uit. Ten eerste, omdat hij er niets
voor voelt om blauw van de kou op z'n werk
plek te arriveren. En tweede, omdat in de
donkere maanden van het jaar de route naar
de kust doorgaans filevrij is.
Stijgende cijfers
Als belangenbehartigende vereniging van
onder meer motorimporteurs schermt de
RAI met tamelijk juichende verkoopcijfers,
vergeleken met vorig jaar. In het eerste half
jaar van 1999 zette de handel 11,3 procent
meer aan motorfietsen om dan in de eerste
zes maanden van vorig jaar. Een zegsman
van de RAI heeft de indruk dat die ontwikke
ling mede kan worden toegeschreven aan
het besluit van menige automobilist om
voortaan als motormuis langs de file te ra
zen.
Dat is anders wel oppassen geblazen. Uit
een rapportage van de Stichting Weten
schappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid
(SWOV) kwam begin deze week naar voren
dat vier van de vijf bij ongevallen betrokken
motorrijders zijn geschept, omdat ze door
Bas Labrujère: Ik overweeg nu toch maar weer
het openbaar vervoer te pakken."
FOTO'MARK LAMERS
Diane Bulthuis: „Ik rij altijd wat harder dan is
toegestaan. Want als ik me aan de verkeers
borden hou, word ik niet opgemerkt door au
tomobilisten."
FOTO UNITED PHOTOS DE BOER'CYNTHIA VAN DUKE
automobilisten eenvoudig over het hoofd
waren gezien. Niet voor niets zijn Veilig Ver
keer Nederland en de Koninklijke Motorrij
ders Vereniging begonnen met de affiche
campagne 'Oog voor Motorrijders' met het
oogmerk automobilisten ertoe aan te zetten
meer op kwetsbare medeweggebruikers te
letten. In 1998 lieten 76 motorrijders het le
ven.
Diane Bulthuis is wel zo gis zo veel moge
lijk haar eigen hachie te redden. Ze probeert
'slapende' automobilisten voor te zijn door
op het traject bewust twintig kilometer per
uur harder te rijden dan is toegestaan. „On
derweg staan vier camera's, waar ik het gas
even loslaat. Vele motorrijders gaan harder
dan eigenlijk mag. Uit zelfbescherming. Ze
ker weten dat automobilisten me helemaal
niet opmerken, als ik me aan de verkeersbor
den hou. Daarnaast ben ik altijd heel gecon
centreerd, zit op mijn motor constant te an
ticiperen op de stunts die automobilisten
eventueel zouden kunnen uithalen. Door er
varing wijs geworden, zie ik aan hun hou
ding al of ze overwegen naar links te sturen.
En dikwijls klopt dat dan ook."
Zonder verkoopcijfers te noemen, beaamt
de Haarlemse motorhandelaar Jos Smit de
laatste maanden meer motoren aan de man
c.q. vrouw te hebben gebracht. En inderdaad
beluistert ook hij geluiden over filemoeheid
onder automobilisten die daarom voor een
tweewieler kiezen. Wat hem betreft: hoe
meer mensen de auto uit stappen, hoe beter.
Hij zegt daarbij niet eens zozeer aan zijn ei
gen toko te denken, maar vooral in het alge
meen belang. Vandaar dat Smit geheel vrij
blijvend zijn bijdrage aan de oplossing van
het structurele fileprobleem aanreikt. „Ik
ben ervan overtuigd dat er nog meer auto
mobilisten zouden overstappen naar de mo
tor, als de vluchtstroken voor motorrijders
werden opengesteld. Hulpdiensten hoeven
daar geen hinder van te ondervinden, want
motoren zijn mobiel genoeg om bijtijds uit
te wijken."
Te gevaarlijk
Bij het Korps Landelijke Politiediensten in
Driebergen wordt Smits voorstel afgedaan
als te 'gevaarlijk' om er zelfs maar mee te ex
perimenteren. Chef verkeersdienst Te Lintei
Hekkert bij politiekorps Hollands Midden
zegt al evenzeer zijn bedenkingen te hebben.
„Op basis van een afspraak die de ANWB, de
Koninklijke Nederlandse Motorrijders Ver
eniging en de Openbare Ministeries ooit
hebben gemaakt, wordt het gedoogd dat
motorrijders bij een file op een nette manier
tussen twee rijen auto's doorgaan. Bij een
driebaansw.eg tussen de tweede en derde
baan, bij een vierbaansweg tussen de derde
en vierde baan. En dan niet met honderd ki
lometer per uur, maar kalmpjes aan. En ver
der moet het absoluut niet gaan."
Te Lintei Hekkert voert de volgende be
zwaren aan tegen het vrijgeven van vlucht
stroken aan motorrijders. „Automobilisten
zijn niet gewoon dat er rechts van hen wordt
ingehaald, dat is een. Daarnaast gebeurt het
maar al te vaak dat mensen die pech krijgen,
zonder te kijken naar de vluchtstrook sturen.
Ik moet er niet aan denken dat er dan net
een motorrijder met een gang van negentig
per uur aan komt karren. Ten slotte, dat weet
ik als politiemotorrijder uit ervaring, zijn de
vluchtstroken nooit schoon. Er ligt altijd wel
staalafval uit vrachtwagenbanden. Het risico
van lekke banden is dus levensgroot."
Bij het ambulancebedrijf Gebroeders De
Jong in Leiden vindt medewerker R. van
Leeuwen dat de vluchtstroken langs snelwe
gen het exclusieve territorium zijn voor ge
strande voertuigen en voor hulpdiensten.
„En dat moet vooral zo blijven. Veel meer
dan vroeger het geval was, wijken vooral in
de file staande vrachtwagenchauffeurs keu
rig naar rechts uit, als wij er met zwaailich
ten, toeters en bellen aankomen. Gesteld nu
dat de vluchtstrook wordt opengesteld voor
snelverkeer op twee wielen, dan zie ik het al
voor me dat een motorrijder bovenop de
vrachtwagen knalt, die voor ons vrij baan
maakt door naar rechts uit te wijken. Dan
heb je dus niet één ongeval, maar liggen er
ineens twee aan puin."
'Afbraakpolitiek'
Rond anderhalf miljoen Nederlanders, onder GERARD VAN PUTTEN
wie een kleine 200.000 wouwen, zijn in het
bezit van een motorrijbewijs. Om en nabij
400.000 mensen zitten geregeld op de motor.
Volgens motorhandelaar Stan van Noort uit
Lisse zouden het er veel meer zijn, als de
overheid snelverkeer op twee wielen niet zo
onheus zou bejegenen. Neem kennis van
zijn uitgesproken mening: „In België en
Duitsland kunnen mensen met een autorij
bewijs rustig op scooters met een cylinderin-
houd tot 125cc gaan zitten. Hier mag dat
niet. Er wordt pure afbraakpolitiek gevoerd.
Wanneer een bezitter van een lichte motor
fiets op een zwaardere wil kruipen, moet-ie
wel opnieuw een theoretisch examen afleg
gen. Dat vind ik dus je reinste geldklopperij."
In reactie op Van Noorts voorstelling van
zaken geeft employé Hammink van het Cen
traal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen aan
dat de regelgeving van de Europese Unie
aangaande motorrijexamens, die sinds 1 juni
1996 hier wordt aangehouden, anders inel-
kaar zit. „Iemand die op z'n achttiende het
motorrijbewijs A heeft gehaald hoeft voor
het rijden op een zwaardere motorfiets niet
opnieuw examen te doen, als-ie twee jaar
lang er een heeft bereden met een vermogen
van maximaal 25 kilowatt. Bezitters van een
autorijbewijs die op willen gaan voor het
motorbrevet moeten wel andermaal theorie
examen afleggen. Nee, verkeersborden zijn
voor een automobilist niet anders dan voor
een motorrijder. Het gaat erom dat iemand
op een motor anders aan het verkeer deel
neemt dan de persoon achter het stuur van
een auto. Vandaar dat een kandidaat voor
het autorijbewijs andere vragen krijgt voor
gelegd dan degene die het motorrijbewijs wil
halen."
Obstakels
De 22-jarige Leidenaar Bas Labrujère was de
invoering van de regelgeving die jongeren
onder de 21 jaar uitsluit van besturing van
zwaardere motoren net voor. Na het behalen
van zijn rijbewijs zag hij er drie jaar geleden
van af zich nog langer over te geven aan de
grillen van het openbaar vervoer. De student
small business' aan de Hogeschool Haarlem
legde tot voor kort fluitend de pakweg veertig
kilometer in een half uur af op zijn Harley
Davidson. Een keer is hij met de schrik vrij
gekomen na een frontale botsing met een
auto. „Toen ben ik wel tot het inzicht geko
men dat een auto een kreukelzone heeft en
een motorrijder een kreukelzone is. Gelukkig
had ik geen schrammetje, vandaar dat ik
binnen mijn Harley Davidson-Club word ge
zien als de man met het engeltje op de
schouder."
De lol om met de motor naar Haarlem te
gaan is er voor Labrujère enigszins af, nu hij
begin deze week tot de ontdekking is geko
men dat op de provinciale weg ter hoogte
van Vogelenzang allerlei obstakels zijn neer
gezet als snelheidsremmers. „Heb je de pech
achter een vrachtwagen te zitten, dan kun je
er door al die hinderpalen niet meer langs.
Dat betekent dus kilometers met een gange
tje van zestig in het uur in de stank van zo'n
bak zitten. Inhalen is daar niet alleen verbo
den, het is zelfs onmogelijk dat verbod nog
te overtreden. Het alternatief om over de
snelweg te gaan, lokt me niet. Kost me al
gauw driekwartier. Vandaar dat ik nu toch
maar weer overweeg het openbaar vervoer te
pakken, hoewel ik er in het verleden wel eens
anderhalf uur over heb gedaan, terwijl er
werd geschermd met een ideale rijtijd van
vijfendertig minuten. Gelukkig zit ik in het
laatste jaar van mijn studie. Dus over die
paar maanden ergernis kom ik wel heen na
de drie jaar plezier die ik in het woonwerk
verkeer op de motor heb gehad."
