Heer van stand tussen 'cowboys'
jr
Michael Boogerd zit op een breekpunt
Op weg naar de Tour
ZACHTE
BERM
Tour de France
Omstandigheden voor
renners fors verbeterd
DINSDAG 13 JULI 1999
369
le grand-bornand Hoewel de Tour de France al volop zijn etappes draait, is toch nog niet elke deelnemer gearriveerd. Deze peuter, die waarschijnlijk nimmer gehoord heeft van
EPO en hematocrietwaarden, is nog hard op weg om de koers te halen. Zo te zien prefereert het talentje in de dop om alleen te rijden. Wellicht de voorbode om uit te groeien tot
een sterke tijdrijder of een aanvaller a la Jacky Durand of Ludo Dierckxens. De toekomst zal het leren. foto wfa erald van der aa
10e etappe
14 juli 220,5 km
L'AIpe
Sestri
anp I Sooélé du Tour de France
hoogteverschil en moeih/kheidsp. Je S
S LeMontCems LaCroixdeFè ;elS€
~"3m SI. Jul«n imS* Bfei
«1
Na een jaar zonder de 'Nea
landse berg' is l'Alpe-d'Hm
rug in de route. Michael Bt ^r
erd verkende vorige maam
de berg met de 21 bochten.
Boogerd wil de kunstjes m Te
van andere Nederlandse u<
naars als Zoetemelk (2x),
(2x), Winnen (2x), Rooks
Theunisse.
Rentree Ullric
in Spaanse ko S
Jan Ullrich wil volgende n
in de Spaanse rittenkoers
tillia y Leon zijn rentree
wielerpeloton maken. De
ser moest zich wegens
knieblessure afmelden vof01^
Ronde van Frankrijk,
waarde is dat Ullrich tijde1
training geen terugslag b
aldus manager Wolfgang
band.
Als alles tijdens de Sp
rittenkoers van 1 tot eni
augustus volgens plan vet 'aar
zal de voormalige Tout10v
naar ook starten in de w
bekerwedstrijd in San Sel
op 7 augustus. De kon
wedstrijden van Ullrich
als voorbereiding op de
van Spanje in september
wereldtitelstrijd in Italië
oktober.
RONDJE FRANKR
Nu het Tour-peloton de ft
Alpen-cols gaat bestijgen,
gele trui-drager Lance Arn
strong, van nature een
Ier, een luxe-probleem
weet niet goed wat ik met
tuatie aanmoet en hoe iki
de bergetappes zal gedrag
Wat ik wel weet is dat ik n
meer hoef te winnen na ft oen
etappezeges. Voor mij isb m
een volkomen vreemde si la^(
in een grote wedstrijd een
tie te verdedigen. Moet ik
aanvallen? Of moet ik juis
kat uit de boom gaan kijkt
Jimmy Casper, de talentvt OJ
Franse sprinter, heeft gist
op de rustdag van de Toi
vliegreis naar de Alpen ni
maakt. De 21-jarige renne
•Metz door zijn familie opj N/E|
haald en mee naar huis gt
men. Casper eindigde zon
als laatste in de tijdrit van
Ploegleider Madiot wilde
dat hij zich nog langer zoi
putten.
Bobby Julich, de ongeluk! jjet(
Amerikaan die viel in det
van zondag, heeft het ziel
huis van Metz verlaten en
naar zijn huis in Nice geb
Hij moeten weken rustho
met zwaar gekneusde ribt
Rond de Tour de Francet 3
ken dagelijks 3800 mense !n
zetten in elke startplaatse
dorp op voor de geaccred
den en de gasten, rijdeni )R
reclamekaravaan naar de
en zijn rond de eindstree[
tief. Hun beroepen variër
tentenbouwer, kapper, ko 8U;
krantenbezorger, postboc 1-6
hostess.
100
Een dopingeenheid vand uto
liaanse politie heeft gistel
Florence oud-wielrenner
gio Furlan verhoord. Bij e
huiszoeking vonden agen p
29 juni in zijn woning dof ei 2
middelen. In opdracht va
onderzoeksrechter werde
de renners Eddy Mazzole 1.
(Saeco) en Filippo Simeoi
so Scotti) ondervraagd. Bi rocrri
waren eind juni medican
aangetroffen, die normal cha!
slechts in een ziekenhuis
bruikt mogen worden.
rlop
Rustdag in de Tour. Maar voor
de meeste volgers is het
woord rustdag een relatief be
grip. Zeker als er voor het hele
Tour-circus een verplaatsing
van pakweg 500 kilometer op
het programma staat en het
voor de meesten ook nog eens
een gewone werkdag is.
Bij de ploeg van Rabobank is
het deze dag rustig. Waar ande
re teams driftig persconferenties
uitschrijven, zoals US Postal
(begrijpelijk met de leider in de
koers) en Telekom (wat hebben
die eigenlijk te melden?), is het
bij Rabobank radiostilte. Een te
lefoontje naar pr-man Frank
van der Meijden leert wat we ei
genlijk al vermoedden: er is geen
nieuws in het Nederlandse
kamp, dus geen persconferentie.
Maar we zijn van harte wel
kom.
Blijkbaar geven maar weinigen
gehoor aan de oproep. Want het
was gistermiddag uitermate
rustig in het bescheiden hotelle
tje Le Val d'Or van de beschei
den bankiersploeg in het nog
bescheidener Saint-Jean-de-Sixt.
Renners kunnen na een trai
ningsritje vrijwel ongestoord de
hotelkamer en de masseur op
zoeken en worden hooguit later
op de dag nog even verwacht bij
NOS radio/tv. En ach, iedereen
vindt het wel lekker zo, al geeft
ploegleider Theo de Rooy toe dat
hij de drukte graag op de koop
toe had genomen in ruil voor
een topklassering van Michael
Boogerd.
Maar er zijn ook collega's die de
stilte bij Rabobank minder kun
nen waarderen. Die van het
Franse sportdagblad L'Equipe
bijvoorbeeld. Die slaagden erin
om zondag een kwart pagina
vol te schrijven over Rabobank
waarin niets of niemand uit de
ploeg ook maar iets belangivek-
kends aan de betreffende jour
nalist vertelde. En precies daar
over ging dus driekwart van het
verhaal, waarbij de scribent nog
maar weer eens fijntjes tussen
de regels door allerlei verden
kingen aanhaalde die eerder
waren geinaakt over de doping-
affaire van TVM en de Rabo-he-
gemonie in Parijs-Nice, uiter
aard vergezeld van een sugges
tieve link naar de nietszeggende
prestaties van nu. Om het stuk
te besluiten met de veelzeggende
zin: Zonder veel te zeggen, zei de
Rabobank toch veel over zich-
zelf.
We kijken reikhalzend uit naar
de editie van vandaag. Wat zul
len de Rabojongens nu weer niet
gezegd hebben!
Bernard Hinault regisseert tegenwoordig de huldigingen. Op de foto
praat hij na met gele truidrager Lance Amstrong.
foto anp ed oudenaarden
Bernard Hinault in rol van pr-functionaris
le grand-bornand anp
Hij was een van de grootste
wielrenners van de eeuw. En
een van de vier die vijf keer de
Tour de France wonnen: Ber
nard Hinault, boer te Bretagne.
Hij liet de pedalen spreken,
sloeg er op los als de menigte te
opdringerig was en kwam rond
uit voor zijn mening uit.
Tegenwoordig is hij een be
minnelijk persoon, glimlach op
het gezicht en bescheiden on
derdeel van de grote organisatie
van de Tour de France. Hij doet
public relations en regisseert de
dagelijkse huldigingen, een taak
die vroeger was voorbehouden
aan de schoonvader van Joop
Zoetemelk. Hinault doet het
graag, want zoals zoveel oud
renners in de smeltkroes van
veel wielergeneraties, vindt hij
het fijn erbij te horen. ,,Ik werk
honderd dagen per jaar voor de
Societé du Tour, daar vallen
heel wat wedstrijden onder, zo
als Parijs-Roubaix, de Waalse
Pijl en de Ronde van de Toe
komst."
Hinault reed acht maal de
Ronde van Frankrijk (5x eerste,
2x tweede, een keer uitgevallen)
en doet inmiddels zijn dertien
de in 'jasje en dasje'. ,,Het be
valt me. Het is een mooie afwis
seling van het werk op mijn
boerderij in Dinan. Maar het is
ook zo dat: als men mij niet
meer kan gebruiken, ik met
evenveel plezier thuisblijf."
Zijn boerderij wordt bestierd
door zijn 18-jarige zoon als hij
zelf weg is. 'Le Blaireau' (de
das) heeft hem vaak aange
spoord te gaan wielrennen. „Ik
zou het graag zien, maar hij wil
het niet. Voor geen prijs.
De Tour vindt Hinault groot,
maar niet te groot. „Zo is de
Tour mooi en goed. Voor de
renners zijn de zaken goed ge
regeld en ik weet zeker dat de
rennersstaking van 1978 nog
steeds effect sorteert. Wij heb
ben het peloton in Valence d'A-
gen stil gezet voor socialere
omstandigheden. Ze zijn er ge
komen. Het was een goede
daad."
Bernard Hinault stopte op
32-jarige leeftijd, hoewel hij nog
jaren meekon op het hoogste
niveau. Spijt heeft hij niet. „Ik
heb nergens spijt van." In 1980
viel hij uit met ontstoken knie
pezen. Dat maakte de weg vrij
voor de enige Tour-zege van
Joop Zoetemelk. Hinault: „Joop
was een zeer groot coureur. Hij
heeft pech gehad met zijn zwa
re valpartij in 1974. Het ongeluk
wierp hem achteruit. Was dat
niet gebeurd, dan had hij mis
schien meer dan één Tour ge-
Volgens ploegleider De Rooy staat zijn kopman voor een geweldige mentale krachtproef
saint-jean-de-sixt rené banierink
gpd-verslaggever
Er moet nog ruim anderhalve week gefietst worden
in Frankrijk, maar nu al staat vast dat Michael Boog
erd een nieuwe fase in zijn loopbaan heeft bereikt.
De gestaag oplopende prestatiecurve van de Hage
naar, die vrijwel geheel in de pas liep met zijn grote
ambitie, heeft een eerste grote terugslag te verwer
ken gekregen. Voor ploegleider Theo de Rooy geen
aanleiding voor paniek, wel reden om goed na te
denken over het vervolg. „Het is een beetje een
breekpunt, een moment om te kijken hoe hij dit
mentaal verwerkt. Voor zijn toekomst is het heel be
langrijk hoe hij de rest van deze Tour doorkomt."
Met een hoop mooie plannen in de koffer vertrokken
De Rooy en zijn Rabobank-coureurs anderhalve week
geleden naar Frankrijk. Maar de meeste plannen 'lig
gen op de bodem van de zee', geeft de ploegleider toe.
Na de voor de Nederlandse ploeg tamelijk dramatische
afloop van de etappe haar Saint Nazaire, zeven dagen
geleden, kregen De Rooy en zijn mannen de nodige
kritiek te verwerken. De renners die voorop reden
(Dekker, Jonker en Den Bakker) zouden niet op het
voor de hand liggende idee gekomen zijn om hun kop
man te halen toen die tot twee keer toe gevallen was.
En de ploegleiding zou verzuimd hebben die coureurs
daarvoor opdracht te geven.
De Rooy haalt de schouders op. „Ik heb het allemaal
niet zo dramatisch ervaren. Natuurlijk is er een aantal
inschattingsfouten gemaakt, natuurlijk hebben we er
over gepraat. De zaken zijn intern opgelost. We werken
met deze ploeg lang genoeg samen om te weten dat
niemand iets met opzet doet."
Hoe het ook zij, de topklassering van Michael Boogerd
was naar de haaien. En dat was een grote teleurstelling
voor Neerlands hoop, ondanks het fraaie voorjaar dat
hij achter de rug had. Het is wennen, ook voor De
Rooy. „Drieëneenhalf jaar lang heeft er een stijgende
lijn in zijn prestatie gezeten. Je kon bijna van week tot
week verbetering zien. Iedere keer weer een stapje ho
ger. Er waren talloze momenten waarop ik dacht: goh,
dat hij dat óók nog kan. We wisten gewoon niet waar
het zou eindigen. Of het hier eindigt? Dat durf ik niet te
zeggen. De voorbereiding is op zich gelopen zoals we
hadden gedacht. Maar nu zie je maar weer dat wielren
nen geen simpele optelsom is. Michael is geen robot,
anders zouden we allang een Tour-winnaat hebben."
De grote vraag zal nu zijn hoe de renner deze tegenslag
incasseert. „Wij als ploegleiding hebben nooit gezegd
dat hij dit jaar de Tour zou winnen. Maar die stem
ming kwam er vanzelf, door zijn goede prestaties. En
Michael is iemand die de lat voor zichzelf altijd vrese
lijk hoog legt. Hij voelt zich ontzettend verantwoorde
lijk voor heel veel dingen. Hij heeft alleen in het begin
van zijn loopbaan wat tegenslagen gehad met enkele
blessures. Maar toen maakte niemand zich daar druk
om. Want het maakt nog wel wat uit of je als renner
vrijwel onbekend bent en 30.000 gulden per jaar ont
vangt of dat een hele natie jou als held ziet en jij het
veelvoudige op je bankrekening krijgt."
Boogerd heeft zichzelf altijd al een twijfelaar genoemd.
De Rooy: „Hij heeft heel veel behoefte aan zekerheid.
Hij vraagt zich iedere week, iedere dag af of het wel
goed is wat hij heeft gedaan." Dat is nu alleen maar er
ger geworden. „Tot aan de Ronde van Zwitserland ging
het volgens plan. Maar het nationaal kampioenschap
was een sof. Toen waren de twijfels er al. Daar kwam
vervolgens nog een slechte proloog overheen en toen
begon het pas echt. Eerst die maandag met de passage
bij Gois en daarna nog eens de dramatisch verlopen
tijdrit van zondag. Hij is zich nu al hard aan het afvra
gen hoe het volgend jaar anders moet. Dat is mij nog te
vroeg, we willen eerst dit seizoen afmaken en dan eva
lueren. Ik weet dat de Tour heel belangrijk is, zeker
voor Michael. Maar we moeten het niet dramatiseren.
Ik weet ook dat hij meer is dan een ronderenner. Jon
gens als Julich en Ullrich zouden waarschijnlijk graag
met Michael ruilen op dit moment."
Boogerd maakt het zichzelf niet gemakkelijk. Met alle
tegenslagen van de afgelopen weken had niemand het
de renner kwalijk genomen dat hij de verwachtingen
wat getemperd had voor de rest van de Tour. Maar hij
bleef de afgelopen dagen stug volhouden dat hij on
danks alles morgen wil winnen op Alpe d'Huez. De
Rooy: „Die instelling siert hem als sportman. Hij heeft
die ambitie. De wil, de gretigheid. Maar hij maakt het
zichzelf daardoor wel erg moeilijk. Dit is een hele be
langrijke fase in zijn loopbaan, waar hij ondanks alles
zijn voordeel mee kan doen. Het zal daarom heel be
langrijk zijn hoe hij uit deze Tour komt."
Ploegleider Johan Bruyneel gelooft heilig in vastberadenheid van zijn kopman
Theo de Rooy maakt met 'zijn' Rabobank-formatie moeilijke tijden
door: „Voor de toekomst van Michael Boogerd is het nu heel belang
rijk dat hij de Tour goed doorkomt." foto gpd george nusmeijer
Er zijn mensen die de gave
hebben zich onder alle
omstandigheden onmid
dellijk aan te passen, zon
der daarbij hun eigen
identiteit te verloochenen.
Johan Bruyneel dacht dat
hij tot die categorie be
hoorde, toen hij eind vorig
jaar werd aangesteld als
ploegleider van de Ameri
kaanse wielerploeg US
Postal.
le grand-bornand fred segaar
Zijn koffer puilde uit van de er
varingen die hij als coureur had
opgedaan in de traditionele
wielerwereld in Frankrijk, Bel
gië, Nederland, Spanje en Italië.
Maar eenmaal aangekomen in
het land waar de interesse in
fietsen vergelijkbaar is met de
Nederlandse belangstelling
voor een sport als pakweg cur
ling, kwam de Vlaming snel tot
de conclusie dat hij in de VS
opnieuw moest beginnen.
Hij kende Lance Armstrong,
de renner op wiens voorspraak
Bruyneel ploegleider werd bij
US Postal. Hij was op de hoogte
van de vastberadenheid, waar
mee Amerikaanse wielrenners
te werk gaan. Hij was ook geïn
formeerd over de grote mate
van onafhankelijkheid waarin
ze hun sport beoefenen. Tóch
werd Johan Bruyneel verrast.
„De mentaliteit is héél anders
dan bij ons in Europa. Ze zijn
vrijgevochten. Amerikaanse
wielrenners laten zich niet in
een maatpak steken. Ze kiezen
hun eigen weg en laten zich
daarbij door niemand van de
wijs brengen. Ik wist dat toen ik
begon. Maar toch heeft het me
verrast. Let wel, in positieve zin,
hè. Het enige waarmee Ameri
kanen bezig zijn is: een plan
maken, het voorbereiden én het
uitvoeren. Daar heb ik in het
begin nogal aan moeten wen
nen, nu weet ik niet beter."
Neem nu het doel dat Lance
Armstrong, een ex-kankerpati
ënt, zich heeft gesteld: de Tour
de France winnen. Het plan
Na zijn verblijf in Spanje trad
hij in dienst van de Rabobank-
ploeg, maar die kreeg de 'oude'
Bruyneel nooit meer te zien.
Zijn laatste seizoen sleet hij op
nieuw bij ONCE, waar hij dienst
deed als 'verlengstuk' van
ploegleider Manoio Saiz.
De in Spanje woonachtige
Bruyneel ontdekte in de herfst
van zijn loopbaan dat hij over
kwaliteiten beschikte om jonge
renners op te leiden. Dat was
ook Armstrong niet ontgaan.
„Toen ik renner was, klikte het
al goed met Lance. Als de koers
rustig verliep, dan maakten we
achterin het peloton wel eens
een praatje. Ik was wel verrast
door zijn verzoek ploegleider te
worden. Kennelijk heb ik als
renner een goede indruk ach
tergelaten. Ik kon het altijd met
iedereen goed vinden. In het
peloton ben ik nooit vijanden
tegengekomen."
„Ik wilde eigenlijk iets met de
jeugd gaan doen, was helemaal
nog niet van plan meteen de
verantwoordelijkheid over een
grote professionele ploeg op
me te nemen. Maar toen dat
aanbod kwam, heb ik niet ge
twijfeld. US Postal is namelijk
een overwegend jong team. Die
uitdaging walde ik niet laten lo
pen."
Maar hoever reiken de moge
lijkheden van de 'cowboys' in
het hooggebergte? „We zijn Jo
nathan Vaughters kwijt. Dat is
vreselijk jammer. Die gaan we
missen, want die was vooral
voor de cols meegegaan naar
de Tour. Maar we hebben Ke
vin Livingstone en Tyler Hamil
ton nog. Die moeten Lance in
de bergen kunnen bijstaan."
„Ik heb er vertrouwen in dat
het goed komt. Lance is een
slimme coureur. Hij is als ren
ner gegroeid, geëvolueerd.
Vroeger kon hij een paar dagen
goed zijn in de Tour. Vorig jaar
in de Vuelta heeft hij ontdekt
dat hij langer mee kan. De eer
ste twee weken heeft hij daar
als het ware getraind. In de
slotweek was hij op zijn best.
Dat moet hier ook gebeuren.
Hij heeft het zo gepland."
En dus zal het wel uitkomen.
daartoe was snel gemaakt. Dat
gebeurde enkele maanden na
Bruyneels aanstelling ten tijde
van het WK, vorig najaar in Val
kenburg. De Vlaming had zich
toen al dusdanig aangepast dat
niet de renner in kwestie, maar
Bruyneel het seizoen uitstippel
de. De Tour de France stond
daarin centraal. „Heel vreemd,
maar Lance was aanvankelijk
niet akkoord. Een Tour-zege is
echter het enige dat telt in de
VS. Bovendien, wat heeft hij te
verliezen?"
De voorbereiding verliep vol
gens Amerikaans recept: niets
werd aan het toeval overgela
ten. Alle etappes werden in
kaart gebracht, alle obstakels
werden gemarkeerd. Armstrong
ervoer in april al dat het wad bij
Gois, in de etappe naar Saint-
Nazaire, een gevaarlijke passa
ge was. En in de stromende re
gen verkende hij intensief het
tijdritparcours in Metz. Ook oe
fende hij in het het Centraal
Massief en in de Alpen, van
daag. morgen en donderdag het
decor van de Tour.
Daarmee was deel één van
het plan afgerond. Deel twee,
de uitvoering, is inmiddels in
volle gang. „Lance heeft in
Metz een serieuze klap aan de
concurrentie uitgedeeld. Hij
wou daar winnen, hij moést
daar winnen. Ik heb hem zelfs
een beetje moeten intomen. Na
een kilometer of tien bleek dat
hij te hard van stapel was gelo
pen. Hij dreigde zich serieus
over de kop te rijden. Maar die
instelling, dat vanaf de eerste
meters volle bak rijden, spreekt
mij enorm aan. Het is heerlijk
werken met iemand die weet
wat-ie wil. Daar komt bijna
geen coaching aan te pas."
Johan Bruyneel (34) was in
zijn tijd een stijlvolle, uitge
kookte wielrenner die een hekel
had aan regen, wind en kassei
en. Daarvan liggen er nogal wat
in België en dus week hij uit
naar Spanje, waar hij in de
kleuren van ONCE mocht koer
sen op glooiende geasfalteerde
wegen in zonnig Zuid-Europa.
Het imago van een uitge
kookte coureur dankt hij aan de
Tour-etappe naar Luik in 1995,
waarin hij zich kilometers lang
liet meesleuren door Miquel In-
durain. Op de streep klopte hij
de latere Tour-winnaar en pak
te de gele trui. Hij werd dat jaar
als luxe knecht van Laurent Ja-
labert derde in de Ronde van
Spanje.
Hij won als jongeling de Tour
de l'Avenir, maar kon de hoge
verwachtingen die hij daarmee
in Vlaanderen wekte, niet waar
maken. Bruyneel was namelijk
ook een brekebeen.
In 1996 dook hij in de memo
rabele Tour-rit naar Les Arcs
over een muurtje in een ravijn
waar hij door Rabobank-direc-
teur Wijffels persoonlijk werd
uitgetakeld. Hij tobde ook met
chronische blessures. Hij had
een knipkaart bij de Duitse
'wonderdokter' Müller-
Wolfahrt.
US Postal-ploegleider Johan Bruyneel over zijn kopman Lance Armstrong: „Het is heerlijk werken met ie
mand die weet wat-ie wil. Daar komt bijna geen coaching aan te pas." foto gpd george nusmeijer
