Het is misschien §vel beter als wij liet promoveren' 'Een judo-scheids moet een brede rug hebben' UIT DE DEKKING Sport Sober feestje VCL Schaker Van den Berg ;i°g op honderd procent JJJDAG 4 JUNI 1999 25 Naam: PaulMontagne. Geboren: 15-07-79 te: Lei derdorp. Woonplaats: Leiden. Lengte: 1,78 meter, bij 70 kilo. Clubs: Roodenburg tot de A- jeugd en daarna UVS. Broers/zussen: Een zus, Desi- ree van 23. Partner: Sinds twee maanden heb ik een vriendinnetje. Heel pril dus. Opleiding: Ik studeer bedrijfs economie aan de Heao in Den Haag. Positie: Verdedigende mid denvelder. Links- of rechtsbenig: Rechts, maar met links kan ik ook een aardig balletje trappen. Hoogtepunt: Mijn nominatie voor Talent van het Jaar, van avond bij het Leidse Voetbal - feest. Verder zat ik op mijn zestiende bij de laatste dertig spelers voor 'Oranje onder zes tien', als enige speler van een amateurclub. Ik speelde de wedstrijd van mijn leven, maar viel toch af. Dieptepunt: Diep, héél diep. Ik was voorbestemd om als een van de weinigen uit de Al van UVS direct naai' het eerste door te stoten, maar ik kreeg de ene blessure na de andere. Lies, schouder, hamstrings, het botvlies van mijn enkel: het heeft bij elkaar anderhalf jaar geduurd. Ik werd gek van mezelf. Sterke punt: Spelverdeling, pass en loopvermogen. Zwakke punt: Geen 'killer' voor de goal en ik heb last van een soort nachtblindheid waardoor ik bij lichtwedstrij- den soms slecht zie. Favoriete club (regio): Vroeger was dat Roodenburg maar sinds twee jaar is dat echt UVS geworden. Favoriete club (landelijk): Feyenoord, al is Tim de Cler een van mijn beste vrienden. Als ik naar Tim ga kijken, ben ik ook altijd voor hem, maar niet voor Ajax. Mooiste shirt: Het blauw van het Italiaans nationaal team. Lelijkste tenue: Ik besef dat ik een weinig origineel antwoord ga geven: NEC. Hobby's: Tennis, fitness, mu ziek en uitgaan. Uitgaan: Amsterdam, Leiden of Hoofddorp. Boek: Bad as I wanna be van basketballer Dennis Rodman. Krant/tijdschrift: Man, Nieu we Revu, De Telegraaf op za terdag en elke dag het Leidsch Dagblad. Eten: Mexicaans en Sushi. Drinken: niet echt. Geloof: Ik ben wel naar een christelijke school geweest maar alleen met kerstmis kom ik in de kerk. Politiek: niet mee bezig. Mooiste plekje in de stad: An nie's Verjaardag en het schoolpleintje in Noord waar ik altijd voetbalde met jongens als Tim de Cler, Hoessie Bezzai en Menno Ooyendijk. Toekomst UVS: Volgend jaar staan we in het linkerrijtje. Ja, ik weet dat dat bij UVS al jaren wordt gezegd en dat het maar niet uitkomt. Maar nu gaat het écht gebeuren. Toekomst Montagne: Ik wil nog altijd zo hoog mogelijk ko men, al heb ik me door die lange periode van blessures niet echt in de kijker kunnen spelen. Talent van het jaar. Wie wordt het vanavond, Jeroen van Wetten, Faisal Bounif of Paul Montagne: Je hoopt na tuurlijk dat je het zelf wordt, maar ik ben eerlijk gezegd na zo'n periode van tegenslag al heel blij dat ik op het podium sta. Dat is toch óók een teken dat het weer goed met me gaat. TEKST LOMAN LEEFMANS FOTO MARK LAMERS LEIDEN LOMAN LEEFMANS De bubbeltjes-wijn spoot rond en door de muziekin stallatie galmde 'we worden kampioenmaar het promo tiefeest bij de nieuwbakken vierdeklasser VCL, na de 2-1 winst gisteravond op HMC, had verder een ingetogen ka rakter. De schrik na de klop partij van afgelopen zondag tegen het Haagse Tedo zat er nog duidelijk in. Als er al vreugde te bespeuren viel, dan was het niet zozeer over de sportieve prestatie maar over het feit dat confronta ties met Haagse tegenstan ders komend seizoen veel minder frequent zullen voor komen. „Want wat we het af gelopen seizoen allemaal is gebeurd, dat willen we nooit meer meemaken", aldus trai ner Jouke Sjaardema. Ondanks de winst zal VCL weinig goede herinneringen bewaren aan de nacompeti- tie. Het duel met het Marok kaanse HMC werd eerder drie minuten voor rust ge staakt en de gewonnen con frontatie met Tedo liep volle dig uit de hand waarbij di verse VCL'ers klappen oplie pen. Gisteren moest het restant van het duel tegen HMC worden afgewerkt, dat VCL met vijf doelpunten verschil mocht verliezen om toch te promoveren. Het begon met een strafschop voor de Vliet- club, hét moment waarop het eerdere treffen werd af geblazen omdat de scheids rechter zich bedreigd voelde. Topscorer Peter Zaalberg schoot die uitgestelde penal ty raak, maar vervolgens bleek HMC vooral individu eel meer klasse in huis te hebben dan de Leidse thuis ploeg. Hassen Oulad tekende met een afstandsschot voor de 1-1 waarna Hassap Aharctar nog een strafschop miste. Nadat Hassan Allou- che met rood wegens spu wen afdroop, kreeg VCL meer ruimte en Zaalberg maakte daar gebruik van door vlak voor tijd een voor zet van Maurice ter Beek binnen te tikken. Zijn veer tigste goal in een bewogen seizoen. VCL - HMC 2-1 (1-0). Laatste 48 minuten. 43. Zaalberg 1-0. 61. Ou lad 1-1, 84. Zaalberg 2-1. Geel: Tol (VCL), Rood: Allouche (HMC). VCL: Tol (81. Narim), Malhotra, Van der Heiden, Van Duurcn, Van Heel. Deijn (77. lames), Niebocr, Van den Hoogen, P. Zaalberg, 'Ier Beek, Pattiapon (77. W. Zaalberg) De kans dat ook de zaterdag- tak van VCL promoveert, is sinds woensdagavond een stuk kleiner geworden. De vijfdeklasser speelt nacom- petitie in een poule van vijf waarvan er drie promoveren. Na eerder onderuit te zijn gegaan tegen het Rotterdam se Badioz Boys (6-1) volgde een 3-2 verlies bij Perkouw uit Berkenwoude. Dennis Ie perburg en Casper de Hol lander maakten de Leidse goals. VCL (za) moet de ko mende twee duels met Quick Steps en het Zeeuwse Pier- shil winnen om de vierde klasse alsnog te bereiken. Percy Waming wil ooit in Suriname of op de Antillen een een judo school beginnen. foto dick hogewoning 'aurice Fransen laakt behoudende tactiek Blauw Zwart Zwart kan overmorgen, bij winst op de enig over bleven concurrent DFC, promoveren naar de eerste isse. Een fantastische afsluiting van het seizoen zou je ipac). denken, maar het kan ook de start zijn van een uiter- m.iate moeizaam nieuw voetbaljaar. Maurice Fransen •et als geen ander dat Blauw Zwart er na het sluiten n de markt alleen maar zwakker op is geworden. Uit ■mtïlyrede over het technische beleid verlaten tien spelers 'astraï Wassenaarse voetbalvereniging. Fransen, één van die ijtoptanten, tovert een veelzeggende glimlach op het N laat en hult zich enige seconden in stilzwijgen als pro- ertu6r)tie ter sprake komt. „Voor de club is het misschien derp»ter als Blauw Zwart in de tweede klasse blijft." SSENAAR PETER VAN DER HULST 20-jarige spits kwam aan het zangin van seizoen over van therdek Boys. Bij de club die staafrisen voor eeuwig in zijn lijkt te hebben gesloten, hij te weinig aan spelen Lei*'- ..Voor eigen jongens is het inLqeilijk om bij Quick Boys or te breken. Gehaalde voet- Üers krijgen vaak de voor- eorkett- .v. vHij gaf zichzelf drie jaar de Micrcl om bij Blauw Zwart erva- !efprg op te doen en zich op- [eHs%w in de Katwijkse kijker te "len. Met 15 doelpunten in competitiewedstrijden is dat Voorschotenaar nü al aardig Toch is hij niet tevreden. ep fie 15 doelpunten geven mij maar over het veld- ;1 ben ik niet tevreden, jorde ik niet in een wed strijd, dan had ik na afloop ook geen goed gevoel. Voor een eer ste jaar in een eerste elftal lijkt het aardig, maar ik had vaker kunnen scoren als wij aanval lender hadden gespeeld. De middenvelders moeten vaak van zo ver komen: als ze dan eenmaal zijn bijgesloten is de kracht op." Fransen maakte zijn onvrede in een lang gesprek met trainer Jan de Jong kenbaar. ,,Als spits stond ik er voorin vrijwel alleen voor. Ik kom dan niet het beste tot mijn recht. De Jong hield echter vast aan zijn eigen idee- en, en wie ben ik dan om te zeggen dat het anders moet. Maar ik ga wel weg. Bij WSB spelen ze technisch en aanval lend verzorgd voetbal. Ik ben dat mijn hele leven al gewend, dat gaat me gewoon goed af." Zonde vindt hij de overstap wel. „Ik had het liefst gezien dat de groep bij elkaar was geble ven en dat we volgend jaar met de huidige groep in de eerste klasse zouden spelen." Al snel in het seizoen werd echter dui delijk dat dat niet haalbaar was. Patrick Vreeman en Richard van der Vaart besloten na een conflict met Jan de Jong de competitie niet meer af te ma ken. Vervolgens kondigde nog een aantal spelers aan Blauw Zwart aan het einde van het jaar te verlaten, of te stoppen met voetballen. Fransen, die persoonlijk geen problemen met de trainer heeft, denkt dat de meeste clubverla- ters op De Jong zijn uitgekeken. Na vijf jaar is de 'chemie' tus sen spelers en coach uitge werkt. „Dan komen er irritaties en vervagen de goede dingen. Binnen de spelersgroep is er heel veel over gepraat. Mis schien was het beter geweest als er een nieuw gezicht voor de groep was gekomen. Met het bestuur is een gesprek geweest waarin de problemen zijn aan gegeven, maar daar is vervol gens niets mee gedaan." Ondanks de meningsverschil len vindt de Voorschotenaar Jan de Jong een goede trainer. „Bij Quick Boys heb ik al heel veel basisdingen in de jeugd ge leerd. Bij Blauw Zwart zijn ze toch anders gewend, omdat de junioren veel lager spelen. De Jong heeft die basisdingen er goed ingebracht. En je moet Maurice Fransen: „Ik scoor toch vaak de belangrijke goals." foto hielco kuipers niet vergeten dat hij ook suc cessen heeft gehad. Blauw Zwart kwam uit de derde klas se, heeft de eerste klasse ge haald, en kan nu weer promo veren. Dan heb je het toch goed gedaan. Bovendien heb ik veel aan Blauw Zwart te danken ge had. Ik kom uit het tweede van Quick Boys, ben een vrij onbe kende speler, maar ze hebben me toch het vertrouwen gege ven." De exodus bij Blauw Zwart kondigde zich al geruime tijd geleden aan en dat heeft vol gens Fransen vreemd genoeg ook voordelen gehad. „Toen na die roerige weken duidelijk was wie er zouden vertrekken, kon den we vrijuit gaan voetballen. Maar we hadden nooit ver wacht dat we nog zo ver zou den komen. De laatste compe titiewedstrijd moesten we toch tegen Kranenburg, dat nog kampioen kon worden." Blauw Zwart won en eiste - geholpen door het puntenver lies Vein Docos - de periodetitel op. Nadat ONA in de nacompe- titie was verslagen, wachtte op nieuw Kranenburg. Op miracu leuze wijze bleef het in Den Haag 1-1, zodat Blauw Zwart verder kon in de promotiestrijd. In een slechte pot pakte de Wassenaarse ploeg bij VCS de punten. Zondag zal de formatie van De Jong bij winst op DFC - dat woensdag VCS definitief naar de tweede klasse verwees - weer zijn opwachting in de eer ste klasse maken. „We zijn nu zo ver gekomen dat we er ook van overtuigd zijn dat we gaan winnen." De wedstrijd tegen VCS vindt hij geen maatstaf. „Spelbepaler Jan de Jong jr. en ik waren toen geschorst. En ik scoor toch vaak de belangrijke goals. Promotie vormt een mooie afsluiting van een wat minder seizoen." Lukt dat, dan komt de vierde jaars heao-student zijn teamge noten volgend jaar als speler van WSB weer tegen. „Het hui dige succesjaar van WSB valt natuurlijk niet te overtreffen. Maar ze hebben een goede ploeg en ook al gaan er wat jon gens weg, er komen goede ver sterkingen bij. Het linkerrijtje moet haalbaar zijn." Dat zal niet voor Blauw Zwart zijn weg gelegd. „Als ik zie wat er over blijft, dan is dat heel weinig en er zijn ook nauwelijks goede spelers bij gekomen. Dat is jammer voor zo'n mooie club." Een vereniging die ondanks alle tegenslag zondag mogelijk toch een feestje kan bouwen. „Toen we onverwacht periode kampioen werden, was er niets geregeld. We zijn toen naar Noordwijkerhout gegaan. WSB belde op dat iedereen van Blauw Zwart van harte welkom was. Thuis hebben we dus nog een feestje tegoed, maar daar moeten we dan wel zelf eerst voor zorgen." Percy Warning combineert coaching met arbitrage kindertijd met judo bezig. Op de Antil len gingen de meesten van zijn vriendjes 'op' karate. „Ik heb respect voor iedere vechtsport maar judo, het lijf-aan-lijfge- vecht in plaats van stoten, past beter bij mij. Ik was geen lid van een van de twee grote sportscholen op de Antillen en daarom kwam ik nooit in aanmerking voor deelname aan de Koninkrijksspe- len. Dat was toen de enige kans om je internationaal te meten. Later in Neder land ben ik op een gegeven moment ge stopt. Doordat mijn kinderen, nu 15 en 13, jaren later aan judo gingen doen, kwam de interesse terug. Ik train nu in Almere, Crooswijk en Alphen en ik deed het scheidsrechtersexamen. Waarom? De beste stuurlui staan aan wal." In Nederland is judo sinds de jaren zeventig een populair tijdverdrijf voor met name basisscholieren. „Dat komt omdat de ouders het meer als een stoei- spel dan een vechtsport zien. Stoeien mag, tot ze een jaar of zeven zijn, daarna moet het echt op judo gaan lijken. Ver halen dat er bij sportscholen op de mat tegen een balletje wordt getrapt, gaan er bij mij niet in. Ik ben streng, maar niet doelloos streng en ik vind dat er altijd een sportief element aanwezig moet zijn. Judo is hard en daar is trainingsar- beid voor nodig. Mijn ideaalbeeld is ju do als verplicht onderdeel van de lessen lichamelijke oefening op scholen. Het gaat om een vorm van discipline die zo wel lichaam als geest sterkt. Wat wil je voor die leeftijdsgroep nog meer." Warning heeft het niet zo op de in vloed van pa en ma aan de kant. Hij ziet liever dat de trainers coachen. „Je moet als scheidsrechter soms een dileke rug hebben. Vooral als ouders direct betrok ken zijn. Bij verlies ligt het nooit aan hun kinderen. En ze vergeten vaak dat er bij het gebruik van ongepaste termen, iemand moeiteloos verwijderd mag wor den. Dat zie je op landelijk niveau, met trainers die de aanwijzingen geven, nooit gebeuren." Enthousiasme Geesink heeft hij nog altijd hoog zitten en zijn opvolger Wim Ruska is volgens Warning de beste judoka die Nederland qoit heeft voortgebracht. „Zijn prestatie op de Spelen van München door de gouden medaille in de open klasse te winnen, raakte ondergesneeuwd door de verschrikkelijke gebeurtenissen met de Palestijnse terroristen. Ruska werd niet door ouders gedreven, maar alles kwam uit hemzelf. Bij de huidige gene ratie zitten onmiskenbaar fantastische judoka's zoals Mark Huizinga. Maar het échte enthousiasme zie ik tegenwoordig toch veel meer bij een trainer als Ben van der Geest dan bij zijn pupillen." Dertig-plus Warning heeft in zijn sportbeleving een onmiskenbare hang naar het verleden, maar wat hem momenteel weer wel hoopyol stemt, is dat judo steeds popu- laider wordt in de dertig-plus kringen. „Dat is het leuke aan judo; mits aange past, kan je het op iedere leeftijd beoefe nen. Ook als de geest nog wil werpen, maar het lichaam niet meer geworpen wil worden. Judo is een alternatief voor mensen die dat moderne step-gedoe en ander aerobics niet zien zitten. Er zijn er die het tot hun tachtigste volhouden." Warning, wiens vrouw en kinderen getooid zijn met de bruine band, wil ooit zijn wereld van yuko's, koka's, waza- ari's en ippon verplaatsen naar een van de voormalige Nederlandse koloniën in 'de West'. Voorlopig laten de politieke en economische situatie een sportieve investering niet toe. „En voor die tijd wil ik ook nog een landelijk scheidsrechtersexamen doen. Als ik daar ooit begin, moet ik wel op een bepaalde hoeveelheid gezag en ken nis kunnen bogen. Want bijvoorbeeld in Suriname zeggen ze maar al te makke lijk: 'wat kom je me vertellen', waarmee ze bedoelen dat ze het al weten. Daar moet ik op voorbereid zijn." Voor een praatje over judo kan je hem midden in de nacht wakker maken. De 43-jarige Leiderdorper Percy Warning geeft in drie verschillende steden les in zijn favoriete sport en hij is daarbij ook nog scheidsrechter. In beide facetten wil hij zo hoog mogelijk komen en zo veel mogelijk ervaring opdoen om ooit zijn droom te verwezenlijken: een sport school beginnen op zijn geboortegrond in de Antillen of in Suriname, het land van zijn ouders. En verder is hij ondanks alle commotie over het IOC nog steeds een adept van Anton Geesink. „Hij zal uiteraard ook zijn mindere kanten hebben, maar hij is in mijn ogen altijd een correcte vent gebleven. Gees ink heeft ooit de Japanse eer gered door toeschouwers terug te sturen die hem op de mat wilden komen feliciteren met zijn olympische titel in Tokyo in 1964. Dat telt daar en dat zijn ze nooit verge ten. In Japan wordt nog altijd geen judo- boek verkocht als zijn naam er niet in voorkomt. Dan kan ik me voorstellen dat hij daar regelmatig wordt uitgeno digd, niets voor zijn verblijf hoeft te be talen en zelfs presentjes meekrijgt, 's Lands wijs 's lands eer'. Daar heb ik geen moeite mee." Warning, tweede dan, is al sinds zijn ''trafschoppen beslissend bij elijkspel Bernardus - Rijnland heb:1 Scheids!! is een rubriek ïr arbiters. In de negentien- L* aflevering judo-scheids- :hter Percy Warning uit Lei- rd°rP» die blij is met zijn s 8ike rug. Daarmee kan hij de kynoeienissen van judo-ou- iers min of meer negeren. Joris de Wind, enigszins uit vorm, hield toch titelverdediger Hway Ik Oei van het lijf en claimde een remise. Ware het niet dat De Wind's claim voor remise (driemaal dezelfde stel ling) niet correct was en Oei daarna een winstpoging deed, die door de tijdnood van De Wind resulteerde in mat. Het gaf aanleiding tot een nieuw in cident, waarbij de jeugdige Qui- rinus van Dorp wedstrijdleider Martin van Gils op misplaatste wijze verbaal aanviel. Stand aan kop na vier ronden: 1. A. v/d Berg 4. 2. D. v/d Berg, H. Weiland. P. Pouw. Q. v. Dorp 3. 6. R. Nienkem- per, H.I. Oei, W. Oosthout 2.5. gisteren in deze krant stond, heeft FC Rijnland geen voor sprong van twee strafschoppen na de nacompetitieduels van beide clubs tegen UDO. De winnaar van het treffen van zondag promoveert naar de derde klasse. De verliezer is uit- gevoetbald, want er is geen ex tra promotieplaats. H-/KEN.JANBEY Leidt de vierde ronde in het per- 3nlijk kampioenschap van de idse Schaakbond staat Ad den Berg nog steeds met 1 honderd-procentscbre aan p. Van den Berg won met jeite van Ron Nienkemper. moest daarvoor diep in zijn ygfienaal tasten. n het rijtje subtoppers van ïg tegen oud speelde het figdtalent Pieter Pouw tegen armTro Weiland remise. Dick van Lekt Berg sloot zich bij de achter- Igers aan, hij won van Rob enhuyzen uit Oegstgeest. lien de wedstrijd van zondag isen Bernardus en FC Rijn- (aanvang 14.30) na negen minuten gelijk eindigt, zal de slissing direct door een straf- derliioppenreeks worden gefor- ®.b(3ïrd. Het duel wordt niet ver erfd- In tegenstelling tot wat

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 25