Kunst van afgedankte spullen in LUMC Cultuur Kunst Ecce Homo 1 c kv 1 t 1 Mi% i w t - 1 llllg1 I 'Gebroeders Flint houdt niet op' City to City koestert 'gouden appeltje' Jeugdtheater Hofplein in de a Poesjkin-museum weigert teruggave Trojaanse schat DONDERDAG 22 JULI 1999 chef jan rijsdam, 071-5356444, p annet van aarsen 071-5}] Pas morgen fïlmnieuws leiden Wegens technische problemen was het vandaag helaas niet mogelijk om de filmpagina mee te nemen in de krant. De film top-10 en recensies van de films Sliding Doors en Baby Ge niuses zijn morgen in de krant terug te vinden. Arsenaal mist laatste try-out leiden Toneelgroep Het Arsenaal moest gisteravond noodge dwongen ook de laatste tiy-out van de openluchtvoorstelling OntZ afgelasten. De weersomstandigheden waren te slecht. Vol gens Ruud Wessels is het bovendien nog maar de vraag of de première vanavond kan doorgaan. De weergoden zijn het to neelgezelschap bijzonder slecht gezind. „We nemen vandaag tegen het einde van de middag de beslissing. Maar de voorspel lingen zijn niet goed", aldus Ruud Wessel. Mensen die voor de première van vanavond een kaartje hebben, wordt aangeraden vóór de voorstelling de informatielijn van het Arsenaal te bellen (071-5141226) voor mededelingen over het al dan niet doorgaan van de voorstelling. Beduimelde heiligen in keukenkastdrieluiken londen Op Trafalgar Square in Londen is gisteren een levensgroot beeld van Christus onthuld. Ecce Homo heet het werk van de Britse kunstenaar Mark Wallinger. Om het beeld - of beter gezegd - om de plek waar het is komen te staan, is nogal wat te doen geweest. Hon derdvijftig jaar lang is er gevraagd om op deze plek een kunstwerk neer te zetten. De Royal Society of Arts doorbrak de impasse na een campagne van vijf jaar. FOTO AP Het heeft er altijd al in ge zeten. Als jochie huilde Ernst Kamphuis al voor een afgedankte wasmachi ne. Nu maakt hij homma ges aan alles dat wordt af geschreven. Vanaf vandaag exposeert de negendertig- jarige kunstenaar in een dubbeltentoonstelling met Marianne van der Vlis in het Leids Universitair Me disch Centrum. Altaars van schroot, heiligen, roestige spijkers en sex. Kistjes die een kijkje op de mystiek van de vierkante centime ter geven. ,,Je zou het een soort persoonlijke low budget voodoo kunnen noemen." leiden pablo cabenda Onze lieve vrouwe van de lege flessen is ontroostbaar. De Hei lige Clarissa zit moederziel al leen in haar bootje en haar weelderig geborduurde mantel maakt haar voorkomen alleep nog maar meer melancholiek. Een Sevillaanse Madonna all dressed up and nowhere to go. Haar droefenis is net zo onpeil baar als het water waar ze in staart en met een treurigma- kende regelmaat plaatst ze fles sen in het water. In haar kielzog sleept ze haar stille volgelingen achter zich, een processie van dolenden. Lege flessen met briefjes die hun bestemming nooit zullen vinden. Onze lieve vrouwe draagt het leed van ie dereen die ooit contact zocht maar nooit vond, de bescherm heilige van behoeftige zielen die vergeefs naar anderen uitreik ten. De heilige Clarissa bestaat niet. Ze is een installatie, te zien op de expositie in het LUMC, opgebouwd uit een door het oud vuil prijsgegeven paspop en leeggedronken flessen, geof ferd door de kroeg. Ernst Kamphuis heeft Clarissa ver zonnen. Of eigenlijk gevonden. Net zoals al die andere voor werpen die hij gebruikt voor zijn kunstwerken. Stoute plaat jes uit tijdschriften naast bedui melde bidprentjes, spijkers en Ernst Kamphuis met zijn altaars van schroot. schroeven die een tweede leven krijgen als roestige totems in huis altaartjes of keukenkastjes opgewaardeerd tot drieluiken. Zijn laatste creatie: een voo doo skateboard. Getooid met veren, wild beschilderd en zo te zien bezeten van oerkrachten. Heeft hij laatst nog gevonden bij het grof vuil. Maar niet alles dat hij op zijn pad vindt komt in aanmerking voor een heilig verklaring. „Het moet wel een leven ach ter de rug hebben. Het liefst heb ik hout dat oud en dik is." Dat wordt door de stadsjutter beplakt en betimmerd en ge tooid met huisvuilrelieken die het een gewijde en een diffuse religieuze sfeer geven todat het af is en kan dienen voor een onbekende mysterieuze ere dienst. „Er is wel eens over mijn werk gezegd dat ik als een al chemist goud uit lood probeer te maken. En ook al is dat mis schien iets te hoogdravend, ik kan daar wel iets in terugvin den. Ik heb een zwak voor de dingen die mensen vergeten en afdanken, al van jongs af aan. En ik probeer dat in een andere context een andere, misschien poëtische betekenis te geven. Mijn moeder vertelde me een verhaal dat ik als kind heel lang op de stoep heb staan huilen bij een kapotte wasmachine. Ze wilde hem niet mee naar huis nemen." Hij heeft zijn schuld ruim schoots ingelost met honder den collages en installaties ge maakt van objets trouvés die hij later alsnog koesterde. Inmid dels heeft hij in 1986 voor de gemeente Hazerswoude een flinke teletijdmachine gemaakt, is het papier verruild voor hout en heeft Kamphuis voor al zijn plaatjes en prentjes speciale adresjes. Afgelopen jaar is hij nog naar de markt geweest in het Parijse Clignancourt. De be devaartsplaats voor alle schrootaanbidders die een voorliefde hebben voor geam puteerde poppenledematen, vereenzaamde telefoonhoorns en verweesde linkerschoenen. „Ik vraag me altijd af: bij wie heeft dat gestaan? Wat voor herinneringen draagt het met zich mee? Welk verhaal steekt erachter. Als ik zo'n ding in el kaar zet dan plaats ik mijn ver haal erbij. Maar dat is niet noodzakelijkerwijs dat wat ie mand anders er inziet." Het is niet verwonderlijk dat FOTO HENK BOUWMAN Sint Damianus de bescherm heilige van de verloren voor werpen zijn favoriete heilige is. „Heiligen zijn prachtige uitvin dingen, net als goden en half goden. Van die supermensen aan wie je met een simpel re cept je hele hebben en houwen in vertrouwen kan geven." Ka tholieke opvoeding wellicht? „Nee, dat niet. Maai- dat had ik wel gewild. Die Mariaverering is helemaal op mijn lijf geschre ven. Ik ben dol op vrouwen en heilig." En als het even kan combi neert hij die twèe, niet alleen op papier. Toen de botten van Theresia van Lisieux, de heilige van de trouw aan alle kleine dingen, tijdens de 'Europese tournee' de Lodewijkkerk in Leiden aandeden had Kamp huis een kleine happening in petto. Het leek hem een idee om een model op di die Theresia's botten her den te laten strippen. Eeni rechte vertaling van zijn s< ligie, madonna's en stout mes op collages. „Het is er van gekomen. Het model i de op het laatste nippertje in een kerk tjokvol met g gen." Maar hij maakt het goed. Een van zijn laatste ges is stevig gekruid met p jes van schaarsgeklede pleegsters en stereotype do zuster standjes. En dat alle op de kaart van Leiden, heb ik speciaal voor de ej tie in het LUMC gemaakt, maak ook dingen in opdrai Een vriend vroeg hem ei taartje te maken ter i tenis aan al zijn overl vrienden. Het resultaat li voorlopig nog bij de kunste thuis. Op een weerbarstige tergond van donker hout is prentje geplakt van eens delveld op rode rozen. Linl rechts geflankeerd door Christoforus, beschermhi van reizigers en onderaan maal het woord 'herinnei Het is geschreven in ambi renblauw afkomstig van ambtenarenstempel van éi ander ambtenarenkam 'HERINNERING HERB RING HERINNERING Hl NERING'. Wat ooit als t ning op formulieren werd stempeld, wordt nu als a op het hart gedrukt en I een nieuw leven als mantn de herdenking. Spirituele i cling. „Maar het is niet e vreselijk persoonlijk hooi heb ook vijftig collages gen speciaal voor de eerste bi kers van de expo. Slechts vijftig gulden. Da's toch geld voor de armlastige bu van Leiden. Kunnen ze o beetje kunst kopen." De tentoonstelling vanl Kamphuis en Annemarie der Vlist (schilderijen) LUMC Galerie wordt van j dag (17.30 uur) geopend,,, te bezoeken tot 5 septei De LUMC Galerie, Albi dreef 2 in Leiden is d bezoeken van 10.00 tot uur. amsterdam max smith De Gebroeders Flint stoppen niet. Het theatergezelschap is verbaasd over berichten dat er een punt achter de op tredens zou worden gezet. Er is hooguit sprake van een scheiding binnen de leiding van het gezelschap. „Stef van der Eijnden wil na twintig jahr eens los van mede-op richter en mede-artistiek lei der FelLx Strategier zijn eigen weg gaan." Aldus de reactie van zakelijk directeur Wou ter Overgaauw op de vraag wat precies de reden is van het in de media aangekon digde stoppen van het thea tergezelschap De Gebroe ders Flint. Stef van der Eijnden wil zich vanaf het jaar 2000 vooral met nieuwe groepen büjven toeleggen op humo ristisch straattheater. Felix Strategier geeft de voorkeur aan literaire en muzikale producties. Maar ook het blijven uitbrengen van straattheater sluit hij niet uit. „We zijn bezig met het for muleren van een nieuw be leidsplan. Diverse zaken moeten we daarbij nog eens goed overdenken en op een rijtje zetten," licht Wouter Overgaauw toe. „Behalve Stef van der Eijnden gaat er verder niemand bij ons weg. Nee, er is helemaal geen sprake van ruzie. De schilder hoeft absoluut niet met spoed langs te komen om bloedspatten op de muur met verf af te dekken. Ons ei gen theatertje in Amsterdam blijft voortbestaan. Wim Meuwissen blijft eveneens bij de Gebroeders Flint regis seren. Er is echt niets aan de hand. Behalve dan dat Stef van den Eijnden in goed overleg en in vriendschap vertrekt." Momenteel reist De Ge broeders Flint stad en land af met 'De Huishoudbeurs on tour'. Onder meer als on derdeel van De Parade is de ze hilarische buitenvoorstel ling tot en met zondag in Utrecht en vanaf 1 augustus in Amsterdam bij te wonen. Voor het komende theater seizoen staat' opnieuw een li teraire voorstelling op het programma. 'Het is een drama voor de kinderen' hilversum berrit de lange 'Een gouden appeltje', zo noe men Sandro van Breemen en Maarten van Praag hun door braak met The Road Ahead (mi les of the unknown). Het duo City to City staat momenteel in de Top Tien van de hitparades met het liedje dat eigenlijk lou ter was bedoeld om op televisie een automobiel van Japanse makelij aan te prijzen. Sandro van Breemen, die in de studio van producer/componist Henk Temming werkt, verkeerde in de veronderstelling dat hij als vriendendienst een demo had ingezongen voor een tv-spotje voor een automerk. „Tot ik op eens voor de tv die kar door het beeld zag rijden en mijn eigen stem hoorde! Twee weken later stond de telefoon roodgloeiend en hebben we besloten de plaat als eerste single van City to City uit te brengen." Sandro van Breemen (27) en Maarten van Praag (24) ont moetten elkaar twee jaar gele den op advies van ex-Goede Doel-zanger Temming. Ze ble ken dezelfde muzikale interes ses te hebben en hun stemmen vulden elkaar mooi aan. Sinds dien zijn zij bezig geweest lied jes uit te zoeken en een band te formeren. Van Breemen: „De muziek die wij maken leent zich er niet voor om met een tape op pad te gaan. Het is rock 'n roll in de goeie zin van het woord, die het best overkomt als je met muzi kanten op het podium staat. Dat geeft het een wat rauwer randje. Anders kun je net zo goed thuis een cd'tje opzetten of gaan staan playbacken." Ook een pakkende naam voor het duo was nog een hele toer: „Er zijn wel tien A4-tjes met namen gepasseerd. Totdat we dachten: Breemen, Praag, twee steden... City to City!" „Als we een van de andere liedjes als eerste hadden uitge bracht, hadden we van onder af moeten beginnen. Dan moet je als een dolle gaan pluggen en zorgen dat het op de radio wordt gedraaid. Nu is het an dersom gebeurd: de mensen hebben en masse om het plaat je gevraagd nadat ze het spotje hadden gezien." „Maar wat is doorbreken?" overpeinst de bedachtzamer Van Praag. „De vraag is nog wat de volgende plaat gaat doen en wat er met het album gaat ge beuren. De toekomst is nog heel vaag. De bodem is er nu, rotterdam gpd Het is een trieste vertoning. Water klettert door het plafond heen. De druppels zijn goed te horen op de stenen vloer. De sprookjesfiguur boven de kassa doet in de donkere, doorrookte hal van het Rotterdamse Jeugd theater Hofplein nu wat pot sierlijk aan. Een poster ver meldt dat in september een nieuwe serie voorstellingen over Assepoester begint, wat door de grote brand onwaar schijnlijk is geworden. „Dat er niets over is van het materiaal, is niet zo erg, maar het is een drama voor de kinderen," vindt Hein Snijders, secretaris van de theaterstichting. „Ze leven echt voor het thea ter als ze meedoen, het is een soort verslaving. De acteurs vormen één familie. Vanaf be gin dit jaar zijn ze aan het repe teren. Voor de voorstellingen in het voorjaar en het najaar. Heel intensief: de hele zaterdag en op het laatst ook zondags." Snijders weet waarover hij praat. Dochter Heieen (14) speelt de hoofdrol in het sprookje over het meisje dat door een fee wordt omgetoverd in een schoonheid op wie de prins verliefd wordt. De secre taris heeft nog niet de tijd ge had om haar het erge nieuws te vertellen. Algemeen directeur en n het theater Louis Lemaire is op vakantie. Hij zal in het verre Thailand op de hoogte worden gebracht van de calamiteit die zijn 'levens werk' heeft getroffen. Een brand in het Technikon- complex bij de Heer Bokelweg heeft gisteren vooral Jeugdthea ter Hofplein gedupeerd. De oorzaak is onbekend, maar het vuur heeft het felst gewoed bij de foyer van het theater. De schade loopt in de miljoenen. Ze omvat behalve verbrand ma teriaal een enorme roet- en wa terschade in het hele, grote langwerpige gebouw, waarin ook scholengemeenschappen ROC Zadkine en Grafisch Ly ceum Rotterdam zijn onderge bracht. Van buitenaf is alleen aan de achterkant iets te zien. Een en kel raam is daar kapot. Wat roet geeft de plaats aan waar de vlammen de meeste schade hebben aangericht. Maar de in siders die in het gebouw uitge breid een kijkje mochten ne men, weten beter. „Alles is zwart, de hele zaal met alle stoelen", zegt Snijders gelaten. I. Roelandt, directeur huis vesting van Zadkine dat voor zeventig procent eigenaar van het complex is, weet te melden dat zelfs op honderd meter van de brandhaard overal rook en roet is. „Op alle verdiepingen heb je dat. Alles is binnengeble- maar je moet het succes uit bouwen." Van Breemen volgde na de HEAO de School of Audio En- geneering, Van Praag speelt van jongs af aan piano, een instru ment dat hij later inruilde voor de gitaar. Hij verliet de School voor Journalistiek voortijdig om als producer/regisseur te gaan werken voor onder meer Tele- ac/NOT. Beiden kregen de mu ziek met de paplepel ingegoten en zijn muzikaal gecharmeerd van de Beatles. Maarten van Praag is de zoon van Chiel van Praag en kleinzoon van liedjes zanger Max van Praag. „Ik kom dus uit een gezin waar veel mu ziek gedraaid werd. Terwijl ik met autootjes zat te spelen schalden de Beatles door de huiskamer. Als driejarige hup pelde ik al meeblèrend met Blondie door de woonkamer. Die liefde is eigenlijk altijd ge bleven." Van Breemen: „Ik ben zelfs geboren op een plaatje van de Beatles! Mijn vader wilde op het 'moment-suprème' de geboorte mijden. Om de kraamgeluiden van m'n moeder te camoufle ren, heeft-ie keihard de Beaües opgezet. Dat was dus het aller eerste wat ik hoorde: Help!" Sandro schrijft al jarenlang songs, Maarten deed altijd al pogingen daartoe, die „nu er druk achter zit, wel slagen". Van Breemen: „We gebruiken onderwerpen die je in de mees te popmuziek wel tegenkomt: de net verbroken relatie, de nieuwe liefde, maar ook alle daagse thema's als het leven van een huisvrouw of de zwer ver in het metrostation. Dingen die met beide benen in het le ven staan. De ene keer breng je ze op een wat filosofische ma nier, de andere keer op een hele doordringende cynische ma nier. En ontstaat zo een soort universele taal, dat is het mooie van muziek." Van Breemen en Van Praag hebben inmiddels ook aan den lijve ondervonden wat popula riteit is. Van Breemen: „We wa ren op de Megafestatie in Utrecht. Dan zit je daar op een podium en staan mensen ach ter dranghekken om een hand tekening te mogen halen. Als je erover nadenkt is het eigenlijk een beetje onnozel: meisjes van zestien die met ontblote buik een handtekening vragen, ter wijl je je afvraagt of ze het plaatje ooit gehoord hebben. We zijn nog niet zodanig bloot gesteld aan de media dat de mensen moeten aansluiten achter dranghekken!" Van Praag: „Sommigen hadden het plaatje al gekocht, dat was wel een hele geruststelling." moskou rtr/anp Het Poesjkin-museum in Mos kou weigert tegemoet te komen aan officiële Duitse verzoeken om teruggave van de zogeheten Schat van Priamus. Deze collec tie kostbaarheden uit het antie ke Troje is in 1945 door de Rus sen als oorlogsbuit uit Duits land meegenomen naar Mos kou. De kunstschat is eind vori ge eeuw in Turkije opgegraven door de Duitser Heinrich Schli- emann. „Het goud van Schlie- mann blijft in Rusland", zei museumdirecteur Irina Anto- nova gisteren. Ze reageerde op een uitspraak dinsdag van het Russische constitutionele ge rechthof. Dat bepaalde dat kunstschatten die uit Duitsland of uit andere toenmalige 'agres- sorlanden' tijdens de oorlog zijn meegenomen in Rusland kunnen blijven. Claims van (voormalige) bondgenoten uit de oorlog worden welwillender behandeld. De uitspraak van het hof, nu overgenomen door het Poesj kin-museum, is een hard gelag voor president Jeltsin. Hij ijvert voor teruggave van de kunst schatten. Duitsland en Rusland liggen al jaren in de clinch over deze kwestie. Overigens wil ook Turkije de Schliemann-collectie. Turkije was een groot deel van de Tweede Wereldoorlog formeel neutraal. Het land verklaarde Duitsland pas in februari 1945 ven door de compartini p ring. Het zal voor ons esiil gantische schoonmai pi worden. Willen we op tijd x zijn, .dus voordat de vakan re september is afgelopen, t' er dag en nacht moeten w 13 doorgewerkt." Jeugdtheater Hofplein vooralsnog een noodoplc a te moeten verzinnen voi lit resterende opvoeringen va e sprookje Assepoester. „He g< zo jammer zijn als ze niel nen doorgaan," zegt H Kleinjan van de finai j adminstratie. Want het heel goed ontvangen." weet je wat het is, je kun! - snel even een ander th boeken. Dat moet je minc' een half jaar van tevorentUl Alles is nu al bezet," vultl!1 Brand van de techniek aan. Het jeugdtheater telt in 8e '2400 leerlingen, van wie 11 ef de regio bij dependances de lessen in Roterdam he f brand geen gevolgen: die den in een gebouw aand bije Insulindestraat gef De kneep zit hem voorali theater zelf voor de rep en voorstellingen van poester waaraan 35 meedoen. De zaalbezettii kunnen 478 mensen in - tengewoon goed, boven li gentig procent. Brits conce in Noordwi In noordwuk 5 ij, 1 tc Drie Engelse groepen g Ul zondagavond een con? e de Kerk aan Zee aan Hoofdstraat in Noord m Het Hillingdon Senior S Orchestra speelt werken u onder anderen Bach, ar Bartók en Copland. V( nt gens is het de beurt aan Wl Hillingdon Youth Choir ,,/t jeugdige koorleden sacrale muziek, volksli ,e. ren en spirituelen. Ni pauze en een optreden een cello ensemble is b ue beurt aan het Chai u, String Orchestra dat wei van Brahms, Holst, lm ee, Britten speelt. Het eert begint om 20.30 uui ior toegang is gratis.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 20