Gedrag en gezondheid onlosmakelijk met elkaar verbondei Zonnepaneel energiebron van de toekomst 'Verbondenheid met gehandicapten moet hoeksteen verzorging zijn' Binnenland VRIJDAG 25 JUNI 1999 ANP Algemeen Nederlar GPD Geassocieerde Pt Hoogleraar Maes: 'Ik bestudeer geen ziekten, maar gezond gedrag LEIDEN HANS SONDERS Gedrag is van grote invloed op de gezondheid: de helft van de mensen sterft door slechte leefgewoonten en stress kan een nega tieve uitwerking hebben op het immuunsysteem. Ook een verkeer de manier van omgaan met je ziekte kan die verergeren. „Ik bestu deer daarom ook geen ziekten, maar gezond gedrag", zegt profes sor Stan Maes, hoogleraar gezondheidspsychologie aan de Univer siteit Leiden. „Want daaraan wordt veel te weinig aandacht be steed." heeft in die jaren flink aan be lang gewonnen, want intussen heeft hij drie collega-hooglera ren. Maes was pionier op zijn vakgebied en nog steeds (onder veel meer) voorzitter van diver se internationale organisatie op dit terrein. „Er zijn drie grote gebieden in de gezondheidspsycholo gie.", legt hij uit in zijn werkka mer aan de Leidse universiteit. „Psychologische processen, stress bijvoorbeeld, hebben fy siologische effecten die op hun beurt het afweermechanisme „Er zijn mensen die menen dat het veranderen van menselijk gedrag net zo gemakkelijk gaat als het toedienen van een injec tie. Maar zo eenvoudig is dat niet. Daarom werken al die an tirookmethodes ook niet, die richten zich te veel op opper vlaktefactoren. Je moet dieper kijken, want gedrag komt voort uit emoties." Maes was twintig jaar gele den de eerste gezondheidspsy choloog in Nederland. Het vak kunnen aantasten. Stress kan bijvoorbeeld de activiteit van 'natural killercellen' verminde ren en zou ook het kankerpro ces kunnen beïnvloeden. Dan zijn er de leefgewoonten. Nega tieve, zoals roken en te veel drinken, maar ook het niet dra gen van veiligheidsgordels val len daaronder. Maar ook de goede leefgewoonten zoals op tijd ontspanning zoeken en vol doende aan lichaamsbeweging doen. Ten slotte is de manier waarop je met een eventuele ziekte omgaat erg belangrijk. Als je die overdrijft en aan je arts de verschijnselen erger doet voorkomen dan ze zijn, kan die laatste bijvoorbeeld de medicatie verhogen of zieken huisopname voorstellen. Aan de andere kant, als je de ver schijnselen ontkent en kleineert en vervolgens je medicijnen niet inneemt, kan dit eveneens de ziekte verergeren." De houding die vrouwen in nemen nadat bij hen borstkan ker is geconstateerd, kan vol gens sommige onderzoekers de levensduur beïnvloeden. Deze onderzoeken tonen aan dat zij die er passief of - nog erger - depressief onder zijn, een min der lange levensverwachting hebben dan de vrouwen die desondanks hoopvol en positief tegen het leven blijven aankij ken. Volgens Maes heeft ook dit verschijnsel direct te maken met de invloed van stress op het afweermechanisme. Maar het ligt niet alleen aan de houding die de patiënt bij een ziekte inneemt. Het blijkt ook heel slecht uit te pakken als een arts bij een patiënt bijvoor beeld hoge bloeddruk consta teert maar er vervolgens niets aan doet of kan doen. Soms zelfs leidt alleen al de bood schap dat iemand lijdt aan een ernstige ziekte tot de dood. „Er zijn gevallen bekend van aids- patiënten die zelfmoord pleeg den na die mededeling", aldus Maes, „ondanks het feit dat angst voor de dood minder re- eel is geworden omdat de be handeling van aids steeds suc cesvoller wordt." Als de gezondheidspsycholo gie zich de laatste decennia op iets heeft gericht dan is het wel op het rookgedrag. En daarin zijn flinke successen geboekt. Rookte kort na de Tweede We reldoorlog nog zo'n negentig procent van de Nederlandse mannen, nu geldt dat slechts voor ongeveer 35 procent van de gehele bevolking. „Die laat ste groep bestaat uit de 'die hards', de koppige volhou ders", zegt Maes, „en die zijn het moeilijkst te bereiken. Nico tine heeft een positief stimule rend effect in de hersenen en verhoogt daardoor het welbe vinden. Net zoals de roes na al coholgebruik je welbevinden beïnvloedt. Tenzij je voor dit verlies aan welbevinden iets in de plaats kunt stellen, heb je een probleem." Er bestaan heel veel redenen waarom mensen gezond of on gezond gedrag vertonen. „Veel mensen handelen bijvoorbeeld naar gelang hun eigen opvat ting. Zij zijn ervan overtuigd dat zij geen kanker of een hartin farct zullen krijgen: de waar schuwing op het pakje sigaret ten of shag is voor anderen be doeld. In tegenstelling tot de werkelijkheid menen velen dat de meeste andere mensen ook roken en ook die misvatting houdt het gedrag in stand." Zo lang mensen geen verve lende gevolgen van hun gedrag ervaren, zijn ze vaak niet bereid dit snel te veranderen .Maar na een hartinfarct is zeventig pro cent alsnog bereid - en in staat - met roken te stoppen. 'Ik ben aan de dood ontsnapt', luidt dan het argument. Sociale con trole is eveneens van grote in vloed op (rook) gedrag. De om geving kan roken absoluut af wijzen, maai- het ook stimule ren. De meeste kinderen begin nen met roken als gevolg van de druk van leeftijdsgenoten. Het effect van de houding van ouders tegenover hun kinderen ('ik ben verslaafd, begin er als jeblieft niet aan!') moetd niet worden overschat, zelfcontrole blijft toch i langrijkste factor bij hei len wat wel of wat doen", zegt Maes. „Een neemt uiteindelijk toch beslissing hoe te handel invloed van buitenaf is betrekkelijk gering." Waar het 't rookgedi treft, bepleit Maes wel ei sequentere houding overheid. Die houdt de king aan de ene kant vo roken slecht is voor de heid, maar staat tegel levensgrote tabaksreclaiD „Een reclameverbod is ver dan hogere accijna overheid is daarin hi niet consequent, zelfs on waardig." De verzorging van verstandelijk gehandi capten heeft de afgelopen decennia een omwenteling ondergaan. Van de totale afhankelijkheid van \vij weten wel wat goed voor ze is' tot de gedachte van 'au tonomie', waarbij de gehandicapte zijn eigen leven en verzorgingsbehoeften be paalt. „Maar in d? autonomie voor ver standelijk gehandicapten zijn we te ver doorgeschoten", zegt orthopedagoog dr. Joop Stolk. Hij pleit in plaats daarvan voor een nieuwe houding: 'verbonden heid'. Joop Stolk, universitair hoofddocent or- thopedagogie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam, vindt dat er een belangrijke nieuwe stap moet worden gezet in de ver zorging van verstandelijk gehandicapten. „Want veel verstandelijk gehandicapten wéten eenvoudigweg zelf niet wat goed voor hen is, als ze het al kunnen zeggen. En ze blijven hoe dan ook volkomen af hankelijk van anderen om de eventuele persoonlijke wensen in hun leven ook te kunnen realiseren." Om die reden wordt donderdag en vrij dag in Ede het internationale congres 'Ver bondenheid als kwaliteitscriterium in de zorg voor mensen met een verstandelijke handicap' gehouden. Stolk: „Hierbij gaat het om het spanningsveld tussen aan de ene kant de autonomie, respect voor de ei genheid van de gehandicapte, en daarte genover zijn of haar volstrekte afhankelijk heid." .Autonomie, ook wel zelfbeschikking genoemd, is echt niet het allerbelangrijk ste", vervolgt Stolk gedreven. Hij wil daar om dat de negatieve zijde van het tegen overgestelde hiervan, namelijk 'afhanke lijkheid'. verdwijnt. „Daarvan moet het ta boe af. Afhankelijkheid is iets heel moois", zegt hij. „Het toppunt van volwassenheid is dat je afhankelijk van anderen durft te zijn." Stolk .pleit voor een gevoel van verbon denheid met de gehandicapte in de zorg verlening. De zorgverlener zou de gehan dicapte als volkomen gelijkwaardig mens moeten gaan zien en er een echte relatie mee moeten aangaan. Hij of zij moet daar om ook eens over zijn of haar eigen leven met de gehandicapte praten. Je zou als hulp- en zorgverlener moeten vertellen hoe je zelf met verlies of verliefdheid om gaat. Niet alleen afstandelijke adviezen ge ven, maar uit een gevoel van verbonden heid. „Verstandelijk gehandicapten waren altijd het voorwerp van neerbuigende zorg. Het vraagt een hele omwenteling om ze als gelijkwaardige medemensen te gaan zien. Er zijn natuurlijk verschillen, maar bovenal zijn ze medemens. Om die erken ning, daar gaat het om." „Je kunt een gezinsvervangend tehuis met bijvoorbeeld vijftien bewoners prima organiseren, en dat moet ook", legt hij uit. „Voor het opstellen van behandelings plannen, het regelen van werk, recreatie en het verbeteren van de communicatie van de gehandicapten heb je nu eenmaal professionals nodig. Maar is dat het dan? Sommigen menen van wel, maar het ver loop in de gezondheidszorg is groot en wat zijn dan de mogelijkheden voor de gehan dicapte om zich aan een ander te gaan hechten? Is er bijvoorbeeld voldoende in teresse in de levensgeschiedenis van de patiënt? Kun je zijn klachten zien tegen de achtergrond van zijn leven? Misschien is- ie altijd wel heel klein gehouden en ver klaart dat veel van zijn gedrag. Maar naar die levensachtergrond kijken is in de ge zondheidszorg heel ongebruikelijk." Volgens de orthopedagoog kun je geen verbondenheid met iemand voelen als je het totale plaatje van zijn leven niet een beetje kent. „Gewoon, de algemeen men selijke aspecten. Dat vraagt respect en meeleven in vreugde en verdriet Niet de houding van: ik heb alleen maar te geven. Nee, ook iets willen ontvangen en de ge handicapte niet alleen maar zien als voor werp van zorg. Verstandelijk gehandicap ten hebben namelijk ook iets te bieden. En dat is geen romantische gedachte. Hoe meer ik met hen werk, hoe meer ik ervan overtuigd raak. Ik leer veel van hen, bij voorbeeld onbegrensde trouw en onbe vangenheid. Nooit zijn ze berekenend, nooit is er een verborgen agenda. Ze ne men elkaar ook zo in beschenning, zorgen voor een medebewoner in een rolstot voorbeeld. Moet-ie niet naar de wc? ie niet worden geholpen met eten? Ze! ben bijna een natuurtalent om dit a voelen." Volgens Stolk moeten we leren bes wat verbondenheid met verstandelijk handicapten aan de samenleving kan voegen. Ook over vragen als 'heeft een standelijk gehandicapte er recht op on boren te worden?', kunnen we vo: hem alleen maar goed nadenken een gevoel van verbondenheid. „De woorden op de vragen 'wat voegt een handicapte toe aan de samenleving' 'moest-ie wel geboren worden?' ontdi dan ook pas als je het gevoel hebt nu verbonden te zijn." Door de zonnepanelen van Siemens Solar Industries kan een groep monniken in New Mexico meedraaien in de moderne wereld. FOTO GPD Dagelijks verspillen we ener gie: zonne-energje. Nederland telt maar de helft minder zon- uren dan bijvoorbeeld de Sa hara. Dat is echter genoeg om met zonne-energie water te verwarmen of de computer te laten draaien. Toch wordt het nauwelijks gebruikt, omdat het rendement van zonnecel len nog te laag is en de kosten hoog. Nederland heeft welge teld tien woningen die volledig draaien op de zon. Dat kun nen er meer worden als in het Amerikaanse California, waar de zon hoog aan de hemel staat, Siemens Solar Industries goedkopere en betere zonne cellen weet te fabriceren. Bij Siemens Solar zijn ze ervan overtuigd: zonnecellen zijn de energiebronnen van de toe komst. Hoewel er nog geen winst wordt gemaakt, investeert het van oorsprong Duitse be drijf jaarlijks miljoenen guldens in de ontwikkeling van de cel len. Omdat de kosten elk jaar dalen verwacht het bedrijf in ,de volgende eeuw een enqrfne toename in het gebruik van zonne-energie. Volgens een van de directieleden van Siemens Solar groeit de markt voor zon necellen jaarlijks met vijftien procent. Een van de belangrijkste voordelen van zonne-energie is dat het een milieuvriendelijke energiebron is. De panelen die onder een bepaalde hoek op het dak worden geplaatst, zet ten het licht van de zon direct om in elektriciteit. Als de zon midden op de dag schijnt, le vert dat duizend watt per vier kante meter op. Toch zijn er nog maar weinig huishoudens in Nederland die hun energie aan de zon ont trekken. De panelen zijn duur. Wie niet afhankelijk wil zijn van het bestaande energienet, moet grofweg anderhalve ton inves teren in zonnepanelen. Met de ze investering draaien alle ap paraten in huis op zonne-ener gie: van de lampen tot en met de fax. Voor een zonneboiler, die zorgt voor warm water, wordt ongeveer 50.000 gulden neergeteld. Deze investeringen zijn enorm hoog. De kosten voor zo'n 'zelfvoorzienend' huis worden volgens de Novem, voorlichtings- en onderzoeksin stituut voor duurzame energie, na ongeveer dertig jaar terug verdiend. Bij een zonneboiler is dit vijftien jaar. Dat is vaak even lang als een hypotheek, legt Emil ter Horst van Novem uit. Maar in die periode moeten de zonnepanelen vaak al worden vervangen, terwijl de meeste mensen gemiddeld niet langer dan negen jaar in hetzelfde huis wonen. Zonnestroom is dus nog steeds veel duurder dan stroom uit het stopcontact. Volgens Ter Horst is deson danks een kleine groep mensen geïnteresseerd in zonnepane len. Deze voorlopers dragen volgens hem bij aan de toe- Deze woningen in Amersfoort draaien volledig op zonne-energie. komst van de zonnecellen. Hij wijst erop dat de prijs voor zon necellen om de zeven jaar hal veert Deze mensen zijn bereid fors te investeren. „Over vijftig jaar is een zonnepaneel net zo goedkoop als een glasplaat met een stekker", verwacht Ter Horst. „Zodra meer mensen zonnepanelen aanschaffen, zal de prijs ook dalen." Toch zijn het nu vooral pro jectontwikkelaars, gemeenten of de organisatie Greenpeace die investeren in projecten met zonne-energie. Onlangs werd de gemeente Etten-Leur be kroond voor een energiezuinige nieuwbouwwijk. In de wijk wordt geen gas en olie meer ge bruikt. Dergelijke projecten ko men in aanmerking voor subsi dies van Novem. De particulier valt volgens Ter Horst ten dele tussen wal en schip. „Slechts in een enkel geval kunnen ze sub sidies aanvragen." Om de kosten van zonnepa nelen te verminderen is Sie mens al jaren bezig de produc tiemethoden te vernieuwen. Zonnecellen worden gemaakt van silicium, gewonnen uit zui ver zand. Uit pure silicium wor den staven gemaakt, die later gezaagde plakken opleveren. Een samenstel van deze plak ken vormt de zonnepanelen zo als die op het dak liggen. Om dat de fabricage van pure silici um erg kostbaar is, gebruikt Siemens overblijfselen uit de chipindustrie. Hier zit ten dele de flessen hals van de moderne zonnecel industrie. De materiaalkosten bedragen ongeveer dertig pro cent van de totale kosten van een zonnecel. Om de panelen goedkoper te maken, moeten deze kosten dus omlaag. Door de concurrentiestrijd in de chi pindustrie gebruiken steeds meer chipfabrikanten het silici um opnieuw. Door recycling houden ze de prijzen voor chips laag. Voor Siemens is het maken van zuivere silicium niet rendabel. Dit betekent dat er iets anders moet worden be dacht. Sinds acht jaar is het ontwik kelingscentrum in het Califor- nische Camarillo bezig met het ontwikkelen en onderzoeken van de nieuwe technologie: 'CIS thin film technology'. CIS staat voor 'copper indium diselen- ide' en is een halfgeleider. Bij deze methode wordt de zonne cel niet van silicium gemaakt, maar van CIS. De cellen zijn minder dik en vergen minder materiaal, wat tevens een kos tenbesparing oplevert, terwijl de nieuwe techniek zich beter leent voor automatische pro ductie. De zonnecellen die volgens de nieuwe CIS-technologie worden gemaakt, hebben een rendement van elf procent. Een doorbraak volgens Siemens So lar, die het product dit jaar op de markt brengt. Vergelijkbare CIS productiemethoden lever den tot nu toe een rendement op van acht procent. Het ren dement is het percentage van de zonne-energie dat in bruik bare elektriciteit wordt omge zet. Volgens Novem ligt het maximale rendement van de duurdere siliciumcel onder de huidige productieomstandighe den op hooguit zestien procent. Het gebruik van zonnecellen is oorspronkelijk afkomstig uit de ruimtevaarttechnologie, waar zonnepanelen zorgen voor een groot deel van de energie voor satellieten. Met name door de oliecrisis ont stond in de jaren zeventig grote belangstelling voor zonnepane len. Tegenwoordig worden de panelen overal ter wereld ge bruikt. Vaak worden ze ingezet op plaatsen zonder elektriciteit, zoals de boeien in de Noordzee of zendmasten op afj plekken. Maar ook zonu len op menig zomerhuis] de televisie een half uui en. Ter Horst is er van om dat de markt voor zonni gie de komende jaren fi groeien. De afgelopen werden zonnepanelen i derland vooral gebruik! systemen langs de weg (fi ten en ANWB-palen), aul sche drinkbakken voor en boeien op zee. dig is het aandeel zonfl len dat op woningen \vo zet groter, denkt Ter Hot! een paar jaar en de zont in de toekomst rendab noeg om de bewoonde te veroveren.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 6