'De postduif is
veranderd in e-mail'
I
Leiden Regio
Ontwikkeling van de twintigste eeuw siert Bloemencorso
zicht te hebben. Op de weg
naar Hillegom valt op hoeveel
er in de berm parkeren en ge
woon samen in de cabriolet,
met zijn zessen in de toyota
picnic, of met tientallen in de
touringcar blijven zitten. Dan
ruik je de bloemen misschien
niet, maar je zit wel eerste rang
en uit de wind.
„Ik ga meestal een uurtje van
tevoren al staan", aldus Zilker
L. van den Berg. Die trouwens
de mozaïeken in zijn eigen dorp
en de verscheidenheid aan ou
de bussen minstens zo interes
sant zegt te vinden als de praal
wagens van het corso. Andere
bewoners laten zich al net zo
nuchter uit. Maar ze staan er
wel. Lissenaar J. Rhebok komt
pas kort voordat de stoet ver
wacht wordt uit een huis aan de
Heereweg en zegt: „Ach, als je
het een paar keer gezien
hebt..." Voor zijn vrouw is het
corso wel belangrijk. „Ik heb
één keer het bloemencorso niet
gezien. Nou, toen was het voor
mij geen voorjaar."
Relativerend, maar niet bepaald
nuchter, is het commentaar van
een groepje twintigers rond een
teil met flesjes bier. „Deze heb
ben ze net niet afgekregen",
luidt de kritiek op praalwagen
nummer één. Die heeft de eer
ste nul van het jaartal 1900
moeten halveren, om de chauf
feur wat zicht op de weg te ge
ven. Vanaf nummer twee - de
winnende wagen van
corsogroep De Zilk - moeten
vooral de meisjes op de praal
wagens het ontgelden. En de
categorie 'luxe wagens' - met,
leuk voor de Tsjechische kij
kers, een Skoda als winnaar -
wordt steevast begroet met
'jammer van die bloemen'.
Dankzij het thema hebben veel
van de figuranten op de praal
wagens, naast het verplichte
zwaaien, wat te doen. 'Ontwik
keling van de twintigste eeuw'
staat centraal, en dat levert wa
gens op waar dames met een
toetsenbord, mobiele telefoon,
camera of walkman zitten. De
ontwikkelingen op de voor het
eerst door Hans Warmerdam
ontworpen wagens geven voor
al een beeld van de stand van
de techniek. Elke wagen laat
van voren zie hoe het vroeger
was en van achteren het nu.
Het merendeel is ietwat voor
spelbaar, maar wel voor elke
Noord-Europeaan en japanner
begrijpelijk. De postduif is ver
anderd in e-mail, de vleugel in
een keyboard en de ouderwetse
locomotief blijkt, na een korte
tunnelbak, een TGV te trekken.
Andere ontwikkelingen zijn ori
gineler of typisch Nederlands.
Hooischuren wijken voor silo's,
het telraam is opgevolgd door
het computerspelletje en in
plaats van een rond prieeltje
hebben we tegenwoordig een
vierkante partytent in de tuin
staan.
Behalve uit de praalwagens
blijkt het folkloristische vooral
uit de tussendoortjes. De scou
ting die stroopwafels verkoopt,
de toeschouwers die ze te duur
vinden. De majorettes met trot
se ouders of joelende vriendjes.
Iemand sprint naar zijn auto -
een Fransman, zo blijkt - en
grist zijn videocamera tevoor
schijn. Geen seconde te verlie
zen. Er is een draaiorgel in aan
tocht.
TEKST: JOB DE KRUIFF
FOTO'S: HIELCO KUIPERS
De eerste praalwagen zal ook
de meest gefotografeerde blij
ven. De cijfers van het jaartal
2000 in blauwe hyacinten, als
dat geen populaire nieuwjaars
kaart wordt in Duitsland, Polen,
Engeland, Tsjechië, Japan en de
Bollenstreek. Het laatste Bloe
mencorso van de eeuw trok za
terdag onder enorme belang
stelling van een zonnige start in
Noordwijk naar bewolkt Haar
lem.
Rijen dik staat het publiek langs
bijna de gehele route. Noord-
wijk stroomt 's ochtends in een
uurtje vol, maar zal nog sneller
weer leeglo
pen als de
stoet eenmaal
op weg is. Re
den waarom
de badplaats
eigenlijk liever
de aankomst
heeft, dan de
start van het
corso. „Er blij
ven nu heel
weinig men
sen hangen",
zegt VW-di-
recteur A. Ge-
rards. „Alle
hotels zitten
vol, maar dat
zitten ze ook
als de start in
Haarlem is."
Later op de
dag is het rond
de Keukenhof
en in Lisse wel
urenlang
enorm druk.
Hier is het een
plek zoeken en
wachten.
Op de nek van
hun vader, in
een boom, op
een keuken-
trapje, op een
krat bier of ge
woon op het
balkon. Aan de
Heereweg in
het dorp doet
men van alles
om een beetje