Leiden Regio
jlegale
ou vvsels aan
.^De Moenpiepers: voor het plezier en het bier
Moot Court is
succesnummer
Alleen de klinknagels
komen niet meer terug
Jan de Kier overleden
gf"—
leiden pakt
Laatste glas
NSDAG 7 APRIL 1
n 2 MM WEGMAN, 071-5356414, PLV -CHEF HERMAN JOUSTRA, 071-5356430
LEIDEN ONNO HAVERMANS
Petra Tolen ziet er piekfijn uit
in haar grijze mantelpakje, het
lange blonde haar bijeengehou
den in een klem op het achter
hoofd. Ze pleit met vuur om te
voorkomen dat haar cliënt zal
worden uitgeleverd aan Portu
gal, dat hem wil berechten we
gens misdaden tegen de men
selijkheid. Een denkbeeldige
cliënt, want Tolen verdedigt de
fantasie-generaal Ricochetto,
ex-staatshoofd van de verzon
nen staat Calagenta, die overi
gens verdacht veel lijkt op de
Chileense ex-dictator Pinochet.
Haar opponent, Florestan
van 't Hek, heeft het gemakke
lijker. Zijn pleidooi, dat elk land
het recht heeft de omstreden
generaal te berechten, komt
overeen met zijn eigen overtui
ging. „Zij moet advocaat van de
duivel spelen, maar dat is de
sport. Eigenlijk zouden we het
nog een keer andersom moeten
doen." Dat zit er echter niet in.
Ruim driehonderd Leidse stu
denten zijn deze week actief in
de oefenrechtbank van de rech
tenfaculteit, Moot Court. Daar
mee zit de organisatie eivol.
Moot Court is een succes
nummer. De Katholieke Uni
versiteit Brabant in Tilburg
neemt het Leidse voorbeeld
volgend studiejaar over. „Elke
jurist moet met kracht van ar
gumenten kunnen betogen of
weerleggen. Dat verwacht men,
ook als je geen advocaat wordt.
Hier kun je kijken of je daar
goed in bent", zegt coördinatri
ce mr. A. Broekers-Knol. „Het
eerste jaar van de rechtenstudie
is vrij droog, gericht op kennis
opdoen. De meeste studenten
hebben geen notie van het vak
van jurist. Ze hebben een voor
stelling van de televisieserie LA
Law, maar daar blijft het bij. En
kijken in de rechtbank is pas
sief. Na hun propedeuse moe
ten ze in drie maanden zelf een
juridisch probleem uitzoeken."
De studenten zijn stuk voor
stuk enthousiast. „Goed dat je
eens een keer je zegje moet
doen, want het is heel belang
rijk dat je in het openbaar kunt
spreken", vindt Van 't Hek. „Je
leert een hoop, al wordt een
echte rechtszaak natuurlijk niet
in twintig minuten beslist." To
len bekent dat ze 'wel heeft ge
mopperd' over het vele werk
voor weinig studiepunten.
„Maar het is erg leuk om te
doen. Vandaag blijft toch de
grote dag. Iedereen is netjes ge
kleed, dat brengt ook extra
spanning met zich mee."
De Leidse universiteit begon
zes jaar geleden met haar oe
fenrechtbank voor tweedejaars
studenten. „Ze moeten er hard
voor werken", aldus Broekers-
Knol. „Ze moeten een artikel
schrijven en dat later weer om
werken tot pleitnota. Ze krijgen
vijf keer videotraining, zodat ze
zien hoe ze overkomen, want je
kunt nog zo'n goed verhaal
houden, als de presentatie
slecht is komt het niet over. Na
afloop krijgen ze positief com
mentaar van de rechters.
Die rechters zijn meestal pro
fessionals. Echte rechters, ad
vocaten, burgemeesters en par
lementariërs, in totaal liefst 84
stuks, zetelen drie dagen lang
onder inderhaast opgehangen
portretten van koningin Beatrix
in de tot rechtszalen omgeto
verde klaslokalen van de facul
teit. Ze prikken opeens door
een heftig betoog heen met een
kennisvraagje of laten de advo-
caten-in-spe nog eens uitleggen
wat ze eigenlijk willen zeggen.
Tolen krijgt van 'haar' rech
ters een pluim. „Op het mo
ment dat u punten kon scoren,
deed u dat, met goede antwoor
den. Wij zijn heel tevreden."
Van 't Hek moet oppassen voor
overacting. ,Als u naar een ant
woord zoekt, wordt de acteer
prestatie minder, dat is jam
mer. En met op tijd komen
kunt u ook scoren."
Naar nu bekend is geworden, is
op eerste paasdag overleden
Jan de Kier, voormalig boek
handelaar te Leiden. De laatste
telg uit een bekende familie van
boekverkopers werd 89 jaar. Hij
is inmiddels gecremeerd in Be-
nidorm. Na zijn pensionering
trok hij zich samen met zijn
vrouw Sophie terug in die
Spaanse badplaats.
Hoewel er al sinds 1975 geen
De Kier meer in de zaak zit,
leeft de naam nog altijd voort in
Leiden en omstreken. Sterker
nog, door expansie in Leider
dorp, Oegstgeest, Katwijk en
Voorschoten verbreidde de
naam De Kier zich in de jaren
'80 alleen maar. Dit, omdat drs.
L.H Los bij de overname be
sloot de naamsbekendheid van"
De Kier te laten prevaleren bo
ven een naamswijziging.
Hugenoten van oorsprong
werkten de de Klers' die rond
1670 naar Leiden kwamen aan
vankelijk in de lakenindustrie.
Omdat er daarin mindere tijden
aanbraken, schoolden zij zich
om tot warmoezeniers, groen-
tenkwekers. Dat was ook het
beroep van Bartholomeus de
Kier die in 1876 vanwege een
zwakke rug en op aanraden van
de dominee 'in de boeken'
het begin van een tra
ditie, want nadat eerst zoon Jo-
han de zaak aan de Groene-
steeg overnam en in 1930 ver
plaatste naar de Nieuwe Rijn,
stapten ook diens zoons, Bart
en Jan, in het familiebedrijf.
Bart bemande vooral het anti
quariaat op nummer 33, Jan
hield zich bezig met de verkoop
van nieuwe boeken en vooral
ook schoolboeken op nummer
45.
Na de oorlog breidden de acti
viteiten zich uit tot het organi
seren en sponsoren van lezin
gen, alsmede het uitbrengen
van boeken over Leiden. In
1962 trok Bart de Kier zich om
gezondheidsredenen terug. Bij
zijn afscheid voorspelde hij dat
geen van de kinderen echt geïn
teresseerd was in het boeken
wezen, maar dat er mogelijk
een De Kier zou blijven bestaan
zonder een De Kier in de zaak.
Die voorspelling van zijn broer
kwam uit toen Jan de Kier, na
bijna een halve eeuw in het
boekenvak te hebben gezeten,
zich terugtrok uit de zaak. Het
eeuwfeest had hij nog net mee
gemaakt, maar een opvolger
diende zich inderdaad niet aan.
Het Leidsch Dagblad meldde
daarover op 1 maart 1975: 'Er
gebeurt niets rampzaligs. Alleen
het vriendelijke gezicht van De
Kier gaat weg. Maar er komt
een ander vriendelijk gezicht in
de plaats.'
lid-Holland houdt vast aan slibstort
VQI
jaag/leiden Het nieuwe college van gedeputeerde staten
esjlt vast aan slibstort in de Oostvlietpolder. Dat blijkt uit het
twe collegeprogramma dat vanochtend is gepresenteerd. Al-
.als er zich duidelijke alternatieven aandienen voor de stort,
let college zijn besluit heroverwegen. In de wandelgangen
al gesteld dat de gedeputeerden die voorlopig riiet zien.
^(provinciebestuur hoopt Leiden, dat de stort uit het bestem-
--|splan schrapte, alsnog te overtuigen dat de voorziening er
ibif komen.
0 mmetjes omgekomen bij brand
L. Bij een brand in een loods aan de Besjeslaan zijn twee
frietjes van drie weken oud omgekomen. In de loods ston-
cok machines voor straatwerk, een deel van het machine-
m (bleef behouden. Het brandje brak uit rond 17.00. Omdat
•lermoeden bestaat dat er asbestdeeltjes zijn vrijgekomen is
t difrecte omgeving van de loods afgezet. De gemeente haalt
Isbest weg.
ËT
ilitie pakt mbreker op
V Omdat vier mannen zich vanochtend in alle vroegte ver
boet ophielden in de omgeving van het Vijf Meiplein riep een
lt een paar collega's op. Bij het zien van de politieauto's
I het viertal de benen. Eén van hen, een 20-jarige Leidenaar,
op de Telderskade worden aangehouden. In zijn auto trof
olitie inbrekerswerktuigen aan. Het doel van het viertal
[emeente gaat strenger optreden tegen Leidenaars
onder vergunning bouwen. In het uiterste geval kan
Aetekenen dat de gemeente overgaat tot bestuurs-
ag. Het bouwwerk wordt dan op kosten van de eige-
afgebroken, mocht deze niet reageren op de oproep
''lelf te doen.
Brug tussen Haagweg en Morsweg weg voor renovatie
Je kunt van een Leidenaar niet verwachten dat 'ie
ineens een maand lang een andere route gaat lo
pen, omdat er nou toevallig een brugdek wegge
haald wordt. Dat bleek gistermiddag toen het
brugdek van de Rijnzichtbrug werd weggetakeld.
Een bejaarde man en een vrouw die net inkopen
had gedaan liepen tussen de werkzaamheden
door alsof het ging om een onschuldige poets
beurt. En groepen studenten balanceerden met
fiets en al op de smalle richels van de naastgele
gen oeververbinding, de evenwijdig aan de Rijn
zichtbrug lopende spoorwegbrug.
Als de studenten deze route willen vervolgen,
gaan ze nog zware tijden tegemoet. De Rijnzicht
brug is de komende vier weken afgesloten. De uit
1932 stammende, tussen de Haagweg en Mors
weg liggende brug is aan vernieuwing toe. De op
knapbeurt is gistermiddag officieel begonnen
met het wegtakelen van het brugdek.
Het oude stalen dek hing gistermiddag om
14.30 uur in de lucht. Voordat de 'val', zoals het
beweegbare gedeelte van het brugdek genoemd
wordt, eruit gehaald kon worden, moest eerst de
stellage erboven worden weggehaald. Voor het
naar achter trekken van deze loodzware con
structie, die ervoor is bedoeld om de brug om
hoog te liften, was een aparte kraan nodig.
In de Rijn lag een ponton te wachten die het
dek voor de sloop naar Alphen aan den Rijn
moest brengen. Omdat de hefbrug een gemeen
telijk monument is, moeten zoveel mogelijk ken
merkende eigenschappen van de brug behouden
blijven. Dit betekent dat het nieuwe brugdek dat
er maandag wordt ingelegd veel lijkt op het oude.
Woordvoerder E. Tollenaar van de gemeentelijke
dienst bouwen en wonen: .Alleen de klinknagels
De officiële omleidingsroute van de gemeente tijdens de renovatie van de Rijnzichtbrug.
zullen niet meer terugkomen en hij zal een stukje
lichter zijn. Dat scheelt zo'n tien ton."
Vaste toeschouwer bij dit soort operaties is Lei
denaar N. Bavelaar. Hij heeft vandaag speciaal
vrij genomen om bij de werkzaamheden aanwe
zig te zijn. „Leiden heeft een heleboel bruggen.
De meesten hebben al een onderhoudsbeurt ge
had. Ik vind het prachtig om naar te kijken. Het
mooiste is altijd het uithijsen. We hebben alle
maal zo onze tic. Het is alleen vervelend dat je
hiervoor niet een halve dag vrij kunt vragen. Je
weet nooit hoe lang het duurt. De ene keer kom
je en dan zijn ze al begonnen. De andere keer
duurt het een halve dag voordat er ook maar iets
gebeurt. Daarbij lopen dit soort dingen altijd
uit."
ie manier denkt de ge
le meer greep te krijgen
bouwen in de stad. „Dat
we niet om te pesten,
we willen laten zien dat
ithouden aan bestaande
zegt T. de Vries van de
.fentelijke dienst bouwen
1 "önen. „Niet alleen aan de
lO^e bouwers, maar ook aan
ensen die zich wel netjes
regels houden."
in het verleden sommeer-
gemeente de bouwers de
)je bouwsels, variërend
jakkapellen tot complete
en, te verwijderen of daar-
alsnog een bouwvergun-
aan te vragen. Maar Lei-
laagde er niet in om daar
jassend vervolg aan te ge
leven de eigenaren in ge-
dan duurde het vaak ja-
ukig voordat de gemeente
gelijk kreeg. De bouwers
'uk :en op tal van manieren
tar en gingen in beroep.
*>,ijls moest de rechter er
i^an te pas komen om uit
spraak te doen. Door nu be
stuursdwang toe te passen,
denkt de gemeente problemen
met eigenaren sneller in haar
voordeel te beslissen.
Daarbij maakt het niet uit
hoe lang een illegaal bouwsel
onopgemerkt is gebleven. Ook
eigenaren van bouwwerken die
er al jaren staan moeten er aan
geloven. Hetgeen niet automa
tisch betekent dat de slopersbal
van stal wordt gehaald. Uit
gangspunt blijft net als voor
heen dat de bouwer eerst de
kans krijgt een bouwvergun
ning aan te vragen. „Het is na
tuurlijk niet zo dat we meteen
met de bulldozer voor de deur
staan", zegt De Vries.
Hoeveel illegale bouwsels de
stad op dit moment precies telt
is niet bekend. Van een wild
groei is volgens de gemeente
echter geen sprake en gaat het
om 'enkele' bouwwerken. De
gemeente heeft controleurs in
dienst die volgens De Vries uit
stekend op de hoogte zijn van
alle bouwactiviteiten in de stad
en de verleende vergunningen.
leiden De laatste ruiten voor het in aanbouw
zijnde atrium in hef stadhuis werden gister
middag naar binnen getakeld. Als het redelijk
weer blijft kunnen de ruiten de komende tijd
worden afgekit om het atrium waterdicht te
maken. Is dat klaar dan kan de nieuwe vloer
erin. De nieuwe glazen overkapping biedt
ruimte aan de afdeling Burgerzaken. Ver
wacht wordt dat deze gemeentedienst binnen
enkele dagen kan gaan beginnen met inrui
men van het meubulair.
foto mark lamers
van de eerste beatbandjes,
maar dat was het niet alleen,
want je had bijvoorbeeld ook
een groep als Nou En. De con
current in die jaren. Alleen, die
band bestond uit softies. Aardi
ge jongens daar niet van, en
technisch beter dan wij. Maar
watjes. Vandaar dat ze er ook
nu in In Casa weer niet bij zijn.
Wij waren veel rauwer, wij
maakten er altijd een puinhoop
van."
Volle zalen trokken de Moen
piepers, „een onzinnaam, ver
zonnen door de een of andere
dwaas", in het midden van de
jaren zestig, waarin de popmu
ziek z'n omslag beleefde onder
invloed van Beatles en Stones.
Geïnspireerd door Jagger Co
kozen de Leidse scholieren
voor het rauwere werk, met
Gloria (van Van Morrisson en
Them) als onverbiddellijke
evergreen. „Het was de tijd van
de provo's met lange haren en
wijde pijpen contra de nozems
met de vetkuiven. Je was op
zoek naar een eigen identiteit
en wij vonden die in muziek
met een protesttoontje," aldus
de gezichtsbepalende broers
Van Seggelen. „Wij liepen niet
met de massa mee maar zetten
ons af tegen de gevestigde or
de."
Dat lukte aardig en sprak aan.
Althans bij de jeugd. Ouderen
keken vreemd op van de wijze
waarop de Moenpiepers met
hun apparatuur en hun publiek
omsprongen. Zo bleven ze bij
voorbeeld stoïcijns doorspelen
bij een vechtpartij tijdens de
eerste grote expositie van de
Leidse kunstenaar Sjaak Turk.
Voor de ogen van de toenmali
ge burgemeester Vis, die de
opening had verricht, sloeg een
Erik Bernsen, Lex Blansjaar en Nico van Seggelen (vlnr) namens de
Moenpiepers in vervlogén dagen. foto pr
aantal gasten in de Boerhaave-
zalen de schilderijen van Turk
op eikaars hoofd aan flarden.
Op de beat van de Moenpie
pers. Turk vond het allemaal
prachtig, Vis niet en de pers
sprak er later schande van.
„Het liep een beetje uit de
hand. maar die hele act was ge
regisseerd. Voorbereid in ons
stamcafé De Kruik, waar we
ons voor elk optreden spiritu
eel opwarmden", aldus de
broers.
Van hen zou, volgens de be
richten, niets terechtkomen,
maar als vijftigers behoren ze al
lang en breed zelf tot de des
tijds zo verfoeide gevestigde or
de. Evert van Seggelen klom na
de ambachtsschool op van
loodgieter tot analist en veilig
heidsdeskundige, verkocht on
langs 'zijn' uitzendbureau en is
nu adviseur bij de bedrijf van
zijn broer. Nico van Seggelen,
die tegenwoordig het arbeids
bureau Seggment runt, bracht
het met een ULO-opleiding
'van veger' tot directeur in
Zuid-Afrika en Brazilië en werd
general manager van het jaar
1995 bij Avery Dennison, het
vroegere Fasson.Al die jon
gens van de band zijn trouwens
goed terecht gekomen meld
den de broers Van Seggelen die
de oude bezetting op één per
soon na („Lex Blansjaar, waar
zitje?") rond hebben. „We wis
ten dat we niet goed genoeg
waren om daarmee door te
gaan en speelden al vroeg voor
het plezier en voor het bier.
Doen we nu nog trouwens,
want voor dat optreden in In
Casa krijgen we niks. Hoeft ook
niet want als je geld vraagt,
schep je alleen maar hoge ver
wachtingen."
Die kunnen de Moenpiepers
niet inlossen, wel kunnen ze in
In Casa die aparte sfeer terug
brengen van de jaren zestig.
„Voor de laatste keer. Want af
gezet tegen ons gemiddelde en
de wetten van de natuur, halen
we een Volgend optreden niet
meer."
paul de tombe
ondiging van In Casa: vrij-
vond optreden van The
icofes en De Moenpiepers. De
ipiepers? O ja, de Moen-
ers. Schoolband uit de ja-
-estig, die bij menig vijfri-
tog nostalgische gedachten
lept. Er zullen maar weinig
re Leidse bandjes zijn die
trt hebben opgetreden en
ng in de herinnering zijn
en voortleven als juist deze
p. 'Back in the sixties' trok
rmatie precies driejaar
schoolfeesten en andere
jen. Voor veel late veerti
en vroege vijftigers in de
':elstad is de naam deson-
nog altijd een begrip.
Ie kwaliteit van de muziek
dat niet gelegen hebben,
"rel de leden destijds een
van de eerste bands vormden
di? beat de zaal instuurden.
Door de geregelde revival van
die speciale sound komt het
vermoedelijk ook niet. Eenvou
dig omdat de Moenpiepers die
zelf nooit enthousiast meebe
leefden. Twee keer eerder pas
in de dertig jaar na hun kort
stondig bestaan stonden ze op
de planken. En de derde podi
um-reünie op vrijdagavond 9
april in In Casa zal ook wel de
laatste zijn."
Maar wat was het dan wel dat
de naam zo stevig verankerde
in een tijd vol wankelende
waarden? „Onze uitstraling",
weten de broers Evert (53, des
tijds manager) en Nico van
Seggelen (51, destijds zanger)
zeker. „We waren in Leiden een
