Vreemde val uit de hemel
M
Ontploffende airbag slaat alles voor deskundigen
TV
WEER
Misleiding door NAVO
255
Radio 3 ha<
bijna 3 ton
voor Kosoi!
COMMENTAAR
De NAVO heeft zichzelf vorige week een slechte dienst bewezen.
Vijf dagen lang weigerde het bondgenootschap open kaart te spe
len over de bommen die een konvooi vluchtelingen troffen en voor
tientallen doden zorgden. Deze week kwam het hoge woord eruit.
Maar zelfs nu weigert de NAVO de volledige verantwoordelijkheid
te nemen. Dat is op zijn zachtst gezegd erg onhandig.
Geheimhouding van informatie is in oorlogen heel gewoon. Tij
dens de Golfoorlog wisten de Amerikanen de totale schade die ze
in Irak aanrichtten lang verborgen te houden voor de buitenwe
reld. Lange tijd hielden ze de illusie in stand dat de zogeheten pre
cisiebombardementen alleen militaire doelen troffen. Dat deden
ze door enerzijds de westerse pers aan strenge regels te binden en
anderzijds tegenstander Saddam Hussein als de duivel in eigen
persoon af te schilderen.
De NAVO probeert nu dezelfde tactiek toe te passen. Voor infor
matie over de luchtaanvallen zijn de media afhankelijk van wat
woordvoerder Jamie Shea op zijn dagelijkse persconferenties los
laat, terwijl de Joegoslavische president Slobodan Milosevic moei
teloos de plaats in de hel van Saddam heeft ingenomen.
In de Golfoorlog ging het mis toen een van de precisiebommen
geen chemische fabriek, maar een schuilkelder vol vrouwen en
kinderen trof. De genadeklap voor de Irakezen viel kort daarna, op
de zogeheten Snelweg des doods. Beelden van tientallen uitge-
brandde autowrakken vol verkoolde soldaten zorgden voor een
wrange bijsmaak in de overwinningsroes.
Sinds vorige week heeft ook de NAVO zijn weg des doods. Bom
men die bedoeld waren voor Servische tanks, troffen tractoren en
boerenkarren vol vluchtelingen. Dat op zichzelf is al vreselijk. Het
maakt duidelijk dat elke oorlog, met welke intenties die ook wordt
gevoerd, onschuldige slachtoffers maakt onder de bevolking die
beide partijen zeggen te beschermen.
Dat Milosevic durft te beweren dat hij het goed voor heeft met de
Kosovaren is een gotspe. Terecht wordt het verhaal dat de Albane
zen op de vlucht slaan voor de NAVO-bommen afgedaan als Servi
sche propaganda. Terecht hekelt de NAVO de eenzijdige informa
tie waarmee Milosevic de bevolking van Servië en Montenegro aan
zich bindt.
Maar de NAVO blijkt zelf niet veel beter. Vijf dagen lang werd de
ware toedracht rond de pijnlijke vergissing verzwegen. Aanvanke
lijk kregen de Serviërs de schuld en toen dat niet houdbaar bleek,
hield woordvoerder Shea domweg de kaken op elkaar. Al staat het
niet in verhouding tot de Servische propaganda, het is en blijft
misleiding door de NAVO. En wie eenmaal marchandeert met de
waarheid is nooit meer geloofwaardig.
Uitgaan is nu nog gevaarlijker
Gamma Hydroxybutyraat is de naam, oftewel GHB. Voor ingewij
den dan, want veel mensen zullen zich de naam van deze drug die
een tijdje geleden ineens in het nieuws opdook (een paar slachtof
fers van verkrachting waren van tevoren bedwelmd met deze stof
wel niet meer kunnen herinneren. Maar als we de documentaire
mogen geloven die de EO gisteren uitzond, kent binnenkort bijna
iedereen dit levensgevaarlijke goedje. De opmars van GHB is name
lijk nauwelijks te stuiten, zeggen toxicologen, politie en hulpverle
ners. Net als al die anders synthetische drugs, zoals XTC.
Dat komt onder andere omdat GHB zeer simpel te maken is. Ieder
een kan het recept zo van Internet plukken. Daar komt nog bij dat
de stof kleurloos is. Doe het maar in een busje voor haarlak, of in
een flesje waar lenzenvloeistof in heeft gezeten. Dat is heel wat
makkelijker te verbergen dan heroïne, of cocaïne. Voeg daarbij de
lyrische verhalen van veel gebruikers en het succes van de drug is
verklaard. Het blijkt in elk geval in Amerika gouden handel te zijn
voor dealers die snel rijk willen worden.
De politie, of het nu in Amerika is of in Nederland waarde drug
ook steeds vaker wordt verhandeld, heeft tot dusver nagenoeg altijd
het nakijken gehad. Een ernstige zaak, volgens toxicologen. GHB is
namelijk levensgevaarlijk. De stof die artsen oorspronkelijk ge
bruikten om patiënten onder narcose te brengen, is zeer moeilijk te
doseren. Wie te vee! gebruikt, raakt bewusteloos, of, nog erger, gaat
de pijp uit.
Het is desondanks de drug van de toekomst, constateren de deskun
digen sip. Het enige dat je kunt doen als je uitgaat is goed oppassen.
Let op je vrienden en laat je vrienden op jou letten. Zodat niemand
de troep ongemerkt in je glas kan doen, met het doel je te verkrach
ten als je bewusteloos bent geraakt! Want de verkrachtingszaak in
Nederland zal zeker geen incident blijken te zijn, zeggen de deskun
digen die ten tonele worden opgevoerd. In Amerika gebruiken ver
krachters het spul geregeld om hun slachtoffers te bedwelmen. En
we apen hier in Nederland alle modeverschijnselen uit de States na.
Ook de criminele.
Oei, als we de EO mogen geloven is uitgaan weer een stuk gevaarlij
ker geworden. Als de rotzakken je op straat niet inelkaarstampen,
vloeren ze je met een drankje. Waar zijn de tijden gebleven dat je
nog rustig en ongestoord een biertje kon drinken in het café.
WIL BUYS
Buien houden kwik op lager niveau
De optimistische visie van het Europese atmosfeermodel is alweer
achterhaald. In de optiek van het Europese weercentrum blijft het ook
volgende week wisselvallig weer. Na het weekeinde beweegt zich een
nieuwe Atlantische depressie naar onze omgeving. Het Duitse atmos
feermodel verwacht evenwel dat het lagedrukgebied rond het midden
van de week naar het zuiden wordt weggedrukt waarna het weer op
knapt. Of we daar ook op Koninginnedag van kunnen profiteren is nu
nog niet te zeggen. Met in het achterhoofd de mislukte paasverwach-
ting is het verstandig geen uitspraken te doen die over een aantal da
gen weer moeten worden bijgesteld.
Net als vandaag wordt ook morgen het weerbeeld bepaald door een
actieve depressie ter hoogte van westelijk Schotland. Gisteren be
vond het centrum zich ten westen van Ierland en de druk in de kern
bedroeg toen tijdelijk slechts 960 hPa. Dat is een buitengewoon la
ge stand zo ver in het seizoen. Nu is het systeem duidelijk aan het
opvullen maar qua weer worden we daar niet veel wijzer van. De
luchtmassa's die rond het systeem circuleren zijn onstabiel van
opbouw. Om die reden gaan er buien vallen.
In de ochtend lijkt er overigens sprake te zijn van een zone met
samengeklonterde buien. Sommige buien kunnen, vooral later
op de dag, van onweer vergezeld gaan. In de loop van de mid
dag neemt de buiigheid af: het eerst aan zee. De buien hou
den het kwik op een iets lager niveau dan vandaag. Toch
wordt het op de meeste plaatsen nog wel zo'n 13 gra
den. De wind waait uit het zuiden tot zuidwesten en is
aan de kust af en toe krachtig, windkracht 6.
De bewolking van een frontaal systeem loste gisterën
overdag grotendeels op. Daardoor bleef het lang zon
nig en in vrij droge lucht steeg de temperatuur tot
ruim boven de 10 graden. Bloemendaal aan Zee
meldde zowaar 14,6 graad. Tijdens de afgelopen
nacht heeft het echter flink geregend. In Santpoort-
-Noord werd vanochtend 11, in Beverwijk 10 en in
Stompwijk 8 mm afgetapt.
JAN VISSER-
Knockout geslagen door de airbag van de auto van je
vader. De 27-jarige Rudolf van den Brink uit IJsselstein
ondervond het staaltje 'terreur' zonder dat er ook maar
iemand in de buurt was. Groggy lag hij pardoes op de
parkeerplaats, tussen de auto's voor zijn huis. De bu
ren hebben hem van straat geraapt, nadat politie, am
bulance, de brandweer en zijn huisarts de versufte au
tomobilist aan een kritisch onderzoek hadden onder
worpen.
Ondertussen gist Van den Brink naar de oorzaak van
het ontploffen van de airbag van de Mitsubishi Space-
wagon van zijn ouders. En de automobielorganisatie
BOVAG in Bunnik, TNO in Delft en Mitsubishi Motors
in Hoofddorp, de importeur, kunnen niets anders
doen dan met hem meegissen. „Ik zou wat eerder be
ginnen", vertelt Van den Brink. Het was afgelopen
maandagmorgen koud en de ruiten van de auto waren
bevroren. Tijdens het krabben wilde hij de motor vast
laten lopen. Terwijl hij half op de bijrijdersstoel zat,
zette hij de versnelling in de vrije stand en draaide hij
de contactsleutel vast om voor de start. Maar toen hij
de handrem aantrok om het wegrollen van de wagen te
beletten, gebeurde het. „Een ram voor mijn hoofd. Zeg
maar een linkse directe van jewelste. Een harde knal.
De buren hebben die ook gehoord. Ik lag meteen bui
ten op straat, tussen de auto's. Een van de buurjon
gens kwam meteen op mij af. De politie was er binnen
enkele minuten."
Nadat de hulpdiensten en de huisarts weer weg waren,
ontfermden de buren zich over de Van den Brink. Gis
teren is hij al weer naar zijn werk geweest, ondanks
zijn lichte hersenschudding. De kneuzing aan het juk
been bleek reuze mee te vallen.
De Bovag, TNO noch Mitsubishi zeggen ooit eerder
van een dergelijk ongeval te hebben gehoord. Wel ge
beurt het soms dat airbags ongecontroleerd 'afgaan',
maar nooit eerder werd een bestuurder zijn eigen auto
uitgeslagen. .Alleen als automobilisten ondeskundig in
de weer gaan met de elektronica van hun wagen, wil
het nog wel eens mis gaan", aldus woordvoerder Boon
van de Bovag. „Het kleinste sluitinkje kan dan grote ge
volgen hebben, niet alleen voor de airbag, maar ook
bijvoorbeeld voor de boordcomputer of de elektroni
sche brandstoftoevoer."
TNO-woordvoerder C. Huiskens vindt het verhaal van
de knock-out geslagen IJsselsteiner maar vreemd,
„want aan de handrem zit helemaal niets elektronisch,
die is puur mechanisch. Bovendien weten de meeste
airbags tegenwoordig door computertechniek perfect
wanneer ze wel of niet moeten openspringen."
Mitsubishi Motors in Hoofddorp, de importeur heeft
de wagen met de agressieve airbag inmiddels opge
haald voor onderzoek. Er komt een onderzoek, aldus
woordvoerder De Vries. „Gelukkig heeft meneer geen
ernstige verwondingen opgelopen." Van den Brink
heeft inmiddels een vervangende auto voor de deur.
Mét airbag. „Hopen dat die netjes opgevouwen blijft.
Het is nu gebeurd op een parkeerplaats. Je moet er niet
aan denken dat zoiets gebeurt tijdens de rit", zegt Van
den Brink.
Straaljagerpiloot smakt na botsing op dak van woning in Leeuwarden
In de nacht van 24 op 25 februari 1961 werd
Friesland opgeschrikt door een spectaculair
vliegtuigongeluk. Twee straaljagers van de Ko
ninklijke Luchtmacht botsten op 14 kilometer
hoogte op elkaar en kwamen in brokstukken
naar beneden. De beide piloten wisten met be
hulp van hun schietstoelen hun leven te red
den. Eerste luitenant Theo de Jager landde met
zijn parachute midden in Leeuwarden. Hij
kwam op het dak van Antje van Zuidens slaap
kamer terecht. Bijna 40 jaar later zullen de twee
elkaar deze week opnieuw opmoeten.
Het was een heldere nacht. De
volle maan bood Theo de Jager
vanuit zijn Hunter goed zicht
op de grond. Hij was rond een
uur of elf 's avonds voor de oe
fening 'Driftkop' opgestegen
van vliegbasis Leeuwarden. Met
zijn kist, de N-175, kreeg de
dertigjarige officier de rol van
bommenwerper toebedeeld.
Enkele F86K Sabres van de
vliegbasis Twenthe moesten de
Hunters van het Leeuwarder
323-squadron onderscheppen.
De Jager had er al een rondje
Nederland opzitten toen hij zo
rond kwart over twaalf boven
Heerenveen vloog. In het
maanlicht ontwaarde hij een
'vijandelijk' toestel, de Sabre
van de 24-jarige tweede luite
nant Jaap Kuper. Zijn tegen
stander kwam akelig dichtbij.
De 'Kaasjager' verdween zelfs
in de dode hoek van De Jager.
„Ik zag het gebeuren", vertelt
hij. „Ik dacht: wie doet dat nou?
Een hevige klap maakte duide
lijk waar de Sabre zat. Een vleu
gel had de Hunter geraakt, een
meter achter de cockpit. Het
metaal sneed als een mes door
het gevechtstoestel. De Hunter
duikelde naar beneden. Bijstu
ren had geen enkele zin: het
richtingsroer en het hoogteroer
waren door de botsing van de
romp gescheiden. Toch bleef
De Jager opmerkelijk kalm.
„Onvoorstelbaar!" zegt hij nu.
Het eerste dat hem door het
hoofd schoot, was de herinne
ring aan pijn. De onfortuinlijke
vlieger had bij een eerder inci
dent boven de Nieuwkoopse
Plassen al van de Martin-Baker
schietstoel gebruik moeten ma
ken. Door de explosieve kracht
waarmee hij toen het vliegtuig
uit werd geslingerd, liep hij drie
rugfracturen op. Veel tijd om na
te denken had De Jager echter
niet. Hij rukte aan de
schietstoelhandle. Tevergeefs.
Snel greep de luitenant de pas
geïnstalleerde noodhandle en
werd alsnog gelanceerd. Maar
de duizelingwekkende val ging
door. De stabilisatieparachute
van de stoel was verfrommeld
en kon het gevaarte niet in ba
lans brengen. „Ik zat in die
stoel te vallen in die hartstikke
koude duisternis en ik draaide
en draaide maar door het don
kere, gitzwarte niets. Ik tolde als
een eenpersoons draaimolen
door de ruimte."
Met zo'n 240 km per uur tui
melde De Jager naar beneden.
Het was ijskoud, -56 graden
Celsius. Er kwam een enorme
druk op zijn oren. Op ongeveer
3 kilometer hoogte klapte de
hoofdparachute uit. De Jager
kwam los van zijn schietstoel
en zette de daling vredig
schommelend voort. Onder
zich zag hij een oplichtend
vuur; de plek waar het vlieg
tuigwrak was neergekomen.
Korte tijd later doemden tot
zijn verbazing plotseling beken
de neonletters uit de duisternis
op. De sterke zuidelijke wind
had hem helemaal naar Leeu
warden geblazen. Met al die to
renspitsen, flatgebouwen en
andere obstakels was dat een
moeilijke landingsplaats. Tever
geefs stuurde De Jager aan op
een plein. Maar hij smakte neer
op een plat dak van een woning
in de Menno van Coehoorn-
straat. „Mijn parachute zat he
lemaal om de tv-antenne en de
schoorsteen, ik gespte me los
en begon heen en weer te lo
pen."
Zo'n twee meter lager zat de 24-
jarige tandartsassistente Antje
van Zuiden in één keer rechtop
in haar bed. Wat kon dat ge
dreun boven haar hoofd in vre
desnaam wezen? „Het was zo'n
knal, het leek wel onweer." Bin
nen brak er commode uit.
„Mijn vader had het al over de
Russen die waren geland. Hij is
precies boven m'n bed terecht
gekomen. Dat 'ie niet door het
dak is geschoten is een won
der." Maar wat voor lawaai de
gecrashte luchtmachtofficier
ook maakte, er kwam niemand
naar buiten. Uiteindelijk ging
hij maar in de goot liggen. Zo
kon de militair net op de ramen
kloppen. „Goed volk", suste hij.
Vader Harm van Zuiden stoof
samen met de kostganger hele
maal overstuur de deur uit. „Ik
vond het wel een komische si
tuatie", vertelt De Jager. „Het
was bijna de omgekeerde we
reld: Ik had net die hele val
door de lucht gemaakt en ik
moest jullie kalmeren... Ik heb
zelfs m'n excuses maar aange
boden."
„Hij was het rustigst van ons al-
De plek waar de Hunter van piloot De Jager zich in de grond boorde, pal achter een boerderij. Een vuurzee
was het resultaat.
lemaal", weet Antje van Zuiden
nog. Dat neemt niet weg dat De
Jager zich wel degelijk opgela
ten voelde. Hoe moest hij nou
naar beneden komen? Harm
van Zuiden kwam met een on
beduidend trappetje aan. „'Als
u aan de dakgoot gaat hangen,
dan zorg ik dat u op het trapje
terecht komt', zei hij." Daar
voelde De Jager helemaal niks
voor. „Ik heb hoogtevrees, zei ik
toen maar... en het was nog
waar ook!" Uiteindelijk haalde
iemand alsnog een behoorlijke
ladder.
De zo wonderlijk gestrande
vlieger werd naar de vliegbasis
gebracht. Daar kwam een tele
foontje van Kuper, vanuit een
kruidenierszaak in het buurt
schap Zwagerveen bij Veen-
klooster. Hij was in een weiland
terecht gekomen. De Sabre-
vlieger had een lichte hersen
schudding opgelopen. Van Ku-
pers toestel ontbrak gek genoeg
vrijwel ieder spoor. Alleen de
cockpitkap en een halve kerosi-
netank van de Sabre werden in
een meertje bij Wergea gevon
den. De machine van De Jager
had zich bij Weidum in de
grond geboord, pal achter de
boerderij van de familie Kalma.
„Ik geloof dat wij niets van de
klap gehoord hebben omdat de
wind van de boerderij af stond.
De buren hebben het namelijk
wel gehoord", zo liet de boerin
destijds weten. Pas toen brand
weerlieden op de deur bonkten,
merkte het gezin dat er iets aan
de hand was. Wrakstukken van
de Hunter waren bij Wirdum,
Wergea en Warten aangetrof
fen. De resten van de Sabre do
ken later uit het Van Harinxma-
kanaal op.
Kuper („Ik heb die nacht zeven
engeltjes boven me gehad") lag
zes weken met rugletsel in het
ziekenhuis. Bij De Jager is het
38 jaar later vooral de pijn die
hem is bijgebleven. Hij moest
destijds eveneens zes weken
plat. De artsen constateerden
dat de explosieve schietstoel
zijn rug op vijf plaatsen had be
schadigd. Bovendien had hij
bevriezingsverschijnselen. Het
avontuur bij -56 graden Celsius
heeft tot op de dag van vandaag
sporen achtergelaten op de
huid van de veteraan. „Ik denk
er nog wel eens aan en dan ben
foto gpd
je blij dat je het overleefd hebt.
Het had ook heel anders kun
nen aflopen."
„Hij heeft beslist een be
schermengel gehad", meent
Antje van Zuiden. Hoe dan ook,
de parachutist van toen geniet
anno 1999 van zijn pensioen in
Portugal. Een reünie van het in
middels opgeheven 324-squa-
dron brengt hem de komende
week naar Leeuwarden. „Het
leek me leuk om de familie Van
Zuiden nog eens te ontmoe
ten."
Jaap Kuper verliet in 1968 de
luchtmacht en kwam bij de
ANWB terecht. Sinds kort is hij
met de vut en woont in Nieu-
wegein. Vader en moeder Van
Zuiden zijn inmiddels overle
den. Dochter Antje gaat tegen
woordig als Schaafsma door het
leven. Nog steeds koestert ze de
map vol krantenknipsels over
de crash. „Goh, en ik ben nog
nooit op de plek geweest waar
toen z'n Hunter neerkwam. Die
zoek ik eerst op voordat De Ja
ger langs komt."
JAAP HELUNGA
Geduld
Je weet bij een verbouwing ongeveer zo'n huis dar bij wijze van spreken op
waaraan je begint. Je weet niet
waar je eindigt. Het heeft veel weg
p^G v van oorlog voeren op de Balkan.
Zr Die vergelijking is misschien
jj'lwat ongepast. Feit is dat op
een gure vroege maandag
morgen in maart de eerste
heren met planken en zak
ken vol metselspecie voor
de deur staan en dat in
tussen april al redelijk is
opgeschoten en nog altijd
andere heren in en uit lo
pen. Berlijn heeft zijn
nieuwe glazen koepel op
de Rijksdag; wij bijna onze
nieuwe vloerbedekking op
de trap. Vrolijk schallen de
transistorradio's door het
pand. Allemaal tegelijk en
veelal op zeer diverse commer
ciële stations afgestemd.
Men komt van alles tegen in
HAN MULDER
de helling gaat. Achter pleisterwerk
blijkt zich onverhoeds een groot gat te
bevinden. De schilder tikt met het drie
hoekig uiteinde van zijn afkrabber op
de muur en de kalk komt als een lawi
ne naar beneden. Een essentiële stop
laat het aft veten en stelt de koelkast en
het koffiezetapparaat langdurig buiten
werking. Ik weet niet wie van de twee
noder wordt gemist. De elektricien
komt meteen met een nieuwe schakel
kast. Daar zitten geen stoppen meer in.
Desondanks valt nog keer op keer het
licht uit. Dat gebeurt echter met een
voorspelbare regelmaat en dat brengt
eigenlijk ook weer min of meer rust in
de overhoop gehaalde tent. Ik las dat ze
voor de westkust van Afrika bacteriën
hebben ontdekt die met her blote oog te
zien zijn. Zo ver hoeft een mens niet te
reizen. Dichter bij huis. bij mijn eigen
huis, is dat verschijnsel ook goed waar
te nemen. Het heet stof het is wit. het is
overal. En het krioelt. Misschien niet in
het echt, maar in mijn koortsige fanta
sie. En daar gaat het tenslotte toch
maar om. Hoe beleeft een mens met
zijn gevoel de dingen die niet meer met
het verstand te behappen zijn omdat ze
te lang duren. Zoals dus bijvoorbeeld
een verbouwing waaraan geen einde
lijkt te komen. Een mens zijn fobie is
control' in het huis zelf niet kosjer te
zijn. Dat gaan ze nader onderzoeken
met een proefborinkje in de kelder.Ge
lukkig is de notaris een rots in de aan
zwellende branding. Hij is de enige ze
kerheid in roerige tijden. De notaris
brengt de hypotheek aan de kook en op
smaak, want zonder zou een verbou
wing nog veel minder wel varen. Een
lekker aan de wandel als hij het stof hypotheek is een grote zak met geld,
dat hem alom en permanent, omhult
met dat enge gedoe van een leger reii-
zenbacteriën gaat associëren.
Als de elektricien nog even naar de
lampen in de tuin en de met behulp
van een pompje in beweging gebrachte
minifontein gaat kijken, is hij per ke
rende post en ontdaan terug en zegt te
gen mijn echtgenote:mevrouw, gefeli
citeerd dat u niet bent geëlektrocu-
teerd." De kabel van het elektriek ligt
ongeveer bloot en ontstegen aan alle
isolering russen de grasplaggen. Ook
blijkt het bij nader inzien met de 'aarde
waarvan het hardnekkige gerucht wil
dat de fiscus die persoonlijk bij je komt
bezorgen. Hoe hoger de hypotheek, hoe
groter het jaarlijkse feest van het in te
vullen belastingformulier. Men trekt
naar hartelust af, zo doet men geloven.
Een zalig vooruitzicht, maar ik twijfel.
Een goede notaris is dan psychiater. Hij
treedt je tegemoet met begrip en ge
duld. Maar in zijn akte staat niet dat er
nooit een kruisraket op je huis zal val
len. Want er zijn grenzen.
M I L L E N N I Uil1
nog
dagen
Nog 255 dagen en hei
nieuwe millennium bi
aan. Reden voor deze
om in een dagelijkse
terug te kijken op bela
rijke gebeurtenissend
plaatsgrepen op corre
ponderende data in di J
gelopen 100 jaar. Dezi
week: 19 april 1951: eê 1
Miss World-verkiezing
april 1903: Carnegie
schenkt geld Vredespj i
21 april 1960: Veronic
gint met uitzenden: 23
april 1676: Michiel de
ter dodelijk gewond; 21
april 1564/1616: Gebo
/sterfdag William Shd
speare; 24 april 1870:1
trein rukt op.
21 APRIL I960
Het is rond 21 april I960
neer Nederland kennis3
met een nieuw radiostatic
uitzendt vanaf het schip3
kum Riff op de Noordzee,
al lichte muziek en rei li
boodschappen brengt
zender, die binnen
maanden populairder
dan Hilversum 1 en 2 e
een forse concurrent won
het tot dan veel beluisten j
dio Luxemburg. Aan c
uitzendingen is heel wat:1
gegaan, want de Nedeii
PTT en de regering heb!
alles voor over om te be
dat het radioschip vanuit
land kan opstomen. Pas1
neer de naam wordt get
van Vrije Radio Omroep?
land (VRON) in de Anstali
nica uit Liechtenstein ent
namese vlag wordt
kan de Engelse sleepboo
tein het schip de havei
Embden uit om zijn slee|
de kust van Schevening''
verliezen. Veronica krijgt
tien jaar lang de kans tel f
uitzenden. Opeenvolgend
binetten durven een i
van het station, dat keui
lasting en auteursrechte
taalt, niet aan, tot in 19!
Verdrag van Straatsburg
geraticifeerd en Veronica
augustus om 18.00 uur de
omdraait. Een p rotesl.
waarvoor honderdduizi
Nederlanders naar Den
komen, helpt niet. In 19!
gint Veronica als publieb
roep en wordt zo'n twintj
later opnieuw commerck I
radio en tv.
JACQUES GELUK
Vijftienduizend gulden voal
een gesigneerde gitaar vanl]
den Earring was het hoog
bedrag dat gisteren werdj
dén. Dat gebeurde tijdens I
actie 'Een druppel op een
ende plaat' van Radio 3 vo
vluchtelingen uit Kosovo.I i
actie heeft 291.000 gulden
geleverd. Dat bedrag gaali
gironummer 555 van de Ss ii
menwerkende Hulp Organ w
ties (SHO).
Radio 3 ging over tot de ini n
melingsactie naar aanleidii t
van het benefietconcert va jf
Van Dik Hout, Skik en Acdi
de Munnik gisteravond in li
Nighttown Rotterdam. Int p
werden 48 items van bekö n
Nederlanders geveild, zoal i
gesigneerde gitaar van Ilse g
Lange, de voetbalschoena c
drie Ajax-spelers en de shii a
die PSV gisteravond droeg tl
wedstrijd tegen Vitesse. De
tie begon om 6.00 uur inf* e
programma 'Evers staat op
eindigde om 21.00 uurtoa -
benefietconcert in Rotterdi
begon. De opbrengst vanC
toegangskaarten, die vijftig
den per stuk kosten, komt'
ten goede aan gironumma
Radio 3 heeft het telefoonif
dat luisteraars te woord sic
in de loop van de dag moei
uitbreiden van zes naar tiet
mensen. Volgens mede-org
sator M. van Gils is de actie
ook een groot succes. „Ma
boden spontaan ook zelfs!
len aan om te veilen, zoals
tafeltennistafel. Daar kond
we echter niet aan beginne
