Leiden 'Dance is niet zaligmakend' 9.698 Voorlichting over gevaren van asbest onvoldoende Cultuur Kunst Apotheker heeft gelijk! 'Heat a meer/ flmsteraam-Noord Niks 'Big Veiligheid' op het Transferium DONDERDAG 10 JUNI 1999 945 Jnde( CHEF JAN RIJSDAM, 071-5356444, PLV CHEF ANNET V tt.EUREH-T\/oï RADIo MET CASSETTESPELER* fUWUOM Lbetalem- De stijlvolle leefkeuken geheel comple Dc combiuHtié van Mchtgckkutde paneeldeuren en süjlvulle houtaccenm UJ tu'Lwibi ieo inaaki van dc/c Leuken een luf.1 voor hei oog. Deze moderne keu- ZmihssI koeler en kctnipstelhng is prakrisch. srijlvol en uil hoogwaardigemateilalcn samen- afwasauiomaat gesteld. AIui. 290 x 235 cm, Uitbreiding en andere kleur mogelijk. Spoelbak en werkblad Eigentijds en actueeldat is de beste omschrijving van ons totale assortiment keukens, badkamers en inbouwapparatuur. Zonder de messcherpe prijzen en IpHpaHHIPPI de perfecte kwaliteit uit het oog te verliezen. Horn ajBPRjrTtTCTKeuken&Bad biedt u trouwens de mogelijkheid om nu uw droomkeuken en/of -badkamer te kopen en die Pas 'n 2000 te betalen Als klap op de vuurpijl ontvangt u bij aankoop van een nieuwe keuken en/of badkamer GRATIS een Sony portable kleuren-tv of moderne radiocassette- I recorder. Aan u de keuze! LgETAlEwj [enAutff Eindelijk eens een frisse wind door de Haagse poli tiek. Een minister die voor zijn principes durft uit te ko men. Die lak heeft aan de lijmpogingen van het paarse kabinet. Hij kiest voor de varkens! Hajo Apotheker, een vent uit één stuk, die moesten er meer zijn. Dan weten we de komende verkiezingen op wie en waar we voor stem men. Helaas is dit van korte duur geweest. Apotheker houdt het voor gezien en ge lijk heeft hij! Het nieuws van het kankerverwekkend dioxine in veevoer ging als een lopend vuurtje door Eu ropa. Ook uw krant berichtte hierover. Alles wat maar besmet kan zijn moet van de schappen. Dat is goed zo. Maar wat me steeds weer ver wondert is dat de voorlichting over andere kan kerverwekkende stoffen, zoals bijvoorbeeld as best, zo onvoldoende is. Waar het bijvoorbeeld allemaal in zit weet de klusser vaak onvoldoende. Asbesthoudend ma teriaal is niet zo makkelijk te onderscheiden van niet-asbesthoudend. Het lijkt vaak op el kaar. Het werd vaak gebruikt, onder andere voor gevels, dakbeschot, niet dragende tussen wanden, inpandige kasten, plafonds, bekleding zolders, aftimmering boven ramen en deuren. Het werd verwerkt in platte cementplaat, ce- mente schoorstenen, lucht-, toilet- en afvoer buizen, cemente vensterbanken enonder ande re in doucheruimten. In brandwerend zacht- en hardboard, dat effen, gekleurd, geëmailleerd of met gespoten coating voorzien werd. Ook treffen we het in imitatiemarmer of tegelboard aan. Ook in vinyl vloerbedekking (zeil), harde vinyl tegels van sommige merken van vóór 1983 werd het verwerkt. Wanneer we het gewoon laten zitten kan het geen kwaad, maar wanneer we het gaan verwij deren komt asbestvezel vrij en die blijft vaak dagen hangen. Men kan inlichtingen krijgen bij de gemeenten, maar als men als klusser niet weet dat bijvoorbeeld in vinylvloerbekleding as best zit, ga je niet naar de gemeenten om in lichtingen te vragen. C. Brok, Maastricht. De ergonomische hoekkeuken Ergonomie is hel sleutelwoord in deze prachlopstelling. Veel aandacht werd hierbij besteed aan de behoefte van de gebruiker om alle toestellen op de juiste plaaLs te hebben, de juiste werkhoogtc voor alle handelingen. Speelse, maar tegelijk handige regalen maken van deze keuken een lust voor het oog. Met diverse laden Afm.: 295 x 190 cm. Compleet zoals afge beeld. Uitbreiding mogelijk! Badkamer Milano meteen de bovenhand gekregen. Echter geeft die extra uitstraling aan deze sc Exclusief accessoires. Kleur: wit. t: Whirlpool 'Ko&Uade Trend Line ergoimat ^"whirlpool AEG ITHO solitaire' Mtele Pelgrim ZANUSSI BOSCH @.ukm itERMi GROHE EUD GEBERIT YlllifflUSM l'H"l=t=lr1 dam^S IAUFEN HOESCH Sphinx Klaprozenweg 21a industrieterrein nrdt LammenschansewegBO Alkmaar Meubelboulevard Noorderstraat i Beverwijk Meubelboulevard^aralle^ iit„ vestigingen in de Benelux! Moby: zapmuzikant laat zijn geweten weer spreken Moby: „Al die verschillende stijlen op mijn nieuwe plaat hebben iets natuurlijks voor mij." foto 0pd Moby, dit jaar niet op Pinkpop, bindt met de liedjes van 'Play' de strijd aan met de hokjesmentaliteit. Het album brengt pop, blues, romantische softpop, electropop, triphop, folk en dance. „Al die verschillende stijlen op mijn nieuwe plaat hebben iets natuurlijks voor mij. Ik wil niet excentriek zijn, of moeilijk of verwarrend. In de vijfentwintig jaar dat ik muziek maak, heb ik klassiek, punk, rock, jazz, dance en reggae gespeeld. En ik ben ook nog een tijdje een hip hop-DJ geweest. De laatste tijd heb ik veel ge luisterd naar r&b, hip hop en oude blues", stelt Moby. „Ik hou van koude electronische mu ziek, maar ook van warme melodieuze muziek. En al zijn de liedjes zeer ver schillend, ze hebben een bepaalde, on grijpbare atmosfeer. Ze hebben iets emotioneels en melodieus. 'Play' is een organische plaat." Van marktgericht denken is bij Moby geen sprake. Dat is volgens hem wel het geval bij Liam Howlett van The Prodigy. „Met hem voel ik mij wel enigszins ver want. Ook al is zijn muziek niet zo divers als de mijne. Ik ken hem al tien jaar en hij werkt ongeveer op dezelfde manier. Maar hij is een stuk slimmer dan ik, want hij heeft in de peiling hoe zijn pu bliek er uit ziet. Daar kan hij op inspe len, zodat hij zijn publiek niet verwart. Hij weet wat verkoopt. Als hij een be paald type song maakt, dan weet hij wie het koopt. Ik maak liever een nummer dat mijzelf emotioneel bevredigt." En als Moby daarvoor ver terug in de tijd moet, dan maakt hij daar geen enkel punt van. „Een paar zangpartijen op 'Play' stammen van opnames van vijftig, zestig, zeventig jaar geleden. Ik heb drie stukken gesampeld van de Alan Lomax Collection. Die serie met oude veldop namen bevat wonderbaarlijk materiaal. Aan de ene kant zijn die composities specifiek voor de tijd en de plaats waar ze zijn opgenomen door Alan Lomax of zijn vader. Ze stammen uit het zwarte Amerikaanse verleden. Maar aan de an dere kant spreken zij mij zeer aan, ook al ben ik een blanke Amerikaan, die gebo ren is in 1965. Emoties in de vorm van To Moby or not to Moby. Dat is de vraag. Echter niet voor Richard Hall. Als Moby is de kleine Amerikaan al geruime tijd met veel respons actief in de emotie-industrie. Volbloed hedonisten zullen niks moeten hebben van de gewetensvolle manier waarop de veganist, essayist en muzikant Moby te werk gaat. En fundamentalistische genre-fans zullen Moby opnieuw verketteren, want de multifunctionele muzikant waaiert op zijn nieuwe cd 'Play' alle kanten op. door RENÉ MEGENS vreugde, verdriet, seks en kwaadheid zijn universeel." Evenals op zijn vorige albums speelde Moby op 'Play' alles zelf. „Ik vind het wel leuk om met ande re mensen samen te werken, maar in mijn eentje voel ik mij toch het best op mijn gemak. Ik ben inderdaad een con trole-freak, maar ik weet niet of dat er mee te maken heeft. Als ik alleen werk, kan ik meer doen, meer ideeën uitpro beren, meer experimenteren." Moby vindt zichzelf uitermate kies keurig. Daarom nam het mixen van 'Play' veel tijd in beslag. De muziek klonk niet goed genoeg. Moby: „Dat is zeer frustrerend. Muziek is het belang rijkste dat ik heb. Het is zowel mijn baan als de manier waarop ik mijzelf defineer en uitdruk. Als het dan niet goed wordt, dan word ik gek." Iedere plaat van Moby gaat vergezeld van essays, waarin de Amerikaan zaken beschrijft die belangrijk zijn voor hem. „In het cd-boekje van 'Play' schrijf ik een essay over fundamentalisme op reli gieus, politiek en cultureel gebied. Een tweede stuk gaat over de rechten van ge vangenen. Het maakt mij echt woest dat gevangenen in de Verenigde Staten stel selmatig verkracht en mishandeld wor den. Het feit dat iemand een misdaad heeft gepleegd, houdt niet in dat hij of zij blootgesteld mag worden aan andere misdaden." „In het derde essay schrijf ik losjes over de redenen waarom ik een veganist ben. Als jij dat niet wilt zijn, oké, maar laten we er op zijn minst over praten. Ik ben nu twaalf jaar een veganist. Tegen woordig hoef ik mij daar niet meer veel voor te verantwoorden. De mentaliteit verandert. Verleden jaar bijvoorbeeld wilde driekwart van de musici die op Torhout/Werchter optraden vegetarisch voedsel." Het vierde essay gaat over genocide. „Als een land genocide pleegt op zijn bevolking, is het de taak van de vrije burgers van de moderne wereld om daar tegen op de treden. Het laatste artikel gaat over het misbruik van het christelijk geloof. Het kan toch niet zo zijn dat con servatieve christenen abortusdokters vermoorden en abortusklinieken opbla zen. Het is volkomen absurd dat men sen geweld gebruiken in naam van Christus, een liefhebbend en geweldloos figuur die mededogen predikte", fulmi neert Moby. „Sommige mensen moeten niets heb ben van mijn essays. Maar na afloop van concerten komen anderen naar mij toe en dan praten we over de inhoud van mijn essays en niet over de muziek. Mijn doel is niet dat ik probeer mensen te la ten geloven wat ik geloof. Ik verafschuw de idee dat iemand iets gelooft omdat ik, de popmuzikant Moby, het geloof. Het zijn volwassenen die zelf hun mening kunnen bepalen, maar het gaat er mij om te communiceren en met mensen in dialoog te gaan. Ik wil geen missionaris zijn die mensen wil bekeren." Waarom andere muzikanten hun cd's niet vergezeld laten gaan van essays, weet Moby niet. „Waarom zetten ze al leen maar foto's in hun cd-hoesjes? Schrijf toch over dingen die belangrijk voor je zijn, denk ik dan. Met een aantal muzikanten heb ik gesproken over mijn essays. Met Bono van U2 heb ik eens een aantal uren gepraat. Toen kuste hij mijn hand en zei tegen mij: jouw en jouw platen-raken mij evenv toen ik voor de eerste keer The Clj optreden. Ik kreeg van Tereni D'Arby een fax waarin hij schree genoot van de essays. Axl Rose weten de essays goed te vinden." Humor is, zo blijkt ook een keer in het Amsterdamse intervij tel, belangrijk voor Moby. Maar niet de idee dat mensen zijn hut snappen. Ook dat blijkt tijdens dez-vous in de buurt van het plein. .Alleen mijn grootste vri begrijpen mij humor echt. Ik kom eens in de problemen door mijnl Als ik een grap maak, gebeurt he dan eens dat mensen denken dal serieus meen. In New England, bied waar ik opgroeide, is de nogal vreemd. Het is subtiel." Niet grappig is het gegeven dai in het verleden uitgemaakt is vo verrader van de dance-zaak, om verder keek dan zijn dance-neusl „Weet je wat het is? Als je iets er doet en dan maakt het niet uit of) politiek gaat of muziek, dan heb ji sen die alleen maar gefocust zijn specifieke ding. Communisten \vi pe( leen iets te maken hebben met et SOp nisten. Ik word daar enorm zenuv de van omdat de wereld te gecomp ,rdt is voor een dergelijke simplististi r |1( vatting. Mensen die denken dal vai het enige zaligmakende muziekgr |t|1L hebben het bij het verkeerde eirs ,e0 zoveel goede muziek. Muziek is \i ur( communicatie en emotie. En di allerlei soorten muziek geschikt i wil mij niet beperken tot één gem er(; Daarom houdt Moby zich ooi met het remixen van andermans| „Het is plezierig en interessant doen. Weet je wat het leuke is a remixen? Je kijkt in de keuken v yjj, andere muzikant. Je ziet hoe hij zi fdy ziek maakt. Ik heb laatst een rei iap daan van een nummer van David sti Hij zond mij daarvoor alle masü|nd en ik kon precies zien hoeveel w dei kost om een David Bowie-compc maken." SCHRIJVENDE LEZERS veer 1960 betekent voor de au to's en hun eventuele bagage kunnen politie en justitie ons in prachtige grafieken laten zien. Je kunt er dan een permanente politiepost installeren, of een aantal Melkert-baners huisves ten. Je kunt ook tegen McDo nald's zeggen: jullie zitten daar toch, willen jullie een oogje in het zeil houden? Dat heeft men dus voorlopig gedaan. Er ko men camera' s die binnen de MD-vestiging laten zien wat er op het parkeerterrein gebeurt. Is er onraad dan wordt de poli tie gewaarschuwd (zoals iedere burger volgens de wet hoort te doen) en als die snel genoeg ter plaatse is, kan men ingrijpen. Dus niks 'Big Veiligheid'; nog steeds gewoon de politie die waakt en ingrijpt. Die voetbrug waarop potenti ële busreizigers weerloos over geleverd zijn aan wind, regen, hagel en sneeuw, komt volledig voor rekening van Waterstaat, en of die reizigers ook gebruik zullen maken van MD moet ie dereen nog maar afwachten. Dat MD alhier de eerste zou zijn met een eigen voetbrug is te dol voor woorden. Maar ook te dom, zoals ik boven probeer de toe te lichten. Ik denk dat een kwaliteits krant als het Leidsch Dagblad behoedzaam moet omspringen met de reputatie van mensen en ondernemingen die volledig binnen de bestaande wet han delen. En in een rechtsstaat maakt de wet de dienst uit, niet de obscure actiegroepjes. H. Peeters, Oegstgeest. In het Leidsch Dagblad van za terdag 5 juni wordt, in de ru briek De Stemming, in een ui terst tendentieus stukje de vloer aangeveegd met de McDo nald's-vestiging op het nieuwe Transferium aan de Ir. G. Tjal- maweg. Er wordt zelfs gesugge reerd dat al die investeringen bedoeld zijn om de genoemde MD-vestiging beter bereikbaar te maken. Dat mag misschien bedoeld zijn als een grapje, maar sinds het Collectief Onbe nul Nederland de oorlog heeft verklaard aan McDonald's, zijn dit soort grapjes niet van gevaar ontbloot. Zij kunnen een valse legitimatie opleveren voor nog meer terreuracties tegen de 'Hamburgerketen', die als enige moet opdraaien voor het gege ven dat ergens op aarde sojabo nen worden verbouwd op voor malige bosgrond, welke dan ge voerd worden aan koeien die MOGELIJK het vlees leveren voor de hamburgers van MD. In Nederland wordt ALLE veevoer verbouwd op voormali ge bosgrond, maar dit terzijde. Wat is er precies aan de hand? Rijkswaterstaat werpt een ka beljauw uit om een spierinkje te vangen: een Transferium van 11 miljoen gulden moet enkele honderden auto's van de weg plukken van de vele duizenden die dagelijks de A44 passeren. Het helpt wel niet, maar het geeft je de illusie dat je iets aan de files doet, zonder voor een toereikend wegennet te zorgen. Als de formule blijkt te wer ken, dan komen er enkele hon derden auto's tegelijk op een parkeerterrein 'in the middle of nowhere'. Wat dat sinds onge Het Transferium: het helpt wel niet, maar het geeft je de illusie dat je iets aan de files doet, zonder voor een toereikend wegennet te zorgen. foto anp

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 20