Einde tijdperk bril en lens 5 Wakkere baby Gezondheid 1 r MAANDAG 22 MAART 1999 ANC Het is nog vroeg als een jonge vader en moeder met baby in reiswieg op het spreekuur verschijnen. „We zijn allebei totaal uitgeput. Ruben is nu zes maanden, maar we slapen geen nacht", zo begint de vrouw. Ze ziet er inderdaad heel moe en wat afgedraaid uit. „We hebben ons goed voorbereid op de komst van de baby. maar dat we zo met hem bezig zouden zijn. is me nooit voorspeld", voegt de man toe. Ruben zelf ligt met stralende ogen en goed doorvoed in zijn reiswiegje. Wat zou het probleem zijn? „Hoe gaat het met de voeding?", vraag ik. Ruben heeft drie weken borstvoeding ge kregen. en daarna is hij overgezet op flesvoeding. Na drie maanden zou hij twee dagen per week naar de crèche gaan. en dan zou borstvoeding toch niet meer haalbaar zijn. Ruben heeft vanaf de eerste week veel gehuild, zo vertellen de ouders, 's Nachts blijkt hij vaak wakker te zijn. Hij slaapt niet door. Als een baby wordt geboren, heeft hij nog geen eigen ritme. Dat ontwikkelt zich in de maanden die volgen. In de eerste maanden na de geboorte slaapt een baby ongeveer zestien uur per dag, en wordt elke vier uur wakker om zich te laten voeden. Langzaam begint zich dan een ritme af te tekenen, dat afhan kelijk van de conditie van de ouders een kans krijgt zich te con solideren. Omgevingsfactoren zijn van grote invloed. Ik informeer hoe dat bij Ruben gaat. Hij blijkt te slapen in zijn eigen kamertje, maar vader en moeder worden wakker van elk geluidje. ,.U begrijpt zeker wel. dat we zelf niet diep durven te slapen, als we er niet zeker van zijn dat het goed met hem gaat! Als ik vraag wat ze doen als hij huilt, vertellen ze hem even op schoot te nemen om hem te troosten en hem dan via een vast ritueel weer in laten slapen. Dat laatste schijnt steeds minder te lukken. ..Slaapt Ruben overdag ook nog?." is de volgende vraag. Hij blijkt in de vroege ochtend muisstil te zijn en dan in een diepe slaap verzonken te liggen, juist als zijn ouders aan hun dag moeten beginnen, 's Middags als hij thuis komt van de crèche, hetzelfde verhaal. Ruben heeft dan zijn energie verbruikt. Ik kijk Ruben na. Gelukkig lijkt hij volkomen gezond. Hij beloont me met een lief lachje. Met zijn ouders spreek ik af dat zij tot de volgende afspraak een 'slaapdagboek' zullen bijhouden. Er zijn enkele dingen heel belangrijk: alle baby's hebben perio den dat ze wakker liggen. De zogenaamde goede slapers zijn kinderen, waarvan de ouders zelf goed doorslapen, waardoor ze niet merken dat hun kinderen wakker zijn. De lastige slapers verstoren de nachtrust van hun ouders, doordat zij hun aan dacht trekken. Elke baby heeft dat razendsnel door. Eenmaal succes, gaat hij of zij instinctief luider huilen of kabaal maken, zodat de ouders de aandacht geven die ze zo graag hebben. Het gaat er ook om een baby al vroeg te leren zonder veel poes pas in slaap te vallen. Hoe meer rituelen, hoe moeilijker het 's nachts is voor het kind zonder alle gedoe uit zichzelf de slaap te hervatten. Hoe eerder de problemen de kop worden inge drukt. hoe meer succes in de toekomst. Het wordt allengs moeilijker om gewoonten af te leren. Langdurig nachtelijk voeden, een onregelmatig bestaan, en problemen tussen de ouders doen natuurlijk ook hun invloed gelden, maar daar is bij de ouders van Ruben gelukkig geen sprake van. Drie weken later verschijnen ze weer. Moe. maar iets opgewekter. Ze zijn zichzelf aan het trainen om hun kind niet te belonen als hij huilt. „Het kost me echt moeite om niet te gaan kijken, maar ik geloof dat we succes hebben. Ruben wordt al rustiger", zegt de moeder. Ze heeft ook wat respijt op haar werk gekregen, zodat ze haar dagen beter kan indelen en af en toe wat kan slapen als ze thuis is. Ze geniet met volle teu gen van haar kind en van haar werk. Ik ben blij dat ze niet om medicijnen hebben ge vraagd. Medicamenteuze behandeling van slaappro blemen bij kinderen blij ken namelijk geen effect te hebben op langere ter mijn. We zijn ook in de juiste periode begonnen met trainen. Vanaf de zes de maand is dat zinvol. Tot die tijd moeten ouders en kind wennen aan elkaar en aan de nieuwe situatie. Gedrieën zullen we de ont wikkelingen de komende tijd zo nu en dan eens doornemen. Kruiswoord-min-een Niet het gevraagde woord invullen, maar een woord dat bestaat uit de let ters van het gevraagde woord in dezelfde volgorde min 1 letter. (B.v. Omschrijving "dierenverblijf. Antwoord zou zijn "stal", maar ingevuld moet worden "sta"of "tal". Welke van die twee het moet worden, moet blij' ken uit de kruisende woorden. HORIZONTAAL: 1Vensterglas; 5. wandelplaats; 7. alarmtoestel; 8. vulkaan in Italië; 9. bek; 11. medemens; 14. beteuterd; 16. zelfkant; 17. bij belse naam: 18. god v.d. liefde; 19. waswater; 20. klompje plan ten: 22. hekwerk: 25. akelig: 27. nakomeling; 29. oppervlakte; 30. maand v.h. jaar; 31. salonheld. VERTICAAL: 2. Snaak; 3. dwingeland; 4. hemelbrood; 6. zuiver; 8. tocht; 9. diepte; 10. gast; 12.-marmeren knikker; 13. ruimtelijk; 15. kanaal; 16. insect; 19. onverschrokken; 21. ploegsnede; 22. bloeiwijze; 23. deel v.e. piano; 24. mooi; 26. hemellichaam; 28. sneeuwdruppel. Oplossing van zaterdag: Horizontaal: 1. Beo: 4 mok; 7. schub; 10. ik: 12. hol; 13. te; 14. las; 15. som; 16. er; 17 uit; 19. ei; 20. kou; 21. uil; 22. mi; 23. nf; 25. ar; 27. oer; 28. aga; 29. ut; 30 elp; 32. eg; 33 broer; 35. kea; 36. kan Verticaal: 2. Es; 3. och; 4. mul; 5 Ob; 6. file; 8 hooi; 9 demi; 11. karkiet; 13. toelage; 17. uur, 18. tuf; 22. mouw; 24. iglo; 26 rage: 30. era; 31. pek: 33. be; 34. ra. jfs Laserbehandeling in oogzorgcentrum MARGRIET HUNTFELD Om oogartsen te onüasten en lange wacht lijsten weg te werken wordt in juni een wet telijke regeling van kracht waardoor hoog opgeleide oogmeetkundigen in de eerste- lijnszorg, optometristen geheten, ook oog controles mogen verrichten. Retina Eye Ca re in Driebergen is hiermee als eerste in Nederland al begonnen. In deze optiekzaak is nu ook een behandelruimte in bedrijf waar een oogarts bijziende patiënten be handelt met laserstralen. In de toekomst zullen steeds meer mensen bij de optome trist van hun bril worden afgeholpen. Na zevenhonderd jaar brillen en honderd jaar contactlenzen lijkt het einde van dit tijdperk in zicht nu in de toekomst een bij ziende, dankzij een laserbehandeling defi nitief van de bril of contactlens kan worden afgeholpen. Retina Eye Care in Driebergen is het eerste optometrisch oogzorgcentrum in Nederland dat deze behandeling in een speciale ruimte laat uitvoeren, door oogarts Nico Trap (39). Trap is als refractiechirurg verbonden aan het Lorentz Ziekenhuis in Zeist en het Universitair Medisch Centrum in Leiden. Optometrist Jan Willem van der Linden (52) van Retina Eye Care volgde een vierja rige hbo-opleiding aan de Faculteit Ge zondheidszorg in Utrecht. Dat ontwikkelin gen in zijn vakgebied snel gaan blijkt niet alleen uit de nieuwe benamingen, maar ook uit de hoogwaardige apparatuur. Een brillenzaak gaat 'oogzorgcentrum' heten, wanneer optometristen hier pre-medische onderzoeken verrichten, zoals controle op glaucoom en netvlies- en hoomvliescon- troles; de apparauur die daarvoor nodig is bestaat uit biomicroscopen en digitale fo toapparatuur. Behalve deze uitbreiding heeft Retina Eye Care als enige in Nederland laserappara- tuur aangeschaft, die nu wordt gebruikt in samenwerking met een oogarts. En dit is slechts het begin, want het oogzorgcen trum bouwt een steriele behandelkamer voor meerdere vormen van refractiechirur- gie. De optometrist lijkt daarmee zijn eigen concurrent te worden, nu mensen dankzij dergelijke behandelingen geen bril of con- taclenzen meer hoeven te dragen. Met een laserbehandeling kan bijziend heid, waardoor iemand onscherp of wazig in de verte ziet, blijvend worden gecorri geerd door een gedeelte van het hoornvlies af te vlakken. Deze behandeling, die los van de voorbereidingen minder dan één mi nuut duurt, kan niet op elk bijziend oog worden verricht en is alleen uitvoerbaar bij een sterkte tot min acht. In de toekomst worden wel behandelingen mogelijk bij sterktes tot min twintig door een combina tie van technieken. Trap en Van der Linden, die als eersten op deze wijze samenwerken, hebben drie jaar voorbereidend onderzoek gedaan naar la serbehandelingen en stage gelopen, onder andere in Amerika. „Het voordeel is dat je nu twee vakgebieden combineert, meent Trap. .►Als oogarts doe ik de laserbehande ling, terwijl de optometrist voor de zeer ge voelige laserapparatuur zorgt." Ook vinden de oogkundigen het een voordeel vanuit de beide beroepen patiënten naar elkaar door te verwijzen. Een onafhankelijk oogarts in tijdelijk dienstverband van het Academisch Ziekenhuis Utrecht zegt het geen bezwaar te vinden om dergelijke behandelingen buiten het ziekenhuis te laten verrichten, hoewel zij dit zelf niet doet: .►Als het kundig en nauwkeurig gebeurt onder de juiste orm standigheden is het op zich geen pro bleem." Ool^J.M. Hillenius, oogarts van het Sint Anthonius Ziekenhuis te Nieuwegein denkt er zo over: „Zolang een oogarts als Trap het maar doet." Nek uilsteken De 'excimerlaser' die door Retina Eye Care is aangeschaft voor een miljoen gulden, met onderhoudskosten van twee ton en servicekosten van 55.000 gulden per jaar, is zes maal beveiligd, trillingsvrij dankzij een grondige verbouwing en getest voor opti male resultaten. Negentig procent van de behandelingen is direct succesvol, volgens de oogkundigen, die tot nu toe honderd behandelingen hebben uitgevoerd in de af gelopen driekwart jaar. Waarom Trap als oogarts eigen geld wil ste ken in de excimer laser en zakelijk zowel als medisch zijn nek hiermee uitsteekt, heeft te maken met de ideeën over zijn vak: „Om dat ik op deze manier kan bijdragen aan de kwaliteit van leven van mensen, in dit geval brildragers en contacüensdragers. In het ziekenhuis bestaat tachtig procent van mijn werk uit dezelfde handelingen; wer ken met laser beschouw ik als een verrij king van mijn vak. Het enthousiasme van mensen die na jaren opeens geen bril meer hoeven dragen, geeft energie voor tien en daar wil ik mijn nek voor uitsteken." Behandelingen met de excimerlaser wor1 den op last van minister Borst niet door zorgverzekeraars vergoed, omdat brillen en contaclenzen een goedkoper alternatief zijn. De kosten van een laserbehandeling bedragen 3600 gulden per oog. HEINZ /S/£T ££MS /S/cut/"# ex*? <£44vr TOM POES Heer Bommel en de Killers Professor Sickbock is niet voor één gat te vangen. Bij de bouw van zijn laboratorium had hij op lastige be zoekers gerekend - en terwijl Tom Poes naar de glazen bol rende om die stuk te gooien, haalde hij snel een hendel over. In de vloer ver scheen een luikje, dat geruisloos openklapte, vlak voor de voeten van Tom Poes. Die probeerde nog opzij te springen, maar het was reeds te laat; hij schoof het gat binnen en verdween uit het gezicht, terwijl de zware zero-meter stuurloos door de lucht vloog. Buiten weerklonk een luid gegiechel en ook werd er op het raam geklopt, maar de geleerde schonk er geen aandacht aan. Met verwrongen gelaatstrekken volgde hij de baan van het zware instru ment en hij ademde pas verlicht op, toen dit op de grond uit elkaar spatte zonder de kolf te raken. „Ei, ei", pre velde hij met dunne lippen. „Net op tijd! De gevolgen zouden niet te overzien zijn geweest. Men staat als geleerde toch wel aan grote gevaren bloot, wanneer men met onge schoolde proefpersonen en inactieve tijd werkt. Eigenlijk moet men zich geheel isoleren..." Op dat moment werd er achter hem een deur ge opend en daar trad Wammes Waggel binnen met zijn wekkers. „Dat was enig, zeg!" sprak de nieuwe bezoe ker. „Hoe deed je dat? Mag ik ook es? „Nee!" riep de professor schril. „Ga weg! Het is hier geen sanatori um, waar iedere gestoorde vrij in en uit mag lopen! Nauwelijks heb ik de ene dwaas weggewerkt of de volgen de stapt alweer naar binnen. Ver dwijn! Ik ga alle deuren hermetisch sluiten!" Wammes liet zich door de ze onvriendelijke taal echter niet uit het veld slaan. „Hihi!" zei hij. „Hoe doe je dat? Mag ik helpen?" REDACTIE MARGOT KLOMPMAKER EN SASKIA STOELINGA 02) Patiëntenbrief 1 Hoe vaak komt het voor dat iemand zijn huisarts raad pleegt, maar na afloop niet meer goed weet wat er is ge zegd? Te vaak. volgens het Nederlands Huisartsen Ge nootschap. Daarom heeft het genootschap zogenaamde patiëntenbrieven bedacht: na het consult krijgen mensen een brief mee, waarin uitleg en adviezen over hun klacht nog eens op een rij worden gezet. Een van de initiatiefne mers is huisarts R.P.H. Beij- aert uit Maarssenbroek. Zijn ervaring:Als een patiënt bij de huisarts was geweest, wist hij buiten nog maar minder dan de helft van wat hem binnen was verteld. Na drie dagen was nog maar drie procent blijven hangen. Het heeft met het 'medische' te Patiëntenbrief 2 maken. Hoe erger de diaa se van de arts, des te min je hoort. De patiënt is op moment vooral bezig nie zijn eigen kwaal en boom feW alle uitleg en adviezen."; brief van de huisarts dra; ertoe bij dat de mondelia informatie beter blijft hai 3'RT gen. De patiënt kan hem jrf'n thuis nog eens rustig nak en er bij een volgend con waa op terugkomen. De brie» zijn zo geschreven dat itd een ermee overweg kane itM beslaan niet meer dan f viertje. Beijaert: „Meerl, de mensen ook niet. Inn van de zesduizend Nede landse huisartsen zich ge abonneerd. De eerste rea zijn positief.' n.N. ïdisc ijacl' iiteh itsi Beijaert is niet bang dat de brieven huisartsen zullen afsd ken. omdat een verkeerde diagnose meteen zwart-op-wh staat. „Je geeft een brief alleen mee, als je zeker bent vanji ?mt diagnose. Voor ernstige ziekten - zeg kanker - hebben we nde brieven. Dat is zo complex. Er zijn honderden soorten, dj zijn je niet in een A-viertje uitleggen. Deze patiënten verwijsji nver naar de specialist." Zijn ervaring tot nu toe: „Patiëntenvin ïeer het zalig om zo'n brief te krijgen. Ik deel er één of twee uit de tien patiënten. Soms zeggen mensen: 'Ik heb al zó lang ge bloeddruk en nu pas snap ik hoe het zit'. Het betekenti je de patiënt mondiger maakt; hij kan betere keuzes make En ik ben ervan overtuigd dat door het persoonlijf van zo'n brief adviezen beter worden opgevolgd.' Pijn bij kinderen als c 511 De Nederlandse organisatie voor wetenschappelijk onde; (NWO) heeft een nieuwe methode ontwikkeld om vast te 4-i len of baby's en kleine kinderen pijn hebben. Het is eeni 11 voudige manier om pijn in kaart te brengen als kinderen zelf niet kunnen aangeven. Artsen of verpleegkundigen i nr ten de patiëntjes onopvallend observeren en op zeven pi letten. Huilen, de ademhaling, hoe houdt het kind zijn at vingers, benen, rug en lijf, en hoe is de gezichtsuitdrukkii wo« Hijgen of verkrampte vingers zijn bijvoorbeeld aanwijzig dat een kind pijn heeft. De lijst moet elk half uur na eenp ei T; ke ingreep worden ingevuld. De methode is ontwikkeld a toetst bij 300 kinderen van 1 tot 4 aar die een medische in ennei greep haden ondergaan in het Emma Kinderziekenhuis! der AMC) in Amsterdam of het Twenteborg Ziekenhuis in melo. De observatieschaal bleek een betrouwbare methoi§eschi die eenvoudig is toe te passen. elegi N'ede wek San] De werking van bepaalde medicijnen kan ongunstig word beïnvloed, als ze in plaats van met water met thee, koffie, !™l6 vruchtensap of melk worden ingenomen. Dat zegt het Di r va' voorlichtingsbureau voor de voeding IME. Melk bijvoorb e'8 kan de werking van antibiotica verminderen of zelfs bijna h niet doen. Looizuurhoudende dranken als thee en koffiel 8 nen de werking van medicijnen tegen psychische aandoe n' gen en ijzergebrek ongunstig beinvloeden. Het is onvers! pillen in te nemen met grapefruitsap, omdat dat de afbra van medicijnen bemoeilijkt, waardoor het gevaar van ov Jet G sering ontstaat. Het IME raadt aan pillen altijd met watei [8 ge nemen. Pil met water Zelfhulp loont Mensen die lijden aan depressies en angststoornissen zij a5es wellicht beter af wanneer ze met elkaar over hun problei praten dan met een therapeut. Dit blijkt uit een studie on mj| 139 patiënten van het Academisch Ziekenhuis Groningen de stichting GGZ Groningen. De deelnemers aan de prod np|a;; ben sinds 1995 aan zelftherapie gedaan volgens een medi av^ die is ontwikkeld door de psychiater Peter den Boer enC Raes, die in Groningen zelfhulpgroepen leidt voor vrouw met anorexia nervosa. Van de deelnemers gaf 77 procenl ,n y tevreden te zijn over de methode. Een redelijk groot aan! ^oos na afloop dat ze zich beter voelde, dan na eerdere behan om( gen door een therapeut. In sommige gevallen bleek zelfs gebruik van medicijnen niet langer nodig. Gezien het sua heeft de afdeling psychiatrie van het Groningse ziekenhi de Ziekenfondsraad een verzoek ingediend om een eend fr ej rig onderzoek financieel te steunen. Dit onderzoek, waai me( stituten in Groningen, Assen, Breda en Den Haag worden trokken, moet het wetenschappelijk bewijs leveren, dat i Won hulp voor grote categorieën patiënten beter is dan gespn met therapeuten. „In elk geval is het goedkoper", zegtP® mü i- den Boer. Uit onderzoek blijkt dat 23 procent van de Ned jje zj landers last heeft van angsten en depressies. Van hen wix |egge| procent daarvoor behandeld. De verwachting is dat volgt 1 jaar één op de vijf Nederlanders psychiatrische hulp nodi heeft. Loodvergiftiging Het veel gebruikte medicijn Meso-2,3-dimercaptosucrio (DMSA) tegen loodvergiftiging kan het immuunsysteem nakomelingen nadelig beïnvloeden. Dat blijkt uit een st« |erno onder ratten aan de Cornell Universiteit in Ithaca, New) en t „Eerder onderzoek bewijst dat DMSA chemisch bindt nu (jei lood, en dit gif uit het lichaam verwijdert. We weten ook' nCOn lood het immuunsysteem van ratten, mensen en andere je( V( ren aantast. Maar niemand heeft ooit gekeken naar hetrö g0e(| effect van dit medicijn op het immuunsysteem van eenir boren vrucht", aldus onderzoeker Rodney Dietert. Hij zocht zwangere ratten, zogende ratten en nakomelingen1 3a'rsc Zijn drie maanden oud. Dankzij DMSA bereikte minder lood! foetus (via de moederkoek). Pas geboren ratten kregen ei jog'^, eens minder lood binnen (via de melk). Maar de nakoiö gen van vrouwelijke ratten die tijdens hun dracht waren! par handeld met DMSA vertoonden verschijnselen die duid" n ,n een slecht functionerend immuunsysteem. Hierdoor zijn bs al ratten op latere leeftijd overgevoelig voor infecties en tul ren, aldus de toxicoloog. tan 1 de It< lief de vo

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 16