M
niet uitgestorven
WE
Het Gesprek van de Dag
Stemplicht is gevaarlijk
Lakei voert hondjes
koningin Elizabeth dronken
slnii'cn'sla'nk" Het 111001X11 led iS
163
Erasmus op zijn hipst
Jonge Castro
bedelt om
dollarbiljet
DONDERDAG 22 JULI 1999
152
COMMENTAAR
De scheidende eurocommissaris Hans van den Broek wil een her
invoering van de stemplicht als de opkomst bij verkiezingen zo
laag blijft als de laatste keer, toen 29 procent van de kiezers een
stem uitbracht voor het Europees Parlement. Er is natuurlijk niets
tegen een ouderwetse oplossing voor een modern probleem, als
die oplossing helpt. Maar dat doet dit voorstel van Van den Broek
niet. Integendeel, het is een bedenkelijke en gevaarlijke suggestie.
Er zijn globaal twee theorieën over de gebrekkige belangstelling
voor verkiezingen. De ene, aangehangen door oud-WD-leider
Frits Bolkestein, komt er op neer dat als het mensen goed gaat ze
minder redenen zien om in de politieke verhoudingen in te grij
pen. De andere theorie ziet de zaken veel somberder. Die gaat er
van uit dat mensen zo'n weerzin tegen de politiek hebben en er zo
van zijn doordrongen dat hun stem niets uitmaakt, dat ze zichzelf
een gang naar de stembus besparen.
De praktijk wijst uit dat de meeste mensen gaan stemmen als er
een serieuze machtsvraag aan de orde is in het land of in hun ge
meente en wegblijven als hun mening wordt gevraagd over bestu
ren die op grote of zeer grote afstand van de burger opereren, zo
als in de provincie of in Europa. In dat laatste geval zijn zeker ook
de twee genoemde theorieën van invloed. Bij de Europese verkie
zingen ging het zelfs om een fatale combinatie van oorzaken: het
gaat mensen goed, Europa is ver weg en voor zover het dat niet is,
heeft het een door schandalen aangetaste status. Veel mensen
denken dat een stem in zo'n geval weinig uitmaakt.
Wie tegen deze achtergrond een stemplicht als probaat middel te
gen een lage opkomst suggereert, danst om de hete brij heen en
negeert de werkelijke problemen. Met een plicht creëer je nog
geen politieke belangstelling, zo weten we van vroeger en recenter
nog van Oost-Europa. Sterker nog: het risico dat de weerzin van de
burger toeneemt, is allesbehalve denkbeeldig.
Koningin Elizabeth heeft een
van haar twee hoofdlakeien ge
degradeerd, omdat hij haar
acht geliefde corgi-hondjes re
gelmatig dronken voerde. De
28-jarige Matthew King, die de
koningin bij parades en rond
ritten in de koninklijke koets in
een rood uniform begeleidt,
heeft volgens het Britse boule
vardblad The Sun al zo dikwijls
whiskey en jenever in het hon
denvoer gedaan dat de corgi's
vrijwel niets anders meer lust
ten. King vond het volgens een
medewerker van het paleis
„grappig de honden te zien
rondtuimelen."
De honden zijn de enige we
zens die door de koningin in
het openbaar worden geaaid.
Een officiële film over het privé-
leven van de Britse koninklijke
familie kreeg in 1969 de niet-of-
ficiële titel Corgi en Beth, om
dat de koningin zich liever met
haar hondjes dan met prins
Philip en haar kinderen ver
toonde. King voerde de dieren
alleen dronken, als de koningin
niet thuis was.
Toen King ten slotte tegen de
lamp liep, werd hij direct gede
gradeerd tot de rang van een
beginnende lakei. Hij moet het
nu stellen met 1000 pond (on
geveer 3380 gulden) in plaats
van de 1.166 pond die hij vroe
ger ontving. Bovendien moet
hij uit de buurt blijven van de
hondjes Pharos, Kelpe, Swift,
Emma, Harris, Brandy, Cider en
Berry Gassi.
dpa
ELEEN CRUL
MILLENNIUM
nog
dagen
Nog 163 dagen en het
nieuwe millennium bret
aan. Reden voor dezeb
om in een dagelijkse ser
terug te kijken op belanj
rijke gebeurtenissen die
plaatsgrepen op corres
ponderende data in de*
gelopen 1000 jaar. Deze
week: 19 juli 1272: Floris
verleent Gouda stadsrec
ten; 20 juli 1969: Neil Aj;
strong zet voet op de
maan; 21 juli 1899: gebo
tedag Ernest Hemingwj
22 juli 1934: VS-bandiei
1 John Dillinger gedood
juli 1892: sport- en visst
tentoonstelling Schever
gen; 24 juli 1982: Zware
zang dagblad Het Vadei
land.
22 JULI 1934
Op een lauwe juli-avond in
1934 slentert een van de 1&
grootste bendeleiders in Cfc
go's onderwereld op zijn ge
de bioscoop uit. Aan zijner
arm een voor hem fatale w
in vuurrood toilet, aan zijn
dere zijde haar vriendin. Ia
Dillinger heeft samen meti i
bende dan maandenlange
terreurbewind gevoerd in ii
hele middenwesten van de
enigde Staten. Tien menser j
vermoord, negen gewond, j
banken beroofd, drie poliö
senalen geplunderd en uil j
gevangenissen zijn gevangi
bevrijd. Maar op deze 22sit i
1934 is er voor Amerika's ra t
gezochte terrorist van dat i
ment geen redden meer aa I
Ondanks het werk van een i
tisch chirurg wordt Dillingi e
onmiddellijk herkend als h
Biograph Theater binnensi
De FBI komt, getipt doord k
me in het rood, snel in act t
maar besluit tot na de film g
wachten om Dillinger te gr s
pen. Alsflpet zover is ruikt d r
bandiet echter onraad en c
vlucht. Hij komt niet ver; ii v
steegje naast het theater w
zijn lijf doorzeefd met koge i]
'Over en uit', denkt heel A n
ka. Maar als enkele tijdsch; s
de dode Dillinger als een i d
Robin Hood - een man die
gen het systeem in opstani
gekomen - gaan beschrijve
ontstaat er een cultuur me a
nieuwe bendes waarin pla
voor nog meer moorden. I d
henk ruul»k
Een lesboek voor middelbare
scholieren met hoofdstukken
als 'Lezen moet verboden wor
den', 'Het gaat erom hoe je
dood gaat', 'Het leukste aan een
museum is de weg naar de uit
gang', 'Seks maakt meer kapot
dan je lief is' of 'The Stones ma
ken bejaardenhuisrock'. Een
boek met opdrachten als: 'Zoek
een tekst van je favoriete band,
zanger, schrijver of dichter die
jij bij jouw rouwadvertentie zou
zetten en leg uit waarom je die
gekozen hebt'. Bestaat zo'n
schoolboek?
Inderdaad, sinds kort kan zoiets
op scholen worden gebruikt.
'Erasmus voor je kiezen' is de
titel van dit speciaal voor havo
en vwo- scholieren samenge
steld boek, dat dit jaar eenmalig
in een oplage van 70.000 exem
plaren gratis aan scholen is ver
strekt. Het bijzondere ervan is,
volgens één van de docenten
die ermee gewerkt hebben, dat
het „eindelijk een boek is dat
aansluit bij de wereld van de
jongeren."
De basis voor het boek vormen
twintig prikkelende wagen voor
jongeren van 15 tot en met 17
jaar. Zijn woorden machtiger
dan wetenschap? Begint geluk
boven modaal? De leerling
wordt uitgedaagd om na te
denken: wat vind ik daar eigen
lijk van?
Het Erasmus-boek bestaat uit
van Ronald Giphart en korte
strips van Peter de Wit, die da
gelijks ook 'Sigmund' voor De
Volkskrant maakt. De Wit te
kende speciaal voor de school
uitgave stripjes met de middel
eeuwse humanist Desiderius
Erasmus in de hoofdrol. Zij roe
pen de historische, 'dode' per
soon als het ware tot leven in
de geest van deze tijd.
'Erasmus voor je kiezen' is een
project van Stichting Lezen, de
Stichting Praemium Erasmia-
num en de Erasmus Universi
teit Rotterdam. Het kan ge
bruikt worden in lessen als Ne
derlands, maatschappijleer,
godsdient en geschiedenis. Een
landelijke evaluatie onder 114
van de 200 docenten die het
boek hebben besteld levert
vooral positieve reacties op. De
acht negatieve c.q. gematigd
positieve reacties kwamen alle
van orthodox-protestantse
scholen.
A. de Jong van de Stichting
Praemium Erasmianum hoopt
dat het boek jonge havo-scho
lieren en vwo'ers ertoe zal aan
zetten zich eens wat verder te
verdiepen in Desiderius' ge-
dachtengoed. Wie weet gaat dat
lukken: de thema's uit het leer
boek worden immers allemaal -
zij het in een wat minder he
dendaagse toonzetting - behan
deld in Erasmus' beroemde
werk 'De Lof der Zotheid'.
stellingen, opdrachten, teksten gpd
Zomerverkoudheid bijna voorbij
Juli kan tot nu toe bogen op een thermisch opmerkelijke staat van
dienst. De gemiddelde temperatuur in De Bilt over de eerste twintig
dagen van de maand bedraagt 19,3 graden tegen normaal 16,7. Nu
loopt het imago van de maand even een deukje op (gisteren en van
daag veelal geen maximumtemperaturen boven de 20 graden) maar
in het weekeinde is de zomerverkoudheid weer voorbij. Van zondag
af komt het kwik in de buurt van de 25 graden terecht. Daarna is
het tijdelijk weer wat minder warm omdat een nieuw hogedrukge-
bied positie kiest ter hoogte van Schotland waardoor de wind uit het
noordoosten gaat waaien. In de loop van de week gaat het evenwel
opnieuw crescendo. Als de laatste fase van juli in een hoogzomerse
sfeer verloopt zou de maand wel eens bij de warmste vijf van de
eeuw kunnen eindigen.
Zover zijn we nu nog niet. Morgen is het opnieuw aan de koele
kant doordat de wind uit het noordwesten waait. Over land staat
een zwakke tot matige, aan de kust eerst nog een vrij krachti
ge wind. Tegen de avond neemt de wind verder in kracht af.
Het weerbeeld wordt in de ochtend nog gekenmerkt door
veel bewolking waaruit wat regen of een bui kan vallen.
Daarna nemen de neerslagkansen af en worden opkla
ringen verwacht. De temperatuur loopt op tot om
streeks 19-20 graden. Zaterdag zijn er eerst nog wol
kenvelden maar de kans op neerslag is klein.
jan visser
Vrolijke vakanties
Seks is niet alleen lekker, maar
maakt ook slim en slank. Vol
gens een langlopend onderzoek
waarvan de resultaten gisteren
werden gepubliceerd door het
Duitse blad Freundin heeft „het
leukste spel van de wereld" een
hoop positieve bijwerkingen.
Het lichaam wordt geestelijk en
lichamelijk in topvorm ge
bracht, citeert het tijdschrift
Werner Habermehl, hoofd van
het Seksuologisch Instituut in
Hamburg. De tijdens de liefdes
daad geproduceerde hormonen
adrenaline en Cortisol prikkelen
volgens hem de hersenen,
waardoor het concentratiever
mogen en de creativiteit wor
den verhoogd. De 'geluksstof-
fen' endorfine en serotonine,
die tijdens het orgasme vrijko
men, versterken het zelfbewust
zijn. Seks vertraagt volgens de
gegevens ook de gevolgen van
het ouder worden, doordat het
de aanmaak van cellen en col
lageen stimuleert. Bovendien is
seks goed voor de slanke lijn. In
30 minuten worden zo'n 350
calorieën verbrand, wat gelijk
staat met 40 minuten joggen.
ap»
Fidel Castro, de Cubaanse lei
der en een van de laatste voor
vechters van het socialisme,
blijkt niet zijn leven lang het
'yankee-imperialisme' te heb
ben bestreden. De website The
Smoking Gun onthult een hila
risch briefje dat Fidel op der
tienjarige leeftijd naar de toen
malige Amerikaanse president
Roosevelt stuurde. Het epistel
maakt duidelijk waar Fidel toen
van droomde: het bezitten van
een biljet van tien dollar. „Ik
heb zo'n biljet nog nooit gezien
en zou er heel graag een heb
ben", schrijft hij in krakkemik
kig Engels. De brief, geschreven
in Santiago de Cuba op 6 no
vember 1940, is gericht aan
„Mijn goede vriend Roosevelt."
Toch is het niet zomaar een
briefje van een kind. De vroeg
wijze leerling van het jezuïeten
college Dolores geeft Roosevelt
ook advies. Na hem uitgebreid
te hebben gefeliciteerd met zijn
herverkiezing, wijst hij hem op
een belangrijke Cubaanse mijn,
waar de VS 'uitstekend ijzererts
vandaan kunnen halen' voor de
bouw van hun schepen.
anp»
Kraker krijgt huis
van ruim zes ton
De 38-jarige kraker Timothy El-
lis is deze maand eigenaar ge
worden van een huis van ruim
zes ton in de Londense wijk
Brixton. Ellis woont al zestien
jaar in het huis en heeft nog
nooit een cent huur betaald.
Volgens de Britse krant The
Guardian heeft de werkloze El-
lis het huis van de gemeente
raad gekregen. De gemeente
was de eigenaar, maar was ver
geten dat ze het huis in de jaren
tachtig had gekocht. In 1983
kraakte Eljis het, maar de ge
meenteraad deed nooit pogin
gen hem eruit te zetten.
Volgens een Engelse wet uit
1980 kan iemand aanspraak
maken op een woning als hij
twaalf jaar onafgebroken in het
zelfde huis heeft gewoond en
heeft laten zien dat hij zichzelf
als eigenaar beschouwt. Veran
deren van de sloten is al genoeg
om dat aan te tonen.
we doorgebracht onder een grote zwarte paraplu op
het strand in de stromende regen, terivijl onze kin
deren uitgelaten in het water rond hosten. Vervol
gens regen de zomervakanties zich aaneen in huis
jes in Italië of Zwitserland en herinner ik me de
rampspoed scherper dan de voorspoed. Want dit
laatste ervaar je als heel gewoon, vakantie hoort
immers een zinnenstrelende periode te zijn, waarin
je je van onder je wimpers warmt aan het zomerge-
voel en aan de blik op het zooitje ongeregeld dat
binnen je handbereik uitgroeit tot een hecht, har
monieus gezin.
Van onder mijn wimpers werden onze kinderen
echter met grote regelmaat in fracties van seconden
onzichtbaar en in geen velden of wegen te bespeu
ren. Nog voel ik de paniek daarover e/i mijn hart in
mijn keel kloppen. Ook zwollen ze alarmerend op
door vreemde allergieën, trapten ze in glas of kneus
den hun tenen. Ze waren ook altijd meesters in het
aanpappen met allerlei foute mensen die zij vervol
gens gastvrij te eten uitnodigden.
We hebben ze kilometers op onze nek gehad, op
steile bergiveggetjes en ik heb mijn rechterhand wel
eens bijna afgebeten om te voorkomen dat ik er
machteloos op los ging meppen. Maar één ding
weerhield mij daan<an, namelijk het diepgewortel
de besef dat het eigenlijk allemaal door mij kwam.
Want ik houd niet van zon, ik houd niet van liggen
en ik houd niet van veel mensen om mij heen.
Hoe eindigde het? Sinds die vakantie in Spanje gin
gen ze 's zomers niet meer met ons mee. Spanje was
een hartenwens varj ze, toen ze voltooide tieners
waren. We kwamen in een soort vakantiegetto te
recht dat mij aan de Derde Wereld deed denken,
uitzicht op zee dat wel, maar het geraas van dragli
nes en drilboren om ons heen. In het zwembad kon
je niet zwemmen, daar werd je ziek van, helaas
werd mij dat een dag te laat verteld.
Er kwam vaak koud gruis uit de kraan van het bad
en de weggetjes naar het strand werden bedekt door
sijpelend bruin drab vanwege een te krap bemeten
riolering. Op het strand lagen voornamelijk choco
lakleurige, (nagenoeg) geheel ontblote Nederlanders
met een stemvolume op megafoon sterkte. Onze
dochters hadden het dol, zij bruinden op een speci
ale rots met veel leeftijdgenoten en 's avonds wacht
te de disco. Zelf had ik mij in de schaduw van het
balkon verschanst met boeken over de evolutie. Na
meer dan duizend bladzijden was het mij nog niet
duidelijk hoe wij ooit konden uitgroeien tot deze
Homo Touristicus die zich als lemmingen op costa's
werpt.
Nu hoef ik dat niet meer, ik heb het gehad, en hoe.
O, ja, ik heb altijd weer van de nood een deugd
kunnen maken, of dat hardnekkig geprobeerd. Ben
ook menigmaal vertederd geweest over ons kroost
en hun enthousiaste vader. Onze fotoalbums getui
gen alleen maar van vrolijke, geslaagde vakanties.
Bij ellende grijp je nu eenmaal niet naar het foto
toestel, dan heb je wel wat anders te doen. Iedereen
lacht op die foto's, met veel blauw, bruin en blond
en bloeiende oleanders. Dat het lachen mij nog al
eens verging, is niet te zien. Want ik nam meestal de
foto's.
MENSELIJK g
n
De zes sterren van de popu'
Amerikaanse tv-serie FRIEI
kunnen een half miljoengu
per aflevering krijgen als ze
kenen voor een nieuw seize
De zes krijgen momenteell
ton voor een episode, meldr
BBC op basis van een bend
het blad Variety. Jennifer!
ton, Matthew Perry, Court?
Cox, Matt LeBlanc, Lisa Kn
en David Schwimmer kregf
der al een 'kerstbonus' var
400.000 gulden per pers:-' trzi
ze voor de serie te behoud?
Toen Friends in 1994 beg?
er voor de hoofdrolspelers:
gulden per aflevering apar:
Twee jaar later dreigden de
'vrienden' met een staking:
dat ze te weinig zou verdik
Met het verschijnsel zomervakantie heb ik, zolang
ik nog in de kleine en opgroeiende kinderen zat, al
tijd opgespannen voet geleefd. En ik ken eigenlijk
maar weinig vrouwen die de zomervakantie met
man en kiiideren een doorslaand succes vinden. Je
wordt immers gevierendeeld door tegenstrijdige be
langen: kinderen willen water, zand en andere kin
deren, je man wil verpozen in een kathedraal of
museum, zelf wil je dit alles een beetje maar ook
winkelen, wandelen en lezen. En tegelijkertijd heb
je de dwingende missie om de vredesengel te spelen,
partijen met elkaar te verzoenen en te zorgen dat ie
dereen het naar de zin heeft.
Een week tevoren ren je je al uit de naad om al
les bij elkaar te pakken en wat doet je man?
Zijn bijdrage bestaat de avond tevoren uit
het ongelovig herhalen van de uitroep:
'Moet dit allemaal mee?' Eenmaal in de
auto, wachten nachtelijke files, ongeluk
ken op de autobaan, kinderziektes die
plotseling in Zuid-Duitsland uitbreken
en slaapzakken die ondergekotst wor
den en de hele vakantie blijven stinken.
Aangekomen op de camping is er na
veel zoeken meestal nog maar één mooi
plekje vrij. Door schade en schande wijs
geworden, leer je tenslotte dat je zo'n
plek moet mijden als de pest, want er
zijn ratten, mierennesten of er zit een
disco achter die bloeiende heg.
Hoe verging het ons verder? We gingen
huisjes huren. De eerste vakantie in Italië
met een echt dak boven ons hoofd, hebben
Britse kroegbazen lijden or*
het geklets van hun klanten
te voorkomen dat zij de be)
nissen van kroegbezoekers)
hun privé-besognes mee na I
huis nemen, moeten de ba" u
pers op cursus. Dat meldte
grote Britse bierbrouwer. D-
bierbrouwer WHITBREADg
de komende maanden meti i
team arbeidspsychologenï c
Universiteit van Mancheste
1700 kroegbazen bijschole i
Goed leren luisteren vermii 8
de stress van de klanten en
de barman zelf, zo meentd i-
brouwer. Een eerste cursus
tien kroegbazen bleek eeng
succes.
Oude verzen over misdrijven in boek van Marjan Beijering
Decennia na een misdrijf werd een moordlied nóg gezongen. In Marjan Beijerings boek komen
zo'n twintig Drentse moordliederen, over hebzucht, overspel en standsverschil voor het voet
licht.
De gifmengster van Roden was
een kille vrouw, die haar eigen
dochter ombracht om daar zelf
rijker van te worden. En Hen
drik Bakker uit Koekange werd,
samen met z'n huishoudster en
een zestienjarig schaapherder
tje, ook al het slachtoffer van
hebzucht. De drievoudige, zeer
bloederige roofmoord schokte
de omgeving en hield mensen
nog lang bezig. Deze misdrijven
werden gepleegd in 1847 (Koe
kange) en 1890 (Roden), maar
decennia later zongen de men
sen er nog over.
Zongen? „Dat was een manier
voor mensen om zo'n gebeur
tenis te verwerken. Maar na
tuurlijk genoten ze ook van de
sensatie," vermoedt Marjan
Beijering. „Die moord in Koe
kange was heel ingrijpend,
maai' werd snel verzwegen. Dan
ontstond zo'n lied." Straatzan
gers trokken er mee rond en
zongen een paar coupletten.
Als je wilde weten hoe het af
liep, moest je het liedblad ko
pen. En zo ging een lied een ei
gen leven leiden.
Marjan, een freelance tekst
schrijver uit Rotterdam, werkt
aan een boek over moordliede
ren. Hoewel zulke liederen in
meer provincies werden gezon
gen, concentreert zij zich op
Drentse verzen. Ze werd op het
spoor gezet door haar vader,
die er een paar kende. Een op
roep via Radio Drenthe leidde
tot een stroom reacties. „In
middels heb ik er meer dan
twintig," vertelt ze. De veelbe-
zongen moord in Ruinerwold
op nieuwjaarsdag zit erbij, en
ook die in Ees op het meisje dat
van haar vader niet mocht trou
wen. „Haar vriend vroeg haar
nog één keer ten huwelijk,
daarna vermoordde hij haar."
De bezongen affaires wekken
beurtelings deernis en weerzin.
De emoties laaien op rond
standsverschil, drankzucht,
diefstal, overspel. Steevast
wordt het bloed in de laatste
coupletten gestelpt met De Mo
raal. Een geheven vinger, die
veel onthult over de betreffende
tijdgeest. Neem nou het meisje
uit Nietap dat verkering wilde.
Haar oom. bij wie ze inwoonde,
weigerde toestemming en ging
uit drinken. 'Oom voedde
wraaklust in zijn harte;/ hij
voerde een hartstocht met zich
mee/ die nooit iets baarde nog
dan smarte.'
Uiteindelijk werd 't arme wicht
dood gevonden met een schot
wond in haar hoofd. Moord of
zelfmoord, dat bleef onduide
lijk. Zo niet de schuldvraag:
'Eén ding is zeker: 't is een
daadder zonde, van 't begin
tot 't ende./ Door haar ge
schiedde ook dit kwaad,/ zij is
de bron van alle ellende.'
Subtiel suggereert de tekst dat
oom iets onzuivers had met zijn
nichtje. In die tijd was dat na
tuurlijk haar schuld, want wou
wen hadden zich verre te hou
den van alle ontucht. 'Vielen' zij
toch, dan was dat, het werk
woord zegt het al, door eigen
toedoen.
De harde feiten in moordliede
ren kloppen vaak, vertelt Mar
jan: „Dat zie je als je de teksten
Marjan Beijering: „Natuurlijk genoten de mensen ook van de sensatie." foto gpd niels van der hoeven
vergelijkt met de krantenbe
richten." Vaak zijn ze op beken
de melodieën, soms is een lied
knullig qf een aangepaste versie
van een ander lied. „Maar som
mige zitten heel knap in el
kaar." De grote vraag is: wie
schreef ze? Misschien de zan
gers zelf? „De straatzangers wa
ren bepalend, maar niemand
wist veel over hen. Elk dorp had
natuurlijk wel iemand die goed
kon rijmen. De onderwijzer bij
voorbeeld. Maar vaak waren de
schrijvers waarschijnlijk ook
schippers, die trokken rond, za
gen veel en bewaarden een ze
kere afstand."
Marjan Beijering heeft iets met
liedjes van vroeger. In 1995
maakte ze in opdracht van het
voormalige Rotterdamse Bur
gerweeshuis al een film over de
liederen die weesmeisjes daar
schreven en zongen. „Vaak heel
wrange of gruwelijke liedjes,
waarin kinderen zich afvroegen
waar hun ouders waren. De
meisjes leerden elkaar liedjes
en schreven ze over in hun
schriftjes." In de film vertellen
en zingen hoogbejaarde wou
wen voor de camera over het
grauwe leven in het weeshuis.
Ook bij haar Drentse project
moet Beijering het hebben van
oude mensen. „Ik ben eigenlijk
al te laat. Gelukkig kon de dich
ter Peter van der Velden mij
helpen. Die had in 1964 al een
oproepje geplaatst over straat
zangers. Daar zijn prachtige
brieven op gekomen. Mensen
in Drenthe vinden het leuk dat
ik hier mee bezig ben. Ik word
gebeld en geschreven, zelfs een
keer door familie van een
moordenaar. Het nichtje van de
vermoorde Koekangense huis
houdster belde me ook. In haar
familie was nooit over de
moord gepraat en ze was heel
nieuwsgierig wat ik erover had
te melden."
Al zingen we nu nauwelijks
meer, toch is het verschijnsel
moordlied nog niet uitgestor
ven, meent Marjan. „Neem nou
het lied 'Denk niet wit, denk
niet zwart' van Frank Boeijen.
Dat gaat over de moord op Ker-
vin Duinmeijer en heeft zelfs
een moraal."
maruke nu boer
Marjan Beijerings boek wordt
uitgegeven door het Neder
lands Centrum voor Volkscul
tuur (NCV) en de Stichting het
Drentse Boek en is vanaf 20
november te bestellen bij de
boekhandel of het NCV (030-
2319997). Die dag is er ook
een symposium over oude en
moderne straatliederen in
Meppel. Geïnteresseerden
kunnen bellen met het Steun
punt Monumentenzorg Dren
the, 0592-365555.
