Betalen voor een huis dat niet wordt gebouwd
ANWB: het
zijn de kleine
dingen die
het doen
r Hoogleraar pleit voor samenvoeging technische studies
Nieuwbouw
,iet langer
it een tube
Pietsje vervuiling heeft grote
gevolgen voor DNA-onderzoek
Binnenland
Stompie ziet Abraham
eigenlijk heel simpel. Elke week wordt
sn Haag wel weer een nieuwe tunnel
'jQftnen. Het duurt vijf jaar om een student
vsïi echniek op te leiden tot ingenieur,
ekent gewoon dat de politiek de eerste
moet zwijgen. Zij mag geen nieuwe
bedenken." Professor Arnold Verruijt,
- tfaar grondmechanica in Delft, staat er-
end dat hij duidelijke uitspraken niet
Dat geldt zeker wanneer hij spreekt
dreigende ondergang van de bèta-op
en in Nederland. Als voorzitter van een
ss'e van deskundigen stelde hij al in
L «ror te kleine bèta-studies samen te
Dat werd hem niet in dank afgeno-
j 'e jaar later, is de belangstelling voor
vrijd ''eidingen nog verder afgenomen,
jnbe' ge universiteiten hebben minder dan
tmeldingen voor hun wiskunde-oplei-
kregen, anderen minder dan twintig
ituur- of scheikunde. Samenvoeging of
nauwe samenwerking ligt voor de hand. Naar
verwachting zal de Adviesraad voor Weten-
schaps- en Technologiebeleid dit minister
Hermans (onderwijs) in augustus voorstellen.
Daarop vooruiüopend komt een studiegroep
van de Koninklijke Nederlandse Academie
van Wetenschappen (KNAW) deze week al
met voorstellen om de hogerejaarscolleges
wiskunde te laten coördineren door de on
derzoeksscholen waarin enkele universiteiten
samenwerken. Zij kunnen het best bepalen
waar de zwaartepunten van de opleidingen
moeten liggen en welke richtingen stimule
ring verdienen, denkt de groep.
De teloorgang van de exacte vakken is ook in
andere West-Europese landen zichtbaar. Er is
tevens een groei van economische en rech
tenstudies waarneembaar. Toch verloopt de
afkalving in Nederland veel sneller dan el
ders. Verruijt: ,,Ik denk dat deze ontwikkeling
ook te maken heeft met de groei van de
dienstverlenende sector. Een ingenieur komt
in dienst als werknemer. Een rechter, een ad
vocaat of een bedrijfsadviseur heeft glamour.
Ik vind die verschuiving heel verontrustend.
In de dienstverlenende sector wordt immers
vooral met papier geschoven. Maar er wordt
vergeten dat er ook nog wel wat moet worden
gebouwd, geproduceerd en vernieuwd." Een
andere oorzaak is volgens de Verruijt de be
handeling van de exacte vakken op de mid
delbare school. Wiskunde en de natuurwe
tenschappen worden nog te veel afgeschil
derd als 'moeilijke vakken', ook door de be
trokken docenten. In veel leerboeken worden
de natuurwetenschappen neergezet als verza
melingen feitjes, die uit het hoofd moeten
worden geleerd. „Een leraar die hoort dat een
scholier natuurkunde wil studeren, zal eerst
zeggen dat het zo'n moeilijke studie is. Van
andere vakken wordt gezegd dat zij veel ge
makkelijker zijn. Maar voor mij zijn een hoop
gammavakken zoals psychologie, antropolo
gie, sociologie erg moeilijk."
De meest recente cijfers van de Informatie
Beheer Groep (IBG) laten zien dat de aanmel
dingen voor wiskunde en natuurwetenschap
pen ook dit jaar verder teruglopen. De zes
klassieke universiteiten (twee keer Amster
dam, Utrecht, Groningen, Nijmegen en Lei
den) geven het volgende beeld. Wiskunde
daalt van 112 in 1997 naar 97 dit jaar. Schei
kunde daalt van 272 in 1997 naar 211 dit jaar.
Natuurkunde van 203 in 1997 naar 182 dit
jaar.
Ook de technische universiteiten hebben te
maken met afkalving. Bij scheikunde gaat het
om 46 aanmeldingen minder, bij natuurkun
de om tien en wiskunde daalt met negentien
eerstejaars vergeleken met vorig jaar. Bij alle
universiteiten stijgt wel het aantal eerstejaars
dat informatica wil studeren.
Een oplossing heeft Verruijt niet onmiddel
lijk. Wel gelooft hij dat al op de middelbare
school de belangstelling voor de exacte vak
ken kan groeien door bijvoorbeeld bij natuur
kunde veel feitenkennis te schrappen en in
plaats daarvan veel meer uit te leggen. „Je
kunt best verklaren waarom een lichtstraal
die op een bolle lens valt, wordt samenge
bundeld in een brandpunt. Als je dat wilt uit
leggen, zul je andere delen van de leerstof
moeten laten vallen. Je zou streng moeten se
lecteren. Schrap bijvoorbeeld de beginselen
van de quantummechanica of de relativiteits
theorie. Daar krijgt een student later nog vol
doende tijd voor."
Universiteiten die vast willen houden aan
hun eigen opleidingen krijgen van hem ook
de nodige kritiek. Een opleiding die begint
met tien of twintig eerstejaars moet fuseren.
„In Amsterdam kan de Vrije Universiteit maar
beter helemaal stoppen met de bèta-vakken.
Aangezien ook de andere universiteiten
noodlijdende opleidingen hebben, kan je die
beter samenvoegen. Als studenten naar
Utrecht moeten, is dat ook nog niet het einde
van de wereld." Uiteindelijk zullen de univer
siteiten worden gedwongen een eind te ma
ken aan de historisch gegroeide situatie. „De
besturen zullen zeggen dat het zo niet langer
kan. En anders vragen de andere faculteiten
zich wel af of ze op deze wijze moeten door
gaan. Dan gaan ze binnen de universiteit wel
kijken of het geld niet beter anders kan wor
den verdeeld."
werk ongelezen in de oud
papierbak. Natuurminnen-
de kampeerders hebben
meer aan het (minder vaak)
verschijnende Op Pad,
maar mogen dat van hun
formeel 'democratisch'geor
ganiseerde vereniging niet
in plaats van De Kampioen
ontvangen. En veel autorij
ders tegen wil en dank. al
leen ANWB-lid vanwege de
Wegenwacht, ergeren zich
groen en geel aan het auto
mobilistenblaadje en de af
en toe daarin bewezen lip
pendienst aan het milieu.
De Kampioen kan gemist
worden. Dat scheelt een
heel bos.
rien polderman
'Als de vos de passie preekt,
boer pas op je kippen', geldt
ook in groen-groen-knol-
lenland van het milieu.
Scheidend ANWB-directeur
P. Nou wen - Superman
voor Autorijdend Neder
land - heeft vorige week mi-
lieuprijzen uitgereikt aan
milieuvriendelijke cam
pinghouders. Daar zullen
de kritische ANWB-leden
die met royement werden
bedreigd, van hebben opge
keken. Kern van hun kritiek
is immers, dat de ANWB
onder Nouwen te veel een
belangengroep voor auto
mobilisten is geworden met
structureel te weinig oog
voor het milieu.
De ANWB, Nouwen en een
diep doorleefde bezorgdheid
over de aantasting van het
milieu, de meest voor de
hand liggende combinatie
is het inderdaad niet. De
toeristenbond worstelt al
sinds zijn oprichting met de
gevolgen van zijn eigen suc
ces: 'Kom mee naar buiten,
allemaal'. Waarna de scha
de moest worden bestreden
met de beroemd geworden
aanmaning: 'Laat niet als
dank voor 't aangenaam
verpozen de eigenaar van 't
bos de schillen en de dozen
In zijn toespraakje tot de in
Rhenen verzamelde milieu-
campinghouders schetste
Nouwen zelfde tegenstel
ling die de moderne 'kam
peerder' in zich verenigt. Ci
terend uit De Kampioen,
het clubblad van de toeris
tenbond, voerde hij een
ANWB-lid ten tonele dat ge
nietend van de natuur en
de sterrenhemel toch een
camper met tv en magne
tron onder handbereik had.
Gaat dat eigenlijk wel sa
men, zo vroeg hij zich af.
liefde voor natuur en milieu
met zo'n leefstijl? De hang
naar luxe beschadigt im
mers indirect de natuur en
betekent een achteruitgang
van het milieu.
Zoals van de ANWB-direc
teur mocht worden ver
wacht, vond Nouwen dat
toeristisch genot best kon
samengaan met de bescher
ming van natuur en milieu.
Een andere opstelling zou
trouwens veel van de 3,5
miljoen ANWB-leden ern
stig hebben verontrust. De
ANWB'ers kunnen rustig
verder dromen over hun
nieuwste zuinige auto en al
die prachtige toeristische
autoroutes die hun milieu
vriendelijke bond in de loop
der jaren heeft uitgestip
peld.
Duurzaamheid, zei Nou
wen vorige week tot de
campinghouders, is niet te
bereiken met een groot ini
tiatief. Het zijn de kleine
dingen, die het doen. Van
daar een prijs als de 'Mi
lieubarometer', voor cam
pinghouders die zuinige
douchekoppen toepassen,
afval scheiden en hun ter
rein bereikbaar maken voor
niet-autorijders. Zelf laat de
ANWB zich op het gebied
van de 'kleine dingen' ook
niet onbetuigd, zo onthulde
Nouwen. Sinds een half
jaar wordt De Kampioen
bijvoorbeeld zonder om
slagwikkel bezorgd. Dat
scheelt zestien ton papier,
ofwel 240 bomen.
Een braaf initiatief van de
ANWB, vergelijkbaar met
het tandenborsteltje in de
snoepreclame op tv. Maar
meer dan risicoloze symp
toombestrijding is het alle
maal niet. De ANWB kan
eigenlijk ook niet anders.
Meteen ondubbelzinnige
keuze tegen toerisme en au
torijden als zodanig, zou de
toeristenbond immers in
strijd komen met zijn eigen
doelstellingen.
Daarom een tip voor een
nog kleiner milieuvriende
lijk 'ding' dan de afschaf
fing van de omslagwikkel:
schaf De Kampioen zelf af.
In menig huisgezin belandt
het ANWB-ledenorgaan met
het andere reclamedruk-
(DAG 9 JULI 1999
arlem-leiden
lövan der kaaij
■t lijkt erop dat in Ne-
rland decennialang
iar raak is gebouwd. Na
storten van eindeloze
„•veelheden beton en
t uitrollen van honder-
n kilometers asfalt,
apt de overheid plotse-
iicj g°Ptot bezinning. In
deze week verschenen
ta Belvedere roepen
>t minder dan vier
latssecretarissen (cul-
ir, natuur, verkeer en
«Imtelijke ordening) op
i zuinig te zijn op het
Ituurhistorisch erfgoed
Nederland. Tegelijker-
1 kondigen ook de pro-
cies aan 'cultuurhisto-
UJJ [he waardekaarten' te
- ken, om bij nieuw-
it 85 uw meer rekening te
uden met de waarde-
le elementen in stad en
onverwachte bezin-
ig leidde direct al tot
botsing tussen de di-
se overheden. Staats-
etaris Van der Ploeg
Ituur) wil geen enkele
itasting van de Stelling
Amsterdam en tekent
waar aan tegen de
nnen van de provincie
ird-Holland om de ru-
van fort Velsen te slo-
i voor woningbouw,
is hij tegen het on1
leel van het nieuwe
;kplan voor havens en
ijventerrein in de
kermeerpolder. Die
in het beschermde
ootsveld van enkele
en.
overheid erkent dat er
ing is gebouwd met
H kleppen op. Het resul-
is voor ieder zicht-
;£ir: alle nieuwe wijken
ïjj ;n op elkaar, ook de
:3|kels en zelfs de hui-
Natuurgebieden en
eke landschappen
eten steeds weer met
d en tand worden ver-
igd tegen oprukkende
ïwbouw, doorsnijden-
iregen en spoorlijnen.
Is een architect eens
nieuwbouwwijken
len uit een tube ge-
TELipen.
v™ ;tis de hoogste tijd om
irvlakking van steden
andelijke gebieden te-
te gaan", zeggen de
nissecretarissen. „Hun
ke identiteit moet in
d blijven en worden
terkt".
ird- en Zuid-Holland
ten al langer actie te
hernemen om de cul-
P^historische waarden
de provincie in kaart
rengen, maar zijn ken-
jk niet van plan de bè-
irming tot het uiterste
r te voeren, gezien de
inen voor aantasting
de Stelling van Am-
dam. Voorlopig komt
iapier te staan wat
3e provincies in huis
Den aan monumen-
beschermde stads- en
•sgezichten, histori-
dijken, verkavelingen
taterwegen en arche-
jsch waardevolle ob-
:aarten zullen nog
niet bindend zijn
wie met bouwplan-
rondloopt. Volgens
rd-Holland is het doel
de cultuurhistorische
dekaarten 'om ieder-
die zich met ruimte-
planontwikkeling be-
oudt te informeren
cultuurhistorische
ienten en de geschie-
s van de omgeving en
spireren bij het ma-
van plannen'.
Na het verschijnen van het rapport DNA bij in
braken is de roep luider geworden om DNA-on
derzoek vaker toe te passen. Het rapport leest
als een succesverhaal. Niet alleen bij zware
misdaad blijkt DNA-onderzoek nuttig, ook bij
de kleine criminaliteit verhoogt het de pakkans
aanmerkelijk. De betrouwbaarheid van het on
derzoek lijkt nauwelijks meer ter discussie te
staan.
DNA is de drager van het genetisch materiaal, dat
voor ieder mens uniek is. Om zulk materiaal te
verkrijgen, is maar een heel klein beetje li
chaamsmateriaal nodig. Een haar, een beetje
speeksel, een bloedvlekje, het is allemaal vol
doende om een 'DNA-profiel' te maken. Met dat
profiel kan het Gerechtelijk Laboratorium een
vergelijkend kijkje nemen in een bewaarbank van
alle gemaakte profielen.
Blijkt een profiel overeen te komen met een
profiel uit zo'n databank, dan spreekt men van
een hit (treffer). Een hit kan betekenen dat het
gevonden profiel op de plaats van de misdaad
overeenkomt met dat van een verdachte van een
eerder misdrijf. Ook kan het gelijk zijn aan een
profiel dat is gevonden bij een eerder misdrijf,
maar waaraan geen naamkaartje hangt.
Een DNA-profiel is net zo uniek als een vinger
afdruk. Maar voor het achterlaten van een vin
gerafdruk moet iemand ter plaatse zijn geweest,
terwijl biologische sporen zoals een haar zich ge
makkelijk laten verplaatsen. Onder de schoen
van een rechercheur bijvoorbeeld. Zo kan een
biologisch achterblijfseltje van een volstrekt on
schuldig persoon worden gebruikt voor het ma
ken van een DNA-profiel.
En is er eenmaal een profiel gemaakt, dan gaat
dat in de databank. Daar blijft het in ieder geval
vijftien jaar liggen. Als er een naamkaartje aan zit
zelfs dertig jaar.
Maar in het rapport DNA bij inbraken wordt
melding gemaakt van de ongeschooldheid van
opsporingsambtenaren in biologisch materiaal.
Dat maakt het DNA-onderzoek vooralsnog een
beetje onbetrouwbaar. En er is nauwelijks onder
zoek denkbaar waar een pietsje vervuiling zulke
grote gevolgen kan hebben. Het verzamelen van
biologisch materiaal is eigenlijk het werk van
specialisten, die weten hoe ze verontreiniging
kunnen voorkomen. Een woordvoerder van het
Gerechtelijk Laboratorium erkent deze bezwaren
van het huidige DNA-onderzoek.
Hij wijst er evenwel op, dat DNA-bewijsmateri-
aal slechts een onderdeel van de bewijsvoering
is. Het kan aantonen, dat iemand mogelijk op de
plaats van het delict is geweest. De politie kan
een 'hit' gebruiken voor verder onderzoek.
Officieel wordt elk profiel bewaard. Er zijn wel
enkele uitzonderingen denkbaar, zoals in Utrecht
waarbij mensen werd gevraagd vrijwillig biolo
gisch materiaal af te staan. Dit gebeurde om de
kring van verdachten te beperken. In dit geval
werd toegezegd onverdachte profielen te vernie
tigen.
vlissingen Stompie, de krokodil in de Vlissingse reptielentuin, is gisteren 50 geworden. De krokodil kreeg
zijn naam nadat een soortgenoot bij een gevecht een stuk van zijn rechter voorpoot had afgebeten. Om de
verjaardag luister bij te zetten, mochten alle bezoekers die in 1949 zijn geboren, gisteren gratis de dierentuin
in. FOTO ANP WIM VAN VOSSEN
Alles of nietsvan Zaanstad leidt tot stilleggen Vinex-project
'Wonen in de top van de
Randstad'. Een eigen huis
op de Vinex-locatie Saen-
delft in Assendelft: betaal
baar, buiten en toch op
een steenworp afstand van
Amsterdam. Het lijkt te
mooi om waar te zijn. En
dat is het inmiddels ook.
De gemeente Zaanstad,
waar Assendelft deel van
uitmaakt, en linoleumfa-
brikant Forbo Krommenie
zijn in een keiharde juridi
sche strijd verwikkeld over
het bestemmingsplan voor
dit gebied, waar 5.000 wo
ningen moeten komen.
Saendelft: betalen voor een
huis dat maar niet wordt
gebouwd.
zaanstad ronald massaut
De bouwvergunning is sinds fe
bruari opgeschort, hangende
juridische bezwaren van Forbo.
De bouw ligt zeker stil tot de
cember, mogelijk nog langer.
De kopers betalen de rekening,
want de bouwrente neemt al
leen maar toe. Een bouwproject
waarin niet wonen, maar ruzie,
financiële rampspoed en juridi
sche haarkloverij centraal
staan.
De huizenkopers zijn er ziek
van. „Ik heb vorig jaar een huis
gekocht, maar voorlopig heb ik
alleen nog maar een zeperd ge
haald. Ik betaal elke maand
duizend gulden aan bouwrente,
maar er wordt helemaal niets
gebouwd", zegt Remco Boas,
voorzitter van de kopersvereni
ging Saendelft. Hij noemt zich
zelf nog 'redelijk gelukkig'. In
tegenstelling tot mensen die
hun huidige huis al hebben ver
kocht, wordt hij na de zomer
niet dakloos.
Maar voor alle kopers verstrij
ken de maanden en stijgen de
kosten. De bouwrente kan aar
dig oplopen. Als van een wo
ning al twee van de drie verdie-
pinge'n af zijn, betaalt de koper
tweederde van zijn maandelijk
se hypotheeklast als bouwrente.
Die is ook nog eens niet aftrek
baar, omdat de koopakte han
gende de bezwaarprocedures
nog niet kan worden gepas
seerd.
Boas: „Veel mensen hebben het
probleem daarom al terugge
bracht tot een koele rekensom.
Saendelft, de droomwijk die een nachtmerrie werd. Midden achter de karkassen van de niet voltooide woningen is de schoorsteen van Forbo te
z'en- FOTO PAUL VAN WEEL
De huizenprijzen zijn het afge
lopen jaar met zo'n 20 tot 25
procent gestegen. Wie nu af
haakt, moet op zoek naar een
andere en duurdere koopwo
ning. Je praat dan over verschil
len van een halve tot een hele
ton. Daar kun je een behoorlij
ke tijd bouwrente van betalen."
Rekenen deden eerder de ge
meente Zaanstad en linoleum-
fabrikant Forbo, met 850 werk
nemers één van de grootste
werkgevers in de Zaanstreek.
Ieder voor zich maakten zij een
rekensom, die in het eigen
voordeel wordt uitgelegd. Het
geschil draait om de afstand
van de nieuwbouw tot de grens
van het bedrijfsterrein.
„Zaanstad handelt in strijd met
richtlijnen van de Vereniging
Nederlandse Gemeenten
(VNG)", stelt Forbo-directeur
W. Verzijl vast. „Die houdt voor
nieuwbouw een afstand van
700 meter aan, maar Zaanstad
bouwt tegen alle regels in op
180 meter van het bedrijfster
rein. Dat is gewoon vragen om
juridische problemen. Er is
sinds 1993 geen jaar voorbij ge
gaan dat we niet hebben gepro
testeerd. De gemeente heeft
zich daar nooit iets van aange
trokken. De kopers zijn daar nu
de dupe van."
De linoleumfabrikant vreest dat
de nieuwe bewoners van Saen
delft, die in meerderheid van
buiten de Zaanstreek komen, al
snel zullen klagen over de typi
sche Forbo-geur. „De uitstoot
is de laatste tien jaar flink ge
daald. We hebben 30 miljoen in
milieumaatregelen gestoken.
Omwonenden ruiken Forbo nu
niet meer. Maar veel van de ko
pers hebben dat referentieka
der niet, en staan er daarom
heel anders tegenover. Willen
wij straks uitbreiden, dan re
gent het bezwaren."
Uitbreiding is nog niet noodza
kelijk, maar komt beslist aan de
orde, aldus Verzijl. „Wij zitten
straks helemaal ingesloten. Uit
breiden buiten de bestaande
oppervlakte is dus uitgesloten.
Een bedrijf dat niet kan groeien
zal langzaam wegkwijnen." De
uiterste consequentie is duide
lijk: Forbo zou kunnen vertrek
ken. Het bedrijf heeft al ge
dreigd met verplaatsing van de
productie naar Schotland.
De gemeente Zaanstad wil niets
weten van de 700 metergrens
van Forbo. Maar al in 1997
werd Zaanstad voor het eerst
door de rechter teruggefloten.
Diezelfde rechter constateerde
in februari dat Zaanstad nog
steeds geen adequate onder
bouwing heeft voor de zelfge
kozen 180 metergrens, en legde
de bouw stil.
De nieuwkomers voelen zich
dan ook bekocht door de ge
meente. Zij vinden dat zij on
voldoende zijn gewaarschuwd
dat de bouw voor langere tijd
kon worden stilgelegd. Ook
wordt Zaanstad 'wanbestuur'
verweten. „Een gemeente die
een bestemmingsplan bedenkt
met woningbouw op een steen
worp afstand van een linoleum-
fabriek, en dan ook nog verrast
is dat het bedrijf naar de rechter
stapt: veel leden kunnen hier
absoluut niet bij", vertelt Boas.
Verantwoordelijk wethouder M.
Horselenberg-Koomen van
stadsontwikkeling wijst de be
schuldigingen van de hand.
„Wij hadden niet kunnen voor
zien dat de bezwaren van Forbo
tot zo'n lange stilstand zouden
leiden. Bij de start van elk
nieuwbouwproject kunnen er
juridische problemen optreden,
rrfaar het gaat bijna altijd goed.
Het is ook de eerste keer dat
een bedrijf zo langdurig be
zwaar maakt."
Boas had zich de eerste kennis
making met de gemeente Zaan
stad anders voorgesteld. „Het is
werkelijk ongelofelijk wat hier is
gebeurd. Het enige dat ons op
dit moment rest, is proberen de
schade zo veel mogelijk te be
perken. Verder moeten we druk
uitoefenen op alle partijen om
toch vooral zo snel mogelijk tot
een oplossing te komen."
Daarvoor moet Forbo zijn be
zwaren inslikken, of de be
stuursrechter moet het bedrijf
in hoger beroep in het ongelijk
stellen. De kopers zien het nog
niet gebeuren dat de gemeente
bakzeil haalt. Een laatste lijm
poging, begin juni, leverde van
de kant van Forbo nog de
handreiking op dat het bedrijf
wel over 500 meter wilde pra
ten. De gemeente weigert ech
ter te praten over '180 plus'.
Dat betekent namelijk dat de
huizen die al in aanbouw zijn
meteen weer moeten worden
afgebroken. Daarop zullen
schadeclaims van gedupeerde
kopers volgen en bovendien
wordt de Vinex-opgave niet gé-
haald. „Dat is onmogelijk", zegt
Horselenberg. Verzijl van For
bo. „Hoezo onmogelijk? We
kunnen mensen op de maan
zetten en dan zouden we niet
een paar woningen kunnen af
breken? Toe nu toch!"
Boas zegt 'begrip' te hebben
voor de positie waarin Forbo
zich bevindt. „De gemeente en
de bouwers hadden de kopers
vanaf het begin beter moeten
informeren over de juridische
positie van Saendelft en de risi
co's voor de kopers. Dat heb
ben ze niet gedaan. De ge
meente speelt alles of niets. Dat
heeft de wethouder ook toege
geven. Het zijn de huizenko
pers van Saendelft die de prijs
daarvoor betalen."
De problemen worden groter
en groter naarmate de tijd vor
dert. Tot december wordt er ze
ker niet gebouwd. Boas: „Er
zijn mensen die hun huis al
hebben verkocht, en na de zo
mer letterlijk op straat staan. De
gemeente zegt individuele ge
vallen te zullen helpen, maar
als dit nog veel langer duurt,
zijn al die 850 kopers straks in
dividueel gevallen. Er is maar
één manier om te helpen, en
dat is heel snel bouwen."
