Te krappe selectie brak FC Lisse op' Sport UIT DE DEKKING Klassement topscorers '98-'99 Ruben Belfor kan niet zonder het goede gevoel DAG 5 MAART 1999 982 CHEF WILLEM SPIERDIJK. 071-5356464, PLV -CHEF JANET VAN DIJK. 071-5356463 omdat ik vrij vaak scoor, ter wijl andere mensen, die mij in die positie brengen, net zo goed spelen. Hoogtepunt: Het kampioen schap van vorig jaar. Dieptepunt: Het achterlaten van mijn oude vereniging, TOP. Sterke punt: Felheid en in zet, ik laat niet snel mijn hoofd hangen. Zwakke punt: Ik wil te veel naar binnen gaan, ik moet wat vaker het schot nemen. En ik kijk nog te veel op te gen de tegenstander. Leukste tegenstander: DOS, een ploeg die mooi korfbalt, zonder gezeik. Vervelendste tegenstander: PKC. Hard en sneaky, die naaien je overtredingen aan. Dat is ook een kwestie van ervaring op het hoogste ni veau. Hoe is het eerste seizoen in de hoofdklasse bevallen? Grandioos! De eerste uitwed strijd wonnen we meteen, ik heb een week lang op een roze wolk gezeten. Ik was echt alleen maar met korfbal bezig, van studeren kwam even heel weinig. Tegen de toppers schoot Sporting Trigon tekort: Dat viel op zich best mee. In de eerste helft konden we het best bijbenen, maar dan kre gen we snel wat punten te gen en verlo ren we ons hoofd. En daarom gin gen we toch met grote cij fers de boot in, terwijl het verschil helemaal niet zo groot was. Heel veel ploegen vonden het vervelend om naar ons toe te komen, wij konden het iedereen lastig maken. Wat moet er veranderen om het volgend seizoen beter te doen? We moeten tactisch slimmer worden en beter met druk leren om te gaan. Daarin zijn die clubs, die al langer op dit niveau spelen, gewoon beter. Het is vooral een kwestie van ervaring, dat zij op hun tactische basis door blijven spelen, terwijl wij in paniek raken. Het is een kwestie van tijd voordat wij ook zover zijn, als we maar in de hoofdldasse blij ven. Hobby's: Dansen. Ik kan niet stil blijven staan. Als ik in m'n eentje thuis ben, geef ik hele shows weg. En ik ga vaak naar het theater, bijna wekelijks, ik houd erg van cabaret. Krant: Geen vaste, wij heb ben altijd van die maand abonnementen, die aanbie dingen. Man: Robert de Niro. Vrouw: Meg Ryan. Eten: Af en toe moet ik per se chocola hebben (heeft misschien met mijn maan Leidsch Dagblad Doelpuntenmaker van de week: Doelp. Pntn. Ronald Rovers (Kagia) 4 'j Alex Barendse (RCL) 01 18 18,00 u Ben Kottenhagen (Meerburg) 00 20 15,00 u Yachya Farhane (UDWS) 01 20 15,00 u Michel Turk (Meerburg) 01 18 13,50 y Marcel de Bruin (Leiden) 00 13 13,00 u Barry Dubbeldeman (V'schoten) 01 13 13,00 u Peter Zirkzee (RCL) 00 13 13,00 y Peter Zaalberg (VCL) 00 17 12,75 ij Mark Ens (WSB) 01 12 12,00 u Hans van der Plas (Q' Boys) 03 11 11,00 Er gloort weer licht voor UDO LEIDEN ANTON PIEDRICH Er is weer rust in de tent van UDO. Na een periode van conflicten, afgesloten met het opstappen van trainer Nico van der Salm en twee spelers, werd John Slierings aangesteld om de brokken op te rapen. „Ik zie licht aan het einde van de tunnel vertelt Slierings, die de wedstrijd van zondag tegen het hooggeklasserde VUC ziet als een 'stukje in de opbouw'. „Daarna, tegen onze directe concur renten, moeten we er écht staan." Van der Salm voelde zich gedwongen ontslag te nemen na een brief aan het bestuur, waarin een aantal spelers te kennen gaf niet meer met hem te willen werken. Bas van Heek en Martin van Zaa- nen hebben daarop 'hun eigen conclusies getrokken', aldus de nieuwe trainer. „Wij missen nu een stukje van de 'as', waardoor we een nieuw systeem moeten aanleren en ook anders zijn gaan trainen. Dat is lastig, maar het gaat gelukkig steeds beter." Er zijn na het 'akkefietje' geen spelers op disciplinaire gronden uit de selectie verwijderd. Wel mist de ploeg zondag Wilco Knetsch (geblesseerd) en Renco Teitler, die zich heeft teruggetrokken om dat hij de hogere trainingsinspanning niet meer aankon. Ook de wedstrijd van vorige week, eindigend in een 6-1 nederlaag tegen Foreholte, zal niet echt reden tot optimisme gegeven hebben. „Toch wel", vindt Slierings, „het eerste uur speelden we een goede pot, we gingen met 1-1 de rust in. Alleen daarna ontbrak de veer kracht. Maar ik zie het per week beter worden. Iedereen wil ten minste weer, dat is een tijdje anders geweest." "jé Ras: 'De sfeer is altijd goed gebleven 'Het moet op een bepaalde manier klikken tussen de spelers en mij' ïids is een rubriek over 1 laJ zest^e aflevering Zoel&ralscheidsrechter Ru- Belfor, die de lol nog nziet van zijn hobby. -Iers\ftiiste de 38-jarige liter twee jaar geleden 3ioi 'tiende punt promotie. Er zijn weinig scheidsrechters die met zo veel plezier over hun arbitraire rol kunnen vertellen als de 38-jarige Ruben Belfor uit Voorhout. Dat hij twee jaar geleden promotie naar een hogere indeling op eentiende punt miste heeft hem heel even teleurgesteld, maar de lol in zijn hobby op geen enkele manier verknald. En waar zijn collega's in andere sporttakken klagen over de toe name van met name verbaal geweld, steekt basketbal - als we op de ervaringen van Belfor mogen afgaan - daar uiterst gunstig bij af. „Alleen bij clubs uit Amster dam en omgeving, waar wat Surinamers spelen, wordt soms stevig gescholden. Dat zijn ze gewend omdat normaal gesproken toch niemand ze verstaat en dus niemand ze tot de orde roept. Daar gaan ze dus mee door, ook als ik fluit. Dan roep ik: 'pas op je taal hoor' en je ziet ze schrikken. Daarna is het gelijk afgelopen." Belfor speelde in zijn jeugdjaren basketbal in Surina me, na voetbal de tweede sport in de voormalige kolo nie. Toen hij begin jaren tachtig naar Nederland ver huisde en via zijn zus in Katwijk terecht kwam, meldde hij zich aan bij Grasshoppers, de plaatselijke club. „Hoe goed ik was als speler? Ach, ik heb het eerste van Grasshoppers niet gehaald, maar het spel blijft me boeien, ook nu ik alleen nog fluit. Als ik op tv naar de NBA kijk of als ik wedstrijden in de eredivisie bezoek, probeer ik natuurlijk goed te letten op hoe mijn colle ga's het doen. Dat lukt meestal maar een paar tellen achter elkaar, want dan ga ik toch weer helemaal op in de wedstrijd. Bij Grasshoppers begon hij als clubscheidsrechter de mini's te leiden en in de loop der seizoenen rees de ster van Belfor dusdanig dat hij acht jaar geleden be sloot als bondsscheidsrechter verder te gaan. „Vergis je niet, dat is een aardige belasting voor je gezin. Ik heb al een onregelmatige baan als beveiligingsbeambte bij Estec en als je dan op je vrije avond of middag even een wedstrijdje in Eindhoven, Enschede of Leeuwar den moet leiden, en de onkostenvergoeding is echt niet honderd procent dekkend, dan gaat zo'n hobby al snel uit de hand lopen. Gelukkig word ik de laatste tijd voornamelijk in de regio aangesteld. Verder schep ik er een genoegen in om regelmatig in de omgeving van mijn huis hard te lopen zodat ik, als de scheidsrechters bij elkaar komen, altijd als een van de besten uit de conditietest kom." Ermee ophouden vanwege al de tijd die het arbitre- ren vergt, heeft Belfor, vader van twee kleuters, nog geen moment overwogen. „Want het goede gevoel als zelfs de verliezende partij tevreden is over je optreden, wil ik niet missen. Ik floot laatst BS Leiden en men liet overduidelijk merken dat het dik in orde was. Ook bij Blitz in Voorschoten kreeg ik, ondanks dat ze verloren, de complimenten. Het moet op een bepaalde manier klikken en als het klikt tussen de spelers en mij, en dat merk je snel genoeg, kan er weinig meer fout. Dat wil niet zeggen dat Belfor na gedane basket- balarbeid altijd in opperbeste stemming de zaal ver laat, al heeft hij nog nooit een ernstig incident meege maakt. „Neem Jumpers uit Den Haag. Daar heb ik zelf nog tegen gespeeld en op een of andere meinier den ken ze daar dat ik nu als scheidsrechter mijn gram kom halen. Ik kan het daar werkelijk nooit goed doen. Daar komt nog bij dat er wordt gebasketbald in een kleine hal waar het publiek boven, en direct op het veld zit. Er wordt zó veel commentaar geleverd dat ik inderdaad mijn concentratie wel eens verlies en daardoor soms een foute beslissing neem." Om uit die vicieuze cirkel te komen is het een voor deel, dat een basketbalduel door twee scheidsrechters wordt geleid. Het komt uiteraard wel eens voor dat het arbitrale duo een bepaalde spelsituatie tegengesteld beoordeelt. De een dacht een fout te zien van de verde digende partij terwijl de ander er juist van uitging dat de aanvaller de regels overtrad. „Om dat te voorkomen is met de scheidsrechters - die twee keer per jaar bij el kaar komen voor een clinic - afgesproken dat we even afwachten, desnoods de tijd stopzetten, even overleg gen en dan pas een kant opwijzen. Wat dat betreft is het een zegen dat sindskort de regel is ingevoerd dat een scheidsrechter een beslissing mag herroepen. Vroeger gold: eens gegeven blijft gegeven." Belfor staat momenteel te boek als c-scheidsrechter. Dat houdt in dat alleen de beide eredivisies en de pro motiedivisie bij de mannen voor hem nog onbegaan terrein zijn. „Ik heb wel de ambitie om ook b- en daarna a- scheidsrechter te worden. Dat hangt af van de beoor delingen die ik krijg. Daarbij wordt gelet op een aantal zaken zoals spelinzicht, de manier van leiding geven en of je de juiste tekens geeft. Twee jaar geleden zat ik dicht bij promotie. Het scheelde eentiende punt. Ik heb bij een eventuele nieuwe kans één nadeel en dat is dat ik al 38 ben. Ik floot op mijn dertigste pas voor het eerst op landelijk niveau en ik kan me goed voorstellen dat de bond bij promoties de jeugd op mij voor laat gaan. Dat vind ik niet onterecht. Ik ben nu eenmaal te laat doorgebroken." Frans Sjardijn: 'Het wordt feest' Bernardus ziet topper wel zitten Bernardus tegen Kickers'69. Een promovendus tegen een ploeg, die vorig jaar tot het ein de heeft moeten knokken tegen degradatie. Het is overmorgen de topper in de vierde klasse A, de nummer twee van de rang lijst ontvangt de nummer één. „Het wordt feest." Bernar dus-trainer Frans Sjardijn ver heugt zich er al op. „Vorige keer was er vuurwerk, er komen al tijd veel mensen kijken. Twee leuke ploegen in een wedstrijd die beslissend zou kunnen zijn." Koploper Kickers heeft de af gelopen weken achter elkaar gewonnen van de nummers vier en drie en treedt nu aan te gen de naaste belager. Sjardijn: ,,Als zij winnen, is een eventue le titel ronduit terecht. Maar wij kunnen daar een stokje voor steken, we kunnen ze op ver- liespunten voorbij gaan. Ik zie het wel zitten." Sjardijn is al drie jaar lang de verantwoordelijke man bij Ber nardus. Hij heeft het er zó naar zijn zin, dat hij er een vierde seizoen aan vastknoopt. „Ook omdat het een jonge ploeg is, die ik zelf heb kunnen opbou wen. Het resultaat is geweldig. En ik zie het iedere week nog groeien." Bij zijn beslissing om bij te tekenen speelde ook de ambiance een grote rol. „Ik wil de heel graag een regioclub trainen, waar een heel dorp achter staat. Het lééft hier, meer dan in een grotere stad." Bernardus kan voor de top per over een bijna complete se lectie beschikken. Alleen Lou- rens Bok is er niet bij. hij is op vakantie. Geen geweldige ti ming, zou je zeggen. Sjardijn is er nuchter over. „Dat is nu een maal amateusport op vierde- klasseniveau. We houden ge woon nog zestien spelers over." Zestien spelers die het aan- vangsdoel van dit seizoen, handhaving, al zo goed als ze ker bereikt hebben en nu de blik nog hoger kunnen richten. Sjardijn wil nog niet op de za ken vooruit lopen. „Met nog vijf wedstrijden te gaan, kijken we weer. Het eerste doel is al be reikt. het tweede doel was een verdwaalde periodetitel. Laten we dat dan ook maar doen." Jaap Pos, de oefenmeester van Kickers, wilde helemaal nog niet over de wedstrijd pra ten. „We staan er goed voor, maar vraag het me zondag maar. Ik heb er nu geen zin in." Zijn collega is een stuk enthou siaster: „Ik verwacht een hoop doelpunten. Wij lopen wel eens tegen een tegengoal aan, maar we weten altijd zeker dat we zelf ook zullen scoren, dat straalt de ploeg uit." enjn laatste seizoen bij FC Lisse, het jaar waarin de maflmacht moeizamer draait dan hij ooit meemaakte, uvet René Ras geen moment gedacht, gewild of gehoopt z^ainer Wim Eilander weg zou gaan. „Omdat ik zelf dat het niet aan de trainer lag. Die man is de hele lat hij vrij is met Lisse bezig, zijn inzet is fantastisch, ndien zijn z'n trainingen gewoon lekker. Plus: we ^len niet weggespeeld." I IANET VAN PUK jonlj renapeler die nog tien wed- Helln mee wil doen, en dat j!e$né Ras, valt zijn trainer rlijk nooit af. „Inderdaad, hooifiad gevonden dat hij wel [ad gemoeten, had ik dat ezegd. Maar wat ik nu heb 3ls d, dat meen ik." os^tfweet dat het wegsturen 'en trainer goed kan uit- 2i-2n. Dat maakte hij zelf twee jaar geleden mee, >aul Bahlmann al na een ?v,iinaanden weg moest bij please, dat vervolgens met jnmers kampioen werd. II 07j ik ben er geen voorstan- in. Je begint een seizoen gn groep, inclusief de be- :oitrjng en de medische staf. e). fiee moet je het doen." prarfe, dat morgen thuis Rijns- gn Boys ontvangt, verloor i winterstop niet meer, heeft nog altijd slechts int meer dan de ploeg op ^yjaalfde en bedreigende istrji op de ranglijst. Toch 42, ojlas het gevoel dat 'we er h allen zijn uitgekomen'. NIQ)n omdat de sfeer in de iJvolgens hem al die tijd ubcif gebleven. n del 30-jarige Hillegommer en Bdat hij aan het begin van re^jompetitie dacht dat FC o zu*eer om bovenste drie 537% zou gaan strijden. Dat iders liep, heeft volgens oral te maken met de te selectie. Er moesten te |nge spelers worden 'in- IZing[ en juist de meer erva- twiketballers speelden onder hun niveau. Wedstrijden wer den ongelukkig verloren, doel punten gingen er niet in en zo kwamen de geel-blauwen in een negatieve spiraal terecht. Wat nu helpt is dat goede voetballers als de naar het tweede gedegradeerde Jimmy Simons en Saïd Elmahdadi weer beter gaan spelen, dat de ervaren Ralph Polman terug keerde en als rechtsback voor meer rust op het veld zorgt. Aan dat laatste draagt Ras ook bij, nu hij is verschoven van de rechterkant van het midden veld naar het midden. De tegenvallende prestaties van het elftal hebben volgens Ras geen rol gespeeld bij zijn besluit om na dit seizoen te stoppen. Het zat er aan te ko men, want vorig jaar al merkte hij dat de jaren gingen tellen, zeker voor een kilometervreter op het veld, die voor zijn werk (Ras is keurmeester bij de bloembollenkeuringsdienst) ook al veel moet lopen. Hij had vaak last van kleine blessures, en dit seizoen was het niet an ders. Een rugkwetsuur bemoei lijkte het spelen in het najaar, en hield hem ook nog eens vier weken aan de kant. Bovendien gaat het 'haasten' hem steeds meer tegenstaan. Om kwart over vijf komt hij uit z'n werk, drie avonden is het dan snel eten en snel de hond uitlaten om om zeven uur klaar op het trainingsveld te staan. .Als je jonger bent, kun je dat beter opbrengen." René Ras blijft wel voetballen, maar'gaat terug naar Van Nis Naam: Chantal van Duijn. Doe maar met puntjes op de ij, precies weet ik het ook niet, maar dat vind ik leuker. Bijnaam: 'Sugar', toen ik nog bij TOP speelde. Geboren: 26 februari 1975 te: Leiden Woonplaats: Leiden Clubs: Ons Eiland, TOP en Sporting Trigon Broers/zussen: Zusje Jessica. Zij kan heel goed stijldansen, ik ben heel trots op d'r. Opleiding: Ik studeer Psycho logie. Ik heb Culturele Antro pologie geprobeerd en daarna Personele Organisatie, maar dat laatste was helemaal na righeid. Beroep: Ik doe vrijwilligers werk bij "Vriendendienst', dan ben je als maatje gekoppeld een een (ex-) psychiatrisch patiënt. Supertof. Partner: Al vijf jaar Arnoud Lambooy, sinds een jaar wo nen we samen. Lengte: 1.72 Gewicht: 64 kg Positie: Ik speel aanvallend en word vaak in scoringspositie gebracht. Genomineerd voor 'debutan te van het jaari in de hoofd klasse: Het is leuk om die er kenning te krijgen, dat streelt mijn ego wel, maar meer ook niet. Ik vind de vereniging be langrijker' en trouwens, ik win 'm toch niet. Er zitten twee meiden van PKC bij en nu alle lezers van het korfbalblad mo gen meestemmen, hebben mensen van een grotere club de meeste kans. Ik val ook op delijkse cyclus te maken). Drinken: Thee, de hele dag. En alcohol. Baco's, bier, maar witte wijn tikt toch het lekkerst weg. Respect voor: Doorzetters. Hekel aan: Scheten. Het idee dat je lucht inademt die uit iemands kont komt, daar word ik onpasselijk van. Yuch! Politiek: Groen Links. Voorbeeld: Gandhi. Kampioen: DOS. Dat hoop ik ten minste. PKC is eh... niet zo sympathiek. Toekomst persoonlijk: Ik heb het erg naar mijn zin en ik wil met Trigon in de hoofdklasse blijven. Ik zou niet gauw naar een andere club gaan, maar je weet het nooit. Toekomst club: Achter de selectie zit niet zoveel. Als de iets oudere spelers ermee stoppen, wordt het moeilijk. Er moeten mensen bij ko men, vooral meer jeugd. De wedstrijd tegen Fortuna dit weekend: We zijn allebei gepromoveerd en allebei al veilig. Dat is aan de ene kant wel jammer, aan de andere kant hadden wij het nog te gen elkaar gezegd vorige keer: de laatste wedstrijd van het seizoen tegen elkaar, la ten we hopen dat we allebei niet meer kunnen degrade ren. Ik denk wel dat wij win nen, al wordt het krap. Belfor vindt het een 'zegen' dat basketbalscheidsrechters tegenwoordig een beslissing mogen herroepen. foto dick hocewoninc René Ras is bezig aan zijn laatste seizoen bij Lisse. De middenvelder speelde tot nu toe 179 wedstrijden in het eerste, en maakte 51 doelpunten. foto archief pen, zijn oude club in De Zilk. Dan is er ook tijd om trainers cursussen te gaan volgen. Het plan is om eerst het diploma Oefenmeester 3, dan Oefen- meester 2 te halen, zodat hij bij clubs die in de tweede klasse spelen aan de slag kan. De ervaringen die hij m acht jaar FC Lisse opdeed met ach tereenvolgens Ruud Bröring, Mark Wotte, Paul Bahlmann, Ted Immers en Wim Eilander neemt hij mee. Een trainer is goed als hij tactisch de zaak op orde weet te brengen en ervoor kan zorgen dat de spelers met plezier blijven voetballen. „Daarvoor moet je ze gedeelte lijk vrijlaten, met niet te veel ta ken het veld insturen." Aan Mark Wotte bewaart Re né Ras de beste herinneringen, 'maar daar heel dichtbij zit Bröring'. Zij brachten FC Lisse naar de top van het amateur voetbal, maar Ted Immers maakte de hoofdklasser kampi oen. „Hij wist heel goed welke kwaliteiten de spelersgroep had, en die wist hij optimaal te benutten. Ted heeft het goed afgemaakt." Ras zat zeven vette jaren bij de de hoofdklasser. Lisse werd het eerste jaar zesde, toen vier de, vervolgens driemaal tweede, toen eerste, daarna derde. En dit jaar? „Zesde", zegt Ras. En dat is een grapje, maar toch ook weer niet. „Het kan alle kanten op met de stand. Dit is echt een gekke competitie, want ieder een kan van iedereen winnen."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 25