O C3 De Wegenwacht: mensen helpen als grote passie n bij nacht ontij Zomer 1999 ~in Ju gelijst Leiden MAANDAG 12 JULI 1999 Elfhonderd monteurs heeft de Algemene Nederlandse Wielrijdersbond (ANWB) in dienst om pruttelende auto's weer aan de praat te krijgen. „Om mensen weer een het lachen te krijgen, dat is de grootste voldoening die ik kan krijgen", zegt Huug de Vogel, inwoner van Katwijk en al elf jaar werkzaam bij de Wegenwacht. Het is altijd handig dat je als man met twee linkerhanden kunt terugvallen op een sleutelaar. Een kwart van de Nederlandse automobilisten is lid van de ANWB. De Vogel: „De anderen denken altijd: mijn auto blijft wel rijden. Maar zo is het natuurlijk niet. Als ze een keer pech hebben en de hulp van de Wegenwacht inroepen, moeten ze lid worden. Ze betalen daarvoor 85 gulden meer dan gebruikelijk. Tel uit je winst. Je hebt er ook bij die met pech staan en geen lid willen worden. Die geven we een duwtje tot de parkeerplaats. Zo zijn we ook weer." Wegenwachter Huug de Vogel helpt een gestande automobilist. „De klant is koning tegenwoordig." Huug de Vogel schudt het hoofd. Dat een mevrouw uit Voorhout de Wegenwacht spe ciaal laat aanrukken om starthulp te verlenen, daar kan de Katwijker niet bij. „Voor zo iets loop je toch even naar de buurman. Even een paar ka bels aansluiten en hup, rijden maar. Het lijkt wel of tegen woordig niemand zijn buren meer kent. Vreemd." Hoe dan ook, de vrouw staat in haar recht, want ze heeft een abon nement bij de ANWB met hulp 'tot aan de voordeur'. Huug de Vogel (36) is de we genwachtervan de N206. Deze weg doorklieft Leiden en de Duin- en Bollenstreek. Pechge- vallen in deze regio zijn voor zijn rekening. Met een een geel gekleurde VW-transporter schiet De Vogel overal te hulp. Bij dag en bij nacht. De Vogel: „Nachtdiensten zijn niet ver plicht. Dat gebeurt voorlopig nog op vrijwillige basis. Ik heb geen moeite met werken in de nacht. Je maakt rare dingen mee, je komt de vreemdste snuiters tegen. Jonge gasten die om twee uur 's nachts naar Amsterdam gaan om te stap pen. En die dan per ongeluk hun steutels in de auto hebben laten liggen. Dan mag jij met een ijzerdraadje de deur pro beren open te krijgen. Dan zijn ze blij hoor, als je het dan voor elkaar hebt gekregen. Ach, de meeste mensen zijn al blij als de moeite neemt om de auto te repareren." Mensen gelukkig maken, is de grote passie van Huug de Vo gel. Van de eerste klant van vandaag wordt de Katwijker echter niet gelukkig. De auto die hij ter hoogte van het on langs geopende Transferium bij de Tjalmaweg aan de gang moet krijgen, heeft kapotte elektronica. Daar valt niets meer aan te repareren. De Vo gel sleept de Misubishi naar een garage in Katwijk. De Vo gel: „Het is vaak een kwestie van bemiddelen. Gelukkig was er een collega van die meneer in de buurt. Zo kan die man naar zijn werk in de auto van zijn collega en ik vraag aan de garage of de auto vandaag kan worden gerepareerd. Er lukken vandaag meer din gen niet. De boordcomputer van De Vogels auto is stuk. Het verschrikkelijke onweer van een paar dagen eerder is vol gens hem de boosdoener. Zon der die boordcomputer, waar op De Vogel al zijn opdrachten kan zien, wordt het leven een stuk minder aangenaam want dan moet alles per mobiele te lefoon worden doorgegeven. Die auto is trouwens de trots van de Katwijkse wegenwach ter. Met zijn zwager heeft hij de laadruimte naar eigen inzicht ingericht. „We hebben in deze wagens spullen ter waarde van veertigduizend gulden liggen. Deze wagen laat ik 's nachts dan ook niet buiten staan." De wagen heeft de mogelijk heid om verkeerde brandstof uit een auto te pompen en in tanks op te slaan. De Vogel: „Inderdaad, verkeerde brand stof. Dat is het meest voorko mende pechgeval. Laatst had ik er drie op één dag. Het is pu re dommigheid van mensen. De meesten rijden overdag in een lease-auto van de zaak en tanken bijvoorbeeld diesel. Als ze dan in hun eigen wagen rij den, denken ze bij de pomp niet na en gooien ze diesel in hun tank. En dan mogen wij weer opdraven." In het ANWB-inbouwstation in Voorschoten krijgt De Vogel een nieuwe computer. Als het apparaat aanflitst, verschijnt direct de nieuwe opdracht: Zaanstraat, Leiden. De Vogel: Alle wagens zijn uitgerust met GPS-signalering. Bij de centra le in Badhoevedorp kunnen ze via de satelliet precies zien waar ik uithang. De Zaanstraat ligt normaal gesproken niet op mijn route, maar nu ik toch in Voorschoten ben, kan ik ge makkelijk even langs Leiden wippen. Niet iedereen is blij met GPS, want ze kunnen pre cies zien wat je doet. Ik heb daar geen problemen mee. Ze mogen zien wat ik doe en als-ik een boodschap ga doen, dan vertel ik dat gewoon." Op het parkeerterrein in Voor schoten staat een wagen van de Wegenwacht in de kreukels. De Vogel: „Die is van een colle ga die langs de snelweg stond bij een pechgeval. Een auto klapte er zomaar tegenaan. Het is levensgevaarlijk langs de snelweg. Als het even kan sleep ik de auto naar een parkeerha ven." De Vogel maakt de mevrouw uit de Zaanstraat gelukkig. Ze kan vanavond naar de cam ping in Beekbergen. Ze kijkt bewonderend naar de sleute lende wegenwachter. De Vogel: v„De klant is koning tegenwoor dig. Vroeger werden de men sen nogal eens afgesnauwd, maar dat is er niet meer bij. We zijn klantvriendelijk. We heb ben richtlijnen waaraan we moeten voldoen. En daarbin nen kun je best flexibel zijn." De Vogel krijgt geregeld te ma ken met gestresste 'gevallen.' Mensen met pech onderweg en die een vliegtuig moeten halen. „Of wat derde je van ie mand die naar een sollicitatie gesprek moet en met pech aan de kant staat? De man die dat overkwam, was helemaal de kluts kwijt. Ik zei tegen 'm: als je om te beginnen nu eens belt met mijn telefoon en zegt dat je later komt. Daar denken de meesten niet bij na. Bij mij is dat een kwestie van ervaring." De mobiele telefoon is volgens De Vogel een mooie uitvin ding. De ANWB zou niet meer zonder kunnen. „Maar tijdens het rijden is het levensgevaar lijk. Ik zie ze rijden met 140 per REDACTIE AD VAN KAAM. 071-5356429. ROB ONDERWATER, oj FOTO DICK HOGEWONINC uur en met de knie sturen om met de handen te kunnen schrijven. Schandalig, dat de overheid niets doet aan dat soort uitwassen. De mobieltjes worden tegenwoordig vaak in plaats van praatpalen gebruikt om de centrale te bellen. Dat heeft als nadeel dat veel men sen niet weten waar ze staan. En probeer jij ze dan maar eens te vinden." Een Opel Kadett is gestrand iii Oegstgeest. Ook daarvan heeft de elektronica het begeven. De Vogel rijdt even heen en weer naar Het Motorhuis aan de Vondellaan om een onderdeel te halen. Kosten: 159 gulden, inclusief BTW. Die kosten zijn voor de klant. Huug de Vogel schiet het geld voor, maar hij is niet bang dat hij het bedrag niet terugkrijgt. „De meesten zijn blij dat ik überhaupt naar hun auto kijk. Je hebt er na tuurlijk bij die het vanzelfspre kend vinden dat de ANWB de benzine betaalt als ze met een lege tank langs de kant staan. En dan vragen ze ook nog eens de zegeltjes erbij. Het is me één keer gebeurd dat iemand vijf tien gulden benzine niet heeft terugbetaald. Eén keer in elf jaar tijd. Dat calculeer ik dan maar in." ROB ONDERWATER Naam: Vincent Tacx Woonplaats: Oegstgeest Leeftijd: 19 jaar Beroep: scholier Telegraaf, de wakkerste krant van Nederlai NO „Ik sta 's morgens om een uur of vijf op en bi "e tivee uur bezig met mijn krantenwijk. In dei tie duik ik meteen na mijn ronde mijn bed in Normaal kan dat niet, omdat ik naar school Welke voorbereidingen tref je voordat je bionb aan jouw krantenwijk? verf Niets bijzonders. De krantentas zit al op de En het lopen zelf gaat eigenlijk op de autonu ,eri piloot. Het is elke dag hetzelfde. Ik breng De ^ar graaf namelijk al tiveeënhalf jaar rond.!e' '1 Heb je in de vroegte minder last van agres [in honden of andere obstakels tijdens je rom ie: „Ik heb geen last van honden of zo iets. Af en or word ik wel gek van het weer. Met regen is lit echt weer om de krant te bezorgen. In de win het ook een beetje rot, maar je moet gewoon gaan." De zaterdagkrant van De Telegraaf is eenl IIKa pak papier. Het lijkt me dat doordeweeks! 'CR zorgen minder moeite kost? „Ik heb niet echt favoriete bezorgdagen. Man maandag is wel de beste dag, omdat die krat er" meestal het dunste is. Ben je niet geneigd een ander baantje te vi op aangenamere tijden? 'hee „Nee. Ik ben niet echt een ochtendmens. Ikl genlijk een hekel aan vroeg opstaan, maar a ie geld voor krijgt wil het wel lukken. Bovendit ik 's avonds al twee, drie dagen in de keuken a" 3 het Bastion-hotel in Oegstgeest. Ik heb niete soj kantie als doel voor het geld. Het geld gaat n jue mijn brommer. Maar de kranten breng ik ro mijn fiets. Lekke banden? Nee, daar heb ikg [erh problemen mee." 'ini Kom je in de vroege ochtend nog 'klanten' ,Afen toe kom je 's morgens een abonnee te\,anc zegt dan 'goedemorgen en bedankt voor de lron Maar meestal merk ik weinig. Ik slaap ook ia^ de helft als ik de krant rondbreng." De Kijfgracht. Als je afgaat op de naam, dan zouden de ver wensingen en vloeken hier over en weer moeten vliegen. Maar nee, de Kijfgracht is een van Leidens mooiste gracht jes, een stil zijarmpje van de Haven, waar rondvaartboten als drijvende kassen voorbij schuiven. Nu niet met planten maar met bloeiende mensenhoofden aan boord Als je op het bruggetje staat en naar het roerloze water kijkt .g. dat water waarin nu al eeuwenlang straatjongens kringetjes 20.04 ent. 2: Ipium 3.07 f 04 K )amol hebben gespuwd, dan voel je een merkwaardige rust in je dalen. Hier bevindt zich nog een plekje far from the mad ding crowdver van het daverende lustrum der Minervanern/rv en hun verkalkte aanhang, ver van de basdreun der moder ne samenleving. Je hoort, als je goed luistert, het hese gefluit van theeketel tjes in de ochtend, je ziet de vrouwen weer met veel water hun straatje schrobben, je hoort de ruiten koeren onder hun zemen en op de kaderand zit een blond Leids schoffie dat aan een dun draadje de wiegelende hemel vasthoudt. JdMvmc hoort moeders tegen achten 's avonds de namen van hun -2 P"J' kinderen roepen. En altijd is er weer diezelfde reactie: „Hè, mam, nog even? Mogen we nog even spelen? Het is nog zo licht." tekst: CEES VAN HOORE foto: WIM DIJKMA ertijd. elle. 2 irjeku 18.30i 19.3C it Nor in het .05 imams deilii Vonden

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 14