Vijftig mille voor LVC
Een feest als dit moet blijven groeien
Cultuur Kunst
ibekend
rk Louis
avids
Tt op cd
en Keuls
Vassenaar
Junior-wethouder
spreekt voor zijn beurt
Q
CEES WAAL
Voorouderbeelden van
Joke van Tol maken
expositie interessant
9 APRIL 1999
leumconcert St. Cecilia
ut. Muziekvereniging St Cecilia uit Voorhout bestaat
jaar. En om dat te vieren is het Duitse jeugdorkest Mu-
n Neukieritzsch-Regis deze week te gast bij St. Cecilia,
nd resulteert de logeerpartij in een groot uitwisselings
in Panorama Tulip Land in Voorhout. Om acht uur stipt
et gastorkest het concert, waarna de Voorhouters drie
later het estafettestokje overnemen. Om half tien betre-
[e orkesten samen het podium voor het schilderij Pano-
lip Land voor een concert met tachtig muzikanten. Eer-
week repeteerden de twee verenigingen al twee maal
onder het genot van Duitse Zwiebelsclinaps en Voor-
;atenkaas. Na het concert van vanavond sluit Egerlan-
l De Dwarsdrijvers de uitwisseling af met een gezellig
luziekje'.
lieum Willem van den Bergh open
uk» Het museum van de Willem van den Bergh-stich-
vjoordwijk opent morgen de deuren voor publiek, in ver-
et het landelijk museumweekeinde. Het thema van de
m i istelling is '75 jaar in beweging' ter ere van het 75-jarig
\l j n van de stichting. De collectie toont hoe de afgelopen
'o 5 de zorg voor mensen met een verstandelijke handicap is
,j >rd. Het museum is morgen van 10.00 tot 15.00 uur ge-
X' De Willem van den Bergh-stichting is te vinden aan de
t veg 20 in Noordwijk.
13
i bijschriften Uitbijlage over musea
In het artikel over het komende museumweekeinde, gis-
i de Uitbijlage van het Leidsch Dagblad, zijn door een
1 :he onvolkomenheid de fotobijschriften weggevallen,
in e foto toont een deel van de opstelling in het Nationaal
I,3; l ïistorisch Museum Naturalis in Leiden, van fotograaf
der Vlugt. De andere foto laat een van de kolossale
zien in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden, van
fef E. Moritz. De derde foto is van de poster die de aan-
i! jstigt op het Museumweekend.
Toch akkoord over jaarlijks overbruggingskrediet voor poppodium
Het Leids Vrijetijdscentrum (LVC) heeft met de gemeen
te een akkoord bereikt over een extra subsidie van zo'n
50.000 gulden. Het poppodium aan de Breestraat 66
krijgt dit bedrag elk jaar uitgekeerd tot de verhuizing
naar het nieuwe onderkomen, op nummer 44, waar nu
nog het Hoogheemraadschap van Rijnland is gevestigd,
een feit is. Het LVC moet van de gemeente verhuizen in
verband met het Aalmarkt-winkelproject.
krijgt de grote zaal een nieuwe
vloerbedekking, met in het
midden een uitgelicht LVC-lo-
go. De verbouwing van de en
tree, ook een LVC-wens, gaat
niet in vervulling. Volgens
Pechtold is voor zo'n ingreep
een bouwvergunning nodig en
moet de gemeente, als eigenaar
van het pand, dan direct peper
dure, geluidswerende voorzie
ningen treffen. Dat is, met het
oog op de toekomstige verhui
zing, geldverspilling, meent
Pechtold.
De maatregelen zijn vooral
bedoeld, zegt Delemarre, „om
duidelijkheid te scheppen voor
bezoekers, vrijwilligers en staf."
Voorzitter F. Delemarre denkt
dat het LVC met het overbrug
gingskrediet kan overleven. Het
akkoord dat hij met cultuurwet
houder A. Pechtold (D66) heeft
bereikt, maakt een einde aan
een impasse van zo'n half jaar.
Met de extra financiële steun
wordt het verkrottende onder
komen opgelapt, is het LVC in
staat de gestegen personeelkos-
ten op te vangen en is het mo
gelijk meer geld te steken in de
programmering. Volgens wet
houder Pechtold kan de buiten
boel van het pand er weer 'fris
en fruitig' bij komen te staan en
Die weten al jaren niet waar ze
aan toe zijn. Dat heeft alles te
maken met de plannen voor
het gebied tussen Aalmarkt en
Breestraat waarvoor het LVC
opzij moet. „Eigenlijk", stelt
Delemarre, „is tot op de de dag
van vandaag onzeker wat er
gaat gebeuren. De wethouder
zegt nu wel dat wij verhuizen,
maar de mogelijkheid bestaat
ook dat het Aalmarktproject
weer sneuvelt. Vergeet niet dat
de wethouders Walenkamp en
Koek jaren geleden ook al aan
dit gebied zaten te sleutelen en
dat er van hun ideeën ook niets
is terechtgekomen."
Delemarre houdt er ernstig
rekening mee dat het LVC het
nog wel een jaar of vijf, zes
moet uitzingen op het huidige
adres en denkt dat om die pe
riode te overbruggen een extra
bedrag van zo'n vier tot vijf ton
nodig is. Wethouder Pechtold
vindt dat te veel geld voor een
pand dat de slopershamer
wacht. Bovendien verwacht hij
dat het Aalmarktproject op kor
tere termijn wordt verwezen
lijkt.
Pechtold: „Het LVC, dat al zo
lang wacht op duidelijkheid,
baalt van al het ongewisse.
Daar heb ik begrip voor. Door
enkele tienduizenden guldens
op jaarbasis toe te zeggen, die
nen we twee doelen: het LVC
weet nu waar het aan toe is tot
het verhuist en ik zet mezelf en
de rest van het college onder
druk om haast te maken."
„Het lange wachten op een
nieuw gebouw betekent stil
stand en die leidt weer tot ach
teruitgang", zegt Delemarre.
„Dat ga je merken aan bezoe-
kerscijfers. Om dat te voorko
men moet je het publiek laten
merken dat er wat gebeurt.
Vandaar dat oplappen van het
gebouw. En juist omdat we er
niet echt florissant bij zitten,
ook niet na de opknapbeurt,
moet je af en toe eens flink
kunnen uitpakken. Vandaar dat
extra geld voor de programme
ring."
terinstituut Nederland
Louis Davids met een
e cd. Er staat onder
«n recentelijk terugge-
nooit eerder verspreid
Het is op 1 juli zestig
len dat de 'grote kleine
in het Nederlandse
nt op 55-jarige leeftijd
aan astma.
cd, die het Theaterin-
eigen beheer uitgeeft,
iedjes van Davids sa-
acht, zoals het overbe-
e kleine man' en 'Als je
n dubbeltje geboren
enkele nummers na
liedjes nooit eerder op
lenen en "t Is voor de
zelfs nooit eerder op
dsdrager uitgebracht.
om een proefper-
we in onze eigen ar-
hebben gevonden,
itten nogal wat verza-
die we hebben geërfd
kocht. Vroeger werden
rechtstreeks op de
et, dat noemde je een
ïing. Naderhand werd
of de plaat echt in om-
id gebracht. Dat is in
niet gebeurd", aldus
irdvoerder van het The-
uut.
toeren-specialist van
id, Harry Coster, ont-
opnamen van zoveel
mis en tikken, zodat
ogen, hese geluid van
veer als nieuw klinkt.
Louis Davids komt ook
lis (1889-1957) op cd
t Theaterinstituut. Van
irist en zanger zijn on-
te horen 'O, juffrouw
ir' en 'Heb meelij Jet',
van Davids verschijnt
plage van 3000 exeni-
die van Pruis is 1000
erst. Het Theaterinsti-
:ht al diverse groothe-
:e amusements- en ca-
eld van weleer op cd
un werk voor het nage-
bewaren: Eduard Ja-
jggfbos Speenhoff, Jean-
(isse, Fien de la Mar,
olte, Willy Derby en
ly. Ook verschenen er
rzamel-cd's.
ssenaarse bibliotheek
0 jaar. Om dit te vieren
•t hele weekend bijzon-
viteiten; de bibliotheek
zaterdag als zondag
zaterdag (vanaf 10.00
nen bezoekers boeken
meel laten taxeren
taxateur van veiling-
Stockum. 's Ochtends
demonstratie boekbin-
arna is de prijsuitrei-
de verhalen- en knut-
rijd van de jeugdafde-
af 14.00 uur is wande-
cyclopedie Martin Ros
die een lezing geeft,
ag treedt in de biblio-
groep Nigunim op die
muziek maakt. Om
12.30 uur vertelt Coen
rhalen en sprookjes in
oh (een mengsel van
nds en Maleis), 's Mid-
r een lezing van Yvori-
die op dit moment
in de belangstelling
t haar nieuwe boek Me-
'jn moeder.
Greatest Disco Classics Party
Niet dat de eerste aflevering
van de Greatest Disco Classics
Party vorig jaar mei in de
Groenoordhallen van blunders
aan elkaar hing. Integendeel,
meent organisator Richard
Neuteboom, een van de drie
leden van het in Leiden zete
lende Fun Party's. „Toch span
nen wij ons in om het evene
ment volgende week zaterdag
nog beter te laten verlopen.
Dingetjes die toen niet liepen
zoals het moest - waarvan het
publiek overigens niets merkte
- moeten dan wel goed gaan.
En alles wat perfect was, kan
altijd nog beter. Een evene
ment als dit moet groeien. Al
leen dan blijven de bezoekers
ambassadeurs van dit feest. In
het andere geval keren ze zich
tegen je en dan is het einde oe
fening."
Zonder er omheen te draai
en, sommen Neuteboom en
zijn compagnons Paul Louwers
en Aart Kok de kinderziektes
van vorig jaar op. Zo waren de
wachttijden voor de wc's te
lang, klaagde menige bezoeker
over de hoge consumptieprij
zen en haperde de publiciteits-
machine in die zin dat voor ve
len onduidelijk was of de aan
gekondigde artiesten ook echt
zouden optreden. „We kregen
reacties in de trant van: 55 gul
den voor een dj die plaatjes
draait van disco-grootheden,
bekijk het maar." Op advies
van Kok, die er speciaal voor
'de communicatie' is bijge
haald staat nu op-de affiches
het woordje 'live', om duidelijk
te maken dat de artiesten echt
optreden. Ook al nemen ze
niet allemaal muzikanten mee
Paul Louwers, Richard Neuteboom en Aart Kok (vlnr): „Gelukkig zijn we met z'n drieën zodat de stemmen nooit staken."
FOTO PR/DANNY ANDREAS
maar een tape, playbacken is
er niet bij. Alle artiesten zingen
echt.
De drie hebben gekozen
voor Spargo, The Three De
grees, Gibson Brothers, Lon-
donbeat, Rose Royce, Pasaden-
a's en Jimmy 'Bo' Home. Daar
zijn veel discussies aan vooraf
gegaan. „Onze persoonlijke
voorkeuren botsen wel eens,
ja. Het is dan ook maar goed
The Three De
dat we met z'n drieën zijn zo
dat de stemmen niet staken.
Waar we het wel bij voorbaat
over eens zijn is dat we vijf uur
lang 'top of the bill' willen
brengen. We bouwen niet. be
waren niet de leukste dingen
voor het laatst, het moet van
het begin tot het einde knal
len."
Hoewel Fun Party's, dat ook
bedrijfsfeesten en disco-avon
den op kleinere schaal organi
seert, de Leidse regio, Alkema
de en de Duin- en Bollenstreek
als werkterrein beschouwt, is
de Greatest Disco Classics Par
ty in de Groenoordhallen be
doeld als een landelijk evene
ment. Dat verklaart waarom
Neuteboom, Louwers en Kok
hun tour de force via reclame
spotjes op drie radiozenders
aan de man brengen. Ook zijn
er afspraken gemaakt met pro
grammamakers van de tv-zen-
ders SBS6, Net5, Fox, Discove
ry, TMF en Kanaal 7, die de
aandacht op het feest zullen
vestigen.
Dit samen met het magazine
dat is uitgegeven, de gsm van
'commimicator' Kok die blijft
piepen als een muis in barens
nood, de inschakeling van een
artiestenbureau, van een be
drijf dat 100.000 watt aan licht
belooft en van een ander be
drijf dat ondanks de niet-opti-
male akoestiek van de Groen
oordhallen 'totale klankbe-
heersing' garandeert, wekt de
indruk dat Fun Party's een ui
terst professionele club is, die
niets aan het toeval overlaat.
Zelf noemen de drie hun be
drijfje echter iets dat 'ze erbij
doen' en 'een uit de klauwen
gelopen hobby', die zonder de
medewerking van hun vrou
wen nooit had kunnen uit
groeien tot wat het nu is. Veel
zeggend in dit verband is dat
hun kantoor bestaat uit een
bureau met een faxapparaat
erop. .Alles gaat van huis uit."
Op kwajongensachtige wijze
vertellen ze over het plakken
van de posters. „Daarvoor heb
ben we geen personeel. Dus
dat doen we ook zelf. We zijn al
achternagezeten door de poli
tie omdat we spiksplinternieu
we afvalpakken hadden volge-
kletst."
„We staan zelf ook te kijken
van de reacties op onze activi
teiten. Soms worden we gebeld
door de vreemste snuiters die
door hun neus kunnen fluiten
of zoiets dergelijks en ons vra
gen of wij misschien werk voor
ze hebben."
De drie steken met de Grea
test Disco Classics Party, zo
vinden ze zelf, 'vreselijk hun
nek uit', vooral in financiële
zin. De maar liefst 6.000 bezoe
kers van hun grootse discofeest
maakten vorig jaar alles goed.
Voor de tweede aflevering, vol
gende week zaterdag, geldt
zo'n beetje hetzelfde. De drie
willen liever niet zeggen hoe
veel geld gemoeid is met deze
nieuwe Greatest Disco Classics
Party, maar dat het een bedrag
is van zes cijfers lijdt geen twij
fel. Door het binnenhalen van
zo veel mogelijk betalende be
zoekers, moet Fun Party's de
investeringen terugverdienen.
„Maar we doen het niet alleen
voor het geld. We mogen
10.000 mensen binnenlaten
maar hebben de grens op 8.000
gesteld, omdat we vinden dat
er ruimte moet zijn om te dan
sen en van en naar de bar te lo
pen. Ons grote genoegen bele
ven we niet aan onophoudelijk
kassagerinkel maar aan die
rammen op je schouders: „Hé
maat, wat een fantastisch feest
heb je in elkaar gedraaid. Als
wij kippenvel krijgen van dat
soort reacties, wat moeten de
artiesten dan wel niet voelen?"
Greatest Disco Classics Party. 17 april
in de Groenoordhallen met: Spargo,
Londonbeat. Pasadena's Jinvny 'Bo'
Home. Gibson Brothers, Rose Royce.
Three Degrees en presentator Comé
21
chef jan rijsdam. 071-5356444, plv. chef annet van aarsen 071-5356443
Tussen het vertrek van burge
meester Cees Goekoop en de
komst van de nieuwe burge
meester drs J.KT. Postma keken
de wethou
ders of de por
tefeuille van
de burgemees
ter nog wat
verder uit te
kleden was.
En jawel: Cees
Goekoop deed
nog monu
mentenzorg.
Sinds kort
hoort monu
mentenzorg
in de porte
feuille van
Alexander
Pechtold.
Weliswaar is
Alexander nog
maar junior-
- wethouder,
maar hij heeft
kunstgeschie
denis gestu
deerd en zou
dus moeten, althans kunnen,
weten waarover monumenten
zorg gaat. Kennis en inzicht ble
ken echter niet bij Alexanders
uitlatingen over een eventuele
plaatsing van het pand van de
studentenvereniging Minerva
op de monumentenlijst. Zonder
enige discussie of advisering
wist de junior-wethouder dat
hij het pand niet 'mooi' vond en
het 'tegen de vlakte' moest.
Schoonheid is niet onbelang
rijk, maar toch slechts één van
de criteria om een gebouw als
monument te beschermen. Zo is
De Meelfabriek niet zozeer van
wege haar schoonheid bescher-
menswciardig, maar vanwege
haar landelijke uniciteit en
haar verbondenheid met de ge
schiedenis van Leiden. Uit cul
tuurhistorisch oogpunt is bij
voorbeeld ook een bijzondere
verscheidenheid van bouwstij
len uit verschillende perioden
interessant. Dat doet zich voor
bij de 19e en 20ste eeuwse be
bouwing in de Breestraat en aan
de Aalmarkt. Zoals de voormali
ge Lucas van Leydenschool (Aal
markt 6) uit 1861/2; de Stadsge
hoorzaal (Breestraat 60) uit
1890/1; de winkel met art nou-
veau-decoratie van boekhandel
De Slegte (Breestraat 65) uit ca.
1900; het weer te herplaatsen
Van Nellegebouw aan de Aal
markt uit 1927; het NBBS-kan-
toör (Breestraat 52) uit 1933/4;
Vroom en Dreesman (Aalmarkt
22) uit 1934/6.
Van de bouwwerken in de
binnenstad uit de jaren vijftig
en zestig is geen gebouw zo ken
merkend voor die tijd als stu
dentensociëteit Minerva (1963).
Het pand van architect J. W. C.
Boks harmonieert met zijn hori
zontale geleding niet echt met
de verticale gevels van de Leidse
binnenstad. Het andere zeer ze
ker beschermenswaardige ge
bouw van na de oorlog, het
kantoor van het Hoogheem-
raadschap Rijnland (architect
Geert Drexhage 1975/8), sluit be
wust wel op het verticale ritme
aan. Het belang van gebouwen
als deze moet zorgvuldig in
kaart gebracht,
overdacht en
bediscussieerd
zijn, vóórdat
een verant
woordelijk
wethouder wat
roept. Zeker
als de afwe
ging van heel
diverse belan
gen aan de or
de is, heeft een
stadsbestuur
der argumen
ten serieus te
nemen. Wie
maar wat
roept, neemt
ook zijn part
ners in beleid
(tegenwoordig
'stakeholders'
genoemd) en
deskundige
ambtenaren
niet ernstig en stoot ze af in
plaats van ze te binden.
Onze Alexander ontwikkelt
een wel heel eigenaardige ma
nier van omgaan met zijn (po
tentiële) bondgenoten. Vorige
zomer werd het Cultureel Plat
form Leiden opgericht. In plaats
van samenwerking te zoeken,
maakte Alexander de voorzitter
en secretaris van het Platform
zwart en verdacht. (Dat deed hij
weer zo onhandig, dat niemand
hem daarbij maar even serieus
nam). Alexander heeft externe
adviseurs ingehuurd, zoals de
voormalige zangeres van de
popgroep Earth and Fire, Jerney
Kaagman. In het paginagrote
interview in deze krant lazen
we: Affiniteit met, of kennis
van het Leidse culturele leventje
heeft ze niet". Misschien is deze
adviseur van Alexander wel eens
in Leiden geweest. Maar open
hartig vertelt zij dat ze nog al
tijd niet weet wat er precies van
haar wordt verlangd.
Ernstiger is hoe de
junior-wethouder de eigen mo
numentencommissie bruus
keert. Er is nog maar net een
nieuwe, buitengewoon geschikte
en gemotiveerde voorzitter voor
deze monumentencommissie
gevonden. Die nieuwe voorzitter
leest nu in de krant, dat het nog
uit te brengen advies van zijn
commissie er volstrekt niet toe
doet.
Bij het Dageraadconcert van
enige weken terug, pleitte de
nieuwe burgemeester opvallend
bescheiden voor meer samen
werking bij cultuur. Helaas
heeft Alexander deze wijze
woorden gemist, doordat hij
weer te laat binnen kwam. Zo
lang de junior-wethouder nog
niet geleerd heeft hoe hij bij cul
tuur samenwerking gestalte
moet geven en op zijn beurt
moet wachten, is het beter een
belangrijke portefeuille als mo
numentenzorg aan de burge
meester terug te geven.
n
beeldende kunst
recensie silvan schoonhoven
Expositie: Kunstknng '88 Duin-en Bollen
streek, schilderijen en ruimtelijk werk van
Margaret van Effennk-Vooys. Mieke van
Ingen, Joke van Tol-Bontenbal en Dea
Veldhuyzen van Zanten. Te zien: t/m 8/5,
di. t/m za. 10.00-17.00 uur, Katwijks Mu-
Bezoekers van het Katwijks mu
seum krijgen tot 8 mei diverse
soorten vis voorgeschoteld.
Sprotten, horsmakrelen, schol
len en haringen, opgehangen
aan haken of opgediend op ta
fel, met dode ogen kijken ze de
bezoeker afwachtend aan. De
olieverfschilderijen zijn te zien
op een expositie van de Kunst
kring '88, een collectief van vier
kunstenaressen die onderling
erg verschillen in stijl en tech
niek.
Behalve vis laat Margareth
van Efferink-Vooys ook nog an
dere. maar minder originele
thema's zien, zoals visservrou
wen aan een winderig strand.
Ook te zien op de expositie van
Kunstkring '88, en het meest in
teressant is het werk van Joke
van Tol-Bontebal. Zij maakt
raadselachtige voorouderbeel
den zoals je die pleegt aan te
treffen in rokerige hutten in
Donker Afrika. Aan dit soort af
godsbeelden doen de massieve
en uit zwarte klei opgetrokken
vormen tenminste denken,
maar bij nadere beschouwing
zijn de figuren toch meer wes
ters dan Afrikaans.
De gestalten hebben vaak
langgerekte ledematen of staan
op vervaarlijk hoge stelten.
Twee wezens zitten op de uit
kijk vanaf een soort platform op
twee lange palen. Andere beel
den zijn eerder plomp dan
langgerekt. Een lomp figuur
heeft zijn vormeloze kop zon
der gezicht tussen zijn schou
ders hangen, naar de grond ge
richt, terwijl zijn plantenarmen
hoog in de lucht zijn geheven in
een gebaar van vreemde en
misplaatste vreugde. In een an
der werk stapelt de kunstenares
mensen op elkaar in een wan
kele toren van boomstronken
en platformen. De vloertjes van
elke verdieping worden om
hooggehouden door de bene
denburen.
Joke van Tol-Bontenbal, die
opgeleid werd aan de Vrije Aca
demie van Den Haag deed in
spiratie voor haar beelden op in
Mali. Zij noemt haar creaties
'krachtbeelden'. Verborgen in
de vormen zijn volgens haar ei
genschappen als wijsheid, ou
derdom. vruchtbaarheid, hul
peloosheid en ouderschap. Het
uitvergroten van bepaalde li
chaamsdelen, zoals hoofd, be
nen of borsten, legt dan de na
druk op die betreffende eigen
schap.
Van de andere twee exposan
ten, Mieke van Ingen en Dea
Veldhuyzen van Zanten, ge
bruikt de laatstgenoemde uit
bundige kleurvlakken in ab
stracte composities in acryl.
Mieke van Ingen is spaarzamer
met kleur. Inspiratiebronnen
zijn de natuur en de Bijbel.
Haar werk heeft een naïef-kin-
derlijke en door het spaarzame
kleurgebruik wat melancholi
sche sfeer.
Deze expositie is met name
interessant door de raadselach
tige voorouderbeelden van Van
Tol. Het andere werk is conven
tioneler en als je het bekijkt
voel je de ogen van de voorou
derbeelden in je rug priemen.
