Koppensnellerij in Sint Niklaas Status Quo weer als vanouds 'Die Van Gogh komt wel weer op de proppen Cultuur Kunst De Winter begint eigen filmbedrijf OENSDAG 28 JULI 1999 m rijsdam. 071-5356444, plv. chef annet van aarsen 071-5356443 Umodóvar maakt film met De Bont h angeles» Het 'enfant terrible' van de Spaanse film, Pedro Al- ^KodóvarTgaat voor het eerst een film in de Engelse taal maken, lij gaat voor het project samenwerken met de Nederlandse ca- leraman en filmproducer Jan de Bont. De film 'The Paperboy" gebaseerd op een roman van Pete Dexter. De auteur had het «ek al aangepast voor een eventuele filmbewerking. Het ver- niaal gaat over drie personen die onderzoek verrichten naar de eroordeling van een psychopatische moordenaar. Almodóvar eeft het afgelopen decennium grote faam verworven met zijn bsurdistische films. Trompettist Harry Edison overleden [olumbus Harry „Sweets" Edison, een jazz-trompettist die Sinatra, Ella Fitzgerald en Billie Holiday begeleidde en in Je beroemdste big bands speelde, is op 83-jarige leeftijd overle- fcn. Edison was 18 toen hij in de jaren '30 werd opgenomen in let orkest van Count Basie. Zijn collega de saxofonist Lester loung gaf hem de bijnaam „Sweets" vanwege zijn zoetge vooisde spel. Rond 1950 zegde Edison de big band van Basie jaarwei om met een eigen kwintet verder te gaan. Hij begeleid- |e Sinatra en werkte samen met Benny Carter aan filmmuziek. Nederlander maakt film voor Warner wijk» De Nederlander Piet Kroon maakt samen met de Ame- caan Tom Sito een lange animatiefilm voor Wamer Bros. Het Ivolgens het Nederlands Fonds voor de Film de eerste keer dat ten Nederlandse animatieregisseur zo'n kans in de Verenigde Ven krijgt. De film heet Osmosis Jones en speelt zich af in het Ichaam van een bouwvakker. Een wit bloedlichaampje en een lesttablet binden samen de strijd tegen een vims aan. Het ma il van de film duurt twee jaar. Piet Kroon maakte eerder 'Da- la en 'T.RA.N.S.I.T.' [,.J. Jordaanprijs voor Peter Delpeut sterdam Filmmaker Peter Delpeut krijgt de L.J. Jordaanprijs 999 van de gemeente Amsterdam voor zijn speelfilm 'Felice... felice...'. Burgemeester Patijn van Amsterdam overhandigt de Injs en 15.000 gulden op 5 november aan Delpeut. In 1998 Terd de rolprent van Delpeut al beloond met twee gouden kal- jeren. De aanmoedigingsprijs Film/Video 1999 is toegekend hn Jacqueline van Vugt en Gregor Meerman. Voor hun docu mentaire 'Ofrenda' de primavera krijgen ze naast de aanmoedi- fogsprijs 7500 gulden. 'aithless op Rotterdams dansfeest itterdam De Britse popgroep Faithless treedt 25 september n,d in Ahoy' in Rotterdam. De danceformatie doet dat tijdens ;t nachtelijke dansfeest HUGO d.nite dat daar is georganiseerd >or de Rotterdamse club Nighttown in samenwerking met jncertorganisator Mojo Concerts. Behalve Faithless staan :ott Grooves, dj Michel de Hey, Erick E. en Ronald Molendijk het programma. Het evenement wordt voor de tweede keer ffeci Mg3™86"11- nee Ifred Hitchcock 'jarig' angeles De voormalige actrice Tip'pi Hedren heeft gisteren n buste onthuld van de regisseur Alfred Hitchcock. De ge- urtenis voor de deur van Universal Studios in Hollywood is ^rs 1 iderdeel van een serie feestelijkheden ter ere van de filmer, mm op 13 augustus honderd jaar zou zijn geworden. Tippi He en werd beroemd vanwege haar rol in Hitchcocks 'The Birds'. root-Britannië left beelden et terug den rtr/afp vordt iche amsterdam anp/afp Het Van Gogh Museum in Am sterdam maakt zich niet echt zorgen over het 'verdwenen' portret van dr. Paul Gachet, dat in 1890 door Vincent van Gogh werd geschilderd. Deze week werd bekend dat niemand weet waar het doek, dat in 1990 voor het recordbe- van 165 miljoen gulden door de inmiddels overleden Japanner Ryoei Saito werd ge kocht, is gebleven. „Wij verwachten dat het wel weer een keer op de proppen komt, over vijf of tien jaar, op een veiling ofzo", aldus een woordvoerster van het Van Gogh Museum. „Er zijn trou wens wel meer Van Goghs waarvan men de locatie niet kent. Dit doek is alleen een soort mythe geworden, doordat toen die hoge prijs is betaald." Destijds werd alom droefenis geuit over het feit dat een zo belangrijk doek niet voor het publiek te zien zou zijn en dat de koper zelfs zou hebben be paald dat het bij zijn dood maar met hem mee verbrand zou moeten worden. „We gaan er van uit dat dat laatste een grap je is geweest. Daar is achteraf ook wel een verklaring over ge komen." De 'verdwijning' van het doek kwam aan het licht doordat het Metropolitan Museum in New York het portret wilde toevoe gen aan de nu lopende exposi tie van de kunstwerken van ver zamelaar dr. Gachet, de lijfarts en een vriend van de schilder. Directeur van het Metropolitan Museum H. Holzer bestempel de gisteren de geruchten van een eventuele vernietiging van het schilderij als 'een absurde Speculatie' en 'totaal onzinnig'. „Wij hebben geen enkele vrees dat het schilderij is ver nietigd", zegt Holzer, die beves tigt dat het museum bezig was om het schilderij aan de collec tie toe te voegen. „Zoals altijd maken wij een lijst van schilde rijen die wij nog willen hebben. Schedelrek met zeven schedels. De zielekracht die huist in gesnelde hoofden werd gebruikt om overledenen bij te staan. foto gpd Fascinerend overzicht van het bestaan van de Dayak op Borneo Sint Niklaas, de stad in het Vlaamse Waasland die je al van verre lokt met zijn spectaculaire, door vonkend bladgoud bedekte beeld op de kerktoren, biedt de lief hebber van etnografica en vreemde culturen deze zomer iets heel bijzonders. In het Stedelijk Museum Zwijgers- hoek wordt namelijk onder de titel Dodenrituelen en Koppensnellerij een fascinerend overzicht gegeven van het bestaan van de Dayak op Borneo. val. Het Cultureel Centrum Sint Niklaas mag nog zo'n brede be langstelling hebben, deze ten toonstelling zou stellig niet tot stand gekomen zijn, wanneer een van de inwoners van de stad, Francois Coppens, zijn hart niet verpand had aan de Dayak-cultuur. Coppens kwam in 1973 voor het eerst op Bor neo, en hij heeft kans gezien in een kwarteeuw een privé-col- lectie bijeen te brengen die mo gelijk nergens zijn weerga vindt. Borneo (Kalimantan) is na Groenland en Nieuw-Guinea het grootste eiland op aarde, 750.000 vierkante kilometer. De oorspronkelijke bewoners, on der de verzamelnaam Dayak bekend, leven voornamelijk in de binnenlanden langs de rivie ren. Hoe verschillend de stam men ook zijn, en hoezeer hun tradities in de loop der tijden ook veranderden, ze hebben nog steeds kenmerken en ei genschappen die hen van ande re volken onderscheiden. Ze zijn animisten, wat bete sint niklaas hans warren Het is een in alle opzichten ver rassende, zelfs grootscheepse tentoonstelling, verstopt in een soort afbraakbuurt. Heeft men de ingang van het museum eenmaal gevonden, dan be vindt men zich direct in een an dere wereld. In grote, ruime za len worden op smaakvolle wijze honderden objecten getoond, vanaf kleine sieraden tot me tershoge beelden, totempalen, staande en liggende sarcofagen. In een enprme ruimte is zelfs de illusie geschapen van een soort nederzetting met vijver, palmen en met rieten bouwsels waarin koppensnellersrekken met schedels en allerlei andere trofeeën zijn ondergebracht. Suggestieve Dayakmuziek weerklinkt, en de bezoeker waant zich wel heel ver van het Vlaamse stadje waar hij zo juist naar de Zwijgershoek liep te zoeken. Hoe kwam dit alles hier terecht? Vermoedelijk door puur toe kent dat in de schepping alles voor hen bezield is. Maar heel bijzondere waarde wordt toch aan de menselijke ziel gehecht, die in het hoofd huist, na de dood van het lichaam blijft be staan en zijn kracht onvermin derd behoudt, ten goede of ten kwade. De ingewikkelde doden rituelen en de koppensnellerij zijn rechtstreeks gevolgen van hun overtuigingen in dit op zicht. Met de stoffelijke over schotten van gestorvenen van de eigen stam, vooral van hoog- geplaatsten, wordt volgens vas te rituelen heel zorgvuldig en respectvol omgegaan, vooral in de periode dat hun ziel nog in een soort tussenwereld vertoeft. De zielekracht die huist in ge snelde hoofden van vijanden of willekeurige mensen van ande re stam, kan worden gebruikt om de overledene bij te staan, in de toekomst kunnen de slachtoffers zelfs als slaven wor den gebruikt. Dit verklaart misschien het verschijnsel dat zich onder de gesnelde koppen ook vrij veel vrouwenschenders bevinden, en de berichten over sluip moorden waarbij vrouwen en kinderen niet werden gespaard. Acties die dan uiteraard weer door wraakexpedities van de getroffen stam werden gevolgd. Hoe het zij: oordelen is moei lijk. Zoals bij veel haast ondoor grondelijke religieuze praktij ken, zullen de mensen de an tropologen van het begin af vaak om de tuin hebben geleid wat hun diepste beweegrede nen betrof. Ook kunnen er mis verstanden en verkeerde inter pretaties in het spel zijn ten ge volge van taal- en begripspro blemen. Het is nu al meer dan een eeuw geleden dat de Nederlan ders en de Britten, toen de heersers op Borneo, een einde aan de koppensnellerij tracht ten te maken. Wanneer de laat ste menselijke trofee toch nog buit werd gemaakt, vermeldt de historie uiteraard niet, maar ge ruime tijd werden nog wel schedels van dieren, vooral van orang-oetans en andere apen soorten als substituut gebruikt. Ze werden soms net zo kunstig gegraveerd en in netjes opge bonden als hele of gehalveerde mensenschedels, waarvan een groot aantal specimina wordt getoond, los en in trossen. Het is een van de grote ver diensten van deze tentoonstel ling dat de bezoeker geleidelijk met dit zeer complexe thema wordt geconfronteerd. Hij loopt langs de 'bewijzen', de honder den voorwerpen, de talrijke grote foto's, waaronder schitte rende historische opnamen uit lang vervlogen tijden. We zien de 'hampatongs', grote houten figuren in de gedaante van mensen of dieren, bestemd om boze geesten of ziekten van erf of nederzetting te weren. We zien de schitterend bewerkte gegraveerde bamboekokers, de dito mandau-zwaarden met exuberant gevormde scheden, de huisplanken met bizarre, zwierige, haast Jugendstil-ach- tige snijsels of beschilderingen, de prachtige weefsels en kra len werken. onder andere kin- derdraagstoeltjes, die de vrou wen maken. In de videozaal wordt een film van een half uur gedraaid, die zeer de moeite waard is. Hij toont Dayak-gebruiken van nu, bij voorbeeld hoe met het ge beente van de vereerde voorou ders wordt omgegaan. Hoe de knoken voorzichtig worden op gegraven, gewassen, gewiegd, met kalk bestrooid en met tra nen besproeide emoties wor den vrijelijk getoond en het raadsel wordt er alleen maar groter door. 'Dodenrituelen en Koppen snellerij. De Cultuur van de Dayak op Borneo', tot 10 okto ber in het Stedelijk Museum Zwijgershoek, Sint Niklaas; di. t/m za. 14-17 uur, zondag 10- 17 uur. Toegang 150 Bfr, kin deren tot 6 jaar gratis. Catalo gus (80 pag.) 400 Bfr. Maar die zijn niet altijd be schikbaar, zeker als ze toebeho ren aan particulieren", legt Holzer uit. Het Van Gogh Museum in Amsterdam krijgt die tentoon stelling van 24 september tot 5 december in huis. Er is dan wel een ander portret van Gachet door Van Gogh te zien, een doek in bruikleen uit het Musée d'Orsay in Parijs. amsterdam anp Auteur Leon de Winter wil sa men met oud-president Eric Pleskow van United Artists en het Berlijnse filmdistributiebe drijf Senator Film een filmpro ductiebedrijf beginnen in Am sterdam. Volgende maand al wordt het gebouw geopend. Se nator Film ontkent de mede werking niet, maar onthoudt zich voorlopig nog van com mentaar 'want we zijn beursge noteerd'. Het nieuwe bedrijf gaat Ples- win heten en Engelstalige speelfilms voor de internatio nale markt maken, zei De Win ter. Volgend jaar al moet de eer ste rolprent op het festival van Cannes gepresenteerd worden, al moeten er volgens De Winter nog wel veel 'kaarsjes worden opgestoken'. Pleswin wil kwaliteitsfilms voor een groot publiek maken en ook weer grote Europese sterren creëren. „Europa heeft nu alleen Deneuve nog maar", aldus De Winter. Het is volgens hem niet nodig dat Amerika de markt zo beheerst, ook al om dat films als 'Amadeus' en 'Dances with wolves' juist in Europa een groot succes wer den." Er is voor de vestigingsplaats Amsterdam gekozen omdat die mooi tussen de belangrijkste landen Duitsland, Frankrijk en Groot-Brittannië ligt, een open karakter heeft en voor niemand beladen is. Er zal zoveel moge lijk met lokale medewerkers ge werkt worden, al hoopt De Winter ook grote internationale namen op de aftiteling te kun nen melden. Financieel denkt De Winter de zaken te regelen via Senator Film en de verschillende maat regelen die onlangs zijn getrof fen om de Nederlandse filmin dustrie sterker te maken, zoals belastingvoordelen voor inves teerders. Bommel-expo tot mei verlengd baarn anp De expositie 'Heer Bommel en de natuur' in Kasteel Groene- veld in Baarn wordt verlengd tot 15 mei volgend jaar. De ten toonstelling over Mailen Toon ders legendarische creatie en de relatie met zijn omgeving heeft sinds de opening in janu ari meer dan 50.000 bezoekers getrokken. dei legstj öt-Britannië en Griekenland en al jaren overhoop over teruggave van een aantal ekse beelden uit de oudheid, teren kondigde het Britse tisterie van cultuur nog- als aan dat het niet van plan Ie 'Elgin marbles' aan Grie- y Q] land terug te geven. Iritse kranten berichtten de- week dat Chris Smith, de leder se minister van cultuur, een Daj structie overwoog waarbij _.e ai beelden in Athene te zien in Ni den zijn in een speciale de- dit o tdance van het British Muse- Dit zou een compromis tussen Griekenland dat de in marbles al jaren terug- nden 'gt en het museum dat zich- de rechtmatige eigenaar I. „Het was een serieus i, maar het British Museum niet meewerken en we zijn van plan het museum 1 vod Roe te dwingen", aldus een e en irdvoerder van het ministe- ran Cultuur. ie Elgin marbles tooiden het Parthenon op de opolis in Athene. Het zijn ren; uitgehakte versieringen bovenlangs het dak liepen. Zuid- d Elgin, de toenmalige Brit gezant in het Turkse rijk, cht de beelden in 1802 met d stemming van de Ottomaan- kingk machthebbers over naar het suanc ssh Museum in Londen. De n marbles zijn grote pu kstrekkers van het museum. Klaa Le Britse Band klaar voor nog twintig jaar boogierock rotterdam han neuenhuis Status Quo leek de afgelopen jaren het spoor enigszins bijs ter. Want zanger/gitarist Fran cis Rossi mag het in 1994 ver schenen 'Thirsty work' welis waar tot zijn favoriete Quo-al- bums rekenen, met de van Sta tus Quo bekende, energieke boogierock had deze poppy plaat niet veel meer van doen. Op het nieuwste album 'Under the influence' heeft de Britse band de oude vertrouwde spi rit echter weer hervonden. En dat vinden ook Rossi en zijn collega Rick Parfitt: „De roek- wereld is de komende twintig jaar nog niet van ons af." Rossi en de eveneens zin gende en gitaarspelende Parfitt zijn de enige twee Status Quo- leden die nog over zijn van de formatie die met name in de jaren zeventig zo succesvol was met hits als 'Roll over lay down', 'Down down' en 'Roe- kin' all over the world'. Inmid dels zijn beide mannen net de vijftig gepasseerd, maar veel veranderd zijn ze niet. Ze zijn een paar kilootjes zwaarder ge worden en met name Rossi's toch al tamelijk sluike haar is er niet dikker op geworden, maar de spijkerbroeken en gympies passen nog steeds. Gezeten achterin hun luxe toerbus maakt het tweetal ech ter bovenal nog altijd een ge dreven indruk. „Het spelen in een rockband is niet altijd leuk. Reizen, ho tels, het is een 'pain in the ass'. Maar uiteindelijk gaat het om die paar uur dat je per avond op de bühne staat. Dat maakt het allemaal de moeite waard. Ja, de energie om er voor hon derd procent tegenaan te gaan hebben we nog steeds. Simpel weg omdat we het leuk vinden. Mocht dat enthousiasme ver dwijnen, dan zouden we er di rect mee stoppen." Dat stoppen hebben de he ren overigens al eens eerder gedaan. In 1984 om precies te zijn ondernam Status Quo de 'End of the road'-toer. Nog eenmaal trok het rockcircus rond de wereld en daarna zou het afgelopen zijn. Twee jaar later stond er echter alweer een herboren Quo op het podi um. Zonder oudgedienden Alan Lancaster (bas) en de al in 1982 vertrokken drummer John Coghlan, maar met nieuwkomers Rhino Edwards (bas), Jeff Rich (drums) en toetsenist Andy Bown, die al langere tijd op de Quo-albums te horen was. In deze samen stelling timmert Status Quo nu alweer bijna vijftien jaar aan de gehad", blikt Rossi terug op de begin jaren tachtig. „Alcohol en cocaïne hadden de band in hun greep. Daardoor ontston den er allerlei problemen en ruzies. Op het persoonlijke vlak, maar ook wat betreft de muzikale koers. We waren contractueel echter verplicht nog één album te doen en Rick kende Rhino en Jeff van de Cli max Blues Band. We hebben met hen een plaat opgenomen en dat ging zo lekker dat we de draad weer hebben opgepikt." De nieuwe formatie scoorde vervolgens nog hits met het van de gebroeders Bolland af komstige 'In the army now' (1986) en de medley 'The An niversary Waltz' (1990), maar sindsdien is het qua hitsucces sen stil geworden rondom Sta tus Quo. Rossi en Parfitt hopen daar echter met 'Under the in fluence' verandering in te brengen. Of dat. lukt zal de tijd moeten uitwijzen, maar het al bum bevat in elk geval weer een portie ouderwets lekkere 'twaalf maten en drie accoor- den'-boogierock. De stijl die Quo zo op het lijf is geschre ven. Parfitt: „Ik kan me nog her inneren dat Francis en ik er gens in de begin jaren zeventig in een Engelse club waren waar 'Roadhouse blues' van The Doors werd gedraaid. Een jongen en een meisje waren aan het dansen en dat oogde tamelijk sexy en sensueel. De volgende dag speelden we tij dens het repeteren diezelfde hypnotiserende riff en lang zaam maar zeker raakten we er verslaafd aan en hebben we er onze eigen identiteit aan gege ven. Nee, dat is helemaal van zelf gegaan. Als Francis en ik samen spelen klinkt het auto matisch als Status Quo." In tegenstelling tot hun mu- ziekverslaving hebben Rossi en Parfitt de coke inmiddels wel afgezworen. De ruige levens stijl van weleer heeft met name bij de blonde Parfitt echter wel z'n tol geëist. Hij is inmiddels voorzien van meerdere by-pas- ses. „Nee, met m'n hart is niets mis", klinkt de gitarist tamelijk luchtig. „Het ging om de we gen er naar toe. Maar ik ben geopereerd en het gaat alle maal weer prima. Ik voel me zelfs uitstekend." Status Quo is te zien op de Night of the proms, 17/10 - 20/10 Ahoy* Rotterdam.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 17