'Pot presentatiesubsidies
moet vijf keer zo groot'
Groninger Museum bijna bankroet
Felix Thijssen wint Gouden Strop
Cultuur Kunst
Ieder diertje
zijn pleziertje
Woedende reacties
om bikkelharde Salome
Leidse Beat-Meet in teken
bezoek Beatles aan Nederland
VRIJDAG 25 JUNI 1999
Drie boeken Maarten 't Hart verfilmd
Amsterdam Drie boeken van Maarten 't Hart worden verfilmd.
Het gaat om de romans 'Het woeden der gehele wereld', 'De na
komer' en 'De kroongetuige'. Volgens de uitgever van 't Hart,
Arbeiderspers, gaat filmproducent Rob Houwer twee van de
drie boeken bewerken. Houwer heeft de rechten van 'Het woe
den der gehele wereld' al bemachtigd.
Van Heijningen naar Filmfonds
Rotterdam Jacques van Heijningen wordt vrijwel zeker de
nieuwe directeur van het Rotterdams Filmfonds. Het ad inte
rim-bestuur van het fonds heeft hem voorgedragen voor deze
functie. Het college van b en w van Rotterdam beslist binnen
kort over de voordracht. Jacques van Heijningen is een goede
bekende in de Rotterdamse filmwereld. Hij werkte bij theater
Lantaren/Venster als programmeur en manager en was in de ja
ren tachtig nauw betrokken bij h^t Filmfestival Rotterdam. Mo
menteel is Jacques van Heijningen, broer van producent Mat-
thijs van Heijningen, directeur van het Nederlands Filmfestival
in Utrecht.
groningen gpd
Het Groninger Museum is zo goed als
bankroet. Er is een schuld van 2,8 miljoen
gulden, waarvoor terstond een oplossing
moet worden gevonden. Dit om te voorko
men dat schuldeisers die hun geld willen
zien niet kunnen worden betaald. Ook
kampt het museum met een structureel be
grotingstekort van zeven tot acht ton per
jaar. De gemeente Groningen heeft het mu
seum nu onder curatele gesteld.
De gemeente leent het museum tot 1 janu
ari 2000 een bedrag van maximaal 2,4 mil
joen gulden. Het museum krijgt tot die da
tum de tijd om een plan op te stellen voor
een sluitende meerjarenbegroting. Daarin
moeten ook oplossingen voor de langere
termijn staan. De gemeente wil maande
lijks op de hoogte worden gesteld van de
gang van zaken bij het museum. En elke
vier maanden moet een door een accoun
tant gecontroleerde tussenrekening op tafel
worden gelegd.
De hachelijke financiële situatie wordt
veroorzaakt door tegenvallende inkomsten
door minder bezoekers en een verzwaring
van de lasten. Het museum had onder
meer te kampen met bouwtechnische te
genvallers zoals de waterschade (3,5 mil
joen gulden, deels betaald uit het calami
teitenfonds van de gemeente) en de onder
houdsgevoeligheid van het gebouw. Door
de penibele financiële positie is er de afge
lopen jaren niet gereserveerd voor onder
houd aan heit gebouw. Dat keert zich nu te
gen het museum. Verder heeft de gemeente
al twee keer een voorschot van enkele ton
nen moeten verstrekken om het museum
personeel tq kunnen betalen.
Bestuursvoorzitter G.Dippel stelt dat het
museum de afgelopen drie jaren in feite
zonder directeur heeft gefunctioneerd.
Daardoor is er nooit een goed beleidsplan
gemaakt en is het artistieke ambitie-niveau
volgens hem evenmin gehaald.
De nieuwe directeur van het museum K.
vanTwist vindt het logisch dat het museum
onder curatéile komt te staan.
iN RIJSDAM. 071-5356444. PLV. CHEF ANNET VAN AARSEN 071-53564
muziek
recensie max smith
Holland Festivalvoorstelling: 'Salome' naar
Oscar Wilde. Regie, toneelbeeld en kos
tuums: Einar Schleef Gezelschap Düssel-
dorfer Schauspielhaus. Gezien: Stads
schouwburg. Amsterdam
Het publiek behagen, dat is het
laatste waar beeldend kunste
naar en theatermaker Einar
Schleef zich toe leent. Hij is 55
en nog ontegenzeglijk het en
fant terrible van het Duitse to
neel. Zijn bewerking, enscene
ring en aankleding van Oscar
Wilde's 'Salome' begint met
een kwartier zwijgen, waarbij
de acteurs in een verheven pose
roerloos op het podium staan.
Ze wachten op de komst van
koning Herodes Antipas. Bij
verscheidene toeschouwers
wekt dit al snel ergernis op.
„Mijn geduld raakt op",
wordt er door iemand geroe
pen. Een ander brult: „Heb ik
daarvoor vijftig gulden betaald?
Sommigen beginnen uit pro
test demonstratief te applaudis
seren. Terwijl anderen daar
weer boos tegen in gaan met
bijvoorbeeld de hartenkreet:
„Aso's, houd daar mee op!" En
met: „Als het je niet bevalt, rot
dan op!"
Vervolgens is het pauze om
technici de gelegenheid te ge
ven de profeet Johannes de Do
per aan het kruis vast te binden
en hem daarop ruggelings ge
durende de voorstelling hoog
boven het publiek te laten han
gen. Dit beeld heeft een dubbe
le betekenis. In figuurlijke zin
geeft het aan dat Johannes één
is met Jezus die later de kruis
dood zal sterven en het verwijst
naar zijn gevangenschap op last
van de koning.
Bij het uitspreken van zijn
profetieën is het publiek door
die opstelling gedwongen-naar
boven te kijken. In andere op
zichten maakt Einar Schleef het
de kijkers evenmin gemakkelijk.
Alsof ze zelf goddelijke perso
nen zijn, staan Herodes Antipas
(Helmut Mooshammer), zijn
vrouw Herodias (Bibiana Be-
glau) en zijn stiefdochter Salo
me (Ursina Lardi) in een fel
spotlicht dat verblindend de
zaal in schijnt. Een glimmende
metalen trap mondt uit in een
pad dat helemaal doorloopt tot
aan het eind van de zaal, die
daardoor in twee helften wordt
gesplitst. Hier vinden enkele ta
ferelen plaats. Evenals op het
achterbalkon waar schriftge
leerden in koor ageren tegen
wat er ten paleize gebeurt. Rus
tig op je stoel zitten, is er dus
niet bij.
In het halfduister en soms
helelnaal in het pikkedonker
doen zich tal van duistere za
ken! voor. Anders dan het oor
spronkelijke bijbelverhaal doet
geloven zijn Salome en haar
moeder niet zozeer eikaars
weerstrevende rivalen, maar
voeren zij gezamenlijk strijd te
gen de koning om de hegemo
nie. Salome's beroemde sluier-
dans waarmee ze de incestueu
ze koning weet te verleiden tot
moord wordt in de voorstelling
niet uitgevoerd. Wel loopt ze
naakt rond onder een witte
sluier. Haar moeder, eerst deca
dent opgedoft in een glimmen
de japon, met een enorme
pruik op verliest later alle gran
deur wanneer ze eveneens
spiernaakt en met een zwarte
sluier om over de meterslange
catwalk naar de koning moet
kruipen. Haar priemende meta
len nagels als uiting van haar
wreedheid is ze dan kwijt.
Herodes Antipas oogt als een
trotse, kwaadaardige punker
met zijn hoog opgekamde ha
ren en een groezelige mantel
om zich heen besmeurd met
bloed. Door de levensgevaarlij
ke intriges aan het hof gaat het
daar weinig gezellig aan toe. De
betrokkenen praten niet ge
woon, nee, ze blaffen elkaar in
barse toon toe. Waar dit zich al
maar verhardende denkklimaat
toe leidt, wordt aan het einde
getoond. Het toneel verandert
in een executieveld met opge
hangen en ontklede lijken.
Zelfs bij het daverend slotap
plaus blijven de spelers in stijl.
Als een gedrilde sectie stellen ze
zich op commando stram in
gelid op oüi star de publieke
waardering in ontvangst te ne
men. Met gemengde gevoelens
verlaat je de zaal. Einar Schleef
heeft het weer voor mekaar ge
kregen. Hij overrompelt je met
zijn beeldende en obsederende
theatervormen, maar stoot je
weer net zo hard af met de pu-
blieksonvriendelijke speelstijl
en bikkelharde teneur die geen
enkele schuilplek biedt.
JAN RIJSDAM
Het Groninger Museum: tegenvallende inkomsten door minder bezoekers, grote waterschade en onderhoudsgevoelig gebouw. Het museum staat
nu onder curatele. foto wfa
De limiet van 20.000 gulden per jaar die cultuurwethou
der A. Pechtold (D66) wil stellen aan zogenaamde pre
sentatiesubsidies voor Leidse beeldende kunstenaars is
'willekeurig en veel te laag'. Dat menen de besturen van
Ars Aemula en Stichting De Leidse School. Ze wijzen er
op dat reeds in 1992, het jaar waarin de subsidieregeling
werd ingevoerd, ruim 4.000 gulden méér is uitgekeerd.
Bovendien, stelt P. de Vroomen, voorzitter van de Leidse
School, is het aantal kunstenaars dat voor een presenta
tiesubsidie van maximaal duizend gulden per jaar in
aanmerking komt in de tussentijd meer dan verdubbeld.
leiden wim koevoet
Presentatiesubsidies zijn be
doeld om het voor beeldende
kunstenaars in financiële zin
mogelijk te maken te expose
ren. Kunstenaars moeten daar
veel onkosten voor maken: ma
teriaal, reiskosten, promotie
materiaal en dergelijke. Er zijn
op dit moment zo'n 107 Leidse
erkende beeldende kunste
naars. Juist omdat de wethou
der zelf in de toekomst alleen
getoetste kunstenaars in ate
liers wil toelaten, hebben velen
de afgelopen jaren de provinci
ale erkenning in de wacht ge
sleept. De onvermijdelijke con
sequentie van dit alles is, vol
gens De Vroomen, dat Pechtold
de subsidiepot met maximaal
107.000 gulden vult. De wet
houder daarentegen signaleert
dat sinds 1993 sprake is van een
'trendmatige verhoging van het
gebruik van de regeling' en
noemt dat 'overbesteding'. Hij
wil dat probleem te lijf gaan
doorl een duidelijke grens te
stellen.
Bestuurlijk medewerker Ine
ke van Vliet laat namens de in
het buitenland verblijvende
Pechtold weten dat de wethou
der óver dit onderwerp al eens
eerder van gedachten heeft ge-
wisséld met De Vroomen. Ze
wijster op dat volgens Pechtold
lang,niet alle kunstenaars elk
jaar pxposeren en dat ook lang
niet alle kunstenaars die dat
wél (loen subsidie aanvragen.
De Vroomen noemt dat flauwe
kul. „Uit overzichten van de ge
meente zelf blijkt dat er nog
geen jaar is verstreken waarin
20.000 gulden voldoende is."
De Vroomen prefereert een
bele d waarbij het bedrag dat
ter t eschikking wordt gesteld, is
gekc ppeld aan het aantal kun
sten ïars dat voor een subsidie
in canmerking komt. „Als er
dan niet volop gebruik van
wordt gemaakt, hoef je een vol
gend jaar maar een gering be
drag te reserveren voor presen
tatiesubsidies. Dan heb je geen
tekort, maar een overschot. En
dat overschot kun je wegwer
ken door een aansporingsbe-
leid te voeren waardoor veel
meer kunstenaars zich binnen
ein buiten Leiden presenteren."
Wat meer begrip kan De
Vroomen opbrengen voor een
Eindere maatregel die Pechtold
tvil treffen. Tot dusver werden
wanneer de verkoopopbreng
sten van een expositie onder de
f5.000 bleven, deze niet verre
ikend met de subsidie. De wet
houder wil in het vervolg de ba
ten direct meetellen bij het he
ipalen van het subsidiebedrag.
Op de achtergrond speelt daar
bij mee dat beeldende kunste
naars tijdens exposities afspra
ken maken over de verkoop van
een werk maar de daadwerkelij
ke transactie pas later wordt ge
sloten. De Vroomen geeft toe
dat dat gebeurt. Toch noemt hij
het meetellen van alle baten
'krenterig'.
Zou u in een gezelschap van
operaliefhebbers durven verkla
ren dat u ontroerd raakt door
het levenslied of bekende musi
calmelodieën? Grote kans van
niet. Daarom
heb ik bewon
dering voor
de directeur
van het LAK-
theater, het
Leidse podi
um voor ver
nieuwende
theaterma
kers en mo
derne dans,
die in een in
terview in de
ze krant ver
klaarde dat
hij ook met
vrouw en kin
deren, en met
plezier, naar
Miss Saigon is
geweest.
Liefhebbers
van musical
worden nog
altijd met dé
dain bekeken door liefhebbers
van toneel of opera. Zoals de di
recteur vroeger niets moest heb
ben van de vertolker van het le
venslied die door Jan de arbei
der werd aanbeden. Veel pop
muziek wordt tot op de dag van
vandaag verketterd door luiste
raars naar klassieke muziek.
Culturele discriminatie, men
sen die zonder veel kennis van
zaken neerkijken op een be
paald genre, is een veelkomend
verschijnsel. Bij een festival als
Pinkpop luistert het heel nauw
wie er op het podium staan.
Robbie Williams en Skunk
Anansie, publiekstrekkers op het
laatste festival, worden verguisd
door de 'serieuze muziekliefheb
ber' en liepen vooraf grote kans
te worden verwelkomd op een
regen van eieren en fruit waar
van de uiterste houdbaarheids
datum is verstreken.
Robbie Williams, nu vertegen
woordiger van de Britpop, is
verdacht omdat hij ooit deel
uitmaakte van de jongensgroep
Take That. Skunk Anansie is uit
de gratie omdat de aanvankelijk
militante zangeres Skin tegen
woordig veelvuldig figureert bij
MTV. Popartiesten die bij een
breed publiek aanslaan en hit
na hit scoren hebben bij de lief
hebber van de 'betere' popmu
ziek doorgaans snel afgedaan.
Zo van: het is bekend dus het
kan nooit wat wezen.
In de klassieke muziek is het
niet anders. Concertmeester als een zanger(es) die een gro
Jaap van Zweden of pianist Wi- publiek aan zich weet te binde
bi Soerjadi worden in sommige
kringen verguisd. Om nog maar
immense vormen aangenome
Conceptuele kunstenaars rebt
leren tegen tradionele kunsti-
tingen. Architecten die een g
bouw met schuin dak ontwe
pen wordt
verketterd dof
hun college
die het functi
nalisme cia,
hangen.
Ook t
staatsecretari
van cultui
Van der Ploé
maakt zit
schuldig cu
culturele di
criminatie. I
vindt dat jo.
geren, alloc,
tonen of me.
sen uit de g
wone wijken
weinig vc
cultuur gent
ten. Onzr
jongeren en d
loch tonen
gaan wel na-
popconcerten
gewone mensen gaan wel na-
de Stadsgehoorzaal voor Rob
Nijs of naar museum Natural
Wat de staatssecretaris kenneli-
bedoelt, is dat ddt niet goed g
noeg is. Ze moeten naar li
Concertgebouworkest of na
het Letterkundig Museum.
Zelfben ik nogal een allesett
Ik hou net zo van een zak pat
als van een exquise viergangt
diner, Madonna en Maria Cc
las kunnen mij allebei kou»
rillingen bezorgen. Mijn fast,
natie voor een simpele stalt
buisstoel van Gispen is net
groot als voor de grillige vorm»
van Borek ipek. Dat wil m
zeggen dat ik alles even mo
vind. Ik heb mijn voorkeuren
vind die van anderen vaak e
interressant. Vervelend is alle»
dat heel veel mensen denken d-
hun smaak de enige goe.
smaak is.
Culturele discriminatie
wijdverbreid. Zelf huldig ik h
principe 'ieder diertje zijn pi
ziertje'. Ik vind het niet uitnv
ken of mensen ontroerd raki
door de Zangeres Zonder Naa
of door Beethoven. Het feit d
kunstenaars kunnen ontroere
is het mooiste wal er is. h
maakt helemaal niet zoveel i'
met wat, of ze nu elitair of p
pulair bezig zijn. Waar het o
gaat is of ze integer zijn. Ei
beeldend kunstenaar met ei
consistent oeuvre, die autonoo
opereert is vaak net zo boeiei
En steeds maar vernieuwend
artistiek verantwoorde en po
te zwijgen van André Rieu of tiek correcte kunst is soms net
Helmuth Lotti. Holland Festi
val-directeur Ivo van Hove
wordt argwanend bekeken om
dat hij de rockmuziek een
plaats geeft in het belangrijkste
culturele festival van Neder
land, overtuigd als hij is van het
feit dat popmuziek net als het
Roots Festival deuren opent
naar een ander publiek.
Het snobisme is misschien
nergens zo groot als in de mu
ziek, maar ook in andere secto
ren heeft culturele discriminatie
amsterdam gpd
„Ik bedank de jury die het goe
de heeft genomineerd en niet
het gemiddelde. Door streng te
selecteren brengt zij niet het
genre in gevaar, maar stimu
leert daarentegen." Dit zei
misdaadauteur Felix Thijssen
gistermiddag nadat hij voor
zijn thriller 'Cleopatra' de Bru-
na Gouden Strop, de prijs voor
het beste Nederlandstalige
spannende boek ter waarde
van 25.000 gulden, in ont
vangst had genomen.
Thijssen verwees in zijn
dankwoord naar de commotie
die is ontstaan toen in mei de
nominaties voor de thrillerprijs
werden bekendgemaakt. Daar
bij zei juryvoorzitter Bert Vuijs-
je dat de kwaliteit van de in-
zendingen bepaald niet in
drukwekkend was, reden waar
om er vier boeken in plaats van
het maximale aantal van vijf ti
tels werden genomineerd.
Vuijsjes kwalificatie was tegen
het zere been van onder ande
ren auteur Gerhard Hormann,
die de jury 'een verdere ver
schraling van het Nederlandse
thrilleraanbod' aanwreef. Hij
verweet de jury ook slechts ou
dere schrijvers te hebben ge
nomineerd.
Diens collega-schrijver To-
mas Ross opperde, niet voor
het eerst overigens, om' de
Gouden Strop maar af te schaf
fen, omdat telkens dezelfde
auteurs na de selectie overble
ven. Vuijsje reageerde tijdens
de uitreiking dat het niet de
Felix Thijssen: beste spannende boek.
foto gpd/phil nijhuis
taak van de Gouden Strop-jury
is om propaganda te maken
voor middelmatige Neder
landstalige thrillers, maar om
op kwaliteit te béoordelen.
„Dat is ons goede recht als
jury".
De 65-jarige Thijssen, die
voor het eerst aan de eindstrijd
rond de thrillerprijs meedeed,
liet met zijn uitverkiezing drie
ervaren genomineerden achter
zich. Het gaat om Peter de
Zwaan, die met 'De regels'
voor de vierde keer tot de
kanshebbers behoorde, Char
les den Tex die met 'Deal'
eveneens voor de vierde maal
tot de finale was doorgedron
gen en Jacob Vis die voor 'Wet
land' zijn derde nominatie
haalde. De winnaar is overi
gens geen onbekende onder de
misdaadauteurs. Begin jaren
tachtig verschenen van zijn
hand harde misdaadromans
als 'Jachtschade' en 'Wild
schut'. Ook maakte hij de
scripts voor series als 'Bureau
Kruislaan', 'Coverstory' en
'Unit 13' en scenario's voor de
films 'Help, de dokter ver
zuipt', 'Moord in extase',
'Wildschut' en 'Iris'. De in
Zuid-Frankrijk woonachtige
Thijssen schreef behalve de
tectives ook sciencefiction en
kinder- en jeugdboeken.
De bekroonde thriller 'Cleo
patra', die vorig jaar augustus
bij uitgeverij Luitingh-Sijthoff
verscheen, is de eerste in een
reeks mysteries waarin de
speurder Max Winter het on
recht bestrijdt. De detective
wordt ingeschakeld nadat een
bulldozer een deel van een ge
raamte heeft opgegraven in de
tuin van de oud-minister van
buitenlandse zaken. Cleopatra,
de echtgenote van de bewinds
man, kwam in 1980 om bij een
vliegramp, dus van haar kun
nen de stoffelijke resten niet
zijn. Maar de dochter van de
ex-minister gelooft daar niet
in. Als Winter het raadsel wil
oplossen komt hij terecht in
een poel des verderfs vol chan
tage, overspel, bigamie en heb
zucht.
Onlangs verscheen het twee
de Max Winter-mysterie, Tsa-
belle', en momenteel werkt
Thijssen aan het derde boek in
deze reeks: 'Tiffany'.
Ook kleine maar bijzondere tentoonstelling.
vorige keer, toch al voor zaken
in iNederland. Zijn komst lijkt
zekerder dan die van sommige
standhouders. Van die catego
rie; verwacht Leidenaar Franck
Leenheer er voor zijn Beat-
M^et 1999, aanstaande zon
dag, zo'n twintig uit Neder-
laqd, Engeland, Duitsland en
België. Misschien ook uit Ame-
rikh. „Wat standhouders ge
meen hebben", zegt Leenheer
uit ervaring, „is dat ze op het j
laajtste moment aanbellen of
afbellen."
teenheer heeft het Antonius
encentrum aan de Lange j
M« re „voor de vijfde of zesde I
ke ;r" afgehuurd voor zijn in-
teiriationale beurs voor Beat
les -verzamelaars. De nog altijd
m< t het Beatles-virus besmette
denaar, die ook algemene
tenbeurzen organiseert en
postorderbedrijfje runt,
duj-ft geen voorspellingen te
antal b(
do
n over het aantal bezoe
kers. „Het zijn er meestal zo'n
:e- tot driehonderd. Leen
heer houdt 500 zo'n beetje als
hel maximum aan. „Zouden
er meer worden, dan moet
ikIe volgende keren uitwijken
nair een grotere zaal. Dan.
mc eten de toegangsprijzen
omhoog en wordt het voor ge
zinnen allemaal te duur. Ik wil
deze schaal handhaven. Nu
hoef ik maar vijf gulden entree
te vragen. Om dezelfde reden
laat ik ook geen coverbandje
optreden. Dat kost bakken met
geld, is niet echt een verrijking
en leidt tot hogere entreegel
den."
Om de aandacht op de Beat
les-beurs te vestigen verzamelt
Leenheer allemaal nieuwtjes
over de Fab Four. Was een van
de vorige keren de release van
de reeks van Anthology-cd's
een prachtig aanknopings
punt, de aflevering van 1999 is
heel speciaal omdat het 35 jaar
geleden is dat het kwartet uit
Liverpool in Nederland optrad
(5 en 6 juni 1964). Verder riep
eerder dit jaar de BBC 'Yester
day' (ook 35 jaar oud) uit tot
de beste song van de eeuw.
brengt platenmaatschappij
EMI dit najaar een 'nieuwe'
single uit en staat er ook een
nieuwe plaat van Paul McCart
ney op uitkomen. Al die din
gen bij elkaar opgeteld maken
ook van 1999 een Beatles-jaar.
Op de Beatlesbeurs zijn be
halve geluidsdragers ook boe
ken, bladen, video, prullaria en
memorabilia te koop. Leen
heer spreekt zonder blikken of
blozen van een spectaculair
aanbod. Speciale aandacht
vraagt de organisator voor de
door Ringo. George, Paul en
John gesigneerde basgitaar
van Oscar Rexhauser, die met
zijn Hot Jumpers in het voor
programma speelde van het
Nederlandse Beades-optreden.
Het verhaal wil dat Rexhauser
en de andere Jumpers dezelfde
kleedkamer moesten delen
met de Beaties. De groepen
werden echter geacht niet te
gelijkertijd in dezelfde ruimte
te verblijven maar door een sa
menloop van omstandigheden
werd Rexhauser met de Beat
les opgesloten in een kleedka
mer. De rest van het verhaal
vertelt zichzelf.
Rexhausers bas („Net zo'n
HÖfner als die van McCart
ney", aldus Leenheer) is zon
dag overigens niet te koop
maar slechts te zien op een
kleine maar bijzondere ten
toonstelling over het bezoek
van de Beatles aan Nederland.
Van de partij is verder Ed
Dieckmann. auteur van het
boek 'Beatles - Made in Hol
land' en Azing Moltmaker, die
'The Beatles in Nederland'
schreef. Beiden houden sig
neersessies.
Beót-Meet 1999, zondag
aanstaande, van 11.00 tot
16.00 uur in het Antonius Za
lencentrum, Lange Mare 43.
Entree: vijf gulden.
vervelend als elke risico uit
weggaande, aalgladde, cor
merciele acts. Maar het verv
lendst vind ik toch telkens we
een arrogant publiek dat voor
durend bezig is een pedante In
rarchie aan te brengen in all
wat er aan conventionele en o
conventionele kunst te belevi
valt.
Gelukkig trekt schoonhe
zich niets aan van hokji
Schoonheid gaat door all
heen.
Poppodium in
Breda: 10 miljoen
breda «anp
Vanaf 2001 zullen de Breda:
liefhebbers van popmuziek t<
recht kunnen in het nieuv
poppodium de Mezz. De Br
dase gemeenteraad heeft hie
voor unaniem groen licht gegi
ven. Het besluit over de nieuv
poptempel is niet zonder si.
of stoot verlopen. De kosten b>
dragen het dubbele van de 4
miljoen gulden die de raad e
voor had uitgetrokken. C
kwam aan het licht toen h
ontwerp van de Rotterdam:
architect Erick van Egera.
moest worden aanbesteed. L
architect heeft lang volgehoi
den dat zijn ontwerp binnen c
begroting gebouwd moest kui
nen worden. Onlangs probee
de hij in opdracht van de gi
meente zijn ontwerp te vereei
voudigen om de kostenove
schrijding te beperken. C
raadscommissie cultuur hé
voor het nieuwe ontwerp gee
goed woord over en adviseerc
noodgedwongen alsnog tie
miljoen voor de Mezz te rese
veren.
Jazz Concertgebouw
amsterdam anp
De Big Band van het Koninkli
Concertgebouworkest (KC(
treedt morgen voor het eerst o
in het openbaar. De band krijj
medewerking van de sopraa
Roberta Alexander. Muzika
leider Wemer Herbers hee
voor dit optreden een specia
repertoire uitgezocht, dat ze
den of nooit op lessenaars va
professionele jazzbands ve
schijnt.
