'Nederland staat met de rug naar Brass* Het sociale Europa sluipt op kousevoeten nader Europese Verkiezingen DINSDAG 8 JUNI 1999 Europees Parlement: Van adviesorgaan naar democratie-in-wording Als donderdag bij de verkiezingen voor het Europees Parlement meer dan drie op iedere tien Nederlanders de gang naar de stembus maken, is er sprake van een 'goe de opkomst'. De macht van het Europees Parlement mag de laatste jaren dan gestadig zijn toegenomen, de belangstelling voor Brussel en Straatsburg lijkt evenredig afgenomen. Wanhopig proberen de 31 Nederlandse eu roparlementariërs deze dagen duidelijk te maken dat hun werk wel degelijk van belang is. Meer dan veertig procent van de Nederlandse wetgeving komt immers in Brussel tot stand. De meeste kiezers denken bij het Eu ropees Parlement echter vooral aan fraude, zakkenvulle- rij en geldverspilling. STRAATSBURG HANS JACOBS Hanja Maij-Weggen legt een deel van de schuld voor de ge ringe interesse voor het Euro pees Parlement bij de media. „Die belicht alleen maar de ne gatieve kanten. Natuurlijk de verloedering door misbruik van het vergoedingensysteem moet aan de kaak worden gesteld, maar er is zoveel meer", vindt de CDA-lijsttrekker. „Toen ik twintig jaar geleden in het Europees Parlement be gon, was het nog vooral een ad viesorgaan, zonder veel be voegdheden. Dat is stapsgewijs veranderd, met als gevolg dat het Europees Parlement wat te zeggen heeft over tachtig pro cent van de Europese wetge ving en driekwart van de begro ting van de Europese Unie", vertelt de voormalige verkeers minister. Haar inzet is om het parlement volledige zeggen schap te geven, ook over de landbouwuitgaven die nu nog buiten de competentie van het europarlement vallen. „De gekke-koeienziekte en het schandaal met de Belgische kippen maken duidelijk dat er strenge Europese regels nodig zijn. Dat landen gedwongen moeten worden goede maatre gelen te nemen en informatie te geven", vervolgt Maij-Weggen. „Europa is echt meer dan markt en munt. Kijk ook maar naar reacties op de branden in de autotunnels in Frankrijk en Oostenrijk. Er wordt meteen aan Brussel gevraagd om maat regelen te nemen en met richt lijnen te komen." Ook Laurens Jan Brinkhorst (D66), sinds gisteren de opvol ger van de afgetreden land bouwminister Apotheker, kriti seert de geringe belangstelling van publiek én politiek voor' Eu ropa. „Nederland staat met de rug naar Brussel. Maar er is wel degelijk ook een politieke di mensie aan Europa en niet al leen een economische. Dat wordt nog onvoldoende be seft", aldus de Leidse hoogle raar. „Naast een televisiepro gramma als Den Haag Vandaag moet er ook zoiets komen als Brussel Deze Week", meent Jo hanna Boogerd (D66). „Van alle lidstaten besteedt de Neder landse televisie de minste zend tijd aan Europese zaken", klaagt haar PvdA-collega uit Overveen, Alman Metten. Tijdens de kortstondige cam pagne voor de verkiezingen van het 626 leden tellende parle ment komen de europarlemen tariërs voortdurend met dit soort voorbeelden en opmer kingen. Ze voelen zich opge jaagd door de pers. Er wordt al leen gesproken over riante on kostenvergoedingen, over een buitenaardse pensioenregeling en het opstrijken van presentie gelden voor niet bezochte ver gaderingen. De SP hamert het felst op dit aambeeld. „We heb ben schoon genoeg van dit Eu ropa", zegt lijsttrekker Erik Meijer. Hij vindt de associatie van 'Europa' met vriendjespoli tiek, fraude, zakkenvullerij en grove geldverspilling' terecht. Daar waar kandidaten voor de Tweede Kamer praten over beleidsvoornemens, moeten hun Europese collega's voor lichting en uitleg geven over hun werkzaamheden. In de campagne wordt ook in eerste instantie de eigen aanhang aan gesproken. „Als al onze mensen komen stemmen, scheelt dat gezien de traditioneel lage op komst al gauw één of twee ze tels", weet Hans Blokland, lijst trekker voor de drie kleine christelijke partijen. Zijn GroenLinks-collega Joost Lagendijk moet zijn achterban juist over hun scepsis ten op zichte van Europa heenzetten om de winst die de partij bij de laatste nationale en provinciale verkiezingen heeft geboekt, ook te vertalen in zetelwinst in het Europees Parlement. „Goede milieu-afspraken kun je alleen op Europese schaal maken, maar dan moet je wel een ster ke groene fractie hebben in het parlement", houdt Lagendijk zijn kiezers voor. De geringe belangstelling voor de verkiezingen heeft ook te maken met het ontbreken van klinkende namen. Alleen Maij-Weggen is bekend, op de voet gevolgd door de vertrek kende voormalige PvdA-be- windslieden Hedy d'Ancona en Piet Dankert. Vorig jaar was La gendijk bij de Tweede-Kamer verkiezingen nog campagnelei der voor Groenlinks. Sinds september zit hij als opvolger van Nel van Dijk in Brussel en Straatsburg. Groenlinks schuift daarom ook Paul Rosenmöller naar voren om de aandacht te trekken. Andere lidstaten sturen vaker prominente politici naar 'Euro pa'. België bijvoorbeeld heeft op dit moment nog twee ex- premiers in Straatsburg, Leo Tindemans en Wilfred Martens. Portugal stuurt na de verkiezin gen oud-president en oud-pre mier Mario Soares, die meteen Het nieuwe gebouw van het Europees Parlement in Straatsburg. ook kandidaat is voor het voor zitterschap. Oostenrijk en Duitsland hebben respectieve lijk de kleinzoon en zoon, Karl en Otto Habsburg, van de laat ste keizer in het parlement. „Bekende namen kunnen het imago van het parlement ver beteren, maar alleen als ze ook het parlementaire werk willen doen en hier niet komen om te rentenieren", stelt Lagendijk. Het oude gezegde 'Heb je een opa, stuur 'm naar Europa' geldt niet meer. Schuw geworden door alle negatieve publicaties en in het bijzonder het vernietigende boek 'Europese Idealisten', met als ondertitel 'vraag niet hoe het kan, maar profiteer ervan', proberen de Nederlandse poli tici deze weken de aandacht en de media te sturen. Tijdens een etentje met journalisten in Straatsburg moeten de televi sie- en fotocamera's in de tas blijven. „Anders krijgen de kie zers weer een verkeerd beeld", verklaart een liberaal parle mentslid de spelregels. Later op de avond veront schuldigt een collega zich wan neer hij nog een glas wijn in schenkt. De werkdag zit er al enige uren op, een wijntje in een Frans restaurant is niet on gebruikelijk, maar het imago knaagt toch. Zo ook bij een par tijgenote die tijdens een verkie- Lijsttrekker Roel Nieuwenkamp van De Europese Partij fietste afgelopen zaterdag met bezoekers van de Eu ropese verkiezingsmarkt rond het Tweede Kamergebouw. foto anp marcel antonisse zingsbijeenkomst in België ont hult dat ze 'vanwege de lagere belastingen' een auto met Bel gisch kenteken heeft. Kan dat niet uit de krant blijven? Be rucht is inmiddels al de mede door het Voorlichtingsbureau betaalde deelname aan het TROS-televisiespelletje Triviant. Extra pijnlijk daarbij was dat de europarlementariërs juist bij 'Europese' vragen door de mand vielen. WD-politica Elly Plooij-van Gorsel bijvoorbeeld laat IJsland aan de euro deelne men en weet de koers van de euro niet. De parlementsleden zitten in de laatste zittingsweek in het van de Raad van Europa ge leende gebouwencomplex op foto europees parlement hun verhuisdozen en koffers. In tegenstelling tot de vanwege de luxe inrichting en fraaie dou ches scherp bekritiseerde on derkomens in het Brusselse parlementsgebouw, is de be huizing in Straatsburg niet luxe. De europarlementariërs moe ten hun kamer delen met hun medewerker en dat is voor wie rustig wil werken of telefoneren lastig. Het Europees Parlement be trekt volgende maand zijn nieu we glazen paleis aan de zijarm van de rivier de 111. Volgens Fransen die het gebouw tijdens een open dag hebben bezocht, ziet het pronkstuk er van buiten veel beter uit dan van binnen. „Er is veel goedkoop materiaal gebruikt. Het is donker en som ber en de kamertjes voor de parlementsleden zijn maar klein", zegt Damien Reinhardt, een leraar Engels in Straats burg. „Het is geen vooruit gang", weet ook Elly Plooij. Het grootste probleem voor de Nederlandse parlementsle den is echter niet het verklaren van de misstanden. Veel moei lijker is het om in duidelijke be woordingen uit te leggen wat nu het nut en de noodzaak zijn van dit logge orgaan. Wie het zelfgenoegzame boekwerkje 'Parlement in actie, de mijlpa len 1994-1999' doorleest, moet bijna constateren dat het werk inderdaad maar[e stelt. Eén voorbj over het instelleiiL bod op reclame® tikelen. In ronkend pre de doeken gedaaif pees Parlement L verzet van tabaksf ook van sommig# tie heeft onderni- onaanvaardbaar r slachtoffers van it neden te brenge# 1 oktober 2006 mf ropa een verboa voor rookwaren va Er moet worden f de belasting op tï wil het parlemeir geld komt voor hf 'Europa tegen ka# Wie een blad# leest dat het par# kertijd wel steun# lenen aan de tab# subsidies voor df! in landen als Italif en Spanje bedraa 2,2 miljard guldeji Europese Comnj voor de boeren gA ven, omdat zij I landbouwgrond y gelegen streken se Unie. Het paP dat de EU daar» steun mag geveif teelt in ontwikkel! er moet zelfs erf komen over de tf roken. Met de ene hi en het gebruik f vuur en te zwaai en met de andere steun verlenen ai bouw valt niet te i kan nog bonter, li pleit ook voor ei op het werk. 'Iedej recht om schonel men en dit reclf voorrang op hetl kers om te roken! Dat de wandelgi parlement doori van de sigarettenif dat zelfs in eigen regels niet worden Brinkhorst vindt ders moet worden zie de Tweede K| aangeharkte tuin.| op orde en gereg| pees Parlement isj le, waarin nog eej worden uitgehakt! lander Bartho Prcj aan: „De Tweede! gevestigd institu» Europees Parlemi op in ontwikka eens hoe erg het i de Europese Unief Zaken waarover iii oorlog is gevoerd,! de Europese Uniel „Het is demod ding", meent t Jan Kees Wiebena uit Aerdenhout. J het Nederlandse! meer dan een eel gedaan om het all wenkiesrecht in a Europees Parlemj pas voor de vijfcf streeks gekozen, f tijd al veel bereikt! HAARLEM SJAAK SMAKMAN Alles was tot in de puntjes ge organiseerd, op de demon stranten na. Waar blijft het so ciale Europa, was het motto van de keiharde acties tijdens de eurotop in Amsterdam. Het was een steen in een verder rimpelloze vijver, maar de vij ver verstilde weer. Waar poli tieke leiders zich in allerlei bochten wrongen om maar te kunnen meedoen aan de Eco nomische en Monetaire Unie, bleef het rond een sociale te genhanger van de EMU heel stil. De gang van zaken onder streept nog eens dat Europa vóór alles een economische sa menwerking is. Dat was al zo bij de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal, dat is nog steeds zo bij de EMU. Maar heeft de EMU het Europese speelveld niet fundamenteel veranderd, is de vraag die de demonstranten in 1996 indrin gend stelden. Hun redenering lijkt hout te snijden: door de voortschrijdende economische integratie wordt het voor indi viduele lidstaten steeds moei lijker om bedrijven (en dus ba nen) aan zich te binden. Be drijven kunnen immers steeds gemakkelijker verhuizen naar de lidstaat die de beste per spectieven op de hoogste winst biedt. Elke lidstaat kent al sinds jaar en dag zijn eigen regelin gen om bedrijven te lokken, maar de grote angst is dat de euro een ware race to the bot tom zal ontketenen. De lidsta ten buitelen daarbij over elkaar heen in de jacht op werk, werk, werk - hét probleem van de Europese Unie. Maar hoe lager de belastingen voor bedrijven zijn en hoe meer subsidies ze krijgen, des te hoger moet de belasting op arbeid worden om geld in de schatkist te krijgen. Een hoge inkomstenbelasting leidt echter tot hogere loonei sen en hogere lonen, en ook de loonkosten zijn niet de onbe langrijkste overweging voor een bedrijf om zich ergens te vestigen. De overheid rest op die manier weinig anders dan bezuinigen, en daarbij wordt het sociale stelsel al snel de du pe. Hoe realistisch is zo'n scena rio? Volgens een recent FNV- onderzoek is de sociale zeker heid in de rijke EU-lidstaten de afgelopen jaren kariger gewor den. Maar het is nauwelijks te zeggen of dat een voorbode is van zo'n neerwaartse spiraal of het resultaat van de druk die de lagere economische groei van de afgelopen jaren, de voortdu rend hoge werkloosheid, de vergrijzing en het ontegenzeg gelijk liberaler geworden poli tieke klimaat leggen op de soci ale zekerheid. De vooraan staande WD-denker Klaas Groeneveld en kandidaat-eu roparlementariër is niet al te somber. De steeds verder ver vagende Europese binnengren- De politie bracht tijdens de demonstratie tegen de eurotop veel manschappen op de been. zen en de EMU zullen wel druk land, des te rianter is over het nauwelijks afgenomen. het anders. Nederland en Por- leggen op de sociale stelsels algemeen ook de sociale zeker- PvdA'er Dorette Corbey, die tugal zullen in de afzienbare van de rijke landen, verwacht heid. En de welvaartsverschil- onderzoek heeft gedaan naar toekomst echt niet met elkaar hij, maar (grote) verschillen len tussen de arme en rijke lid- sociaal-economische samen- concurreren. Daarvoor zijn de zullen er blijven. Hoe rijker een staten zijn in de jaren negentig werking binnen Europa, ziet verschillen in het totale vesti gingsklimaat (naast loonkosten ook de ligging, de infrastruc tuur, en bijvoorbeelde oplei dingsniveau) te groot. Maar voor een bedrijf dat twijfelt tus sen Nederland, België en Duitsland vormen loonkosten wel degelijk een belangrijke factor en dreigt dus wel dege lijk beleidsconcurrentie. Een voorbeeld: tot grote woede van België verlaagde Nederland de loonbelasting voor werkne mers op baggerschepen. Uit eindelijk restte de Belgen ech ter niets anders dan om dat voorbeeld te volgen teneinde ook hun baggeraars aan het werk te houden. Momenteel speelt een conflict op de bin nenvaart. Rederijen die 'reisjes langs de Rijn' organiseren drei gen onder buitenlandse vlag te gaan varen als Nederland de arbeidstijdenregeling voor het bedienend personeel op de cruiseboten niet versoepelt. Om beleidsconcurrentie en de daardoor dreigende sociale verschraling te voorkomen, pleit Corbey voor wat ze het stretch-mode\ heeft genoemd: een pakket sociale normen waarvan elke lidstaat er een aantal naai' eigen keuze kan onderschrijven en waarvoor in een aantal gevallen Europees geld beschikbaar moet zijn. Zoals bij armoedebestrijding. „Zestig miljoen Europeanen le ven onder de armoedegrens. Daar moet je elkaar als lidsta ten in willen helpen." Het bezwaar ligt voor de hand: zo creeër je een schijnoveree Dat is mogelijk, be ciaal-democratisch daat-europarlemen zij verwacht dat z< ogend vrijblijvend praktijk kan leiden ten van afspraken gelijkbare rijke (re) lidstaten. Met nam grenzen van het sc moeten daarin woi legd. Dat is puur voor elke lidstaat, i ciaal beleid is bij u naai beleid. Maar ji je bij het sociaal b nale keuzes wilt kui maken, moet je er dat je elkaar dat ni lijk maakt. Dat be merhand tot ieder dringen." De naderende t(X voormalige Oostbic alleen maar meer ketel. „Je zag bij d de nieuwe Rijksi bouwvakkers uit land werden geh; die goedkoper ware sers. Dat geldt niel de bouw. Daaron Duitsland het mi ook zo gemist. Voot vier mark per uur c aantrekkelijk bedr mijn ontkomt Du aan een minimum dan is het voor straks niet a an tri voor al het eenvo Polen aan te trekke

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 6