Brandweer niet overal compleet Fusieplan Flora goed ontvangen Keessen haalt Honda Hailwood naar Woubrugge TorpsLJ gezicht Met Swiebertje had ik dolle pret Rijn Veenstreek Eerste boom Bentwoud op 11 november - de grond in Snakkend naar water De gemeentelijke brandweerkorpsen in de Rijn- en Veenstreek zijn nog niet alle op volle sterkte. De cam pagnes om vrijwilligers te werven hebben in Alphen en Alkemade nieuwe kandidaten opgeleverd. Rijnwoude zit daarentegen nog steeds met een onvervulde vacature. Of de zojuist beëindigde campagne in Jacobswoude succes vol is geweest, moet nog blijken. Het aantal reacties; vijf op vier vacatures is hoopgevend, maar de gesprekken met de kandidaten hebben nog niet plaatsgehad. run- en veenstreek saskia buitelaar/marijn kramp Rijnwoude hoopt met de jaar markt in augustus een kandi daat te vinden voor de post in Hazerswoude-Dorp. „Anders gaan we alsnog gericht cam pagne voeren. Dat hebben we met burgemeester Boelen afge sproken", zegt commandant R. Fraanje. Dit voorjaar ging de actie om alle bewoners van Rijnwoude tussen de 18 en 30 jaar een brief te sturen op het laatste moment niet door. Het leek er toen op dat het Rijn- woudse korps uit de problemen was. Maar nu is er toch een vaca ture. „En de komende twee jaar vertrekken er weer twee men sen. Als we nu vast vrijwilligers kunnen opleiden, stroomt dat straks soepel door." Fraanje be nadrukt dat ook vrouwen van harte welkom zijn bij de brand weer. Tot nu toe zitten er alleen maar mannen in het korps. Het korps van Jacobswoude heeft twee vrouwen in de gele deren maar bij de laatste wer vingsactie reageerden alleen mannen. Brandweercomman dant W. van Leersum betreurt dat. „Je hoort vrouwen weieens zeggen dat de brandweer niets voor vrouwen is, maar dat is onzin. Zij kunnen het werk pri ma aan." Of de vijf mensen die reageerden op de advertentie daadwerkelijk in het korps wor den opgenomen moet nog blij ken. De werving van vrijwillige brandweerlieden is tegenwoor dig lastig, vindt Van Leersum. „We moeten er beduidend meer moeite voor doen dan vroeger." Voor Van Leersum is dit wel verklaarbaar. Veel men sen hebben het druk en het werk bij de vrijwillige brand weer neemt behoorlijk wat tijd in beslag. In Alphen moest de brand weer dit voorjaar voor het eerst een wervingsactie houden om tien nieuwe vrijwilligers binnen te halen. Die leverde veertien kandidaten op. Commandant J. Molenaar is zeer tevreden, ook al zijn de vrijwilligers pas over twee jaar volledig inzet baar. Molenaar dankt het succes van de actie aan de grootschali ge manier waarop campagne is gevoerd. De Alphense brand weer deed oproepen in lokale en regionale media, op grote billboards en verspreidde fol ders huis-aan-huis. In Alkemade is het werven van vrijwilligers nog nooit een probleem geweest, zegt plaats vervangend commandant D. van Rhoon. Als we mensen nodig hebben schuiven de jon gens steeds uit hun eigen krin getje weer iemand naar voren. De band tussen de vrijwilligers is heel hecht, dus wij hebben steeds voldoende animo." In Alkemade staan nu drie men sen op de wachtlijst. Leiderdorp helpt bij brand in Hoogmade HOOGMADE Brandweercommandant W. van Leersum van Ja cobswoude hoopt toekom stige branden in Hoogmade samen met het Leiderdorpse korps te blussen. De twee korpsen onderhandelen over een samenwerking in dit ge bied dat precies tussen de de kazernes van Woubrugge en Leiderdorp ligt. Van Leer sum: „Volgens de regels moeten we binnen acht mi nuten bij een brand aanwe zig zijn. We redden dat van uit Woubrugge wel, maar in vergelijking met de andere kernen van Jacobswoude zijn we in Hoogmade toch vaak wat later. We willen daarom voortaan met twee korpsen tegelijk uitrukken zodat we bij aankomst meer bluskracht hebben." Een eventuele achterstand is zo doende snel weg gewerkt. Voordat het zover is moet er een convenant worden op gesteld. „Hierin moet onder meer worden vastgelegd hoe we alarmeren en wie de brand nablust. Over dit soort zaken willen we na de va kantie overleggen." ZATERDAG 31 JULI 1999 runsburg «job de kruiff De voorgenomen fusie van Bloemenveiling Flora en Agri- centrum Eelde is door leden en aanvoerders van de beide co- operaties vrij positief ontvan gen. Op drie hoorzittingen deze week kwamen ongeveer hon derd insprekers af die nog wel de nodige vragen over de fusie hadden. De twee partners zeg gen inderdaad nog veel werk te moeten doen. Toch verwachten ze de fusie dit jaar rond te heb ben. De hoorzittingen - in Eelde, Barger Compascuum en Rijns burg - waren bedoeld om de aanvoerders in de gelegenheid te stellen hun mening over de fusieplannen tijdig in te bren gen. Het idee achter de fusie is dat Flora zijn kopers laat mee delen in het aanbod van Noord-Nederland. De tuinders uit het noorden krijgen een ex tra afzetmogelijkheid in het westen. De opmerkingen van de be zoekers van de hoorzittingen bleken van zowel strategische, principiële als praktische aard. De structuurverschillen tussen de twee organisaties, de logis tiek rond bijvoorbeeld stapel wagens en de financiële kant van de fusie kwamen ter spra ke. Het werd de fusiepartners duidelijk, zo melden zijn in een verklaring, dat ze nog het nodi ge moeten doen om tot een evenwichtig fusievoorstel te ko men. Tijdens de hoorzittingen werd voor het eerst een verdere planning van het fusievoorstel bekendgemaakt. De beide di recties willen het plan eind au gustus voorleggen aan de be sturen, de raden van commis sarissen, de aandeelhouders commissie van Agricentrum Eelde Holding B.V. en de on dernemingsraden. In septem ber en oktober volgt dan de in terne besluitvorming en beoor deling door de SER-fusiecom- missie. Naar verwachting wordt het fusievoorstel in de loop van ok tober aan de algemene leden vergaderingen van de beide co- operaties voorgelegd. Stemmen die beide in dan gaat de fusie door en is per 1 januari sprake van een nieuwe coöperatie. Oud-monteur moet uitsluitsel geven marun kramp ZOi De Woubrugse motorhandelaar J. Keessen heeft de Honda-Six van de Duitser Sieber naar Ne- derland gehaald. De motor v wordt in Woubrugge overge- dragen aan vertegenwoordigers van Pauline Hailwood; de we duwe van de legendarische Britse motorcoureur. Een des- .30 kundige van Hailwood stelt ver- rk< volgens vast of de Honda-Six •30 afkomstig is van Mike Hail- k Vt j a wood, leid Oud-monteur Van der Pijl, de advocaat van 1 Pauline Hailwood, hoopt L Clarke, de vroegere monteur ,an de overleden wereldkampi- >en, voor deze klus aan te trek en. Keessen gaf dinsdag tij lens het kort geding in het De Haagse paleis van justitie te ds cennen dit een goede keuze te grinden. Mogelijk stuit dit nog jq y vel op wat praktische proble- 0 diten omdat de monteur, zo had Hei'an der Pijl begrepen, tegen- Ti, 1/oordig in Zuid-Afrika verblijft. Maar we doen er alles aan om Ano snel mogelijk duidelijkheid He e hebben. Ik reken erop dat we in l innen een week weten met /elke motor we te maken heb- en." ens)ntzenuwen erk le toenmalige monteur van ailwood werd al eerder door e weduwe ingeschakeld. In jkm995 onderzocht hij de motor ng <ie door Keessen was meege- ds omen naar de TT Assen. Pau ken ie Hailwood had de motor ge- mfisceerd omdat het gerucht ng dat het 'de' Hailwood-Six ïtrof. De monteur ontzenuw- 3 het verhaal. Twee weken geleden liet Pau- ïe Hailwood de motor van eber al eens onderzoeken, an der Pijl: „Een man uit jankfurt met algemene motor- Is Rannis reisde daarvoor af naar leber in München. Hij kon jhter geen uitsluitsel geven. Er jtbraken tveel motoronderde- <h zoals de wielen en het Hiur. We hebben dus iemand iidig uit de oude stal van Hail- Geo$°d'' Het framenummer van de motor van Sieber komt overeen met het nummer dat de motor van Keessen had. „Maar dat zegt niet alles", meent Van der Pijl. „Dat nummer staat op een plaatje dat je er gewoon op en af kunt schroeven." Als het de motor blijkt te zijn die ooit van Keessen was, resteert de vraag of het wel de tweewieler is die Pauline Hailwood al jaren pro beert terug te krijgen. Tijdens het kort geding dinsdag toonde Van der Pijl een afbeelding van de gezochte Honda-Six. Maar volgens Keessen was dat niet de motor die hij begin jaren tach tig kocht van Hailwoods zaken partner Rodney Gould. Op het plaatje stond volgens Keessen de motor waarmee Hailwood goud haalde tijdens de wereld kampioenschappen en die staat, aldus Keessen, in het Hondamuseum in Japan. Hij kocht destijds een andere mo tor van Hailwood. Vijftien jaar Keessen en Pauline Hailwood zijn al zo'n 15 jaar in een juri disch gevecht verwikkeld om de motor. De weduwe eist de mo tor terug omdat de koop des tijds onrechtmatig was. Kees sen beweert echter de motor halverwege de jaren tachtig ver kocht te hebben, maar de we duwe gelooft dit niet en bleef strijden voor teruggave. Het hof stelde de weduwe onlangs in het gelijk en bepaalde dat Kees sen de motor moet terug geven op straffe van een dwangsom van 5.000 gulden per dag. De dwangsom werd vorige week van kracht. Als het maxi mum bedrag van 150.000 gul den is bereikt en Keessen heeft niet aan de eis voldaan, mag Pauline Hailwood hem laten gijzelen in de gevangenis. Dins dag diende een kort geding dat de advocaat van Keessen had aangespannen. Hij verzocht de rechter de straf op te heffen nu duidelijk is geworden dat de motor in het bezit is van Sieber en Keessen er dus niet meer over kan beschikken. De rech ter doet dinsdag uitspraak in de zaak. Dorpsgezicht is een zomerserie over kleurrijke nwoners uit de Rijn- en Veenstreek. Zij kennen hun woonplaats, in veel gevallen tevens hun geboorteplaats, als hun broekzak. Elke aflevering jjer p komt een andere plaats aan bod. In deel zes: Koos vier Schoo uit Kaag. ijk, Euq entra V 071 irzichtig schuift hij naar het ja tje van z'n stoel. Een sjekkie ieidSeigelt in z'n mondhoek. Ach- ïem is de wand van de ka- bedekt met foto's. Foto's hem en zijn vrouw, foto's de kinderen, foto's van de Warm ikinderen. De tuin achter huis is het domein van zijn rticulif1W- Zij heeft, zo te zien, ken- jk iets met kaboutertjes, s Schoo, bijna 67 jaar, hun 1 nt al 44 jaar op Kaageiland, ïen op een eiland heeft z'n r- en nadelen. Maar er was nooit één moment dat hij happellverhuizen dacht. 41 (voc )0 kijkt een tikkeltje ver- nt0Ri!n?d als hij hoort, dat we het illnnn nirar /la 'miiaial/' ..ril de St kgebiei k, Plas nisatie agjip hen e.a uur die var :i Aanvri vragen alleen over de 'muziek' wil lebben. Die koestert hij als het één van zijn kleinkin- n. Koos blaast al 53 jaar hoorn bij muziekvereni- Door Gunst Verkregen uit 71-5êi;lwe Wetering. Omdat DGV erelid maakte, dacht io, dat de krant hem daar- kwam bezoeken, tjiaakt er geen punt van Koos wil best over 'zijn' d praten. Iedere eilandbe- :r kent hem wel. Meer dan aar bediende hij het pont jwilliglt bewoners en bezoekers :n naar het vasteland it overzetten. Ooit waren bekenden bij. Joop Dode- wiebertje), Lou Geels nsnor) en Peter Schilper- leider van de Dutch Swing geband) woonden jarep lag. „Kijk", zegt Schoo en en foto zien waarop hij afgebeeld met Doderer. man kwam bij nacht en ireikba< thuis", weet hij nog. „Als we overstaken hadden we altijd pret voor tien. Al was het mid den in de nacht." Een leuke herinnering. Maar het pontje heeft Koos Schoo ook veel verdriet gedaan. Net als zijn andere zeven collega's. De gemeente Alkemade, exploi- tante van het pontje, liet hen in september 1975 allemaal arres teren. De 'pontjesbazen' wer den ervan verdacht dat ze geld achterover hadden gedrukt. Zelfs een trommeltje met vreemde munten, die hij als fooi had ontvangen, namen de politiemensen mee. De consternatie en de ellende waren groot, vertelt hij. „Ik was nog nooit met justitie in aanra king geweest. En toen werd ik zomaar drie dagen in een cel gezet. De ondervragers zeiden maar dat ik moest bekennen. Dan kon ik naar huis. Maar ik had niks te bekennen want ik had niks gedaan. Dat bleek later ook bij de rechter. De ambtena renrechter en de strafrechter spraken me allebei vrij. Een el lendige tijd was dat. De ge meente betaalde me twee jaar geen salaris. Met lenen en hier en daar wat werk wisten we ons hoofd boven water te houden. Natuurlijk heb ik dat achterstal lige salaris later wel gekregen. Maar het lullige was, dat de be lasting daarvan twintig procent in haar zak stak, omdat de ge meente het bedrag in één keer helemaal uitbetaalde." De kleine gemeenschap op Kaageiland leefde in die donke re dagen met Schoo mee. Toen de rechter het 'onschuldig' uit sprak, gingen de vlaggen uit en Koos Schoo woont al 44 jaar op Kaageiland organiseerden ze een groot feest voor de pontbaas. Schoo is ze er nog dankbaar voor. „De mensen hebben nooit aan me getwijfeld. En terecht, want ik had helemaal niks verkeerd ge daan. Nee, er was niet één Ka- genaar die me ooit scheef aan keek. Ik heb na deze affaire nog drie jaar op het pontje gevaren. De gemeente deed het toen over aan een particulier en ik kreeg een baan bij de plantsoe nendienst. Een zoon van me zet nu al zo'n jaar of vijf mensen over. Hij werkt bij de huidige eigenaar van het veer." Koos Schoo kwam als 22-jarige boerenknecht op het eiland wonen. De enige straat die er in die tijd was, was de Julianalaan. Er stonden vier boerderijen en wat huizen, de rest was land. In de jaren zestig werd er links en rechts een woning gebouwd. Nu is er meer bijgebouwd, dan Kaageiland oorspronkelijk had. „Ik weet nog wel dat de make laar bij Tante Kee (restaurant red.) een tafeltje had waar de eerste bungalows werden ver kocht. Veertigduizend gulden moesten ze opbrengen. Niet zolang geleden ging er één weg voor 800.000 gulden." Wonen op een eiland is, zeker wat Schoo betreft, niet behel pen. Maar hij vindt het wel ver velend, dat het laatste winkeltje op Kaag in september dicht gaat. „Nu moetje gewoon het water over om ergens anders je boodschappen te doen. Mis schien was het beter geweest als er een kroeg was gesloten. Wij hebben het hier best naar onze zin anders waren we al lang weggeweest. Ik stap op m'n brommertje als ik ergens naartoe moet. Zolang dat nog gaat, zitten mijn vrouw en ik op Kaageiland." De Kagenaars moeten ook een huisarts en een tandarts op het eiland ontberen. „Iedereen hier heeft een dokter in Sassenheim. Ach, ik ervaar dat niet als een gemis. Als we een arts of een ziekenwagen nodig hebben staan die zo voor de deur. We waarschuwen de pontbaas en die ligt te wachten aan de kant waai- ze vandaan komen. Ik heb één keer in m'n gezin meege maakt dat we dringend hulp nodig hadden. Nou ze waren er zo. We hoeven zeker niet langer te wachten dan in een stad." Of hij het langst op het eiland woont? „Goh", zegt hij en kijkt voor zich uit. „Dat weet ik ei genlijk niet. Ja, ik woon er wel lang. Ik ken niemand die hier langer woont. Misschien ben ik inderdaad de eilander die lan ger op Kaag woont dan wie ook." Hij mompelt wat. „Nooit bij stilgestaan." jan westerlaken runwoude marieta kroft De eerste boom voor het dui zend hectare grote Bentwoud gaat op donderdag 11 novem ber in Benthuizen de grond in. Dat meldt projectleider Inge-'- borg Snelleman van de Dienst Landelijk Gebied desgevraagd. De boom komt, conform de af spraak die de Dienst Landelijk Gebied (DLG) in het verleden met agrariërs heeft gemaakt, in de uiterste punt van het toe komstige Bentwoud te staan, nabij Benthuizen. Om wat voor boom het gaat en wie de eer krijgt om hem te planten, weet Snelleman nog niet. De DLG heeft een organisatiebureau in- 1 geschakeld die het programma voor de feestelijke dag moet sa- 1 menstellen. Zeker is in elk geval dat de inwoners van Benthui zen bij de festiviteiten worden betrokken. De boom is het begin van een duizend hectare groot bos dat? de komende jaren tussen Wad- dinxveen, Boskoop en Zoeter- meer moet verrijzen. Tot nu toe heeft de DLG vele tientallen hectaren grond, verspreid over i het hele gebied, verworven. Daarvan kan 56 hectare worden beplant met bomen. Snelle man: „De afspraak die we met agrariërs in het gebied hebben gemaakt, is dat we alleen gebie den van minimaal tien hectare met bomen beplanten." De agrariërs in het gebied en ook de gemeente Rijnwoude heb ben jarenlang krachtig gepro- testeerd tegep de aanleg van een bos. Vorig najaar verwierp de Raad van State alle bezwa ren. oud ade« Water. Wie snakt daar niet naar met dit warme weer. Ook het weiland zoals hier in de buurt van de Sint Bavokerk in Oud Ade is dorstig. Als de regen niet uit de lucht wil komen, komt het maar uit de sloot. Een regeninstallatie zorgt ervoor dat het op de goede plek komt. foto loekzuyderduin Koos Schoo: „Ik stap op mijn brommertje als ik ergens naar toe moet. foto engel lameijer

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 19