Indiana Jones in oud Egypte Ierse volksklucht over fraude met lottoballetjes ntspoorde poëzie in 'Zo kon het zijn' ichte vragen in 'De passievrucht' Vrucht isa Scottoline kan gemakkelijk zonder Coca Cola-promotie Films »j Nooteboom is een dichter die te veel weet hans warren/gpd Nooteboom Zo kon het zijn. 48 Uitgeverij Atlas. Prijs 49,90. istFe s vixe schrijft een dichter? uitend voor zichzelf én om mogelijk anderen te be- Die tegenstrijdigheid gen; in we ook in Zo kon het nieuwe dichtbundel 'ees Nooteboom. het openingsgedicht Latijn ihrijft hij zichzelf als 'Dich- lerk, geheime diaken/ van kleinste gemeente'. Hij zijn poëzie 'een gnosis emaskerde zinnen/ in een onherkenbaarder owich ft'. Dat klinkt allemaal eer- AmSi [werend dan uitnodigend, dit domein voor de lezer SS» zal Wijven. Panis angelicas klinkt hij oeschietelijker. Dichtkunst daarin vergeleken met Is brood: 'Soms wordt het i,/ Soms vermeerdert ch,/ Als vissen/ In een zee lezers'. De lezer bij de poëzie: 'Eet elfIn het bordeel/ Van njheid,/ Eet zijn gekozen/ mming,/ En leeft', ateboom behoort tot onze idste schrijvers. In Neder- vordt hij vooral geprezen jn heldere reisverhalen en litsland om zijn troebele ns. Maar eigenlijk zou hij chter gevierd willen zijn. bijna 66 jaar oud is, moet seffen dat dit niet voor weggelegd. Zijn gedich- het beste wat hij te bie- ^^eeft, blijft hij trots volhou den. Maar de lezers zitten er blijkbaar niet op te wachten, stelt hij ietwat verongelijkt vast. Het is bewonderenswaardig dat de verder zo geslaagde au teur de poëzie niet verraadt. De verzen in Zo kon het zijn wer den met onmiskenbare inzet geschreven. Titels als Trein naar Galway, Fujiwara-no Sa- danobu en 10e verdieping, San ta Monica maken duidelijk dat hij geen dichter wil zijn van een kleine wereld en een beperkt bestek. Toch lijken ook deze keer weer, net als in zijn vorige bun dels, de gedichten de elegantie, de verrassende draai, de bijzon dere verwoording te missen die poëzie adem geeft. De letters, de woorden, de regels van Noo teboom blijven koud. Deze lite ratuur is log, vaag en overladen, misschien wel omdat de ge dichten veel te nadrukkelijk li teratuur willen zijn. Hij schijnt te denken dat je voor grote poëzie met grote woorden kunt volstaan. Dus schermt hij onophoudelijk met termen als tijd en eeuwigheid. Het is duidelijk wat hij wil, maar hij weet dat niet te berei ken. Zo zou hij het liefst al het persoonlijke vermijden en zich beperken tot vuur en water, zand en hars. Steeds weer komt hijzelf evenwel nadrukkelijk in beeld met zijn erudiet vertoon. 'Plato had gelijk,/ Meléndez be wijst het', is het imponerend bedoelde begin van een niets zeggend vers. Hij voelt zich aangetrokken RAADSEL De krekel is de monnik van de vogel. Zijn moeder een distel, zijn dochter een steentje. En ik? Ik bouw mijn nest in het zwaaiend zeewier en zwem in het raadsel naar binnen waar het koel is en geurt naar oneindige tijd. tot de even raadselachtige als besliste uitspraken van de oud ste Griekse filosofen. In zijn nieuwe bundel wijdt hij enkele gedichten aan deze 'pre-socra- tici'. Hij citeert Xenofanes: "We zijn uit aarde en water gebo ren,/ uit water en aarde is alles/ wat ontstaat en groeit'. De dichter van eeuwen later be treurt het dat hij deze argeloos heid verloor en gedwongen is 'mijn geërfde gelijk voor jouw antwoord' te ruilen. 'Zoveel ho ger is vragen dan weten/ dat ik mijn kennis beklaag', conclu deert hij. Het lijkt of hij zich realiseert dat hier ergens de oorzaak ligt van de ontsporing van zijn poë zie. Daarop komt de paradox van Nooteboom neer: hij weet te veel om dichter te kunnen zijn, toch wil hij dichter blijven. Desnoods een dichter helemaal alleen voor zichzelf, zonder publiek. Debuutroman van Karei Glastra van Loon wim vogel Loon. De passievrucht. Uitgeverij Veen. 238 blz. Prijs 34,90. i Jerc-Er Azdak, die slimme Georgische boeren- 45^, uit Brechts Kaukasische Krijtkring hoefde "ing over na te denken. Een kind behoort diegene die het koestert, beschermt, te teft en opvoedt. In Brechts visie houdt Ar- linderhout zich bezig en hersenschim. Na- is de dertienjarige Bo on en natuurlijk is de »ie de biologische va- Bo is wel een pijnlij- laar geen essentiële. romantiek van het wordt door de prag- enaais he rationaliteit van een :rlegbare' wetenschap tijd steeds verder on- ren. Tenzij ook die we- lap natuurlijk minder ïlegbaar blijkt te zijn s irrationele, mystieke In de eerste ro- ieters van Karei Glastra van overdi (1962), De passievrucht, auteur met flair oude actueel geworden Ie vorderingen van het "'kraa heidsonderzoek, de idse Pï iologie en de bioche- Joor terug te grijpen op apocriefe teksten, er een vermoeden van itwoord waarmee in ieder geval verder valt r probleem van Armin Minderhout liegt er niet om. Tien jaar na de dood van zijn Monika, stelt een specialist nuchter vast min al zijn hele leven onvruchtbaar is. Met dus zijn gestorven geliefde Monika ooit gegaan? Wie is de echte vader van Bo? rrasm elde hun relatie feitelijk voor? Wat weet El- onika's beste vriendin en nu Armins gelief- van? Welke rol spelen oude vrienden en reageren? Armins ontplofte verleden, ijn heden in scherven en maakt zijn toe- problematisch. Hij twijfelt terecht aan al- iedereen, niet in de laatste plaats aan zijn kerkp- KAREt GLASTRA eigen rol als geliefde en als vader. In vijfenveertig korte scenische hoofdstukken, .grillig en bepaald niet chronologisch gemon teerd, bouwt Glastra van Loon verrassend snel en beeldend complete levens op van zijn persona ges voor wie je je wezenlijk gaat interesseren. Net als Tim Krabbé verzwijgt en suggereert hij veel, wat de spanning zeer ten goede komt. Maar het belangrijkste is dat dat fictionele verhaal ook nog ergens over gaat. Over de grenzen van de weten schap, over de wijsheid van bepaalde klassieke teksten die troost, uit- en inzicht kunnen bieden waar de l leerden twijfels zaaien. Over hoe goed en hoe slecht wij onze geliefden, ouders en onszelf kennen. Natuurlijk ook over de liefde die niet zonder reden door de apo criefe evangelist Philippus vergeleken wordt met een parel: 'Als een parel in de modder wordt gegooid daalt haar waarde niet. En haar waarde stijgt niet als ze met balsemolie ingewreven wordt: in de ogen van de ei genaar behoudt zij haar waarde.' Het knappe van dit debuut schuilt voor mij vooral in zijn waarachtigheid die niets te maken heeft, want misschien lijkt dat zo, met vage New Age-achtige filosofietjes. Glastra van Loon stelt vragen die niet alleen voor zijn hoofdpersoon confronte rend zijn. Zijn beschrijving van de wijze waarop in het ziekenhuis sperma wordt afgetapt en ver werkt is hilarisch èn ontnuchterend. Maar achter die zakelijke, Darwinistische ontnuchtering doe men andere vragen op die minder gemakkelijk te beantwoorden zijn. Wie de vader van Bo dan wel is? Het is niet aan mij dat te onthullen. Niet dat dat verraad het boek minder lezens waardig zou maken. De passievrucht overstijgt namelijk met gemak het niveau van de gemiddel de Who dunnit. De vragen daarna zijn de echte vragen. Dat Glastra van Loon die probeert te be antwoorden, is al heel wat. peter kuijt/gpd line Als twee druppels water. t Uitgeverij Meulenhoff. Prijs 39,90. kend. Wel kunnen we vaststel len dat Mistaken Identity, in grond. Tegen beter weten in neemt Rosato de verdediging Nederland verschenen als Als van Connolly op zich, zichzelf ebrug jerikaanse schrijfster Lisa ad Ml (ine heeft een scherpe "oor de zegenrijke effec- promotie. Voor haar gal thriller', Mistaken ging ze in zee met de >-ola Company, die voor lf kennelijk een opvoed ers c- ge taak zag weggelegd, muzii et nuttige en het plezieri- lezen te ondersteunen, do frisdrankenfabrikant miljoen pakketjes Diet et eerste hoofdstuk van ines jongste roman. Bij permarkt of benzinesta- de VS lagen de afgelo- aanden 'Scottolines' uit teer P- dien had de schrijfster Safj" ook al niet onbetuigd na Via haar professioneel website nodigde ze le- 'om de eerste bladzijden manuscript te redige- te herschrijven. Of de le- «vuldig het rode potlood 11 gehanteerd, is niet be- twee druppels water, de beste thriller is van deze voormalige strafpleiter te Philadelphia. Scottoline (1955) baseerde het thema van haar jongste ro man op een ingrijpende per soonlijke ervaring. Ze was pas 'ergens in de dertig' toen ze haar halfzus leerde kennen. Bij hun eerste ontmoeting had Scottoline, zo schrijft ze in haar dankwoord, direct het gevoel dat ze haar tweelingzus was, ze was haar evenbeeld qua uiter lijk, karakter en optreden. In de roman doet advocate Bennie Rosato een soortgelijke ervaring op. Ze bezoekt in de gevangenis een vrouw die ver dacht wordt van moord op een politieman. De gedetineerde, Alice Connolly, ontkent, vertelt haar kant van het verhaal en besluit met de woorden: 'Aan- gertaam. Ik ben je tweelingzus'. Rosato is van haar stuk ge bracht. Voor zover ze weet, heeft ze alleen een moeder, zwaar dement. Maar Alice lijkt sprekend op haar, ze weet ook heel veel over Rosato's achter- belovend zich niet door het persoonlijke in deze kwestie te laten meeslepen. Dat kan na tuurlijk niet goed gaan. Rosato vermoedt al gauw dat haar vermeende zus niet de moord heeft gepleegd, maar dat ze het slachtoffer is geworden van een duivels samenspel van platte dienders, de openbaar aanklager en de rechter. Haar speurtocht naar de volledige waarheid - ook of haar zus haar zus is - levert uitermate span nende scènes op buiten het ge rechtsgebouw. Maar ook in de rechtszaal schiet de adrenaline met de snelheid van het licht over en weer ip sterk neergezet te scènes. Geschreven in de voor haar kenmerkende losse stijl werkt Scottoline zich met verve naar een verrassend open einde toe. Als twee druppels wa ter is - ondanks de wat storende tikfouten - opnieuw een slaagde exercitie van deze 'vrouwelijke John Grisham', die er ook zonder Cola-promotie wel was gekomen. FILM TOP 10 Best bezochte films 1(1) Netting Hill 2 (2) The Matrix 3 (3) Entrapment 4 (o) Kabouter Plop 5 (4) Cruel Intensions 6 (o) Varsity Blues 7 (5) She's all that 8 (7) eXistenZ 9 (8) Waterboy 10 (9) Ratjetoe/Rugrats Film IPERDAG 15 JULI 1999 FILMS AMSTERDAM CINECENTER (020) 6236615 Waking Ned. 16.30, 19.15,21.45; zo ook 11.15. 14.00 Hideous Kinky 16.30,19.30, 22.00; zo ook 11.15, 14.00 Black Cat White Cat: 16.15,22.15; zo ook 11.00 Avendre; 16.15, 19.15, 22.00; zo ook 11.00, 13.30 La Vita Bella 19.00 DESMET (020) 6273434 Regeneration: 21.45, zazoook 17.00 La Parola Amore Esiste: 22.15; za zo ook 15.00 Central Do Brasil 19.30 Festen: 20.00 Gods And Monsters za zo 15.30, 17.30 NED. FILMMUSEUM (020) 5891400 Les Parapluies de Cherbourg do 19.00; vrt/m wo ook 19.00.21.30; zoook 15.00 Het Oevre van Deneuve 19.30 Belle de jour: 20.00 Le dernier metro: 21.45; zo ook 15.30 Repulsion. 22.00 HET KETELHUIS (020) 6840090 De Boekverfilming: do t/m zo 22.00 madi wo 20.00 Het 14e kippetje: do vr za 20.00 Mrs. Palloway zo 16.00, 20.00; ma 22.00 Wilde za 16.00; d. wo 22.00 De keuze van... Esmé Lammers: Va dertje Langbeen do t/m wo 18.00 KRITERION (020) 6231708 Plus Qu'Hier Moins Que Demain: 18.30, 20.30 eXistenZ: 20.00, 22.00 (di niet CITY 6 She's all that! 14,15, 16.45. 19.15, 21.45; zazoook 11.15 CITY 7 Entrapment: 15.15, 18.15,21.15; do vr ma di ook 13.15 TUSCHINSKI (020) 6262633 Notting hill: 12.15, 15.15, 18.15, 21.15 Waking Ned 16.00, 19.00,21.45 The Matrix: 15.15, 18.15, 2115 Arlington Road 13.00,15.45, 18.30,21.30 Shakespeare in love 12.15, 15.15, 18.15 Lolita 21.15 Cruel Intentions: 15.45, 18.45, 21.30 RIALTO(020)6753994 Tokio Eyes: 22.15 (beh di) A vendre do t/m za 20.00 Daar in dat land: zo t/m wo 20.00 Anne Trister di 22.15 THE MOVIES 1 (020) 6386016 Black Cat, White Cat 17.00. 19.30 22.00; vr za ook 00.15 THE MOVIES 2 Festen: 17.30, 19.45, 22.15; zoook 13.15 THE MOVIES 3 My Name Is Joe 17.00, 19.15 Hilary and Jackie: 21.45; zo ook 12.30 THE MOVIES 4 La Vita Bella: 19.45, 22.15 DE UITKIJK (020) 6237460 Shakespeare in Love: 16.45, 19.15, 21.45; za zoook 14.15 The Mummy zet trucendoos wijd open Ian Batmen en David Kelly als bejaarde schelmen Toen Hollywood de ge luidsfilm uitvond, gingen de studio's meteen hun oude zwijgende succes nummers overmaken. Nu de digitale revolutie voor een nieuwe doorbraak heeft gezorgd, worden we derom oude formules met behulp van computertru cage nieuw leven ingebla zen. Godzilla is niet langer een man in een rubber pak, de rampenfilm is be zig aan een tweede jeugd en nu is ook de deur van het griezelkabinet op een kier gezet. En wie komt daar uit gewankeld: de mummie! FILM RECENSIE MARK VAN DEN TEMPEL The Mummy. Regie. Stephen Sommers. Met- Rachel Weisz, John Hannah, Arnold Vosloo. Te zien: Lido, Leiden, Tuschinski, Den Haag; Pathé, Scheveningen; Euro Ci nema, Alphen ad rijn. De originele Mummy (1932) met Boris Karloff in de titelrol geldt als klassiek, maar eerlijk heid gebiedt te zeggen dat je eerder van je stoel valt van slaap dan van opwinding. Een hogepriester uit de tijd van de farao's wordt levend gemum mificeerd omdat hij het lef had de vrouw van zijn koning te be geren. Een vloek vergezelt hem zijn sarcofaag in, zodat vierdui zend jaar later de archeologen die zijn tombe vinden, ook geen LEO BANKERSEN/GPD Waking Ned. Regie: Kirk Jones Met: lan Bannen, David Kelly, Susan Lynch, James Nesbitt. Te zien: Kijkhuis, Leiden; Metro- pole, Den Haag Een krantenberichtje over lote rijfraude inspireerde de Britse commercialmaker Kirk Jones tot het schrijven en regisseren van zijn eerste speelfilm. Wa king Ned werd een kluchtige fa bel over twee bejaarde Ierse kwajongens die besluiten het geluk een handje te helpen. De lottoballetjes zijn immers al naar hun dorpje Tullymore ge rold. Spijtig is alleen dat Ned Devine, de bezitter van het win nende nummer, van louter op winding dood achter zijn televi sietoestel is gebleven. Maar dat hoeft de lottoman niet te weten. Voor de per helikopter arrive rende inspecteur uit Dublin dient dus een komedie te wor den opgevoerd. Het schalkse meesterbrein Jackie O'Shea (lan Bannen) draait daar zijn hand niet voor om. Helaas kon hij niet voorzien dat het verma ledijde lot zijn veel voorzichti ger boezemvriend Michael (Da vid Kelly) in de hoofdrol zou manoeuvreren. Een verdere complicatie is dat ook de overi ge vijftig bewoners van het af gelegen gehucht hun gezicht in de plooi moeten houden. Hilarische situaties zijn nau welijks te vermijden, al valt het op dat Jones daar betrekkelijk zuinig mee is omgesprongen. Eerder heeft hij gestreefd naar een sfeer van sympathieke knipogen, milde spot en naïeve romantiek. Intussen blijven wij ons ver wonderen over die merkwaar dige romance die niets met de andere verwikkelingen te ma ken lijkt te hebben. Een jolige Vreemde ontdekkingen in The Mummy. rust gegund is. Konden de ma kers van die film nog een heel eind komen met effectieve schaduwpartijen en de door dringende blik van Karloff, het team achter de remake pakt de zaken voortvarender aan. In de eerste minuten van de nieuwe Mummy wordt de kijker een blik gegund in de bouwput van een pyramide en zien we hoe priester Imhotep levend ver slonden wordt door kevers. Eigenlijk is The Mummy meer een avontuur uit de Indiana Jo nes- school dan een monster film. Brendan Fraser is de flam boyante avonturier O'Connell die zich in het Egypte van de ja ren dertig uit de gevangenis weet te bevrijden door zijn grootste geheim prijs te geven: de locatie van de geheime stad Hamunaptra. Samen met wat lokale gelukszoekers reist hij af naar de dodenstad, waar de vervloekte hogepriester Im hotep (Arnold Vosloo) al vier millennia op wraak zint. Diens transformatie van lappenpop tot levend wezen is helemaal van deze tijd. Als een geraamte komt hij zijn sarcofaag uit, waarna hij met behulp van li chaamsdelen van O'Connells reisgenoten zijn menselijke ge daante herstelt. Het is The Mummy ten voeten uit: niet subtiel en ook niet origineel, maar het ziet er goed uit. Minder overtuigend is de hu mor in de film. De makers streefden naar een parodie op de klassieke avonturenfilms, maar vergaten daarbij dat cli- ché's alleen grappig worden als je er een nieuwe draai aan geeft. Nu zijn de knipogen rich ting Hollywood-stereotypen eerder gemakzuchtig dan spits vondig, en begint de stroom onbetrouwbare arabieren, fleg matieke Britten en kwajongens achtige Amerikanen snel tegen te staan. Om toch de aandacht vast te houden wordt naarmate het einde nadert de trucendoos steeds verder open gezet, met wisselend resultaat. Er zit effec tieve trucage in de film, maar het gros valt toch in de catego rie: laten we er nog maar een zandstorm tegenaan gooien. The Mummy is amusante non sens, waar je geen woorden over vuil hoefde te maken als het een snel en goedkoop ge maakt wegwerp-product was. Maar de film kostte een fortuin, bracht in de VS nog meer op en is dus plots een fenomeen. En dat is toch echt te veel eer. Voor zo'n budget mag je een Men in Black verwachten, en dat is The Mummy niet geworden. David Kelly en Jan Bannen in Waking Ned. jonge varkensboer Games Nes bitt) en zijn geliefde Maggie (Susan Lynch) staan telkens op het punt elkaar in de armen te sluiten, maar iedere kéer schrikt zij weer terug van die vieze var- kenslucht. Zo zijn er wel meer zijspron getjes die de film eerder on evenwichtig dan rijk gescha keerd maken. Nu hoeven we daar in dit geval niet al te zwaar aan te tillen want Waking Ned is in de eerste plaats een pre tentieloos schelmenverhaal. Vooral het optreden van het duo Bannen-Kelly - beiden ge routineerde theater- en filmac teurs met een uitgebreide staat van dienst - heeft zo zijn aan stekelijke momenten. De film als geheel maakt echter een minder sprankelende indruk dan Jones waarschijnlijk voor ogen heeft gestaan. Hij inves teert flink in kleurrijke anekdo tes, maar het blijft vooral korte- baanwerk. Hideous Kinky.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 21