Besmettingsrisico legionella is niet uit te sluiten 'Watersporters die willen spoken hou je altijd' Meningen Geen vlag voor Lisses beleid ouderenvervoer Klankbord Marine werft in dez regio: niet te gelov< WOENSDAG 28 JULI 1999 REDACTIE PAUL DE VLIEGER, 071-53; De pagina 'Meningen' staat open voor alle lezers. Bij uw brief gaarne vermelding van onderwerp en publicatiedatum van het artikel waarop u reageert. De redactie kan brieven bewerken, bekorten of weigeren. Alleen brievei J met een volledige adressering komen voor plaatsing in aanmerking. Bijdragen sturen naar: Leidsch Dagblad, postbus 54, 2300 AB Leiden, of faxen naar: 071 - 5321921, of e-mailen naar: redactie.ld@damiate.hdc.nl UITGELICHT Misleidende foto van blowersin Zoeterwoude Op donderdag 8 juli ver scheen op de pagina Regio een artikel over de ergernis die blowende jongeren in Zoeter woude wekken. 'Hangjonge ren' dreigen de kleintjes te ver drijven uit het 'indianendorp'. De speelplek aan de Johan Fri- sostraat, is volgens buurtbewo ners een hangplek geworden, waar de kinderen niet meer durven te komen. „Mijn kin deren komen met lege wietzak jes thuis", aldus een verontrus te buurtbewoner. Bij het arti kel stond een foto van jonge ren in het indianendorp en hoewel je op de foto niemand zag blowen, was de suggestie duidelijk: dit zijn de jongeren die voor overlast zorgen. Twee dagen later stond het relaas van de jongeren in de krant. „Er wordt net gedaan alsof we allemaal wiet gebrui ken, maar dat is helemaal niet zo", zegt Ronny. Ook Karin is boos: „En dan staat er een foto bij van ons. Alsof wij ook blo wen. Nou niemand die op die foto staat blowt. Het is zo over dreven wat die man zegt. We zitten er alleen en vernielen niets. Ja er zijn wat jongeren die wiet roken, maar dat zijn anderen." Een van de ouders zag de foto ook en is boos op de krant, omdat het hele dorp nu zal denken dat haar kind blowt en voor overlast zorgt. Het is duidelijk: de redactie heeft het hier goed fout ge daan. Die foto had nooit zo geplaatst mogen worden. De fotograaf heeft de jongeren wel om toestemming ge vraagd, maar niet goed inge licht over de strekking van het artikel. De (eind)redactie ver keerde in de veronderstelling dat dat wel gebeurd was, maar had dat gezien de gevoelig heid van de kwestie moeten controleren. Blowen is geen algemeen geaccepteerd ver schijnsel. In dorpen is de soci ale controle bovendien groter dan in de stad. Het was bo vendien beter geweest het 'hoor' en het 'wederhoor' in één artikel te combineren en er niet twee dagen overheen te laten gaan. dan had een soort gelijke foto wel gemaakt en geplaatst kunnen worden, maar een heel andere lading meegekregen. TON VAN BRUSSEL HOOFDREDACTIE Naar aanleiding van het artikel 'Lissese ouderen lopen ver- voerspas mis', in het Leidsch Dagblad van dinsdag 13 juli, wil ik reageren. Is hier soms sprake van een fout van de gemeente Lisse? Dat kon wel eens waar zijn. Als het namelijk om ver voersbeleid voor ouderen gaat, is de gemeente Lisse in het ge heel niet soepel. Natuurlijk hebben we de ser vicetaxi. Maar dat is nu juist het probleem. De gemeente Lisse stelt hier zones voor in, die niet zijn te begrijpen. Alle regionale ziekenhuizen kunnen met dit vervoerssysteem tegen betaling van 7 gulden per rit worden be zocht. Ik heb het hier over de ziekenhuizen in Leiden, Leider dorp, Heemstede en Haarlem, behalve - en nou komt het - de Kennemer Gasthuizen in Haar lem, die naar mijn mening toch ook regionale ziekenhuizen zijn. Tot Heemstede kan men te gen normaal servicetaxitarief mee, daarna gaat de meter aan. De kosten tot het Kennemer Gasthuis locatie E.G bedragen dan uiteindelijk ƒ16,10. Als men vanuit Lisse dus zijn of haar partner in het Kennemer Gast huis wil bezoeken en ook weer naar huis wil, bedragen de tota le kosten ƒ46,20 (2 x ƒ7 plus 2 x ƒ16,10); een knap kostenplaatje voor bejaarde mensen. Na diverse pogingen van zo wel de ouderenbond SWOL als particuliere gedupeerden om in deze situatie verandering te brengen, is de gemeente Lisse nog steeds niet genegen om de servicetaxizone uit te breiden naar de Kennemer Gasthuizen. Commentaar van de gemeente: 'U kan wel in een ziekenhuis in Utrecht of Amsterdam of Gro ningen gaan liggen'. Al met al: geen vlag uit voor de gemeente Lisse als het om het vervoersbeleid voor oude ren gaat. A. Beider, Lisse. Enkele dagen geleden schreef minis ter Pronk in een brief aan de Tweede Kamer dat instellingen met een col lectieve watervoorziening, hun warm waterinstallaties twee keer per jaar op de aanwezigheid van legionella moe ten laten onderzoe ken. Het beheers- plan voorziet in een controle van de tem peratuur van het wa ter en wekelijks moet het leidingnet langdurig doorgespoeld worden met water van tenminste zestig graden. De maatregelen zijn erop gericht de legionella uit warmwaterinstallaties te verwijderen om zo infecties met de bacterie die een dodelijke longontste king kan veroorzaken (ook wel 'vete- ranenziekte' genoemd), te voorkó men. Vertwijfeld vraag je je af welk ge zondheidsrisico je jarenlang bi} be zoek aan zwembad, sauna of sport vereniging eigenlijk hebt gelopen. En garanderen de maatregelen nu dat een besmetting met legionella bij vol gende bezoeken is uitgesloten? Legionella is een zoetwaterbacterie die wijd verbreid voorkomt in natuur lijke en kunstmatige waterreservoirs. Zo werd legionella geïsoleerd uit ri vierwater en natuurlijke meren, uit af valwater en koeltorens, en incidenteel ook uit drinkwater. Na introductie van legionella in een waterleidingsysteem kan de bacterie vermeerderen in ge deelten van het leidingsstelsel waar het water stagneert, bijvoorbeeld om dat er weinig doorstroming is of dat het water recirculeert in een ringlei ding met meerdere tappunten. De bacterie groeit als het water is opge warmd tot een temperatuur tussen 25 en 50 graden Celsius. Wanneer de temperatuur van een warmwaterboi ler bijvoorbeeld te laag is afgesteld, be- HPINIF neden zestig graden, UriFIlE kunnen legionella's daarin uitgroeien. J.T. van Dissel is hoogleraar infectieziekten bij het Leids Universitair Medisch Centrum. Op verzoek van deze krant schreef hij een opinie over de legionellabacterie. In gebouwen met een centrale tervoorziening, zoals ziekenhuizen en verpleeginrichtingen, grote hotels, be drijfsgebouwen en zwembaden, wordt gebruik gemaakt van ringleidin gen. Daar kan legionella zich soms vermeerderen in het tapwatersys teem. Ook in klimaatbeheersingssys temen die gebruik maken van koelto rens, in wervelbaden, bepaalde lucht bevochtigers en vernevelaars, kunnen de omstandigheden voor uitgroei van legionella in water gunstig zijn. Door blootstelling aan kleine waterdruppel tjes die de bacterie bevatten - bijvoor beeld tijdens douchen of gebruik van tapkranen, of een defecte koeltoren - kunnen personen besmet worden met legionella. De meeste legionellasoorten zijn overigens niet gevaarlijk voor de mens, maar één soort, de Legionella pneumophila, kan binnen twee we ken na blootstelling een longontste king veroorzaken. Vooral bij personen met een verminderde afweer tegen in fecties door ziekte of gebruik van ge neesmiddelen zoals prednison, kan deze longontsteking zeer ernstig ver lopen. Het is duidelijk dat een warm, bub belend en bruisend wervelbad waar van het water enkele dagen niet is ver verst, gunstige condities schept voor verspreiding van legionella's. Inmid dels is gebleken dat een dergelijk wer velbad de meest waarschijnlijke bron is van de epidemie die onstond onder bezoekers van de Lenteflora in Boven- karspel. Ook al is de kans dat iemand met een legionella in contact komt schijn baar groot, een ernstige longontste king door legionella komt - de recente epidemische verheffing buiten be schouwing gelaten - eigenlijk zelden voor. Bij de overgrote meerderheid van personen die met een longontste king in het ziekenhuis worden opge nomen, worden dan ook andere ver wekkers geïdentificeerd. In Nederland werd de afgelopen jaren gemiddeld 40 tot 50 keer aangifte werd gedaan van een (bewezen) legionella-longontste- king. Al zal het werkelijke aantal longont stekingen door legionella waarschijn lijk wat hoger zijn, legionella blijft in Nederland dus een relatief zeldzame oorzaak van longontsteking. Daarbij komt dat in circa een derde van de ge vallen van bewezen legionella-long- ontsteking, de besmetting wordt op gedaan tijdens verblijf in een zieken huis. Het betreft dan steeds patiënten De Lenteflora in Bovenkarspel. Tientallen ting op. met risicofactoren zoals een ernstig verminderde weerstand of een ernsti ge longziekte, die meer in het alge meen al een verhoogd risico hebben op infecties. Van hen die een legionella infectie buiten het ziekenhuis heeft opgelo pen, blijkt een groot aantal besmet te zijn tijdens verblijf in het buitenland, met name in één van de mediterrane landen. Kortom, het kan haast niet anders of het aantal voorheen gezon de personen dat in Nederland in een zwembad, sauna of bij douchen na sporten een legionella longontsteking oploopt, moet zeer gering zijn. Een watertemperatuur van zestig graden of hoger, doodt de legionella. Naast maatregelen die stagnatie van water in het leidingsysteem tegen gaan, blijkt verhoging van de water temperatuur dan ook een afdoende maatregel om legionella's uit het wa tersysteem te verwijderen. De water temperatuur van tenminste zestig gra den moet daarbij dan wel aan het tap punt gerealiseerd worden. Een combinatie van zulke maatre gelen gericht op het wegnemen van de besmettingsbron (technische con trole waterleiding, temperatuurme- ting en wekelijks spuien met water bezoekers van deze tentoonstelling liepen afgelopen voorjaar een legionellabesmet- archieffoto 4) '2 van tenminste zestig grad door controle bemonstering van de waterleiding), komen terug in het be heersplan van minister Pronk. Ondui delijk blijft nog van hoeveel tappun ten per instelling watermonsters moe ten worden genomen. In de praktijk blijkt het nogal eens voor te komen dat tappunten in één kamer van het gebouw negatief zijn maar in de ka mer daarnaast positief.. Zelfs kan van een tappunt de bemonstering de ene keer negatief en korte tijd later positief zijn. Ook is onduidelijk welke actie er wanneer moet volgen. Zo is bekend dat de hoeveelheid legionella die wordt geïsoleerd uit verschillende tappunten van dezelfde leiding sterk kan variëren en daarmee ook hét risi co op besmetting en het krijgen van een longontsteking. Als uit een tap punt een zeer hoog aantal legionella's wordt geïsoleerd, is duidelijk dat er snel iets moet gebeuren, maar wat te doen bij een zeer laag aantal legionel la's in de bemonstering? In het laatste geval bestaat er waarschijnlijk alleen een risico voor personen met een ern stig gestoorde afweer. Kortom, de interpretatie van de mi crobiologische gegevens is nogal complex. Daarbij komt dat het so ~j niet mogelijk zal blijken met de vo gestelde maatregelen een instell )Q waar legionella wordt gevonden, d ook 'legionella-vrij' te maken. Deo zaken van de aanwezigheid van lej nella's kunnen per instelling sterk v schillen. Daarmee zullen de effect teit, uitvoerbaarheid en daarmee kosten per instelling waarschijn sterk verschillen. Het zal ook niet i 1 gelijk blijken het risico op besmett geheel te elimineren. Dit laat ecl onverlet dat met gerichte maatrege de kans op besmetting voor persoi in de risicogroepen tot een minim moet worden beperkt. De factoren die hebben bijgedra aan het uitbreken van de epidemi Bovenkarspel zijn nog in onderzi Deze gegevens zijn van belang het beoordelen en eventueel bijste van de nu voorgestelde preventi maatregelen. Daarnaast zal het heersplan belangrijke, nieuwe epi miologische gegevens kunnen oplc ren en te hopen valt dat daarmee t minste een ernstige epidemie a die in Bovenkarspel in de toeko kan worden voorkómen. J.T. VAN DISSEL* Waterskiërs die tussen zwemmende ouders met kinderen doorrazen. Jetski's die zich niet aan de maximumsnelheid houden. Dronken bestuurders die met hun speedboten anderen de stuipen op het lijf jagen en (bijna-)ongelukken veroorzaken. Kinderen die met de boot van hun ouders met topsnelheid door de grachten gaan. Is het nog wel veilig voor recreanten die - met of zonder bootje - de rust en kalmte van de regionale wateren opzoeken? Of heeft de verloedering ook toegeslagen op het water? J.W. Faasse ambtenaar van de dienst openbare orde en vei ligheid van de gemeente War mond: ,,De watersport in onze regio is aan strenge regels ge bonden. Logisch, hoe druldcer een gebied, hoe meer regels er zijn om alles goed te laten ver lopen. Wij geven jaarlijks twee honderd snelheidsontheffingen uit: met deze ontheffing mogen boten in speciale snelvaartge- bieden tot honderd kilometer per uur. Honderdtachtig ont heffingen geven we aan water skivereniging Kagerplas. De overige twintig verloten we on der de liefhebbers en zij moe ten aan strenge eisen voldoen. Ten eerste moeten ze eigenaar zijn van een speedboot en moe ten ze goed zijn verzekerd. Ook moeten ze een vaarbewijs heb ben en lid zijn van waterskiver eniging. Dit alles om het aantal gegadigden te beperken. Vorig jaar konden we maar eenderde van alle verzoeken voor het be ls het nog wel veilig voor recreanten die de rust en kalmte van de regionale wateren opzoeken? Of heeft de verloedering ook op het water toegeslagen? archieffoto mark lamers geerde ontheffingsbewijs hono reren. Meer dan tweehonderd ontheffingen per jaar geeft te veel motorlawaai en teveel drukte op het water. Dat gaat uiteindelijk ten koste van het gebied." Carolijn Brouwer uit Voor hout, voormalig wereldkampi oene zeilen in de Europe-klas- se: ,,Ik heb weinig ervaring met de pleziervaart. Ik zeil natuur lijk op een heel ander niveau in gebieden die meestal zijn afge zet voor niet-wedstrijdzeilers. Er varen speciaal boten met ons mee om de pleziervaarders niet door onze baan heen te laten varen. Er zijn natuurlijk altijd mensen die het niet in de gaten hebben en er dan toch door heen glippen. Dat kun je ze niet kwalijk nemen. Je moetje daar over niet opfokken, je moet het uit je hoofd zetten en je op de wedstrijd blijven concenteren. Het is natuurlijk wel vervelend als je goed in de race ligt en een plezierjacht kost je je eerste plaats. Wanneer zo'n groot schip letterlijk alle wind uit je zeilen neemt." De verhuurder van een boten- verhuurbedrijf in Warmond: „De regels zijn de laatste jaren erg verscherpt om wanorde op het water te voorkomen. Af en toe gaat het nog wel eens mis maar dat komt dan vooral door de drukte op het water. We stel len geen eisen aan mensen die bij ons een motorboot of zeil boot huren. Onze motorbootjes gaan niet harder dan zes kilo meter per uur, dus die kunnen weinig gevaar teweeg brengen. Voor onze zeilboten heb je ook geen diploma nodig. Die boot jes zijn zo klein dat ze niet zo moeilijk te besturen zijn. Maar wij verhuren heus niet aan Jan en Alleman een boot. Er zijn natuurlijk altijd mensen die gaan spoken op het water, maar ik herken hun gezichten en die komen op de zwarte lijst. Stephan Bereiter, eigenaar en instructeur van waterski-, en zeilschool Braassemermeer: „Vaak hebben watersporters de klok horen luiden maar weten ze niet waar de beroemde kle pel hangt. Voor hen is zelfs ba siskennis als voorrangsregels onbekend. En dan is er nog de onbekende gedragsetiquette, zoals bijvoorbeeld het niet va ren met een ontbloot bovenlijf, die wij onze leerlingen altijd meegeven. De enige wettelijke verplichting is het hebben van het vaarbewijs waarvoor je bij de ANWB een examen moet af leggen. Dat is een lachertje. Ie mand zit dan een avond boven de boeken en mag dan een schip van vijftien meter beva ren zonder dat hij ooit op het water een examen heeft afge legd. We laten toch ook geen mensen in een auto rijden met alleen een theorie-examen? Het meeste last heb je van speedbo ten. Daar varen dan van die jongens met gouden kettingen op en die scheuren doelloos wat rond. Dat is niet alleen ge vaarlijk maar ook uitermate irri tant. Maar ik ga dan heus niet stampvoeten op het dek. Er zijn natuurlijk altijd mensen die zich opwinden, maar er is ook een gedragsregel die schreeu wen over het water verbiedt." Lenie Brons, medewerkster vaarbewijzen van ANWB: „Misschien is het best wel krom dat je het water op mag als je slechts een theorie-examen hebt behaald. Maar dat zijn de regels van het ministerie. Ik zou het vaarbewijs dan ook niet wil len vergelijken met een rijbe wijs. Dat zijn twee heel ver schillende zaken. Mensen leren een cursusboek en worden ver volgens getoetst op hun kennis door het aankruisen van meer keuzevragen. Daaruit blijkt of ze voldoende weten van de bor den. snelheid en bijvoorbeeld de betekenis van de kleur van stoplichten. Ook al heb je dan nog nooit gevaren, als je slaagt mag je het water op." Hans Odijk, woont aan de Morsweg in Leiden en zijn achtertuin ligt aan de Rijn: .Achter mijn huis is het eerste stuk water waar je harder kan varen. Daar wordt dan ook een behoorlijke dot gas gegeven. Er zijn mensen die aan de kant overspannen met hun hand zwaaien om de voorbij varen den rustiger te laten varen. An ders zouden ze schade aan hun eigen boot krijgen. Dat vind ik overdreven. Als je je bootje goed vastlegt, kan iemand met honderd kilometer voorbij scheuren zonder dat er iets ge beurt. Ik zeil zelf ook, dus ik ben wat toleranter. De enige overlast die ik heb van de ple ziervaart is als ze 's nachts via de Rijn vanuit het uitgaansle ven, soms beschonken en lal lend, naar huis varen. Als je bij het water woont is het sowieso al wat gehoriger. Maar gelukkig zitten er nog altijd meer voor delen dan nadelen aan het wo nen aan het water." Peter Fiere van het Politiebu reau Katwijk die toezicht houdt op de recreatievaart: „Het aantal overtredingen neemt af. Tot zeven jaar gele den was er amper toezicht. Nu wij regelmatig onze neus laten zien, is het aantal overtredingen afgenomen van tweehonderd tot vijfentwintig a vijftig per sei zoen. Soms komen we nog twaalfjarigen tegen die op een snelle motorboot varen waar je achttien voor moet zijn. Zo'n boot is natuurlijk machtig mooi speelgoed, maar de gevaren zien ze er niet van in. De mees te boetes geven we toch nog bij snelheidsovertredingen en bij het varen zonder vaarbewijs. De boetes variëren tussen de 90 en 220 gulden. Als ze de snel heid met meer dan vijfendertig kilometer per uur overtreden, schrijven we een proces-ver baal. De meeste watersporters nemen hun boete gelaten in ontvangst. Wat dat betreft is de sfeer op het water veel gemoe delijker dan op de weg." Met verbazing heb ik, in het Leidsch Dagblad van 10 juli, de advertentie gelezen van de Ko ninklijke Marine waarmee ze burgerpersoneel werft bij de af delingen avionica en bewape ning. Ik vraag mij af waarom de Koninklijke Marine hier in deze regio adverteert. Kan men in de kop van Noord-Holland soms niemand meer vinden? Ik ben zelf technicus avionica bij de Koninklijke Marine ge weest, echter wel op de locatie Oegstgeest (MEOB) waar ik - en met mij zeshonderd anderen - met veel plezier heb gewerkt. Echter een bepaalde staatsse cretaris en voormalig burge meester van Den Helder pre senteerde het onzalige plan om het MEOB op te doeken en naar de kop van Noord-Holland te deporteren. Alle argumenten ten spijt, het zou voor werkgele genheid zorgen in 'de Kop', en zijn wil werd wet. Wat er met de gezinnen gebeurde, interes seerde de staatssecretaris niet. Maar hij had zich vergist in de opbloeiende economie. Goed opgeleide technici namen de wijk naar andere bedrijven in de buurt van hun woon plaats waar zij met open armen werden ontvangen. Het gevolg is dat de Koninklijke Marine met steeds minder gespeciali seerd personeel komt te zitten dat in Den Helder niet is te vin den. Want gespecialiseerd per soneel wil blijkbaar niet in 'de Kop' wonen; alle argumenten van de gemeente Den Helder ten spijt. Eigen schuld, dikke bult? Misschien wel, maar heren offi cieren, als u de staatssecretaris op andere gedachten had ge bracht, had u deze advertentie niet hoeven te plaatsen en zat u nu niet in de problemen. Ik wil benadrukken dat ik geen rancune heb jegens de overheid, maar ik ben diep te leurgesteld in de politiek. Ik heb in de persoonlijke en in de per sonele sfeer te veel meege maakt en moet daarom wel op deze manier op deze ad^ tie reageren. De politiek li absoluut niet naar de g» man of vrouw die naar vol vredenheid gewoon zijn of werk wil doen. Velen, in he zonder zeshonderd MEO of inmiddels ex-MEOB'ers, len dat met me eens zijn. Onderaan de advert stond ook nog 'De Marine lemaal zo gek nog niet' kunnen ze zo'n advert plaatsen? 'De Marine. Hele gek'. B. de* Oegstf O1 Overschot vi provincie mo naar thuiszofj Ongeveer vier jaar geledei se bliceerde het Leidsch Daj een serie voortreffelijke ai len over de thuiszorg in Ni 'di land. De krant deed dit o d; andere naar aanleiding ernstige noodkreten uit 11 praktijk, die zowel door n nen die hulp verleendet 'g hulpontvangenden werda 1 uit. Helaas is sedertdien veranderd: de thuiszorge moeten extreem gehaast ken, hebben geen tijd voo tti praatje of kopje koffie en welijks voor overleg met huisarts. Bovendien wordt in de sector thuiszorg sterf fg derbetaald. "J Gezien de gigantische bedragen waarover bij beeld de provincie Zuid- d land beschikt - zodanig dat de provincie ermee kiert' - lijkt het hoog tijde ruim geld ter beschikking k Q« om aan deze wantoestandpl einde te maken. H.J. Klaa :h

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 16