Triatleet Royce Kortekaas
denkt nu al aan Athene 2004
Rick Verhaar ziet meer balans
in zijn elftal
'Ik ben fysiek en mentaal sterker'
Hoe gaat het met Yvonne van Dorp
De ongekende biuc.' Y?n Ajax (L)
Hoe gaat het met Frits de Jongh
Zonder een dosis gezonde ambitie kan geen topsport
worden bedreven. Ook triatleet Royce Kortekaas schaart
zich achter deze stelling. De Lisserbroeker (22) weet
daarom precies waarvoor hij traint: de Olympische Spe
len van 2004. Kortekaas wil de vaderlandse driekleur in
Athene verdedigen over 1500 meter zwemmen, 40 kilo
meter fietsen en 10 kilometer hardlopen. Als het aan het
talent Kortekaas ligt, blijft het niet bij een 'sterk motive
rende droom'
LISSERBROEK MARC VAN DERJAGT
Koud terug van het zonovergo
ten Lanzarote is Kortekaas er
van overtuigd dat hij is ge
groeid. Sterker in fysiek opzicht,
maar zeker ook mentaal. Hij
heeft op beide terreinen bewust
voor een andere aanpak geko
zen. Waar voorheen angst om
te falen de boventoon voerde,
overheerst nu de zelfbeheer
sing. Kortekaas: „Dat heb ik al-
leemaal te danken aan mijn
trainer en coach Henk Stam. Ik
ga nu zo'n vijf jaar met hem om
en we zeggen alles open en eer-
lijk tegen elkaar. Hij heeft me
2 geleerd te relativeren en stress
te verminderen door op een
heel andere manier met resul
taten om te gaan. Ik kon een
hele week down zijn, omdat het
niet zo was gegaan, zoals ik het
vooraf in mijn hoofd had. Nu
ben ik veel meer relaxed.''
De trainingsvorm heeft Kor
tekaas radicaal aangepast. Door
zich aan te sluiten bij de triath-
lontrainingsgroep 'de Bollen
streek' in Lisse en een paar keer
per week te trainen met colle
ga-triatleet Casper van den
Burgh. De Leidenaar van AA
Drink/Gazelle staat bekend om
zijn zwemkwaliteiten, het on
derdeel waarop Kortekaas in
het verleden beslissende minu
ten liet liggen. „We discussiëren
veel over de triathlonsport en
werken met name tempotrai
ningen af. Ik weet niet of ik het
mag zeggen, maar Casper wil
dit jaar winnen in Stein. Samen
trainen werkt motiverend. Hij is
voor mij een ideale sparring
partner. Maar vooral Stam heeft
ervoor gezorgd, dat het eerste
onderdeel beter zal verlopen.
Hij heeft weinig ervaring in de
triathlonsport, maar is bad
meester en zwemleraar. Als
oud-bondscoach van de junio
ren weet hij veel van zwemte-
chniek. We hebben de grote
fouten eruit gehaald. Ik stak
mijn handen niet goed in het
water, gebruikte mijn ellebogen
verkeerd en haalde mijn armen
niet ver genoeg door.
Daarnaast kreeg de aanpak
een professioneler gehalte. Lo-
chemer Stam zorgde voor lac-
taat(melkzuur)testen en liet in
het zwembad van Aalsmeer on
derwateropnamen maken om
een doortimmerde analyse te
kunnen maken. Ook qua finan
ciële ondersteuning gaat het
Kortekaas voor de wind. Het
grootste bouwbedrijf in de Bol
lenstreek Valk/Interierbouw
BV, gevestigd in zijn woon
plaats, deed een greep in de
geldlade. De Lisserbroeker, eer
stejaars student fysiotherapie
aan de Leidse Hogeschool,
mocht een kostenplaatje maken
voor het seizoen 1999. „En dat
werd ingewilligd. Zo was ik in
staat om volledig verzorgd te
trainen op Lanzarote. Daar heb
ik naast een potje pool met
Gianni Romme in twee weken
tijd 700 kilometer gefietst, 60 ki
lometer gezwommen en 140 ki
lometer gelopen. Veelal duur-
trainingen, om maar omvang te
kweken. De echte harde trai
ningen komen later, want ik wil
niet zo vroeg in vorm zijn als
vorig jaar."
Bang voor nieuwe gezichten,
die dit jaar uit het niets opdui
ken, is Kortekaas niet. Volgens
de oud ClOS-student is zoiets
nog wel mogelijk bij de junio
ren, maar niet meer in het top-
veld van de senioren. „Je begint
normaliter helemaal onderaan
de trap. Ik ben relatief be
schouwd pas kort met de sport
bezig en kan me ook nog niet
aan de besten spiegelen. De
huidige toppers zijn al heel lang
bezig. In mijn sport geldt bij
uitstek, dat je alleen maar ver
kan komen door veel wedstrij
den te draaien en de juiste
mensen om je heen te hebben.
Wil je vandaag de dag goed zijn,
dan moet je bovendien op alle
onderdelen uitstekend uit de
voeten kunnen. Voorheen was
het nog wel zo, dat iemand die
uitblonk met zwemmen goede
kansen maakte. Dat is voorgoed
verleden tijd. De huidige situa
tie is precies wat me in deze
sport aanspreekt; beheersing
van de combinatie."
Kortekaas ziet voor zichzelf
een sportieve toekomst wegge
legd, maar hij vreest voor het
blijven bestaan van de triath
lonsport in Nederland. „Het
zou logisch zijn als het een lang
leven beschoren was, omdat
zwemmen, fietsen en hardlo
pen in onze sportcultuur pas
sen. Maar ik ben bang dat het
een aflopende zaak is, omdat er
steeds meer regionale wedstrij
den verdwijnen. Het is bij uit
stek een sport waar je enorm
veel tijd in moet steken. Dat
kan alleen met behulp van
sponsors. Maar die komen pas
opdagen als er voldoende be
langstelling is. Mensen interes
seren zich ervoor als het om
grote bedragen gaat en dat
geldt ook voor een aantal triat
leten. Het prijzengeld is wel iets
omhoog gegaan. Winst in het
elitecircuit levert nu zo'n 5000
gulden. Dat is geen kleingeld.
Maar voor een zege in een
bondswedstrijd vang je slechts
een zakcentje. Een heleboel
mensen kennen de sport niet
goed genoeg. Dat mag de bond
zich aantrekken, want van
daaruit moet de triathlonsport
meer worden gepromoot. Als
triatleet moet je zo goed zien te
worden, dat de bond niet om je
heen kan. Pas dan kun je eigen
lijk met resultaat wat over be
leidszaken zeggen."
Kortekaas won vorig jaar een
wedstrijd in Noordwijkerhout
en werd tweede in de triathlon
(olympische afstand 1: één kilo
meter zwemmen, 40 kilometer
fietsen en 10 kilometer lopen)
in Huizen. Het doel van Korte
kaas voor 1999 is een plaats bij
de eerste vijftien op het Neder
lands kampioenschap, dat op
17 juli in Holten wordt gehou
den. Na een vijftal
run-bike-run-wedstrijden
neemt hij in de aanloop deel
aan triathlons over olympische
afstand in het Belgische Geel,
Zundert, Nuenen, Noordwijker
hout en Stein, dat de interna
tionale ETU probeert te over
tuigen om het EK Olympische
Afstand voor het jaar 2000 aan
het Limburgse dorp toe te ken
nen. „Ik heb nu nog voldoende
concurrenten, zoals Ralph Zee-
tsen en Raymond Lotz. Maar
dat wordt anders. Ik denk dat er
na Sydney een hoop sterke tri
atleten stoppen. Jan van der
Marei (vorig jaar drievoudig na
tionaal kampioen, red.) stopt in
elk geval. Over een jaar of vier
wil ik aan de top staan. Ik denk
net als jongens als Raymond
Pet aan Athene 2004."
Naam: Yvonne van Dorp
Leeftijd: 33
Prestaties: Twaalf keer Nederlands kampioene (7 x 400 meter, 4 x 200
meter, 1 x verspringen), 23 interlands, kwartfinale 400 meter bij de Olym
pische Spelen in 1988 in Seoel. Sportvrouw van het jaar in Leiden in 1993.
,Op mijn veertiende ging ik pas
op atletiek. Mijn oom was trai
ner bij AV Holland, daar ben ik
mee gaan doen. Ik kwam in de
beginnersgroep en daar werd ik
al sel uitgeplukt om met de ge
vorderden mee te trainen, het
ging echt in sneltreinvaart. Bij
de B- en A-jeugd hoorde ik al
hij de Nederlandse top. Ik ben
in de jeugd ook een keer of
veertien Nederlands kampioen
geworden."
„Als je één keer hebt gewon
nen, wil je weer winnen. Na
tuurlijk was het ook leuk om
buiten te zijn en om te trainen,
maar als klein meisje hoorde ik
al snel standaard hij de top
drie. Het zijn altijd wel de kor
tere afstanden geweest. En het
verspringen natuurlijk, drie jaar
geleden won ik nog brons bij
het Nederlands kampioen
schap, ik sprong nog bijna zes
meter. Mijn zoontje Jari was
toen net geboren en ik trainde
nog maar drie keer per week in
plaats van acht keer. Dat is wel
de leukste medaille die ik ge
wonnen heb, ik kon gewoon
nog meedoen!"
De Olympische spelen zijn
daar natuurlijk niet mee te ver
gelijken. Alleen heh ik niets van
Korea gezien, je bent alleen
maar bezig met trainen en met
je wedstrijd. En het atletiek he-
gon vrij laat, dus nadat ik was
uitgeschakeld kon ik eigenlijk
meteen naar huis. Ik heb daar
wel mijn persoonlijk record ge
lopen op de 400: 52.86. Het na
tionaal record was toen nèt on
der de 52 seconden. Ik ging
mee als reserve op de 4x100 en
mocht daardoor de 400 meter
lopen. Ik hoorde dat Nellie Co-
oman het jammer vond dat ik
niet aan de estafette meedeed,
want het wisselen op de trai
ningen liep lekker en ik liep de
100 iets sneller dan Marjan Oly-
slager. Maar het scheelde geen
halve seconde, en het is natuur
lijk moeilijk om het team dat de
limiet gelopen heeft uit elkaar
te halen."
„Intussen is er weer een
zoontje bij, Floris is nu net één
jaar. Maar toch train ik nog drie
keer per week. Vooral voor me
zelf, ik vind het gewoon nog
heel leuk, maar ik merk wel dat
ik weer steeds fanatieker word.
Na deze winter doortrainen,
nog steeds maar drie keer per
week, kijk ik hoe het gaat en
misschien doe ik dan nog wel
aan een paar wedstrijden mee.
Niet iedere week en niet te ver
van huis, dat niet. Maar als ik
nog steeds tegen de zes meter
kan springen, dan kan ik mis
schien toch weer meedraaien."
„I Iet is nu wel een heel ander
leven, met twee kinderen en
een man. Maar ik zou niet meer
anders willen. Later wil ik wel
training geven, misschien, maar
daar zijn de jongens nu nog te
jong voor."
Ajax (L), de crickettak van ASC, maakt momenteel een
periode van ongekende bloei door. Pakweg tien jaar ge
leden zat de club nog in de versukkeling, maar momen
teel behoort de vereniging tot de vijf grootsten van Ne
derland. De 28-jarige Rick Verhaar maakte de opgang
van dichtbij mee en is nu van plan zijn schouders te zet
ten onder het enige wat nog ontbreekt. „Het zou voor
zo'n club toch aardig zijn als het eerste op een aanspre
kend niveau speelt."
OECSTGEEST/LEIDEN
LOMAN LEEFMANS
Promotie van de overgangs
naar de eerste klasse (het op
een na hoogste niveau) staat
voor komende zomer dus hoog
op het verlanglijstje. Het huidi
ge elftal is op het vertrek van
wicketkeeper Rutger Slagter en
de terugkeer van spinbowler
Thomas Milde na, nauwelijks
veranderd. Na de tweede plaats
van vorig seizoen („waarin we
de uiteindelijke kampioen twee
keer vet versloegen"), is een
plek in de top-3 volgens Ver
haar nog een voorzichtige voor
spelling. De hoofdmacht is vol
gens de allrounder nu ook meer
in balans. „We hebben de taak
verdeling omgegooid. Ik stond
vaak op de voorgrohd door het
feit dat ik als bowler de meeste.
wickets pakte en bij het batten
de meeste runs scoorde. Cricket
is nu eenmaal een sport waar je
als individu kan uitblinken. Bij
voetbal kan je twee man op een
goede spits zetten, bij cricket is
iets vergelijkbaars niet mogelijk.
Nu is het zo dat ik in de batting
line-up (slagvolgorde, red.)
naar achteren ben geschoven.
Dat maakt plaats voor jongens
die voornamelijk sterk zijn in
batten. Verder hebben we de
wat meer ervaren jongens aan
de 'zwakkeren' gekoppeld. Dat
bedoel ik met meer balans in
het elftal.'
Dat Verhaar, iemand die al
tijd ontstellend graag wil pres
teren, zich in het teambelang
een beetje wegcijfert, zegt een
boel over de ambities voor de
komende maanden. Sport heeft
in het leven van de Oegstgees-
tenaar altijd een voorname
plaats ingenomen. „Ik heb echt
alles gedaan en meestal op een
behoolijk niveau. Tussen mijn
elfde en zestiende jaar woonde
ik in Nieuw Zeeland en daar
heb ik in het districtsteam atle
tiek gezeten en in het high
school volleybal- en voetbal
team. Zes dagen, zes sporten.
Terug in Nederland werd hij lid
van ASC. Nog altijd gaat hij bij
die club door als de laatste die
zowel bij de voetbal- als cric
kettak het eerste elftal haalde.
De bouwkundig-ingenieur liet
uiteindelijk het voetbal varen
en hij hield rugby na een korte
periode bij DIOK eveneens voor
gezien. Het voor velen ondoor
grondelijke cricket bleek zijn
grootste liefde.
Bij Ajax, nationaal kampioen
in 1897, volgden de laatste jaren
pieken en dalen elkaar in hoog
tempo op. Na een degradatie in
1993 volgden drie promoties op
rij, daarna opnieuw een degra
datie om vorige zomer met een
tweede plaats in de overgangs
klasse eindelijk eens een 'rusti
ge' klassering neer te zetten. In
die periode zag Verhaar zijn
cluppie groeien. „Aanwas van
uit de Engelstalige gemeen
schap hebben we altijd wel ge
had, maar ook steeds meer
voetballers van ASC komen kij
ken en veel 'oudere jongeren'
die geïnteresseerd zijn door de
BBC of op een andere manier
een fascinatie voor cricket heb
ben gekregen, worden lid. Dat
kón nu ook veel makkelijker
omdat we met vijf elftallen en
een veteranenteam op alle ni-
veau's uitkomen. Op mijn ze
ventiende debuteerde ik in het
eerste. Dat lijkt heel wat, maar
we hadden toen maar twee
teams.'
Momenteel zit Ajax wat ruim
te betreft aan haar plafond. De
twee velden pitchesworden
voornamelijk gebruikt door
hockeyclub LOHC en zitten in
de zomermaanden, zowel als in
de weekeinden en op doorde
weekse avonden bomvol met
wedstrijden, trainingen en be
speling door gastclubs LSCC,
Heineken en Estec. Angst dat er
na vette ook weer magere jaren
zullen aanbreken heeft Verhaar
niet. „De basis steekt nu goed
in elkaar. Er is jeugd, een goed
Rick Verhaar: Je moet op een gezonde manier met het spelletje omgaan".
draaiend bestuur, een eigen
clubhuis - wat geweldig heeft
geholpen - en je ziet dat als het
eenmaal loopt, er ook steeds
meer vrijwilligers zich opwer
pen.
Veel van de successen die
Ajax de laatste seizoenen be
leefde, worden binnen de ver
eniging toegeschreven aan To
ny Opatha, de voormalige, uit
Sri Lanka afkomstige coach, die
na erelid te zijn geworden van
ASC momenteel voor de cric
ketbond verschillende techni
sche functies vervult. Verhaar is
één van de weinigen die Tony
Opatha niet zo nadrukkelijk op
een voetstuk plaatst. „Natuur
lijk heeft hij onmiskenbaar zijn
steentje bijgedragen, maar hij
was autoritair, weinig flexibel
en ik had zijn trainingen op een
gegeven moment wel gezien. Ik
had het idee dat ik niet verder
kwam. Met de huidige trainer,
Lantra I'crnando, ligt dat an
ders. Hij luistert meer. Een trai
ner moet er in eerste instantie
zijn voor de hele club. Niet zo
als bij enkele vereningingen het
geval is, iemand voor veel geld
uit pakweg Australië aantrek
ken die vooral een versterking
van het eerste elftal is. Lantra is
dat toevallig bij ons wel, maar
daar gaat het niet om. Je moet
op een gezonde manier met het
spelletje omgaan en bij Ajax
doen we dat."
Naam: Frits de Jongh
Leeftijd: 48
Prestaties: 27 jaar in het eerste elftal van Ajax, waaronder drie jaar in de
eerste klasse. 819 wickets met een gemiddelde van 11.36, beste bowling-
cijfers: 8 voor 5. Tevens 3049 runs en 100 catches.
„Vanaf mijn vijftiende speelde
ik in het eerste team van Ajax.
De controle van mijn bowlen
was mijn sterke punt, ik kon de
bal iedere keer op de spot krij
gen. En als hij dan ook nog be
weegt in de lucht of van de
naad, dan is dat heel moeilijk te
bespelen. In mijn drie topjaren
pakte ik 100 wickets. Beste cij
fers 8-5, dat wist ik niet eens
meer, laat staan tegen wie dat
was. Maar helaas hen ik nu al
een tijdje geblesseerd aan mijn
schouder, waardoor ik zal moe
ten stoppen met iedere week
spelen. Dat betekent natuurlijk
niet dat de band met de club
verdwijnt, ik blijf beschikbaar
om de jeugd te helpen. Mijn
zoontje Frederik-Jan is zeven
jaar en hij is vorig jaar begon
nen met cricket, een extra re
den om me daarvoor in te blij
ven zetten. Misschien gaat mijn
dochter Lili-Anne (9 jaar) ook
wel meedoen. Ik heb twee coa
ching-diploma's, toen ik 17 was
haalde ik Youth Coaching en
een paar jaar later Advanced.
Daar ben ik altijd trots op ge
weest, ik moest twee weken
naar Engeland voor die cursus
en ik ben nog steeds een van de
weinigen in Nederland die dat
diploma op zak hebben."
„Mijn schouderblessure komt
duidelijk door overbelasting,
door het vele bowlen dat ik ge
daan heb. Als ik sport, dan wil
ik dat zo goed mogelijk doen,
alles uit de kast gooien en me
lekker voelen. Als ik mijn groot
ste liefhebberij niet meer zon
der pijn kan uitoefenen, dan
moet ik andere manieren zoe
ken om bezig te blijven. Niet
dat ik nooit meer zal spelen
hoor, maar iedere week zit er
niet meer in. Ik wil wat andere
dingen doen, Nederland eens
vanaf het water bekijken, vanaf
een boot. En ik ben weer gaan
voetballen, bij 'good old' ASC in
het achtste, het veteranenteam.
Daar ben ik, tegelijk met cric
ket, ook met voetbal begonnen.
Nu speel ik op het meddcnveld,
ik heh nog een redelijke condi
tie en die houd ik zo op peil.
Sinds 1958 heb ik vrijwel onaf
gebroken gecricket, daar komt
dus nu een eind aan. Maar de
band met de club. die blijft."
